Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska Partia Robotnicza (PPR)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Instrukcja organizacyjna Polskiej Partii Robotniczej z 10 września 1944 roku
Autorzy:
Magier, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631889.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
instruction, organization, communist party, Polish Workers’ Party, PPR, structure
instrukcja, organizacja, partia komunistyczna, Polska Partia Robotnicza, PPR, struktura
Opis:
Nowa sytuacja polityczna związana z instalowaniem władzy komunistycznej w Polsce przez armię sowiecką w 1944 r. stworzyła potrzebę unormowania organizacyjnego rozrastającej się liczebnie Polskiej Partii Robotniczej. Zamieszczony materiał ma na celu prezentację pierwszej instrukcji organizacyjnej partii datowanej na 10 września 1944 r., która obowiązywała do uchwalenia statutu PPR w końcu 1945 r. Instrukcja określała wymogi członkowskie, strukturę wewnętrzną PPR, sposób tworzenia komórek partyjnych, powoływania komitetów, sposób przyjmowania członków i zasady sprawozdawczości. Rozwiązania w niej zastosowane w istocie stanowiły recepcję wzoru sowieckiego funkcjonowania partii komunistycznej.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrukcja organizacyjna Polskiej Partii Robotniczej z 10 września 1944 roku
Autorzy:
Magier, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632380.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
instruction, organization, communist party, Polish Workers’ Party, PPR, structure
instrukcja, organizacja, partia komunistyczna, Polska Partia Robotnicza, PPR, struktura
Opis:
The new political scene that unfolded in Poland after the communist authority had been established by the Soviet army in 1944, required some organizational arrangements in the Polish Workers’ Party as its membership started to increase rapidly. The following material is intended to present the first organizational instruction of the party, dating from September 10, 1944, which was valid until the adoption of the PPR’s statute at the end of 1945. It described membership requirements, the PPR’s internal structure, methods of establishing new communist organizations, appointing committees, principles of admitting new members and reporting rules. The model applied in the instruction in fact followed the pattern of the Soviet communist party.
Nowa sytuacja polityczna związana z instalowaniem władzy komunistycznej w Polsce przez armię sowiecką w 1944 r. stworzyła potrzebę unormowania organizacyjnego rozrastającej się liczebnie Polskiej Partii Robotniczej. Zamieszczony materiał ma na celu prezentację pierwszej instrukcji organizacyjnej partii datowanej na 10 września 1944 r., która obowiązywała do uchwalenia statutu PPR w końcu 1945 r. Instrukcja określała wymogi członkowskie, strukturę wewnętrzną PPR, sposób tworzenia komórek partyjnych, powoływania komitetów, sposób przyjmowania członków i zasady sprawozdawczości. Rozwiązania w niej zastosowane w istocie stanowiły recepcję wzoru sowieckiego funkcjonowania partii komunistycznej.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces zjednoczeniowy PPR i PPS w latach 1945–1948 z perspektywy jugosłowiańskiej
The Unification Process of the Polish Workers’ Party and the Polish Socialist Party in 1945–1948 from a Yugoslav Perspective
Autorzy:
Skokulski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477255.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polska Partia Robotnicza (PPR)
Polska Partia Socjalistyczna (PPS)
Komunistyczna Partia Jugosławii (KPJ)
komunizm
zjednoczenie
sowietyzacja
Polish Workers´ Party (PWP)
Polish Socialist Party (PSP)
Communist Party of Yugoslavia (CPY)
Communism
unification
Sovietisation
Opis:
Jugosławia była państwem, w którym proces sowietyzacyjny zakończył się najszybciej spośród wszystkich krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Politycy jugosłowiańscy Polskę traktowali jako najbliższego po Czechosłowacji i ZSRR sojusznika w Europie Środkowo-Wschodniej. Przychylnie odnosili się do polityki PPR, dążącej do wchłonięcia PPS. Nie zważając na nikłe poparcie komunistów w społeczeństwie polskim, przekonywali, że PPR cieszy się coraz większym autorytetem wśród Polaków, a jej polityka gospodarcza i międzynarodowa – w przeciwieństwie do okresu 1918–1939 – prowadzona jest w sposób racjonalny. Gdy Jugosławia została wyrzucona z Kominformu 28 czerwca 1948 r., politycy w Belgradzie chcieli zachować swą niezależność ale też wyrażali nadzieję, że uda im się doprowadzić do rekoncyliacji z krajami podporządkowanymi Moskwie. Mimo antyjugosłowiańskiej kampanii, która zapoczątkowała proces wprowadzania stalinizmu w Polsce, w dalszym ciągu z aprobatą traktowano aktywność PPR na rzecz pełnego zdominowania sceny politycznej przez to ugrupowanie. Dopiero zerwanie stosunków z państwami bloku wschodniego w drugiej połowie 1949 r. doprowadziło do ostrego konfliktu i działań na rzecz legitymizacji własnego reżimu w opozycji do tego narzuconego przez ZSRR. W dokumentach partyjnych i dyplomatycznych akcentowano wszelkie problemy, jakie wywoływała nieudolna polityka komunistów w bloku wschodnim, w tym w Polsce. Takie zabiegi służyć miały zdezawuowaniu polityki komunistów za żelazną kurtyną. W przypadku Polski szczególnie mocno nagłaśniano je w okresach kryzysów politycznych.
Yugoslavia was a country in which the Sovietisation process ended the fastest among all the countries of Central and Eastern Europe. Yugoslav politicians treated Poland as the closest ally in Central and Eastern Europe, after Czechoslovakia and the USSR. They treated favourably the policy of the Polish Workers’ Party (PWP), which strived to absorb the Polish Socialist Party (PSP). Regardless of the faint support of the communists in Polish society, they argued that the PWP is enjoying greater and greater prestige among Poles, and its economic and international policy – unlike in 1918–1939 – is carried out in a rational manner. When Yugoslavia was expelled from the Cominform on 28 June 1948, politicians in Belgrade wanted to maintain their independence but also expressed their hope that they would succeed in the reconciliation with the countries subordinate to Moscow. In spite of the anti-Yugoslav campaign, which initiated the process of introducing Stalinism in Poland, the activity of the PWP for full domination of the political scene by this grouping would still meet with an approval. Only the break of relations with the countries of the Eastern bloc in the second half of 1949 led to a sharp conflict and actions to legitimate own regime in opposition to that imposed by the USSR. The party and diplomatic documents emphasised all the problems caused by the inept policy of the communists in the Eastern bloc, including Poland. Such actions were to deprecate the communist policy behind the “Iron Curtain.” In the case of Poland, they were publicised particularly strongly during periods of political crisis.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 211-235
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statut Biura Specjalnego MBP
Statute of the Special Office of the Ministry of Public Security
Autorzy:
Spałek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477701.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Bolesław Bierut
czystki
Władysław Gomułka
Biuro Specjalne
Departament X Ministerstwa Bezpieczeństwa Polska
grupa specjalna
Polska Partia Robotnicza (PPR)
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)
Roman Romkowski
terror
purge
Special Office
Department X of the Ministry of Public Security
special group
Polish Workers’ Party (PWP)
Polish United Workers’ Party (PUWP)
Opis:
W Polsce między 1948 r. a 1956 r. doszło do czystek partyjnych w elitach komunistycznych (PPR–PZPR). Poszukiwania „wrogów wewnętrznych” prowadziła specjalna tajna komórka MBP, początkowo zwana grupą specjalną (1948), następnie Biurem Specjalnym (1950), w końcu Departamentem X MBP (1951–1954). Całość prac tych komórek nadzorował z polecenia kierownictwa PZPR gen. Roman Romkowski (wiceminister MBP). We wstępie artykułu nakreślono krótko historię powstania Biura Specjalnego, wskazano osoby decydujące o lokalnym zasięgu i przebiegu poszukiwań „wrogów wewnętrznych” (m.in. Bolesława Bieruta, Jakuba Bermana, Romana Romkowskego) oraz wspomniano o reprezentatywnych dla całego zagadnienia komunistach (m.in. Władysławie Gomułce, Marianie Spychalskim, Włodzimierzu Lechowiczu, Leonie Gecowie, Hermannie Fieldzie), którzy byli aresztowani, więzieni i przesłuchi wani pod fałszywymi zarzutami zdrady, współpracy z obcymi wywiadami, dążenia do przewrotu ustrojowego w Polsce Ludowej. Publikowany w dalszej części dokument ukazuje moment przemiany niesformalizowanej, tajnej grupy specjalnej MBP, działającej pod kierownictwem płk. Józefa Różańskiego, w sformalizowaną, wyposażoną w etaty, choć nadal niejawną jednostkę – Biuro Specjalne, zarządzaną przez płk. Anatola Fejgina. Struktura ta funkcjonowała niespełna dwa lata, ponieważ rozrastający się terror autoagresywny wymagał kolejnej reorganizacji tajnej struktury. Nowo powołany Departament X MBP objął swoim zasięgiem cały kraj.
Party cleansing in the communist elites (PWP-PUWP) took place in Poland between 1948 and 1956. The search for “internal enemies” was conducted by a special secret unit of the MPS, initially called a special group (1948), then the Special Office (1950), and finally Department X of the MPS (1951–1954). Work of these units was supervised by Gen. Roman Romkowski (deputy minister at the MPS) by order of the management of the Polish United Workers’ Party. The introduction of the article briefly outlines the history of the establishment of the Special Office, indicates the persons deciding on the local scope and course of the search for “internal enemies” (including Bolesław Bierut, Jakub Berman, Roman Romkowski) and mentions communists representative of the whole issue (inter alia, Władysław Gomułka, Marian Spychalski, Włodzimierz Lechowicz, Leon Gecow, Hermann Field), who were arrested, imprisoned and interrogated under false allegations of treason, cooperation with foreign intelligence, striving for a systemic coup in “Polska Ludowa.” The document published further shows the moment of transformation of the non-formalised, secret special group of the MPS, operating under the direction of Col. Józef Różański, into a formalised, still secret, unit with fulltime employees – the Special Office, managed by Col. Anatol Fejgin. This structure was functioning for less than two years because the growing auto-aggressive terror required another reorganisation of the secret structure. The newly established Department X of the MPS covered the entire country.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 520-529
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631819.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
Opis:
Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632275.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
Opis:
The end of the warfare led to the beginning of efforts of the Polish Workers’ Party to take control in every area of life. Achieving this goal required the transformation of the underground organisation into a party capable of governing the state. Maintaining the obedience of its members was one of the priorities of the party’s leadership. The body responsible for detecting and punishing offences was the Central Commission for Party Control which ruled over the voivodeship commissions. The aim of the article is to present a sociological overview of PWP activists who were in the range of interest of the Voivodeship Party Control Commission in Lublin, using statistical methods showing, e.g. their age, profession or party experience. The analysis of the issued decisions and their motives will show what violations were recorded, what penalties were applied and will facilitate the understanding of the party’s problems in the first years of the “People’s Rule”. Most of 1,358 cases originated in Lublin where the Voivodeship Party Control Commission had the greatest influence. The highest percentage of the penalised people were young activists with short party experience the majority of whom lived off manual labour, although many of them held party and administrative positions. Almost the same number of cases were closed with exclusion and discontinuance of proceedings, some of the applications were untruthful. The members of the Commission tried to fulfil their educational duties, as evidenced by the number of penalties for breach of order. The most common offenses were drunkenness, violation of party discipline and material abuse, there were also frequent cases of cooperation with the independence underground and crimes from the occupation period, which shows the insufficient knowledge of the leadership about the past of the activists. The Voivodeship Party Control Commission, being aware of its few staff, sometimes withdrew from the exclusion of the activists performing their functions, tolerating them until the party found the right candidates for these positions. Conclusions appear to be unfavourable for the party, however, it should be noted that in comparison with the total number of members of the Polish Workers’ Party in the voivodeship, the number of accused persons seems to be small.
Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwięziony, wysunięty na czoło, zganiony, awansowany… Meandry kariery politycznej Tadeusza Dudy, działacza partyjnego i urzędnika państwowego
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040860.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Lubartów
Lublin
Volunteer Reserve of Civic Militia
Polish Worker’s Party
Polish United Worker’s Party
Rozkopaczew
Provincial Party Control Commission PPR/PZPR
Central Party Control Commission PPR/PZPR
Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej
Polska Partia Robotnicza
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej PPR/ PZPR
Centralna Komisja Kontroli Partyjnej PPR/PZPR
Opis:
W artykule opisano koleje życia Tadeusza Dudy, XX-wiecznego polityka i urzędnika z Lubelszczyzny, który między innymi kierował Urzędem Spraw Wewnętrznych przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie i zasiadał w Prezydiach Powiatowych Rad Narodowych w Lubartowie oraz Białej Podlaskiej. Był więc liczącą się figurą we władzach regionalnych w województwie lubelskim i z pewnością trzeba w nim widzieć przedstawiciela elity rządzącej w Polsce Ludowej. Tym dziwniejsze jest to, że pozostaje on właściwie nieznany. Stało się tak prawdopodobnie dlatego, że pechowo popadł na pewien czas w niełaskę partii rządzącej na skutek wymierzenia mu dwukrotnie kar dyscyplinarnych przez komisje kontroli partyjnej PPR i PZPR – swoiste sądy partyjne. Było to istotne nie tylko ze względu na rolę odgrywaną przez owe partie, od których zależały m.in. status i pozycja społeczna obywateli, lecz także dlatego, że był on z nimi (i z ich ideową poprzedniczką, Komunistycznym Związkiem Młodzieży Polskiej) od młodych lat związany ideowo i zawodowo – jako pracownik etatowego aparatu partyjnego szczebla powiatowego i wojewódzkiego (m.in. sekretarz Komitetu Powiatowego PPR w Lubartowie). Winę za wymierzone mu kary częściowo ponosił on sam, podejmując takie, a nie inne decyzje, częściowo winne temu były osoby mające z nim osobiste zatargi. Jednak determinacja, jaką wykazał w walce o odzyskanie dobrego imienia, sprawiła, że udało mu się wreszcie zdobyć upragnione wyższe wykształcenie i objąć ważne stanowisko w wojewódzkiej administracji państwowej.
The article describes the life of Tadeusz Duda, a 20th-century politician and official from the Lublin region, who, among others, headed the Office of Internal Affairs at the Presidium of the Provincial National Council in Lublin and sat in the Presidiums of the County National Councils in Lubartów and Biała Podlaska. Hence he was a significant figure in the regional authorities in the Lublin Voivodeship and he certainly should be seen as a representative of the ruling elite in People's Poland. The stranger is that it remains virtually unknown. This happened probably because he was unlucky for some time to fall out of favor with the ruling party as a result of being punished twice by disciplinary penalties by the party control committees of the Polish Workers’ Party and the Polish United Workers’ Party – sort of party courts. It was important not only because of the role played by those parties, on which the status and social position of citizens depended, but also because he was with them (and with their ideological predecessor, the Communist Union of Polish Youth) ideologically and professionally connected from his youth – as an employee of the full-time party apparatus at the poviat and voivodeship level (including secretary of the Poviat Committee of the PPR in Lubartów). The blame for the punishments imposed on him, was partly borne by himself, by making such and no other decisions, partly by people who had personal quarrels with him. However, the determination he showed in the fight to regain his good name meant that he finally managed to obtain the desired higher education and take an important position in the provincial state administration.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 483-528
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Oczyścić Partię z elementów wrogich i obcych...". Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w latach 1945-1948
"Cleanase the Party of alien and hostile elements..." Provincial Commission for Party Control of the Polish Workers Party in Lublin in 1945-1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477376.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej Polska Partia Robotnicza Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie historia Polski 1944-1956 organy kontroli partyjnej
Provincial Commission for Party Control Polish Workers' Party Polish Workers' Party Provincial Committee in Lublin Polish History 1944-1956
Opis:
Streszczenie: Polska Partia Robotnicza - w czasie II wojny światowej kadrowa, licząca kilkuset członków organizacja konspiracyjna przekształciła się w PZPR - partię masową, której szeregi w szczytowym okresie, końca lat 70-tych liczyły ponad 3 miliony osób. Warto zastanowić się nad metodami, za pomocą których PPR kontrolowała poczynania i poziom ideologiczny nie tylko swoich działaczy, lecz także gremiów wszystkich szczebli, za co odpowiadały Komisje Kontroli Partyjnej. Specyficznym obszarem aktywności komunistów była Lubelszczyzna, na terenach której już od dwudziestolecia międzywojennego rozwijały się partie komunistyczne, stanowiąca dogodny obszar organizowania komunistycznego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Nie wolno zapominać o roli regionu, jako pierwszego obszaru istnienia „ludowej” władzy. Celem artykułu jest przedstawienie utworzonej w czerwcu 1945 r. Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie we wszystkich aspektach jej działalności. Wprowadzenie do zagadnienia stanowi zarys funkcjonowania Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej. Analizując działalność WKKP skupiono się na jej powstaniu, składzie, wykonywanych zadaniach, zasadach i efektach pracy. Wszyscy jej pracownicy dysponowali długim, sięgającym dwudziestolecia międzywojennego stażem partyjnym, współpracowali z KPP, KPZU lub GL/AL. Członkowie nieeetatowi rekrutowali się spośród osób, które wstąpiły do PPR po 1944 r., nie odgrywali jednak większej roli. Głównym polem działalności WKKP było karanie członków PPR za przewinienia, ważną rolę pełni zatem statystyczne ujęcie spraw partyjno-dochodzeniowych prowadzonych przeciwko członkom partii dopuszczającym się wykroczeń. Socjologiczne ujęcie zagadnienia umożliwi ukazanie jak dalece działacze PPR odbiegali od propagowanego wizerunku „nowego człowieka”. Rozważania umożliwią odpowiedź na pytanie czy komisja spełniała swoje zadania, polegające na karaniu działaczy, a także kontroli funkcjonowania instytucji partyjnych. Kwestią drugorzędną jest określenie, czy WKKP była narzędziem walk frakcyjnych w łonie KW PPR.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 27; 327-367
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„W naszym aparacie powiatowym towarzysze wyobcowali się z klasy, z której pochodzą”. Kontrole Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w Komitetach Powiatowych PPR na Lubelszczyźnie w latach 1945–1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607516.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Voivodeship Party Control Commission (WKKP)
Polish Workers’ Party
PPR Voivodeship Committee in Lublin
Polish history 1944–1956
party control bodies
PPR District Committee
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej
Polska Partia Robotnicza
Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie
historia Polski 1944–1956
organy kontroli partyjnej
Komitet Powiatowy PPR
Opis:
The aim of the article is to present the assumptions and forms of implementing the inspection policy of the Voivodeship Party Control Commission of the Polish Workers’ Party in Lublin in the party structures at the district level in the Lubelskie region over the period 1945–1948. These considerations will make it possible to find out how the body whose controlling competence was controversial, mainly due to the threat of duplication of activities with the KW institutions, was functioning in the lower structures of the party organization. This seemingly small piece of the PPR activities may be important in the discussions around the representative offices of “the workers’ party” in the first years after the Second World War.
Celem artykułu jest przedstawienie założeń i form realizacji polityki inspekcyjnej Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w strukturach partyjnych szczebla powiatowego na Lubelszczyźnie w latach 1945–1948. Rozważania te umożliwią stwierdzenie, w jaki sposób w niższych strukturach organizacji partyjnej funkcjonował organ, którego kompetencje kontrolne w terenie budziły kontrowersje głównie z powodu groźby dublowania działań z instytucjami KW. Ten drobny, zdawałoby się, wycinek z działalności PPR może okazać się istotny przy rozważaniach wokół terenowych przedstawicielstw „partii robotniczej” w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2016, 71
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek milicjantów powiatu radzyńskiego do komunizmu i Związku Sowieckiego na początku 1946 roku
Autorzy:
Magier, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564067.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Citizens’ Militia
MO
communism
PPR
Polish Workers’ Party
Radzyń Podlaski
USSR
Soviet Union
Milicja Obywatelska
komunizm
Polska Partia Robotnicza
ZSRR
Związek Sowiecki
Opis:
The attitude of militia force from Radzyń Podlaski poviat towards communism and the Soviet Union in early 1946
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2020, 18; 55-72
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maoizm nad Wisłą? Działalność Komunistycznej Partii Polski Kazimierza Mijala
Maoism on the Vistula? Activity of Kazimierz Mijal’s Communist Party of Poland
Autorzy:
Gasztold, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478382.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
maoizm
komunizm
Kazimierz Mijal
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)
dogmatyzm
Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL)
Albania
Maoism
Communism
Polish United Worker’s Pasty (PUWP)
dogmatism
Polish People’s Republic (PPR)
Opis:
Komuniści, którzy krytykowali politykę kierownictwa PZPR z pozycji pryncypialnych, w grudniu 1965 r. założyli nielegalną organizację pod nazwą Komunistyczna Partia Polski. Niekwestionowanym liderem tej grupy został Kazimierz Mijal, który w 1966 r. uciekł do Albanii i stamtąd nadzorował działalność KPP. Organizacja ta nielegalnie drukowała i kolportowała tysiące ulotek oraz broszur, w których potępiano „rewizjonistyczną” politykę Gomułki oraz Gierka, za wzór stawiając albańskie oraz chińskie rozwiązania doktrynalne. Infiltracja środowiska polskich maoistów przez aparat bezpieczeństwa PRL w latach siedemdziesiątych doprowadziła do marginalizacji tej struktury. Artykuł na podstawie dokumentów zgromadzonych m.in. w Archiwum IPN i Archiwum Akt Nowych przybliża kulisy powstania KKP, jej naj ważniejszych liderów, program polityczny i tajną współpracę z albańskimi dyplomatami, podsumowuje także działalność Kazimierza Mijala na tle rozdźwięku w obozie komunistycznym w latach sześćdziesiątych, wśród wielu przyczyn porażek polskich „maoistów” wskazuje na dogmatyczny program polityczny, który nie zyskał szerszej akceptacji w społeczeństwie.
The communists who criticized the policy of the PUWP’s leadership from the principled positions in December 1965 established an illegal organisation called the Communist Party of Poland (CCP). The unquestionable leader of this group was Kazimierz Mijal who in 1966 fled to Albania and supervised the activity of the CPP from there. This organisation illegally printed and distributed thousands of leaflets and brochures in which the “revisionist” policies of Gomułka and Gierek were condemned, holding the Albanian and Chinese doctrinal solutions as a model. The infiltration of the Polish Maoist circles by the security apparatus of the PPR in the seventies led to the marginalisation of this structure. The article, based on documents collected, among others, in the Archives of the Institute of National Remembrance and the Central Archives of Modern Records, presents the inside story of the founding of the CPP, its major leaders, political programme and secret cooperation with Albanian diplomats, and summarises the activity of Kazimierz Mijal in the background of the discord in the communist camp in the 60s, indicating among many reasons for the failures of Polish “Maoists” a dogmatic political programme which did not gained wider acceptance in society.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 290-318
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jesteśmy komunistami i przyjaciółmi”. Kontakty pomiędzy Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą a Partią Pracy Korei w latach osiemdziesiątych
“We are communists and friends.” Contacts between the Polish United Workers’ Party and the Workers’ Party of Korea in the 80s
Autorzy:
Szyc, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478088.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)
Partia Pracy Korei (PPK)
stosunki międzynarodowe
Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL)
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (KRL-D)
Korea Północna
Polish United Workers’ Party (PUWP)
Workers’ Party of Korea (WPK)
international relations
Polish People’s Republic (PPR)
Democratic People’s Republic of Korea (DPRK)
North Korea
Opis:
W latach osiemdziesiątych XX w. stosunki pomiędzy Polską Rzeczpospolitą Ludową oraz Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną uległy wyraźnej dynamizacji. Jedną z widocznych płaszczyzn tej intensyfikacji stały się relacje międzypartyjne. Celem niniejszego artykułu jest omówienie charakteru i głównych obszarów, w ramach których w latach 1980–1989 Polska Zjednoczona Partia Robotnicza i Partia Pracy Korei utrzymywały kontakt i organizowały wyzyty w swoich państwach.
In the nineties of the 20th century, the relations between the Polish People’s Republic and the Democratic People’s Republic of Korea were visibly intensifying. One of the evident levels of this intensification were inter-party relations. The objective of this article is to discuss the nature and main areas in which the Polish United Workers’ Party and the Workers’ Party of Korea maintained contact and organised visits in their countries in 1980–1989.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 346-369
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies