Prezydencja Republiki Czeskiej w pierwszym półroczu 2009 roku jako przykład skutecznego zarządzania Unią Europejską

The paper hereby presented discusses the advantages and disadvantages of the Czech Presidency of the Council of the European Union (January – June 2009). The Czech Presidency was one of the most interesting presidencies in the recent years. The Czech Republic was only the second (after Slovenia) to hold the presidency form among the group of countries which joined the European Union during the “great enlargement” in 2004. The Czech presidency began in a very difficult time for the Union (i.e. a profound economic crisis in most Member States of the EU, the gas conflict between Russia and Ukraine, the war in Georgia, the presidential elections in the U.S, the lack of ratification of the Lisbon Treaty). Moreover, there was a very complicated internal political situation in the Czech Republic including the dismissal of the Czech government in the Middle of the Czech EU Presidency and president Klaus’s eurosceptical pronouncements. However, the Czech Presidency deserves a positive assessment. From the administrative point of view, the Presidency was very well prepared, although at the moment of overturning the government during the presidency, the Czech political class did fail. The Czech Republic proved to be an European Union Member State which recognizes new challenges facing the EU and understands its philosophies and mechanisms. Czechs adopted a EU perspective and demonstrated a much greater understanding for the common ideals than the Member States of much longer membership and more significant political position.

W artykule przedstawiono zalety i wady czeskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej (styczeń–czerwiec 2009 r.). Prezydencja czeska była jedną z najciekawszych prezydencji ostatnich lat. Republika Czeska była dopiero drugą (po Słowenii) prezydencją państwa z grupy krajów, które przystąpiły do Unii Europejskiej podczas „wielkiego rozszerzeniaˮ w 2004 roku. Prezydencja czeska rozpoczęła w bardzo trudnym dla Unii czasie (tj. głębokiego kryzysu gospodarczego w większości państw członkowskich UE, konfliktu gazowego między Rosją i Ukrainą, wojny w Gruzji, wyborów prezydenckich w USA, braku ratyfikacji traktatu lizbońskiego). Co więcej, w Republice Czeskiej panowała bardzo skomplikowana wewnętrzna sytuacja polityczna, w tym dymisja czeskiego rządu w połowie czeskiej prezydencji UE i eurosceptycyzm prezydenta Klausa. Jednak prezydencja czeska zasługuje na pozytywną ocenę. Z punktu widzenia administracji prezydencja była bardzo dobrze przygotowana, choć w momencie obalenia rządu w czasie prezydencji czeska klasa polityczna poniosła porażkę. Republika Czeska okazała się państwem członkowskim Unii Europejskiej, które dostrzega nowe wyzwania stojące przed UE i rozumie jej filozofię i mechanizmy. Czesi przyjęli perspektywę unijną i wykazali znacznie większe zrozumienie dla wspólnych ideałów niż państwa członkowskie o znacznie dłuższym członkostwie i znaczącej pozycji politycznej.