Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "North Atlantic Alliance" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Changes in Polish Strategic Culture in the Context of Challenges and Threats of the 21st Century
    Autorzy:
    Zarobny, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807744.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    security
    strategic
    European security institutions
    the North Atlantic Alliance
    arms traditions
    Opis:
    In the article the author presents the genesis and evolution of the research on strategic culture. He also conducts an analysis of the conditions and factors shaping the Polish strategic culture and the role of the Polish national security strategy in it. Attempts are also made to evaluate the Polish strategic culture, with an emphasis on the perception of the role of military forces in it. The main research problem is as follows: Is strategic culture really present in Poland and what were the conditions for its development? Specific questions to be answered are: What has characterized strategic culture in Poland? What factors have determined the shape of Polish strategic culture? What is its impact on foreign policy and Poland’s security? How are armed forces perceived in Polish strategic culture? The main conclusion is that Poland has its own strategic culture, which has been shaped by historical experience.
    Źródło:
    Security Dimensions; 2020, 34(34); 122-144
    2353-7000
    Pojawia się w:
    Security Dimensions
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafora w służbie polityki. Aleksander Kwaśniewski o wstąpieniu Polski do NATO i akcesji do Unii Europejskiej
    Metaphor at the Service of Politics. Aleksander Kwaśniewski on Poland’s Accession to NATO and the European Union
    Autorzy:
    Wołoszyn, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035337.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    metaphor
    North Atlantic Alliance (NATO)
    European Union (EU)
    European integration
    presidential discourse
    Opis:
    The aim of the article is to analyse selected metaphors used by the President of the Republic of Poland, Aleksander Kwaśniewski, in public appearances during his presidency in from 1995 to 2005. The subject of interest are public appearances in which A. Kwaśniewski talked about the preparation and accession of Poland to one of the most prestigious organisations in the world – the North Atlantic Alliance (NATO) in 1999 and the European Union (EU) in 2004. The author analyses selected metaphors (including: HOME, ROAD, FAMILY), regarding Poland’s accession to these structures, which were used by the president in his speeches. The author discusses how A. Kwaśniewski, who was then the head of state, used metaphors to present his attitude towards the issue of Poland’s integration with North Atlantic Alliance and accession to the European Union and what vision of Poland’s presence in these structures he had.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2021, 28, 2; 393-413
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Вступ Швеції і Фінляндії до НАТО як чинник зміни європейської системи безпеки
    Sweden's and Finland's Accession to NATO as a Factor in Changing the European Security System
    Autorzy:
    Martynov, Andriy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676789.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-20
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    європейська система безпеки
    Північноатлантичний альянс (НАТО)
    Швеція
    Фінляндія
    European security system
    North Atlantic Alliance (NATO)
    Sweden
    Finland
    Opis:
    Стаття присвячена аналізу передумов та наслідків вступу Швеції і Фінляндії до НАТО. Зазначається, що відмова цих скандинавських держав від нейтрального зовнішньополітичного курсу пов’язана як із кризою європейської регіональної, так і глобальної систем безпеки. Безпосереднім приводом для цього стала активна фаза війни РФ проти України. Методологічне забезпечення висновків статті ґрунтується на теорії політичного реалізму та проблемно-хронологічному аналізі новітньої історії міжнародних відносин. Наукова новизна статті полягає у з’ясуванні комплексу геополітичних, військово-стратегічних, історичних передумов і наслідків вступу Швеції і Фінляндії до НАТО.
    The article analyzes the prerequisites and consequences of the accession of Sweden and Finland to NATO. Neutrality is avoiding participation in wars and non-participation in military-political blocs in peacetime, as well as not providing national territory for foreign military bases, and refusing to sell weapons to opposing parties. The Russian ultimatum of November 2021 with the demands that NATO renounce the expansion of the alliance testified to the fact of a deep crisis of the European security system. The trend towards the formation of a multipolar system of international relations has changed the logic of the policy of neutrality. Defeat in the Northern War of 1700-1721 prompted Sweden to switch to a policy of active neutrality. In 1935, Finland declared its intention to pursue a neutral policy with priority given to the Scandinavian direction. After Finland's defeat in the Second World War, the so-called “Finlandization” became a feature of Finnish neutrality. “Finlandization” is considered as subordination of the political course of a weaker country to the interests of a more powerful neighboring country with formal preservation of sovereignty. The process of gradual formation of a multipolar world provoked a change in the geopolitical orientations of the states of Northern Europe. There is constant tension in the Arctic. The USA declared a course for a new Atlanticism aimed at continuing the process of expansion and structural and functional strengthening of NATO. The active phase of the Russian war against Ukraine, which began on February 24, 2022, was the decisive reason for the decision to join Sweden and Finland in NATO. The methodological support for the conclusions of the article is based on the theory of political realism and problematic and chronological analysis of the modern history of international relations. The scientific novelty of the article lies in determining the complex of geopolitical, military-strategic, historical preconditions and consequences of Sweden and Finland's accession to NATO.
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2023, 32; 66-80
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joint international military exercises of NATO countries within the implementation of programs supporting peace and security in Ukraine
    Autorzy:
    Mahomedov, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365387.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    NATO
    North Atlantic Alliance
    Partnership for Peace
    Sea Breeze
    Quick Trident
    Peace Shield
    annexation
    cybersecurity
    unlawful combatant
    Opis:
    This article considers the issue of annexation of the Ukrainian Crimea peninsular territory by the RussianFederation and further deployment of the secessionist movement in the southeastern regions of Ukraine thatsubsequently developed into a military conflict in the east of Ukraine. The research analysed the directionsand character of the cooperation between the Armed Forces of Ukraine and the Alliance military units. Thelevel of practical interaction within the framework of existing NATO-Ukraine bilateral partnership programs, including military trainings, was also identified. The chronology of transformation of organizational formsof Ukrainian army’s presence in the east of Ukraine from the Anti-Terrorist Operation to the Joint ForcesOperation and the role of NATO in this process were also considered. The elements of the North AtlanticAlliance’s influence on the reform of the Ukrainian army were identified directly following the requirementsand standards defined by the Organization. The role of NATO’s Liaison Office, located in Kyiv, Ukraine, andthe Center for Security and Information Processing was outlined. Particular attention was paid to the issueof counteracting cybercrimes and protecting the state’s information systems from external influences. Inparticular, reference was made to the protection of the state’s critical infrastructure elements (nuclear powerplants, strategic state-owned enterprises, etc.), including electronic registers of citizens e-lists and the state’sbanking system databases. The activities of the NATO Cybercrime Operations Centers and the establishmentof similar institutions in Ukraine were also researched. The maritime component of cooperation betweenUkraine and the North Atlantic Treaty Organization was analysed, taking into account the aggravation ofthe situation in Azov-Black Sea region during 2018, associated with the passage of Ukrainian warships of theAzov Fleet of the Naval Forces of Ukraine through the Kerch Strait which is under the control of the occupyingtroops of the Armed Forces of the Russian Federation. As a result, so-called border conflicts were causedleading to the capture of Ukrainian warships and sailors by Russians in November 2018.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2020, 25, 325; 54-61
    2081-3333
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka Francji i Niemiec wobec niepodległej Ukrainy. Wokół stabilizacji i bezpieczeństwa
    Policy of France and Germany Towards Independent Ukraine. Around Stability and Security
    Autorzy:
    Mitrofanova, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830753.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ukraina
    Francja
    Niemcy
    Rosja
    Unia Europejska
    Sojusz Północnoatlantycki
    Ukraine
    France
    Germany
    Russia
    the European Union
    the North Atlantic Alliance
    Opis:
    Artykuł analizuje kształtowanie się polityki głównych państw UE wobec niepodległej Ukrainy. Wskazano, że na ów proces wpłynęło kilka czynników, m.in. historia stosunków między poszczególnymi państwami a Imperium Rosyjskim i ZSRR, brak doświadczenia we współpracy z Ukrainą jako niezależnym państwem, interesy geopolityczne. W niemieckich i francuskich kręgach politycznych oraz w mediach wyrażono zaniepokojenie możliwością proliferacji broni jądrowej przez Ukrainę, co z kolei doprowadziło do politycznej i ekonomicznej presji na stanowisko Ukrainy w sprawie jej statusu nuklearnego. Artykul potwierdza, że kwestia technologii jądrowych nie ograniczała się do dyskusji o dawnym istnieniu arsenału jądrowego na Ukrainie. Francja i Niemcy biorą czynny udział w działaniach w strefie Czarnobyla. Czołowe państwa UE w latach 90. XX wieku wyraziły nadzieję na demokratyczne przemiany w Rosji, przejrzystość i rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Ukraińska polityka wielowektorowa była niezrozumiała dla państw zachodnich. Podobnie jak próżnia bezpieczeństwa odczuwana przez Ukrainę, która została stopniowo uwięziona w geopolitycznym uścisku dwóch bloków obronnych: NATO na Zachodzie i Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym Taszkentu na Wschodzie. Od 2014 r. Francja i Niemcy w formacie normandzkim są mediatorami w rozstrzyganiu konfliktu rosyjsko-ukraińskiego na Donbasie, ale na razie nie ma postępów w rozwiązaniu tego konfliktu o niskiej intensywności.
    This essay provides the shaping of the leading EU countries’ policy towards independent Ukraine. It examines that it was influenced by several factors: including the history of relations between each country with the Russian Empire and the USSR, and the lack of experience in cooperation with Ukraine as an independent state, and geopolitical interests of each state. The German political circles and the media as well as the French ones have been expressed their concern over the possible proliferation of nuclear weapons by Ukraine, which in turn has led to political and economic pressure on Ukraine’s stance on its nuclear status. The essay proves that the issue of nuclear technologies was not limited to the discussion of the former existence of a nuclear arsenal in Ukraine. France and Germany take an active part in the activities in the Chernobyl zone. Leading EU countries in the 1990s hoped there will be democratic changes in Russia, transparency and the development of civil society. Ukraine’s multi-vector policy was incomprehensible to Western countries, as was the security vacuum felt by Ukraine, which was gradually trapped in the geopolitical grip of two defense blocs: NATO in the West and Collective Security Treaty Organisation (Tashkent Pact) in the East. Since 2014, France and Germany have been mediators in the resolution of the Russian-Ukrainian conflict in Donbas in the framework of Normandy format, but so far there is no progress in resolving this low-intensity conflict.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 49, 2; 105-120
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem NATO w relacjach niemiecko-ukraińskich w XXI wieku. Zarys zagadnienia
    The NATO Problem in German-Ukrainian Relations in the 21st Century: Outline of the Issue
    Autorzy:
    Drzewicki, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1831632.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ukraina
    Sojusz Północnoatlantycki
    Republika Federalna Niemiec
    Federacja Rosyjska
    rozszerzenie NATO
    Ukraine
    the North Atlantic Alliance
    the Federal Republic of Germany
    the Russian Federation
    NATO enlargement
    Opis:
    Zakres i intensywność współpracy między RFN i Ukrainą, mimo dużych oczekiwań i nadziei wyrażanych przede wszystkim przez stronę ukraińską, w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku nie osiągnął zbyt wysokiego poziomu. Władze niemieckie nie tylko nie wypracowały w tym okresie jasno sprecyzowanej koncepcji politycznej wobec tego kraju, ale stały się nawet jednym z głównych zwolenników realizacji zasady Russia First. Konieczność uwzględnienia przez Berlin przesłanek determinowanych znaczeniem Moskwy dla europejskiego i światowego bezpieczeństwa jest stałym czynnikiem warunkującym pozycję Niemiec w kwestii rozszerzenia NATO o Ukrainę, bez uwzględnienia którego nie można w sposób właściwy zdiagnozować dynamiki relacji niemiecko-ukraińskich. Stanowisko Berlina w tej kwestii charakteryzuje wyraźnie niezmiennie negatywne podejście. Podczas trwającego od 2014 r. rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego Ukraina nie doczekała się zarysowania jasnej perspektywy członkostwa. Co więcej, w istniejącej sytuacji kwestia ta traktowana jest jako czynnik budujący dodatkowe napięcia i tym samym uniemożliwiający dyplomatyczne przezwyciężenie kryzysu. Tego rodzaju podejście, w warunkach prawdopodobnej permanentności konfliktu, oznacza nie tylko realne zdjęcie kwestii rozszerzenia Sojuszu na Wschód z euroatlantyckiej agendy, ale prawdopodobnie również długotrwałe jej „zamrożenie”.
    The scope and intensity of cooperation between Germany and Ukraine, despite high expectations and hopes expressed primarily by the Ukrainian side, have not reached high level in the first two decades of the 21st century. During this period, the German government has not only failed to develop a clear political concept for Ukraine, but became one of the main supporters of the Russia First principle. Berlin’s need to take into account the conditions determined by Moscow’s significance for European and global security is a constant factor determining Germany’s attitude towards NATO’s enlargement to Ukraine without which the dynamics of German-Ukrainian relations cannot be properly understood. Berlin’s attitude towards this issue has been clearly and consistently negative. During the Russian-Ukrainian armed conflict, ongoing since 2014, Ukraine has not seen a clear membership perspective. Moreover, in the current situation, this issue is treated as a factor creating additional tensions and thus blocking the diplomatic routes to overcome the crisis. Such an approach, coupled with the probable permanence of the conflict, means that the enlargement of NATO to the East will probably not only be removed from the Euro-Atlantic agenda, but also “frozen” for a long time to come.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2019, 47, 1; 53-78
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania bezpieczeństwa Polski na przełomie XX i XXI wieku
    Determinants of Poland’s Security at the Turn of the 20th and 21st Centuries
    Autorzy:
    Elak, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/557423.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    security
    defense
    Warsaw Pact
    North Atlantic Alliance
    strategic security environment
    geopolitical location
    security strategy
    bezpieczeństwo
    obronność
    Układ Warszawski
    Sojusz Północnoatlantycki
    strategiczne środowisko bezpieczeństwa
    geopolityczne położenie
    strategia bezpieczeństwa
    Opis:
    Poland – one of the countries of the former communist bloc, and a member of the Warsaw Pact after World War II – has undergone two major states of functioning on the international arena to this day. As a satellite country of the Soviet Union, it built its foundations of security and defence, based on the military and political strength of the Warsaw Pact against Western Europe, the United States, and generally against NATO. The collapse of the Soviet Union and the transformations that took place across Eastern Europe in the early 1980s resulted in a situation in which the country detached itself from the communist system, built its democracy and, as a neutral country, sought membership in NATO and the European Union, the two guarantors of building its own security policy and defence, given Poland’s geopolitical location. The goal of this paper is to familiarize the reader with the ways in which Poland built its national and international security at the turn of the 20th and 21st centuries against the background of the wave of geopolitical changes taking place in Europe. The paper provides an in-depth analysis of Poland’s security environment after 1989, presents the chronology of changes made internationally to join Poland to both NATO and European structures, and the country’s contribution to supporting world peace.
    Polska jako jeden z wielu krajów dawnego bloku komunistycznego i członek Układu Warszawskiego przechodziła po II wojnie światowej dwa zasadnicze stany funkcjonowania na arenie międzynarodowej. Po pierwsze, będąc krajem satelitarnym Związku Radzieckiego, swoje fundamenty bezpieczeństwa i obronności budowała w oparciu o siłę militarną i polityczną UW przeciwko krajom Europy Zachodniej i Stanom Zjednoczonym, a więc przeciwko NATO. Po drugie, rozpad ZSRR oraz przemiany polityczno-społeczne i militarne w Europie Wschodniej na początku lat 80. XX w. spowodowały sytuację, w której Polska oderwała się od komunistycznego systemu. Pozwoliło jej to na budowanie demokracji i – jako krajowi neutralnemu – na dążenie do przynależności do NATO (również do Unii Europejskiej) jako gwaranta budowania własnej polityki bezpieczeństwa i obronności. Obecnie w drugiej dekadzie XXI w. Polska, ze względu na swoje niekorzystne geopolityczne położenie w Europie i aspiracje międzynarodowe, wiedzie prym w wywiązywaniu się z zobowiązań sojuszniczych oraz w zwiększaniu nakładów finansowych na modernizację przemysłu i zakupu nowych technologii, w tym na modernizację armii. Celem artykułu jest przedstawienie czytelnikowi, jak Polska budowała swoje bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe na przełomie XX i XXI w., w aspekcie zmian geopolitycznych w Europie. W artykule zawarto dogłębną analizę środowiska bezpieczeństwa Polski po roku 1989, przedstawiono chronologię zmian dokonywanych na arenie międzynarodowej w celu przyłączenia Polski do NATO i struktur europejskich oraz wkład naszego kraju w wspieranie pokoju na świecie.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 2; 33-47
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni w Szczecinie w systemie bezpieczeństwa europejskiego oraz stosunkach polsko-niemieckich (2007–2016)
    Multinational Corps Northeast in Szczecin in the European security system and the Polish-German relations (2007–2016)
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505198.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    military cooperation
    Polska
    Germany
    Denmark
    the Polish Armed Forces
    the Bundeswehr
    the Danish Armed Forces
    the North Atlantic Alliance
    NATO
    European Union
    EU
    International Security Assistance Force
    ISAF
    Afghanistan
    Opis:
    The article is devoted to the development of Multinational Corps Northeast (MNC NE) in the second decade of its existence. The Corps, which is based in Szczecin, has been operating since 1999 as a part of NATO’s military structures. The Corps was created by three founding countries: Denmark, Germany and Poland. In accordance with the Convention of September 5th, 1998, the aim of the corps is to plan and carry out activities for the benefit of collective defense purposes under article 5 of the North Atlantic Treaty, as well as to participate in multinational missions and military operations. Between 2004 and 2015, the Corps was joined by other countries as “participating members”: Lithuania, Latvia and Estonia (2004), Slovakia and the Czech Republic (2005), United States of America (2006), Romania (2008), Slovenia (2009), Croatia (2012), Hungary (2013), Sweden (2014), and the UK (2015). In the second half of 2015 the corps was extended with the representatives of the Armed Forces from Turkey, France, the Kingdom of the Netherlands and Finland. The Corps headquarters in Szczecin is organized according to NATO standards. It includes the Command Group (rotationally manned by personnel from Demark, Germany and Poland) and nine functional divisions. Military units that function under the authority of the Corps (70–100 thousand soldiers) are deployed in their bases in the founding states. Up until now, the soldiers from the Corps has participated in 3 ISAF missions in Afghanistan. Decisions to strengthen signifi cantly the force of the Corps were made on 4–5 September 2014 during the NATO Summit in Newport. During the summit, the founding states also decided to raise the level of combat readiness of the Corps. Since then, the Corps has been undergoing another transformation, the most important one since its inception. In NATO, it is assumed that at the end of 2016 the Corps will reach its full readiness to command various military formations of the Alliance, including: Very High Readiness Joint Task Force (VJTF), NATO Response Force (NRF), and also NATO Force Integration Units (NFIUs) from Lithuania, Latvia, Estonia and Poland. This implies the need for further infrastructure development of the Corps and the increase of the scope of its responsibilities in the field of allied defense. This task was regarded as a priority before the next NATO Summit scheduled for 8–9 July 2016 in Warsaw.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2016, 2; 73-91
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w latach 1991–2021
    Evolution of Polish-German Military Cooperation in the Years 1991–2021
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139529.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Polska
    Niemcy
    Siły Zbrojne RP
    Bundeswehra
    współpraca wojskowa
    Sojusz Północnoatlantycki
    NATO
    Unia Europejska
    UE
    bezpieczeństwo międzynarodowe
    Polska
    Germany
    Polish Armed Forces
    Bundeswehr
    military cooperation
    North Atlantic Alliance
    European Union
    EU
    international security
    Opis:
    W artykule przedstawiono znaczenie polsko-niemieckiej współpracy wojskowej dla umacniania bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej po 1991 r. oraz budowy nowej architektury bezpieczeństwa w Europie. Autor wydzielił i opisał 7 faz współpracy między Siłami Zbrojnymi RP i Bundeswehrą w latach 1991–2021. W tym okresie polsko-niemiecka współpraca wojskowa była prowadzona w formule dwu- i wielostronnej poprzez: wymianę informacji, oficjalne wizyty i spotkania robocze na wszystkich szczeblach, szkolenie i wymianę kadr, kontakty przygraniczne, wspólne ćwiczenia różnych rodzajów wojsk, kooperację w zakresie techniki i uzbrojenia. Władze Niemiec popierały starania Polski o przyjęcie do NATO i UE, także poprzez współpracę trójstronną Polska-Niemcy-Francja oraz Polska-Niemcy-Dania. Na początku XXI wieku Polska otrzymała z zasobów Bundeswehry 128 czołgów Leopard 2A oraz 23 samoloty MIG-29. Na stan stosunków polsko-niemieckich miały wpływ przewartościowania w relacjach transatlantyckich i europejskich po 11 września 2001 r. Duże znaczenia miała tu ponadto zmiana rządów w Polsce w 2005 i 2015 r. Obecnie mamy do czynienia ze stabilnym partnerstwem polsko-niemieckim w ramach NATO i UE. Nadal jednakże zachowana jest asymetria tego partnerstwa.
    The article presents the significance of Polish-German military cooperation in improving the security of the Republic of Poland after 1991 and building a new security architecture in Europe. The author has separated and described 7 phases of cooperation between the Polish Armed Forces and the Bundeswehr in the years 1991–2021. During this period, Polish-German military cooperation was conducted in a bilateral and multilateral formula through: exchange of information, official visits and working meetings at all levels, training and exchange of personnel, cross-border contacts, joint exercises of various types of troops, cooperation in the field of technology and armament. The German authorities supported the Polish's efforts to join NATO and the EU, also through trilateral cooperation between Poland-Germany-France and Poland-Germany-Denmark. At the beginning of the 21st century, Poland received 128 Leopard 2A tanks and 23 MIG-29 aircraft from the Bundeswehr's resources. The state of Polish-German relations was influenced by the re-evaluation of transatlantic and European relations after 11 September 2001. The change of government in Poland in 2005 and 2015 was also of great importance here. Currently, we are dealing with a stable Polish-German partnership within NATO and the EU. However, the asymmetry of this partnership is still maintained.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2021, 15, 2; 159-175
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w drugiej dekadzie xxi wieku
    Development of Polish-German Military Cooperation in the Second Decade of the 21st Century
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140849.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    współpraca wojskowa
    Polska
    Niemcy
    Siły Zbrojne RP
    Bundeswehra
    Sojusz Północnoatlantycki (NATO)
    Unia Europejska (UE)
    military cooperation
    Polska
    Germany
    the Polish Armed Forces
    the Bundeswehr
    the North Atlantic Alliance
    NATO
    European Union
    EU
    Opis:
    Polsko-niemiecka współpraca wojskowa nabrała nowej dynamiki po 2011 r. Jest prowadzona zarówno w układzie bilateralnym, jak i multilateralnym w ramach NATO, UE i Trójkąta Weimarskiego. Jej zakres skoncentrowany został w sferze obronności, a nie kreowania procesów bezpieczeństwa w wymiarze globalnym. Obecna jest w niej także kwestia aktywności Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej w obszarze zapewniania bezpieczeństwa. Odnosi się to zwłaszcza do funkcjonowania NATO jako sojuszu obronnego i UE jako instytucji podejmującej działania w zakresie reagowania kryzysowego. Natomiast na sferę kooperacji stricte wojskowej składa się głównie wymiana informacji na temat funkcjonowania Sił  Zbrojnych RP i Bundeswehry oraz wymiana doświadczeń związanych z organizacją systemu obronnego państwa.
    After 2011, Polish-German military cooperation has gained a new momentum. It is carried out on both bilateral and multilateral basis within NATO, EU and the Weimar Triangle framework. The scope of the cooperation covers principally the sphere of defense, but excludes the creation of security processes on a global scale. The question of the activities of the North Atlantic Alliance and the European Union in the field of providing safety and security is also present in the cooperation. This applies especially to the functioning of NATO as a defense alliance and the EU as an institution responsible for emergency response management. Strictly military sphere of cooperation, however, consists mainly in the exchange of information related to the functioning of the Polish Armed Forces and the Bundeswehr, as well as in the exchange of experience related to the organization of the national defense system.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2015, 9, 2; 256-265
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PRZEMIANY W POLSKIEJ KULTURZE STRATEGICZNEJ W KONTEKŚCIE WYZWAŃ I ZAGROŻEŃ XXI WIEKU
    TRANSFORMATIONS IN POLISH STRATEGIC CULTURE IN THE CONTEXT OF CHALLENGES AND THREATS OF THE 21ST CENTURY
    Autorzy:
    Zarobny, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1827209.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-15
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    kultura
    kultura bezpieczeństwa
    kultura strategiczna
    „zimna wojna”
    instytucje
    bezpieczeństwa europejskiego
    Sojusz Północnoatlantycki
    Unia Europejska
    dziedzictwo
    narodowe
    tradycje oręża.
    culture
    security culture
    strategic culture
    “cold war”
    European security institutions
    North Atlantic Alliance
    European Union
    national heritage
    arms traditions
    Opis:
    Z kulturą trzeba się liczyć. Na początku XXI wieku przypomnieli o tym m.in. Lawrence E. Harrison i Samuel P. Huntington. Lata 90. oraz wydarzenia z 11 września 2001 r. dodatkowo wzmocniły znaczenie czynnika kulturowego w analizie stosunków międzynarodowych i przyczyniły się do rozwoju badań z wykorzystaniem paradygmatu cywilizacyjnego. Celem przedmiotowego artykułu jest analiza kultury strategicznej Polski, jej źródeł oraz cech. Została ona przeprowadzona w oparciu o literaturę fachową, mając na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: Co warunkuje polską kulturę strategiczną? Jakie są jej cechy oraz w jakich działaniach i zaniechaniach dochodzi do ich uzewnętrznienia?Podstawowym wnioskiem powyższej analizy jest potwierdzenie, że Polska posiada własną kulturę strategiczną ukształtowaną przez historyczne doświadczenie.
    Culture must be reckoned with. At the beginning of the 21st century, Lawrence E. Harrison and Samuel P. Huntington reminded us about it. The events of September 11, 2001 further strengthened the importance of cultural factors in the analysis of international relations and contributed to the development of research using the civilisation paradigm. The purpose of this article is to analyse Poland’s strategic culture, its sources and features. It was conducted on the basis of professional literature with the aim of answering the following questions: What determines Polish strategic culture? What are its features and what actions and omissions do they manifest?The main conclusion of the above analysis is confirmation that Poland has its own strategic culture shaped by historical experience.
    Źródło:
    Studia nad Bezpieczeństwem; 2019, 4; 63-76
    2543-7321
    Pojawia się w:
    Studia nad Bezpieczeństwem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcja NATO na agresję Rosji na Ukrainie: imitacja powstrzymania w ramach „polityki zaspokajania” czy rzeczywista działalność
    Autorzy:
    Гурак, Игорь
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686938.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    North Atlantic Alliance, international law, military aggression, the occupation of the Crimea, the conflict in Donbas
    Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego, prawo międzynarodowe, okupacja Krymu, konflikt na Donbasie
    Североатлантический альянс, международное право, военная агрессия, окку- пация Крыма, конфликт на Донбассе
    Opis:
    Russian aggression against Ukraine has provoked a wide international resonance. However, quite often the major world powers and organizations react to the event only by expressions of concern. In this context, the special attention should be devoted to position of the North Atlantic Alliance. The organization, which used to have active and versatile dialogue with the Kremlin in the preceded period, at the beginning of March 2014 declared that Russian activity in the territory of Crimea is a violation of international law and agreements. Afterwards, due to activation of Russian troops in Donbas, Alliance completely suspended civil and military interaction with Russia, at the same time deepened and broadened dialogue with Ukraine.
    Agresja rosyjska na Ukrainie spowodowała szeroki międzynarodowy rezonans. Jednak często największe mocarstwa światowe i organizacje ograniczały swoją reakcję, jedynie wyrażając obawy. W tym kontekście, szczególną uwagę należy zwrócić na pozycję Sojuszu Północnoatlantyckiego. Organizacja, która w poprzednim okresie utrzymywała aktywny i wielopłaszczyznowy dialog z Kremlem, już na początku marca 2014 roku precyzyjnie zadeklarowała, że ocenia aktywność rosyjską na terytorium Krymu jako sprzeczną z prawem międzynarodowym. Następnie, w związku z aktywizacją wojsk rosyjskich na Donbasie Sojusz całkowicie zawiesił współpracę cywilną i wojskową z Rosją, w tym samym czasie pogłębiając i poszerzając współpracę z Ukrainą.
    Российская агрессия против Украины вызвала широкий международный резонанс. Однако, довольно часто ведущие мировые державы и организации ограничивали свою реакцию на события высказыванием обеспокоенности. В этом контексте особого внимания заслуживает позиция Североатлантического альянса. Организация, которая в предыдущий период поддерживала активный и многоплановый диалог с Кремлем, уже в начале марта 2014 четко задекларировала, что рассматривает деятельность России на территории Крыма как противоречащую нормам международного права. В дальнейшем, в связи с активизацией российских войск на Донбассе Альянс полностью приостановил гражданское и военное взаимодействие с РФ, в то же время, углубил и расширил сотрудничество с Украиной.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies