Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Roman literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 39
Tytuł:
« Le fondement d’une affreuse existence », ou ce que boivent les princes des ténèbres
Autorzy:
Szkopiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041537.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
littérature française
Lamothe-Langon
vampire
roman gothique
sang
French literature
gothic novel
blood
Opis:
La Vampire, ou la vierge de Hongrie (1825) d’Étienne-Léon de Lamothe-Langon (1786-1864) fait partie d’un groupe fort hétérogène de romans gothiques, genre particulièrement fécond à la fin du XVIIIe et au début du XIXe siècle. Le but principal de la présente étude est d’analyser le rôle joué par le sang dans l’ouvrage en question. Afin de mieux développer cet aspect du roman, nous esquisserons d’abord l’avènement du concept de vampire en Europe occidentale au XVIIIe siècle, en mettant particulièrement l’accent sur le rôle de Dom Augustin Calmet (1672-1757) et de son Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires (1751) dans ce processus. Par la suite, nous nous pencherons sur la manière dont Lamothe-Langon explore les traits typiquement vampiriques en construisant le personnage principal de son ouvrage, la démoniaque Alinska.
La Vampire, ou la vierge de Hongrie [The Vampire, or the Hungarian Virgin] (1825) by Étienne- Léon de Lamothe-Langon (1786-1864) belongs to a very heterogeneous field of Gothic fiction, a genre which was particularly popular in the late 18th and the early 19th centuries. The main purpose of the present study is to examine the role played by blood in the analysed work. In order to demonstrate this aspect of the novel more successfully, it will be preceded by a general overview of the gradual popularisation of the vampire as a concept in the 18th-century Western Europe, with a particular emphasis placed on the role of Dom Augustin Calmet (1672- 1757) and his Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires [Treatise on the Apparitions of Spirits and on Vampires] (1751) in this process. Thereafter, a more detailed consideration will be given to the way in which Lamothe-Langon explores the typical vampiric traits while portraying the main character of his book, namely the demonic Alinska.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2019, 14; 139-147
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„In Wirklichkeit war es so…“. Analyse der Erzählinstanz in Robert Neumanns Roman "Struensee. Doktor, Diktator, Favorit und armer Sünder"
Autorzy:
Jachimowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032476.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Robert Neumann
literatura austriacka
literatura emigracyjna
narrator niewiarygodny
powieść historyczna
Austrian literature
Exile literature
unreliable narrator
historical fiction
österreichische Literatur
Exilliteratur
unzuverlässiger Erzähler
historischer Roman
Opis:
Der im Exil von Robert Neumann geschriebene Struensee-Roman aus dem Jahr 1935 wird von der Forschung wegen seiner zahlreichen inhaltlichen und historischen Fehler nicht besonders hoch angesehen. Das Ziel dieser analytischen Untersuchung ist weniger, gegen diesen legitimen Vorwurf zu kämpfen, als vielmehr die Funktion der auf den ersten Blick nicht konsequenten und variablen Erzählweise des Romans zu zeigen, um ihn weiterhin in bestimmte Themen der Zeit zu situieren. Ausgehend von der These, dass man es in Struensee mit einem ‚unzuverlässigen Erzähler‘ zu tun hat, führt die Autorin eine tiefgehende Analyse der Narration durch und zeigt, dass der Eindruck der Unzuverlässigkeit gezielt vom impliziten Autor erzeugt wird. Dadurch gehört der Roman in ästhetische, literarische oder philosophische Diskurse der Zwischenkriegszeit.
Robert Neumann’s Struensee novel, written in exile in 1935, does not enjoy special recognition among researchers due to numerous content and historical errors. The aim of this analytical article is not to defend the novel against justified charges of literary scholars but to examine the function of the narrative which, at first glance, is the result of Neumann’s careless and hasty writing. Beginning with the thesis proposing that the novel features as unreliable narrator, the author of the paper carried out an in-depth analysis of the narrative trying to answer the question to what extent this type of narrative is part of the aesthetic, literary and philosophical discourses of the interwar period.
Powieść Roberta Neumanna pt. Struensee, napisana na emigracji w roku 1935, nie cieszy się ze względu na liczne błędy treściowe i historyczne szczególnym uznaniem wśród badaczy. Celem tego analitycznego artykułu nie jest bronienie powieści przed słusznymi zarzutami literaturoznawców, ile zbadanie funkcji narracji w powieści, która na pierwszy rzut oka jest wynikiem niestarannego i pospiesznego pisarstwa Neumanna. Wychodząc od tezy zakładającej, że w powieści mamy do czynienia z narratorem ‘nie godnym zaufania’ (unreliable narrator), autorka artykułu przeprowadza dogłębną analizę narracji i stwierdza, że jest ona zamierzoną strategią autora implikowanego. W ten sposób powieść wpisuje się w estetyczne, literackie i filozoficzne dyskursy okresu międzywojennego.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2015; 191-215
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Odkrycie” kodeksu Liwiusza z kościoła św. Piotra i Pawła w Legnicy na tle tradycji rękopiśmiennej Ab urbe condita i jego echa w prasie brytyjskiej w 1870 r.
„Discovery” of the Livius Codex From the St. Peter and Paul Church in Legnica Compared to Manuscript Tradition of Ab Urbe Condita, and Its Publicity in British Press in 1870
Autorzy:
Broda, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185137.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Livius
Ab urbe condita
manuscripts
textual criticism
manuscript tradition
Roman historiography
classical literature
Hermann Kraffert
Great Britain
Legnica
Opis:
The work Ab urbe condita by Roman historian Titus Livius originally consisted of 142 books, of which 35 survived until today. Beginning in the Renaissance period, humanists and ancient historians persisted in attempts to find the lost books; once in a while, news of actual or alleged discoveries appeared. Author of the article presents the alleged discovery of Livius codex by historian Hermann Kraffert in 1870 in Legnica, compared with the manuscript tradition of this work. Publicity surrounding the aforementioned “discovery” appeared in press around the world; in the article, that media attention presented on the example of British press.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2019, 74, 3; 5-26
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"(In)distinct Languages": Revisiting the Dualism of Literal and Literary Meaning in Roman Jakobson and Donald Davidson
Języki (nie)odrębne. Jeszcze raz o dualizmie znaczeń, dosłownego i literackiego, u Romana Jakobsona i Donalda Davidsona
Autorzy:
Mijatović, Aleksandar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32388031.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
literature
literary language
communication
literal meaning
Roman Jakobson
Donald Davidson
literatura
język literacki
komunikacja
znaczenie dosłowne
Opis:
The paper traces the relationship between the literal and literary language that is found in structuralism and analytic philosophy. The paper’s gist provides a comparative account of Roman Jakobson’s and Donald Davidson’s notions of poetic language and their relation to the general idea of language as it is given in their work. In reconsidering Jakobson’s and Davidson’s arguments, I propose abandoning the dualistic hypotheses of the oppositions between literal and non-literal language, and between literal and literary language. I contend that the notions of first and literal meanings are necessary for other types of interpretation. The dualistic hypothesis requires the cascade model, which displays a bottom-top transition across hierarchically arranged levels of meanings. Instead, I outline the multilayered structure of language with two thresholds: mimetic and semiotic. Therefore, the cascade model should be replaced with the palimpsest model of concurring, merging, and blending layers of meanings.
W artykule poddano analizie relacje między językiem dosłownym a językiem literackim, występujące w strukturalizmie i filozofii analitycznej. W rozważaniach istotna była konfrontacja koncepcji języka poetyckiego Romana Jakobsona i Donalda Davidsona oraz ich związku z ogólną ideą języka, jaką można znaleźć w ich pracach. Rozważając ponownie argumenty Jakobsona i Davidsona, autor proponuje porzucić dualistyczne hipotezy, zasadzające się na opozycji między językiem dosłownym a językiem niedosłownym oraz między językiem dosłownym a językiem literackim. Twierdzi, że pojęcia znaczenia pierwszego i dosłownego są niezbędne w innych typach interpretacji. Hipoteza dualistyczna wymaga modelu kaskadowego, który ukazuje przejście od dołu do góry przez hierarchicznie ułożone poziomy znaczeń. Zamiast tego autor zarysowuje wielowarstwową strukturę języka z dwoma poziomami: mimetycznym i semiotycznym i wskazuje na konieczność zastąpienia modelu kaskadowego palimpsestowym modelem współbieżności, łączenia i mieszania warstw znaczeniowych.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2021, 21
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku / Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthinae, przełożyła Beata Gaj, opracowała Maria Rowińska-Szczepaniak, Uniwersytet Opolski, Instytut Filologii Polskiej, Opole 2007, 52 [2] s., il.
The Ecclesiastical Speech of Fabian Birkowski about Saint Hyacinth / Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthinae
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441068.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Fabian Birkowski OP (1566-1635)
St. Hyacinth Odrowaz (1183-1257)
The Roman Catholic Church
sermon
old Polish literature
homiletics
theology
hagiography
history of Roman Catholic Church
Dominicans
św. Jacek Odrowąż (1183-1257)
Kościół Rzymsko-Katolicki
Polska
kazanie
literatura staropolska
homiletyka
teologia
hagiografia
historia Kościoła Rzymskokatolickiego
Dominikanie
Opis:
Książka Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku (Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthiae) w przekładzie z łaciny na język polski dokonanym przez Beatę Gaj oraz w opracowaniu Marii Rowińskiej-Szczepaniak – wprowadza na nowo do kultury polskiej łacińskojęzyczne dzieło kaznodziei królewskiego sprzed czterystu lat. Dominikanin Fabian Birkowski (1566-1636), bakałarz i magister Akademii Krakowskiej, wykładowca literatury greckiej i rzymskiej w tejże Akademii, znany był z mów pogrzebowych z okazji zgonu sławnych osób (np. Jana Zamoyskiego, ks. Piotra Skargi, Jana Karola Chodkiewicza, Bartłomieja Nowodworskiego, króla Zygmunta III Wazy) oraz tzw. ‘mów obozowych’, kierowanych m.in. do rycerstwa w związku z jakąś ważną dla Rzeczypospolitej bitwą. F.Birkowski uczestniczył w wyprawie królewicza Władysława IV pod Chocim ‘na Turka’ oraz wcześniej w jego wyprawie ‘na Moskala’. Żył więc w czasach zajęcia Moskwy przez Polaków na pocz. XVII w., czyli wydarzenia historycznego dotąd bez precedensu. Trzeba przypomnieć, że tylko Polakom w latach 1610-1612 i Napoleonowi Bonapartemu w 1812 r. udało się zająć Moskwę. Fabian Birkowski zwycięstwo chocimskie uczcił kazaniem pt. Panu Bogu podziękowanie za uspokojenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego (1621), był autorem Kazania obozowego o Bogarodzicy (1623). Kazania na niedziele i święta (1628) i Orationes Ecclesiasticae (1622) stanowią zbiory jego mów kościelnych. Dzięki tłumaczeniu Beaty Gaj na jezyk polski czytelnik może się po prawie czterystu latach od powstania dzieła – zapoznać się z treścią wyboru Mów kościelnych w polskim języku literackim. W istocie jest to ważne wydarzenie kulturalne i edytorskie. Książka pt. Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku (2007) składa się z czterech części. W części pierwszej Maria Rowińska-Szczepaniak w studium pt. Święty Jacek – Patron Królestwa Polskiego (s.VII-XXX) analizuje osobę i dzieło tego polskiego świętego także kontekście trzech mów Fabiana Birkowskiego. Studium zawiera skróconą bibliografię przedmiotu. W części drugiej zaprezentowano faksymile (fotoreprodukcje) tekstu łacińskiego z oryginalnego wydania pt. Fabiani Bircovii, Orationes ecclesiasticae z 1622 r. Są to trzy mowy Birkowskiego po łacinie: 1) Hyacinthina prima, sive de votis religiosis S. Hyacinthi (s. [196-211]), 2) Hyacinthina secunda, sive de itineribus aeternitatis (s. [211-225]), 3) Hyacinthina tertia, sive de ornamentis religiosorum (s. [225-234]). W części trzeciej pt. Fabiana Birkowskiego, Mowy kościelne zawarte też same trzy mowy w tłumaczeniu na język polski: 1) Pierwsza mowa ku czci św. Jacka, czyli o zakonnych ślubach św. Jacka (s. 4-19), 2) Druga mowa ku czci św. Jacka, czyli o drogach do wieczności (s. 19-33), 3) Trzecia mowa ku czci św. Jacka, czyli o zbroi zakonnej (s. 33-42). W części czwartej autorstwa Beaty Gaj pt. „Łaciński” święty Jacek Fabiana Birkowskiego, czyli kilka słów od tłumaczki (s. 43-52) zawarto pogłębioną analizę tłumaczonego dzieła łacińskiego, m.in. kontekstu kulturowego i chwytów retorycznych. Artykuł Beaty Gaj z odniesieniami do kultury antycznej i staropolskiej ukazuje we właściwym świetle historycznym pięknie przyswojone polszczyźnie dzieło F.Birkowskiego. Przekład jest zrozumiały, zadbano o uwspółcześnienie językowe tłumaczonego tekstu, co także jest zasługą Beaty Gaj.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 151-152
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Richard Griffith, The Pen and the Cross : Catholicism and English Literature, 1850-2000, London ; New York : Continuum, 2010. xii, 260 p.
Autorzy:
Słyszewska, Aleksandra
Zgierska, Roksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441072.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
English literature
religion
the Roman Catholic Church
christianity
catholicism
literature
Christian literature
Opis:
It is beyond any doubt that Richard Griffiths’ The Pen and the Cross is an interestingly written and a rather fascinating book, which certainly is a valuable addition to the study of Catholic writing. It provides a very basic insight into the development of Catholicism and Catholic literature in England between 1850 and 2000, which includes many notable, yet still forgotten novelists and poets. An attempt to discuss such a vast number of writers was very ambitious and certainly involved artistic as well as critical skill, and yet Mr. Griffiths manages to provide the reader with a quite clear and comprehensible description of Catholic writing. The main focus of the study seems to be the influence of Roman Catholicism on the writers (recusants, converts and even, in some cases, nonbelievers) and their works. It attempts to examine the importance of religious experience in shaping the intellectual vision conveyed in texts of most notable English writers including, among others, Hopkins, Greene, Waugh, Sparks or Lodge. Mr. Griffiths acknowledges the fact that quite frequently Catholic committed literature is on the verge of propaganda, but when it is done well, as in case of the aforementioned authors, it may provide an extremely profound outlook not only on religion but also modern culture, human behavior and original literary themes and techniques. He also raises the question whether the understanding of Catholic novels and poems is at all possible without specific knowledge connected with religion. There are, however, elements of Mr. Griffiths’ work that need some explanation. One of them is the title. More often than not authors of various critical works, including those which deal mainly or exclusively with Catholic writers, try to convey in the title as much as they can about the subject of their inquiry or the attitude taken by them. The results of this are, among many others, Some Catholic Writers by Ralph McInerny, Literary Giants, Literary Catholics by Joseph Pearce, The Catholic Revival in English Literature by Ian Ker, or Catholic Literature: An Introduction by Margaret Sum-mitt. It seems, however, that Mr. Griffiths decided to go against this tendency. He chose not to provide (at least not in a straightforward way) any specific information on the scope of literature that he is interested in nor in the attitude taken by him in his investigation. Mr. Griffiths himself must have considered his title as not very informative, as he supplemented it. Only through the second part of the title is the reader informed that the work is concerned with Catholicism and English literature in the period 1850-2000. Still, it does not say much about the content. Catholicism in English Literature would be more suggestive, not mentioning other obvious options such as English Catholic Literature, Catholic Literature in England or, what seems also applicable, English Catholic Writers. All these suggestions address the issue straightforwardly and provide a sound frame of reference. Meanwhile, Mr. Griffiths refuses to include a term crucial to his work, and one that he otherwise uses quite frequently and discusses openly in the first section as the basis for further investigation; that is, “Catholic literature”. It is understandable that he avoids the term “Catholic writers” as some of the authors renounce it and consider it inappropriate. It is also understandable that he does not want to limit his investigation to English writings alone, as a substantial part of his comments involve French literature and he successfully presents the two as closely related and, at times, even inseparable. It is confusing, however, that he avoids calling his subject what it actually is, considering that his arguments supporting the validity of the term “Catholic literature” are very convincing. One reason for this eva-sion may be, of course, the marketing. “The Pen and the Cross” surely stands out among many other titles of works devoted to similar issues and may be considered appealing to the reading public. It is also possible that Mr. Griffiths does not want to impose anything on his readers but only suggests certain tendencies, leaving much space for speculation on the subject of the relationship between Catholicism and English literature in the period given. Also, he might have considered this title the only possible way of encapsulating all the social, historical and cultural elements which influenced what can be (and by Griffiths is) called the English Catholic literature. There is one interesting implication of the combination of “the Pen” with “the Cross” which maybe did not immediately occur to some of Mr. Griffiths’ readers. “The Pen” as a symbol of poetry and prose (specifically novels of a different kind) is combined with “the Cross” which indicates a specific religious commitment. However, bearing in mind Griffiths’ comments on the turbulent history of Catholicism in England, cultural and social difficulties that Catholic believers, and above all Catholic writers must have overcome, and finally the “pitfalls” of writing Catholic literature without falling into sentimentality, it becomes apparent that producing Catholic works involved many sacrifices and may indeed be seen in terms of bearing ones’ Cross. Thus, the title can be a general statement as to the situation of English Catholic literature throughout the ages. What is also very unusual about Mr. Griffiths work is the fact that his presentation of the Catholic writers seems to be strongly influenced by his personal views and likings which are clearly visible through the tone of his descriptions. Even though he recognizes the importance and influence of all the writers he examines, it is apparent that he is fonder of some of them over others. He directs his attention especially to three outstanding figures: Graham Greene, Evelyn Waugh and David Jones. His admiration for them is convincingly argued and certainly well-deserved. However, while Greene is described as “a pivotal figure in the history of the Catholic novel in Britain” and Jones is treated as a highly original and forward-looking poet, Waugh is presented primarily as a re-constructor of the already existing patterns, “entrenched in a last ditch defense of traditional values” and his works, in spite of their great value, are seen as “a dead-end”. The last statement, although preceded by words of praise, seems unjust. Mr. Griffiths refers primarily and quite understandably to Brideshead Revisited as Waughs’ best work. He indicates a number of interesting ways in which traditional Catholic themes are arranged and constitute a substantial part of fictional reality. However, he seems not to notice a whole range of new, original and often surprising elements which, if carefully analyzed, may indicate new paths for the development of Catholic literature. First of all, the extensive use of satire, characteristic of Waugh’s early works, in Brideshead Revisited gains new meaning. It seems that for the first time the satire is aimed at the secular, modern way of life and religious elements alike. The reader smiles at political discussions of Rex Mottram and his friends, the adventures of homosexual Anthony Blanche as well as at Cordelia’s novenas for pigs and her collection of little black Cordelias somewhere in Africa. Bursting with laughter may occur especially at the account of Cordelia making fun of Rex about the rules of Catholic faith which supposedly include sleeping with one’s feet pointing east, sending people to hell for just a pound or keeping sacred monkeys in Vatican. All this is presented to stress how different and confusing Catholic faith is for the non-believers, and yet Waugh seems to be the first to exaggerate and distort religious truths for this purpose. He is also the first to create Catholic characters who are simply unlikeable. It seems a part of a convention to present Catholic way of life as full of difficulties and unattractive to the modern man, as it is with the Riversdales in Mrs. Wilfrid Ward’s One Poor Scruple. However, in Brideshead Revisited the reader feels no sympathy for Bridey or Lady Marchmain, the two most pious members of the family, not so much due to their sacrifice or ascetic life but their personality traits and their attitude towards other people. The potential saints are, quite surprisingly, short-sighted and egoistic. This is a strange novelty, and yet Waugh has a purpose in it. The two characters, especially when compared to other members of the Flyte family, make the reader understand that piety, devotion and knowledge of religious truths are nothing when compared to the sincere desire to act according to God’s will, however mysterious it may be. Also, Waugh reveals here his fascination with the act of conversion which he clearly values very highly. This, however, the readers may find in earlier works by G.K.Chesterton, Charles Péguy or François Mauriac. More thorough investigation would reveal a number of other innovative elements involving the creation of characters and spaces within which they function. This review, however, is not concerned with Waugh exclu-sively. The purpose, therefore, is just to signal that some important aspects of Waugh’s novels, Brideshead Revisited in particular, may not have been recognized by Mr. Griffiths. Otherwise, however, his remarks are very interesting and insightful. In his defense it should be admitted that the creative potential of Waugh’s works has not yet been fully explored by other writers. However engaging The Pen and the Cross is, it should be treated most of all as a good starting point for more careful research, since for some readers the overall character of the work may not present a sufficient examination of the topic. One simply cannot pass over in silence the very peculiar omission of such highly important figures as J.R.R. Tolkien, Rumer Godden, Geoffrey Hill and some others. Their absence at least demands an explanation as it does not allow for a fully comprehensive picture of the topic. Nevertheless, The Pen and the Cross, due to its briefness, may actually succeed in encouraging some of the readers to conduct their own examination of presented novels, poems and their creators.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 171-174
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antykwarystyka jako alternatywny model rozwoju refleksji historycznej w starożytnym Rzymie
Antiquarian Writing as an Alternative to Historical Studies in Ancient Rome
Autorzy:
Kołoczek, Bartosz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080768.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Roman antiquarianism
Roman historiography
Roman erudite literature
antykwarystyka rzymska
historiografia rzymska
rzymska literatura erudycyjna
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This article aims to look at the Roman interest in the past beyond the context of traditional historiography, focused on the great politics, events and individuals. It suggests that antiquarian writing was not so much a separate literary genre, but rather an alternative model of historical reflection focused on studying the distant past in all its manifestations: everyday life, culture, religion, language or law.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2020, 50; 439-460
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Freedom and Imprisonment. The Shanghai Ghetto from the Perspective of the Bulgarian Writer Angel Wagenstein
Autorzy:
Kuczyńska, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148727.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Angel Wagenstein
Bulgarian literature
roman
China
Shanghai
World War II
Opis:
Angel Wagenstein’s novel Farewell, Shanghai is this article’s focal point. The attention focuses on the literary picture of the Shanghai ghetto (Hongkew district) during the Second World War. Wagenstein shows the ghetto as symbol of the end of the Jews’s eternal wandering, where they found autonomy from other nations, and reunification based on sufferings and religion. Before them there stands the long-awaited promised land, where they themselves will govern themselves.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2023, 24; 117-130
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bułgarski car Piotr i jego żona Maria Lekapena w Latopisie Helleńskim i Rzymskim drugiej edycji
Autorzy:
Brzozowska, Zofia A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038147.pdf
Data publikacji:
2018-06-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Old Russian literature
Hellenic and Roman Chronicle
Peter
Maria Lekapene
Byzantine- Bulgarian relations
Opis:
The sequence concerning the reign of Peter and Maria Lekapene as well as the Byzantine-Bulgarian relations between 927 and 969 can be found in the second version of the Hellenic and Roman Chronicle. It is a vast historiographical work, whose authors attempted to demonstrate the history of medieval Rus against the broad background of universal history, drawing on the sources of Byzantine provenance known in Slavonic translation (mainly the chronicles of John Malalas and George Hamartolus). Given the fact that the Hellenic and Roman Chronicle does not contain information about the capture of Constantinople by the Ottoman Turks, the year 1453 is considered the terminus ante quem for the second version of the said chronicle, which is of interest to us here. Its oldest preserved copies come from the mid-fifteenth century. The passages about Maria and Peter are extensive. They include about six columns of text written in semi-uncial in the most representative copy of the second version of the Hellenic and Roman Chronicle, i.e. manuscript БАН, 33.8.13, which is dated to the last quarter of the fifteenth century. Reading them allows one to ascertain that they constitute only a reworded version of the Slavic translation of the relevant passages of the B-version of the Georgius Monachus Continuatus. The content of the Byzantine source is quoted here in full without any abbreviations or author’s additions. The differences between the text of БАН, 33.8.13 and the text of РГБ, собр. Ундольского [Ф. 310], № 1289 – constituting the basis for editing the translation of the Georgius Monachus Continuatus of the B-version – are limited only to the stylistic and editorial level, except for the changes resulting most probably from the copyist misunderstanding the meaning of the original.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2017, 58; 25-40
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eilhard Lubinus (1565–1621) i muza rzymska
Lubinus and the Roman Muse
Autorzy:
Borysowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590994.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Eilhard Lubinus; Roman satire – reception; Latin occasional literature; Modern Latin poetry; Rostock Academy
Eilhard Lubinus; satyra rzymska – recepcja; łacińska twórczość okolicznościowa; poezja nowołacińska; Akademia Rostocka
Opis:
Artykuł omawia naukowe zainteresowanie antyczną poezją rzymską, które Eilhard Lubinus ujawnił już jako świeżo upieczony magister, kiedy opracował i wydał (w 1595 r.) zbiór komentarzy do Satyr Persjusza, którego poezja uchodziła za tak niejasną i zawikłaną, że owa obscuritas [niejasność] czy też aenigmata Persiana [Persjuszowe zagadki] stały się przysłowiowe. W kolejnych latach uczony wziął na warsztat dzieła innych autorów starożytnego Rzymu – Horacego i Juwenalisa. Ten dobór nazwisk nie był przypadkowy: wszyscy trzej (Horacy, Juwenalis i Persjusz) byli satyrykami, a satyra jako gatunek poetycki była wynalazkiem rzymskim. W jednym ze swoich pism Lubinus przyznał zresztą otwarcie, że spośród wszystkich poetów antycznych ceni najwyżej właśnie satyryków – określił ich mianem „nauczycieli cnót i strażników obyczajów”,. Uczony pozostawił po sobie nie tylko edycje i komentarze do rzymskiej poezji antycznej, ale próbował swoich sił także jako autor łacińskich wierszy. Jako twórca działał na niwie, na której aktywni byli także inni wykształceni przedstawiciele społeczeństwa jego czasów. Była to przede wszystkim popularna ówcześnie poezja okolicznościowa, którą tworzył z racji pełnienia określonych funkcji zawodowych oraz na skutek powiązań towarzyskich: znamy jego wiersze na pogrzeby władców i przyjaciół, na uroczystości szkolne, śluby i awanse kolegów itd. Znamiennym obyczajem było także sytuowanie wierszy w ramie literacko-wydawniczej publikacji – Lubinus dodawał poetyckie dedykacje zarówno do własnych książek, jak i do dzieł osób, z którymi pozostawał w jakichś związkach zażyłości. Jako autor utworów okolicznościowych i wierszowanych dedykacji Lubius jednak poetą raczej bywał niż był, a jego dorobek poetycki nie zdobył znaczącego miejsca w literaturze.
The article presents the academic interest in the Roman ancient poetry, which Eilhard Lubinus revealed when he obtained the title of Master and edited (in 1595) a collection of commentaries to the Satires written by (Aulus) Persius (Flaccus), whose poetry was considered to be so unclear and sophisticated that obsuritas or aenigmata Persiana hadbecome proverbial. Later Lubinus analysed other authors from ancient Rome, Horaceand Juvenal. That choice of names was not accidental: all the three (Horace, Juvenal andPersius) had been satirists, and satire had been invented in ancient Rome. In one place Lubinus wrote explicitly that he most highly valued satirists of all the ancient poets; andhe called them ‘teachers of virtues and upholders of the customs’. Lubinus left not only editions of and commentaries on the Roman ancient poetry, but he also tried his hand atwriting Latin poetry. As an author he wrote what was popular at his time; it was, first of all, occasional poetry, which he wrote because of his professional functions and his positionin the society; we know the poems he wrote to commemorate the funerals of rulers and his friends, school ceremonies, weddings and promotions of his colleagues, etc. Itwas a custom of the time to place poems in the editorial frame of publications; Lubinus added poetic dedications to his own books and to the books written by the people he was somehow related to. Yet, Lubinus wrote occasional poems and dedications only sporadically and his achievements in that area are not impressive.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2019, 3; 31-47
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genethliakόn – a Religious and Humanistic Poem-Song in Commemoration of Life or Rhetorical Approbation of Poetry?
Autorzy:
Gaj, Beata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440993.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
genethliakόn
Greek and Roman occasional literature
Silesian literature in Latin at the beginning of modernity
history and theory of rhetoric
Opis:
The main idea of this article is to present the genre called genethliakón from its origins in Antiquity to the modern times. The paper contains an analysis of several works in ancient Greek and Latin, which shows how widespread this literary genre was at that that time. This analysis contradicts the views of some scholars who claim that genethliakón evolved only in the Renaissance and the Baroque period. The motifs of birthday works are repeatedly used through the centuries, and the most important one seems to connect the birth of poetry with the tutelary deity. Modern genethliakón refers to different traditions: the Christian and the Greek of the Hellenistic era.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 45-60
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ian Rankin : Enquête diachronique sur la ville d’Edimbourg
Ian Rankin: A diachronic Study of the City of Edinburgh
Autorzy:
Dujarric, Florence
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056906.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ian Rankin
Crime fiction
Contemporary fiction
Urban studies
City in literature
roman policier
fiction contemporaine
études urbaines
ville en littérature
Opis:
Le personnage principal de la série policière mondialement célèbre d’Ian Rankin est l’Inspecteur Rebus, qui déambule, dérive, file ou poursuit des suspects à pied et en voiture dans la ville d’Edimbourg. Dans chaque roman, la narration parcourt un certain nombre de lieux référentiels et les examine à travers le prisme du temps, construisant peu à peu une carte diachronique de la ville. Comme la série s’étire sur plus de trente ans, l’espace urbain évolue à mesure du déroulement de la narration. Ian Rankin rend compte de la croissance urbaine en temps réel, et s’en inspire pour nourrir l’intrigue de ses romans. L’assemblage des morceaux de la carte est donc une entreprise sans fin, et les lignes de fuite de la géographie littéraire d’Edimbourg tendent vers un horizon qui s’éloigne toujours. 
Ian Rankin’s world-famous crime series features as a main character the city of Edinburgh, where Inspector Rebus relentlessly wanders, drives, drifts, tails and chases suspects. In each novel, the narrative visits a number of referential locations and examines them through the prism of time, slowly building a diachronic map of the city. As the series spans more than thirty years, the urban locus evolves as the narrative unfolds. Ian Rankin takes stock of new urban developments in real time and draws on them to feed his plots. Piecing a map together therefore remains a work in progress, and the literary geography of Edinburgh gazes out at an endlessly elusive horizon.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2020, 44, 4; 111-125
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja „boga ułomnego” i jej warianty w wybranych utworach Stanisława Lema
Autorzy:
Kochanowski, Marcin Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961527.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Stanisław Lem
Philosophie
Literatur
Roman
Gott
Stanislaw Lem
philosophy
literature
novel
god
Filozofia
Literatura
powieść
bóg
Opis:
Im Artikel beschreibe ich das im Schaffen von Stanislaw Lem auftretende Konzept des „unvollkommenen Gottes“ und seine unterschiedlichen Varianten in ausgewählten Romanen und Erzählungen des Autors. Zufolge des Konzepts ist Gott ein Wesen ohne Attribute der Allmacht und des Allwissens, das keine separate transzendentale Sphäre des Daseins beansprucht, sondern in die Welt und in Materie verwickelt ist. Es bleibt durch jene Welt und durch die von ihm geschaffenen Wesen beschränkt und entdeckt allmählich diese Beschränkungen. Darüber hinaus unterziehe ich die Anschauungen der Interpreten des Schaffens von Lem hinsichtlich des einschlägigen Konzeptes einer kritischen Analyse.
Discussed is the notion of a "defective god" and its variants featured in novels and short stories written by Stanisław Lem.  Accordingly,  god is a  being devoid of such  attributes as omnipotence and omniscience,  one that does not exist in a separate, transcendent sphere of being, but is entangled in the world and matter, is limited by that world and also by  beings which he created , and is gradually discovering all these limitations. The paper also contains a critical analysis of commentators’ views on the writer's idea.
W artykule opisuję występującą w twórczości Stanisława Lema koncepcję „boga ułomnego” oraz różne jej warianty występujące w wybranych jego powieściach i opowiadaniach. Zgodnie z nią, bóg ten jest istotą pozbawioną atrybutów wszechmocy i wszechwiedzy, która nie zajmuje odrębnej, transcendentnej sfery bytu, lecz uwikłany jest w świat i materię, pozostając ograniczony przez ów świat, a także przez stworzone przez siebie byty, odkrywając stopniowo owe ograniczenia. Nadto poddaję krytycznej analizie poglądy komentatorów twórczości pisarza na temat omawianej koncepcji.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 29
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La critique littéraire de Rachilde : du texte comme prétexte
Literary Criticism by Rachilde: Text as Pretext
Autorzy:
Staroń, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411222.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
literary criticism
morality
Mercure de France
novel
French literature
critique littéraire
morale
roman
littérature française
Opis:
For over twenty-five years, Rachilde regularly commented on approximately thirty novels a month, in the column she signed for the Mercure de France. Sometimes her readings concluded in opinions on novelistic aesthetics, sometimes she spoke out on social issues or other prevailing matters. Thus, the texts she read became pretexts for presenting opinions sometimes far from literary subjects. Considering Rachilde’s sulfurous reputation, it seems interesting to examine her point of view on morality. The article focuses on some specific points contained in this notion: the relationship between the sexes, marriage and divorce, prostitution, offspring.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 315-323
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le roman actuel et ses extrapolations : Les Funambules de Mohammed Aïssaoui et Beyrouth-sur-Seine de Sabyl Ghoussoub
The Contemporary Novel and Its Extrapolations: Les Funambules by Mohammed Aïssaoui and Beyrouth-sur-Seine by Sabyl Ghoussoub
Autorzy:
Zdrada-Cok, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411276.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
non fiction novel
literature and journalism
autobiography
roman non fictionnel
littérature et journalisme
autobiographie
Opis:
This article proposes a comparative analysis of two novels: Les Funambules (Gallimard 2020) by Mohammed Aïssaoui and Beyrouth-sur-Seine (Stock, 2022) by Sabyl Ghoussoub. The subject of research is the relationship between novelistic techniques and forms of journalistic discourse. By examining the relationship between the literary text and the socio-cultural context, this study is interested in the presence of various forms of discourse in a literary text, such as the interview, the testimony, the report, the document and the photo.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 345-352
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 39

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies