Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Soviet" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 728
Tytuł:
Литовский фактор в советско-польской войне
The Lithuanian factor in the Soviet-Polish War
Autorzy:
Шубин, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Советско-польская война 1919–1920 гг.
советско-литовский конфликт 1919–1920 гг.
советско-литовский мир 1920 г.
Литбел
«срединная Литва»
Ленин
Иоффе
Вольдемарас
Нарушевичюс
Пилсудский
Soviet-Polish War of 1919–1920
Soviet-Lithuanian conflict of 1919–1920
Soviet-Lithuanian peace of 1920
Litbel
Ioffe
Voldemaras
Narushevicius
Pilsudski
"Central Lithuania"
Lenin
wojna polsko-sowiecka 1919–1921
pokój sowiecko-litewski z 1920 r.
Litbieł
Litwa Środkowa
Piłsudski
Joffe
konflikt sowiecko-litewski z lat 1919–1920
Opis:
The article examines the role of Lithuania in the struggle for the Eastern European region during the Soviet-Polish War of 1919–1920. The author shows that from the very beginning, from the first days of January 1919 and later until the autumn of 1920, the military conflict in the space between Warsaw, Kaunas and Minsk was trilateral, as Lithuania actively participated in it (not counting the participation of other forces north and south of the specified region). In 1919, Lithuanian troops acted against the Reds in a de facto alliance with the Poles. Soviet Russia pretended that it was not waging war with Poland and Lithuania, hiding behind formally independent Soviet Lithuania and Belarus, which in February 1919 were united into a single republic, abbreviated as Litbel; it was supposed to play the role of a “buffer” between Russia and Poland. The existence of Litbel excluded the recognition of a separate Lithuania by Soviet Russia. The Soviet-Polish-Lithuanian conflict developed in a territory where the formation of modern nations was far from complete, the borders were still plastic and ethnic interstices prevailed. There was a struggle of incompatible projects on this territory. The Soviet Federation opposed the federation project centered on Warsaw. But even in Poland, the desire to create a state with a Polish majority and non-Polish minorities without any federation or national autonomies was influential. The Lithuanian leadership in Kaunas sought to implement a similar project. At the same time, there was an irreconcilable contradiction between the national Polish and Lithuanian projects – the question of Vilna (Vilnius). The disappearance of the Soviet-Lithuanian front in January 1920 opened the possibility for the conclusion of the Soviet-Lithuanian peace. But its specific parameters depended on the course of the Soviet-Polish war. Under the conditions of the Red Army’s offensive on Vilna (Vilnius), the Lithuanian side agreed to sign peace on July 12, 1920, which was advantageous from a territorial point of view and actually turned Lithuania into a military ally of Soviet Russia. As a result of the defeat of the Red Army near Warsaw, Lithuania could not hold Vilnius, which, due to the position of the Entente, required a complex solution with the formation of a “Central Lithuania” joining Poland. But the Soviet side continued to support Lithuania’s claims to Vilnius, which determined the relatively warm Soviet-Lithuanian relations in the interwar period.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 14; 215-231
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Храм Спаса на Картошке»: десакрализация библейского текста и травестия религиозных мотивов в романе И. Ильфа и Е. Петрова Двенадцать стульев
‘Khram Spasa na Kartoshke’: the Desacralization of Bible Text and the Travesty of Religious Motifs in The Twelve Chairs by I. Ilf and E. Petrov
Autorzy:
Шанурина, Маргарита
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030974.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Bible’s desacralization
religious motifs
travesty
parody
Soviet ideological discourse
Źródło:
Slavia Orientalis; 2021, LXX, 1; 85-101
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Религия в жизни эмигрантов-белорусов в Аргентине (ХХ в.–начало ХХІ в.)
Autorzy:
Шабельцев, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Belarusians in South America
diaspora
emigrants
Orthodox in Argentina
pro-Soviet organizations in Buenos Aires
елорусы в Южной Америке
диаспора
эмигранты
православие в Аргентине
просоветские организации в Буэнос-Айресе
Opis:
An article investigates the role of religion in life of Belarusian emigrants in Argentina. The key subject of the research is an analysis of the Orthodox Church development and Belarusians’ participation in its activity. Besides, the author describes the role of certain Belarusian Orthodox priests serving in South America (Aphanasy Martos, Walentin, Iwaszewicz). The author concludes that emigration led to the decrease of level of religiousness of Belarusians. Orthodox churches became just  meeting places for emigrants and served as connecting thread with homeland, memory of which was accompanied by  acute nostalgia.
Статья посвящена осмыслению роли религии в жизни эмигрантов-белорусов в Аргентине. Основное содержание исследования составляет анализ развития православной церкви и участие белорусов в ее жизнедеятельности. Раскрывается роль и отдельных священников-белорусов, служивших на ниве православия в Южной Америке (Афанасия Мартоса, Валентина Ивашевича). Автор приходит к выводу, что эмиграция приводила к снижению уровня религиозности белорусов, а православные церкви становились для эмигрантов, по большей части, местом встреч и связующей нитью со своей родиной, воспоминания о которой сопровождались острым чувством ностальгии.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2017, 9
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Новые российские исследования no политической лингвистике
Autorzy:
Чудинов, Анатолий П.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925969.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
russ ian political linguistics
language of soviet and post soviet epoch
political tex
political discourse
idiostyle of political leaders
language of politics
russian political speech
comparative research of political discourse
Opis:
The present research investigates the main tendencies of modem Russian Political Linguistics based on the following oppositions:- research in the sphere of Political Linguistics - description of separate elements of the language of politics;- chronological framework of investigation: soviet, post soviet epoch;- levels of analyses: vocabulary, phonological system, word-building, morphology, syntax, text and discourse;- normative approach - descriptive approach which implies pure record and study of new phenomena without their estimation;- research of separate political genres, narratives and texts or study of some features common to the language of politics;- investigation of the idiostyle of some political leaders, political tren ds and parties or study of some regularities of the language of politics;- discourse research of communicative roles, rituals, strategies and tactics i. e. the language of politics under study;- use of the methods of psycholinguistics, cognitive science sociolinguistics, cultural linguistics, structuralism and others;- study of Russian political speech - comparative research of political discourse referred to different country epochs; - special investigations in the sphere of Political Linguistics - Political Linguistics materiał taken from works of other scientific fields.
Źródło:
Stylistyka; 2005, 14; 445-461
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Термін понятие в радянському й російському мовознавстві: ідеологічний контекст
The Term “Ponyatie” in Soviet and Russian Linguistics: The Ideological Context
Autorzy:
Черненко, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16530429.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Soviet linguistics
Russian linguistics
ideology in science
propaganda
concept
the Russian terms ponyatie and kontsept
dialectic materialism
Opis:
This paper traces the interconnection of Soviet ideology and development of the ponyatiye term (понятие, Rus., back translation – concept) in the humanitarian sciences of the USSR, particularly in Soviet linguistics of the 20th century. Analyzing scientific literature of the Soviet epoch, as well as works written by the Marxist-Leninist founding fathers, the author demonstrates that interpretation of the term was limited by the theory of dialectic materialism and the ideological needs of an authoritative socio-political system. This system was interested in denying the capacity of language to participate in the construction of concepts and deprive the mind of critical attention. It was objectionable also to declare the subjectivity and variability of the categorization process because it was not allowed to question the monopoly of dominant ideological beliefs and the efficiency of Soviet propaganda. At the same time, in American and European cognitive linguistics scholars were forming a new theory of categorization and gradually reinterpreting the notion of concept which, as well as ponyatiye, is used to denote the results of categorization. Its subjective variability, interference with sensory images and capacity to be constructed was accepted. There are reasons to assert that the term понятие did not undergo the same transformation as the term concept in the English linguistic tradition because of the ideological restrictions. It was the term kontsept (концепт, Rus., back translation – concept) that absorbed features which were rejected by the term ponyatiye because of dialectic materialism. This new term came into Soviet and post-Soviet linguistics at exactly the time of the collapse of the USSR and the decline of Marxist ideology. In the author’s opinion, this coincidence in chronology is indirect proof of the conclusion that ideological factors affected the term ponyatiye in Soviet and Russian linguistics.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 3; 577-593
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Второй Всебелорусский конгресс (июнь 1944): забытая страница истории наших восточных соседей
The Second All-Byelorussian Congress (June 1944): a forgotten page of our eastern neighbors’ history
Autorzy:
Червонная (Czerwonnaja), Светлана (Swietłana)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189177.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
rezultaty II wojny światowej
ruchy narodowe ludów Związku Radzieckiego w nadzwyczajnych warunkach wojny i okupacji
kontrasty interpretacji historiograficznej wydarzeń lat 40. XX wieku
Results of the II World War
national movements of the Soviet Union peoples in the war’s and occupation’s extraordinary circumstances
historiography’s contrasts in the events’ interpretation of the 1940s years
Opis:
The second All-Belarusian Congress (after the First Congress in 1917, which laid the foundations of the Belarusian national statehood) was held in Minsk on June 27, 1944 on the eve of Soviet Army invasion in the capital of Belarus (‘liberation’ of Minsk from Nazi occupation). In Soviet historiography, this Congress was treated unambiguously negative as a criminal ‘gathering’ of Hitler’s henchmen. Official historiography of Soviet Belarus ignored this event. Several generations of citizens grew up in the post-war decades who had no idea about the Second Congress, its decisions and speeches that were voiced from the tribune. The task of overcoming this ignorance is still relevant which, of course, does not exclude the development of modern critical thinking about political and ideological positions of the national movement leaders of that dramatic era. This problem is connected with concurrent need to revise the view at the Second All-Belarusian Congress, which was dominant in science and political journalism of Eastern European countries, particularly in Polish historical literature – until 1989 in Polish emigre circles and in the last decades in Polen itself. Here this Congress was well know (down to the smallest detail in the memory of eyewitnesses of what happened in June 1944) and discussed openly. Irreconcilable contradictions between Poland and Belarus and anti-Polish sentiment of the Congress were often emphasized. Allegedly, Congrees participants were more concerned about the imaginary ‘Polish threat’ rather than salvation of their country from the Nazi and Soviet occupation in those tragic days (the last days of their stay in the native land). Based on the sources found in archives and examined by the author, primarily the full transcript of the Congress, we can imagine that the content and emotional speeches of Congress delegates (chairman Yauhim Kipel, head of the Belarusian Central Rada Radoslav Austroysky / Ostrovsky, Archbishop of Mogilev and Minsk – Filafey, General Constance Ezavitov, Master M. Shkelionk and culture referent – Nadzeiya Mizkevich) were aimed at protecting the Belarusian national statehood and culture against the threat of degeneration in the USSR. Great moral value in the perspective of revival of the Belarusian state and political activities in the strategy of the Belarusian emigration in the postwar world had Declaration ‘On breakup with the Bolshevik Moscow’ passed by the Congress. The myth engrafted by communist propaganda that the Second All-Belarusian Congress was initiated by the Nazi occupants of Belarus should be dispelled in today’s public consciousness. In fact, the leaders of the Belarusian national movement managed to convene Congress in spite of resistance, prohibitions and unwillingness of the occupation authorities (which is why it only became possible in the last days before the entrance of the Soviet Army in Minsk). Belarussians were the only peoples of the former Soviet Union (who found themselves ‘between a rock and a hard place’ of rivaling forces during the Second World War – Nazi Germany and the Kremlin), who managed to articulate their national objectives and claims primarily related to public integrity and independence of Belarus at the level of the national congress. The very date of the Second All-Belarusian Congress (June 27th) signifies an important additional perspective, which should be considered in the history of the peoples of Eastern Europe of 1944. It turns out that you can do a lot in the last minute. The trail of All-Belarusian Congress, conducted in emergency circumstances, should not be erased from the memory of the Belarusian people and the international community. Comparative analysis of the Congress delegates’ speeches and those of leaders of Belarusian Popular Front ‘Adrazhenne / Renaissance’ that were made in Minsk at the turn of 1980–1990s (for example, at a rally in memory of victims of Stalin’s repression in Minsk on November 1, 1987) shows that there is a political relay race passing from the First to the Second All-Belarusian Congress, to the Belarusian emigration of 1940–1950s (especially to international ‘Promethean League of Atlantic Charta’, speaking also on behalf of the Belarusian people), to democratic forces of the country, entered the historical arena in the era of perestroika.
Drugi Wszechbiałoruski Kongres (podczas Pierwszego Kongresu z 1917 r. ustalono podstawy białoruskiego państwowości narodowej) odbył się w Mińsku 27 czerwca 1944 r., dosłownie w przeddzień inwazji Armii Radzieckiej na stolicę Białorusi (jej „wyzwolenia” spod okupacji niemiecko-faszystowskiej). Radziecka historiografia oceniała go jednoznacznie negatywnie jako przestępcze zbiegowisko hitlerowskich wspólników a oficjalna białoruska nauka historyczna ignorowała to wydarzenie. W ciągu powojennych dziesięcioleci narodziło się już kilka generacji obywateli tego kraju, którzy nigdy nie słyszeli o tym kongresie i o treści przyjętych przez niego uchwał, deklaracji i wygłoszonych z jego trybuny mów. Przezwyciężenie tej „niewiedzy” pozostaje do dziś aktualnym zadaniem, co – rzecz jasna – nie wyklucza wypracowania w naszych czasach krytycznego stosunku do politycznej i ideologicznej pozycji liderów narodowego ruchu tej dramatycznej epoki. Jest ono związane z koniecznością ponownego rozpatrzenia punktu widzenia na Drugi Wszechbiałoruski Kongres, który ustalił się w nauce i publicystyce Europy Wschodniej, w tym w polskiej literaturze historycznej – do 1989 r. przede wszystkim na uchodźstwie, w środowisku emigracji politycznej, natomiast w ostatnich dekadach w samej Polsce. Tutaj ten kongres był znany (nawet w drobnych szczegółach, które pozostały w pamięci świadków tego, co zdarzyło się w czerwcu 1944 r.), pisano o nim często, ale zazwyczaj akcentowano jedynie trudne do pogodzenia białorusko-polskie animozje, antypolskie nastroje delegatów kongresu, w tych tragicznych czasach (ostatnie dni ich obecności w ojczyźnie) rzekomo bardziej zaniepokojonych „polskim zagrożeniem” niż zainteresowanych uratowaniem ojczyzny przed nazistowską i bolszewicką okupacją. Na podstawie zbadanych przez autorkę źródeł archiwalnych, przede wszystkim autentycznego stenogramu posiedzeń kongresu, udowodniono, że treść i patos emocjonalny wystąpień delegatów (przewodniczącego Jauchima Kapela, prezydenta Białoruskiej Centralnej Rady Radosława Ostrowskiego, arcybiskupa mohylewskiego i mińskiego Fiłafeja, generała Konstancyja Jezawitowa, magistra M. Szkielonka, referentki do spraw kultury Nadziei Mickiewicz) wynikały z konieczności obrony białoruskiej narodowej państwowości i kultury przed zagrożeniem ich zniszczenia przez ZSRR. Wielkie znaczenie moralne – w perspektywie przyszłości, odrodzenia państwa białoruskiego i w strategii działalności politycznej białoruskiej emigracji w powojennym świecie – miała jednogłośnie uchwalona przez kongres deklaracja „O zerwaniu stosunków z bolszewicką Moskwą”. Współcześnie należy obalić stworzony przez komunistyczną propagandę mit, jakoby inicjatorami Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu byli nazistowscy okupanci Białorusi. W rzeczywistości liderzy białoruskiego ruchu narodowego zorganizowali ten kongres wbrew oporowi, zakazom i niechęci władz okupacyjnych (i właśnie dlatego udało się zwołać go dosłownie kilka dni przed wejściem Armii Radzieckiej do Mińska). Przy tym Białorusini są jedynym narodem dawnego ZSRR, które znalazł się „między młotem a kowadłem” rywalizujących ze sobą sił hitlerowskich Niemiec i Kremla, narodem, któremu udało się sformułować narodowe zadania i cele, przede wszystkim dotyczące państwowej integralności i niezależności Białorusi, na poziomie uchwał ogólnonarodowego zjazdu. Już sama data przeprowadzenia Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu wskazuje na ważny aspekt, w którym musimy rozpatrywać 1944 r. w historii narodów Europy Wschodniej: nawet w ostatniej chwili można zrobić bardzo dużo, a ślad Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu, który odbył się w nadzwyczajnych i dramatycznych okolicznościach, nie powinien być zatarty w pamięci narodu białoruskiego i świata. Analiza porównawcza wystąpień delegatów tego kongresu z mowami liderów Białoruskiego Frontu Ludowego „Адражэньне” („Odrodzenie”), wygłoszonymi w Mińsku pod koniec lat 80. (na przykład na wiecu poświęconym pamięci ofiar represji stalinowskich w Mińsku 1 listopada 1987 r.), wskazuje, że w wielu kwestiach można dostrzec sztafetę polityczną od Pierwszego do Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu oraz do białoruskiej emigracji lat 40. i 50. (przede wszystkim do Prometejskiej Ligi Karty Atlantyckiej, która działała również w imieniu narodu białoruskiego), a także do tych demokratycznych sił Białorusi, które pojawiły się w czasach „pierestrojki”.
Źródło:
Studia Orientalne; 2014, 2(6); 215-240
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Восприятие революции 1917 года и первых лет советской власти русской эмиграцией
The perception of the revolution of 1917 and the early years of Soviet power by Russian emigration
Postrzeganie rewolucji 1917 r. i pierwszych lat władzy radzieckiej przez emigrację rosyjską
Autorzy:
Урядова, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1816591.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
революция 1917 г.
советская власть
эмиграция
русское зарубежье
восприятие
revolution
1917
Soviet power
emigration
Russian emigration
perception
emigracja rosyjska
Opis:
Статья посвящена восприятию российской пореволюционной эмиграцией революции 1917 г. и первых лет советской власти. Взгляды разных представителей эмигрантов не только отличались друг от друга, но и эволюционировали со временем, что породило в эмиграции «теорию двух революций» и концепцию «единого революционного процесса».
The article is devoted to the perception of the Russian post-revolutionary emigration of the 1917 revolution and the first years of Soviet power. The views of different representatives of emigrants differed from each other and also evolved over time. The search for answers in emigration gave rise to the “theory of two revolutions” and the concept of “one revolutionary process”.
Artykuł poświęcony jest postrzeganiu rosyjskiej porewolucyjnej emigracji po 1917 r. i pierwszego okresu władzy radzieckiej. Poglądy różnych przedstawicieli emigracji nie tylko różniły się od siebie, ale i ewoluowały w czasie, co przyczyniło się do powstania na emigracji „teorii dwóch rewolucji” oraz koncepcji „jednego procesu rewolucyjnego”.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2020, 17, 17; 207-224
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ціннісні орієнтири в Україні в умовах формування тоталітарного менталітету 1920 – 1930-х рр. (Cinnisni orіentiri v Ukrainі v umovakh formuvannja totalіtarnogo mentalіtetu 1920 – 1930-kh rr.)
Values in Ukraine in the Formation of a Totalitarian Mentality in the 1920s and 1930s.
Ценностные ориентиры в Украине в условиях формирования тоталитарного менталитета 1920 – 1930-х гг
Autorzy:
Тарапон (Tarapon), Оксана (Oksana)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178644.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
values
totalitarian mentality
Ukraine
Soviet regime
ценностные ориентиры
тоталитарный менталитет
Украина
советский режим
Opis:
Mental origins of Soviet totalitarianism were formed after the brutal military conflict during the establishment of the Soviet regime in Ukraine. Protracted military confrontation of several military and political forces exposed civilians to violence and lawlessness. Mass sufferring devalued a human life and intensified social disappointment. Physical and psychological injuries affected daily life and values of the society. The values of survival and self-preservation became dominant under conditions of permanent violence against society. The main characteristic of the totalitarian mentality was the fear, which consolidated the position of non-interference and passivity. During the 1920s and 1930s it facilitated Soviet authorities to use violence against some classes and groups of the society (requisition of bourgeoisie property, abuse of intellectuals, clergy, etc.). Sharp inversion of values, philosophical and moral foundations of the nation, multiplied by the forcible practices of the Soviet policy, resulted in the erosion of values, distorted traditional behavioral patterns of the society and caused deep injuries of mass consciousness.
Ментальные истоки советского тоталитаризма формировались с момента жестокого военного конфликта в период установления советского режима в Украине. Затяжное военное противостояние нескольких военно-политических сил сопровождалось насилием, погромами, беззакониями над мирными жителями, массовые страдания обесценили человеческую жизнь, усилили разочарование общества, физические и психологические травмы отразились на последующих практиках повседневной жизни, ценностных ориентациях общества. Ценности выживания и самосохранения стали доминирующими в условиях перманентного насилия над социумом. Главной чертой тоталитарного менталитета стал страх, который укрепил позицию невмешательства и пассивности, что на протяжении 1920 – 1930-х гг. облегчило советским органам возможность применять практику насилия над отдельными классами, группами общества (реквизиции имущества буржуазии, издевательства над интеллигенцией, духовенством и т.д.). Резкая инверсия ценностных ориентиров, мировоззренческих и моральных основ нации, умноженная на силовые практики советской политики, обусловили эрозию ценностей, исказили традиционные модели поведения социума, вызвали глубокие травмы массового сознания.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 9-25
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Марксистская теория права и постсоветская Pоссийская философия (теория) права
Marxist law theory and post-Soviet Russian philosophy (theory) of law
Autorzy:
Сырых, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18797134.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Marxsist legal theory
Post-Soviet polemics on legal philosophy
philosophy of law
Opis:
Российские правоведы марксистской теории права не знают, но относятся к ней негативно. Теория критикуется за догматизм, несоответствие современным политико-правовым процессам и явлением, оправдание массового террора, проводимого в СССР в 30-40 гг. прошлого столетия. Однако названные недостатки никакого отношения к марксистской теории права не имеют. Критике подвергается ее советская версия, основанная на позитивистском понимании права как совокупности правил поведения установленных государством. Марксистская теория права понимает право как форму экономических отношений, суть которого составляют такие принципы как равенство, свобода воли, взаимозависимость, эквивалентность и общеобязательность. Творческое развитие марксистской теории права применительно к современным
Russian legal theorists condemn Marxist law theory, without being truly familiar with it. The theory is criticized for dogmatism, for not being applicable to modern political and legal processes and phenomena and for providing justification of the mass terror taking place in the USSR in 1930s-40s. However, the above cannot be said to have any relation to the Marxist theory of law as such. What this criticism is really aimed at is its Soviet ver- sion based on the positivistic understanding of law as a set of rules of conduct established by the state. Whereas, the Marxist law theory views its subject matter as a form of economic relation, based on such principles as equality, free will, interdependence and universal validity of law. It is perhaps for that reason that the researchers who share a progressive, democratic view of law in- creasingly turn to Marxism when analyzing contemporary legal phenomena.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 40, 1; 212-236
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Поздний» Советский Союз - «ранняя» Российская Федерация: две эпохи – две бюрократии
„Późny” Związek Radziecki - „wczesna” Federacja Rosyjska: dwie epoki - dwie biurokracje
Autorzy:
Станкевич, Зигмунт
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969667.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
бюрократия
государственный аппарат
государственный служащий
коммунистическая партия
Михаил Горбачев
Борис Ельцин
Аппарат Президента СССР
Администрация Президента России
Советский Союз
Российская Федерация
bureaucracy
state apparatus
civil servant
communist party
Mikhail Gorbachev
Boris Jeltcin
Apparatus of the President of the USSR
Administration of the President of Russia
Soviet Union
Russian Federation
biurokracja
aparat państwowy
urzędnik
partia komunistyczna
Michaił Gorbaczow
Borys Jelcyn
prezydent ZSRR
Prezydent Rosji
ZSRR
Federacja Rosyjska
Opis:
Artykuł jest próbą analizy porównawczej, historyczno-polityczno-prawnej, dwóch biurokracji, a raczej dwóch systemów biurokratycznych - radzieckiego, opartego na socjalistycznych zasadach systemu publicznego i państwowego, oraz rosyjskiego postsowieckiego, który głównie odzwierciedla przejście kraju do gospodarki rynkowej i demokracji politycznej. Autor główną uwagę przywiązuje do podstawowych cech danych dwóch biurokracji, ich specyficznych cech wyróżniających, warunków istnienia i możliwości wpływu na ogólny rozwój państwa odpowiednio Związku Radzieckiego i Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 4; 123-136
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Пишите, покуда жив, моя жизнь минутная» О жизни и смерти на войне. (по страницам писем и дневников евреев – бойцов и командиров Красной Армии 1941-1945 гг.)
„Write, while I’m alive; my life is transient” About life and death in war. (On pages from letters and diaries of Jewish soldiers and officers in the Red Army, 1941-1945)
Autorzy:
Смиловицкий, Леонид
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116825.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Diaspora Research Center at Tel Aviv University
World War II
Red Army
Soviet Jews
correspondence
diary
memories
Centrum Badań Diaspory na Uniwersytecie w Tel Awiwie
II wojna światowa
Armia Czerwona
Żydzi sowieccy
korespondencja
pamiętnik
wspomnienia
Opis:
The article is devoted to perceptions of life and death by men at war. This study is based on correspondence, letters and diaries of Soviet Jews, as soldiers of the Red Army during WWII, which were recently collected in the archives of the Diaspora Research Centre at Tel Aviv University (2012-2017) and now, for the first time, are being used for academic purposes. Analysing this correspondence, the author seeks an answer to the question, why did Jews seek conscription in the army? Was this a manifestation of Soviet patriotism or a desire to protect their families, parents, wives, and girlfriends? How did Jews feel in the Red Army among comrades-in-arms of other nationalities? The article describes how they fought, and what helped soldiers to survive – the belief not to be killed; combat experience; skillful handling of weapons and the art of war; accident, or fate. It concludes that the health of a whole generation of people who survived the war was undermined not only by hunger, overwork, lack of sleep, exhaustion, and disease but also by mental suffering. However, those who survived to victory learned to value life in a way that could not be done by those who did not go to war and were not familiar with death.
Artykuł poświęcony jest postrzeganiu życia i śmierci przez mężczyzn na wojnie. Niniejsze opracowanie opiera się na korespondencji, listach i pamiętnikach sowieckich Żydów, jako żołnierzy Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej, które zostały niedawno zebrane w archiwach Centrum Badań Diaspory na Uniwersytecie w Tel Awiwie (2012-2017), a teraz, po raz pierwszy, są wykorzystywane do celów akademickich. Analizując te korespondencje, autor szuka odpowiedzi na pytanie, dlaczego Żydzi ubiegali się o pobór do wojska? Czy był to przejaw sowieckiego patriotyzmu, czy chęć ochrony swoich rodzin, rodziców, żon i partnerek? Jak Żydzi czuli się w Armii Czerwonej wśród towarzyszy broni innych narodowości? Artykuł opisuje, jak walczyli i co pomogło żołnierzom przetrwać – wiara, by nie zostać zabitym; doświadczenie bojowe; umiejętne posługiwanie się bronią i sztuką wojenną; wypadek lub los. Wynika z niej, że zdrowie całego pokolenia ludzi, którzy przeżyli wojnę, było nadszarpnięte nie tylko głodem, przepracowaniem, brakiem snu, wyczerpaniem i chorobami, ale także cierpieniem psychicznym. Jednak ci, którzy dożyli zwycięstwa, nauczyli się cenić życie w sposób, którego nie mogli zrobić ci, którzy nie poszli na
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2018, 8, 7-8; 87-110
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odzwierciedlenie wojny w świadomości dziecięcej. Korespondencja żydowskich dzieci z ich rodzicami, żołnierzami Armii Czerwonej, podczas radziecko-niemieckiej wojny w latach 1941–1945
Autorzy:
Смиловицкий, Леонид
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687082.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
World War II, Soviet Jews, military letters
II wojna światowa, radzieccy Żydzi, listy wojenne
вторая мировая война, советские евреи, военные письма
Opis:
This article is prepared on the basis of a collection of military letters and sources of personal origin collected under the “Unclaimed Memory” project at the Diaspora Center at Tel Aviv University. The project involves the search, collection, preservation and study of letters and other documents of family history, compilation of a scientific commentary, the creation of a database accessible to researchers and all who are interested in the history of the Second World War. Based on the results of this work, it is planned to create an archive of military correspondence, the publication of collections of letters and the preparation of scientific research.
Artykuł przygotowano na podstawie zbiorów listów wojennych i źródeł pochodzenia osobistego zebranych w ramach projektu „Niezapotrzebowana pamięć” w Centrum Diaspory przy Uniwersytecie w Tel Awiwie. Projekt przewiduje poszukiwanie, gromadzenie, przechowywanie i studiowanie listów i innych dokumentów historii rodzinnej, sporządzenie komentarza naukowego, sporządzenie bazy danych dostępnej badaczom i wszystkim, kto się interesuje II wojną światową. Na podstawie wyników tej pracy planowane jest utworzenie archiwum korespondencji wojennej, publikacja zbiorów listów i przygotowanie badań naukowych.
Настоящая статья подготовлена на основе коллекции военных писем и источников личного происхождения, собранных в рамках проекта «Невостребованная память» в Центре диаспоры при Тель-Авивском университете. Проект предполагает поиск, собирание, сохранение и изучение писем и других документов семейной истории, составление научного комментария, создание базы данных, доступной для исследователей и всех, кто интересуется историей второй мировой войны. По итогам этой работы планируется создание архива военной корреспонденции, публикация сборников писем и подготовка научных исследований.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944348.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
literatura białoruska
belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
Wartykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109156.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura białoruska
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
Belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Два фильма о советско-польской войне: этюд забвения советского киномифа
Two Films about the Soviet-Polish War: The Ètude of Oblivion of the Soviet Cinema Myth
Dwa filmy o wojnie radziecko-polskiej: etiuda zapomnienia radzieckiego mitu kinowego
Autorzy:
Романовская, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1816989.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
советско-польская война
пропагандистский дискурс
преемственность исторической памяти
кинематограф
Soviet-Polish War
propaganda-discourse
cinematography
continuity of historical memory
wojna radziecko-polska
propagandowy dyskurs
kinematografia
ciągłość pamięci historycznej
Opis:
В статье рассматривается «рождение», конструированиеи деконструкция художественного кинообраза советско-польской войны,концептуализируются различные интеллектуальные проекты советскогоизучения и осмысления военных действий в хронологических рамкахсобытий 1919-1921 годов. Анализируются два фильма «П.К.П.» и «Перваяконная». Рассматривается процесс трансформации и последующегосоциального забвения пропагандистского дискурса этого военногопротивостояния.
W artykule przeanalizowano „narodziny”, budowanie i dekonstrukcjęartystycznego obrazu kinowego wojny radziecko-polskiej. Dokonano konceptualizacji różnorodnych intelektualnych projektów badań radzieckich i pojmowaniadziałań wojennych w ramach chronologicznych wydarzeń lat 1919-1921. Analizie poddano dwa filmy „P. K. P.” i „Pierwsza Konna”. Przedstawiono procestransformacji, a następnie społecznego zapomnienia propagandowego dyskursutej wojennej konfrontacji.
The article examines the «birth», construction and deconstruction ofthe artistic film image of the Soviet-Polish War, it conceptualizes various intellectual projects of the Soviet study and understanding of military operations inthe chronological framework of the events of 1919-1921. Two films «P. K. P.»and «The First Horse» are analyzed. The process of transformation and subsequent social oblivion of the propaganda discourse of this military confrontationare considered.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2021, 18, 18; 177-188
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 728

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies