Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian literatury" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Słowo wstępne
Autorzy:
Arciszewska-Tomczak, Katarzyna
Pavlenko, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605003.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
предисловие, русская литература повседневность
słowo wstępne
literatura rosyjska
codzienność
introduction
Russian literatury
daily life
Opis:
Предисловие к циклу статьей, посвященных теме повседневности в современной русской литературе.
The Intoduction to the series of articles about the theme of daily life in contemporary Russian literatury.
Słowo wstępne do cyklu artykułów, poświęconych tematowi codzinności w najnowszej literaturze rosyjskiej.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 170, 2
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzyjna niedyspozycja. Niektóre oblicza relatywizmu w wybranych utworach prozatorskich Jegora Fietisowa
Decision-Making Indisposition. Some Features of Relativism in Selected Prose Works by Egor Fetisov
Autorzy:
Brążkiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52437780.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
literatura rosyjska
proza rosyjska
petersburski tekst literatury rosyjskiej
problemy egzystencjalne
Jegor Fietisow
Russian literature
Russian prose-fiction
Petersburg text in Russian literature
existential issues
Egor Fetisov
Opis:
Najnowsza proza rosyjska, wpisująca się w nieco szerzej ujmowaną literacką „współczesność”, daje wyraz powszechności problemów „pokoleniowych” zakorzenionych w ludzkich lękach, kłopotach tożsamościowych, zagubieniu i poczuciu samotności. Na przykładzie analizy dwóch wpisujących się w koncepcję petersburskiego tekstu literatury rosyjskiej powieści autorstwa Jegora Fietisowa widać, jak bardzo związane są one z kwestiami egzystencjalnymi. Odzwierciedlone w powieściowych dialogach rozważania mają charakter ideowy i są zorientowane wokół dramatyzmu wyborów, wolności i odpowiedzialności, gry pozorów, życiowego autentyzmu, a także zdystansowania względem „narzucanego”. Ich podstawowe przesłanie dotyczy zaś „decyzyjnej niedyspozycji”, jako swego rodzaju niemocy przeżywanej w obliczu konieczności dokonania wyboru. Problem, stanowiący jedno z kluczowych doświadczeń ludzkiej subiektywności, typowy dla „współczesności”, w omawianych utworach często bywa relatywizowany.
The newest Russian prose fiction, codified within more extensively labelled “contemporary” literature, expresses the universality of generational problems rooted in human fears, self-identity problems, numerous confusions and a sense of loneliness. The analysis of two novels by Egor Fetisov fitting into the concept of Petersburg text of Russian literature, shows their proximity to existential issues. The considerations reflected in the dialogues of the novels’ characters are ideologically oriented, with reference to such questions as the drama of choices to make, freedom and responsibility, a game of appearances, authenticity in life, as well as some distancing from “the imposed.” The central message of the novels concerns the “decision-making indisposition” seen as a kind of powerlessness experienced in the face of necessity to make a choice. The problem, constituting one of the key experiences of human subjectivity and typical of “present-day,” is often relativised in the discussed novels.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2021, XVII; 249-266
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petersburg – miasto jako bohater literacki
Saint Petersburg – the City as a Literary Hero
Autorzy:
Brążkiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405210.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Petersburg
petersburski tekst literatury rosyjskiej
literatura rosyjska
Saint Petersburg
Petersburg Text of Russian Literature
Russian Literature
Opis:
Petersburg – zdaniem wielu najbardziej niezwykłe i jedyne w swoim rodzaju miasto na świecie, może być postrzegane w typie bohatera na wielu poziomach. Jeden z nich odnosić się będzie do honorowego tytułu, jaki mu nadano w uznaniu heroizmu, którym wykazali się mieszkańcy miasta podczas II wojny światowej, drugi zaś do postrzegania Petersburga w kategoriach bohatera literackiego. Zgodnie z koncepcją petersburskiego tekstu literatury rosyjskiej autorstwa W. Toporowa, jedynie Petersburg zasługuje na miano miasta posiadającego własny, ucieleśniony w literaturze tekst pisany przez wielu autorów. Badania nad współczesnym wariantem tekstu petersburskiego zostały jednak przez czołowego przedstawiciela tartusko-moskiewskiej szkoły semiotyki niejako na wstępie ograniczone do dzieł literackich mających związek z miastem Petersburgiem, od kanonicznych utworów „petersburskich” A. Puszkina i N. Gogola poczynając, a uznając A. Błoka i K. Waginowa za pisarzy zamykających ten temat. Od tego czasu moglibyśmy mieć jedynie do czynienia ze zjawiskiem tzw. „tekstu leningradzkiego”. Jednakże, poddając analizie liczne przykłady składające się na „korpus petersburski” można dojść do wniosku, że teorię Toporowa należy poddać pewnej rewizji, tak aby współgrała z najnowszą rosyjską prozą. Współcześni autorzy nie tylko manifestują głęboką fascynację miastem, ale też wyrażają dlań podziw, wprost odwołują się do jego historii, eksponują sentyment do miejskich mitów, legend i tradycji, rozwijają wątki związane z jego położeniem geograficznym i towarzyszącym mu warunkom klimatycznym, dają wyraz emocjonalnemu przywiązaniu do małej ojczyzny, albo wskazują na ścisłe związki z petersburskim dziedzictwem literackim, co z kolei dowodzi niezmiennie literaturocentrycznego charakteru kultury rosyjskiej. Prezentowane studium pokazuje również, że istnieje zauważalny związek między tradycyjnie postrzeganym tekstem petersburskim a prozą najnowszą, co też może być dowodem aktualności koncepcji Toporowa.
Saint Petersburg – according to many, the most amazing and the only one of its kind city in the world, can be considered as a hero on many levels. One of them concerns the honorary title “Hero City” awarded to Leningrad for the outstanding heroism of its citizens during World War II , while the second is assigned to the city perceived as a literary hero. In agreement with the concept of the Petersburg Text of Russian Literature developed by V. Toporov, Saint Petersburg exclusively deserves to be identified as the city having its own, text written by a number of authors embodied in literature. The study concerning the contemporary variant of the Petersburg Text was somehow limited by the leading representative of Tartu-Moscow Semiotic School himself, who basically referred to the writings relating to the city of Saint Petersburg, starting with the images depicted in literary-canonical texts by A. Pushkin and N. Gogol and recognizing A. Blok and K. Vaginov as the topic-closing writers. Since then it could only be seen as the so-called “Leningrad Text” phenomenon. However, analyzing a number of exemplars constituting the entire Petersburg literary corpus, one could come to the conclusion that Toporov’s theories need to be reviewed in order to be consistent with contemporary Russian prose. Consequently, present-day authors not only demonstrate their deep attraction and admiration of Saint Petersburg, but also openly refer to its history, expand the environmental topics, uncover the emotional attachment to their homeland, expose their interest to urban myths, legends and traditions, or display solid relations to Petersburg literature heritage, which absolutely proves that Russian culture is constantly the literature-centered one. The study also shows that a noticeable relation to the traditional Petersburg Text can be observed in many of the latest works of prose which, again, proves the infiniteness of the entire concept.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2018, XIV; 305-333
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamiast wstępu
Instead of a Preface
Autorzy:
Fast, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467915.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literaturoznawstwo
semiotyka
rosyjska teoria literatury
literary studies
semiotics
Russian literary theory
Opis:
The guest-editor’s preface devoted to the key ideas for the contemporary literary theory in Russia, which introduces the debates foregrounded in this issue.
Wstęp autorstwa redaktora gościnnego wprowadzający kluczowe zagadnienia dla współczesnej rosyjskiej teorii literatury i komentujący zagadnienia, którym poświęcony jest niniejszy numer.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cebula i kapusta
Onion and Cabbage
Autorzy:
Genis, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467884.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Teoria literatury
Literatura rosyjska
Historia literatury
Postmodernizm
Literary theory
Russian literature
Literary history
Postmodernism
Opis:
Inspired by the structure of the titular vegetables – one having an essence after having been stripped of the outer layers, the other deprived of it – the article proposes a re-reading of Russian literature from the opposing perspectives of the “cabbage paradigm” and the “onion paradigm.” The former is located in the realm of soviet metaphysics, while the latter reverberates with deeper philosophical inspirations in which the meaning is produced by void and chaos. Both paradigms are used as distinct interpretative perspectives and illustrated with relevant literary examples.
Biorąc za punkt wyjścia budowę tytułowych warzyw, jednego posiadającego rdzeń widoczny po oderwaniu wierzchnich warstw, drugiego zaś pozbawionego go, niniejszy artykuł jest próbą ponownego odczytania literatury rosyjskiej za pomocą dwóch, przeciwstawnych perspektyw: paradygmatu kapusty i paradygmatu cebulu. Pierwszy paradgymat oparty jest na metafizyce sowieckiej, drugi zaś wyrasta z głębszych filozoficznych lektur, wedle których znaczenie kształtuje się poprzez pustkę i chaos. Oba paradygmaty użyte są jako odrębne perspektywy interpretacyjne i zilustrowane adekwatnymi przykładami literackimi.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piekło w komunałce. Analiza praktyk mieszkaniowych opisanych w „Mistrzu i Małgorzacie” Michaiła Bułhakowa
Hell in a Communal Apartment: Analysis of the Housing Practices Described in Mikhail Bulgakov’s The Master and Margarita
Autorzy:
Gnieciak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373206.pdf
Data publikacji:
2017-01-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Soviet Russia in the 1930s
housing practices
history of Russian literature
Mikhail Bulgakov
Rosja sowiecka lat 30.
praktyki mieszkaniowe
historia literatury rosyjskiej
Michaił Bułhakow
Opis:
The author analyzes and interprets the housing practices of Muscovites in Soviet Russia of the 1930s through Mikhail Bulgakov’s novel The Master and Margarita. Literature is here used as a source of knowledge about the social world, and the author also makes numerous references to works on the subject of Bulgakov’s masterpiece. She shows how the fantastical picture presented in the novel, which in large measure corresponded to Bulgakov’s personal experience, brought to the fore those paradoxes of Soviet conditions that testified to the degeneration of the system.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 207-230
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Маяковский на сценах венгерского театра
Mayakovsky on the Hungarian Stage
Autorzy:
Kasprzyk, Oliwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437008.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Majakowski
teatr węgierski
recepcja literatury rosyjskiej
dramaturgia radziecka
Hungarian theatre
reception of Russian literature
Soviet drama
Opis:
Artykuł poświęcony jest próbie syntetycznego ujęcia problemu teatralnych realizacji utworów i biografii Władimira Majakowskiego na Węgrzech. Proces recepcji literatury rosyjskiej, w tym i Majakowskiego był na Węgrzech utrudniony z powodu silnej odmienności kulturowej i językowej kraju. Po raz pierwszy twórczość Majakowskiego trafiła do węgierskiego czytelnika w czasach politycznego napięcia, w okresie „białego terroru”. Mimo okoliczności, grunt okazał się podatny – część społeczeństwa, w tym literatów, pozytywnie odebrała rewolucję 1917 roku, a Majakowski widziany był jako rewolucjonista formy, ale przede wszystkim po 1945 roku, jako trybun ludów. Taki stosunek do Majakowskiego jako naczelnego głosu rewolucji proletariackiej i twórcy ważnego dla formowania się poetyki socjalistycznej jest obecny w teatrze węgierskim aż do lat 70. Potem, gdy nastąpiła rewolucja teatralna, akcent przeniesiony został na nowatorstwo formy. Mimo to trudno mówić o różnorodności repertuarowej – teatr węgierski zdecydowanie zdominowała Łaźnia, z nielicznymi wystawienia mi Pluskwy czy, dopiero współcześnie, wariację na temat twórczości Majakowskiego, która po raz pierwszy wprowadziła na scenę węgierską fragmenty Misterium Buffo.
The article offers a synthetic review of Hungarian theatrical realizations of Mayakovsky’s biography and works. The process of reception of Russian literature, including Mayakovsky, in Hungary was hindered by country’s strong cultural and language distinctness. For the fi rst time Mayakovsky’s works reached Hungarian reader during politically strained times, namely the period of “white terror”. Despite the circumstances, the ground was fertile – part of the society, including writers positively received the Revolution of 1917, while Mayakovsky was seen as the voice of the revolutionary forms and after 1945 as a tribune of the people. This attitude towards Mayakovsky – seen as the main voice of the proletarian revolution and key author in the process of the formation of socialist poetics – is noticeable in the Hungarian theater until the 1970’s. Then, after a theatrical revolution, accent was placed on his innovative forms. Although there was no real diversity in the repertoire – Hungarian theater was dominated by The Bathhouse, with some exceptions for The Bedbug, or, just until recently, a variation of the works of Mayakovsky, which for the first time introduced fragments of Mystery-Bouff e onto the Hungarian stage.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2017, 2; 217-247
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postkolonialne zapiski z podróży do „kolonii”. Osip mandelsztam podróż do armenii, jurij karabczijewskij tęsknota za Armenią
Postcolonial notes from the trip to the “colony”. Osip mandelstam puteshestviye v armeniyu, jurii karabtchiyevsky toska po Armenii
Постколониальные записки о путешествии в «колонию». Осип мандельштам путешествие в армению, юрий карабчиевский тоска по армении
Autorzy:
Kowalska-Paszt, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920799.pdf
Data publikacji:
2018-12-12
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Осип Мандельштам
Юрий Карабчевский
постколониализм
Армения
армянский текст русской литературы
Osip Mandelsztam
Jurij Karabczewskij
postkolonializm
Armenia
ormiański tekst literatury rosyjskiej
Osip Mandelstam
Yury Karabchievsky
postcolonialism
Armenian text in the Russian literature
Opis:
Prosaic notes by Mandelstam and Kаrabtchiyevski selected for critical reading contribute to the Armenian text in the Russian literature (Alexander Pushkin, Valery Bryusov, Sergey Gorodetsky, Andrei Bely, Anna Akhmatova, Vasily Grossman, Andrei Bitov). A methodology adopted in the article enables analyzing the postcolonial awareness of travelling authors expressed in the two works, and its origin one should look for in the position of an outsiders in the Soviet culture. The autobiographic narrators — Mandelstam and Karabtchiyevsky — seem to be fully associated with a frequently tragic experience of a centuries long colonial domination suffered by Armenians. While the attitude of the author of the Journey to Armenia is supported by exceptionally broad knowledge about history and culture of the country, the main role in Longing for Armenia is played by well-motivated ethical emotions of the traveler.
Прозаические записки Мандельштама и Карабчиевского, выбранные для критического прочтения, вписаны в армянский текст русской литературы (Александр Пушкин, Валерий Брюсов, Сергей Городецкий, Андрей Белый, Анна Ахматова, Василий Гроссман, Андрей Битов). Принятая в статье методология позволяет проанализировать ту составляющую их произведений, которой является посколониальное сознание путешествующих литераторов, а его истоком могла послужить позиция аутсайдера в советской культуре. Автобиографические повествователи — Мандельштам и Карабчиевский — кажется, полностью отождествляют себя с неоднократно трагическим опытом многовековой колониальной доминации, который стал уделом армян. Причем главную роль в постколониальной оптике автора Путешествия в Армению играют его особо глубокие знания об истории и культуре этой страны, а в Тоске по Армении — этически мотивированные эмоции путешественника.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2018, 28; 35-60
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje Rosji w piśmiennictwie doby stanisławowskiej. Część I: do pierwszego rozbioru
History of Russia in the Polish literature during the Times of King Stanisław. Part I: To the First Partition (1772)
Autorzy:
Kurkowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471974.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
piśmiennictwo epoki stanisławowskiej
historiografia polska XVIII w.
obraz dziejów Rosji
oddziaływanie literatury francuskiej
stereotyp Rosjanina
program wydawniczy Biblioteki Załuskich
Polish literature of the reign of King Stanisław Poniatowski
Polish historiography (18th c.)
presentations of the history of Russia
infl uence of French culture
stereotype of a Russian in literature
editorial programme of the Załuski Library
Opis:
Celem badawczym jest charakterystyka obrazu dziejów Rosji w polskim piśmiennictwie epoki stanisławowskiej (z uwzględnieniem niezrealizowanych ostatecznie inicjatyw wydawniczych). Artykuł obejmuje okres do I rozbioru polsko- litewskiego państwa (1772). Zainteresowanie dziejami potężnego sąsiada, wpływającego w istotny sposób na bieg wydarzeń w Rzeczpospolitej, ujawnia się już w czasach panowania Augusta III wraz z dążeniem do poszerzenia oglądu świata i startem opartego na wzorcach historiografii erudycyjnej programu edytorskiego Biblioteki Załuskich (otwartej dla publiczności w 1747 r.). Te wzorce objaśniają zainteresowanie kwestią źródeł do historii Rosji, bibliografii przedmiotowej, chronologii, faktografii. Osiągnięcia okazują się jednak dość skromne, bowiem podstawę wiedzy o historii Rosji stanowiła głownie popularna literatura francuskojęzyczna. Autorzy polscy nie starają się wykorzystać swej lepszej znajomości wtopionego w przestrzeń kulturową Rzeczypospolitej „ruskiego” świata (języka, prawosławia, obyczajów). Wolą korzystać z dorobku francuskich kompilatorów, powielać lub adaptować ich ujęcia, schematy i oceny, nawet ze świadomością strukturalnych wad tego dziejopisarstwa. W analizowanym piśmiennictwie można dostrzec też wpływ ugruntowanego w Rzeczypospolitej przynajmniej od XVII w. negatywnego stereotypu „Moskala”.
The author undertakes to characterise the image of Russia in the Polish literaturę of the era of King Stanisław Poniatowski (including editorial projects, which actually never came to fruition). The article brings the story to the First Partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1772). Interest in the history of the mighty neighbour, who markedly infl uenced the course of political events in the Commonwealth, can be noticed as early as during the reign of King Augustus III. It accompanied the tendency to widen the scope of the view of the surrounding world brought in by the erudite historiography in the editorial programme of the Załuski Library (opened to the public in 1747). This in turn explains the interest in primary sources, bibliography, chronology, and the history of Russia itself. However, the results of these interests seem modest. The majority of the works that appeared were based on popular French literature. The Polish authors made little effort to use their superior knowledge of the Ruthenian world amalgamated with the fabric of the Commonwealth (language, Eastern Christianity, customs). Instead, they preferred to keep to the French compilations, copy or adapt their views, patterns, and evaluations, even if they were conscious of the structural fallacies of such historiography. The other thing evident in the analysed writings is the presence of the negative stereotype of the “Muscovite”. This stereotype appeared in the Commonwealth not later than during the XVII century.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2015, 9; 199-240
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura rosyjska w prasie lubelskiej początku XX wieku
Russian literature in the Lublin press of the beginning of the 20th century
Русская литература в люблинской прессе начала XX века
Autorzy:
Orłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887694.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polsko-rosyjskie stosunki literackie
prasa lubelska
literatura rosyjska w prasie lubelskiej
prasa lubelska o Lwie Tołstoju
lubelscy tłumacze literatury rosyjskiej
Polish-Russian literary relations
Lublin press
Russian literature in the Lublin press
Lublin press on Leo Tolstoy
Lublin translators of the Russian literature
Opis:
Lubelskie środowisko kulturalne w XIX wieku nie odgrywało właściwie żadnej roli w rozwoju polsko-rosyjskich stosunków literackich. Sytuacja ta uległa zmianie po roku 1905, kiedy iw Europie, i wśród Polaków wzrosło zainteresowanie literaturą rosyjską, której wysoki poziom artystyczny już wcześniej zdobył duże uznanie w świecie. Po roku 1905 złagodzono w Królestwie Polskim cenzurę rosyjską, łatwiej było już wtedy wydawać polską prasę i organizować towarzystwa kulturalne i oświatowe. W prasie lubelskiej, szczególnie w dzienniku „Kurier”, publikowano przekłady literatury rosyjskiej, teatr lubelski zaczął wystawiać dramaty autorów rosyjskich – Gogola, Tołstoja, Gorkiego, Czechowa i Andriejewa. W lubelskim środowisku duże zainteresowanie budziła rosyjska proza początku XX wieku (Czechow, Gorki, Sołogub, Andriejew), natomiast nie cieszyła się tu uznaniem ówczesna poezja rosyjska. Najbardziej popularnym pisarzem rosyjskim w prasie lubelskiej okazał się Lew Tołstoj. Polacy doceniali bowiem jego życzliwy stosunek do sprawy polskiej i krytycyzm wobec despotyzmu władz carskich.
The article concerns three out of many issues connected with the medieval history of Lublin, which are closely intertwined with the Ruthenian matters. The text, among other things, focuses on bringing to Lublin the relics of the True Cross, erecting in the city the tower by Daniel, the Prince of Galicia-Volhynia, as well as tracing the Chapel of the Holy Trinity’s origins. As an attempt to present the current views on the matter in question, the article begins with the presentation of the sources, then provides the outline of the state of research, and finally concludes with the hypotheses suggesting the clarification of any doubts concerning the subject of the article
Культурня среда Люблина в XIX веке не имела по-настоящему никакого значения вразвитии польско-русских литературных отношений. Ситуация изменилась после 1905 года, когда в Европе и среди поляков увеличился интерес к русской литературе, которая, благодаря высокому художественному уровню, еще раньше пользовалась мировым признанием. После 1905 года в Польском Королевстве облегчили цензуру, что дало возможность издавать польскую прессу и организовать культурные и просветительские общества. Влюблинской прессе, в особенности в газете «Курьер», публиковались переводы срусской литературы, в люблинском театре ставились драмы русских авторов – Гоголя, Толстого, Горького, Чехова и Андреева. Люблинская среда прежде всего очень интересовалась русской прозой начала XX века (Чехов, Горький, Сологуб, Андреев), в отличие от тогдашней русской поэзии. Самым популярным русским писателем в люблинской периодике стал Лев Толстой. Поляки одобрили по крайней мере его доброжелательное отношение к польским вопросам икритику деспотизма царских властей.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 77-90
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Krasnojarska w powieści Dmitrija Zacharowa "Komitet Ochrony Mostów"
The image of Krasnoyarsk in Dmitry Zakharov’s novel "Committee for the protection of bridges"
Образ Красноярска в романе Дмитрия Захарова "Комитет охраны мостов"
Autorzy:
Pavlenko, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53992280.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
современная русская проза
Дмитрий Захаров
сибирский текст русской литературы
миф и поэтика города
Красноярск
najnowsza proza rosyjska
Dmitrij Zacharow
syberyjski tekst literatury rosyjskiej
mit i poetyka miasta
Krasnojarsk
contemporary Russian prose
Dmitry Zakharov
Siberian text of Russian literature
myth and poetics of the city
Krasnoyarsk
Opis:
W artykule została podjęta próba analizy obrazu syberyjskiego miasta na przykładzie wizji Krasnojarska zawartej w powieści Dmitrija Zacharowa Komitet ochrony mostów (2022). Zaplecze teoretyczno-metodologiczne badania stanowią prace przedstawicieli tartusko-moskiewskiej szkoły semiotycznej oraz specjalistów zajmujących się studiami nad syberyjskim tekstem literatury rosyjskiej. Krasnojarsk Zacharowa to złożony konstrukt przestrzenny, który ma kilka wymiarów: społeczno-polityczny, kulturowo-historyczny, gospodarczo-ekologiczny, mitologiczny. Pisarz kreuje negatywny wizerunek miasta, krytykując przede wszystkim politykę lokalnych władz. W artykule rozpatrzono podstawowe elementy pejzażu urbanistycznego, najważniejsze figury i motywy spacjalne, a także niektóre typy bohaterów i ich sposoby doświadczania Krasnojarska.      
В статье предпринимается попытка анализа образа сибирского города на примере Красноярска, изображенного в романе Дмитрия Захарова Комитет охраны мостов (2022). Методологическую и теоретическую основу исследования составили труды представителей тартуско-московской семиотической школы, а также специалистов, занимающихся изучением сибирского текста русской литературы. Красноярск Захарова — это сложный пространственный конструкт, включающий в себя несколько уровней: социально-политический, культурно-исторический, экономический, экологический, мифологический. Писатель рисует негативный образ города, критикуя тем самым политику местных властей. В статье рассмотрены основные элементы урбанистического пейзажа, ключевые пространственные объекты и мотивы, а также некоторые типы героев и их способы восприятия Красноярска.
The article aims to analyze the portrayal of a Siberian city, illustrated through Krasnoyarsk in Dmitry Zakharov’s novel The Committee for the Protection of Bridges (2022). The theoretical and methodological background of the study consists of the works of scholars affiliated with the Tartu-Moscow semiotic school and other experts specializing in the study of Siberian texts within the Russian literary context. Zakharov’s Krasnoyarsk is a complex multifaceted spatial construct encompassing socio-political, cultural-historical, economic-ecological, and mythological dimensions. The author creates a negative image of the city, mainly criticizing the policies of the local authorities. The article considers the fundamental elements of the urban landscape, the most important objects and space motifs, as well as some types of characters and their ways of experiencing Krasnoyarsk.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2024, 3 (187); 68-84
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Уходящее поколение сибиряков в прозе Михаила Тарковского
The Receding Generation of Siberians in the Prose of Mikhail Tarkovsky
Odchodzące w przeszłość pokolenie Sybiraków w prozie Michaiła Tarkowskiego
Autorzy:
Pavlenko, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035642.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
contemporary Russian prose
“Siberian text” of Russian literature
Mikhail Tarkovsky
Siberian/Siberian woman
generational identity
rosyjska proza współczesna
syberyjski tekst literatury rosyjskiej
Michaił Tarkowski
Sybirak/Sybiraczka
tożsamość pokoleniowa
Opis:
This article analyses the image of the older generation of Siberians in the prose of the modern Russian author Mikhail Tarkovsky, drawing from stories, novellas, essays,and the detailed portrait of the Yenisey people found within the novel Toyota Cresta. The study aims to concretize the very concept of “Siberian” in Tarkovsky’swork, identifying specific generational “types” among the protagonists and enumerating the characteristics of male and female characters based on the analysis oftheir appearance, behaviour, manners of speech, approach to language, and attitudes towards work and nature. In addition, the article touches upon such problemsas the continuity of generations and generational conflicts.
W artykule autorka analizuje obraz starszego pokolenia Sybiraków w prozie współczesnego rosyjskiego pisarza Michaiła Tarkowskiego. Przedmiotem analizy są opowiadania, opowieści, szkice, a także powieść autora Toyota Cresta, co pozwala przedstawić bardziej szczegółowy portret mieszkańców ziem nad Jenisejem. W ramach badania autorka konkretyzuje samo pojęcie sybirak w twórczości Tarkowskiego, wyłaniające się typy pokoleniowych bohaterów, przedstawionych w jego utworach, charakterystyki męskich i żeńskich postaci na podstawie analizy ich wyglądu, zachowania, językowych przyzwyczajeń, podejścia do języka, stosunku do pracy i przyrody. Dodatkowo w artykule zaznaczone zostają również takie problemy jak dziedzictwo i konflikty pokoleniowe.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2020, 30; 50-64
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Po)bachtinowska szkoła we współczesnej rosyjskiej teorii literatury
The (Post)Bachtinian School in Contemporary Russian Literary Theory
Autorzy:
Szunikow, Władimir L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467279.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literaturoznawstwo
filozofia
rosyjska teoria literatury
dwudziestowieczna teoria literatury
literary studies
philosophy
russian literary theory
20th century literary theory
Opis:
Outlining a historical evolution of the 20th century Russian literary theory associated with the Philological Faculty of the Moscow University and often debating various Western approaches such as post-structuralism or deconstruction, the article attempts to identify the premises of Russian theory by highlighting its analytical preoccupation inspired by such theorists as Mikhail Bakhtin or Valery Tyupa. The analytical approach resulted in theories concerning communication strategies of the literary text, which in turn, resulted in the emergence of various narratologial and neo-rhetorical theories.
Niniejszy artykuł nakreśla historyczną ewolucję dwudziestowiecznej rosyjskiej teorii literatury, jej związki z Wydziałem Filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego oraz te zachodnie poglądy, takie jak dekonstrukcja czy poststrukturalizm, które często z nimi wchodzą w polemikę. Tym samym, podejmuje on próbę rozpoznania przesłanek jakimi kieruje się teoria rosyjska, wskazując na jej analityczne podwaliny inspirowane dziełami Michaiła Bachtina czy Waleriego Tiupy. Podejście analityczne zaowocowało teoriami komunikacji tekstu literackiego, która zaś doprowadziła do wielu późniejszych teorii narratologicznych i neo-retorycznych.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narratologia w systemie wiedzy o literaturze
Narratology in the System of Literary Studies
Autorzy:
Tiupa, Walerij I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468009.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
filozofia
teoria literatury
dwudziestowieczna teoria literatury
rosyjska teoria literatury
philosophy
literary theory
20th century literary theory
russian literary theory
Opis:
Identifying two vital aspects of narratology – poetics and rhetoric – the article then proceeds to highlight their nature and interpretive consequences some of which are embodied in the post-structuralist desire to reach beyond the internally structured text and reach the level of communicative intersubjectivity. Any narrative discourse is characterised by the combination of the referential event and the communicative event, which are both determined by three basic factors: the actant, the world-view and the point-of-view. Such a perspective, as the article suggests, opens up a series of new interpretive possibilities as they redefine the traditional and historical approach to literary studies.
Uznając poetykę i retorykę za dwa fundamenty narratologii, niniejszy artykuł uwypukla ich naturę i interpretatywne konsekwencje, z których część ujawnia się w poststrukturalistycznym pragenieniu uchwyceniu tego, co co znajduje się poza wewnętrznie ustrukturyzowanym tekstem, a także tego, co można by określić jako komunikacyjną inter-podmiotowość. Każdy dyskurs narracyjny pozwala się rozpoznać jako kombinacja wydarzenia referencyjnego oraz wydarzenia komunikacyjnego. Oba zaś są zdeterminiowane przez trzy podstawowe czynniki: aktanta, punkt widzenia oraz Weltanschauung. Perspektywa przyjęta przez niniejszy artykuł pozwala otworzyć serię nowych możliwości interpretacyjnych, które umożliwiają przedefiniowanie tradycyjnych i historycznych metodologii badań literackich.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O literaturze rosyjskiej, jej nauczaniu i literaturocentryzmie
On Russian Literature, its Teaching and Literature Centrism
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura rosyjska
literaturocentryzm
status literatury
programy nauczania w rosyjskich szkołach wyższych XVII-XIX w.
Russian literature
literature centrism
social status of literature
educational programmes in Russian universities in the 18th-20th cc.
Opis:
W artykule poruszona została problematyka literatury rosyjskiej pod kątem jej znaczenia i statusu w kulturze i życiu społecznym. Skoncentrowano się więc na miejscu literatury w programach nauczania we wczesnych szkołach wyższych w Rosji (Akademia Kijowsko-Mohylańska, Akademia Słowiano-Grecko-Łacińska, Uniwersytet Moskiewski). W rozważaniach przedstawiono poza tym krótki zarys poszczególnych epok literackich w Rosji XVIII-XX wieku z punktu widzenia wysokiej pozycji i rangi literatury (literaturocentryzmu) w kulturze rosyjskiej. W ciągu rozwoju procesu historycznoliterackiego obserwuje się w Rosji wysokie waloryzowanie literatury, dostrzeganie w niej charakteru dydaktyczno-moralizatorskiego, idei służenia ojczyźnie i państwu, ducha opozycjonizmu i buntu, a także właściwą jej tendencję aksjologiczną, obecność pierwiastków duchowych i metafizyki. Przytoczone zostały również wypowiedzi niektórych krytyków, pisarzy i literaturoznawców na temat literatury w ogóle (J. Krzyżanowski, U. Eco, W. Iser) oraz oceny krytyczne, zarówno pozytywne, jak i nader negatywne, degradujące literaturę rosyjską (W. Bieliński, W. Rozanow, W. Chodasiewicz, W. Nabokow, A. Terc, M. Epsztein, I. Suchich, S. Rassadin). О русской литературе, ее преподавании и литературоцентризме В статье рассматривается проблематика русской литературы с точки зрения ее значения и статуса в культуре и общественной жизни. Внимание сосредоточено в данных рассуждениях на позиции литературы в системе научной программы ранних высших учебных заведений (Киево-Могилянская академия, Славяно-греко-латинская академия, Московский университет). В статье дается сжатый обзор очередных литературных эпох, литературного процесса XVIII–XX веков в России. Автор сосредоточивается в основном на указании высокой роли и ранга литературы (литературоцентричности) в русской культуре. В ходе развития литературного процесса усматривается в литературе дидактически-назидательный характер, идея гражданского служения отечеству, оппозиционный и бунтарский дух, а также свойственная литературе аксиологическая перспектива, духовность и метафизика. Приводятся кроме того выбранные высказывания некоторых критиков, писателей и литературоведов на тему литературы вообще (Ю. Кжижановски, У. Эко, В. Исер), а также критические оценки, как положительные, так и сугубо отрицательные и деградирующие русскую литературу (В. Белинский, В. Розанов, В. Ходасевич, В. Набоков, А. Терц, М. Эпштейн, И. Сухих, С. Рассадин).
The article discusses Russian literature and its impact on Russian cultural and social life. The author focuses on the role of literature in the educational programmes offered by early Russian universities (Kiyv-Mohyla Academy, Slavic Greek Latin Academy and Moscow State University). The article also outlines the sequence of literary epochs in Russia from the 18th to the 20th century in order to highlight the privileged status and the social prestige of literature (literature centrism) in Russian culture. Throughout its evolution period, Russian literature has evidently been held in high social esteem and recognized for its didactic and moralizing function; its patriotic motives of serving the country; its role in empowering resistance and dissent; and its characteristic axiological orientation, enriched with spiritual and metaphysical elements. The article also lays out ideas and opinions of critics, writers and literature researchers on literature in general (J. Krzyżanowski, U. Eco, W. Iser) along with a spectrum of appraisals regarding Russian literature – from positive to strongly negative ones (W. Bieliński, V. Rozanov, W. Chodasiewicz, V. Nabokov, A. Tertz, M. Epstein, I. Sukhikh, S. Rassadin).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 43-62
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies