Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rhodiola" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Determination of lotaustralin in Rhodiola species
    Oznaczanie zawartości lotaustraliny w gatunkach Rhodiola
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Lowicki, Z.
    Opala, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950575.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    determination
    lotaustralin
    Rhodiola
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    cyanogenic glucoside
    cyanogenesis
    Opis:
    In our research, the concentration of lotaustralin in the roots of two species Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea were compared. Aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were analyzed too. To determine the content of this compound the ultra performance liquid chromatography – tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. The obtained results showed that the content of measured lotaustralin depends on the species of Rhodiola. R. rosea roots are the richer source of lotaustralin then R. kirilowii. The same situation was observed in the extracts. A hydroalcoholic extract from R. rosea contains up to 135.276 mg of lotaustralin in 100 g of dry powdered material. In the case of R. kirilowii extracts, an aqueous extract contained more lotaustralin (74.791 mg/100 g of dry powdered material) then a hydroalcoholic extract.
    W badaniach przeprowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich porównano zawartość lotaustraliny w dwóch gatunkach roślin: Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea, jak również w przygotowanych z tych roślin dwóch wyciągach: wodnym oraz wodnoalkoholowym (50% etanolowy wyciąg). W celu wyznaczenia zawartości lotaustraliny wykorzystano ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS, Waters). Wykazano, że zawartość cyjanogennego glukozydu zależna jest od gatunku. Przeprowadzona walidacja metody pozwala na satysfakcjonujące wykorzystanie tej metody w badaniach zawartości lotaustraliny.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 2
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TLC screening in searching for active components in Rhodiola rosea L. roots
    Autorzy:
    Nikolaichuk, Hanna
    Choma, Irena Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079949.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Rhodiola rosea
    rhodiola roots
    rhodiola roots extract
    TLC
    Opis:
    Thin layer chromatography (TLC) has been used for screening analysis of extracts from Rhodiola rosea roots. TLC is a fast, simple and inexpensive screening technique, often used in qualitative analysis of plant substances. The results of TLC analysis confirmed presence of sugars, terpenes, terpenoids, saponines and propylpropanoids in Rhodiola roots. The extracts of Rhodiola rosea revealed strong antioxidant activity.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia; 2019, 74, 1; 55-63
    2083-358X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of phenylethanoids content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots applying a newly developed UPLC-MS/MS method
    Porównanie zawartości fenyloetanoidów w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea za pomocą metody UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Lowicki, Z.
    Opala, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72633.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    phenylethanoid content
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    root
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    A concentration of two phenylethanoids in the roots of two species: Rhodiola kirilowii and rosea were compared, aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were also analyzed. In order to determine the content of p-tyrosol and salidroside, the ultra performance liquid chromatography connected with a tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The obtained results shown that content of measured phenylethanoids depends on Rhodiola species. Roots of R. kirilowii contain more p-tyrosol, while R. rosea roots are reacher in salidroside. Our results indicate that the application of UPLC MS/MS method allows to determine the phenylethanoids content in tested samples with satisfactory precision.
    Przedmiotem badań było zwalidowanie metody analitycznej oznaczenia zawartości fenyloetanoidów. Do detekcji p-tyrozolu i salidrozydu w analizowanych dwóch gatunkach różeńca wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Analizie poddano Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea uzyskane z hodowli gruntowej w 2009 r. w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu. Dodatkowo z surowca przygotowano dwa wyciągi suche: wyciąg wodny i wyciąg wodnoalkoholowy (50% wyciąg etanolowy). Zawartość poszczególnych składników różni się w zależności od analizowanej matrycy.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dose-dependent in vivo effect of Rhodiola and Echinacea on the mitogen-induced lymphocyte proliferation in mice
    Autorzy:
    Skopińska-Rozewska, E.
    Sokolnicka, I.
    Siwicki, A.K.
    Stankiewicz, W.
    Dabrowski, M.P.
    Buchwald, W.
    Krajewska-Patan, A.
    Mielcarek, S.
    Mscisz, A.
    Furmanowa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31333.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    in vivo effect
    Rhodiola rosea
    Echinacea purpurea
    Echinacea angustifolia
    Rhodiola quadrifida
    mitogen-induced lymphocyte
    lymphocyte
    proliferation
    mice
    mouse
    Opis:
    Echinacea purpurea (EP) and Echinacea angustifolia (EA) are ones of the most important world’s herbs with immunotropic activity. They were traditional medicinal plants used by North American Indians for the treatment of various illnesses. Now they are cultivated in many countries and are used mainly to treat respiratory tract infections. Rhodiola rosea (RR) and Rhodiola quadrifida (RQ) are medicinal plants originated from Asia and used traditionally as adaptogens, antidepressants, and anti-inflammatory remedies. We previously reported, that extracts of underground parts of RR and RQ exhibited immunotropic activity. We have demonstrated in pigs that in vitro RR or RQ supplementation of blood lymphocyte cultures stimulated T cell proliferative response to Con A in lower, and inhibited it in higher Rhodiola extract concentrations. The aim of this work was to evaluate the in vivo effect of these herbal remedies on the in vitro proliferative response of mouse splenic lymphocytes to another T-cell mitogen- Phaseolus vulgaris haemagglutinin (PHA). We have found significant stimulation of proliferative response, in comparison to the controls, in mice fed lower doses of tested remedies, and inhibition, no effect or lower stimulation, in mice fed higher doses of these drugs.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2011, 14, 2
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proanthocyanidins in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea callus tissues and transformed roots - determination with UPLC-MS/MS method
    Proantocyjanidyny w tkankach kalusowych i w transformowanych korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea - oznaczenie za pomocą metody UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Krajewska-Patan, A.
    Dreger, M.
    Buchwald, W.
    Pietrosiuk, A.
    Zych, M.
    Karasiewicz, M.
    Bogacz, A.
    Kujawski, R.
    Furmanowa, M.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Gazda, P.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72184.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    proanthocyanidin
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    callus tissue
    transformed root
    root
    determination
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    Several species of Rhodiola genus (Crassulaceae family) like Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea are used in official or traditional medicine. The aim of this study was to determine qualitative and quantitative content of proanthocyanidins using ultra performance liquid chromatograph connected to a tandem mass spectrometer (UPLC MS/MS method) in the callus tissues and in the transformed roots (infected by Agrobacterium rhizogenes LBA 9402 strain) of R. kirilowii and R. rosea. This validated assay allows to determine the content of five flavan-3-ols: (+)-catechin, (-)-epicatechin, (-)-epigallocatechin, (-)-epicatechin gallate (ECG), (-)-epigallocatechin gallate (EGCG). Our results concerning the material from in vitro cultivation of R. kirilowii and R. rosea indicate that R. rosea callus can be a better source of catechin when compared with other tested materials, especially when the content of (-)-gallate epigallocatechin is taken under consideration (3.429 mg/100 g of dry powdered material). The application of UPLC MS/MS method allowed to determine the content of proanthocyanidins in tested samples with satisfactory precision and can be used in the phytochemical investigations of Rhodiola sp. in vitro cultivated tissues.
    Niektóre gatunki z rodzaju Rhodiola (rodzina Crassulaceae), jak Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea, są stosowane w medycynie oficjalnej lub ludowej. Celem przedstawionych badań było oznaczenie jakościowe i ilościowe proantocyjanidyn w tkankach kalusowych i w transformowanych (za pomocą szczepu Agrobacterium rhizogenes LBA 9402) korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea przy zastosowaniu metodyki wykorzystującej ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (metoda UPLC MS/MS). Ta zawalidowana metodyka pozwoliła na określenie stężeń pięciu flawan-3-oli: (+)-katechiny, (-)-epikatechiny, (-)-epigalokatechiny, galusanu (-)-epikatechiny (ECG) oraz galusanu (-)-epigalokatechiny (EGCG). Przedstawione w pracy wyniki dotyczące materiału pochodzącego z kultur in vitro R. kirilowii i R. rosea wskazują, że kalus R. rosea jest lepszym źródłem katechin w porównaniu do pozostałych badanych surowców, szczególnie, gdy bierze się pod uwagę zawartość galusanu epigalokatechiny (3.429 mg/100 g suchego sproszkowanego surowca). Zastosowanie opracowanej metodyki z wykorzystaniem ultrasprawnego chromatografu cieczowego sprzężonego z tandemowym spektrometrem mas pozwoliło z zadawalającą precyzją oznaczyć zawartości proantocyjanidyn w analizowanych próbkach. Metoda ta może być stosowana w fitochemicznych badaniach hodowanych in vitro tkanek rodzaju Rhodiola.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Novel method of detection of phenylpropanoids of Rhodiola roots species
    Nowa metoda oznanczania zawartości fenylopropanoidów w korzeniach z gatunku Rhodiola
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Opala, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Lowicki, Z.
    Buchwald, W.
    Mielcarek, S.
    Bogacz, A.
    Karasiewicz, M.
    Boron, D.
    Czerny, B.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71754.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    new method
    detection method
    phenylpropanoid
    quantitative analysis
    identification
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    Crassulaceae
    root
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    The aim of the study was the identification and quantitative analysis of phenylpropanoid compounds in the roots of Rhodiola species. Rosavin, rosarin and rosin were determined in the roots of R. kirilowii and R. rosea from the field cultivation, Institute of Natural Fibres and Medicinal Plants. For the quantitative analysis, the ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The results showed differences in the quantitative and qualitative assessments of these two species. In the root of R. kirilowii the presence of phenylpropanoids was not confirmed. In R. rosea the most common phenylpropanoid was rosavin (0.022%). The UPLC-MS/MS studies allowed to use this analytical method for determination of phenylpropanoids in the accordance with the requirements of ICH.
    Celem przeprowadzonych badań w ramach projektu badawczego było opracowanie metody analitycznej pozwalającej na oznaczenie trzech związków fenylopropanoidów w dwóch gatunkach różeńca. Do detekcji rozawiny, rozyny i rozaryny wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Obydwa gatunki różeńca Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea zostały zebrane z upraw prowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu w 2009 r. Dodatkowo z tych surowców przygotowano po dwa wyciągi: wyciąg wodny oraz wodnoalkoholowy (50% etanol), które następnie przebadano pod względem zawartości fenylopropanoidów. Wszystkie przeprowadzone analizy potwierdziły możliwość wykorzystania tej metody do oznaczenia zawartości fenylopropanoidów w rodzaju Rhodiola.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determination of chlorogenic and gallic acids by UPLC-MS/MS
    Oznanczanie zawartości kwasu chlorogenowego i galusowego za pomocą UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Opala, B.
    Lowicki, Z.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Boron, D.
    Bogacz, A.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72301.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    determination
    chlorogenic acid
    gallic acid
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    polyphenolic acid
    plant extract
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    analytical method
    Opis:
    The aim of our study were qualitative and quantitative analyses of two polyphenolic acids: chlorogenic and gallic acids. These compounds were determined in two species of Rhodiola: R. kirilowii and R. rosea. After collecting plants, aqueous and hydroalcoholic extracts were prepared. In order to identify analysed polyphenolic compounds ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. Gallic acid is commonly found in the roots of these plants. Aqueous extract in both species is a rich source of gallic acid. The UPLC-MS/MS studies allow to use this analytical method for determination of polyphenolic acids accordance with the requirements of ICH. Chromatographic method developed by our team is more precise then previously published.
    W Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich podjęto badania mające na celu opracowanie metody detekcji kwasu chlorogenowego oraz galusowego za pomocą ultrasprawnej chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemowym spektrometrem mas (UPLCMS/ MS, Waters). Badaniom poddano dwa gatunki różnica: Rhodiola kirilowii oraz R. rosea. Rośliny zostały wyhodowane w uprawie gruntowej w Instytucie. Przeprowadzona walidacja metody pozwoliła na jej wykorzystanie w ocenie zawartości kwasu chlorogenowego oraz galusowego w badanych roślinach, ponieważ zawartość analizowanych związków zależna jest zarówno od gatunku jak i warunków uprawy.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transgenic callus culture establishment, a tool for metabolic engineering of Rhodiola rosea L.
    Zakładanie hodowli kalusowej jako narzędzie w inżynierii metabolicznej Rhodiola rosea L.
    Autorzy:
    Mirmazloum, I.
    Forgács, I.
    Zok, A.
    Pedryc, A.
    György, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542965.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    transgenic culture
    callus culture
    establishment
    metabolic engineering
    Rhodiola rosea
    roseroot
    Opis:
    Agrobacterium tumefaciens EHA101 (pTd33) strain carrying uidA (GUS) reporter gene was used in model experiments on roseroot callus transformation. The T-DNA of pTd33 binary vector plasmid harbors nptII gene conferring resistance to kanamycin, and a uidA reporter gene, encodes the ß-glucuronidase enzyme. Roseroot seeds were sterilized and germinated on half strength MS media of which 70% germinated without any pretreatment. Calli were obtained from leaf segments of the in vitro grown seedlings. Calli was grown on solid MS medium supplemented with 1 mg l⁻¹ NAA and 0.5 mg l⁻¹ BAP. Different types of calli were obtained of which the green and compact type was chosen for transformation experiments. After co-cultivation with agrobacteria, calli were transferred to the same medium supplemented with 20 mg l⁻¹ kanamycin, 200 mg l⁻¹ carbenicillin and 300 mg l⁻¹ claforan with antioxidants (Polyclar and DTE) for selection. GUS test using a titron buffer was applied for monitoring the transformation of the calli. DNAs of 20 individual samples was extracted and subjected for PCR analysis proved the stable transformation in all of the taken samples by amplifying the nptII gene fragment. The method introduced here can be a tool for inserting and over-expressing the genes encoding for hypothesized enzymes to be involved in the biosynthesis of pharmaceutically important bioactive molecules of roseroot and therefore facilitating the applications for callus culture of roseroot in different bioreactor systems for pharmaceutical productions.
    Szczep Agrobacterium tumefaciens EHA101 (pTd33) przenoszący gen reporterowy uidA (GUS) został użyty w modelowych doświadczeniach nad transformacją kalusa różeńca górskiego. T-DNA z plazmidy wektora binarnego pTd33 mieści w sobie gen nptII przekazujący odorność kanamycynie, natomiast gen reporterowy uidA koduje enzym ȕ-glukuronidazy. Nasiona korzenia różeńca gorskiego wysterylizowano i poddano kiełkowaniu na połowie zestawu pożywki MS. Spośród nich 70% wykiełkowało bez żadnego wcześniejszego zabiegu. Kalusy otrzymano z segmentów liści sadzonek wyrosłych in vitro. Kalusy wyhodowano na stałej pożywce MS z dodatkiem 1 mg l⁻¹ NAA oraz 0,5 mg l⁻¹ BAP. Uzyskano różne typy kalusa, z których typ zielony i zwarty zostaá wybrany do doświadczeĔ dotyczących transformacji. Po wspólnej hodowli z agrobakteriami kalusy byáy przeniesione to tej samej pożywki uzupełnionej 20 mg l⁻¹ kanamycyny, 200 mg l⁻¹ karbenicyliny oraz 300 mg l⁻¹ klaforanu z przeciwutleniaczami (Polyclar i DTE) do selekcji. Zastosowano test GUS przy użyciu bufora trytronowego do monitorowania kalusów. Wyodrębniono 20 indywidualnych próbek DNA i poddano je analizie PCR, która wykazała stabilną transformację we wszystkich próbkach poprzez amplifikowanie fragmentu genu nptII. Metoda przedstawiona tutaj może być narzędziem insercji i ekspresji kodowania genów do hipotetycznych enzymów, które mają brać udział w biosyntezie ważnych z punku widzenia farmaceutycznego molekuł różeca górskiego, co ułatwi zastosowanie hodowli kalusów różeńca górskiego w różnych systemach bioreaktorów w produkcji farmaceutycznej.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 4; 95-106
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of salidroside, a neuroactive compound of Rhodiola rosea L., on alcohol tolerance development in rats
    Wpływ salidrozydu, neuroaktywnego związku Rhodiola rosea L. na rozwój tolerancji alkoholu u szczurów
    Autorzy:
    Szulc, M.
    Mularczyk, P.
    Kujawski, R.
    Gryszczynska, A.
    Kaminska, E.
    Geppert, B.
    Baraniak, J.
    Kania- Dobrowolska, M.
    Ozarowski, M.
    Krajewska-Patan, A.
    Mikolajczak, P.L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71476.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    salidroside
    neuroactive substance
    Rhodiola rosea
    alcohol tolerance
    development
    rat
    Opis:
    In recent years, the search for potential neuroprotective properties of salidroside and its ability to influence the activity of nervous system become the subject of intense studies of many research groups. None of these studies, however, include an attempt to determine the effect of salidroside on the course of alcohol tolerance in vivo. The aim of this study was to investigate the ability of salidroside to inhibit the development of alcohol tolerance in rats, determining whether the effect of its action may occur in a dose-dependent manner, reducing both metabolic and central tolerance without affecting body temperature in control rats. Male Wistar rats were injected daily with ethanol at a dose of 3 g/kg for 9 consecutive days to produce ethanol tolerance. Salidroside in two doses (4.5 mg/kg and 45 mg/kg b.w.) or vehiculum was administered orally. On the 1st, 3rd, 5th and 8th day a hypothermic effect of ethanol was measured, while the loss of righting reflex procedure was performed on the 2nd, 4th, 6th and 7th day. On the 9th day rats were treated with salidroside, sacrificed 1 h after ethanol injections and blood was collected for blood-ethanol concentration measurement. Salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to hypothermic and sedative effects of ethanol, whereas insignificant elevation of blood-ethanol concentration was observed. The dose of 4.5 mg/kg b.w. had minimal effect, only small inhibition of tolerance to hypothermic action was observed. Salidroside affected neither body mass growth nor body temperature in non-alcoholic (control) rats.Results of the study indicate that salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to the hypothermic effect of ethanol. Observed inhibition of tolerance to the sedative effect of ethanol seems to be associated with salidroside influence on the central nervous system. A comprehensive explanation of the abovementioned observations requires further pharmacological and pharmacodynamic studies.
    W ostatnich latach poszukiwanie potencjalnych właściwości neuroprotekcyjnych salidrozydu i jego zdolności do wpływania na aktywność układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań wielu grup naukowców. Żadne z tych badań nie obejmowało jednak próby określenia działania tego związku na przebieg tolerancji alkoholowej in vivo. Celem doświadczenia była ocena zdolności salidrozydu do hamowania rozwoju tolerancji na alkohol u szczurów oraz ustalenie czy efekt jego działania może wystąpić w sposób zależny od dawki, czy może znosić tolerancję metaboliczną i centralną bez wpływu na temperaturę ciała u zwierząt. Samcom szczurów szczepu Wistar codziennie podawano etanol w dawce 3 g/kg m.c. i.p. przez 9 kolejnych dni w celu uzyskania tolerancji jego obecności. Salidrozyd w dwóch dawkach (4,5 mg/kg i 45 mg/ kg m.c.) lub vehiculum podawano i.g. W kolejnych dniach mierzono hipotermiczny efekt działania etanolu oraz utratę odruchu utrzymania postawy ciała. Ostatniego dnia po dekapitacji zwierząt pobrano krew w celu pomiaru stężenia we krwi etanolu. Salidrozyd w dawce 45 mg/kg hamował rozwój tolerancji objawiający się hipotermią i uspokajającym działaniem etanolu, podczas gdy obserwowano nieznaczne zwiększenie stężenia etanolu we krwi. Dawka 4,5 mg/kg m.c. wykazała minimalny efekt, obserwowano jedynie niewielkie zahamowanie tolerancji na działanie hipotermiczne. Salidrozyd nie wpływał ani na przyrost masy ciała ani na temperaturę ciała u szczurów nie otrzymujących alkoholu (kontrolnych). W badanym układzie doświadczalnym z wykorzystaniem eksperymentalnego modelu tolerancji potwierdzono hamujący wpływ salidrozydu w dawce 45 mg/kg m.c. na rozwój tego procesu. Hamowanie tolerancji działania sedacyjnego etanolu wydaje się być związane z wpływem salidrozydu na ośrodkowy układ nerwowy. Kompleksowe wyjaśnienie powyższych obserwacji wymaga dalszych badań farmakologicznych i farmakodynamicznych.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2018, 64, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rhodiola rosea L. jako przykład rośliny adaptogennej
    Rhodiola rosea L. as a adaptogenic plant
    Autorzy:
    Tajer, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038442.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    rhodiola rosea
    adaptogen
    rozawiny
    salidrozyd
    suplementacja
    rosavins
    salidroside
    supplementation
    Opis:
    Rhodiola rosea is a herbaceous plant that belongs to the family Crassulaceae. For the centuries Rhodiola has gained popularity in the traditional medicine of Russia and Asia as a means of increasing physical and mental endurance of the organism. This plant has been cultivated in Poland since 1980. It occurs in the Sudetes and in the Carpathians, especially in the Tatra Mountains. Rhodiola rosea grows mostly in moist, rocky grasslands and screes. Contents of biologically active substances such as phenylopropanoids, fl avonoids, phenolic acids, monoterpenes and many other cause a revealing multidirectional pharmaceutical activity: stimulating the central nervous system, decreasing depression, reducing fatigue, and have adaptogenic, cardioprotection, anticancer and antioxidant properties. Year in year, Rhodiola rosea is becoming more and more popular in medicine and is subjected to the new research and its benefi cial psychostimulation activity on the organism reveals great hopes for widespread application/use in the daily diet supplementation.
    Różeniec górski Rhodiola rosea jest rośliną zielną należącą do rodziny gruboszowatych Crassulaceae. Popularność zyskała już w tradycyjnej medycynie rosyjskiej i azjatyckiej, jako środek zwiększający fizyczną i umysłową wydolność organizmu. W Polsce uprawę tej rośliny rozpoczęto w 1980 r. Na stanowiskach naturalnych spotykana jest w Sudetach i Karpatach, zwłaszcza w Tatrach. Rośnie najczęściej na wilgotnych, skalistych murawach i piargach. Dzięki zawartości biologicznie czynnych związków chemicznych, takich jak fenylopropanoidy, flawonoidy, fenolokwasy, monoterpeny i wiele innych, przypisuje się jej pobudzający wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, działanie zmniejszające zmęczenie, adaptogenne, kardiochronne, przeciwnowotworowe oraz antyoksydacyjne. Z roku na rok Rhodiola rosea staje się popularniejsza w medycynie i poddawana jest kolejnym badaniom, a jej udowodnione korzystne psychostymulujące działanie na organizm wzbudza duże nadzieje na jej powszechne wykorzystanie w suplementacji codziennej diety.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 4; 77-82
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of proanthocyanidins content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots - application of UPLC-MS/MS method
    Porównanie zawartości proantocyjanidyn w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea z wykorzystaniem metody UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Rudzinska, K.
    Mroziewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72413.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    comparison
    proanthocyanidin
    proanthocyanidin content
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    root
    application
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    UPLC-MS-MS method zob.ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    The purpose of presented study was the comparison of flavan-3-ol content in the roots of Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea with use of UPLC-MS/MS method. Two kinds of extract were prepared: aqueous extract and 50% v/v ethanol extract. The worked out UPLC MS/MS method allowed to determine the content of five flavan-3-ols: (+)-catechin, (-)-epicatechin, (-)-epigallocatechin, (-)-epicatechin gallate (ECG) and (-)-epigallocatechin gallate (EGCG). The obtained results shown that the content of measured catechins was higher in R. kirilowii roots than in R. rosea. Both Rhodiola roots contain EGCG as a main proanthocyanidin compound – the content in R. kirilowii roots is about 0.14%. Our results indicate that application of ultra performance liquid chromatograph connected to a tandem mass spectrometer (UPLC MS/MS method) allows to determine the proanthocyanidins content in tested samples with satisfactory precision and can be used in the Rhodiola sp. phytochemical investigations.
    Celem przedstawionych badań było porównanie za pomocą opracowanej metodyki wykorzystującej ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (Waters) zawartości flawan-3-oli w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea. Badano wodne i alkoholowo-wodne (50% EtOH) wyciągi z korzeni. Opracowana metoda UPLC MS/MS pozwoliła na określenie stężeń pięciu flawan-3-oli: (+)-katechiny, (-)-epikatechiny, (-)-epigalokatechiny, galusanu (-)-epikatechiny (ECG) oraz galusanu (-)-epigalokatechiny (EGCG). Otrzymane wyniki wskazują, że zawartość tych katechin jest wyższa w korzeniach R. kirilowii niż w korzeniach R. rosea. Oba surowce zawierają galusan (-)-epigallokatechiny jako główną proantocyjanidynę – jej zawartość w korzeniach R. kirilowii wynosi ok. 0,14%. Uzyskane przez nas wyniki wskazują, że metoda analityczna z wykorzystaniem ultrasprawnego chromatografu cieczowego sprzężonego z tandemowym spektrometrem mas pozwala z zadawalającą precyzją oznaczyć zawartości proantocyjanidyn w analizowanych próbkach i może być stosowana w badaniach rodzaju Rhodiola.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of fertilization on roseroot (Rhodiola rosea L.) yield and content of active compounds
    Wpływ nawożenia na plon różeńca górskiego (Rhodiola rosea L.) i zawartość związków czynnych
    Autorzy:
    Buchwald, W.
    Mordalski, R.
    Kucharski, W.A.
    Gryszczyńska, A.
    Adamczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543103.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant fertilization
    fertilization
    organic fertilization
    mineral fertilization
    roseroot
    Rhodiola rosea
    yield
    active compound content
    raw material quality
    Opis:
    Roseroot (Rhodiola rosea L.) is an important medicinal plant with welldocumented adaptogenic activity. The decrease in its natural resources induces to undertake research on the introduction of this species into cultivation. The aim of the present work was to determine the effect of organic and mineral fertilization on increasing the biomass of underground parts of Rh. rosea and the level of biologically active compounds. Throughout the study period, the highest raw material yield was obtained after the application of the following doses of mineral fertilization: N – 60.0 kg·ha-1, P – 35.2 kg·ha-1, K – 83.0 kg·ha-1, without manure. The use of manure caused a decrease in the average rhizome and root weight by more than 20%. Mineral fertilization application increased the average raw material yield by about 30–40% and allowed obtaining the highest weight of underground organs of the species in question already in the fourth year of cultivation. Furthermore, the present study demonstrates that mineral fertilization does not affect substantially the level of the individual groups of compounds in the raw material, but the use of manure may significantly reduce the content of phenylpropanoids. The level of active compounds is also influenced by crop age. Two-year-old plants were characterized by the highest content of phenylpropanoids as well as by the lowest content of phenylethanoids and phenolic acids. In the following years of cultivation, no statistically significant changes were observed in the level of the analysed groups of compounds.
    Różeniec górski (Rhodiola rosea L.) jest ważną rośliną leczniczą o udokumentowanym działaniu adaptogennym. Zmniejszanie się jego zasobów w stanie naturalnym skłania do podejmowania badań nad wprowadzeniem tego gatunku do uprawy. Prezentowana praca miała na celu określenie wpływu nawożenia organicznego i mineralnego na przyrost masy części podziemnych Rh. rosea i poziom związków biologicznie czynnych. W całym okresie trwania eksperymentu, największy plon surowca uzyskiwano po zastosowaniu następującej dawki nawożenia mineralnego: N – 60,0 kg·ha-1, P – 35,2 kg·ha-1, K – 83,0 kg·ha-1, bez obornika. Wprowadzenie obornika powodowało spadek przeciętnej masy kłączy z korzeniami o ponad 20%. Zastosowanie nawożenia mineralnego zwiększało średni plon surowca o około 30–40% i pozwalało uzyskać najwyższą masę organów podziemnych już w czwartym roku uprawy. Przeprowadzone badania wskazują ponadto, że nawożenie mineralne nie wpływa znacząco na poziom poszczególnych grup związków czynnych w surowcu, natomiast wprowadzenie obornika może istotnie obniżyć zawartość fenylopropanoidów. Na poziom związków czynnych ma również wpływ wiek uprawy. Rośliny dwuletnie wyróżniały się największą zawartością fenylopropanoidów oraz najmniejszą – fenyloetanoidów i kwasów fenolowych. W kolejnych latach uprawy nie obserwowano istotnych statystycznie zmian poziomu omawianych grup związków
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 109-121
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies