Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Retrospections and Perspectives of Russian Diplomacy Actions in 2006

Autorzy:

Huashou, Miao

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2028536.pdf

Data publikacji:

2007-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

2006
Russian diplomacy
foreign policy
Russian foreign policy

Opis:

According to he author of this article, Prof. Miao Huashou – from the Euro-Asian Social Development Research Institute and from the Development Research Center of the PRCh State Council, Russian diplomacy may boast of many great successes in 2006. Russia once again creates its image of a great empire by demonstrating its geopolitical and economic influences. The country underlines this way its position of an empire equal to the USA. It will continue to strengthen its influences in the Commonwealth of Independent States and undertake all the efforts aiming to development of strategic partnership with the EU on equal rules. It will also develop its contacts with the USA, as well as it will continue political dialogue and economic cooperation with other, great world powers.

Źródło:

Polish Political Science Yearbook; 2007, 36; 12-25
0208-7375

Pojawia się w:

Polish Political Science Yearbook

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Rewolucja tradycji. Zwrot konserwatywny jako strategia Kremla w polityce wewnętrznej i zagranicznej
Revolution of tradition. Conservative backlash as a Kremlin’s strategy in domestic and foreign policy

Autorzy:

Sitarz, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/521469.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych

Tematy:

Russian foreign policy
conservatism
Vladimir Putin
traditional discourse

Opis:

In the paper Autor to explores so called conservative backlash, which took place in 2012 and which is still ongoing. The conservative backlash can be understood as a process of spreading the conservative ideas and traditional values for political purposes – primarily to legitimized Vladimir’s Putin’s third tenure as a President after economic crisis and mass protests. As a consequence of the conservative backslash Duma passed range of law i.e. „foreign agent” law, blasphemy law and forbid of homosexual propaganda among minors. What is also worth emphasising is that the conservative reform created a noticeable split in Russian society (traditional Russians vs. westernized liberals), with is widespread in public and media discourse. As a result some citizens started to be consider as a not only worse citizen, but in fact excluded them from Russian community.

Źródło:

Wschodnioznawstwo; 2016, 10; 257-270
2082-7695

Pojawia się w:

Wschodnioznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Hybrid Tactics as Part of Russian Foreign Policy and Attempts to Influence Political Discourse in the EU

Autorzy:

Jagersky, Ivan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1836625.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie

Tematy:

hybrid warfare
information operations
Russian foreign policy
propaganda

Opis:

Russian hybrid approach is based on their understanding of threats; Russians feel themselves as victims of Western policies, sanctions and information policy. According to Russian military doctrine and theory, information warfare is conducted continuously in peacetime and wartime alike. The Russian elite consider comprehensive hybrid approach as one of the most important elements in foreign affairs. It uses a combination of tools, such as wide-ranging political and diplomatic commitment, the leverage of the energy, economic retaliation, strengthening of the military capabilities, development assistance, propaganda, intelligence and cyber activities. The priorities of Russian information operations are promoting special bilateral relations with EU member states while exploiting the different interests and contradictions within EU. The goal of mediacampaigns and propaganda is to undermine dominant Western media sources and narratives. As part of information operations Russia has begun to cooperate with and support radical and anti-establishment groups in the EU. The effectiveness of Russian information policy abroad comes at high costs but it is still limited in its outcomes. Russian policy in the EU will be increasingly directed towards polarization of different institutions, countries, parties and particular interest groups.

Źródło:

Security Dimensions; 2016, 20(20); 195-206
2353-7000

Pojawia się w:

Security Dimensions

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Expanding the external ring of Russian defense policy in practice: 2015-2020

Autorzy:

Mickiewicz, Piotr
Kasprzycki, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1920242.pdf

Data publikacji:

2021-09-10

Wydawca:

Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych

Tematy:

Russian Federation
defense policy
security doctrine
Russian foreign policy
external defense ring

Opis:

Since 2015, there has been a change in the security doctrine regarding the forms of use of the military potential of the Russian Federation’s Armed Forces, while the use of political-military influence has been transformed. The main thesis of the article is based on the assumption that Russian foreign policy is directed by strategic objectives and achieved through a wide range of projects, including limiting all forms and methods of possible retaliatory action from the international community. One of the most important tasks in the defense effort is to expand the so-called external defense ring, the essential elements of which are coordinated political and economic undertakings (strategic safeguarding of Russian interests) and the development of the armed forces’ combat potential (military deterrence). It should be noted that the priority forms of influence are political-diplomatic and economic instruments, only supported and supplemented by military potential. Within the framework of this military potential, the important elements of the projects are in a wide sense the practical implementation of the idea of non-contact war, the activities of special forces and information warfare.

Źródło:

The Copernicus Journal of Political Studies; 2021, 1; 59-79
2299-4335

Pojawia się w:

The Copernicus Journal of Political Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Russian economic nationalism and the vectors of Russian foreign policy
Русский экономический национализм и векторы российской внешней политики

Autorzy:

Lisiakiewicz, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2053367.pdf

Data publikacji:

2022-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Russian foreign policy
nationalism
economy
Российская внешняя политика
национализм
экономика

Opis:

In this article, the author wants to test the impact of economic nationalism on the change in Russia’s foreign policy. The author will refer to neoclassical realism, which shows how to combine the issues of power distribution in international relations with the influence of the domestic level of the state on the process of creation of the foreign policy. In terms of neoclassical realism, economic nationalism is a variable that shapes the perception of the economic challenges facing Russia. The author also points out that economic nationalism is also related to the protectionist policy of the Russian Federation. Thus, it influences the shaping of processes within and outside the country. The author recognizes that in the process of creating the Russian foreign policy decisions, economic nationalism should be linked to other factors, especially security issues and Russia’s general strategic culture, in order to obtain the final set of premises that will determine Russia’s shifts in foreign policy. The tensions related to the role of the EU and NATO in the countries of Eastern Europe clearly influenced the level of cooperation between Russia and the West. Nevertheless, economic issues in this regard were also extremely important. Russia’s power position was based on the economic potential.
В этой статье автор хочет проверить влияние экономического национализма на изменения во внешней политике России. В своем анализе он обратится к неоклассическому реализму, который показывает, как сочетать вопросы распределения силы в международных отношениях с влиянием внутреннего уровня государства на формирование внешней политики. С точки зрения неоклассического реализма, экономический национализм это переменная, которая формирует восприятие экономических вызовов, с которыми сталкивается Россия. Автор показывает также, что экономический национализм связан с протекционистской политикой Российской Федерации. Таким образом, он влияет на формирование процессов внутри страны и за ее пределами. Автор признает, что в процессе формирования российских внешнеполитических решений экономический национализм должен быть cвязан с другими факторами, прежде всего с вопросами безопасности и общей стратегической культурой России, чтобы получить окончательный набор предпосылок, определяющих сдвиги России во внешней политике. Напряженность, связанная с ролью ЕС и НАТО в странах Восточной Европы, явно повлияла на уровень сотрудничества между Россией и Западом. Тем не менее экономические вопросы в этом отношении также были крайне важны. Силовое положение России основывалось на экономическом потенциале.

Źródło:

Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 2(33); 109-130
2084-3291

Pojawia się w:

Nowa Polityka Wschodnia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

The Explanatory Power of Structural Realism in the 21st Century : the Eastern Partnership, Russian Expansionism and the War in Ukraine

Autorzy:

Herbut, Maciej
Kunert-Milcarz, Renata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/594821.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

neorealism
structural realism
international relations theory
Russian foreign policy
Eastern Partnership

Opis:

While the scope of the paper is to assess the actions undertaken by the European Union towards the FSU-CIS (the former Soviet Union, Commonwealth of Independent States) which was manifested through the Eastern Partnership Initiative in the years 2008–2014, the focus will be centred on theoretical concepts and their ‘explanatory power’ rather than actions undertaken by European or Russian decision makers. Taking that into the account, this essay will critically assess the explanatory power of the neorealist school of thought which although overtly criticized, still remains a viable tool in explaining the processes occurring in international relations.

Źródło:

Polish Political Science Yearbook; 2017, 2 (46); 190-204
0208-7375

Pojawia się w:

Polish Political Science Yearbook

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Methods Applied by Russia to Forecast the Influence on other Countries

Autorzy:

Słowik, Jakub Bartłomiej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2086241.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego

Tematy:

Russian strategic
forecasting
strategic matrix
influencing other countries
Russian foreign policy
safety forecasting
Russia

Opis:

Objectives: The purpose of this article is to identify the quantitative and qualitative methods applied by Russia in planning exerting influence on other countries, including members of the Visegrád Group. Methods: The research method used in this study consists in a systematic review of Russian and global political literature, as well as military literature, publications in the field of international relations, international politics, econometrics and forecasting, economy and management, in the aspect of the differences between the methods of forecasting the influence on other countries with respect to the methods described in international subject literature. Results: The conducted analysis of documents enabled the identification and drawing the characteristics of the strategic forecasting methods that Russia may apply to influence other countries. The study also identifies the institutions as well as researchers who deal with the issues related to forecasting influence on specific countries in Russia. Conclusions: Both the identified methods and the research centres focus on ensuring the effectiveness of Russian foreign policy that requires an accurate assessment of the current situation as well as detailed forecasts of potential events (scenarios) in the future. The method that deserves particular attention is the strategic matrix method, which has probably been modified, but its essential elements are still functioning.

Źródło:

Przegląd Nauk o Obronności; 2021, 6, 11; 43--73
2450-6869

Pojawia się w:

Przegląd Nauk o Obronności

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

China as a Strategic Economic Partner in the Concepts of Russian Foreign Policy in the 2020s
Китай как стратегический экономический партнер в концепциях внешней политики России в 2020-е годы

Autorzy:

Lisiakiewicz, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1930228.pdf

Data publikacji:

2021-03-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Russia
China
Russian foreign policy
Russian Chinese partnership
geopolitics
Россия
Китай
российская внешняя политика
российско-китайское партнерство
геополитика

Opis:

The article presents an idea of the possible Russian - Chinese strategic economic partnership at the beginning of the 21st century. The author indicates the main factors influencing Russian Federation foreign policy towards China from the perspective of a neoclassical realism.The author stands that according to J. Rosenau, the main factors determining the Russian foreign policy are idiosyncratic and role. Then he analyses the Russian documents of foreign policy, economic data and geopolitical ideas. On that ground, he makes a simple analyse using the neoclassical realism model, that’s integrates Foreign Policy Analyse and International Relations Theory, joining independent and intervening variables, to support the article’s hypotheses. That hypotheses say that, firstly, The Peoples Republic of China (PRC) plays a role of diversification of Russia’s international economic ties; and secondly, The PRC status as a Russia’s strategic partner is at issue, despite the official declarations of both sides.
В статье представлена идея возможного российско-китайского стратегического экономического партнерства в начале XXI века. С точки зрения неоклассического реализма автор указывает основные факторы, влияющие на внешнюю политику Российской Федерации в отношении Китая. Ссылаясь на мнение Дж. Розенау, автор считает, что главными определяющими российскую внешнюю политику являются факторы идиосинкразии и роли. Затем он анализирует российские документы внешней политики, экономические данные и геополитические идеи. На этом основании автор проводит простой анализ (используя модель неоклассического реализма, которая объединяет анализ внешней политики и теорию международных отношений), сопоставляя независимые и промежуточные переменные, чтобы подтвердить гипотезы статьи. Первая из них звучит: Китайская Народная Республика играет роль диверсификации международных экономических связей России. Суть второй гипотезы состоит в том, что статус КНР как стратегического партнера России остается под вопросом, несмотря на официальные заявления обеих сторон.

Źródło:

Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 1(28); 43-65
2084-3291

Pojawia się w:

Nowa Polityka Wschodnia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

European imperialism and colonialism in Africa: conceptual lessons for understanding the former Soviet Union and present day Russia

Autorzy:

Yakovlyev, Maksym

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2206296.pdf

Data publikacji:

2022-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

African studies
postcolonial studies
Soviet imperialism
Russian foreign policy
post-soviet countries
research methodology
concepts’ studies

Opis:

This article claims that the legacy of European imperialism and colonialism in Africa can be conceptually compared to the legacy of Russian and Soviet imperialism and colonialism in the former USSR republics and the nations of Central and Easter Europe that were under Soviet dominations. Despite the obvious fact that the historical conditions and paths of African nations that were colonized, repressed and ruled by the European empires differ significantly from the experience of the nations of Eastern Europe and Central Asia, that were conquered and colonized by the Russian Empire and later on were subjects to the Soviet rule, it is suggested in this article, that the conceptual lessons drawn from the vast literature dedicated to the studies of the aftermath of colonialism in Africa can enrich the scholarly efforts aimed at understanding the post-soviet spaces and different processes in it. What is meant by “conceptual lessons” is methodological opportunity for a different perspective or even a different lens through which the legacy of the Soviet rule and the current Russian neo-imperial foreign politics can be better understood. Much is written about the European imperialism and its colonial policies, however there is still some reluctance in applying the methodological framework of postcolonial studies to the former Soviet Union and present day Russia. Scholars all over the world studied the colonial legacies that African nations struggled to overcome and there are topics of particular relevance to the study of the post-soviet space: the processes of post-colonial nation building, the roles of new national elites, the ideological choices in foreign policies of newly independent nations, the aftermath of the policies of assimilation, the imperial “ideologies of superiority”, the economic consequences of colonialism, the role of churches and religious organizations in supporting colonial suppression – as conceptual topics, all of them can be studied critically, also in a comparative perspective, to have a much better understanding of the former soviet and current Russian foreign politics and policies.

Źródło:

African Journal of Economics, Politics and Social Studies; 2022, 1; 31-39
2956-2686

Pojawia się w:

African Journal of Economics, Politics and Social Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Pogranicze Rzeczypospolitej i Rosji a niepodległość Ukrainy i Białorusi – rozważania o rywalizacji politycznej

Autorzy:

Paruch, Waldemar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/687032.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

geopolitics, Polish foreign policy, Russian foreign policy, Central Europe
geopolityka, polityka zagraniczna Polski, polityka zagraniczna Rosji, Europa Środkowa
геополитика, польская внешняя политика, российская внешняя политика, Центральная Европа

Opis:

Central Europe is part of the continent with its historical and cultural identity and a unique geopolitical role (geopolitical wedge between Germany and Russia). Central Europe includes the Ukrainian and Belarusian lands, which for centuries have been the subject of rivalry between Poland and Russia and the area of influence of powers neighboring this region. Depending on the results of this rivalry, the status of Ukrainian-Belarusian territories varied between the “great borderland” and the periphery of various powers, most often the Republic of Poland or the Russian Empire. However, their role was different for both countries. For the Commonwealth, they constituted a necessary resource for maintaining its subjectivity, sovereignty and, consequently, independence. However, for Russia they were a route to master Central Europe and to influence Western Europe. In the history of the Ukrainian-Belarusian lands, three alternative variants of concentration and political rivalry were possible. The first – the formation in this subregion of Central Europe of the countries with high political subjectivity, based on significant demographic, geopolitical and economic resources. The second – the occupation of the Ukrainian-Belarusian border entirely by one of the neighboring powers as a result of military actions or EU agreements, which made them a “great borderland”, strengthening the potential of the country of its belonging. The third – the division of Ukrainian-Belarusian lands between state organisms with high subjectivity (the loss of the status of “great borderland” in favor of being peripheries), actually preventing internal political consolidation, but deepening the diversity of the subregion in terms of religion, religion, ethnicity, culture and language, mental, and consequently also socio-economic. In the historical process, all three scenarios were implemented, which contributed to giving the Ukrainian-Belarusian lands as a constitutive feature of the “Central European syndrome”, however questioned in the international environment, primarily by Russia recognizing this area as part of its own civilization and cultural circle.
Europa Środkowa jest częścią kontynentu z własną tożsamością historyczną i kulturową oraz unikatową rolą geopolityczną (geopolitycznego klina między Niemcami i Rosją). Do Europy Środkowej należy zaliczyć ziemie ukraińskie i białoruskie, które przez wieki były przedmiotem rywalizacji między Polską i Rosją oraz obszarem wpływów mocarstw niesąsiadujących z tym regionem. W zależności od wyników tej rywalizacji status ziem ukraińsko-białoruskich wahał się między „wielkim pograniczem” a peryferiami różnych mocarstw, najczęściej Rzeczypospolitej lub Imperium Rosyjskiego. Jednak dla obu tych państw ich rola była odmienna. Dla Rzeczypospolitej stanowiły one konieczny zasób dla utrzymania jej podmiotowości, suwerenności, a w konsekwencji –  niepodległości. Natomiast dla Rosji były szlakiem do opanowania Europy Środkowej oraz oddziaływania na Europę Zachodnią.W dziejach ziem ukraińsko-białoruskich były możliwe trzy alternatywne warianty koncentracji i rywalizacji politycznej. Pierwszy – ukształtowanie w tym subregionie Europy Środkowej państw o wysokiej podmiotowości politycznej, opartej na znacznych zasobach demograficznych, geopolitycznych i gospodarczych. Drugi – zajęcie ukraińsko-białoruskiego pogranicza w całości przez jedno z sąsiednich mocarstw w wyniku działań militarnych lub układów unijnych, co czyniło z nich „wielkie pogranicze”, wzmacniające potencjał państwa swojej przynależności. Trzeci – podział ziem ukraińsko-białoruskich między organizmy państwowe o wysokiej podmiotowości (utrata statusu „wielkiego pogranicza” na rzecz bycia peryferiami), faktycznie uniemożliwiający wewnętrzną konsolidację polityczną, lecz pogłębiający zróżnicowanie subregionu pod względem religijno-wyznaniowym, etnicznym, kulturowo-językowym, mentalnym, a w konsekwencji również społeczno-gospodarczym. W procesie historycznym były realizowane wszystkie trzy scenariusze, co przyczyniło się do nadania ziemiom ukraińsko-białoruskim jako cechy konstytutywnej „syndromu środkowoeuropejskiego”, jednak kwestionowanego w środowisku międzynarodowym, przede wszystkim przez Rosję uznającą ten obszar za część własnego kręgu cywilizacyjno-kulturowego.
Центральная Европа является частью континента с его исторической и культурной самобытностью и уникальной геополитической ролью (геополитический клин между Германией и Россией). Центральная Европа включает в себя украинские и белорусские земли, которые на протяжении веков были предметом соперничества между Польшей и Россией и зоной влияния держав, граничащих с этим регионом. В зависимости от результатов этого соперничества, статус украинско-белорусских территорий варьировался между «великой границей» и периферией различных держав, чаще всего Речи Посполитой или Российской империи. Однако их роль была разной для обеих стран. Для Речи Посполитой они являлись необходимым ресурсом для поддержания ее субъективности, суверенитета и, следовательно, независимости. Однако для России это был путь к овладению Центральной Европой и влиянию на Западную Европу.В истории украинско-белорусских земель были возможны три альтернативных варианта концентрации и политического соперничества. Первый – формирование в этом субрегионе Центральной Европы стран с высокой политической субъектностью, основанных на значительных демографических, геополитических и экономических ресурсах. Второй – оккупация украинско-белорусской границы целиком одной из соседних держав в результате военных действий или союзных соглашений, которые сделали их «великой границей», усиливая потенциал страны своей принадлежности. Третий – разделение украинско-белорусских земель между государственными организмами с высокой субъектностью (утрата статуса «великих пограничных территорий» в пользу периферии), фактически предотвращающее внутриполитическую консолидацию, но углубляющее разнообразие субрегиона с точки зрения религии, этнической принадлежности, культуры и языка, менталитета, а следовательно, и социально-экономической дифференциации. В историческом процессе были реализованы все три сценария, которые способствовали тому, что украинско-белорусские земли стали характерной чертой «центральноевропейского синдрома», хотя и подвергались сомнению в международной среде, в первую очередь в связи с тем, что Россия признала этот район частью своего цивилизационно-культурного круга.

Źródło:

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866

Pojawia się w:

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Aktualna polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej a Unia Europejska – podstawowe zagadnienia
The current foreign policy of the Russian Federation towards European Union – basic issues

Autorzy:

Czajkowski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/506734.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

Rosja
Rosja – polityka zagraniczna
stosunki międzynarodowe
bezpieczeństwo międzynarodowe
Unia Europejska
Russia
Russian foreign policy
international relations
international security
European Union

Opis:

Celem artykułu jest syntetyczne ukazanie źródeł rosyjskiej polityki zagranicznej, ze szczególnym uwzględnieniem Unii Europejskiej. Zasadniczą tezą jest stwierdzenie, że najważniejszą motywacją polityki zagranicznej Moskwy jest utrzymanie władzy przez obecny rząd. W tym celu Moskwa świadomie kreuje kontrolowany konfl ikt z Zachodem aby wywołać efekt skupienia zagrożonego narodu wobec władzy w celu poprawy jej legitymizacji nadszarpniętej przez trudności gospodarcze.
The main goal of this article is to synthetically depict the sources of Russian foreign policy, especially with regard to the European Union. The central thesis is, that the main driver behind Russian international conduct is the preservation of power by current government. To do so Moscow intentionally orchestrates controlled confl ict with the West to induce the rally-around-the-leaders effect. It is supposed to augment the legitimization of the authorities which has been diminished by the economic hardships.

Źródło:

Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 2; 115-134
1733-2680
2451-0610

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Międzynarodowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Kto stoi po stronie dobra? Wartości w rosyjskiej polityce zagranicznej
Who is on the side of good? Values in Russian foreign policy

Autorzy:

Lisiakiewicz, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/973428.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej

Tematy:

Federacja Rosyjska
Rosja
stosunki międzynarodowe
Rosja–Zachód
polityka zagraniczna Rosji
Władimir Putin
Russian Federation
Russia
international relations
Russia-West
Russian foreign policy
Vladimir Putin

Opis:

Autor niniejszego artykułu stawia tezę, że podstawowym problemem w relacjach Rosja–Zachód jest odniesienie obu podmiotów do szeroko rozumianej sfery wartości politycznych w obszarze stosunków międzynarodowych. Pogląd ten jest rozwijany na trzech głównych płaszczyznach: 1) podstawowego paradygmatu interpretacji stosunków międzynarodowych w Rosji, czyli realizmu; 2) konsekwencji tego podejścia dla miejsca Rosji w stosunkach międzynarodowych; oraz 3) znaczenia dla Rosji współpracy gospodarczej z partnerami zachodnimi.
The author of this paper argues that the basic problem in relations between Russia and the West concerns political values shared by these entities in the area of international relations. This paper examines the problem on the three basic levels: (1) the basic paradigm of interpretation of international relations in Russia, i.e. realism; (2) the consequences of this approach for Russia’s place in international relations; and (3) the importance for Russia of economic cooperation with Western partners.

Źródło:

Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2017, 1(39); 83-96
1898-3529
2658-1116

Pojawia się w:

Zarządzanie Publiczne / Public Governance

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

The Religion of Victory, the Cult of a Superpower. The Myth of the Great Patriotic War in the Contemporary Foreign Policy of the Russian Federation

Autorzy:

Domańska, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2108332.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Tematy:

Russia
the Great Patriotic War
the Victory of 1945
politics of history
the great power politics
authoritarianism
World War II
propaganda
Russian foreign policy

Opis:

The glorification of the Soviet victory over Nazism is the focal point of Russia’s politics of history and an element of the ideological offensive that aims to legitimise Russian great-power ambitions. The narrative centred on the victory has a strong religious, not to say, messianic dimension. It aims to whitewash the dark chapters of Soviet history and legitimise the wars Moscow waged after 1945. According to the contemporary neo-Soviet interpretations, these wars were always defensive and justified by external circumstances. At the same time, distinctly anti-Western rhetoric is becoming more and more perceptible in Russian propaganda. The repeated accusations of “eternal” attempts by the West to destroy Russia and destabilise the global order are intensifying. The official discourse is marked by the nostalgia for the lost empire and the “concert of powers” that was established at the Yalta conference; it also seeks to justify violence as a tool of foreign policy. Its overriding aim is to legitimise the authoritarian regime and Moscow’s contemporary strategic goals, such as the hegemony in the post-Soviet area and the reshaping of the European security architecture. The official narrative is promoted by the state institutions, the educational system, the Kremlin-controlled media outlets and a network of social organisations subsidised by the state. It is also safeguarded by the administrative and criminal law and the apparatus of repression.

Źródło:

Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 77-125
2658-1566

Pojawia się w:

Institute of National Remembrance Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea
Rosyjskie postępy geopolityczne w regionie Morza Czarnego: aneksja Krymu

Autorzy:

Kushnir, Ostap

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1943104.pdf

Data publikacji:

2017-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Ukrainian crisis
Black Sea Region
Russian geopolitics
Russian foreign policy
Crimean annexation
critical geopolitics
metageography
kryzys ukraiński
region Morza Czarnego
rosyjska geopolityka
rosyjska polityka zagraniczna
aneksja Krymu
geopolityka krytyczna
meta-geografia

Opis:

The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.
Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.

Źródło:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 111-135
1505-2192

Pojawia się w:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Role theory and Russia’s attempts to integrate the post-Soviet space: from internal to international duties
Ролевая теория и попытки России интегрировать постсоветское пространство: от внутренних к международным обязанностям

Autorzy:

Strycharz, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2176727.pdf

Data publikacji:

2022-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Russian foreign policy
post-Soviet space
regional integration
role theory
national role conception
Внешняя политика России
постсоветское пространство
региональная интеграция
ролевая теория
национальная ролевая концепция

Opis:

With the Russian invasion of Ukraine in February 2022, Moscow’s foreign policy towards the post-Soviet space has become an even greater area of concern. In order to better understand Russia’s behaviour in the post-Soviet space, it is worth analysing what led to Moscow’s renewed interest in this area. There are numerous accounts explaining Russia’s policies towards its neighbourhood, but they often focus on material factors or Russian imperial complexes. To address the existing gap and examine changes in Moscow’s attitude towards the region, this paper will use role theory and analyse shifts in Russia’s national role conceptions. It argues that the combination of important external and internal factors led to changes in perception of Russia’s international duties and responsibilities between Putin’s rise to power and his return to the presidency in 2012. Consequently, these changes resulted in different understanding of Russia’s role in the post-Soviet space, which had implications for Russia’s increasingly aggressive actions in the region afterwards.
После российского вторжения в Украину в феврале 2022 года внешняя политика Москвы в отношении постсоветского пространства стала еще более серьезной проблемой. Чтобы лучше понять поведение России на постсоветском пространстве, стоит проанализировать, что привело к возобновлению интереса Москвы к этой сфере. Существует множество версий, объясняющих политику России по отношению к своим соседям, но они часто сосредоточены на материальных факторах или российских имперских комплексах. Чтобы устранить существующий разрыв и изучить изменения в отношении Москвы к региону, в данной статье будет использована ролевая теория и проанализированы сдвиги в представлениях о национальной роли России. Утверждается, что сочетание важных внешних и внутренних факторов привело к изменению восприятия международных обязанностей и ответственности России в период между приходом Путина к власти и его возвращением на пост президента в 2012 г. Следовательно, эти изменения привели к различному пониманию роли России на посту президента. - Советское пространство, что впоследствии повлияло на все более агрессивные действия России в регионе.

Źródło:

Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 4(35); 72-100
2084-3291

Pojawia się w:

Nowa Polityka Wschodnia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Проблемные точки «украинского вектора» внешней политики России в 2013/2014 годах

Autorzy:

Савенков, Роман
Куманичкин, Павел

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/686942.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

the foreign policy of the Russian Federation, “Ukrainian vector”
внешняя политика Российской Федерации, «украинский вектор».

Opis:

Ukraine is a key area for the European countries. The specifics of Ukraine’s geopolitical position is the so-called its “middle” position: between Europe and Russia. Official statements by the Russian leadership show a very negative perception of the events in Ukraine. It seems obvious that Vladimir Putin will leave for political activities, resource and information-ideological support of separatist entities of South-East of Ukraine and will use any mistakes and failures of the Ukrainian political and military leadership.
Artykuł zawiera abstrakt w języku rosyjskim oraz angielskim.
Аннотация. Украина расположена на ключевой для европейских государств территории. Специфика геополитической позиции Украины состоит в т.н. ее «срединном» положении: между Европой и Россией. Официальные заявления российского руководства свидетельствуют о крайне негативном восприятии событий в Украине. Представляется очевидным, что В. Путин не оставит действия по политической, ресурсной и информационно-идеологической поддержке сепаратистских образований юго-востока Украины и будет использовать любые ошибки и промахи украинского политического и военного руководства.

Źródło:

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866

Pojawia się w:

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Conditions of the Russian Federation’s Strategic Culture and Its Impact on Russia’s Foreign Policy

Autorzy:

Zarobny, Stanisław
Sałek-Imińska, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807661.pdf

Data publikacji:

2021-03-31

Wydawca:

Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie

Tematy:

strategic culture
Russian Federation
security policy
foreign policy
strategy

Opis:

Over the last thirty years, the importance and interest in cultural factors in international relations and in international security has increased. The links between culture and security, and in particular the impact of culture on security, are issues whose importance is growing and which are being increasingly studied. They are regarded as a multifaceted problem, as cultural differences have become the cause of conflicts and wars, and tendencies of cultural domination have led to the destruction of cultures and entire civilizations. It therefore seems interesting to reflect on the process of developing an independent strategic culture of the Russian Federation. The purpose of the article is to discuss the process of shaping the independent strategic culture of the Russian Federation and to address four basic research problems: the sources of Russian strategic culture; the indication which of them are primary and which are secondary ones; determining whether Russian strategic culture underwent evolution; and determining whether then Cold War influenced the shape of today’s strategic culture of the Russian Federation. To achieve the intended purpose of the article, critical analysis of literature is applied, which allowed to find answers to the research questions.

Źródło:

Security Dimensions; 2021, 35(35); 65-80
2353-7000

Pojawia się w:

Security Dimensions

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Russias return to the superpower status

Autorzy:

Minkina, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/576393.pdf

Data publikacji:

2019-09-18

Wydawca:

Akademia Sztuki Wojennej

Tematy:

change
Russian Federation
superpower
foreign and security policy

Opis:

The elite of Russian power and Russian society have never come to terms with the collapse of the Soviet Union. They also did not accept the world order with the primary role of the United States. The purpose of this article is to characterize the policy of the Russian Federation, which is aimed at rebuilding the superpower position of this state, and to identify the reasons that clearly define Russia’s determination in this respect. Achieving the formulated goal will be possible by answering the question: Why does Russia strive to rebuild the status of the global superpower and what actions it undertakes in its policy? This question is the main research problem, which the authors of the article have taken up. In order to solve the indicated problem, theoretical methods will be used in the form of: source and literature criticiam, analysis, synthesis and inference. Nobody negates the fact that Russia is still one of the largest countries in the world. Nonetheless, it is much smaller and weaker than the USSR. By means of assertive, not to say aggressive, and anti-western politics it demands to be recognized as a superpower eligible to decide on the international order. However, in the contemporary world, the territory decides about the superpower status to a much smaller extent. The foundations of the Russian superpower status are weak, and the popular anti-western narrative is not conducive to strengthening the Kremlin's position internationally.

Źródło:

Security and Defence Quarterly; 2019, 26, 4; 34-50
2300-8741
2544-994X

Pojawia się w:

Security and Defence Quarterly

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Polish-Russian relations after 10 April 2010

Autorzy:

Janke, Daria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1199425.pdf

Data publikacji:

2020-03-31

Wydawca:

Uniwersytet Gdański. Instytut Geografii

Tematy:

foreign policy
historical policy
Polska
Polish-Russian relations
Russia
Smolensk disaster

Opis:

Polish-Russian relations are an extremely dynamic and changeable phenomenon, especially after Poland’s accession to NATO. Despite the fact that the Russian Federation was established only in 1991, the relations discussed in this article have also been influenced by the relations between Poland and the Soviet Union, whose successor was Russia. The aim of this study is to analyse changes in the Polish-Russian relations after 2010. Not only does the paper present the causes of conflicts that have influenced mutual relations, but it also indicates areas that need changing and that may contribute to the warming of relations between Warsaw and Moscow. The method of comparative analysis was applied in the study. The conducted analysis allows stating a significant impact of the Smolensk disaster on the Polish-Russian relations.

Źródło:

Journal of Geography, Politics and Society; 2020, 10, 1; 42-49
2084-0497
2451-2249

Pojawia się w:

Journal of Geography, Politics and Society

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Strategies and Goals of Russian Diplomacy During the Kosovo Conflict (1998-1999)

Autorzy:

Pawłowski, Konrad Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/647595.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

the Balkans, Kosovo, foreign policy of the Russian Federation, global shift of power, military intervention, NATO, the West and Russia

Opis:

   The article supports the thesis that despite Cold War style oratory and criticism of the NATO's intervention against Yugoslavia, Russian policy on Kosovo armed conflict represented a realistic and pragmatic approach. It points that Russian leadership was conscious of the domestic political and economic problems as well as the unfavourable post Cold War shift of power and changes of the international system and knew that Russia could not reply to the unilateral NATO's air campaign against Yugoslavia. It argues that Moscow admittedly wanted to avoid NATO intervention at the Balkans which inevitably undermined the international position of Russia, but despite some political gestures and claims about the traditional Russo-Serbian friendship had no direct geopolitical interests at the Kosovo conflict, did not believe the Milosevic's 'truths' and actively participated at the high-level international peacemaking initiatives together with the West. It claims that Russia actually supported Western efforts aimed to stop the violence at the province and start political dialogue between Belgrade and Kosovo Albanians about the autonomy of the province. It finally argues that Russian constructive approach 'helped' the Alliance to end its war over Kosovo and stresses that peace proposals offered to Belgrade were collectively worked out and endorsed by the West and Russia.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 1
1428-9512
2300-7567

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

South Caucasus in the Foregin Policy of the Russian Federation. Do Doctrinal Assumptions Translate into Reality?

Autorzy:

Kardaś, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/641819.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

South Caucasus
Russian Federation
the foreign policy
Armenia
Azerbaijan
Georgia

Opis:

Russian policy in South Caucasus is not a fully effective policy, as Russia’s actions towards Armenia, Azerbaijan and Georgia are dominated by bilateral relations rather than a single, coherent strategy towards the region. The policy towards these countries also bears the hallmarks of an imperial policy, since it boils down to rewards (in the political, economic or military sphere) for cooperation, or punishments for any action against Russian interests. In addition to enhancing bilateral relations, Russia makes efforts (in accordance with documents issued by official bodies) to integrate the CIS area, of course including the Trans-Caucasus, under its leadership. But it comes up short in these efforts, because not all the Caucasus countries are interested in Russian-led economic integration (within the Eurasian Economic Union), or political and military integration (within CIS, CSTO).

Źródło:

Przegląd Strategiczny; 2016, 9; 105-115
2084-6991

Pojawia się w:

Przegląd Strategiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

The issue of Strategic Assumptions of the Russian Federation of Vladimir Putin’s Era in Achieving Objectives of the International Policy

Autorzy:

Wierzbicki, Sławomir
Tarasiuk, Renata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1179446.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN

Tematy:

Russian Federation
Vladimir Putin
foreign policy
national security
political system

Opis:

An aim of the author is to describe the strategic interpretation in the field of national security adopted by President Vladimir Putin. The third term of the Russian leader is a continuation of the guidelines of vision, which have been appointed in 2000-2008. The common denominator is emphasis the large world power of Russia. However, the strategic objective is aspiration to stimulate polycentral international order. This effort is carried out both in the declarative and doctrinal sphere. Numerous expressions are an illustration of this logic that defies the peaceful coexistence by allowing also the use of force in pursuing their own interests. In practice “the Putin’s system” reviews of post-cold war European order. The reach and effectiveness of achieving this objective are visible in expanding sphere of influence, accompanied by hybrid action and development of military capability.

Źródło:

World Scientific News; 2017, 78; 157-163
2392-2192

Pojawia się w:

World Scientific News

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Domestic and International Causes of Russian Military Intervention in Ukraine
Krajowe i międzynarodowe przyczyny rosyjskiej interwencji zbrojnej na Ukrainie

Autorzy:

Romańczuk, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2048233.pdf

Data publikacji:

2021-06-01

Wydawca:

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK

Tematy:

post-Soviet area
Russian Federation
Ukraine
foreign policy
military conflicts
geopolitics

Opis:

The collapse of the Cold War order led to a change in the geopolitical environment of the Russian Federation. The declarations of independence of the former Soviet republics and the emergence of the post-Soviet area had weakened the country’s position. As a result, the Russian Federation has been perceiving this new area as a zone of its ‘vital interests’, and attaining and maintaining dominant position in those territories has been considered crucial for the state’s security, its strength and position on the international arena. Russia has been pursuing its goals in the area through numerous reintegration attempts on political, military and economic levels. To achieve the main political goal, which is the control over the post-Soviet area, the Russian Federation has been also using military instruments. The focal point and purpose of this article is to show the internal and external causes of military intervention of the Russian Federation in eastern Ukraine.
Upadek pojałtańskiego porządku na świecie doprowadził do zmiany w geopolitycznym otoczeniu Federacji Rosyjskiej. Pozycja tego państwa uległa osłabieniu m.in. z uwagi na ogłoszenie niepodległości przez poszczególne republiki związkowe. Jednocześnie powstał tzw. obszar postradziecki. Dla Federacji Rosyjskiej wskazany obszar stanowi „strefę żywotnych interesów”, a zdobycie i utrzymanie dominującej pozycji ma zapewnić państwu bezpieczeństwo, wzrost siły i umocnienie pozycji na arenie międzynarodowej. Rosja realizuje swoje cele głównie przez próbę reintegracji obszaru postradzieckiego na płaszczyźnie politycznej, militarnej i gospodarczej. Do realizacji głównego celu politycznego, jakim jest kontrola nad obszarem postradzieckim, Federacja Rosyjska wykorzystuje elementy militarne. Centralnym punktem rozważań i celem niniejszego artykułu jest ukazanie wewnętrznych i zewnętrznych przyczyn interwencji militarnej Federacji Rosyjskiej na wschodzie Ukrainy.

Źródło:

Historia i Polityka; 2021, 36 (43); 45-59
1899-5160
2391-7652

Pojawia się w:

Historia i Polityka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Federacja Rosyjska wobec problemu afgańskiego w okresie 2014–2021
The Russian Federation towards the Afghan problem in the period 2014–2021

Autorzy:

Kardaś, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32306458.pdf

Data publikacji:

2024

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Russian Federation
Afghanistan
Taliban
foreign policy
Federacja Rosyjska
Afganistan
talibowie
polityka zagraniczna

Opis:

Sytuacja wewnętrzna w Afganistanie stanowiła niezwykle ważny punkt odniesienia dla rosyjskiej polityki zagranicznej w XXI w. Rosja od wielu lat uważnie obserwuje wszystko to, co ma miejsce w tym państwie, bowiem procesy zachodzące w Afganistanie mocno wpływają na region Azji Centralnej, a ten, przez władze na Kremlu, jest uznawany za własną strefę wpływów. Na potrzeby niniejszego artykułu została stworzona hipoteza badawcza, zakładająca, że dla Moskwy, przejęcie władzy przez talibów w Afganistanie, jest szansą na zwiększenie swoich wpływów w tym rejonie Azji, ponieważ konsekwentnie od 2014 r. Rosja prowadziła politykę wspierania tej ekstremistycznej grupy. W tekście wykorzystano metodę instytucjonalno-prawną (przy określeniu problemu afgańskiego w dokumencie strategicznym, jakim jest Koncepcja polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej z 2016 r.), a także metodę decyzyjną (przy charakterystyce działań, jakie podejmowane były przez rosyjskie władze wobec talibów w okresie 2014–2021).
The internal situation in Afghanistan has been an extremely important point of reference for Russian foreign policy in the 21st century. Russia has been closely monitoring everything that is taking place in this country for many years, because the processes taking place in Afghanistan have a strong impact on the Central Asian region, and this, by the authorities, in the Kremlin, is considered its own sphere of influence. For the purposes of this article, a research hypothesis was created, assuming that for Moscow, the Taliban’s takeover of power in Afghanistan is an opportunity to increase its influence in this region of Asia, because since 2014 Russia has consistently pursued a policy of supporting this extremist group. The article uses the institutional and legal method (in defining the Afghan problem in the strategic document, the Concept of the Foreign Policy of the Russian Federation of 2016), as well as the decision-making method (in characterizing the actions taken by the Russian authorities against the Taliban in the period 2014–2021).

Źródło:

Przegląd Politologiczny; 2024, 1; 53-63
1426-8876

Pojawia się w:

Przegląd Politologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Uwarunkowania stanowiska Federacji Rosyjskiej wobec kryzysu w Syrii
Determinants of the Russian Position towards the Syrian Crisis

Autorzy:

Tarnawski, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26850880.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Akademia Zamojska

Tematy:

The Arab Spring
Syria
Russia
chemical weapons
foreign policy of the Russian Federation
Arabska Wiosna
Rosja
broń chemiczna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej

Opis:

W sprawie konfliktu syryjskiego Rosja od samego początku przyjmowała bardzo jednoznaczne stanowisko i wyraźnie akcentowała sprzeciw wobec posunięć Stanów Zjednoczonych i Europy. Rosyjskie stanowisko jest motywowane specyficzną wizją porządku światowego, w którym odrzuca się użycie siły bez zgody Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz jakąkolwiek ingerencję zewnętrzną w sprawy suwerennych państw. Konflikt syryjski, przez rosyjskie władze, jest traktowany jako wydarzenie, które kształtuje nowy ład i porządek międzynarodowy. Ewentualne rozwiązanie problemu Syrii, które byłoby sprzeczne ze stanowiskiem Rosji wiązałoby się z utratą rosyjskich wpływów w tym regionie świata i powodowałoby spadek prestiżu Rosji na arenie międzynarodowej. Rosja postrzega również całość Arabskiej Wiosny jako rewolucję, która mogłaby być zdominowana przez siły ekstremistów, co zresztą budzi pewne obawy również na Zachodzie. Rosjanie obawiają się, że konflikt syryjski mógłby się jeszcze bardziej zradykalizować i rozprzestrzenić na inne państwa regionu. Rosyjska polityka zagraniczna w trakcie wydarzeń z jesieni 2013 r. ewidentnie nie była nastawiona na jakiekolwiek ustępstwa w sprawie ewentualnej interwencji w Syrii.
In the Syrian conflict Russia from the beginning used to have a clear position and also clearly emphasized opposition to the moves of the United States and Europe. The Russian position is motivated by a specific vision of a world order in which the use of force without the approval of the UN Security Council is rejected as well as any outside interference in the affairs of sovereign states. Syrian conflict is treated by the Russian authorities as an event that shapes the new law and international order. Possible solution to the Syrian problem, which would be antagonistic to the Russian position, would lead to the loss of Russian influence in this region of the world and cause the decrease of Russia’s prestige in the international arena. Russia perceives the Arab Spring as a revolution which could be dominated by extremist forces, which, moreover, also raises some concerns in the West. Russians fear that the Syrian conflict could become even more radical and spread to other countries in the region. Russian foreign policy during the events of the autumn of 2013 was clearly aimed at refusing any concessions concerning possible intervention in Syria.

Źródło:

Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 121-137
1899-3109

Pojawia się w:

Facta Simonidis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Relacje rosyjsko-tureckie w kontekście wojny na Ukrainie
Russian-Turkish relations in the context of the war in Ukraine

Autorzy:

Gardocki, Sylwester

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31343395.pdf

Data publikacji:

2024-03-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

wojna rosyjsko-ukraińska
turecka polityka zagraniczna
NATO
Russian-Ukrainian War
Turkish Foreign Policy

Opis:

The outbreak of the war between Russia and Ukraine has put Turkey in a difficult situation. The Turkish government, which adopted a strategy of ambiguity towards this conflict, tried to maintain good economic relations with Russia while providing military support to Ukraine. Turkey’s policy towards the Russia-Ukraine war refers to the broader context of international rivalry that involves the United States and China. In this situation, Turkey must take into account all circumstances of international competition. The scientific hypothesis refers to the measurable benefits that Turkey derives from applying such a strategy towards the Russian-Ukrainian conflict.
Wybuch wojny między Rosją a Ukrainą postawił Turcję w trudnej sytuacji. Rząd turecki, który przyjął strategię niejednoznaczności wobec tego konfliktu, starał się utrzymać dobre stosunki gospodarcze z Rosją, jednocześnie udzielając Ukrainie wsparcia militarnego. Polityka Turcji wobec wojny rosyjsko-ukraińskiej odnosi się do szerszego kontekstu rywalizacji międzynarodowej, w którą zaangażowane są Stany Zjednoczone i Chiny. W tej sytuacji Turcja musi brać pod uwagę wszystkie okoliczności rywalizacji międzynarodowej. Hipoteza naukowa odnosi się do wymiernych korzyści, jakie Turcja czerpie ze stosowania takiej strategii wobec konfliktu rosyjsko-ukraińskiego.

Źródło:

Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 9-20
2084-3291

Pojawia się w:

Nowa Polityka Wschodnia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Polityka Norwegii na Obszarach Północy
Norway’s High North Policy

Autorzy:

Kubka, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2141059.pdf

Data publikacji:

2019-12-22

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej

Tematy:

Norwegia
High North
polityka zagraniczna
stosunki norwesko-rosyjskie
Norway
Foreign Policy
Norway-Russian relations

Opis:

Punktem wyjścia analiz podejmowanych w artykule jest pytanie o charakter polityki Norwegii na Obszarach Północy (norw. nordområdepolitiken, ang. High North), w szczególności, czy hasło jej oparcia na ideale współpracy jest politycznym kamuflażem, czy tez jest to polityka, która rzeczywiście zmierza do realizacji tego ideału. Wyjaśnienie genezy i treści norweskiej polityki na Obszarach Północy, w tym relacji norwesko-rosyjskich, prowadzi do wniosku, że jest to polityka, którą cechuje stabilność, ciągłość rozwoju, silna dynamika rozwojowa i trwałe powiązanie z interesami narodowymi w ramach polityki wewnętrznej. Te cechy pozwalają sądzić, że omawiana polityka rzeczywiście opiera się na ideałach współpracy miedzy państwami.
The starting point of the analysis in the article is the notion of Norway’s High North policy (nordområdepolitiken) and the profile of it. What is under investigation is the question, whether this policy is founded on the ideals of cooperation or whether it is rather to be conceived as a disguise. The explanation of the sources and essence of the policy, including Norwegian-Russian relations, suggest that it is characterized by stability, continuity, dynamism and strong ties with Norway’s interests in the domain of domestic policy. These qualities justify the conclusion that Norway’s policy in the High North is really based on the ideals of cooperation between the states.

Źródło:

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2014, 8, 1; 63-76
1896-8848
2450-3436

Pojawia się w:

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Zasoby internetowe w badaniach nad polityką zagraniczną Rosji za panowania Mikołaja II
Internet resources to research into Russia’s foreign policy during the reign of Nicholas II

Autorzy:

Budziński, Janusz R.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/532973.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

Russia
foreign policy
Russian Ministry of Foreign Aff airs
Nicholas II
Internet
Rosja
polityka zagraniczna
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rosji
Mikołaj II

Opis:

The article concerns Internet resources related to research into Russia’s foreign policy during the reign of Nicholas II. The problem is examined on the basis of websites of two Russian libraries – the National Library of Russia and the State Public Historical Library. The website of the Russian Ministry of Foreign Affairs and the Google Books service were also taken into consideration. This provided the grounds for discussing the available source materials and literature related to the Russian foreign policy in the years 1894–1917
Artykuł porusza kwestię zasobów internetowych związanych z badaniami nad polityką zagraniczną Rosji za panowania Mikołaja II. Problem rozpatrywany jest w oparciu o strony internetowe dwóch bibliotek rosyjskich – Rosyjskiej Biblioteki Narodowej i Państwowej Publicznej Biblioteki Historycznej. Uwzględniono także stronę rosyjskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i stronę Książki Google. Omówiono dostępne materiały źródłowe i literaturę związane z polityką zagraniczną Rosji w latach 1894–1917

Źródło:

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 356-364
1733-0335

Pojawia się w:

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Polityka zagraniczna Republiki Białoruś w okresie wojny rosyjsko-ukraińskiej
Foreign Policy of the Republic of Belarus during the Russian-Ukrainian War

Autorzy:

Iwanow, Tatiana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520846.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie

Tematy:

Białoruś
Federacja Rosyjska
polityka zagraniczna
wojna na Ukrainie
Belarus
Russian Federation
foreign policy
war in Ukraine

Opis:

Polityka zagraniczna Republiki Białoruś zmieniła się zasadniczo w wyniku kryzysu społeczno-politycznego, który nastąpił po wyborach prezydenckich w 2020 r., pod wpływem wyjątkowego zaostrzenia polityki represyjnej państwa białoruskiego wobec własnego społeczeństwa oraz nałożenia sankcji ze strony państw demokratycznego Zachodu. Jeszcze bardziej ta polityka uległa zmianie po wybuchu wojny na Ukrainie. Udział Białorusi w tej wojnie po stronie rosyjskiej jest wskaźnikiem słabości reżimu Alaksandra Łukaszenki „uwięzionego” w sojuszu z Rosją. Artykuł zawiera wnioski odnośnie do korzyści, kosztów i zagrożeń obecnej polityki zagranicznej Republiki Białoruś.
The foreign policy of the Republic of Belarus changed fundamentally due to the socio-political crisis following the 2020 presidential elections under the influence of an exceptional tightening of the Belarusian state’s repressive policy towards its people and the imposition of sanctions by democratic Western states. This policy has changed even more under the influence of the war in Ukraine. Belarus’ participation in this war on the Russian side indicates the weakness of Alexander Lukashenko’s regime, which is ‘trapped’ in an alliance with Russia due to this weakness. The article closes with conclusions on the benefits, costs, and risks of the Republic of Belarus’s current foreign policy.

Źródło:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 2; 235-254
2353-6403
1230-5057

Pojawia się w:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Omnipotence of the Russian Federation in the European part of the post-Soviet area

Autorzy:

Kwietniewski, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/521467.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych

Tematy:

omnipotence of the Russian Federation
post-Soviet area
Russia’s foreign policy
neo-imperialism
political transformation

Opis:

The following article deals with the issue of the influence of the Russian Federation on countries located in the European part of the post-Soviet area. Due to the diversity of vectors of Russia’s influence, from which article indicates the four most important: economic, military, related to the Russian minority and frozen conflicts. The article answers the question about the omnipotence of the Russian Federation in the European part of the post-Soviet area, which subsequent stages of the evolution of internal and external policy led to the stabilization and in consequents rebirth of neo-imperial tendencies towards the so-called „Close abroad”. It draw the genesis of the argument from the historical premises of the USSR and the 1990s, as well as the existing links between the former republics of the USSR and Moscow as the center. The article was created using the research desk method on the basis of government documents, the latest studies of that topic, analyzes of leading think-thanks, as well as documents and press releases.

Źródło:

Wschodnioznawstwo; 2018, 12; 205-213
2082-7695

Pojawia się w:

Wschodnioznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Polityka Federacji Rosyjskiej wobec krajów czarnomorskich
Russias policy towards the countries of the Black Sea

Autorzy:

Zima, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/540310.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Geopolityczne

Tematy:

Federacja Rosyjska
kraje czarnomorskie
stosunki międzynarodowe
polityka zagraniczna
Russian Federation
Black Sea region
international relations
foreign policy

Opis:

Akwen Morza Czarnego już w czasach starożytnych oddzielał od siebie ludy należące do odmiennych kultur, a jednocześnie umożliwiał im nawiązywanie wzajemnych kontaktów. Tak samo jest obecnie: wybrzeża czarnomorskie należą do państw reprezentujących rywalizujące ze sobą cywilizacje: rosyjsko-prawosławną i islamską. Ponadto, coraz większy wpływ na rzeczywistość społeczną państw czarnomorskich wywiera cywilizacja łacińska, szczególnie atrakcyjna dla narodów zamieszkujących północne i zachodnie brzegi Pontu. Odmienne opcje geopolityczne poszczególnych państw regionu prowadzą do konfliktów i stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa nie tylko tych państw, a również dla przyległych obszarów. W opracowaniu dokonana została analiza polityki Federacji Rosyjskiej oraz próba wyjaśnienia sposobu podejścia rosyjskich władz do problemów krajów czarnomorskich. Analizą zostaną objęte uwarunkowania historyczne, ekonomiczne i polityczne wpływające na sytuację tych krajów. Zwrócona zostanie uwaga nie tylko na politykę samych państw czarnomorskich, ale również na obecność aktorów trzecich na tym obszarze (Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego).
For centuries, the Black Sea countries have been the area of contact between the zones of different civilizations (Christian and Muslim) and a region of great importance not only due to geopolitical and geo-economic reasons, but also the cultural and social ones. Political instability in the Black Sea countries (conflicts in the North Caucasus, in Abkhazia and South Ossetia, the Nagorno-Karabakh conflict, the conflict on the Crimean Peninsula and Transdnistria) poses a threat to the safety of not only the countries of that region, but also the other countries of Asia and Europe. The primary objective of this article is to analyze the policy of the Russian Federation, as one of the most important regional players and to present and explain the perception of the Russian authorities of the Black Sea countries. The analysis will be covered by historical, economic and political situation conditions in this area. In the course of the analysis of the geopolitical situation in the Black Sea area, it is extremely important to focus not only on the policy of coastal states and those directly associated with that region, but also on the presence of the other players in this area (the European Union and NATO).

Źródło:

Przegląd Geopolityczny; 2016, 18; 113-124
2080-8836
2392-067X

Pojawia się w:

Przegląd Geopolityczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Geopolitical Determinants in the Foreign Policy of the Russian Federation
Uwarunkowania geopolityczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej

Autorzy:

Romańczuk, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1937044.pdf

Data publikacji:

2019-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Russian Federation
geopolitics
political concepts
foreign policy
security strategy
Federacja Rosyjska
geopolityka
koncepcje polityczne
polityka zagraniczna
strategia bezpieczeństwa

Opis:

International identity consists mainly of geographical, demographic, historical, political, military, economic, ideological, cultural and psychological factors. After the collapse of the USSR, Russia returned to tradition, not only in the sphere of political, social and philosophical ideas and ideologies, but also in the sphere of culture and religion. In the 1990s, the geopolitics revived. It became the basis for the development of the concept of foreign policy, the National Security Strategy and the Military Doctrine of the Russian Federation. The aim of the research is to analyze geopolitical perspectives in the identity of the Russian Federation and its impact on foreign policy concepts and sources of development of geopolitical concepts in Russia. The post-Soviet area is important for the security of the Russian Federation. Russia perceives armed conflicts in this area as an element of political ‘game’ in its strategic area.
Na tożsamość międzynarodową składają się przede wszystkim czynniki: geograficzne, demograficzne, historyczne, ustrojowe, wojskowe, ekonomiczne, ideologiczne, kulturowe i psychologiczne. Po rozpadzie ZSRR powrócono w Rosji do tradycji, nie tylko na płaszczyźnie idei i ideologii politycznych, społecznych oraz filozoficznych, ale również w sferze kultury oraz religii. W latach 90. XX wieku nastąpiło odrodzenie się geopolityki. Stała się ona podstawą do opracowania koncepcji polityki zagranicznej, strategii bezpieczeństwa narodowego oraz doktryny wojennej Federacji Rosyjskiej. Celem badań jest analiza ujęć geopolitycznych w tożsamości Federacji Rosyjskiej i ich wpływu na koncepcje w polityce zagranicznej oraz źródeł rozwoju koncepcji geopolitycznych w Rosji. Obszar postradziecki jest istotny dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Rosja postrzega konflikty zbrojne na tym obszarze jako element „gry” politycznej na jej strategicznym terenie.

Źródło:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 80-96
1505-2192

Pojawia się w:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

The Militarization of Russian Foreign and Security Policy and its Possible Impact on International Security
Militaryzacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa i jej możliwe skutki dla bezpieczeństwa globalnego
Милитаризация российской внешней политики и безопасности и еѐ возможные последствия для глобальной безопасности

Autorzy:

Kaszuba, Malina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/565060.pdf

Data publikacji:

2020-01-28

Wydawca:

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Tematy:

foreign and security policy
militarization
armed forces
Russian Federation
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
militaryzacja
siły zbrojne
Federacja Rosyjska

Opis:

The transformation of the Russian foreign and security policy based on a more courageous use of military potential is a fact. Over the past several years, Russia has moved from articulating its interests to their enforcement with the use of military force. This article focuses on analyzing this process and identifying its potential consequences for global security. The conclusions drawn by the author, based on the conducted research, allow to state that the armed forces are and will be an important instrument of the Russian foreign and security policy. This does not mean, however, that the Russian Federation will strive for an armed conflict posing a threat to international security.
Transformacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oparta na coraz odważniejszym korzystaniu z potencjału militarnego jest faktem. Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat Rosja przeszła od artykułowania swoich interesów do ich egzekwowania przez zastosowanie siły militarnej. Niniejszy artykuł został skoncentrowany wokół analizy tego procesu oraz określenia jego potencjalnych konsekwencji dla światowego bezpieczeństwa. Wnioski, które sformułowała autorka w oparciu o przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, że siły zbrojne są i będą ważnym instrumentem rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, co nie oznacza jednak, że Federacja Rosyjska będzie dążyła do konfliktu zbrojnego stanowiącego zagrożenie dla bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym.

Źródło:

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 2(5); 66-83
2450-5005

Pojawia się w:

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Nuclear Weapons in Russias Security Policy
Broń nuklearna w polityce bezpieczeństwa Rosji

Autorzy:

Banasik, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139677.pdf

Data publikacji:

2020-11-30

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej

Tematy:

polityka bezpieczeństwa
strategia nuklearna
odstraszanie
polityka zagraniczna
Stany Zjednoczone
Europa
Federacja Rosyjska
security policy
nuclear strategy
deterrence
foreign policy
United States
Europe
Russian Federation

Opis:

The subject of research, the results of which are presented in this article, was nuclear weapons and the policy of their use by Russia. The research aimed to determine the role of nuclear weapons in the security policy of the Russian Federation. The study was based on a chronological and problematic approach. The article’s content focuses on answering the following research questions: 1) What is the origin of nuclear weapons in the Soviet Union? 2) What was the evolution of nuclear policy and strategy of the Soviet Union expressed in? 3) What was the nuclear policy and strategy of the Russian Federation until 2014? 4) What role do nuclear weapons currently play in the aggressive foreign policy of the Russian Federation? 5) What are the real intentions of the Russian authorities to use nuclear weapons? The article focuses on a synthetic presentation of the strategy of using nuclear weapons to achieve the Russian Federation’s foreign policy objectives, poorly explored in Polish literature. Based on research, it has been established that Russia’s ambitions to use its nuclear potential to achieve political goals are a serious source of threats to international security and increase the risk of global conflict. 
Przedmiotem badań, których rezultaty przedstawiono w niniejszym artykule, była broń nuklearna i polityka jej wykorzystania przez Rosję. Celem badań było określenie roli, jaką broń nuklearna odgrywa w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W badaniach zastosowano podejście chronologiczno-problemowe. Treści artykułu koncentrują się na odpowiedziach na następujące pytania badawcze: 1) Jaka jest geneza powstania broni jądrowej w Związku Radzieckim? 2) W czym wyrażała się ewolucja polityki i strategii nuklearnej Związku Radzieckiego? 3) Czym charakteryzowała się polityka i strategia nuklearna Federacji Rosyjskiej do 2014 roku? 4) Jaką rolę obecnie odgrywa broń nuklearna w agresywnej polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej? 5) Jakie są rzeczywiste zamiary wykorzystania przez władze Rosji broni nuklearnej? Artykuł koncentruje się na syntetycznym przedstawieniu słabo eksplorowanej w polskiej literaturze strategii wykorzystania broni nuklearnej dla osiągania celów polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Na podstawie badań ustalono, że ambicje Rosji dotyczące wykorzystania posiadanego potencjału nuklearnego do osiągania celów politycznych są poważnym źródłem zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego oraz podnoszą ryzyko konfliktu globalnego.

Źródło:

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2020, 14, 2; 132-145
1896-8848
2450-3436

Pojawia się w:

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej jako źródło zagrożeń dla krajów bałtyckich i wpływ tych zagrożeń na bezpieczeństwo Polski
The foreign policy of the Russian Federation as a source of threats to the Baltic states and their impact on the security of Poland

Autorzy:

Jagusiak, Klaudia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2196178.pdf

Data publikacji:

2023-05-24

Wydawca:

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Tematy:

polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej
bezpieczeństwo państw bałtyckich
bezpieczeństwo Polski
Europa Środkowo-Wschodnia
foreign policy of the Russian Federation
security of the Baltic states
security of Poland
Central and Eastern Europe

Opis:

Imperialna polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej spowodowała poważne zmiany w architekturze bezpieczeństwa Europy Środkowo-Wschodniej. W artykule zostały przytoczone wyniki badań zrealizowanych w latach 2019-2020 metodą sondażu diagnostycznego za pomocą techniki wywiadu eksperckiego. Wzięło w nich udział 11 ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności. Przedmiotem badań były zagrożenia generowane przez Rosję w związku z jej ekspansywną polityką zagraniczną wobec Ukrainy i państw bałtyckich, a także ich wpływ na bezpieczeństwo Polski w perspektywie strategicznej. Na podstawie wyników tych badań oraz analizy literatury zostały opracowane trzy scenariusze (destabilizacyjny, poszerzania strefy wpływów i izolacyjny) dotyczące możliwych działań podejmowanych przez Federację Rosyjską w Polsce i wobec Polski.
The imperial foreign policy of the Russian Federation has led to extensive changes in the security architecture of Central and Eastern Europe. In the article the results of studies were cited. Studies were carried out in the years 2019-2020, by the method of a diagnostic survey using the technique of expert interview. Eleven experts in the field of security and defense participated in the research. The threats generated by Russia in connection with its expansive foreign policy towards Ukraine and Baltic states and their impact on the security of Poland were the subject of the research. On the basis of the results of these studies and literature review, three scenarios were developed (destabilizing, expanding the sphere of influence and isolation) which concern possible actions taken by the Russian Federation in Poland and towards Poland.

Źródło:

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 28; 207-232
2080-1335
2720-0841

Pojawia się w:

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Post-Soviet Area in the Foreign Policy of the Russian Federation
Obszar poradziecki w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej

Autorzy:

Czyż, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1857748.pdf

Data publikacji:

2021-03-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

obszar poradziecki
Federacja Rosyjska
polityka zagraniczna
reintegracja
Władimir Putin
post-Soviet area
the Russian Federation
foreign policy
reintegration
Vladimir Putin

Opis:

Artykuł jest poświęcony miejscu obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 do 2021 roku. Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej oraz celów i instrumentów tej polityki wobec obszaru poradzieckiego po rozpadzie ZSRR. W ciągu 30 lat po rozpadzie Związku Radzieckiego na obszarze poradzieckim miały miejsce procesy reintegracji i dezintegracji. Dochodziło do wielu konfliktów zbrojnych, stał się on także polem rywalizacji w stosunkach międzynarodowych. Federacja Rosyjska wykorzystuje wszelkie możliwe instrumenty oddziaływania, aby utrzymać kontrolę nad obszarem poradzieckim i nadal traktuje go jako wyłączną strefę wpływów Rosji i priorytetowy kierunek rosyjskiej polityki zagranicznej.
The article is devoted to the post-Soviet area’s place in Russian foreign policy from the collapse of the Soviet Union in 1991 to 2021. The aim of this article is to present the importance of the post-Soviet area in Russian foreign policy and the goals and instruments of this policy towards the post-Soviet area after the collapse of the USSR. In the 30 years after the collapse of the Soviet Union, reintegration and disintegration processes took place in the post-Soviet area. There were numerous armed conflicts, and it also became a field of competition in international relations. The Russian Federation uses all possible influence instruments to maintain control over the post-Soviet area and still treats it as the exclusive sphere of Russian influence and Russian foreign policy’s priority direction.

Źródło:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 151-164
1505-2192

Pojawia się w:

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Zwrot ku Azji – wizja i strategia polityki Federacji Rosyjskiej

Autorzy:

Kozłowski, Stanisław Czesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/568251.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Russian Federation
policy strategy
foreign policy
retreat from the West
turn towards Asia
Россия,
стратегия
политика, внешняя политика
отступление от Запада
поворот в сторону Азии

Opis:

The author addresses an important question of transformation in the field of foreign policy priorities made by Russian Federation, indicating both the causes, assumptions and ad hoc and prospective objectives of the newly announced strategy, which is a retreat from the West and the intensification of relations with the countries of Asia. This was largely a consequence of the crisis in the relations with the West, due to the annexation of the Crimea and the conflict in the east of Ukraine. However, explaining the motives of this policy, the Russian side tried to ignore the true impact of the Ukrainian crisis. As a whole, this new national strategy has been dubbed PovorotnaVostok. This strategy should boost economic growth, and above all play the role of the one of key instruments restoring Russia’s lost position as a global power. More broadly, the Russian shift towards Asia is based on the assumption that the long-term factor affecting the international situation will be strategic competition between China and United States, and that Asia in the near future will not be able to create of a coherent system of security. With this in mind, the Kremlin is trying to find a place for the realization of its vision of a new multipolar world order and actually is trying to play one state against another one. The leaders of Kremlin are of course aware of the shifting of the global economic balance of power towards Asia – Pacific, and they understand that Russia’s economic integration with the region has an essential importance for successful longterm development.
В статье рассматривается вопрос недавних преобразований в области внешнеполитических приоритетов Российской Федерации. Автор показывает, так причины, как и допущения специальных и перспективных целей стратегии, что фактически означает отход от сотрудничества с Западом c одновременной интенсификацией отношений со странами Азии. Во многом этобыло следствием кризиса в отношениях с Западом, в связи с аннексией Крыма и конфликта на востоке Украины. Тем не менее, объясняя мотивы этой политики, русская сторона пыталась игнорировать истинное влияние украинского кризиса. В целом, эта новая национальная стратегия получила название Пoвoрoт на вocтoк. Эта стратегия должна стимулировать экономический рост, и в первую очередь играть роль одного из ключевых инструментов восстановления утраченные позиции России как мировой державы. В более широком смысле, русский сдвиг в сторону Азии основывается на предположении, что в долгосрочной перспективе фактором, оказывающим влияние на международную обстановку будет стратегическое соперничество между Китаем и Соединенными Штатами, и что Азия в ближайшее время не сможет создать когерентной системы безопасности. Имея это в виду, Кремль пытается найти место для реализации своего видения нового мирового порядка, и на самом деле пытается играть одно государство против другого. Лидеры Кремля, конечно, осведомлены о перекладывание баланса мировой экономической власти в сторону Азии – Тихого океана, и они понимают, что экономическая интеграция России с регионом имеет важность, необходимую для успешного долгосрочного развития.

Źródło:

Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 1(12); 60-78
2084-3291

Pojawia się w:

Nowa Polityka Wschodnia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Gremium „odpowiedzialności” i „wpływu” – Rada Bezpieczeństwa ONZ w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Gremium of “Responsibility” and “Influence”. The UN Security Council in the Foreign Policy of the Russian Federation
Гремиум ответственности и влияния –Совет Безопасности ООН во внешней политике Российской Федерации

Autorzy:

Jarnicki, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/565208.pdf

Data publikacji:

2019-01-20

Wydawca:

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Tematy:

Rada Bezpieczeństwa ONZ
Federacja Rosyjska
polityka zagraniczna
dyplomacja
ład międzynarodowy
United Nations Security Council
Russian Federation
foreign policy
diplomacy
international order

Opis:

Organizacja Narodów Zjednoczonych może być dowodem zdolności integracyjnych ludzkości, lecz jednocześnie zwierciadłem wertykalnych i horyzontalnych bolączek. Jest organizacją newralgiczną dla światowego systemu bezpieczeństwa zbiorowego, która wielokrotnie w swojej historii podlegała krytyce. Wynika ona z podejmowanego przez jej krytyków niewywiązywania się ze swego uniwersalnego przeznaczenia, szczególnie w kwestii tak egzystencjalnej jaką jest bezpieczeństwo. Przyczyn domniemanej indolencji ONZ należy upatrywać w strukturalnych i funkcjonalnych aspektach jej organizacji oraz procedowania. Ważnym zagadnieniem implikującym określoną kondycję i wizerunek ONZ jest swoisty dualizm proweniencji przeznaczenia tej organizacji. Zasadzający się bowiem, z jednej strony na odpowiedzialności za losy świata, z drugiej strony na tendencjach do wpływania na jego losy przez główne państwa tzw. "piątki" Rady Bezpieczeństwa ONZ. W kontekście powyższych spostrzeżeń dokonana zostanie analiza znaczenia tego gremium w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej.
The United Nations can be a proof of the integration capacity of humanity but at the same time a mirror of vertical and horizontal problems. It is a sensitive organization for the global collective security system, which is often subject to criticism. It results from the critics' failure to fulfill their universal destiny, especially in the existential issue of security. The reasons for the alleged UN indolence should be seen in the structural and functional aspects of its organization and procedure. An important issue implicating a certain UN condition is a kind of dualism of provenance of the organization's destiny, based on one hand on responsibility for the fate of the world, on the other hand the tendency to influence its fate by the main states of the so-called "five" of the UN Security Council. In the context of the above observations, the specifics of the presence of the Russian Federation as one of the playmakers will be analyzed.

Źródło:

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2018, 2(4); 122-144
2450-5005

Pojawia się w:

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Dilemmas of Poland’s foreign and security policies in the post-Cold War period in the context of its geopolitical location between Russia and Germany
Dylematy polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Polski w okresie pozimnowojennym w kontekście jej geopolitycznego usytuowania między Rosją a Niemcami

Autorzy:

Stolarczyk, Mieczysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/666566.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

geopolityka
polityka zagraniczna Polski
stosunki polsko-niemieckie
stosunki polsko-rosyjskie
geopolitics
Poland’s foreign policy
Polish-German relations
Polish- Russian relations

Opis:

Celem badawczym w artykule jest ukazanie wpływu (znaczenia) czynnika geopolitycznego w stosunkach Polski z Federacją Rosyjską (Rosją) i Republiką Federalną Niemiec (Niemcami) w okresie pozimnowojennym, w tym przede wszystkim na stopień zbieżnych i rozbieżnych (sprzecznych) interesów z tymi państwami oraz na dylematy z tym związane dla polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Polski. Główna teza badawcza zawiera się w stwierdzeniu, że czynnik geopolityczny, mimo zmian zachodzących w ostatnich dziesięcioleciach w systemie międzynarodowym (np. przyspieszenie procesów globalizacji), jest nadal jedną z głównych determinant stosunków Polski z Rosją i Niemcami. Jednakże w okresie pozimnowojennym rzutował on zdecydowanie bardziej negatywnie na stosunki Polski z Rosją niż na relacje Polski z Niemcami. W omawianym okresie w polityce zagranicznej Polski znacznie zmalało znaczenie problemu niemieckiego, w jego tradycyjnym rozumieniu źródeł zagrożenia, rosło natomiast znaczenie problemu rosyjskiego. Niemcy były postrzegane przez decydentów polskiej polityki zagranicznej przede wszystkim jako partner i sojusznik (w ramach NATO), natomiast Rosja, jako główne zagrożenie dla bezpieczeństwa Polski, w tym także jako zagrożenie militarne (zagrożenie bezpośrednią napaścią zbrojną). Mając na uwadze zagadnienia bardziej szczegółowe, w opracowaniu wyeksponowane zostały m.in. kwestie dotyczące istoty czynnika geopolitycznego w polityce zagranicznej państw, niektóre uwarunkowania geopolitycznego usytuowania Polski w okresie pozimnowojennym, główne etapy i ich cechy charakterystyczne w stosunkach Polski z Niemcami i Rosją w tym czasie, główne obszary rozbieżnych interesów w stosunkach Polski z Niemcami i Rosja w drugiej dekadzie XXI w., podobieństwa i różnice w polityce Polski wobec Niemiec i Rosji w okresie pozimnowojennym oraz główne dylematy polityki zagranicznej Polski pod koniec drugiej dekady XXI w. wynikające z geopolitycznego usytuowania Polski między Rosją a Niemcami. Jeden z głównych wniosków sformułowanych na podstawie przeprowadzonych rozważań zawiera się w stwierdzeniu, że geopolityczne położenie Polski między Rosją i Niemcami nie oznacza, że mając na uwadze związane z tym zaszłości historyczne, stosunki Polski z tymi państwami skazane są na konfrontacyjny charakter. Czynnik geopolityczny nie ma bowiem charakteru samodzielnej siły sprawczej, determinizmu geopolitycznego, automatycznie eliminującego możliwości wpływu kolejnych polskich rządów na zmianę geopolitycznej sytuacji Polski. Geopolityczne usytuowanie nie determinuje ani wiecznych wrogów ani wiecznych przyjaciół. Z tego samego położenia geopolitycznego Polski można bowiem wyprowadzić różne koncepcje, programy i cele polityki zagranicznej.
The research objective of this paper is the presentation of the influence (significance) of the geopolitical factor in Poland’s relations with the Russian Federation (Russia) and the Federal Republic of Germany (Germany) in the post-Cold War period, first and foremost the influence on the shares of convergent and divergent (contradictory) interests of Poland and the two countries, as well as relevant dilemmas concerning Poland’s foreign and security policies. The main research thesis is that the geopolitical factor remains one of the chief determinants of Poland’s relations with Russia and Germany despite the changes taking place in the international system (e.g. the acceleration of globalisation processes) in the last few decades. In the post-Cold War period, however, it affected Poland’s relations with Russia in a much more negative way than it did the Polish-German relations. The German problem in its traditional sense of a hazard source diminished considerably in the Polish foreign policy in the abovementioned period, while the significance of the Russian problem increased. The decision makers of the Polish foreign policy viewed Germany first and foremost as a partner and an ally (within NATO), while Russia was seen as the main hazard to Polish security, including a military hazard in the form of a direct invasion. Wishing to present more detailed matters, the paper brings to the fore i.a. the issues concerning the essence of the geopolitical factor in the foreign policies of countries, certain conditions of Poland’s geopolitical location in the post-Cold War period, the main stages of Poland’s relations with Germany and Russia in that period together with their characteristics, the main areas of divergent interests in Poland’s relations with Germany and Russia in the second decade of the 21st century, the similarities and differences in Poland’s policy toward Germany and Russia in the post-Cold War period as well as the main dilemmas of the Polish foreign policy toward the end of the second decade of the 21st century stemming from Poland’s geopolitical location between Russia and Germany. One main conclusion formulated on the basis on those deliberations is that Poland’s geopolitical location between Russia and Germany does not doom Polish relations with the two countries to a confrontational nature for historical reasons. The geopolitical factor is not an independent prime mover; it does not entail geopolitical determinism which automatically eliminates the possibility of influencing Poland’s geopolitical situation by subsequent Polish governments. The geopolitical location does not determine eternal enemies or eternal friends because one can derive various conceptions, programmes and objectives of the foreign policy from the same geopolitical location of Poland.

Źródło:

Studia Politicae Universitatis Silesiensis; 2019, 26; 45-108
1895-3492
2353-9747

Pojawia się w:

Studia Politicae Universitatis Silesiensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Konsekwencje konfliktu na Ukrainie dla strategii Stanów Zjednoczonych w Europie
Consequences of the Ukrainian Conflict for the United States’ Strategy in Europe

Autorzy:

Michnik, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/421218.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

Bezpieczeństwo euroatlantyckie
strategia bezpieczeństwa narodowego USA
konsekwencje konfliktu na Ukrainie
Conflict in Ukraine
transatlantic security
US foreign policy
security strategies
US-Russian relations

Opis:

RESEARCH OBJECTIVE: The basic aim of the article is to address a question about the consequences of the crisis in Ukraine to the security policy of the United States in Europe. In order to fulfill this goal, the article analysis key elements of United States’ foreign policy towards NATO members and Russian Federation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This paper employs concepts of grand strategy; deterrence and security dilemma in order to explain the current strategic choices of the United States in Europe. It is based in the newest secondary sources as well as on primary ones including official speeches and documents of the Obama administration. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is divided into three parts: first, explains terminology and necessary concepts applied in the paper; state of research and overview of subject literature. Second, summarizes United States foreign and security policies towards Europe and Russia till the break out of conflict in Ukraine in February 2014. The third, presents key strategic dilemmas US has faced since the beginning of the conflict. RESEARCH RESULTS: Conflict in Ukraine created the biggest diplomatic rift between US and Russia since the end of the Cold War and resulted in tightening of defense cooperation between NATO member states. The United States returned to the strategy of deterring Russia and reassuring its European allies. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS: There are at least three strategic dilemmas the United States faces in Europe: How to implement American interests in Europe with the heralded strategic rebalancing towards Asia-Pacific region; How to balance a need for more robust defense of NATO European members and a need to normalize relations with Russia;  And how to keep NATO’s relevance as an defense alliance in the times of financial austerity and threat diffusion.    
CEL NAUKOWY: Podstawowym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze następstwa, jakie przyniósł konflikt na Ukrainie dla polityki bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych w Europie. W tym celu analizie poddane zostały główne elementy polityki USA wobec europejskich sojuszników z NATO oraz Federacji Rosyjskiej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ten wykorzystuje koncepcje „wielkiej strategii”, „odstraszania” oraz „dylematu bezpieczeństwa”. Posługuje się analizą krytyczną najnowszych monografii i artykułów naukowych z dziedziny studiów nad bezpieczeństwem międzynarodowym oraz źródeł pierwotnych, takich jak przemówienia prezydenta Baracka Obamy czy strategie bezpieczeństwa narodowego USA. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z trzech części. W pierwszej omówione zostały podstawowe kwestie terminologiczne, stan badań oraz koncepcje kluczowe dla tego artykułu: wielka strategia, odstraszanie i dylemat bezpieczeństwa. Druga część analizuje w syntetyczny sposób politykę zagraniczną i bezpieczeństwa USA wobec Europy i Rosji do lutego 2014 r. Trzecia część przedstawia dylematy strategiczne Stanów Zjednoczonych po rosyjskiej aneksji Krymu i trwającej wojnie we wschodniej Ukrainie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Konflikt na Ukrainie spowodował największe od zakończenia zimnej wojny zaostrzenie stosunków amerykańsko‑rosyjskich, a z drugiej strony przyczynił się do zacieśnienia współpracy obronnej w ramach NATO. Stany Zjednoczone wróciły do strategii, której centralnym elementem jest odstraszanie Federacji Rosyjskiej i podkreślanie gwarancji obronnych wobec europejskich sojuszników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Strategia Stanów Zjednoczonych w Europie stoi przed kilkoma dylematami: Jak połączyć amerykańskie interesy w Europie, przy jednoczesnym zwrocie Waszyngtonu w kierunku Azji i Pacyfiku? Jak zrównoważyć potrzebę obrony sojuszników europejskich NATO z jednej oraz naprawienie stosunków z Rosją z drugiej strony? Jak utrzymać prężny Sojusz Północnoatlantycki, stanowiący filar regionalnej architektury bezpieczeństwa w Europie, spełniając jednocześnie funkcje obronne wobec swoich członków? Wydaje się, że odpowiedzi na te pytania staną się udziałem dopiero następnej amerykańskiej administracji prezydenckiej.    

Źródło:

Horyzonty Polityki; 2016, 7, 20; 11-26
2082-5897

Pojawia się w:

Horyzonty Polityki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Cechy charakterystyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji: główne problemy i wyzwania

Autorzy:

Kotlyar, Oleh

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2053973.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

foreign policy
Russian vector
Northern Europe
dual policy
regional security
polityka zagraniczna
Rosja
Szwecja
Norwegia
polityka dualna
bezpieczeństwo regionalne
внешняя политика
Россия
Швеция
Норвегия
двойная политика
региональная безопасность

Opis:

The article presents the characteristics of the foreign policy of Sweden and Norway towards Russia. The chronological framework of the work covers the period from the collapse of the USSR and the beginning of the functioning of the Russian Federation as a separate actor in the international arena and up to the present day. The author analyzes the evolution of the policy of the Scandinavian countries towards Russia. The article sets out the main elements of the policy of these countries in relations with the Russian Federation. The researcher presents the main challenges that Sweden and Norway face today in the process of implementing this policy towards Russia.
W artykule przedstawione zostały cechy charakteresytyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji. Ramy chronologiczne pracy obejmują okres od upadku ZSRR oraz początku funkcjonowania Federacji Rosyjskiej jako oddzielnego aktora na arenie międzynarodowej i do czasów współczesnych. Autor analizuje ewolucję polityki państw skandynawskich wobec Rosji. W artykule wyznaczone są główne akcenty polityki tych państw w stosunkach z Federacją Rosyjską. Badacz przedstawia główne wyzwania, wobec których stoją dziś Szwecja i Norwegia w procesie realizacji owej polityki wobec Rosji.
Статья о российском векторе внешней политики Швеции и Норвегии. Хронологические рамки произведения охватывают период от распада СССР и начала становления Российской Федерации как отдельного актора на международной арене и до событий нашего времени. Автор анализирует трансформацию политики скандинавских государств в отношении России. В статье обозначены основные акценты данных стран в их отношениях с Российской Федерацией. Исследователь учитывает основные вызовы, с которыми сталкиваются Швеция и Норвегия в процессе реализации российского вектора своей внешней политики.

Źródło:

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 97-113
2450-4866

Pojawia się w:

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Wojna o pamięć czy propaganda: Polityka historyczna jako przedmiot stosunków polsko-rosyjskich
The Memory War or propaganda: Historical politics as an object of Polish-Russian relations
La guerre des mémoires ou la propagande: La politique historique comme objet des relations russo-polonaises

Autorzy:

Kiera, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28407556.pdf

Data publikacji:

2023-06-30

Wydawca:

Collegium Witelona Uczelnia Państwowa

Tematy:

polityka historyczna
propaganda
rosyjska wojna informacyjna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Polski
stosunki polsko-rosyjskie
historical policy
information warfare
Polish-Russian relations
foreign policy of the Russian Federation
politique historique
propagande
guerre de l’information russe
relations russo-polonaises
politique étrangère de la Fédération de Russie à l’égard de la Pologne

Opis:

Pojęcie propagandy historycznej łączy w sobie elementy terminów propaganda i polityka historyczna. Propaganda jest systematycznym wysiłkiem sprowadzającym się do kształtowania opinii społecznej w celu wpływania na jej postawy wobec określonej idei lub grupy. Z kolei polityka historyczna łączy wydarzenia z przeszłości z celami politycznymi, starając się wpłynąć na percepcję historii. Polityka historyczna jest więc interpretacją przeszłości w celach politycznych, niedążącą do obiektywizmu czy prawdy historycznej. Pozostaje częścią działań wielu państw, w tym Federacji Rosyjskiej w ramach prowadzonej przez Kreml wojny informacyjnej. Wojna informacyjna nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji, będąc interpretowana różnie przez badaczy w Rosji oraz na Zachodzie. Zachodnie definicje skupiają się na militarnym, strategicznym, operacyjnym i taktycznym wykorzystaniu informacji, podczas gdy Rosja traktuje wojnę informacyjną jako wszechstronną kampanię wywierania wpływu, nieograniczoną tylko do czasu wojny. Rosyjska strategia skupia się więc na dezorientacji i paraliżu przeciwnika w znaczeniu sensu largo, w przeciwieństwie do zachodniego modelu opartego na przekonywaniu do danych treści. Rosyjskie działania w obszarze informacyjnym, takie jak rozpowszechnianie dezinformacji za pomocą różnych mediów, mają na celu realizację konkretnych interesów politycznych, często poprzez fałszowanie historii i manipulowanie opinią publiczną. Historia w stosunkach polsko-rosyjskich jest jednym z kluczowych problemów. Rosyjska perspektywa skupia się na takich kwestiach jak brak wdzięczności Polski za wyzwolenie przez Armię Czerwoną oraz ważnych wydarzeniach historycznych, takich jak wojna polsko-bolszewicka. W relacjach bilateralnych zarysowuje się również spór dotyczący II wojny światowej, w którym Rosja dąży do minimalizacji odpowiedzialności Związku Radzieckiego za wybuch wojny i podkreślania swojej roli jako wyzwoliciela Europy. Jednocześnie lansowana jest teza o kluczowej roli Polski jako państwa odpowiedzialnego za rozpoczęcie konfliktu. Kreml prowadzi politykę historyczną w wymiarze międzynarodowym, kształtując w tym kontekście negatywny obraz Polski. Działania te mają na celu ideologiczną konsolidację społeczeństwa rosyjskiego oraz wzmacnianie pozycji międzynarodowej Rosji.
The objective of this article is to identify the determinants, nature and implications of historical policy as a foreign policy tool of the Russian Federation. Furthermore, it is to understand the role of historical propaganda as an instrument of Russia’s foreign policy towards Poland and to identify its impact on bilateral relations. According to the adopted research hypothesis, Russia uses historical events to realise its interests towards Poland, which boils down to controlling the historical narrative on a global scale, affirming the role of the superpower as the victor of World War II and shaping national identity. The article uses the method of content analysis and political discourse analysis to understand and show how historical propaganda is created, disseminated and how it affects Polish-Russian relations. The study was based on an analysis of source materials, including media messages, official statements by politicians and academic publications.
Le terme de propagande historique combine des éléments des termes propagande et politique historique. La propagande est un effort systématique de formation de l’opinion publique, dans le but d’influencer les attitudes du public à l’égard d’une idée ou d’un groupe particulier. La politique historique, quant à elle, associe des événements passés à des objectifs politiques dans le but d’influencer la perception de l’histoire. La politique historique est donc une interprétation du passé à des fins politiques, sans viser l’objectivité ou la vérité historique. Elle fait toujours partie des activités de nombreux états, dont la Fédération de Russie, dans le cadre de la guerre de l’information menée par le Kremlin. La guerre de l’information n’a pas de définition unique et universellement acceptée, étant interprétée différemment par les chercheurs russes et occidentaux. Les définitions occidentales se concentrent sur l’utilisation militaire, stratégique, opérationnelle et tactique de l’information, tandis que la Russie considère la guerre de l’information comme une campagne d’influence globale, qui ne se limite pas à la période de guerre. La stratégie russe se concentre donc sur la confusion et la paralysie de l’adversaire au sens large, par opposition au modèle occidental fondé sur la persuasion d’un contenu donné. Les activités russes dans le domaine de l’information, telles que la diffusion de la désinformation par le biais de divers médias, visent à poursuivre des intérêts politiques spécifiques, souvent en falsifiant l’histoire et en manipulant l’opinion publique. L’histoire dans les relations russo-polonaises est l’une des questions clés. Le point de vue russe se concentre sur des sujets tels que le manque de gratitude de la Pologne pour la libération par l’Armée rouge et des événements historiques importants tels que la guerre polono-bolchévique. Les relations bilatérales sont également marquées par un différend sur la Seconde Guerre mondiale, dans lequel la Russie cherche à minimiser la responsabilité soviétique dans le déclenchement de la guerre et à mettre l’accent sur son rôle de libérateur de l’Europe. Dans le même temps, la thèse du rôle clé de la Pologne en tant qu’État responsable du déclenchement du conflit est mise en avant. Le Kremlin poursuit une politique historique internationale, façonnant une image négative de la Pologne dans ce contexte. Ces actions visent à consolider idéologiquement la société russe et à renforcer la position internationale de la Russie.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 2, 47; 65-80
2956-302X
2956-3208

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Collegium Witelona

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Obwód kaliningradzki w otoczeniu NATO i Unii Europejskiej
The Kaliningrad Oblast Amidst NATO and the European Union.

Autorzy:

Sakson, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2140898.pdf

Data publikacji:

2019-12-27

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej

Tematy:

Federacja Rosyjska
Obwód Kaliningradzki
Unia Europejska
Pakt Północnoatlantycki
polityka zagraniczna
Russian Federation
Kaliningrad Oblast
European Union
North Atlantic Treat
North Atlantic Treaty
foreign policy.

Opis:

Obwód Kaliningradzki ze względu na swoje położenie odgrywa ważną rolę w rosyjskiej polityce bałtyckiej oraz europejskiej. Umożliwia podjęcie nie tylko kooperacji gospodarczej, ale – dzięki włączaniu tego regionu Federacji Rosyjskiej – w regionalne procesy gospodarcze stwarza możliwość oddziaływania na kształt polityki UE w tym regonie. Bez wątpienia, jego usytuowanie geograficzne określa rosyjskie możliwości oddziaływania polityczno-militarnego na istotnym dla rosyjskiej polityki i gospodarki (prowadzonej wymiany handlowej) obszarze strategicznym, jakim jest Europa.
Given its geographical location, the Kaliningrad Oblast plays an important role in Russia’s Baltic and European policies. On the one hand, it provides opportunities of economic cooperation and, on the other, as this area of the Russian Federation is involved in the region’s economic processes, it creates possibilities of affecting the EU policies for the region. Undoubtedly, the geographical location of the Oblast defines Russia’s options of exerting political and military influence on Europe – a strategic area essential to Russia’s politics and economy (trade exchange).

Źródło:

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2015, 9, 1; 44-52
1896-8848
2450-3436

Pojawia się w:

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Historicko-geografické determinanty ovplyvňujúce zahraničnopolitickú ideovú orientáciu Ruskej Federácie
Historical and geographical determinants influencing foreign policy orientation of Russian Federation

Autorzy:

Švarný, Jozef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1935811.pdf

Data publikacji:

2018-08-08

Wydawca:

Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie

Tematy:

historické zdroje štátnej identity
ontologická bezpečnosť
ortodoxná viera
Ruská federácia
zahraničná politika
foreign policy
historical sources of national identity
ontological security
ortodoxy
Russian federation

Opis:

Tento článok sa zameriava na identifikovanie významných historických a geopolitických udalostí, ktoré pripeli k formovaniu špecificky ruskej identity a to od jej prvopočiatkov, až po súčasné obdobie. Kultúrne povedomie ktoré vzniklo kombináciou uvedených vplyvov prispieva do formovania zahraničnej politiky Ruskej federácie nielen v jej „blízkom zahraničí“, ale taktiež v rámci širšieho ontologického vplyvu iných aktérov pri formovaní globalizačných procesov. Ontologický naratív, špecificky ruskej identity v medzinárodnom bezpečnostnom prostredí tak významne ovplyvňuje jej správanie sa na nadnárodnej úrovni a do značnej miery nám dokáže naznačiť pravdepodobné budúce správanie sa Ruskej federácie v bezpečnostných otázkach. Takto ontologicky založené bezpečnostné správanie bude tak svojím charakterom skôr epistemiologické, ako správanie „racionálneho aktéra“ v medzinárodných vzťahoch. Uvedené tvrdenie po historicko-geografickej a normatívno-ideovej časti potvrdiť aj na popise dvoch konfliktoch súčasnosti, v ktorých Ruská federácia (RUS) má svoje záujmy a síce na Ukrajine (UKR) a v Sýrii (SYR).
This article presents selected historical and geopolitical events contributing to formation od specific Russian identity throughout its earliest times up to security developments in 21st centrury. Cultural awareness formed by those events does contribute to current russian foreign policy formulation no only to relation to its „near neighbourhood“, but also within broader ontological forces shaping current processes of globalization. Ontological narrative of specific russian „Self “ within international security environment does shape its actions in world affairs. and to a significant degree can point to likely future behaviour. Such ontologically based security behaviour will be thus based more on epistemiological rather than on „rational actor behaviour“ approach. We will try to prove this concept throughout the text by defining driving forces forming identity of Russian federation and consequently on two major security involvements in Ukraine and in Syria.

Źródło:

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2017, 27; 190-211
2299-4033

Pojawia się w:

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Germany’s Policy towards Russia in the Context of the Key Post-Cold War International Security Challenges
Polityka Niemiec wobec Rosji w kontekście najważniejszych wyzwań dla bezpieczeństwa międzynarodowego po zakończeniu zimnej wojny

Autorzy:

Kosman, Michał M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1197598.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

german foreign policy
russia
nato enlargement
crimea
conflict in ukraine
russian-georgian conflict
polityka zagraniczna niemiec
rosja
rozszerzenie nato
krym
konflikt
na ukrainie
konflikt rosyjsko-gruziński

Opis:

The paper looks at Germany’s position towards Russia in the face of major international security problems after the end of the Cold War: the 1999 NATO enlargement, the conflict over Kosovo, the 2003 Persian Gulf War, the conflict between Russia and Georgia, and the conflict in Ukraine. All these issues had a significant impact on the international security environment, and they aroused great emotions, highlighting several differences in the positions taken by individual actors in international relations. In the paper, an attempt has also been made to pinpoint the importance of the Russian Federation in Germany’s foreign policy.
Celem artykułu jest przedstawienie stanowiska Niemiec wobec Rosji w obliczu kluczowych kwestii związanych z bezpieczeństwem międzynarodowym, które pojawiły się po zakończeniu zimnej wojny – w szczególności w obliczu poszerzenia NATO w 1999 r., konfliktu w Kosowie, wojny w Zatoce Perskiej w 2003 r., konfliktu między Rosją i Gruzją, a także konfliktu na Ukrainie. Wszystkie te kwestie miały znaczący wpływ na środowisko bezpieczeństwa międzynarodowego i wywoływały ogromne emocje, uwidaczniając przy tym liczne różnice w zakresie stanowisk poszczególnych aktorów sceny stosunków międzynarodowych. W tym kontekście autor próbuje również scharakteryzować znaczenie Federacji Rosyjskiej dla niemieckiej polityki zagranicznej.

Źródło:

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, 1; 93-111
1899-6264
2451-0718

Pojawia się w:

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Egipt wobec głównych osi rywalizacji międzynarodowej na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie
Egypt Towards the Main Axes of International Rivalry After the Arab Spring

Autorzy:

Lipa, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/505373.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

Foreign policy of Egypt
United States
Russian Federation
Saudi Arabia
Middle East
international relations
Polityka zagraniczna Egiptu
Stany Zjednoczone
Federacja Rosyjska
Arabia Saudyjska
Bliski Wschód
stosunki międzynarodowe

Opis:

This article aims to analyse Egypt’s foreign policy toward the principal axes of rivalry in the Middle East after the Arab Spring. One of them is a global rivalry; the other is a regional one. In the first case, attention should be paid to both – the United States, seeking to preserve the status of a global superpower, and the Russian Federation, trying to transform its status from being a regional power into a global power. The second type is the Saudi-Iranian rivalry for hegemony in the Middle Eastern region. In this context, Egypt seeks to diversify its allied relations, which results from the strong sense of subjectivity of the Egyptian state.
Celem artykułu jest analiza polityki zagranicznej Egiptu wobec głównych osi rywalizacji na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie. Jedna z nich ma charakter rywalizacji globalnej, a druga regionalnej. W przypadku rywalizacji pierwszego typu należy zwrócić uwagę na Stany Zjednoczone, dążące do zachowania statusu światowego supermocarstwa, jak również na Federację Rosyjską, która dąży do tego, aby ze statusu mocarstwa regionalnego przekształcić się w mocarstwo globalne. Druga to rywalizacja saudyjsko-irańska o hegemonię w regionie Bliskiego Wschodu. W tym kontekście egipskie władze dążą do dywersyfikacji relacji sojuszniczych, co wynika z silnego poczucia podmiotowości egipskiego państwa.

Źródło:

Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 51-66
1733-2680
2451-0610

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Międzynarodowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Ideologiczne aspekty zaangażowania Rosji w syryjskiej wojnie domowej 2011–2017
The ideological aspects of Russian involvement in the Syrian Civil War (2011–2017)

Autorzy:

Kościelniak, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/506712.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

polityka zagraniczna Rosji
polityka zagraniczna USA
wojna domowa w Syrii
alawici
chrześcijanie orientalni
partia Baas
wolność religijna na Bliskim Wschodzie
radykalny
islam
panarabizm
foreign policy of the Russian Federation
foreign policy concept of the US
Syrian Civil War
Alawites
Oriental Christians
The Arab Socialist Ba’ath Party
religious freedom in the
Middle East
political Islam
Pan-Arabism

Opis:

Tekst przedstawia politykę historyczną Rosji w kontekście syryjskiego sekularyzmu – ukazuje nową rundę zmagań pomiędzy anglosaskim optymizmem dotyczącym islamu na Bliskim Wschodzie a historycznym rosyjskim realizmem. Po pierwsze, wspierana przez Rosję świecka partia Baas zapewniła trwałą integrację mniejszości Syrii w pewien typ społeczeństwa i systemu politycznego gwarantującego wolność religijną w przeciwieństwie do systemów radykalnego islamu. Po drugie, Rosja wykorzystuje pamięć zbiorową alawitów i chrześcijan odnoszącą się do sunnickich prześladowań oraz kontrowersyjne alianse USA, utwierdzając swe wpływy zagraniczne, głównie w regionach związanych z prawosławiem. Po trzecie, Stany Zjednoczone i niektóre kraje UE osądzają działalność al-Assada według własnej perspektywy po 1990 r., tzn. eksperymentu wdrażania standardów wielokulturowego społeczeństwa. Z kolei Rosja ocenia sytuację w regionie z perspektywy co najmniej 200 lat, które obfi towały w wiele dramatycznych wydarzeń, z najbardziej bolesnym: ludobójstwem Ormian. Problemem jest to, że w przypadku ewentualnego upadku rządów Baszara al-Asada Zachód nie będzie w stanie zapewnić mniejszościom długoterminowego bezpieczeństwa według swoich demokratycznych standardów. W tej sytuacji alawici i chrześcijanie upatrują w Rosji gwaranta bezpieczeństwa i wolności religijnej. Zachodnie wsparcie dla „demokracji” na Bliskim Wschodzie i Azji Centralnej przerodziło się w pasmo konfl iktów i zaowocowało niebywałym rozwojem radykalnego islamu.
This article presents an overview of the principal results of research on the historically-oriented policy of Russia’s activity in the Middle East in the context of the case of Syrian- Ba’thist secularism. Firstly, supported by Russia the secular approach of the Syrian Baath Party has provided integration of the Alawites, Christians and other minorities into the political system and society. Secondly, Russia has used memories of many religious warfare and Islamic (Sunni) persecution of Alawites and Orthodox Christians. Using this kind of collective memories, Russian policy has linked many Christian nations. Thirdly, one of the misunderstandings is that the United States and some EU countries judge Assad and Syria by the modern standards of post 1990 Western Europe; Putin and Russia are judging matters in the context of over two hundred years of confl icts and persecutions. Probably, it is a new round of competition between the Anglo-Saxon liberal optimism and historical Russian pessimism. The problem is that in the case of Assad’s fall Washington and none of its Western allies are able to provide long-term security for Syrian minorities according to their democratic standards. Paradoxically, the Alawites and Christians automatically see Russia as a natural protector of human rights at least in terms of religious freedom. Unfortunately, today’s western support for ‘democracies’ in the Middle East (Afghanistan, Iraq, Syria, and Libya) has been unsuccessful.

Źródło:

Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 3; 233-258
1733-2680
2451-0610

Pojawia się w:

Krakowskie Studia Międzynarodowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

From Policy to Practice: Interpreting Polish Strategic Culture Amidst the Russian Full-Scale Invasion of Ukraine
Inwazja Rosji na Ukrainę i jej wpływ na politykę zagraniczną Polski

Autorzy:

Komarnytskyy, Mykhaylo

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30147263.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Poland’s foreign and security policy
Russian full-scale invasion of Ukraine
strategic culture
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski
wojna rosyjsko-ukraińska
kultura strategiczna
tożsamość narodowa

Opis:

This research analyses the key components of the Polish strategic culture, mainly the national historical memory of previous relations with Russia, the role of NATO in Poland’s security and defence, the country’s objective to become a leading power in the Central and Eastern European, and the concept of strategic culture can become an additional explanatory determinant of Poland’s response to the Russian full-scale aggression against Ukraine. The case study considered Poland’s immediate firm and sweeping support of Ukraine in the first year of the Russian full-scale aggression. This article aims to understand essential determinants in modern Polish foreign and security policy and how they played out during the Russian war against Ukraine. The paper applies the strategic culture as an example of the critical theoretical approach to explain how historically-based context and specific national identical features influence decision-making in present times. The study used a systemic review of related literature, media coverage of the latest Russian war against Ukraine developments, and deductive analysis methods. The central assumption is that the concept of strategic culture becomes a crucial explanatory factor in understanding policy- and decision-making processes in the field of foreign and security policy. The main conclusions of the paper are that Poland’s response and reaction to Russia’s invasion of Ukraine is a continuation of the long-lasting policy maintained by Poland regarding the elimination of military and hybrid threats posed by Russia, reduction of Russian influence in Europe, development of the Eastern European region and strengthening relations with its staunch ally – the US.
Prezentowany artykuł analizuje, w jaki sposób kultura strategiczna kształtuje politykę zagraniczną i bezpieczeństwa. Przykładem empirycznym wykorzystanym w badaniach jest polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski oraz analiza wpływu położenia geopolitycznego, tożsamości narodowej, doświadczenia historycznego i pamięci na zachowania państwa. Studium przypadku rozpatrywane w niniejszej pracy to wpływ pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę na politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Polski. Celem artykułu jest zrozumienie, które determinanty są najważniejsze we współczesnej polskiej polityce zagranicznej oraz jak cele polityki zagranicznej i bezpieczeństwa są ze sobą powiązane. Celami badania są decyzje polityczne i inicjatywy podejmowane przez Polskę w ostatnich latach oraz podejście strategiczne prezentowane w narodowych dokumentach strategicznych. W pracy zastosowano kulturę strategiczną jako przykład krytycznego podejścia teoretycznego w celu wyjaśnienia, jak historycznie uwarunkowany kontekst wpływa na podejmowanie decyzji. W opracowaniu wykorzystano systemowy przegląd literatury pokrewnej i przekazów medialnych dotyczących najnowszych wydarzeń w wojnie rosyjsko-ukraińskiej, a także metody analizy dedukcyjnej. Głównym założeniem jest to, że wojna rosyjsko-ukraińska wzmacnia międzynarodową markę Polski jako wytrwałego i niezawodnego sojusznika na forach bilateralnych i euroatlantyckich. Głównym wnioskiem płynącym z artykułu jest to, że odpowiedź Polski na inwazję Rosji na Ukrainę jest kontynuacją długoletniej polityki prowadzonej przez Polskę w zakresie eliminacji militarnych i hybrydowych zagrożeń ze strony Rosji, ograniczania wpływów rosyjskich w Europie, rozwoju regionu Europy Wschodniej oraz wzmacniania relacji ze swoim zaufanym sojusznikiem – USA.

Źródło:

Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 309-320
2084-6991

Pojawia się w:

Przegląd Strategiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Transformation of the European security system in the context of current geopolitical challenges
Przemiany europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych

Autorzy:

Antonyuk, Natalia
Gladysh, Marianna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/546997.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

European security system
NATO
the European Union
Common Foreign and Defence Policy
the OSCE
Ukraine
Russian Federation
europejski system bezpieczeństwa NATO
Unia Europejska
Wspólna
Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
OBWE
Ukraina
Federacja Rosyjska

Opis:

The article considers the issue of the modernization of the European system of security in the context of contemporary geopolitical challenges, especially the aggressive policy of the Russian Federation. The formation of the system of European security, taking into account the multi-dimensionality and the functionality of the system is analysed in the article, and the factors of threats and challenges that determine its modern functioning are indicated. The authors draw attention to the inefficiency of the European security system, its problems and possible avenues of reform. The main institutions of the European system of security are analysed: NATO (specifically the special contribution of this structure in ensuring peace and security on the European continent, paying particular attention to the experience and strength of this highly organized trans-Atlantic military-political organisation); The European Union and its Common Foreign and Security Policy (reasons for its emergence and development, those advantages and disadvantages which emerged at the time of its inception, the transformation of the CFSP under the Treaty of Lisbon and its prospects. Particular attention is devoted to the issue of its effectiveness in the context of the new threats to regional and global security); the OSCE (its main tasks and functions, achievements and problems). The authors propose possible ways of modernization of European security system, namely a review of relations with those countries which refuse to recognize the agreements governing the relations in the field of security; strengthening the NATO-EU rela tions; work out new strategic documents in the field of security and defence which correspond to modern security challenges in Europe; total reorganization of the OSCE; and the use of regional and sub-regional organizations for the purpose of strengthening the European security system.
W artykule rozważa się problem modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych, zwłaszcza agr esywnej polityki Federacji Rosyjskiej. Przeprowadzono analizę kształtowania syst emu europejskiego bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę wielowymiarowość i zdoln ość systemu, wyznaczono czynniki zagrożenia i wyzwania, które decydują obecnie o jego funkcjonowaniu. Autorzy zwracają uwagę na nieefektywność europejskiego systemu bezpieczeństwa, jego problemy i możliwe sposoby jego reformowania. Przeanalizowane główne instytucje europejskiego systemu bezpieczeństwa: NATO (szczególny wkład tej struktury w gwarantowanie pokoju i bezpieczeństwa na kontynencie europejskimi, z uwzględnieniem doświadczeń i potencjału tej wysoce zorganizowanej wojskowo-politycznej struktury transatlantyckiego bezpieczeństwa), Unię Europejską i jej Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa (powody powstania i rozwój WPZB EU, jej zalety i wady, które ujawniły się podczas jej stanowienia i realizacji, transformowanie WPZB na mocy Traktatu z Lizbony i perspektywy jej rozwoju). Szczególną akcent położono na kwestie jej efektywności w kontekście nowych zagrożeń regionalnego i globalnego bezpieczeństwa. W artykule uwzględniono także OBWE (jej główne zadania i funkcje, osiągnięcia i problemy). Autorzy proponują możliwe kierunki modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa, mianowicie reorientację stosunków z krajami, które odmawiają uznawania umów regulujących relacje w sferze bezpieczeństwa; wzmocnienie relacji NATO–UE; wypracowanie nowych strategicznych dokumentów dotyczących bezpieczeństwa i obrony, które odpowiadałyby współczesnym wyzwaniom bezpieczeństwa europejskiego; całkowita reorganizacja OBWE; wykorzystanie regionalnych i subregionalnych organizacji w celach wzmocnienia bezpieczeństwa europejskiego.

Źródło:

UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 99-117
2543-8379

Pojawia się w:

UR Journal of Humanities and Social Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Współpraca handlowa i gospodarcza państw Ameryki Łacińskiej i WNP na początku XXI wieku
Latin American and CIS Countries` Cooperation in Trade and Economy at the Beginning of the XXI Century

Autorzy:

Plevako, Ihor

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26850887.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Akademia Zamojska

Tematy:

foreign policy
international trade and economic relations
CIS countries: (Ukraine, Belarus, Russian Federation)
Latin American countries
economic partnership
stosunki międzynarodowe
stosunki międzyregionalne
Ameryka Łacińska
kraje Wspólnoty Niepodległych Państw
dynamika handlu
import
eksport

Opis:

Artykuł przedstawia ogólną charakterystykę handlu między państwami regionów Wspólnoty Niepodległych Państw a państwami Ameryki Łacińskiej i jego wpływ na wzmocnienie pozycji geopolitycznych obu regionów. Analiza danych pozwala stwierdzić, iż w latach 2001-2012 zauważalne są wyraźne tendencje wzrostowe w handlu między państwami Ameryki Łacińskiej oraz Ukrainą, Białorusią i Rosją.
The main goal of the research is the analysis of trade and economic relations between CIS and Latin American countries. The author studied trade activities of Ukraine, Russia, and Belarus in the markets of Latin American countries, concluding that in the first decade of the 21st century there was an obvious tendency of increase in trade between Latin American and aforementioned CIS countries. The development of economic cooperation of the USSR with Latin America was unstable and insignificant in scale. The collapse of the Soviet Union and aggravation of economic situation on its territories weakened the established trade ties between the post-soviet countries and LA even further. However, due to transformation processes in the economic and political spheres, new opportunities of deeper cooperation emerged. Thus, Belarus, Ukraine and Russia intensified their trade and economic contacts with Latin American countries relatively late – only at the beginning of the 21st century, making economic cooperation with them an important dimension of their foreign policy.

Źródło:

Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 173-186
1899-3109

Pojawia się w:

Facta Simonidis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Rzeczpospolita wobec Rosji w ostatniej fazie obrad Sejmu Wielkiego (1791–1792)
The Commonwealth of Poland towards Russia in the final stage of the Great Diet (1791–1792)

Autorzy:

Anusik, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/688983.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Sejm Wielki
Konstytucja 3 maja
Straż Praw
polityka zagraniczna Rzeczypospolitej
stosunki polsko-rosyjskie w latach 1791–1792
Great Diet
Constitution of May 3
Guardians of the Laws
foreign policy of the Commonwealth
Russian-Polish relations in 1791–1792

Opis:

When the Constitution was ratified on May 3, 1791, establishing good relations with Russia was the most important issue for the security of the Commonwealth. As leaders of the Great Diet noticed that prosperous situation in the Polish-Lithuanian state’s international relations was ending, they suggested Stanisław August to turn to Russia. Because of their initiative, the king introduced several members of the St. Petersburg court to the Guardians of the Laws. Yet, it did not reorient Polish foreign policy. Having strengthened his position, Stanisław August was delaying direct talks with the empress. He was convinced, that to avoid Russian intervention in the Commonwealth’s internal affairs, one should not provoke Russians and appease any internal conflicts. That assumption turned to be wrong, though. Contrary to the views of the vast majority of Polish historians, who believed that Russian intervention in Poland was predetermined, the St. Petersburg court was divided, when it came to the policy on the Polish-Lithuanian state. Some advisers of Catherine II believed, that without a final agreement with German courts, one should not start a war with the Commonwealth, because it would be hard, long-lasting and costly. Yet, views of Polish malcontents and empress’s favorite, Platon A. Zubov, were taken into account, and a military operation was launched, without looking at Vienna and Berlin’s position. A passive diplomacy turned out to be a fatal mistake of the Polish king and his advisers. The concept of a limited warfare was equally wrong. The weak resistance of the Polish army strengthened the position of the empress’s favorite. When Stanisław August’s letter to Catherine II arrived at St. Petersburg, already in the course of war, at the Russian court a group of war opponents took a final attempt to stop hostilities, and start negotiations with the Commonwealth’s ruler. However, successes of empress’s troops, that rapidly moved towards Warsaw after the withdrawing Poles, favored supporters of an armed intervention. The king and his advisers ceased to believe in the possibility of victory too soon, and capitulated at the time, when there was still a chance to continue the war, a prolongation of which by several weeks might have prompted the empress to start peace negotiations. It was a great political mistake, which turned out to be the beginning of the end of the First Republic.
Po uchwaleniu Konstytucji 3 maja ułożenie stosunków z Rosją było najważniejszą kwestią z punktu widzenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Widząc wygasanie pomyślnej dla państwa polsko-litewskiego koniunktury w stosunkach międzynarodowych, przywódcy Sejmu Wielkiego zasugerowali Stanisławowi Augustowi dokonanie zwrotu ku Rosji. To z ich inicjatywy król wprowadził do Straży Praw kilku stronników dworu petersburskiego. Nie pociągnęło to jednak za sobą reorientacji polskiej polityki zagranicznej. Umocniwszy swoją pozycję, Stanisław August zwlekał z nawiązaniem bezpośrednich rozmów z cesarzową. Był przekonany, że wystarczy nie prowokować Rosjan i łagodzić wszelkie konflikty wewnętrzne, żeby uniknąć rosyjskiej interwencji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Założenie to okazało się błędne. Wbrew twierdzeniu ogromnej większości historyków polskich, którzy uważali, że rosyjska interwencja w Polsce była z góry przesądzona, na dworze petersburskim do ostatniej chwili trwały spory i dyskusje dotyczące kształtu polityki wobec państwa polsko-litewskiego. Część doradców Katarzyny II była zdania, że bez ostatecznego porozumienia z dworami niemieckimi nie należy zaczynać wojny z Rzecząpospolitą, gdyż będzie ona ciężka, długotrwała i kosztowna. Namowy polskich malkontentów sprawiły jednak, że ostatecznie zwyciężyła, lansowana przez faworyta cesarzowej – Płatona A. Zubowa, koncepcja rozpoczęcia działań zbrojnych bez oglądania się na stanowisko Wiednia i Berlina. Bierność dyplomatyczna okazała się fatalnym błędem polskiego króla i jego doradców. Równie błędna była koncepcja prowadzenia wojny w ograniczonym tylko zakresie. Słaby opór polskich armii umacniał bowiem pozycję faworyta cesarzowej. Już w trakcie działań wojennych, po nadejściu do Petersburga listu Stanisława Augusta do Katarzyny II, grupa przeciwników wojny na dworze rosyjskim podjęła ostatnią próbę przerwania działań zbrojnych i rozpoczęcia rozmów z władcą Rzeczypospolitej. Sukcesy wojsk cesarzowej, które w ślad za wycofującymi się Polakami zmierzały szybko w kierunku Warszawy działały jednak na korzyść zwolenników zbrojnej interwencji. Król i jego doradcy zbyt szybko przestali wierzyć w możliwość odniesienia zwycięstwa i skapitulowali w chwili, kiedy wciąż istniały szanse na kontynuowanie wojny, której przedłużenie o kilka tygodni mogło skłonić cesarzową do wyrażenia zgody na rozpoczęcie negocjacji pokojowych. Był to fatalny błąd polityczny, który okazał się w konsekwencji początkiem końca pierwszej Rzeczypospolitej.  

Źródło:

Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 2
1644-857X
2450-7660

Pojawia się w:

Przegląd Nauk Historycznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

The Commonwealth of Poland towards Russia in the final stage of the Great Diet (1791–1792)
Rzeczpospolita wobec Rosji w ostatniej fazie obrad Sejmu Wielkiego (1791–1792)

Autorzy:

Anusik, Zbigniew

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/689163.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Sejm Wielki
Konstytucja 3 maja
Straż Praw
polityka zagraniczna Rzeczypospolitej
stosunki polsko-rosyjskie w latach 1791–1792
Great Diet
Constitution of May 3
Guardians of the Laws
foreign policy of the Commonwealth
Russian-Polish relations in 1791–1792

Opis:

Po uchwaleniu Konstytucji 3 maja ułożenie stosunków z Rosją było najważniejszą kwestią z punktu widzenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Widząc wygasanie pomyślnej dla państwa polsko-litewskiego koniunktury w stosunkach międzynarodowych, przywódcy Sejmu Wielkiego zasugerowali Stanisławowi Augustowi dokonanie zwrotu ku Rosji. To z ich inicjatywy król wprowadził do Straży Praw kilku stronników dworu petersburskiego. Nie pociągnęło to jednak za sobą reorientacji polskiej polityki zagranicznej. Umocniwszy swoją pozycję, Stanisław August zwlekał z nawiązaniem bezpośrednich rozmów z cesarzową. Był przekonany, że wystarczy nie prowokować Rosjan i łagodzić wszelkie konflikty wewnętrzne, żeby uniknąć rosyjskiej interwencji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Założenie to okazało się błędne. Wbrew twierdzeniu ogromnej większości historyków polskich, którzy uważali, że rosyjska interwencja w Polsce była z góry przesądzona, na dworze petersburskim do ostatniej chwili trwały spory i dyskusje dotyczące kształtu polityki wobec państwa polsko-litewskiego. Część doradców Katarzyny II była zdania, że bez ostatecznego porozumienia z dworami niemieckimi nie należy zaczynać wojny z Rzecząpospolitą, gdyż będzie ona ciężka, długotrwała i kosztowna. Namowy polskich malkontentów sprawiły jednak, że ostatecznie zwyciężyła, lansowana przez faworyta cesarzowej – Płatona A. Zubowa, koncepcja rozpoczęcia działań zbrojnych bez oglądania się na stanowisko Wiednia i Berlina. Bierność dyplomatyczna okazała się fatalnym błędem polskiego króla i jego doradców. Równie błędna była koncepcja prowadzenia wojny w ograniczonym tylko zakresie. Słaby opór polskich armii umacniał bowiem pozycję faworyta cesarzowej. Już w trakcie działań wojennych, po nadejściu do Petersburga listu Stanisława Augusta do Katarzyny II, grupa przeciwników wojny na dworze rosyjskim podjęła ostatnią próbę przerwania działań zbrojnych i rozpoczęcia rozmów z władcą Rzeczypospolitej. Sukcesy wojsk cesarzowej, które w ślad za wycofującymi się Polakami zmierzały szybko w kierunku Warszawy działały jednak na korzyść zwolenników zbrojnej interwencji. Król i jego doradcy zbyt szybko przestali wierzyć w możliwość odniesienia zwycięstwa i skapitulowali w chwili, kiedy wciąż istniały szanse na kontynuowanie wojny, której przedłużenie o kilka tygodni mogło skłonić cesarzową do wyrażenia zgody na rozpoczęcie negocjacji pokojowych. Był to fatalny błąd polityczny, który okazał się w konsekwencji początkiem końca pierwszej Rzeczypospolitej.
When the Constitution was ratified on May 3, 1791, establishing good relations with Russia was the most important issue for the security of the Commonwealth. As leaders of the Great Diet noticed that prosperous situation in the Polish-Lithuanian state’s international relations was ending, they suggested Stanisław August to turn to Russia. Because of their initiative, the king introduced several members of the St. Petersburg court to the Guardians of the Laws. Yet, it did not reorient Polish foreign policy. Having strengthened his position, Stanisław August was delaying direct talks with the empress. He was convinced, that to avoid Russian intervention in the Commonwealth’s internal affairs, one should not provoke Russians and appease any internal conflicts. That assumption turned to be wrong, though. Contrary to the views of the vast majority of Polish historians, who believed that Russian intervention in Poland was predetermined, the St. Petersburg court was divided, when it came to the policy on the Polish-Lithuanian state. Some advisers of Catherine II believed, that without a final agreement with German courts, one should not start a war with the Commonwealth, because it would be hard, long-lasting and costly. Yet, views of Polish malcontents and empress’s favorite, Platon A. Zubov, were taken into account, and a military operation was launched, without looking at Vienna and Berlin’s position. A passive diplomacy turned out to be a fatal mistake of the Polish king and his advisers. The concept of a limited warfare was equally wrong. The weak resistance of the Polish army strengthened the position of the empress’s favorite. When Stanisław August’s letter to Catherine II arrived at St. Petersburg, already in the course of war, at the Russian court a group of war opponents took a final attempt to stop hostilities, and start negotiations with the Commonwealth’s ruler. However, successes of empress’s troops, that rapidly moved towards Warsaw after the withdrawing Poles, favored supporters of an armed intervention. The king and his advisers ceased to believe in the possibility of victory too soon, and capitulated at the time, when there was still a chance to continue the war, a prolongation of which by several weeks might have prompted the empress to start peace negotiations. It was a great political mistake, which turned out to be the beginning of the end of the First Republic.

Źródło:

Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 3
1644-857X
2450-7660

Pojawia się w:

Przegląd Nauk Historycznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Relacje bilateralne Ukraina–Rosja w trakcie prezydentury Wiktora Janukowycza – miesiąc miodowy czy przymusowe małżeństwo?

Autorzy:

Hurak, Ihor

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/687355.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

foreign policy of Ukraine, Ukrainian-Russian relations, European integration, Association Agreement between Ukraine and the EU, integration projects the former Soviet space
polityka zagraniczna Ukrainy, stosunki ukraińsko-rosyjskiej, integracja europejska, Umowa Stowarzyszeniowa między Ukrainą a UE, projekty integracyjne na przestrzeni postsowieckiej

Opis:

The victory of Viktor Yanukovych in the presidential election seemed to have normalized the relations between official Kyiv and Moscow. Yet, a number of strategic issues in bilateral relations were not solved. The Ukrainian leaders were deeply concerned about the Russia’s rigid position in the energy sector. The Russian leadership made little concession in Ukraine’s moving toward European integration. Moreover, at the turn of the summer and autumn of 2013, the Russian Federation totally blocked the movement of goods between the two countries for an uncertain period of time, thus forcing official Kyiv to refuse to sign the Association Agreement between Ukraine and the EU. The growing Russian pressure initially provoked resistance from Viktor Yanukovych. The steps he took proved that the pro-European statements of the Ukrainian leadership were about to be carried out. However, the aggravating tension and increasing pressure from Russia and, to some extent, the reluctance of EU leaders to provide financial guarantees to the corrupt Ukrainian leadership, pushed Yanukovych to abandon the European integration altogether.
Zwycięstwo w wyborach prezydenckich Wiktora Janukowycza sprzyjało normalizacji stosunków między oficjalnym Kijowem a Moskwą. Jednak wiele strategicznych zagadnień w stosunkach dwustronnych nie zostało rozwiązanych. Przywódcy Ukrainy byli niezadowoleni ze sztywnego stanowiska Rosji w sektorze energetycznym. Rosyjskim przywódcom, w przeciwieństwie do tego, nie odpowiadał realny postęp Ukrainy w dziedzinie integracji europejskiej.Na przełomie lata–jesieni 2013 roku Federacja Rosyjska faktycznie całkowicie zablokowała na jakiś czas wymianę gospodarczą między dwoma państwami, zmuszając oficjalny Kijów do tego, aby odmówił podpisania Umowy Stowarzyszeniowej między Ukrainą a UE. Rosnąca presja rosyjska początkowo spowodowała opór ze strony Wiktora Janukowycza. Inicjowane przez prezydenta kroki wskazywały, że proeuropejskie deklaracje ukraińskiego kierownictwa mogą zostać zrealizowane w praktyce. Jednak wzmocnienie i dywersyfikacja presji ze strony Rosji, a do pewnego stopnia niechęć przywódców UE do przyznania skorumpowanym władzom ukraińskim gwarancji znacznej pomocy finansowej, popchnęły Janukowycza do odejścia od kierunku europejskiego.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce