Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian foreign policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 54
Tytuł:
Retrospections and Perspectives of Russian Diplomacy Actions in 2006
Autorzy:
Huashou, Miao
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028536.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
2006
Russian diplomacy
foreign policy
Russian foreign policy
Opis:
According to he author of this article, Prof. Miao Huashou – from the Euro-Asian Social Development Research Institute and from the Development Research Center of the PRCh State Council, Russian diplomacy may boast of many great successes in 2006. Russia once again creates its image of a great empire by demonstrating its geopolitical and economic influences. The country underlines this way its position of an empire equal to the USA. It will continue to strengthen its influences in the Commonwealth of Independent States and undertake all the efforts aiming to development of strategic partnership with the EU on equal rules. It will also develop its contacts with the USA, as well as it will continue political dialogue and economic cooperation with other, great world powers.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2007, 36; 12-25
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja tradycji. Zwrot konserwatywny jako strategia Kremla w polityce wewnętrznej i zagranicznej
Revolution of tradition. Conservative backlash as a Kremlin’s strategy in domestic and foreign policy
Autorzy:
Sitarz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521469.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Russian foreign policy
conservatism
Vladimir Putin
traditional discourse
Opis:
In the paper Autor to explores so called conservative backlash, which took place in 2012 and which is still ongoing. The conservative backlash can be understood as a process of spreading the conservative ideas and traditional values for political purposes – primarily to legitimized Vladimir’s Putin’s third tenure as a President after economic crisis and mass protests. As a consequence of the conservative backslash Duma passed range of law i.e. „foreign agent” law, blasphemy law and forbid of homosexual propaganda among minors. What is also worth emphasising is that the conservative reform created a noticeable split in Russian society (traditional Russians vs. westernized liberals), with is widespread in public and media discourse. As a result some citizens started to be consider as a not only worse citizen, but in fact excluded them from Russian community.
Źródło:
Wschodnioznawstwo; 2016, 10; 257-270
2082-7695
Pojawia się w:
Wschodnioznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid Tactics as Part of Russian Foreign Policy and Attempts to Influence Political Discourse in the EU
Autorzy:
Jagersky, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836625.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
hybrid warfare
information operations
Russian foreign policy
propaganda
Opis:
Russian hybrid approach is based on their understanding of threats; Russians feel themselves as victims of Western policies, sanctions and information policy. According to Russian military doctrine and theory, information warfare is conducted continuously in peacetime and wartime alike. The Russian elite consider comprehensive hybrid approach as one of the most important elements in foreign affairs. It uses a combination of tools, such as wide-ranging political and diplomatic commitment, the leverage of the energy, economic retaliation, strengthening of the military capabilities, development assistance, propaganda, intelligence and cyber activities. The priorities of Russian information operations are promoting special bilateral relations with EU member states while exploiting the different interests and contradictions within EU. The goal of mediacampaigns and propaganda is to undermine dominant Western media sources and narratives. As part of information operations Russia has begun to cooperate with and support radical and anti-establishment groups in the EU. The effectiveness of Russian information policy abroad comes at high costs but it is still limited in its outcomes. Russian policy in the EU will be increasingly directed towards polarization of different institutions, countries, parties and particular interest groups.
Źródło:
Security Dimensions; 2016, 20(20); 195-206
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expanding the external ring of Russian defense policy in practice: 2015-2020
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Kasprzycki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920242.pdf
Data publikacji:
2021-09-10
Wydawca:
Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych
Tematy:
Russian Federation
defense policy
security doctrine
Russian foreign policy
external defense ring
Opis:
Since 2015, there has been a change in the security doctrine regarding the forms of use of the military potential of the Russian Federation’s Armed Forces, while the use of political-military influence has been transformed. The main thesis of the article is based on the assumption that Russian foreign policy is directed by strategic objectives and achieved through a wide range of projects, including limiting all forms and methods of possible retaliatory action from the international community. One of the most important tasks in the defense effort is to expand the so-called external defense ring, the essential elements of which are coordinated political and economic undertakings (strategic safeguarding of Russian interests) and the development of the armed forces’ combat potential (military deterrence). It should be noted that the priority forms of influence are political-diplomatic and economic instruments, only supported and supplemented by military potential. Within the framework of this military potential, the important elements of the projects are in a wide sense the practical implementation of the idea of non-contact war, the activities of special forces and information warfare.
Źródło:
The Copernicus Journal of Political Studies; 2021, 1; 59-79
2299-4335
Pojawia się w:
The Copernicus Journal of Political Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian economic nationalism and the vectors of Russian foreign policy
Русский экономический национализм и векторы российской внешней политики
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053367.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian foreign policy
nationalism
economy
Российская внешняя политика
национализм
экономика
Opis:
In this article, the author wants to test the impact of economic nationalism on the change in Russia’s foreign policy. The author will refer to neoclassical realism, which shows how to combine the issues of power distribution in international relations with the influence of the domestic level of the state on the process of creation of the foreign policy. In terms of neoclassical realism, economic nationalism is a variable that shapes the perception of the economic challenges facing Russia. The author also points out that economic nationalism is also related to the protectionist policy of the Russian Federation. Thus, it influences the shaping of processes within and outside the country. The author recognizes that in the process of creating the Russian foreign policy decisions, economic nationalism should be linked to other factors, especially security issues and Russia’s general strategic culture, in order to obtain the final set of premises that will determine Russia’s shifts in foreign policy. The tensions related to the role of the EU and NATO in the countries of Eastern Europe clearly influenced the level of cooperation between Russia and the West. Nevertheless, economic issues in this regard were also extremely important. Russia’s power position was based on the economic potential.
В этой статье автор хочет проверить влияние экономического национализма на изменения во внешней политике России. В своем анализе он обратится к неоклассическому реализму, который показывает, как сочетать вопросы распределения силы в международных отношениях с влиянием внутреннего уровня государства на формирование внешней политики. С точки зрения неоклассического реализма, экономический национализм это переменная, которая формирует восприятие экономических вызовов, с которыми сталкивается Россия. Автор показывает также, что экономический национализм связан с протекционистской политикой Российской Федерации. Таким образом, он влияет на формирование процессов внутри страны и за ее пределами. Автор признает, что в процессе формирования российских внешнеполитических решений экономический национализм должен быть cвязан с другими факторами, прежде всего с вопросами безопасности и общей стратегической культурой России, чтобы получить окончательный набор предпосылок, определяющих сдвиги России во внешней политике. Напряженность, связанная с ролью ЕС и НАТО в странах Восточной Европы, явно повлияла на уровень сотрудничества между Россией и Западом. Тем не менее экономические вопросы в этом отношении также были крайне важны. Силовое положение России основывалось на экономическом потенциале.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 2(33); 109-130
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Explanatory Power of Structural Realism in the 21st Century : the Eastern Partnership, Russian Expansionism and the War in Ukraine
Autorzy:
Herbut, Maciej
Kunert-Milcarz, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594821.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
neorealism
structural realism
international relations theory
Russian foreign policy
Eastern Partnership
Opis:
While the scope of the paper is to assess the actions undertaken by the European Union towards the FSU-CIS (the former Soviet Union, Commonwealth of Independent States) which was manifested through the Eastern Partnership Initiative in the years 2008–2014, the focus will be centred on theoretical concepts and their ‘explanatory power’ rather than actions undertaken by European or Russian decision makers. Taking that into the account, this essay will critically assess the explanatory power of the neorealist school of thought which although overtly criticized, still remains a viable tool in explaining the processes occurring in international relations.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2017, 2 (46); 190-204
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Methods Applied by Russia to Forecast the Influence on other Countries
Autorzy:
Słowik, Jakub Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2086241.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
Russian strategic
forecasting
strategic matrix
influencing other countries
Russian foreign policy
safety forecasting
Russia
Opis:
Objectives: The purpose of this article is to identify the quantitative and qualitative methods applied by Russia in planning exerting influence on other countries, including members of the Visegrád Group. Methods: The research method used in this study consists in a systematic review of Russian and global political literature, as well as military literature, publications in the field of international relations, international politics, econometrics and forecasting, economy and management, in the aspect of the differences between the methods of forecasting the influence on other countries with respect to the methods described in international subject literature. Results: The conducted analysis of documents enabled the identification and drawing the characteristics of the strategic forecasting methods that Russia may apply to influence other countries. The study also identifies the institutions as well as researchers who deal with the issues related to forecasting influence on specific countries in Russia. Conclusions: Both the identified methods and the research centres focus on ensuring the effectiveness of Russian foreign policy that requires an accurate assessment of the current situation as well as detailed forecasts of potential events (scenarios) in the future. The method that deserves particular attention is the strategic matrix method, which has probably been modified, but its essential elements are still functioning.
Źródło:
Przegląd Nauk o Obronności; 2021, 6, 11; 43--73
2450-6869
Pojawia się w:
Przegląd Nauk o Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
China as a Strategic Economic Partner in the Concepts of Russian Foreign Policy in the 2020s
Китай как стратегический экономический партнер в концепциях внешней политики России в 2020-е годы
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930228.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
China
Russian foreign policy
Russian Chinese partnership
geopolitics
Россия
Китай
российская внешняя политика
российско-китайское партнерство
геополитика
Opis:
The article presents an idea of the possible Russian - Chinese strategic economic partnership at the beginning of the 21st century. The author indicates the main factors influencing Russian Federation foreign policy towards China from the perspective of a neoclassical realism.The author stands that according to J. Rosenau, the main factors determining the Russian foreign policy are idiosyncratic and role. Then he analyses the Russian documents of foreign policy, economic data and geopolitical ideas. On that ground, he makes a simple analyse using the neoclassical realism model, that’s integrates Foreign Policy Analyse and International Relations Theory, joining independent and intervening variables, to support the article’s hypotheses. That hypotheses say that, firstly, The Peoples Republic of China (PRC) plays a role of diversification of Russia’s international economic ties; and secondly, The PRC status as a Russia’s strategic partner is at issue, despite the official declarations of both sides.
В статье представлена идея возможного российско-китайского стратегического экономического партнерства в начале XXI века. С точки зрения неоклассического реализма автор указывает основные факторы, влияющие на внешнюю политику Российской Федерации в отношении Китая. Ссылаясь на мнение Дж. Розенау, автор считает, что главными определяющими российскую внешнюю политику являются факторы идиосинкразии и роли. Затем он анализирует российские документы внешней политики, экономические данные и геополитические идеи. На этом основании автор проводит простой анализ (используя модель неоклассического реализма, которая объединяет анализ внешней политики и теорию международных отношений), сопоставляя независимые и промежуточные переменные, чтобы подтвердить гипотезы статьи. Первая из них звучит: Китайская Народная Республика играет роль диверсификации международных экономических связей России. Суть второй гипотезы состоит в том, что статус КНР как стратегического партнера России остается под вопросом, несмотря на официальные заявления обеих сторон.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 1(28); 43-65
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
European imperialism and colonialism in Africa: conceptual lessons for understanding the former Soviet Union and present day Russia
Autorzy:
Yakovlyev, Maksym
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206296.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
African studies
postcolonial studies
Soviet imperialism
Russian foreign policy
post-soviet countries
research methodology
concepts’ studies
Opis:
This article claims that the legacy of European imperialism and colonialism in Africa can be conceptually compared to the legacy of Russian and Soviet imperialism and colonialism in the former USSR republics and the nations of Central and Easter Europe that were under Soviet dominations. Despite the obvious fact that the historical conditions and paths of African nations that were colonized, repressed and ruled by the European empires differ significantly from the experience of the nations of Eastern Europe and Central Asia, that were conquered and colonized by the Russian Empire and later on were subjects to the Soviet rule, it is suggested in this article, that the conceptual lessons drawn from the vast literature dedicated to the studies of the aftermath of colonialism in Africa can enrich the scholarly efforts aimed at understanding the post-soviet spaces and different processes in it. What is meant by “conceptual lessons” is methodological opportunity for a different perspective or even a different lens through which the legacy of the Soviet rule and the current Russian neo-imperial foreign politics can be better understood. Much is written about the European imperialism and its colonial policies, however there is still some reluctance in applying the methodological framework of postcolonial studies to the former Soviet Union and present day Russia. Scholars all over the world studied the colonial legacies that African nations struggled to overcome and there are topics of particular relevance to the study of the post-soviet space: the processes of post-colonial nation building, the roles of new national elites, the ideological choices in foreign policies of newly independent nations, the aftermath of the policies of assimilation, the imperial “ideologies of superiority”, the economic consequences of colonialism, the role of churches and religious organizations in supporting colonial suppression – as conceptual topics, all of them can be studied critically, also in a comparative perspective, to have a much better understanding of the former soviet and current Russian foreign politics and policies.
Źródło:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies; 2022, 1; 31-39
2956-2686
Pojawia się w:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogranicze Rzeczypospolitej i Rosji a niepodległość Ukrainy i Białorusi – rozważania o rywalizacji politycznej
Autorzy:
Paruch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687032.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics, Polish foreign policy, Russian foreign policy, Central Europe
geopolityka, polityka zagraniczna Polski, polityka zagraniczna Rosji, Europa Środkowa
геополитика, польская внешняя политика, российская внешняя политика, Центральная Европа
Opis:
Central Europe is part of the continent with its historical and cultural identity and a unique geopolitical role (geopolitical wedge between Germany and Russia). Central Europe includes the Ukrainian and Belarusian lands, which for centuries have been the subject of rivalry between Poland and Russia and the area of influence of powers neighboring this region. Depending on the results of this rivalry, the status of Ukrainian-Belarusian territories varied between the “great borderland” and the periphery of various powers, most often the Republic of Poland or the Russian Empire. However, their role was different for both countries. For the Commonwealth, they constituted a necessary resource for maintaining its subjectivity, sovereignty and, consequently, independence. However, for Russia they were a route to master Central Europe and to influence Western Europe. In the history of the Ukrainian-Belarusian lands, three alternative variants of concentration and political rivalry were possible. The first – the formation in this subregion of Central Europe of the countries with high political subjectivity, based on significant demographic, geopolitical and economic resources. The second – the occupation of the Ukrainian-Belarusian border entirely by one of the neighboring powers as a result of military actions or EU agreements, which made them a “great borderland”, strengthening the potential of the country of its belonging. The third – the division of Ukrainian-Belarusian lands between state organisms with high subjectivity (the loss of the status of “great borderland” in favor of being peripheries), actually preventing internal political consolidation, but deepening the diversity of the subregion in terms of religion, religion, ethnicity, culture and language, mental, and consequently also socio-economic. In the historical process, all three scenarios were implemented, which contributed to giving the Ukrainian-Belarusian lands as a constitutive feature of the “Central European syndrome”, however questioned in the international environment, primarily by Russia recognizing this area as part of its own civilization and cultural circle.
Europa Środkowa jest częścią kontynentu z własną tożsamością historyczną i kulturową oraz unikatową rolą geopolityczną (geopolitycznego klina między Niemcami i Rosją). Do Europy Środkowej należy zaliczyć ziemie ukraińskie i białoruskie, które przez wieki były przedmiotem rywalizacji między Polską i Rosją oraz obszarem wpływów mocarstw niesąsiadujących z tym regionem. W zależności od wyników tej rywalizacji status ziem ukraińsko-białoruskich wahał się między „wielkim pograniczem” a peryferiami różnych mocarstw, najczęściej Rzeczypospolitej lub Imperium Rosyjskiego. Jednak dla obu tych państw ich rola była odmienna. Dla Rzeczypospolitej stanowiły one konieczny zasób dla utrzymania jej podmiotowości, suwerenności, a w konsekwencji –  niepodległości. Natomiast dla Rosji były szlakiem do opanowania Europy Środkowej oraz oddziaływania na Europę Zachodnią.W dziejach ziem ukraińsko-białoruskich były możliwe trzy alternatywne warianty koncentracji i rywalizacji politycznej. Pierwszy – ukształtowanie w tym subregionie Europy Środkowej państw o wysokiej podmiotowości politycznej, opartej na znacznych zasobach demograficznych, geopolitycznych i gospodarczych. Drugi – zajęcie ukraińsko-białoruskiego pogranicza w całości przez jedno z sąsiednich mocarstw w wyniku działań militarnych lub układów unijnych, co czyniło z nich „wielkie pogranicze”, wzmacniające potencjał państwa swojej przynależności. Trzeci – podział ziem ukraińsko-białoruskich między organizmy państwowe o wysokiej podmiotowości (utrata statusu „wielkiego pogranicza” na rzecz bycia peryferiami), faktycznie uniemożliwiający wewnętrzną konsolidację polityczną, lecz pogłębiający zróżnicowanie subregionu pod względem religijno-wyznaniowym, etnicznym, kulturowo-językowym, mentalnym, a w konsekwencji również społeczno-gospodarczym. W procesie historycznym były realizowane wszystkie trzy scenariusze, co przyczyniło się do nadania ziemiom ukraińsko-białoruskim jako cechy konstytutywnej „syndromu środkowoeuropejskiego”, jednak kwestionowanego w środowisku międzynarodowym, przede wszystkim przez Rosję uznającą ten obszar za część własnego kręgu cywilizacyjno-kulturowego.
Центральная Европа является частью континента с его исторической и культурной самобытностью и уникальной геополитической ролью (геополитический клин между Германией и Россией). Центральная Европа включает в себя украинские и белорусские земли, которые на протяжении веков были предметом соперничества между Польшей и Россией и зоной влияния держав, граничащих с этим регионом. В зависимости от результатов этого соперничества, статус украинско-белорусских территорий варьировался между «великой границей» и периферией различных держав, чаще всего Речи Посполитой или Российской империи. Однако их роль была разной для обеих стран. Для Речи Посполитой они являлись необходимым ресурсом для поддержания ее субъективности, суверенитета и, следовательно, независимости. Однако для России это был путь к овладению Центральной Европой и влиянию на Западную Европу.В истории украинско-белорусских земель были возможны три альтернативных варианта концентрации и политического соперничества. Первый – формирование в этом субрегионе Центральной Европы стран с высокой политической субъектностью, основанных на значительных демографических, геополитических и экономических ресурсах. Второй – оккупация украинско-белорусской границы целиком одной из соседних держав в результате военных действий или союзных соглашений, которые сделали их «великой границей», усиливая потенциал страны своей принадлежности. Третий – разделение украинско-белорусских земель между государственными организмами с высокой субъектностью (утрата статуса «великих пограничных территорий» в пользу периферии), фактически предотвращающее внутриполитическую консолидацию, но углубляющее разнообразие субрегиона с точки зрения религии, этнической принадлежности, культуры и языка, менталитета, а следовательно, и социально-экономической дифференциации. В историческом процессе были реализованы все три сценария, которые способствовали тому, что украинско-белорусские земли стали характерной чертой «центральноевропейского синдрома», хотя и подвергались сомнению в международной среде, в первую очередь в связи с тем, что Россия признала этот район частью своего цивилизационно-культурного круга.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 54

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies