Uwarunkowania kształtowania priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec państw Azji Centralnej po roku 2012

Central Asia is not a priority for the European Union. Relations with the states in this region were established immediately after the former Soviet republics won independence but, despiteattempts at rapid advancement there, the results of mutual cooperation and mutual commitments have been unsatisfactory. The objective of this paper is to analyze the priorities of the European Union’s policy towards Central Asia after 2012. These priorities are viewed from the regional and national perspectives. The analysis studies a comprehensive range of legal documents to establish the framework of mutual relations and the broad range of mutual political declarations. The key elements of this analysis involve examining the determinants that have shaped the political priorities, the institutional mechanisms established for the purpose of political decision-making and the conduct of collaboration. The paper also looks at the main challenges faced in those areas of cooperation that are deemed crucial. The final part of the analysis leads to conclusions that make it possible to assess how feasible it is to implement EU policies in relations with Central Asian states.

Azja Centralna nie jest obszarem priorytetowego zainteresowania ze strony Unii Europejskiej. Choć relacje z państwami regionu nawiązano zaraz po uzyskaniu przez byłe republiki radzieckie niezależności i intensywnie próbowano rozwijać przez następne lata, dzisiejsze efekty współpracy wynikające ze wzajemnych zobowiązań nie są satysfakcjonujące. Celem artykułu jest analiza priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec Azji Centralnej po roku 2012. Priorytety zostały przedstawione w dwóch ujęciach: regionalnym i krajowym. Analizie podlegał pełen zakres dokumentów prawnych określających ramy wzajemnych relacji,jak i szersze spektrum obustronnych deklaracji politycznych. Kluczowymi elementami analizy stały się: uwarunkowania kreowania priorytetów politycznych, utworzony mechanizm instytucjonalny niezbędny do kształtowania decyzji politycznej, jak i realizacji założeń współpracy. Artykuł porusza także główne wyzwania w uznanych za kluczowe wymiarach współpracy.Końcowa część analizy prowadzi do wniosków pozwalających na ocenę możliwości realizacji założonych celów polityki unijnej w relacjach z państwami Azji Centralnej.