Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Najwyższy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 172
Tytuł:
Zwolnienie z konstytucyjnego wymogu kontrasygnaty – rozważania na tle niekontrasygnowanych obwieszczeń Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym i Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Autorzy:
Olga, Kazalska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902506.pdf
Data publikacji:
2019-01-17
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
President of the Republic of Poland
Supreme Court
countersignature
privilege
announcement
official act
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Sąd Najwyższy
kontrasygnata
prerogatywa
obwieszczenie
akt urzędowy
Opis:
On June 29, 2018 in Dziennik Urzędowy “Monitor Polski” (the Official Gazette of the Republic of Poland) were published two announcements by the President of the Republic of Poland – from May 24, 2018, on the vacant positions of the judges in the Supreme Court and from May 28, 2018 on the vacant positions of the judge in the Supreme Administrative Court. The obligation to announce the number of vacant judges’ positions is a result of changes in the structure of the Supreme Court introduced by the new law of 8 December 2017 and the obligation to apply these provisions to the judges of the Supreme Administrative Court. The controversy is aroused by the fact that the published announcements were not countersigned – although this competence is not included in the catalog of presidential prerogatives, exempted from the obligation of co-signing by the Prime Minister. The analysis of the constitutional shape of the countersignature and the practice of using by the President of his competences will allow to answer the question whether the President’s announcements require for their validity the signature of the Prime Minister’s or are they exempt from this requirement. In the light of the doctrinal reflections, the recognition of the announcement of the President of the Republic of Poland on vacant judicial positions in the Supreme Court and the Supreme Administrative Court may be considered as a derivative or analogous competence to the presidential prerogative of appointing judges. However, this stands in contradiction with the Constitutional Tribunal jurisprudence, which excludes the possibility of a broad interpretation of the constitutional catalog of prerogatives. Nevertheless, due to the informative, non-normative character of the announcements of the President, the issue of qualifying them to the catalog of official acts, for which the countersignature is required, raises reasonable doubts.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 76; 218-243
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie doktryny stare decisis dla sądowej kontroli konstytucyjności prawa USA – między stabilnością orzecznictwa a instrumentalizmem
The importance of the stare decisis doctrine for judicial control of the constitutionality of US law – between the stability of jurisprudence and instrumentalism
Autorzy:
Pustuła, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523816.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
stare decisis, sądownictwo konstytucyjne, kontrola sądowa, precedens, aktywizm sędziowski, Sąd Najwyższy, Konstytucja Stanów Zjednoczonych
Opis:
Uprawnienie do badania zgodności aktów prawnych z konstytucją, stanowiących pod-stawę wydania rozstrzygnięcia, przysługuje wszystkim sądom amerykańskim, tworząc rozproszony system kontroli konstytucyjności. Czynnikiem stabilizującym orzecznic-two stają się precedensy sądowe oraz doktryna stare decisis. Jednakże niełatwo dokonać jednoznacznej oceny roli doktryny stare decisis dla sądowej kontroli konstytucyjności prawa USA (judicial review) z uwagi na szereg czynników, które wpływają na jej znacze-nie. Można do nich zaliczyć formalny brak bezwzględnego charakteru rozstrzygnięć sądowych, czy też brak związania Federalnego Sądu Najwyższego USA własnymi orzecze-niami. Ten ostatni wydaje się szczególnie istotny w przedmiotowej ocenie w kontekście znacznego aktywizmu sędziowskiego oraz sposobu nominowania i zatwierdzania sędziów na, co do zasady, dożywotnich stanowiskach. W niniejszej publikacji analizie poddane zostały wszystkie wyżej wymienione czynniki w celu dokonania możliwie rzetelnej oce-ny znaczenia doktryny stare decisis dla sądowej kontroli konstytucyjności prawa USA.
All American courts have a right to examine the conformity of legal acts with the Constitution as the basis for issuing a decision, creating a diffused system of judicial review. Court prece-dents and the stare decisis doctrine become the stabilizing factor of jurisprudence. However, it is not easy to make an unequivocal assessment of the role of the stare decisis doctrine for judicial review due to a number of factors that affect its significance. They include the formal lack of absolute nature of the court decisions, or the fact that the Federal US Supreme Court is not bound by its own rulings. The latter fact seems particularly important in the assessment of the subject matter in the context of considerable judicial activism and the way the judges are nominated and approved for, in principle, lifetime positions. In this publication, all the above mentioned factors have been analyzed in order to assess the significance of the stare decisis doctrine for judicial review in the US as accurately as possible.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 3(49); 79-91
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawód felczera w świetle przepisów obowiązujących w II Rzeczypospolitej
The profession of a feldsher in light of the regulations in force in the Second Polish Republic
Autorzy:
Święch, Wojciech Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348402.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
feldsher
medical profession
former Russian partition
Supreme Court (Criminal Chamber)
Second Polish Republic
felczer
zawód medyczny
były zabór rosyjski
Sąd Najwyższy (Izba Karna)
II Rzeczpospolita
Opis:
W artykule przedstawiono kwestię wykonywania czynności felczerskich w II Rzeczypospolitej. Zawód felczera istniał w odrodzonej Polsce na obszarach, które przed I wojną światową wchodziły w skład Cesarstwa Rosyjskiego. Polskie władze podejmowały próby ograniczenia działalności osób, które zajmowały się czynnościami felczerskimi. Polski rząd nawet nie ukrywał, że dąży do stopniowej likwidacji tego zawodu. Czynił to m.in. poprzez przygotowywane ustawodawstwo. Jednak w toku stosowania prawa dotyczącego felczerów dochodziło do sporów co do jego interpretacji. Artykuł został przygotowany na podstawie źródeł znajdujących się w Bibliotece Sejmowej, aktów powszechnie obowiązującego prawa, a także orzeczeń Najwyższego Trybunału Administracyjnego oraz Izby Karnej Sądu Najwyższego.
This article presents the issue of performing feldsher activities in the Second Polish Republic. The profession of a feldsher existed in the territories of reborn Poland which had been a part of the Russian Empire before World War I. The Polish authorities made attempts to limit the activities of people who were involved in feldsher activities. The Polish government did not even attempt to hide the fact that it wanted to gradually abolish this profession. These attempts were made in this area by, inter alia, drafting legislation. However, in the course of applying the law on the issue of feldshers, disputes occurred due to its interpretation. The article was primarily prepared on the basis of sources located in the Sejm Library, acts of generally applicable law as well as judicial decisions of the Supreme Administrative Tribunal and the Criminal Chamber of the Supreme Court.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 125-146
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada „lex retro non agit”. Czy prawo nie działa wstecz?
Principle of “lex retro non agit”. Is the Law not Retroactive?
Autorzy:
Kornaszewska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524557.pdf
Data publikacji:
2018-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
zasady
lex severior retro non agit
lex retro non agit
intertemporalność
retroaktywność
normy prawne
orzeczenie
Sąd Najwyższy
Trybunał Konstytucyjny
Konstytucja RP
Opis:
Zasada niedziałania prawa wstecz jest uznawana za jedną z podstaw cywilizowanego ustroju współczesnego państwa. Istotę zasady niedziałania prawa wstecz można sprowadzić do twierdzenia, że prawo powinno, co do zasady, działać „na przyszłość”, wobec tego nie należy stanowić norm prawnych, które miałyby być stosowane do zdarzeń zaszłych i zakończonych przed ich wejściem w życie. Innymi słowy, następstwa prawne zdarzeń mających miejsce pod rządami dawnych norm należy oceniać według tych norm, nawet jeżeli w chwili dokonywania tej oceny obowiązują już nowe przepisy. Z wstecznym (retroaktywnym) działaniem przepisów mamy do czynienia wówczas, gdy prawodawca nakazuje określone fakty prawnie relewantne, zaistniałe przed dniem wejścia w życie nowych przepisów, oceniać w świetle tych nowych przepisów, wprowadzając fikcję, jakoby przepisy te obowiązywały już w dacie nastąpienia ocenianych faktów. W przypadku, gdy regulacja zawarta w przepisie w oczywisty sposób działa „na przyszłość”, a przy tym wywołuje skutki prawne dopiero 3 miesiące po wejściu ustawy w życie, nie narusza zasady niedziałania prawa wstecz. Nie oznacza to, że nie naruszając zasady niedziałania prawa wstecz prawodawca może dowolnie ingerować w istniejące stosunki prawne i swobodnie je modyfikować. Granicą jest tu przede wszystkim przestrzeganie zasady ochrony praw nabytych i zasady ochrony zaufania do państwa i prawa. Niedopuszczalne jest stanowienie norm z mocą wsteczną, jeśli podmioty, których te normy dotyczą, nie mogły racjonalnie przewidzieć tego rodzaju decyzji, a nadzwyczajne okoliczności czy dobra, podlegające ochronie konstytucyjnej, decyzji takiej nie usprawiedliwiają. Można od niej odstąpić, jednak tylko wyjątkowo i z usprawiedliwionych względów, nadając normom możliwość oddziaływania na sytuacje zastane, jeżeli zaistniały ważkie powody, a zainteresowane podmioty miały podstawy, by oczekiwać uchwalenia takich norm.
The principle of non-retroactivity is recognized as one of the foundations of the civilized system of the modern state. The essence of the principle of non-retroactivity can be reduced to the assertion that the law should, in principle, act “for the future”, therefore it should not be legal norms that would apply to events that occurred and ended before their entry into force. In other words, the legal consequences of events taking place under the old norms should be assessed according to these norms, even if new regulations are already in force at the moment of making such an assessment. The retroactive act of the regulations is when the lawmaker orders certain relevant legal facts, existing before the day of entry into force of the new provisions, assessed in the light of these new provisions, introducing a fiction that these provisions were already in force on the date of the assessed facts. If the regulation contained in the regulation obviously acts “for the future” and at the same time has legal effects only 3 months after the entry into force of the act, it does not violate the principle of non-retroactivity. This doesn’t mean that without violating the principle of non-retroactivity, the legislator may freely interfere in existing legal relations and modify them freely. The boundary here is, above all, observance of the principle of protection of acquired rights and principles of protection of trust in the state and the law. It is unacceptable to create norms retrospectively, if the entities to whom these standards relate could not rationally anticipate such decisions, and extraordinary circumstances or goods subject to constitutional protection, such decisions do not justify. You can withdraw from it, but only exceptionally and for justified reasons, giving the norms the ability to influence the existing situations, if there were valid reasons, and the interested entities had grounds to expect the adoption of such standards.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 2 (42); 171-183
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów sądownictwa administracyjnego na Górnym Śląsku w czasach II Rzeczypospolitej. Sprawa Józefa Kormana przeciwko Dyrekcji Policji w Katowicach
From the History of Administrative Justice in Upper Silesia during the Second Polish Republic. The Case of Józef Korman v. the Police Directorate in Katowice
Autorzy:
Mikołajczyk, Marian
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27308716.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Wojewódzki Sąd Administracyjny
Najwyższy Trybunał Administracyjny
obrońca prywatny
Voivodship Administrative Court
Supreme Administrative Tribunal
private defence counsel
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie praktyki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Katowicach, funkcjonującego w czasach II Rzeczypospolitej, mające – w szerszej perspektywie – pozwolić na dokonanie oceny jego działalności. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Katowicach, utworzony dopiero w 1922 r., po przyłączeniu części Górnego Śląska do Rzeczypospolitej, nie doczekał się wciąż całościowego opracowania. Studiów nad jego działalnością nie ułatwia stan zachowania akt, bardzo poważnie przetrzebionych w toku ich brakowania. Zachowane, bardzo nieliczne akta spraw, pozwalają na poznanie przebiegu sporów toczonych przed WSA, a także ich rezultatów. Jedną z nich jest stanowiąca przedmiot opracowania sprawa Józefa Kormana przeciwko Dyrekcji Policji w Katowicach. Studium tego przypadku jest interesujące z wielu względów. Przede wszystkim jednak z tego powodu, że jest to jeden z nielicznych sporów, jakie trafiły przed Najwyższy Trybunał Administracyjny w Warszawie na skutek odwołania wniesionego od wyroku WSA w Katowicach. Opracowanie opiera się na zachowanych w Archiwum Państwowym w Katowicach aktach sprawy, ówczesnych źródłach prawa, a także literaturze przedmiotu. W artykule wykorzystana została metoda historyczno-prawna.
The article aims to show the practice of the Voivodship Administrative Court in Katowice, operating during the Second Polish Republic, which – in a broader context – will allow for an assessment of its activity. The Voivodship Administrative Court in Katowice, which was established only in 1922 after the annexation of part of Upper Silesia into the Republic of Poland, has not yet been subjected to a comprehensive analysis. Research into its operation is not facilitated by the small number of surviving files, which were heavily depleted in the process of disposal. The preserved case files, which are very few in number, provide insight into the course and results of disputes adjudicated before the Voivodship Administrative Court. One of them is the case of Józef Korman v. the Police Directorate in Katowice, which is the subject of this study. It is an interesting case study for a number of reasons. This is primarily because it was one of the few cases heard before the Highest Administrative Tribunal in Warsaw as a result of an appeal filed against the judgment of the Voivodship Administrative Court in Katowice. The study is based on the case files preserved in the State Archive in Katowice, sources of law of that time and specialist literature. The article uses a historical-legal methodology.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 1; 223-239
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne polityki karnej w sprawach "kontrrewolucyjnych" : (wybór dokumentów)
Autorzy:
Musiał, Filip.
Powiązania:
Zeszyty Historyczne WiN-u 2004, nr 21, s. 351-366
Data publikacji:
2004
Tematy:
Najwyższy Sąd Wojskowy dowódca 1946-1947 r. instrukcje
Ministerstwo Obrony Narodowej. Departament Służby Sprawiedliwości dowódca 1946-1947 r. instrukcje
Sądownictwo wojskowe dowódcy 1946-1947 r. instrukcje
Opis:
W tekście okólniki szefa Najwyższego Sądu Wojskowego oraz szefa Departamentu Służby Sprawiedliwości do szefów wojskowych sądów i prokuratorów rejonowych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wyroki Sądu Najwyższego z zakresu zabezpieczenia społecznego
Judgments of the Supreme Court on the social security issues
Autorzy:
Roicka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833904.pdf
Data publikacji:
2014-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Sąd Najwyższy
pracownik delegowany
bezpodstawne wzbogacenie pracownika
Judgment of the Supreme Court
expense allowance for posted workers are their remuneration
baseless enrichment of employee for whom employer paid social security contributions
Opis:
Tekst prezentuje decyzje Sądu Najwyższego w sprawie diet dla pracowników delegowanych oraz w sprawie bezpodstawnego wzbogacenia pracownika, za którego pracodawca opłacił składki na ubezpieczenia społeczne.
In the fifi rst cited judgments, the Supreme Court ruled that the expenses allowance cannot be paid to posted workers and – as a part of an employee’s remuneration – constitutes the basis for social security contributions. In the second judgment the Supreme Court stated that employer has a right to claim for the reimbursement of the outstanding social security contributions payable by the employee, which was paid by the employer as a result of court decision.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2014, III, 3; 104-105
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane hiszpańskie orzecznictwo z lat 1959–1976 dotyczące reprezentacji wyznaniowych osób prawnych Kościoła Katolickiego z uwzględnieniem płaszczyzny prawno-porównawczej
Selected Spanish 1959–1976 jurisprudence on the representation of legal entities of the Catholic Church (including a comparative perspective)
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154932.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hiszpania
Sąd Najwyższy
orzecznictwo
prawo kanoniczne
prawo cywilne
osoba prawna
Kościół Katolicki
Spain
Supreme Court
jurisprudence
canon law
civil law
legal person
Catholic Church
Opis:
W Królestwie Hiszpanii, na gruncie Konkordatu z 1953 r., w odniesieniu do reprezentacji osób prawnych Kościoła Katolickiego judykatura uznawała skuteczność regulacji prawa kanonicznego dotyczących kontroli kanonicznej. Podstaw recepcji przepisów prawa kanonicznego w prawie hiszpańskim upatrywano w tym przypadku w przepisach konkordatowych, ogólnych regulacjach prawa cywilnego dotyczących działania osób prawnych lub art. 38 ust. 2 Kodeksu cywilnego, który wyraźnie odwołuje się do konkordatu zawartego ze Stolicą Apostolską. Zgodnie z analizowanym orzecznictwem przedmiotowa recepcja dotyczy nie tylko głównego aktu prawa kanonicznego w postaci kodeksu, ale także aktów niższego rzędu, w szczególności konstytucji zakonnych. W sprawach zawisłych przed hiszpańskim Sądem Najwyższym (Tribunal Supremo) istotne znaczenie posiadały takie zagadnienia, jak w szczególności: wpływ warunków zamieszczonych w zezwoleniu na alienację na skuteczność czynności prawnej obejmującej taką alienację, różnice pomiędzy treścią prośby o zezwolenie na alienację i samym zezwoleniem a treścią oświadczenia woli złożonego na ich podstawie czy kanonizacja prawa cywilnego dotyczącego umów. Wszystkie te kwestie były rozstrzygane zgodnie z zasadą recepcji prawa kanonicznego.
In the Kingdom of Spain, under the 1953 Concordat, the jurisprudence recognized the effectiveness of canon law regulations on the representation of legal entities of the Catholic Church in Spanish private law. The justification for the reception of canon law provisions in Spanish law was seen in the concordat provisions, in general civil law regulations on the representation of legal persons or in art. 38 para. 2 of the Spanish Civil Code, which makes a clear reference to the concordat with the Holy See. As follows from the judgements discussed in this article, the reception of canon law concerns not only the main canon law act (i.e., the Code of Canon Law), but also other sources of canon law such as in particular constitutions of religious orders. The case-law of the Spanish Supreme Court (Tribunal Supremo) focused on such issues as, in particular, the impact of the conditions specified in the permission for alienation on the effectiveness of the legal act performing alienation, the differences between the content of the request for the permission to alienate or the permission itself and the content of the legal act performing alienation, as well as the canonization of civil law pertaining to contracts. All these issues were resolved in favour of the reception of canon law.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 237-252
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w latach 1998-2020
Election of the First President of the Supreme Court in Poland between 1998 and 2020
Autorzy:
Księżak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498885.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Sąd Najwyższy
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
wybory Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Supreme Court
First President of the Supreme Court
election of the First President of the Supreme Court
Opis:
Od wejścia w życie Konstytucji RP Zgromadzanie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego pięciokrotnie dokonało wyboru kandydatów, spośród których Prezydent powołał Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Sposób głosowania, mimo zmieniającego się otoczenia normatywnego, był przez cały czas podobny i składał się z dwóch etapów. Najpierw miało miejsce tzw. głosowanie indykacyjne, służące wskazaniu kandydatów na kandydatów, później przez oddanie jednego głosu na kandydata, spośród wskazanych w pierwszym głosowaniu, który wyraził zgodę na kandydowanie. W głosowaniach tych nie istniała możliwość głosowania przeciw kandydatowi ani wstrzymania się od głosu (z wyjątkiem patowego głosowania w 2004 r.). W konsekwencji przyjętego sposobu głosowania, kandydaci na każdym Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego uzyskali liczbę głosów, których suma odpowiadała liczbie oddanych głosów ważnych. Powodowało to, że na liście kandydatów najwyżej jeden kandydat legitymował się poparciem ponad połowy głosujących i niemożliwe było, by pozostali kandydaci uzyskali ponad 50% głosów. W wyborach w roku 1998 r. żaden kandydat przedstawiony Prezydentowi nie uzyskał ponad połowy głosów. W wyborach w 1998 r. kandydat części sędziów, który uzyskał najmniej głosów, nie został przedstawiony Prezydentowi. We wszystkich pozostałych wyborach (2004 r., 2010 r., 2014 r., 2020 r.) kandydaci wszystkich głosujących sędziów zostali przedstawieni Prezydentowi – innymi słowy reprezentanci 100% głosujących sędziów byli wśród kandydatów, spośród których Prezydent dokonywał wyboru. W żadnym Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego nie doszło do podjęcia odrębnych uchwał nad poszczególnymi kandydatami. W żadnym Zgromadzeniu Ogólnym Sędziów Sądu Najwyższego nie doszło do podjęcia uchwały końcowej, zatwierdzającej wcześniejszy wybór kandydatów i służącej przedstawieniu Prezydentowi kandydatur zgodnie z art. 183 ust. 3 Konstytucji RP. Przedstawienie Prezydentowi wyłonionych kandydatów następowało poprzez techniczną czynność Przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego przekazania dokumentów Prezydentowi. Prezydent w latach 1998, 2004, 2010, 2014 powołał na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego tego z przedstawionych mu kandydatów, który uzyskał największą liczbę głosów. W 2020 r. Prezydent powołał kandydatkę, która uzyskała drugi w kolejności wynik głosowania.
Since the entry into force of the Constitution of the Republic of Poland, the General Assembly of Judges of the Supreme Court has selected five candidates from among themselves whom the President appointed the First President of the Supreme Court. The voting method, despite the changing normative environment, was similar at all times and consisted of two stages. First, there was the so-called an indicative vote to identify the candidates for candidates, then by casting one vote for a candidate from among those indicated in the first vote who consented to be a candidate. In these votes, it was not possible to vote against the candidate or abstain from voting (except for the stalemate in 2004). As a result of the adopted voting method, the candidates at each General Assembly of the Supreme Court of Judges obtained the number of votes equal to the number of valid votes cast. As a result, on the list of candidates, at most one candidate had the support of more than half of the voters, and it was impossible for the other candidates to obtain over 50% of the votes. In the 1998 elections, none of the candidates presented to the President obtained more than half of the votes. In the 1998 elections, the candidate of some of the judges who obtained the least votes was not presented to the President. In all other elections (2004, 2010, 2014, 2020) the candidates of all voting judges were presented to the President – in other words, representatives of 100% of the voting judges were among the candidates from which the President selected the First President of the Supreme Court. No separate resolutions on individual candidates were adopted in any of the General Assembly of Supreme Court Judges. No final resolution was adopted in any General Assembly of Supreme Court Judges approving the earlier selection of candidates and serving to present candidates to the President in accordance with Art. 183 paragraph 3 of the Polish Constitution. Selected candidates were presented to the President by way of a technical act of the Chairman of the General Assembly of the Supreme Court of Justice, that is by handing over the documents to the President of Poland. In the years 1998, 2004, 2010 and 2014, the President appointed the candidate who obtained the highest number of votes to the position of the First President of the Supreme Court. In 2020, the President appointed a candidate who obtained the second-best result of the vote.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 1(5); 103-127
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ skargi nadzwyczajnej na świadomość konstytucyjną jednostki. Rozważania na tle postępowań skargowych zainicjowanych w sprawach karnych
The Impact of Extraordinary Appeal on an Individual’s Constitutional Awareness. Considerations Against the Background of Extraordinary Appeal Proceedings in Criminal Cases
Autorzy:
Sułkowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085189.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
skarga nadzwyczajna
Sąd Najwyższy
kontrola konstytucyjności
świadomość konstytucyjna
extraordinary appeal
Supreme Court
judicial review (of constitutionality of statutes)
constitutional awareness
Opis:
W kwietniu 2022 r. minęły 4 lata od wprowadzenia do polskiego systemu prawnego skargi nadzwyczajnej – nowego instrumentu kontroli prawomocnych wyroków sądowych. Kilkuletnia perspektywa funkcjonowania tej instytucji daje możliwość jej analizy na gruncie rodzącego się orzecznictwa Sądu Najwyższego, w kontekście nie tylko skuteczności skargi widzianej przez pryzmat sprawiedliwości procesowej w sprawach karnych, ale także z punktu widzenia kształtowania się świadomości konstytucyjnej. Należy przyjąć, że ustawodawca chciał wprowadzić środek, który wzmocniłby ochronę wolności i praw, także w ramach postępowania karnego, a który do tej pory w takiej formie nie istniał. Z perspektywy kilku lat nie sprawdziły się obawy, że skarga stanie się politycznie wykorzystywanym mechanizmem. Kilkuletnia perspektywa prowadzi do sformułowania pierwszych ostrożnych wniosków dotyczących jej znaczenia dla rzetelności procesu karnego. Niestety, wnioski te nie są optymistyczne. Skarga nadzwyczajna nie odgrywa znaczącej roli w funkcjonowaniu procesu karnego w kształcie nakreślonym przez Konstytucję RP.
In April 2022 four years passed since the introduction into the Polish legal system of extraordinary appeal – a new instrument for the review of final court judgements. The experience of several years of the functioning of this means of challenge provides an opportunity to analyse it on the basis of the emerging case law of the Supreme Court in the context of not only the effectiveness of this kind of appeal, as seen through the prism of procedural justice in criminal matters, but also in the context of emergence of constitutional awareness. It should be assumed that the legislator wanted to introduce a measure that would strengthen the protection of freedoms and rights, also within the framework of criminal proceedings, and which so far did not exist in such a form – in terms of evaluation of the process of applying the law. A few years after its introduction, the fears that extraordinary appeal would become a politically exploited mechanism have not come true. However, after a few years the first cautious conclusions can be formulated regarding its significance for the reliability of the criminal process. Unfortunately, these conclusions are not optimistic. The extraordinary complaint does not play a significant role in the functioning of the criminal process in the shape outlined by the Polish Constitution.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2022, 2(31); 84-96
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weryfikacja ważności wyborów ogólnokrajowych w Polsce
Verification of the validity of nationwide elections in Poland
Autorzy:
Balicki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929706.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Wybory
weryfikacja wyborów
ważność wyborów
wybory wolne
i uczciwe
Sąd Najwyższy
Elections
verification of the elections
validity of elections
free and fair elections
Supreme Court
Opis:
Artykuł poświęcony został procedurze przeprowadzania weryfikacji ważności wyborów ogólnokrajowych w Polsce. Autor zwraca uwagę na ważną rolę przypisywaną wyborom jako istotnemu elementowi sytemu demokratycznego i konieczność zachowania woli wyrażonej przez suwerena w głosowaniu. Weryfikację wyborów w Polsce przeprowadza Sąd Najwyższy, w dwustopniowej procedurze polegającej na wydawaniu opinii w sprawie wniesionych protestów wyborczych, a następnie podjęcie uchwały o ważności wyborów. Autor zwraca uwagę na wąską i formalistyczną interpretacje norm prawnych w toku wydawania uchwały o ważności wyborów.
The article discusses the procedure for verifying the validity of nationwide elections in Poland. The author draws attention to the important role attributed to elections as an essential element of the democratic system and the need to preserve the will expressed by the sovereign in voting. Verification of elections in Poland is carried out by the Supreme Court, in a two-stage procedure involving issuing an opinion on the election protests lodged and then passing a resolution on the validity of the elections. The author draws attention to the narrow and formalistic interpretation of legal norms in the course of issuing a resolution on the validity of elections.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 4 (62); 249-258
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 172

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies