Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish documentary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-41 z 41
    Tytuł:
    Filmowe Tbilisi, Moskwa i Warszawa we wspomnieniach Heleny Amiradżibi-Stawińskiej
    Tbilisi, Moscow and Warsaw in films as preserved in Helena Ami-radżibi-Stawińska’s memories
    Autorzy:
    Kalita, Liliana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/481451.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Amiradżibi
    Polish-Russian cultural relations Polish documentary film
    genre of memories
    Opis:
    Amiradżibi-Stawińska (1932–2017), a director born in Tbilisi, was educated in Moscow Film Institute. She came to Poland with her first husband, Jerzy Ziarnik, where she made a dozen or so documentaries and feature films. However, she reached the peak of her career when she was married to her second husband – a screenwriter and director, Jerzy Stefan Stawiński. In Poland, Amiradżi-bi-Stawińska published three memoirs: Słodkie życie księżniczki (1996), Książka antykucharska(2007) and Moja filmowa Moskwa. Białym pociągiem dookoła wódki... i nie tylko (2011), where we can find many interesting comments on life in Georgia, Russia and Poland in the 30s–70s in the 20thcentury. The text concentrates on the subject of film that is present in all her books, which shows cultural relationships and habits of the artistic circles in those years and in each of the three coun-tries. In the memoirs we can see the director’s artistic path against the background of the turbulent events of the 20th century; they are also a source of information about important figures in the film industry in Georgia, Russia and Poland.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2019, 4, XXIV; 129-140
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    UWIERZYĆ W CIAŁO, UWIERZYĆ W ŚMIERĆ Kilka analiz filmowych na marginesie filozofii kina Gillesa Deleuze’a
    Autorzy:
    Jakubowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487804.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-12
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    Polish documentary film
    death body
    Gilles Deleuze
    philosophy of film
    Opis:
    G. Deleuze, while describing the contemporary audiovisual culture, points out to a paradox. The man has lost the sense of his own, authentic life, and is stuck in the world as if he found himself in a pure optical and sound situation instead. The philosopher ponders how to recover man’s faith in the world and reconnect him with what he sees and hears, how to make him sensitive to issues that are the most vital for his existence, such as love and death. The philosopher-cineaste proposes something apparently absurd, namely encourages us to watch a good movie. Deleuze is not interested in a film performance offered by entertainment cinema, he is looking for films which will make us think and teach us, how to believe in the reality of the world again. Such belief should find its source in corporeality discovered by the cinema: both the common and the celebrated ones. The center of the world in this philosphy is the belief in the body as a germ of life and death. In my analyses, referring to the thoughts of the French philosopher, I suggest taking into account three documentary films: Obrzędy intymne (1984) by Zbigniew Libera, Balsamista (2001) by Ewa Świecińska and Istnienie (2007) by Marcin Koszałka. These three stories about life and death do not leave the viewer indifferent.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 24; 86-105
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uśpiony temat. O (nie)obecności problemu Marca 1968 roku w kinie dokumentalnym okresu PRL
    Dormant topic. About the absence of the events of March 1968 in Polish documentary films before 1989
    Autorzy:
    Pietrzak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923321.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    March ‘68
    Polish documentary films
    film and politics
    film and propaganda
    Opis:
    The vast majority of documentary films relevant to the events of March ‘68 and its consequences were created after 1989, when the abolition of censorship and the opening of previously hidden archives allowed Polish filmmakers to explore previously prohibited topics. The article focuses on the earlier period, and its main objective is to find echos of this political crisis in documentary films created before the collapse of the communist regime in Poland.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 63-75
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    View from the inside. The images of the city in the “black series” documentary films in Poland in the 1950s
    Autorzy:
    Szpulak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923178.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    film and architecture
    “black series” of Polish documentary
    Polish documentary
    Jerzy Bossak
    Irena Sobierajska
    Bohdan Kosiński
    Jerzy Dmowski
    Kazimierz Karabasz
    Władysław Ślesicki
    Krystyna Gryczełowska
    Maksymilian Wrocławski
    Andrzej Munk
    Opis:
    The article analyses the particular interest that the documentary filmmakers of the late 1950s had in the architectural and urban issues. The reasons for this phenomenon are situated in several plans: they refer to the image of reconstruction from the war devastation and the reaction to its falsification in the period of socialist realism. They refer to the social interests of the filmmakers and to the strategy of metaphorising and allegorising the images of the city, which was handy in the times of censorship as it extended meanings and applied non-literality. The article analyses various film incarnations of this phenomenon.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 22, 31; 113-122
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Satisfaction or Hard Labour? Portrait of a Ballet School in 52 Percent by Rafał Skalski
    Autorzy:
    Śliwińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/918058.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    short film
    Polish contemporary documentary
    Rafał Skalski
    musical documentaries
    Opis:
    How is ballet presented in documentaries? Is Central European cinema different from cinema in the West in this respect? 52 Percent, Rafał Skalski’s documentary about Alla, a girl dreaming of becoming a ballerina, provides an intriguing answer to this question. Th is article compares 52 Percent by Rafał Skalski with two documentaries made in the West (First Position and Only When I Dance), which also show the endeavours of young people who want to fulfil their dreams of becoming ballet dancers. Alla tries to enrol in the famous Russian Agrippina Vaganova Academy of Russian Ballet in Sankt Petersburg. Th e exams are really tough, and she must do additional exercises to lengthen her legs (she lacks 0.4% to achieve the perfect leg-upper body ratio). The girl cannot make her legs longer, although she tries hard. Her days fi lled with exercise are filmed in long, static shots. There is no joy or enthusiasm. Sweat and tiredness are a part of strenuous exercise. Alla does not spin on a roof, nor does she jump rhythmically while cooking, like the characters of First Position and Only When I Dance. There is nothing from a fairy tale or Hollywood in her experiences. Additionally, Skalski’s fi lm breaks the myth of the dancer’s body being strong and inexhaustible. This is how we traditionally look at ballet, where there is no place for showing weakness. 
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 165-170
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Affirmation, Acceptance and Rejection: Polish Contemporary Documentary Filmmakers and their Relation to Poland’s Documentary Film Tradition
    Autorzy:
    Mąka-Malatytńska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/918060.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    contemporary Polish documentary film
    Tomasz Wolski
    Marcin Koszałka
    Wojciech Staroń
    Krzysztof Kieślowski
    dramaturgy
    film tradition
    Opis:
    This paper attempts to define the complex attitude to the tradition in Poland of fact-driven cinema shared by members of the young generation of Polish documentary filmmakers. The examples of films by Marcin Koszałka and Wojciech Staroń, and Tomasz Wolski’s The Lucky Ones, discussed in greater detail, illustrate various shades of this complex attitude, oscillating between affirmation and opposition. The article argues against criticism that demands contemporary cinema take up certain issues and discard others. 
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 155-164
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czerwiec 1956 wiosną 1981. Poznań 1956 (1981) Tadeusza Litowczenki i Mirosława Kwiecińskiego
    June 1956 in spring of 1981. Poznań 1956 (1981) by Tadeusz Litowczenko and Mirosław Kwieciński
    Autorzy:
    Jazdon, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041925.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Poznań June 1956
    Polish documentary film
    history of television
    archive photographs
    censorship
    Solidarity movement
    Stalinism
    Opis:
    The article presents the making of the first documentary film depicting the traumatic events of the anticommunist uprising in Poznań in June 1956 as well as the difficult fate of the documentary after it had been completed. Its authors, Tadeusz Litowczenko and Mirosław Kwieciński, composed their Poznań 1956  (1981) of two interwoven narrative lines. Archive photographs with off screen commentary make the first narrative line while cinema-verite-like interviews with the participants of historical events make the other. The film analysis is aimed to underline the formal means employed in the film to present the opposing sites of the conflict. It also focuses on the historical context from the times when film was being made in the so called ‘festival of Solidarity movement’ in the early 1980s.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 29; 129-146
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy możliwe jest dzisiaj w Polsce kino kolonialne? Przypadek Pani z Ukrainy Pawła Łozińskiego
    Is Colonial Cinema Possible in Poland These Days? The Case of Pani Z Ukrainy by Paweł Łoziński
    Autorzy:
    Dabert, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182027.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Paweł Łoziński
    the Polish documentary film
    Ukraine
    colonialism
    postcolonialism
    polski film dokumentalny
    Ukraina
    kolonializm
    postkolonializm
    Opis:
    Tekst stanowi krytyczną analizę filmu Pawła Łozińskiego pt. Pani z Ukrainy (2002), dokonaną z perspektywy krytyki postkolonialnej. Łoziński, który chciał stworzyć ciepły portret psychologiczny gastarbeiterki z Ukrainy, bezrefleksyjnie uruchomił zachowania językowe i obyczajowe, przy pomocy których podkreśla dysproporcje między statusem własnym i bohaterki filmu. Specyficzna metoda twórcza, którą zastosował dokumentalista, polegająca na wprowadzeniu siebie jako drugiego bohatera filmu, wytworzyły dojmujące poczucie nierówności dwojga bohaterów – niewidocznego na ekranie reżysera (pana domu i pracodawcy) i Ukrainki pozostającej pod uważną obserwacją kamery. Tylko pozornie struktura filmu została oparta na rozmowie. To raczej „odsłuchiwanie” gosposi, które ujawnia w całej okazałości nierówność pozycji, w jakiej znaleźli się interlokutorzy. Obraz cenionego dokumentalisty można potraktować jako dowód na istnienie w rodzimej kulturze pokusy do deprecjonowania, wykluczania i wywyższania, stanowiącej konsekwencje kolonialnej i jednocześnie kolonizującej przeszłości.
    The text provides a critical analysis of Paweł Łoziński’s film Pani z Ukrainy (2002) carried out from the perspective of postcolonial criticism. Łoziński, who wanted to create a warm psychological portrait of a Gastarbeiterin from Ukraine, thoughtlessly uses linguistic and customary behaviour by means of which he emphasises the diffrences instatus between him and the protagonist. The particular creative metod used by the documentarian which consists in introducing the film maker himself as the second character in the film, brought about a sharp image of inequality between the film maker (the owner of the house and the employer) who is invisible to the viewer and the Ukrainian who remains closely watched through the camera. The structure of the film is only seemingly based on a conversation. In fact, it is rather a „hearing” of the housekeeper which contributes to expressing the inequality of the positions of the two interlocutors. This image from the renowned documentarian can be treated as evidence that there exists the temptation to have a depreciative, exclusive and patronising attitude which is the result of a colonial but also colonising past.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 157-166
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapomniani czy niezapomniani dokumentaliści?
    Forgotten or Unforgotten Documentary Filmmakers?
    Autorzy:
    Hučková, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340416.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    film dokumentalny
    polscy dokumentaliści
    film o sztuce
    filmowcy emigranci
    Holokaust
    documentary film
    Polish documentary filmmakers
    film about art
    emigrant filmmakers
    Holocaust
    Opis:
    Recenzowany tom (Nie)zapomniani dokumentaliści (2020), pod redakcją Katarzyny Mąki-Malatyńskiej i Jolanty Lemann-Zajiček, wpisuje się w nurt zwrotu archiwalnego we współczesnym filmoznawstwie i stanowi cenną pozycję w badaniach nad polskim filmem dokumentalnym. Opis sylwetek twórczych powstał na bazie gruntownych studiów i głębokich analiz. Styl poszczególnych tekstów odpowiada charakterom bohaterów, reprezentujących różne osobowości i zainteresowania. Na uwagę zasługuje fakt, że przynajmniej czworo z nich to znani autorzy filmów o sztuce, przedstawiciele niegdysiejszej polskiej szkoły tego nurtu. Już same biografie stanowią bogate dopełnienie obrazu kinematografii polskiej i złożonych mechanizmów jej rozwoju, natomiast wiedza o największych dokonaniach w tej dziedzinie, niejednokrotnie potwierdzonych nagrodami na światowych festiwalach, powinna należeć do kanonu wykształcenia humanistycznego.
    The reviewed volume (Nie)zapomniani dokumentaliści [(Un)forgotten Documentary Filmmakers] (2020), edited by Katarzyna Mąka-Malatyńska and Jolanta Lemann-Zajiček, is part of the archival turn in contemporary film studies. The book is a valuable contribution to research on Polish documentary film. Nine profiles of documentary filmmakers are based on thorough studies and in-depth analyses. The style of individual texts corresponds to the characters of documentary filmmakers, who represent different personalities and interests. At least four of the nine “(un)forgotten” documentary filmmakers are famous authors of films about art, representatives of the former Polish school of this genre. Even if we focus on the biographies of filmmakers only, they are a rich contribution to the image of Polish cinematography and the complex mechanisms of its development. Knowledge about their greatest achievements, in turn, often confirmed by awards at world festivals, should belong to the canon of humanistic education.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 256-262
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kreatywny punkt widzenia w polskim filmie dokumentalnym (2000-2018)
    Autorzy:
    Kopczyński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1967866.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    polski  film  dokumentalny
    film  dokumentalny
    kreatywny  film  dokumen talny
    tożsamość  autora  w  filmie  dokumentalnym
    historia  polskiego  filmu 2000–2018
    Polish  documentary  film
    documentary  film
    creative  documentary
    history  of  Polish  film  2000–2018
    the identity of the author in a documentary film
    Opis:
    Romantyczne przeciwstawienie ironii i harmonii, zaczerpnięte od Cypriana Norwida i wykorzystane przez Stanisława Barańczaka w esejach o literaturze współczesnej, jest punktem wyjścia do refleksji nad obecnością (autokreacją) autora w polskim dokumencie kreatywnym w latach 2000-2018. Artykuł odpowiada na pytania o metody poszukiwania tożsamości nowego pokolenia dokumentalistów, którzy podjęli dialog z dawnymi mistrzami, wyszli poza ramy telewizyjnego reportażu i w konsekwencji zdobyli się na trud wejścia na rynek międzynarodowy, sięgając po atrakcyjne dla niego tematy i eksperymentując z formą.
    The author’s aim is to present a creative point of view in the Polish documentary film 2000-2018. He is interested in documentary film theory and the place of documentary on the media market. He deals with the artistic identity of the documentary filmmaker. Kopczyński also writes about the specifics of Polish documentary film seen in a global perspective, using both scientific research and his own experience as director and producer of documentary films.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 124-139
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokumentarzyści i krytyk. Zygmunt Kałużyński a dokumentaliści „nowej zmiany”
    The Documentarians and The Critic, Zygmunt Kałużyński and Documentary Filmmakers of „The New Change”
    Autorzy:
    Jazdon, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921330.pdf
    Data publikacji:
    2017-08-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Zygmunt Kałużyński
    Krzysztof Kieślowski
    Tadeusz Różewicz
    Tomasz Zygadło
    Polityka weekly magazine
    censorship
    film criticism
    documentary film
    Polish School of Documentary Film
    film festival
    ‘Cracow Circle’ of documentary filmmaking
    Opis:
    The article offers the analysis of how Zygmunt Kałużyński, the film critic of Polityka weekly magazine, described and stigmatized documentary films by Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło, Grzegorz Królikiewicz and Krzysztof Gradowski presented at the Cracow short film festival in 1971. Kałużyński criticized and mocked the aesthetics of the Polish “new wave” documentary cinema in a series of articles published in Spring and Summer of 1971. He presented films by brave and talented directors, contradicting the current social and political situation, as the unreflective imitation of the banal television documentary style based on in-front-of-the-camera interviews. The author compares Kałużyński’s proceedings to actions of a British journalist Robert Pitmann described by Tadeusz Różewicz in his essay A Journalist and the Poet. Pitmann conducted a sneering interview with T.S. Eliot for Sunday Express in 1958 and Różewicz comments on the possible effects of his text for its readers.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 15-46
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Алексея Петрова Полонез по-русски , или Заграница.рl.ги. - сюжет русско-польской взаимности
    Polonaise in Russian or a foreign country.pl.ru
    Autorzy:
    Dmitrovskiy, Aleksei
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482265.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Russian-Polish relations
    documentary novel
    Russian literature
    Opis:
    The documentary novel as a discourse of the Russian-Polish mutual relations in dramatic collisions and commonness. The architectonics of the novel in the ratio of the fabulous mutual visits of the Russian authors and his Polish friends and the structure of the deep historic insight. The compositional structure is in the exchange of Polish and Russian episodes. The friendship of the Russian spouses as a pattern of obligatory relations on the confidential (private), interstate and national level.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 49-56
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosja w polskim filmie dokumentalnym na przykładzie projektu Rosja-Polska. Nowe spojrzenie
    Russia in Polish documentary film as reflected in film project “Russia-Poland. New gaze
    Autorzy:
    Brzezińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482356.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Russia
    documentary film
    images
    stereotype
    Polish filmmakers
    Opis:
    The aim of the article is to present images of Russia made by young Polish documentary filmmakers during the workshop project Russia-Poland. New gaze, which appears as the voice in the discussion about the mutual perception of Poles and Russians. Representations of Russia presented by Polish directors seems to me interesting in the context of film history and literary tradition, fragments of observed reality and its cinematic interpretation. As the result, we receive the record of relationship with the neighbor which involves a lot of contexts and is negotiated in tension between stereotype and the attempt of breaking it.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 17-23
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On a construction site – a change of perspectives. Architecture in Polish documentaries of the 1960s.
    Autorzy:
    Otto, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923173.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    film documentary
    Polish cinema
    Władysław Ślesicki
    Andrzej Piekutowski
    Opis:
    Film documentaries: Energia [Energy] by Władysław Ślesicki and Czas przemiany [The Time of Transformation] by Andrzej Piekutowski are film examples of changing perspectives in Polish documentary film of the 1960s. The creators undertook the themes known from the socialist realism cinema, such as industrialization and the value of human labour, but they did so in the poetics of authorial cinema, creating films with a deeper, symbolic message and in a lyrical atmosphere.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 22, 31; 123-134
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kino mocnego uderzenia. Polska muzyka rockowa w polskim filmie dokumentalnym lat 60. i 70.
    The Cinema of "Big Beat": Polish Rock Music in Polish Documentary Films of the 1960s and 1970s
    Autorzy:
    Pławuszewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342078.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino polskie
    film dokumentalny
    polski rock
    Polish cinema
    documentary
    Polish rock music
    Opis:
    Polska muzyka rockowa to, rzecz jasna, przede wszystkim konkretni artyści i ich dźwiękowo-tekstowa twórczość (której początki datuje się na przełom lat 50. i 60.). Ta trwająca już ponad półwiecze historia ma jednak wartego wspomnienia sekundanta – jest nim kino dokumentalne. Artykuł prezentuje przejawy tego muzyczno-filmowego spotkania w latach 60. i 70., kiedy polski bigbit rozwijał się, przybierał coraz ambitniejsze formy, ale też przeżywał okresy kryzysu. Film dokumentalny pewne aspekty tych zjawisk zapisał na taśmie – zarówno w postaci reportaży Polskiej Kroniki Filmowej, jak i krótkometrażowych produkcji (wyróżniają się tu Mocne uderzenie. Opus II Andrzeja Trzosa i Krzysztofa Szmagiera oraz Sukces Marka Piwowskiego). Choć materiał badawczy nie jest obfity ilościowo, to przyjrzenie mu się z perspektywy analityczno-historycznej prowadzi do wielu ciekawych odkryć, będących też koniecznym punktem wyjścia dla namysłu nad kolejnymi dekadami styku polskiego rocka i dokumentu.
    Polish rock music of course means certain artists and their work in text and sound (dating back to the turn of the 1950s and 1960s). Polish Rock, now over half a century old, has a worthy companion in documentary film. The article presents the meeting points of Rock and film during the 1960s and 1970s, when Polish rock music was developing, taking on most ambitious forms, but when it also experienced moments of crisis. Some aspects of this were recorded in documentaries - both in the form of the Polish newsreel and short documentaries (especially Big Beat. Opus II by Andrzej Trzos and Krzysztof Szmagier and Success by Marek Piwowski). Although research material is not abundant in quantity, its analysis taking into account its historical context leads to many interesting discoveries, which are a necessary starting point for further reflection on successive decades of coexistence of Polish rock music and the documentary.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 105-120
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obecność form dokumentalnych w polskiej literaturze pięknej realizmu socjalistycznego
    Presence of documentary forms in Polish literature of the socialist realism period
    Autorzy:
    Mazurkiewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650095.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    social realism
    communism
    polish literature
    PRL
    documentary
    non-fiction
    Opis:
    The article is dedicated to ways in which authors of the socialist realism novel used the poetics of the non-fiction literature (mainly reportage). Perceiving a work of art as a cultural fact of political character had serious consequences. The literary creation was to be replaced by a reportage storyline. The outer reality was depicted in accordance with top-down guidelines of propaganda. Two strategies were used: linking poetics of documentary with belles lettres and incorporating elements typical of non-fiction literature to fiction. At the same time genological “light-heartedness” of authors of socialist realism makes it now difficult to decide about typological affiliation of those works.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 18, 4; 131-142
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    1500 stron o 120 latach polskiego dokumentu
    1500 Pages on 120 Years of Polish Documentary Film
    Autorzy:
    Szczepański, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341390.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Małgorzata Hendrykowska
    film dokumentalny
    kino polskie
    documentary film
    Polish cinema
    Opis:
    Recenzja dwóch powiązanych tematycznie publikacji poświęconych polskiemu filmowi dokumentalnemu: monografii Historia polskiego filmu dokumentalnego (1896-1944) autorstwa Małgorzaty Hendrykowskiej (2015) oraz tomu zbiorowego Historia polskiego filmu dokumentalnego (1945-2014) pod redakcją Małgorzaty Hendrykowskiej (2015). Recenzent dokonuje przeglądu treści obu książek, zwraca uwagę na tytaniczną pracę, jaką Małgorzata Hendrykowska włożyła w przygotowanie tych tomów jako autorka i redaktorka. W podsumowaniu Szczepański zauważa, że to dwutomowe wydanie jest projektem o trudnej do przecenienia encyklopedycznej wartości poznawczej – imponuje rozmachem koncepcji i starannością wykonania, a zarazem przywraca dokumentalistyce filmowej należną jej rangę w powojennej kulturze narodowej.
    Review of two thematically related publications devoted to the Polish documentary film: Małgorzata Hendrykowska’s monograph Historia polskiego filmu dokumentalnego (1896-1944) [The History of Polish Documentary Film (1896-1944)] published in 2015 and the collected volume Historia polskiego filmu dokumentalnego (1945-2014) [The History of Polish Documentary Film (1945-2014)] also edited and published by Małgorzata Hendrykowska in 2015. Szczepański reviews the content of both books, points out the titanic work that Małgorzata Hendrykowska has put into the preparation of these volumes as an author and editor. In his summary, the reviewer notes that this two-volume edition is a project of a difficult-to-overestimate encyclopaedic value - it impresses with the concept and workmanship, while restoring documentary filmmaking to its rank in post-war national culture.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 321-325
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biuro, natura, wyobraźnia, wiejska chata, fabryczna hala. Wizerunki artystycznej pracowni w dokumentalnym filmie o sztuce czasów PRL-u
    Autorzy:
    Juszkiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909469.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish film on art
    documentary film
    representation of artists
    medium of film
    Polish People's Republic
    Opis:
    Artists’ studios turned into museums are always specific representations of thepast – spatial images reflecting some idea of art and the artist, as well as his or herworks, and even the position of the spectator imagined as a visitor, admirer, insider,outsider or pilgrim.When a studio is shown through a film, its status of representation comes to theforeground very distinctly just because of the properties of the medium. A filmic representationof the studio is a result of combining images into a sequence, while individualimages attract the spectator’s attention to particular places, areas or aspectsof the space of creation, thus making him or her follow a certain trajectory of meaning.What is more, such a sequence does not have to be limited to the studio’s interiorsince the cinematic montage allows the director to expand it freely by adding somehistoricizing or contextualizing frames. Finally, film allows one to meet the artist inhis or her space through an interview, representation of the creative process or anactor-impersonator.In the first I discuss briefly three issues: the general idea of the present paperand its historical and theoretical contexts.First, my objective is to provide information on my research on Polish documentaryfilm on art in 1948–1989, which was financially supported by the Ministry ofScience and Higher Education. I was doing this research with help of a small team ofyoung scholars – phd students and a younger collegue from Institute of Art History atAdam Mickiewicz University in Poznań. In this article I will not address generalproblems related to the filmic representation of artists’ studios, but discuss severalindividual cases.Second, the historical context is connected with the hopes of totalitarian statesto use mass culture, and particularly film, to manipulate the masses. Even though inparticular decades of the 20th century, and in different countries, those hopes wereput into practice in different ways, their ideological and practical implementation hada common basis. That basis can perhaps be best described by Walter Benjamin’s ideathat a modern wish to regenerate the world requires the destruction of the auratic artand influencing the masses with some other kind of artistic creation that could organizethem according to a fixed political purpose. Benjamin believed that the most usefulin that respect would be film, which in his opinion was both technical and massoriented.The masses could receive film with little effort so that it would imperceptiblyform their mental and imaginative habits, and therefore also a political bias.My point is that the filmic representations of artists’ studios must be approachedin the general context of the role assigned to film in the communist Poland, eventhough one should also remember that artists had various attitudes and censors keptchanging their criteria of appropriateness. Still, the research focused on the representationof the artist, his or her studio, and the ideas of art will reveal an officially acceptedpicture to be transmitted into the public space. One the other hand, oneshould remember that within precisely defined political limits Polish documentary(and other) filmmakers could ignore commercial aspects and refer to the acknowledgedhigh position of art, experimenting in different ways with a relationship betweenfilm and the visual arts.Third, my theoretical context is related to the status of the documentary or, thatof reality represented in documentary films. In my view, shared also by a number ofscholars, documentaries have an element of creation and their reality is alwaysprocessed in one way or another. My examples will include studio as office, nature,space of imagination, village hut or cottage, and engine room.
    Źródło:
    Artium Quaestiones; 2015, 26; 149-169
    0239-202X
    Pojawia się w:
    Artium Quaestiones
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perspektywa produkcyjna w badaniach polskiego filmu dokumentalnego
    Production Perspective in Studies of the Polish Documentary Film
    Autorzy:
    Morozow, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340657.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    film dokumentalny
    produkcja filmowa
    kino polskie
    documentary film
    film production
    Polish cinema
    Opis:
    W literaturze przedmiotu brakuje pogłębionego omówienia specyfiki pracy na planie filmu dokumentalnego, analizy etapów łańcucha produkcyjnego rozpatrywanego zarówno w kontekście społecznym (pracujący/tworzący ludzie, relacje na planie), jak i rynkowym (finansowanie, strategie dystrybucyjne i promocyjne). Autorka, odnosząc się także i do własnych doświadczeń twórczych, próbuje nakreślić właściwe problematyce pole badawcze na podstawie dokumentów branżowych, wybranych baz filmowych oraz tzw. dzienników emocjonalnych, a także wywiadów etnograficznych z twórcami i producentami filmów dokumentalnych. Artykuł wpisuje się w ten sposób w nurt współczesnych badań nad kulturą produkcji filmowej, nawiązuje do problematyki procesu tworzenia i jego kontekstu, zrekonstruowanego za pomocą etnograficznego detalu, którego źródłem są mikrohistorie.
    The literature on the subject lacks an in-depth discussion of the specifics of working on the set of a documentary film, analysis of the stages of the production chain considered both in the social (working/creating people, relationships on the set) and market contexts (financing, distribution and promotional strategies). The author, also referring to her own creative experience, tries to outline the research field appropriate on the basis of industry documents, selected film databases and so-called emotional diaries, as well as ethnographic interviews with documentary film-makers and producers. In this way, the article fits into current research on the culture of film production, refers to the problems of the creative process and its context, reconstructed with the help of an ethnographic detail, the source of which are micro-histories.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 190-202
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Relationship Between Form and Content in Early Grzegorz Królikiewicz Documentaries
    Autorzy:
    Viren, Denis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/918034.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish cinema
    documentary film
    avant-garde
    Grzegorz Królikiewicz
    offscreen cinema space
    psychodrama
    war films
    Opis:
    At first glance, the documentary films that the outstanding Polish filmmaker Grzegorz Królikiewicz was making at the turn of the 1970s, may seem less experimental than his feature films (one only needs to recall such innovative films as Through and Through or The Dancing Hawk). Viewed against the context of certain radical formal decisions, they may even strike one as traditional. Nevertheless, if one were to look closely at Królikiewicz’s early documentaries, one can see that they are more complicated than they seem and that what we have there is “unobvious” experimental cinema. An internal conflict is created by the relationship between form and content, the tension between them, and sometimes even discussion. This concerns his poetic short films (Don’t Cry, Brothers and Men), based in part on Królikiew- icz’s conception of “off-screen cinema space”, as well as his psychodramas (Fidelity, The Murderer’s Letter). The true message of these films has been carefully concealed, and has to be looked for in the way the director presents everyday reality to us. 
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 277-280
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska wieś z kobiecej perspektywy. Realny socjalizm w twórczości filmowej Ireny Kamieńskiej – wybrane aspekty
    Polish countryside: The female perspective. Real socialism in Irena Kamieńska’s film productions (selected aspects)
    Autorzy:
    Grzywacz, Małgorzata
    Kulig, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152455.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    PRL
    wieś
    kino dokumentalne
    Irena Kamieńska
    Polish People’s Republic (PRL)
    countryside
    documentary films
    Opis:
    The period of the Polish People’s Republic (communist Poland, in Polish: Polska Republika Ludowa, PRL) was a difficult time for the Polish rural population, marked by dynamic changes. Nevertheless, the impact of socialist ideology on Polish agriculture was not as profound as the patterns of Soviet collectivisation present in the official propaganda until the end of the Stalin era could indicate. Traditional family farms operated alongside the nationalised production plants of the new type. The revision and modification of the long-established family and social patterns proved difficult. In the times of rapid industrialisation, young people left their hometowns and villages for the city to find better conditions for personal and professional development. In the 1950s, documentaries started playing the role of a seismograph of social change, with many directors addressing rural issues and adopting a critical and interventional approach to the contemporary situation. This article focuses on Irena Kamieńska, one of the most famous Polish documentary filmmakers, and her capturing of the social aspects of life in the PRL through the prism of historical anthropology. The female perspective, as indicated in the title, can be found in the specific character of Kamieńska’s productions that can be read not only as films documenting the social life of that period but also as universal stories of the excluded, the poor, and the lonely, regardless of age. Kamieńska presents socialism, proclaimed a system of opportunities and development, in equivocal terms. Rather than offer ready answers or fixed instructions the director encourages a deeper reflection and thus subscribes, as a documentary filmmaker, to the larger movement of the Polish cinema of moral anxiety.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 116, 4; 92-107
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyrk ze złamanym sercem, czyli dokumentalny zapis entropicznego rozpadu
    The Circus with a Broken Heart – a documentary record of entropic decay
    Autorzy:
    Smoleń, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636921.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    documentary film
    Marek Tomasz Pawłowski
    The Circus with a Broken Heart
    Polish contemporary circus
    Opis:
    Author of the article discusses in details the documentary film directed by Marek Tomasz Pawłowski The Circus with a Broken Heart (2009), in the context of the condition of Polish contemporary circus after 1989. This documentary film presents a picture of a modern circus, infected with entropy, decline and chaos. These forces destroy all constitutive elements of a circus: artists, arena, technical background, and the audience as well. Through presentation of specific people, events and phenomena the director creates the image of slow decline of a small circus “Bojaro”. Based on this picture, the author of the article draws conclusions about the causes of the crisis of Polish circus, and tries to analyze the image of the Polish province under capitalism. Reffering to the artistic values of the documentary, the author indicates its main assets, namely the use of metaphors and complex aesthetic figures, and the well organized dramatic structure. The analysis emphasis the figure of clown, which despite a documentary nature of the movie, goes beyond the reality and becomes the main metaphor of this film. According to the author’s the ethnographic fi m category is useful to discover a hidden meaning of this documentary film.
    Źródło:
    Przegląd Kulturoznawczy; 2011, 2(10); 76-91
    1895-975X
    2084-3860
    Pojawia się w:
    Przegląd Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krzysztof Kieślowski and Ingmar Bergman – once again about a certain artistic relationship
    Autorzy:
    Dąbrowski, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923211.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    disease
    documentary film
    fiction film
    death
    Krzysztof Kieślowski
    Ingmar Bergman
    Polish cinema
    Swedish cinema
    Opis:
    Krzysztof Kieślowski and Ingmar Bergman belonged to different generations of film authors, but there was a certain artistic kinship between them. They were both interested in issues related to human existence, but their films also seem similar in terms of their aesthetic dimensions, in particular, their cinematographic style. Both directors also created films deriving from their private experience, often creating characters on screen who seem to be in some respect their alter egos. This articles deals with various similarities between the cinema of Kieślowski and Bergman.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 87-107
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walerian Borowczyk jako dokumentalista surrealistyczny
    Walerian Borowczyk as a surrealist documentary filmmaker
    Autorzy:
    Prusinowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792561.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    surrealism
    documentary film
    French cinema
    Polish cinema
    surrealizm
    film dokumentalny
    kino francuskie
    kino polskie
    Opis:
    Słynny krytyk André Bazin dzielił filmowców na tych, którzy wierzą w obraz, i tych, którzy wierzą w rzeczywistość. Dokumentalną twórczość Waleriana Borowczyka, znanego przede wszystkim z filmów animowanych i fabularnych, trudno jednoznacznie przyporządkować do którejkolwiek z tych kategorii. Autor powyższego artykułu poddaje analizie tę część artystycznego dorobku reżysera, reprezentowaną przez takie filmy jak Dyptyk (Diptyque, 1967), Wyjątkowa kolekcja (Une collection particulière, 1973), List z Paryża (Brief von Paris, 1976) czy Miłość – potwór wszechczasów (L’amour – monstre de tous les temps, 1977). Obrazy te stanowią rzadkie przykłady wykorzystania elementów surrealizmu w kinie dokumentalnym.
    Famous film critic André Bazin classified a distinction between “those directors who put their faith in the image and those who put their faith in reality”. The documentary output of Walerian Borowczyk, best known for his animated and feature films, seems difficult to fit into any of these categories. The author of this article analyses Borowczyk’s films as Diptych (Diptyque, 1967), A Private Collection  (Une collection particulière, 1973), Letter from Paris (Brief von Paris, 1976) and The Greatest Love of All Times (L’amour – monstre de tous les temps, 1977). Those pictures are rare examples of surrealist ideas incorporated into documentary cinema.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2023, 9; 229-239
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza brytyjskiej docusoap i polskiej telenoweli dokumentalnej w kontekście produkcyjno-nadawczym
    The Genesis of the British Docusoap and the Polish Documentary Soap Opera in a Production and Broadcast Context
    Autorzy:
    Kosińska-Krippner, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340684.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    docusoap
    telenowela dokumentalna
    Telewizja Polska
    BBC
    ramówka telewizyjna
    documentary soap opera
    Polish Television
    TV schedule
    Opis:
    Pod koniec XX w. europejskie publiczne stacje telewizyjne musiały zawalczyć o publiczność z coraz liczniejszymi stacjami komercyjnymi. Rozwiązaniem miały być prawdziwe historie z życia ludzi, które zapożyczały styl i środki dramaturgiczne od seriali fikcyjnych, jak np. docusoap – telewizyjny gatunek hybrydowy łączący właściwości dokumentalizmu obserwacyjnego z cechami opery mydlanej. Realizatorzy docusoap wykorzystali warunki, jakie pojawiły się w produkcji i strukturę ramówki tak, by nowy gatunek dostarczał stacjom jak największej liczby widzów, czyli odpowiednich wskaźników oglądalności i wysokich ocen, od których zależało zainteresowanie reklamodawców kupowaniem czasu antenowego. W europejskich stacjach telewizyjnych nastąpiła moda na docusoap, która nie ominęła także Polski. Autorka opisuje okoliczności powstania, rozkwit oraz kres docusoap w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz telenoweli dokumentalnej w Polsce. Porównuje sytuację produkcyjno-nadawczą, znaczenie i rolę tych gatunków oraz wskazuje narodowe różnice w tym zakresie.
    At the end of the 20th century, European public television stations had to fight for an audience with a growing number of commercial stations. The solution was to be found in true stories from the lives of people, which borrow style and dramaturgy from fictional series, such as docusoap – a hybrid television genre that combines the properties of observational documentalism with the features of the soap opera. The makers of docusoap took advantage of the conditions that appeared in television production and the structure of the TV schedule, so that the new genre would provide stations with the largest number of viewers, i.e. appropriate viewership rates and high ratings, which determined advertisers’ interest in buying airtime. In European television stations there was a fashion for docusoap, which did not bypass Poland. The author describes the circumstances of the creation, the flourishing and the end of docusoap in Great Britain and Germany and documentary soap opera in Poland. She compares the production and broadcasting situation, as well as the significance and role of docusoap and docu-drama, pointing to national differences in this area.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 293-314
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy Prywatnym a Publicznym. Na Granicy Teatru, Performance i Sztuki (dla) Miejsca
    Between Public and Private. On the Border of Theatre, Performance and Art (for) the Specific Place
    Autorzy:
    Terciak, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424629.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    nurt dokumentalny w polskim teatrze
    historia mówiona
    verbatim
    eksperci codzienności
    performance
    sztuka (dla) miejsca
    archiwalia
    szwalniaDOK
    documentary trend in Polish theatre
    oral history
    daily experts
    art for places
    archievs
    Opis:
    Tekst dotyczy metod pracy z dokumentem, archiwami i historią mówioną w obszarze teatru współczesnego, który ze względu na swą wielotworzywowość sytuuje się na granicy działań znamiennych także dla sztuki performance i sztuki (dla) miejsca. Autorka (teatrolożka i kuratorka ogólnopolskiego przeglądu sztuki dokumentu, verbatim i non-fiction szwalnia.DOK) na wybranych przykładach chce zaprezentować, jak w indywidualny sposób dla danego artysty (i zespołu) przebiega proces przygotowawczy do realizacji zdarzenia; jak kształtuje się język wypowiedzi wizualnej i co determinuje podejmowane przez twórców decyzje dotyczące przedstawianej formy i treści. Analiza strategii pracy z dokumentem przeprowadzona zostanie wobec poniższych działań: Import/ Export, reż. Michał Stankiewicz (eksperci codzienności); Jesteśmy przynętą, kochanie!, reż. Agnieszka Wąsikowska (metoda verbatim); Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej, koncepcja i realizacja: Ludomir Franczak (performance w przestrzeni teatralnej); Pobyt tolerowany, koncepcja i realizacja: Weronika Fibich i Ewa Łukasiewicz (performance w przestrzeni prywatnej); Rysunek z pamięci, kreacja zespołowa: Teatr Kana/ Teatr Szwalnia (sztuka dla miejsca).
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 217-239
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To film an inconceivable reality: the manifesto of the young Kieślowski
    Autorzy:
    Jazdon, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923206.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Krzysztof Kieślowski
    Kazimierz Karabasz
    André Bazin
    documentary film
    film and literature
    non-fiction cinema classics
    dramaturgy of reality
    documentary film ethics
    Polish cinema
    film theory
    Opis:
    In his master’s thesis, Documentary Film and Reality, Krzysztof Kieślowski dealt with a number of problems that turned out to play a vital role in his future film career, and its documentary period in particular. This range of topics includes the concept of ‘the dramaturgy of reality’, one of the methods for factual filmmaking he intended to put into practice, but also such ideas as the relation between film and literature, between documentary film and ethics, and the difference between reportage and documentary filmmaking. These concepts had an influence on his documentary filmmaking andled him to develop other concepts and methods for documentary filmmaking. From the perspective of Kieślowski’s creative oeuvre, the thesis Documentary Film and Reality reads as a manifesto by the young filmmaker.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 155-166
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Polski Ludowej w MC. Człowiek z winylu i Jaskółce w reżyserii Bartosza Warwasa
    The Image of The Polish People’s Republic Present in Bartosz Warwas’ Mc. Człowiek z winylu and Jaskółka
    Autorzy:
    Sikorska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920873.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bartosz Warwas
    Jaskółka
    MC. Człowiek z winylu
    The Polish People’s Republic
    mock-documentary
    mockumentary formula
    the Polish Cinema of Moral Anxiety
    Opis:
    The article is an analysis of the films Mc. Człowiek z winylu and Jaskółka, both directed by Bartosz Warwas, in terms of how they present the image of the Polish People’s Republic. In the first movie, the director presents the subject in a humorous way, through the use of a dockumentary formula. Jaskółka, on the other hand, is a feature film, in which the image of the PRL emerges through a retrospective presentation of the history of the life of the main character – Agnieszka Jaskółka. Both films have a number of references to the Polish Cinema of Moral Anxiety as well as the use of archival footage, but they present it in a different manner.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 197-204
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Partii portret nieoczywisty: filmowe opowieści o Lechosławie Goździku, Leonardzie Borkowiczu i Toni Lechtman
    Autorzy:
    Zwierzchowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041038.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Polish United Workers Party
    Polish Cinema
    documentary film
    Lechosław Goździk
    Leonard Borkowicz
    Tonia Lechtman
    Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
    kino polskie
    film dokumentalny
    Opis:
    The film representations of the Polish United Workers’ Party are most often inserted in the dichotomous world of values, with explicitly assigned assessments. This article is concerned with the films reflecting in a more complex way on the Party members’ fates, perceiving individual biographies, being open to various interpretations of the past and able to separate the assessment of the system and the activities of particular persons. When analyzing the film images of Lechosław Goździk, Leonard Borkowicz, and Tonia Lechtman: Metryka Goździka (Goździk’s certificate, 2002) by Joanna Tryniszewska-Obłoj and Joanna Pieciukiewicz, Tonia i jej dzieci (Tonia and her children, 2011) by Marcel Łoziński, and Bezsenność (Insomnia, 2012) by Andrzej Titkow, as well as 45–89 (1990) by Łoziński, I tried to reconstruct both the image of the heroes they contain and the form of filmic expression. The authors answer the questions about events and attitudes, but they do not strive for the precision of academic history. They take into account historical and political circumstances, however, they concentrate on individual experience and memory. The films rehabilitate neither the communist system nor the Polish United Workers’ Party. Yet, they allow us to see the examples of their internal complexity as well as some ways to talk about them.
    Filmowe reprezentacje PZPR są najczęściej wpisane w dychotomiczny świat wartości, z jednoznacznie przypisanymi ocenami. W niniejszym artykule skupiam się na filmach zawierających bardziej skomplikowane rozważania na temat losów członków partii, dostrzegających jednostkowe biografie, otwartych na różne interpretacje przeszłości, potrafiących rozgraniczyć ocenę systemu i działań poszczególnych osób. Analizując filmowe portrety Lechosława Goździka, Leonarda Borkowicza i Toni Lechtman: Metrykę Goździka (2002) Joanny Tryniszewskiej-Obłoj i Joanny Pieciukiewicz, Tonię i jej dzieci (2011) Marcela Łozińskiego i Bezsenność (2012) Andrzeja Titkowa, jak również 45–89 (1990) Łozińskiego, staram się zrekonstruować zarówno zawarty w nich obraz bohaterów, jak i formę filmowej wypowiedzi. Twórcy odpowiadają na pytania o wydarzenia i postawy, nie dążą wszakże do precyzji akademickiej historii. Biorą pod uwagę okoliczności historyczne i polityczne, koncentrują się jednak na indywidualnym doświadczeniu i pamięci. Filmy te nie stanowią rehabilitacji systemu komunistycznego ani Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozwalają jednak dostrzec przykłady ich wewnętrznej złożoności, jak również pewne sposoby opowiadania o nich.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 51; 687-704
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish and Lithuanian Tatars. One history and two stories
    Autorzy:
    Warmińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480660.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Polish Tatars
    Lithuanian Tatars
    ethnic identity
    ethnohistory
    documentary
    Polscy Tatarzy
    litewscy Tatarzy
    tożsamość etniczna
    etnohistoria
    film dokumentalny
    Opis:
    The aim of this article is to discuss the problem of relations between history, memory and ethnic identity. The closer look at similarities and differences pertaining to the character of the ethnicity of Polish and Lithuanian Tatars is taken with a special focus on the vision of ethno-history shared by each group. The empirical part of this text includes the description and interpretation of four documentaries. The analysis of visual materials show how Polish and Lithuanian Tatars use their cultural resources, e.g. the history and the past (partly common, partly different) to communicate their ethnic identity.
    Celem tego artykułu jest analiza relacji między historią, pamięcią i tożsamością etniczną. Szczególną uwagę skupiono na ukazaniu podobieństw i różnic między polskimi i litewskimi Tatarami w kontekście występującej w każdej z grup wizji etnohistorii. W części empirycznej zwarto opis i interpretację czterech filmów dokumentalnych. Analiza materiałów wizualnych pokazuje jak w obu społecznościach używa się kulturowych zasobów, to jest historii i przeszłości (podobnej, ale też odmiennej) w procesach komunikacji etnicznej tożsamości.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 2; 111-122
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie jest nasz dom? Historia pewnego filmu
    Where is our home? The story of a film
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921226.pdf
    Data publikacji:
    2017-08-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    World War II
    Polish cinema
    documentary
    children
    Warsaw Uprising
    Irena Byrska
    Tadeusz Byrski
    Antoni Bohdziewicz
    Stanisław Rodowicz
    Opis:
    The article tells the story of the making of a little-known Polish documentary shot in 1944 and 1945. The film depicts the fate of a group of children from Warsaw who were at a summer camp in Stoczek Lukowski when the Warsaw Uprising began.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 314-322
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spektakl Zakonnice Odchodzą po Cichu jako Przykład Tendencji Demaskatorskich w Polskim Teatrze Dokumentalnym
    The Performance The Nuns Leave Quietly as an Example of the Unmasking Tendencies in Polish Documentary Theatre
    Autorzy:
    Zimnica-Kuzioła, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424587.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    teatr dokumentalny
    non-fiction
    społeczne tabu
    zakonnice
    polski kościół katolicki
    documentary theater
    social taboo
    nuns
    Polish catholic church
    Opis:
    Artykuł dotyczy tendencji demaskatorskich w polskim teatrze dokumentalnym. W pierwszej części Autorka podejmuje próbę ujęcia differentia specifica teatru dokumentalnego i rozważa przyczyny zwiększonego zainteresowania tym nurtem zarówno ze strony profesjonalnych krytyków, jak i potocznych widzów. Druga część tekstu stanowi analizę spektaklu Zakonnice odchodzą po cichu, zrealizowanego w opolskim Teatrze im. Jana Kochanowskiego. Przedstawienie powstało na kanwie głośnego reportażu Marty Abramowicz, która przeprowadziła dwadzieścia rozmów z byłymi mniszkami. Twórczynie spektaklu poszerzyły jego spektrum tematyczne o problem aktorstwa i poszukiwały analogii pomiędzy powołaniem zakonnym i misją społeczną aktora. Rozważając problem demaskatorskiego charakteru nagrodzonego Złotą Maską dzieła teatralnego, Autorka konstatuje, iż dotyczy ono kwestii tabuizowanych w publicznym dyskursie i dlatego generuje tak silne emocje widzów. Relacje sióstr, które odeszły z zakonu to ich subiektywna prawda, to zwierzenia intencjonalnie hiperbolizujące ciemną stronę zakonnej rzeczywistości. Niemniej przełamują one milczenie na temat realiów zakonnego życia i animują dyskusję dotyczącą podrzędnej roli kobiet w strukturach Kościoła. Teatr dokumentalny ma zatem potencjał odkrywania treści niepopularnych, traktowanych jako społeczne tabu.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 241-247
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Notatki z wygnania. Skibet. Hatikvah (1970/2010) i Return To Poland (1981) Mariana Marzyńskiego
    Notes From Exile. Skibet. Hatikvah (1970/2010) And Return To Poland (1981) Mariana Marzyńskiego
    Autorzy:
    Preizner, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449346.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Marian Marzyński
    emigracja
    Marzec’68 w Polsce
    film dokumentalny
    relacje polsko-żydowskie,
    polscy Żydzi
    Marian Marzynski
    emigration
    March of 68 in Poland
    documentary
    Polish-Jewish relations
    Polish Jews
    Opis:
    Marian Marzyński jest znanym i cenionym twórcą filmów dokumentalnych, w których, bazując w dużej mierze na własnej biografii, opowiada o trudnych polsko-żydowskich relacjach oraz dwudziestowiecznej historii. Charakterystyczny styl reżysera – stała obecność w świecie przedstawionym, autorski komentarz, liczne nawiązania do własnego życiorysu, prowadzona z ręki kamera, wykorzystywanie materiałów z gromadzonego przez dziesięciolecia archiwum – pozwalają mu snuć narrację z perspektywy świadka i uczestnika wielkiej Historii. Istotnym wątkiem w twórczości reżysera jest emigracja. Zmuszony do niej w wyniku wydarzeń określanych wyrażeniem „Marzec ‘68”, jako pierwszy przekuł to doświadczenie na wypowiedzi artystyczne. Jego debiut zagraniczny – zrealizowane dla duńskiej telewizji „Skibet/Hatikvah” (1970/2010) – to pierwszy zapis filmowy sytuacji, w jakiej znaleźli się Polacy żydowskiego pochodzenia, którzy opuścili Polskę w wyniku antysemickiej nagonki. Obraz ludzi pozostających w zawieszeniu, niepewnych przyszłego losu i własnej tożsamości, jest przejmujący, mimo – a może właśnie dzięki niemu – surowości i skromności obrazu. Poświęcony mu tekst Joanny Preizner osadza filmy Marzyńskiego w historycznym, politycznym i obyczajowym kontekście, czyniąc ze wspomnień marcowych emigrantów osobną opowieść, niezbędną do zrozumienia wydarzeń i wypowiedzi pokazanych na ekranie.
    Marian Marzyński is a well-known and valued director of documentary films in which, basing mostly on his own biography, he talks about difficult Polish-Jewish relations and 20th-century Eastern European history. The director’s characteristic style – constant presence in the diegesis, author’s commentary, numerous references to his own biography, camera from the hand, using materials from the archive collected for decades - allow him to narrate the narrative from the perspective of a witness and participant in the great History. An important thread in the director’s work is emigration. Forced to leave his homeland as a result of the events called “March ‘68,” he was the first to translate this experience into artistic expression. His debut abroad – made for the Danish television “Skibet / Hatikvah” (1970/2010) – is the first recording of a situation in which Poles of Jewish origin found themselves after leaving Poland as a result of anti-Semitic campaign. The image of lost people, unsure of their future fate and their own identity, is absolutelty impressive, despite – or maybe thanks to – the severity and modesty of the image. The text by Joanna Preizner on that picture sets Marzyński’s films in a historical, political and moral context, making the memories of March ‘68 emigrants a separate story, necessary to understand the events and statements shown on the screen.
    Źródło:
    Polonia Journal; 2019, 10; 67-125
    2083-3121
    Pojawia się w:
    Polonia Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Audiovisual Tactics of Resistance of the Polish Anti-Communist Opposition in the 1980s as Illustrated by Tomasz Łabędź’s Kalendarz Wojny (War Calendar)
    Audiowizualne taktyki oporu polskiej opozycji antykomunistycznej w latach 80. Na przykładzie produkcji Kalendarz Wojny w reżyserii Tomasza Łabędzia
    Autorzy:
    Więch, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339113.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Video Kontakt
    taktyka oporu
    film dokumentalny
    opozycja antykomunistyczna
    Polska Republika Ludowa
    tactics of resistance
    documentary film
    anti-communist opposition
    Polish People’s Republic
    Opis:
    This study is an interdisciplinary presentation of the changing media paradigm of the Polish anti-communists opposition in the 1980s. The article, in particular, emphasizes the first production of the Polish émigré media institution Video Kontakt, titled War Calendar, directed by Tomasz Łabędź. Interpreted as an example of audiovisual tactics of resistance, his work employed subversion and counterpoint to expose the discursive hypocrisy of the communist regime in Poland. The article also discusses the support that Polish dissident groups received from the Western trade unions and government agencies leading to the ‘paralel society’ with its own communication potential.
    Niniejsze opracowanie przedstawia w sposób interdyscyplinarny zmieniający się paradygmat medialny obecny w polskiej opozycji antykomunistycznej lat 80. XX w. Skupiono się na pierwszej produkcji polskiej emigracyjnej instytucji medialnej Video Kontakt pt. Kalendarz Wojny w reżyserii Tomasza Łabędzia. Dzieło to, będące przykładem audiowizualnej taktyki oporu, wykorzystuje dywersję i kontrapunkt w celu ujawnienia hipokryzji reżimu komunistycznego w Polsce. W artykule omówiono także wsparcie dla ugrupowań polskich dysydentów, jakie zostało udzielone przez związki zawodowe i organy rządowe krajów zachodnich, co doprowadziło do powstania „społeczeństwa równoległego” posiadającego swój własny potencjał komunikacyjny.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2022, 43; 427-453
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filmy do czytania
    Films for Reading
    Autorzy:
    Jaskulski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311697.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Andrzej Barański
    nowy kanon kina polskiego
    film oświatowy
    animacja
    film dokumentalny
    kino eksperymentalne
    new canon of Polish cinema
    educational film
    animation
    documentary film
    experimental cinema
    Opis:
    W rozmowie Filmy do czytania Andrzej Barański opowiada o mniej rozpoznanej stronie swojej twórczości. Tematem wywiadu są trzy filmy krótkometrażowe. Ich unikatowość polega nie tylko na łączeniu różnych technik – dokumentalnych, animowanych, oświatowych – lecz także na koncepcji zawartej w tytule. Potok (1985), Edukacja sentymentalna (1986) i Pobyt czasowy (2004) są filmami, w których pomimo zastosowanej ikonografii dominantę kompozycyjną stanowią słowa, hasła z leksykonu, instruktaże, dokumenty (podania, meldunki etc.). Widz otrzymuje możliwość „przeczytania” tych filmów, a w trakcie lektury może poszukiwać różnych tropów interpretacyjnych. Wywiad oprócz tradycyjnej warstwy informacyjnej charakteryzuje – zgodna z ideą i duchem dzieł – próba eksperymentu polegająca na „przeczytaniu” filmów wspólnie z reżyserem przez prowadzącego rozmowę. Pozwala to na wyeksponowanie znaczenia filmowych środków wyrazu, zwłaszcza sztuki montażu. Całość wpisuje się w badania nad mało dotychczas rozpoznanymi zjawiskami historii kina polskiego.
    In the interview Films for Reading, the director Andrzej Barański tells us about a lesser-known part of his work, namely three short films. Their uniqueness consists in the combination of different techniques – documentary, animation, educational – but also in the concept mentioned in the interview title. In The Stream (Potok, 1985), Sentimental Education (Edukacja sentymentalna,1986), and Temporary Residence (Pobyt czasowy, 2004), the stylistic modes – besides the iconography used – are contained in words, such as lexicon entries, guidelines, documents (applications, registrations etc.). The spectators have an opportunity to actually “read” these films. Such reading might lead them to various interpretations. The interview is informative, but even more so – in line with the idea and the spirit of the film works – it is an attempt to “read” the films together with the author/director. In the course of discussion, various means of expression are exposed, in particular the art of film editing. The entire interview can be seen as part of research on previously understudied areas in the Polish cinematic history.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 178-201
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Verba volant, scripta manent. Spuścizna dokumentacyjna powstania styczniowego
    Verba Volant, Scripta Manent: Documentary Legacy of the January Uprising
    Autorzy:
    Krochmal, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232829.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    powstanie styczniowe
    archiwa państwowe
    spuścizna dokumentacyjna
    duchowieństwo w powstaniu styczniowym
    tajemne państwo polskie
    January Uprising
    state archives
    documentary heritage
    clergy in the January Uprising
    secret Polish state
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie skomplikowanych losów spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego oraz ocena jej obecnego potencjału badawczego. Szczególną uwagę poświęcono materiałom źródłowym dotyczącym roli w powstaniu styczniowym Kościołów różnych wyznań, postawy hierarchii kościelnej wobec toczących się wydarzeń oraz udziału duchowieństwa w działaniach powstańczych. Przedmiotem zainteresowania były zarówno materiały archiwalne zgromadzone przez archiwa i instytucje pamięci w Polsce, jak i poza jej obecnymi granicami. Twórcami spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego były zarówno organy władzy utworzonego państwa podziemnego i osoby zaangażowane w ruch powstańczy, jak i władze zaborcze. Najważniejsza dla odtworzenia dziejów ruchu narodowego część dokumentacji powstała w toku bieżącej działalności centralnych oraz terenowych władz powstańczych. Główna jej część jest przechowywana w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i w 2014 r. została wpisana na prestiżową listę krajową w programie UNESCO „Pamięć Świata”. Ważne źródła gromadzą archiwa państwowe w 13 miastach: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok i Suwałki. Materiały dotyczące reakcji Galicji na wybuch powstania 1863 r. są przechowywane w Archiwum Państwowym w Przemyślu, Archiwum Państwowym w Rzeszowie oraz Archiwum Narodowym w Krakowie. Fragmenty spuścizny dokumentacyjnej powstania zachowały się w archiwach instytucji polonijnych poza krajem oraz w zasobach archiwów państw sąsiadujących obecnie z Polską. Są to materiały przechowywane w archiwach państwowych w Ukrainie (głównie we Lwowie i w Kijowie), Białorusi (archiwa w Mińsku), Litwie (w archiwach i bibliotekach w Wilnie) oraz Rosji (w archiwach w Moskwie i Petersburgu oraz państwowych archiwach obwodowych w Irkucku, Omsku i Tobolsku).
    The aim of this article is to recall the complicated fate of the legacy documentation of the January Uprising and to assess its current research potential. Special attention was paid to source materials concerning the role of churches of various denominations in the Uprising, the attitude of the church hierarchy towards the events and the participation of the clergy in the Uprising. The subject of interest were both archival materials collected by archives and rememberance institutions in Poland and beyond its current borders. The documentation was created by both the authorities of the newly created Underground State and people involved in the insurgent movement, as well as the partitioning authorities. The documents that were essential for reconstructing the history of the national movement were created as part of the current activities of the central and local insurgent authorities. Its principal part is stored in the Central Archives of Historical Records in Warsaw and in 2014 it was entered on the prestigious national list in UNESCO’s “Memory of the World” program. Important resources are held by state archives in 13 cities: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok and Suwałki. Materials concerning Galicia’s reaction to the 1863 Uprising are stored in the State Archives inPrzemyśl, the State Archives in Rzeszów and the National Archives in Kraków. Fragments of the documentary legacy of the uprising have been preserved in the archives of Polish diaspora institutions outside the country and in the archives of the countries currently neighboring Poland. These are materials stored in state archives in Ukraine (mainly in Lviv and Kiev), Belarus (archives in Minsk), Lithuania (in archives and libraries in Vilnius) and Russia (in the archives in Moscow and St. Petersburg and the state regional archives in Irkutsk, Omsk, Tobolsk).
    Źródło:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 27-74
    2658-1175
    2719-3144
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metodologiczne problemy historii powojennego dokumentu filmowego w Polsce
    The Methodological Problems of Studies on the History of Polish Postwar Documentary
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920404.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    documentary
    genre
    non-fiction film
    editing
    language of moving pictures
    film history
    historiography
    social realism
    post-war Polish cinema
    Stalinism
    film industry
    film production
    distribution
    ideology
    film poetics
    rhetorics
    Opis:
    The Methodological Problems of Studies on the History of Polish Postwar Documentary The author discusses the narratives and stereotypical (ideological) point of view as a matrix for constructing an overly simple image of the Polish documentary in the postwar period (1944–1955) as shadowed in the untruth of political discourse. In Marek Hendrykowski’s opinion this particular period in Polish documentary film was much more complicated and multi perspectived (in a “dialogical” sense) as a research object posing new questions and opening new perspectives for film historians.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 249-255
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religious and quasi-religious attitudes in four Polish documentaries from 2008–2019
    Autorzy:
    Kopczyński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135403.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish film
    documentary
    religious film
    transcendental style
    Romanticism
    paradigm of Romanticism
    religion in film
    Roberta Grossman
    Who Will Write Our History
    Beata Dzianowicz
    Kites
    Anna Zamecka
    Communion
    Tomasz Sekielski
    Tell No One
    Opis:
    The paper aims to present different ways of showing religious and quasi-religious attitudes in contemporary Polish documentaries. The discussion is based on four feature-length films: Kites by Beata Dzianowicz (2008), Communion by Anna Zamecka (2016), Who Will Write Our History by Roberta Grossman (2018), and Tell No One by Tomasz Sekielski (2019). The author evaluates the methodological usefulness of reflection in the documentary of the “religious film” category used in Polish research and the concept of “transcendent(al) style” taken from Paul Schrader’s book. Occasionally touching upon the question of the relationship with audiences, the author also mentions the paradigm of Polish Romanticism present in contemporary culture.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2021, 30, 39; 139-155
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja sztuki Rolfa Hochhutha Namiestnik (Der Stellvertreter 1963) w Polsce
    Polnische Rezeption des Dramas Der Stellvertreter (1963) von Rolf Hochhuth
    The Polish Reception of Der Stellvertreter (1963) by Rolf Hochhuth
    Autorzy:
    Szyndler, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784309.pdf
    Data publikacji:
    2016-11
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Rolf Hochhuth
    Namiestnik
    Holokaust
    teatr dokumentarny
    polska recepcja Rolfa Hochhutha
    Der Stellvertreter
    Holocaust
    documentary theater
    Polish Recep-tion of „Der Stellvertreter“ by Rolf Hochhuth
    Dokumentartheater
    polnische Rezeption des Stellvertreters von Rolf Hochhuth
    Opis:
    Der Stellvertreter by Rolf Hochhuth is a play which is both political and ethical in nature. It is generally recognized as a text that has broken a taboo and triggered an international debate on the papacy and the Holocaust. This first piece of documentary theater condemns the Pope Pius XII because of his failure to denounce the mass murder of the Jews. The play was first staged in Poland in 1966 and at that time was used by the authorities of the People’s Republic of Poland as the instrument in their ideological struggle with the Catholic Church. The play came under severe criticism because of the traumatic experience of World War II which were still fresh in the memory of Polish spectators. They were upset that the accusations of the Pope came from a German playwright, which was perceived as diluting the German responsibility for the atrocities of the Holocaust. Some critics shared negative views of the playwright concerning Pontifex, others saw in art attempts to drop the part of German guilt for Nazi crimes at someone else.
    Celem artykułu jest analiza pierwszych reakcji polskiego odbiorcy na dramat Rolfa Hochhutha Namiestnik, który zyskał powszechne uznanie jako tekst inicjujący międzynarodową debatę wokół postawy papieża wobec Holocaustu. Utwór wzbudził wiele kontrowersji, gdyż autor winił Piusa XII za jego milczenie, burząc tym samym istniejący mit „dobrego pasterza”. Wyniki analizy reakcji prasowych na inscenizację dramatu Hochhutha wykazały, że utwór stał się w Polsce wydarzeniem politycznym polaryzującym opinie widzów. Część krytyków podzielała negatywne zdanie dramatopisarza o osobie Pontifexa, inni dostrzegli w sztuce próbę zrzucenia części niemieckiej winy za zbrodnie hitlerowskie na osoby trzecie. Było to spowodowane traumatycznymi doświadczeniami II wojny światowej, których pamięć była nadal świeża w pamięci kolektywnej narodu polskiego. Inscenizacja dramatu posłużyła władzom PRL-u za instrument walki ideologicznej z Kościołem. Biorąc pod uwagę fakt, że premiera Namiestnika w Teatrze Narodowym w Warszawie miała miejsce zaledwie dwa dni po rozpoczęciu obchodów Milenium Chrztu Polski, nasuwa przypuszczenie, że sztuka, zakłócając uroczystości, posłużyła władzom PRL-u za instrument walki ideologicznej z Kościołem.
    Das Ziel des Beitrags ist die Analyse der polnischen Reaktionen auf das Drama Der Stellvertreter von Rolf Hochhuth. Das Drama wird allgemein gewürdigt als ein Text, der eine internationale Debatte über den Papst Pius XII und den Holocaust angestoßen, und damit ein Tabu gebrochen hat. Die Analyse der polnische Pressestimmen hat ergeben, dass Der Stellvertreter in Polen zu einem Politikum wurde und die Meinung der Zuschauer polarisierte. Während die staatskonformen Journalisten die kritische Einstellung des Autors gegenüber Pius XII teilten, stießen sich die Anderen an der Tatsache, dass ein Deutscher den Papst für dessen Schweigen an-prangert. Darin wurde ein Versuch gesehen, einen Teil der deutschen Schuld Dritten in die Schuhe zu schieben. Die Inszenierung des Dramas im Warschauer Nationaltheater wurde von der sozialistischen Regierung als Waffe im ideologischen Kampf mit der katholischen Kirche eingesetzt. Die in ganz Europa für Aufsehen sorgende Kritik am Papst Pius XII sollte das feierliche Begehen des Millenniums der „Taufe Polens“ stören.
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2016, 1; 51-69
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jarmo Jääskeläinen – „imigrant z polską duszą”
    Jarmo Jääskeläinen – „immigrant with Polish soul”
    Autorzy:
    Hučková, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921324.pdf
    Data publikacji:
    2017-08-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jarmo Jääskeläinen
    documentary
    Polish contemporary history
    the Church in Poland
    Famine Disease
    Death of a Student
    The Coronation
    Bulwark of Christianity
    Mass for the Homeland
    Monument
    The Limits of Democracy
    Prison-Wallet Freedom
    Perspective
    Heroes and Martyrs
    Opis:
    Polish topics occupy an important place in the work of the Finnish filmmaker Jarmo Jääskeläinen. Since the 70s he made his films outside censorship, and his penetrating gaze on the Polish reality allowed glimpse its dimensions closely invisible or ignored. While maintaining fidelity to the facts, he talks about the most important problems, stages the phenomena of contemporary Polish history, society, culture.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 47-58
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "The Family of Man" po latach. Wokół krytyki i recepcji wystawy
    The Family of Man a few decades later
    Autorzy:
    Leśniak, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887883.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Edward Steichen
    fotografia artystyczna
    fotografia polska po 1945 roku
    fotografia obca po 1945 roku
    krytyka artystyczna
    recepcja
    reportaż
    socrealizm
    wystawy fotograficzne
    zimna wojna
    artistic photography
    Polish photography after 1945
    foreign photography after 1945
    criticism of art
    reception
    documentary
    socialist realism
    photography exhibitions
    cold war
    Opis:
    The photographic exhibition The Family of Man created by Edward Steichen was for the first time opened in the halls of the Museum of Modern Art in New York in 1955. It was a great commercial success and in the next less than ten years it was shown in 68 countries the world over. In the years 1959-1960 it also came to Poland and owing to its favorable reception became one of the most important turning points in the history of the Polish post-war photography, both artistic and documentary. During the next years the exhibition The Family of Man was also subjected to harsh criticism. The starting point for the present paper is the image of the exhibition that emerges from the Polish writing. The literature of the subject is modest, it consists mainly of small contributions; moreover, there are several works, in which thoughts taken from a few famous critical texts devoted to the exhibition, among others from the texts by Roland Barthes, Susan Sontag, Allan Sekula, are cited without any reflections. Only some Polish researchers interpret these important critical opinions with respect to the specific political and artistic situation that existed in Poland of the 1950s and 1960s (among others socialist realism, Gomuła’s thaw). The present article aims at indicating the profits from a reinterpretation of the exhibition on the ground of the history of Polish photography, and also of Polish culture of the post-war decades. The author tries to indicate the basis for studying Polish reception of the Steichen project. The reflections contained in the present paper are mainly focused on several subjects that are important for the exhibition, like the war, the American politics in the era of the cold war, the family. Moreover, the discussion also points to some aspects of the origin of the exhibition and to the conception of photography that is contained in it.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 205-240
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-41 z 41

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies