Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prezydencja," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Prezydencja Republiki Czeskiej w pierwszym półroczu 2009 roku jako przykład skutecznego zarządzania Unią Europejską
The presidency of the Czech Republic in the first half of 2009 as an example of an effective management of the European Union
Autorzy:
Witkowska-Chrzczonowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686243.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Republika Czeska
prezydencja w Radzie Unii Europejskiej
zarządzanie Unią Europejską
prezydencja Republiki Czeskiej
The Czech Republic
Presidency of the Council of the European Union
Management of the European Union
The Presidency of the Czech Republic
Opis:
The paper hereby presented discusses the advantages and disadvantages of the Czech Presidency of the Council of the European Union (January – June 2009). The Czech Presidency was one of the most interesting presidencies in the recent years. The Czech Republic was only the second (after Slovenia) to hold the presidency form among the group of countries which joined the European Union during the “great enlargement” in 2004. The Czech presidency began in a very difficult time for the Union (i.e. a profound economic crisis in most Member States of the EU, the gas conflict between Russia and Ukraine, the war in Georgia, the presidential elections in the U.S, the lack of ratification of the Lisbon Treaty). Moreover, there was a very complicated internal political situation in the Czech Republic including the dismissal of the Czech government in the Middle of the Czech EU Presidency and president Klaus’s eurosceptical pronouncements. However, the Czech Presidency deserves a positive assessment. From the administrative point of view, the Presidency was very well prepared, although at the moment of overturning the government during the presidency, the Czech political class did fail. The Czech Republic proved to be an European Union Member State which recognizes new challenges facing the EU and understands its philosophies and mechanisms. Czechs adopted a EU perspective and demonstrated a much greater understanding for the common ideals than the Member States of much longer membership and more significant political position.
W artykule przedstawiono zalety i wady czeskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej (styczeń–czerwiec 2009 r.). Prezydencja czeska była jedną z najciekawszych prezydencji ostatnich lat. Republika Czeska była dopiero drugą (po Słowenii) prezydencją państwa z grupy krajów, które przystąpiły do Unii Europejskiej podczas „wielkiego rozszerzeniaˮ w 2004 roku. Prezydencja czeska rozpoczęła w bardzo trudnym dla Unii czasie (tj. głębokiego kryzysu gospodarczego w większości państw członkowskich UE, konfliktu gazowego między Rosją i Ukrainą, wojny w Gruzji, wyborów prezydenckich w USA, braku ratyfikacji traktatu lizbońskiego). Co więcej, w Republice Czeskiej panowała bardzo skomplikowana wewnętrzna sytuacja polityczna, w tym dymisja czeskiego rządu w połowie czeskiej prezydencji UE i eurosceptycyzm prezydenta Klausa. Jednak prezydencja czeska zasługuje na pozytywną ocenę. Z punktu widzenia administracji prezydencja była bardzo dobrze przygotowana, choć w momencie obalenia rządu w czasie prezydencji czeska klasa polityczna poniosła porażkę. Republika Czeska okazała się państwem członkowskim Unii Europejskiej, które dostrzega nowe wyzwania stojące przed UE i rozumie jej filozofię i mechanizmy. Czesi przyjęli perspektywę unijną i wykazali znacznie większe zrozumienie dla wspólnych ideałów niż państwa członkowskie o znacznie dłuższym członkostwie i znaczącej pozycji politycznej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 84; 125-134
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The President of the European Council and Other Formats of Presidency in the European Union: (Un)Constructive Ambiguity in the EU Political System
Autorzy:
Szczerba-Zawada, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618461.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
EU Presidency
President of the European Council
High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy
President of the European Commission
prezydencja Unii Europejskiej
przewodniczący Rady Europejskiej
wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
przewodniczący Komisji Europejskiej
Opis:
The semi-permanent presidency of the European Council, introduced by virtue of the Lisbon Treaty, has restructured the organizational space of the EU presidency, becoming the new leadership centre in the EU institutional engineering. Consequently the institutional balance in the whole system has been changed, however without a clear jurisdictional delimitation of the competences between the components of this multi-centre political system. In the imprecisely defined conceptual framework of the new space of the EU presidency, there exists a question of the possibility of various levels multiplying and overlapping with each other, giving rise to a potential conflict of power in this area.The aim of this article is to provide the assessment of the scope of implications of the introduced changes on the basis of analysis of the structural relations between the President of the European Council and his institutional partners in the EU hybrid presidency system, i.e. the President of the European Commission, the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy and the rotating country presidency. This scientific problem seems to be of both theoretical and practical relevance with respect to the just initiated term of office of new President of the European Council – Donald Tusk.
Prezydencja Unii Europejskiej, rozumiana jako zinstytucjonalizowana procedura kierowania Unią Europejską, uległa przeobrażeniu wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony, który nadał jej hybrydalny charakter. W wyniku wprowadzonych zmian unijne przewodnictwo sprawowane jest dwutorowo – przez państwa członkowskie w ramach rotacji oraz w wymiarze kadencyjnym, w którym przewodniczenie określonym instytucjom powierza się wybieranemu na określoną kadencję substratowi osobowemu danej instytucji. Przy czym wyraźnemu poszerzeniu uległ po Traktacie z Lizbony mechanizm kadencyjnej prezydencji, obejmujący obecnie także Radę do Spraw Zagranicznych i Radę Europejską.Zinstytucjonalizowane przewodnictwo w Radzie Europejskiej, restrukturyzując przestrzeń organizacyjną dotychczasowej prezydencji UE, niewątpliwie zmieniło równowagę instytucjonalną całego systemu. Wprowadzone modyfikacje uzasadniają podjętą próbę analizy implikacji przyjętych rozwiązań, bazującą na identyfikacji potencjału relacyjnego przewodniczącego Rady Europejskiej jako ośrodka przewodnictwa w postlizbońskim systemie prezydencji Unii Europejskiej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i rola Polski w przeciwdziałaniu kryzysowi strefy euro. Bilans polskiej strategii.
The significance and the role of Poland in dealing with the Eurozone crisis. The assessment of Polish strategy.
Autorzy:
Stankiewicz, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441370.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Kryzys ekonomiczny
Strefa Euro
Unia Europejska
Polska Prezydencja
economic crisis
the EURO zone
the European Union
the Polish presidency
Opis:
Schyłek pierwszej dekady XXI wieku zdominowała problematyka intensyfikacji napięć w gronie państw członkowskich Unii Europejskiej i strefy euro odnośnie scenariusza działań wobec kryzysu finansowego, a także politycznego w gronie Wspólnoty. Znaczenie UE w aspekcie bezpieczeństwa międzynarodowego zostało nadwyrężone, gdyż jej wizerunek jako niewydolnego i podatnego na kryzys systemu utrzymuje się od 2010 roku. W tym aspekcie inicjatywa Polski dotycząca prób wygenerowania kooperacji pomiędzy eurogrupą, a resztą członków UE zyskuje uznanie i walnie przyczynia się do zachowania jak największej monolityczności obecnej UE wielu prędkości i integracji jej członków. Autor pracy, w celu podtrzymania tezy, iż pomimo formalnego pozostawania Polski w czasowej derogacji odnośnie przyłączenia się do eurogrupy, przedstawia dowody świadczące o jej znaczeniu politycznym i gospodarczym, stanowiące argument umożliwiający jej współkształtowanie decyzji antykryzysowych. Udział Polski w tworzącym się węższym kręgu integracji w ramach strefy euro stanowi dla niej wyzwanie, lecz jest również jej naturalnym przeznaczeniem. W artykule autor stara się odpowiedzieć na następujące pytanie badawcze: W jaki sposób Polska realizuje strategię przeciwdziałania kryzysowi politycznemu UE i finansowemu strefy euro? Dodatkowo autor jest przeświadczony, że naturalnym celem Polski po akcesji do UE jest dalsza integracja obejmująca przyłączenie się do strefy euro, co ma istotny wpływ na zaangażowanie Polski w politykę antykryzysową eurogrupy. W artykule autor posłużył się opracowaniami polskich ośrodków naukowych, jak również dostępną bazą źródłową, w tym dokumentacją rządową, wystąpieniami polityków, wywiadami i publicystyką. Cezura czasowa pracy obejmuje lata 2011-2013, gdyż zdaniem autora w tym okresie tj. od sprawowania prezydencji przez Polskę w UE, aż do przyjęcia paktu fiskalnego miała miejsce najbardziej widoczna aktywizacja władz odnośnie przeciwdziałania skutkom kryzysu euro waluty.
One of the EU-related topics that came to be most widely discussed towards the end of the first decade of the 21st century was that of the growing tensions between representatives of member states and the Euro zone. The subject of disagreement was the scenario of actions to be undertaken in response to the economic and political crisis within the Union. Since 2010, the EU’s role in ensuring international security has been diminishing, many viewing it as highly inefficient and susceptible to crisis. In view of that, Poland’s initiative aimed at establishing cooperation between representatives of the EURO group and other EU members seems particularly significant as contributing to the monolithic structure of the Union and the integration of its members. Bearing in mind Poland’s decision to delay the act of entering the EURO group, the author proves that this country remains a political and economic power, strong enough to participate in anti-crisis actions. It is a challenge to Poland, but also, as put by many, its destiny. In this paper the author wished to answer the following research questions: In what way is Poland taking part in the implementation process of the EU’s anti-crisis strategy? He is convinced that Poland’s aim, following its accession to the EU, is, quite naturally, that of further integration including entering the EURO zone, which is of great significance from the point of view of the country’s involvement in the EURO group’s anti-crisis policy. In his work, the author used accounts provided by several Polish research centres, as well as various governmental documents, politicians’ speeches, interviews and press articles. The time period discussed in the paper are the years from 2011 to 2013, this is to say from the beginning of the Polish presidency in the EU to the signing of the fiscal pact because the author believes that this was the period of the country’s greatest commitment to the challenge of counteracting the effects of the currency crisis faced by the EU.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2014, 15; 11-31
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja ustrojowa głowy państwa w Bośni i Hercegowinie
Autorzy:
Podolak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687345.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Presidency of Bosnia and Herzegovina, Bosnia and Herzegovina, political system, the head of state
Prezydencja Bośni I Hercegowiny, Bośnia i Hercegowina, system polityczny, głowa państwa
Opis:
The subject of the analysis is the political position of the head of state in Bosnia and Herzegovina. The State has specific systemic solutions that have been established as a result of the Dayton agreement. The three presidency members are from the three constituent nations – one Bosniak, one Serb, one Croat. The article presents the electoral procedure, the powers and responsibilities of this unique Presidency.
Przedmiotem analizy jest pozycja ustrojowa głowy państwa w Bośni i Hercegowinie. Państwo posiada specyficzne rozwiązania ustrojowe, które zostały ustanowione w wyniku porozumienia w Dayton. Głowę państwa stanowi trzyosobowe prezydium składające się z Serba, Chorwata i Bośniaka. W artykule zaprezentowano procedurę wyborczą, kompetencje i odpowiedzialność tej wyjątkowej Prezydencji.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2017, 2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies