Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mystical Experience" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kontemplacja mistyczna w ujęciu św. Jana od Krzyża
Mystical Contemplation According to St John of the Cross
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430866.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kontemplacja
kontemplacja mistyczna
doświadczenie mistyczne
contemplation
mystical contemplation
mystical experience
Opis:
W artykule został podjęty problem kontemplacji mistycznej u św. Jana od Krzyża. Jego realizacja wymagała wyjaśnienia pojęcia kontemplacji zarówno w znaczeniu szerokim, jak i ściśle mistycznym. Ukazany został jej ścisły związek z życiem duchowym chrześcijanina. Kontemplacja, jak i życie duchowe posiadają swoje źródło w łasce chrztu świętego, która zawiera cały potencjał duchowego rozwoju. Ona stanowi podstawowe uzdolnienie do zjednoczenia z Bogiem, do kontemplacji najgłębszych tajemnic Boskich; gwarantuje otrzymywanie Ducha Świętego, którego Chrystus posłał do naszych serc, by dopełniał dzieła uświęcenia. Jednak jest Bożą tajemnicą, dlaczego nie w każdym przypadku „wpływ Boga na duszę” niesie z sobą taką samą doświadczalną formę. Na kolejnym etapie refleksji skonfrontowano kontemplację zwyczajną z kontemplacją mistyczną, by następnie uwzględnić jej dwie formy: oczyszczającą i jednocząca. Są one doświadczane przez wielu wierzących, ale nie w taki sam sposób i nie w takiej samej proporcji. Zakładając autentyczną wierność wierzącego, przy różnej formie przeżywania relacji z Bogiem i dokonujących się duchowych procesów, należy stwierdzić, że zależy to od Bożej pedagogii. Bóg najlepiej wie, jaką drogą prowadzić człowieka do osiągnięcia nadprzyrodzonego celu i w jaki sposób uczynić go skutecznym świadkiem Chrystusa. W dalszej kolejności uwzględniono dwa wymiary kontemplacji mistycznej: teologiczny, a więc obiektywny oraz doświadczalny, czyli subiektywny. Zastosowano metodę analizy oraz syntezy. Poddano pod refleksję źródłowe teksty, by poddać je analizie i wyciągnąć stosowne wnioski. Ostateczne wnioski są następujące: Kontemplacja, w ujęciu św. Jana od Krzyża, jest formą życia teologalnego. Pojawiając się, wywiera wpływ na wszystkie inne formy modlitwy: liturgiczną, ustną, lekturę Pisma Świętego i wprowadza cechę prostoty oraz miłosnej uwagi na Boga. Nie zastępuje tych form, ale nimi się karmi i jednocześnie ubogaca je. Między różnymi rodzajami modlitwy nie może istnieć żaden istotny kontrast. W życiu samego św. Jana od Krzyża obserwujemy praktykę modlitwy aż do śmierci we wszystkich jej formach, włącznie z modlitwą ustną. Kontemplacja wierzącego posiada swoje źródło w ukrytym i tajemnym działaniu Ducha Świętego. Bez tej działalności nie byłaby ona możliwa. Wbrew powszechnym opiniom wskazuje przede wszystkim na pierwszeństwo działania Bożego w procesie uświęcenia, zaś ludzka działalność posiada charakter odpowiedzi na to działania.
This article discusses the problem of mystical contemplation in St John of the Cross. Its implementation required an explanation of the concept of contemplation both in a broad and strictly mystical sense. Its close connection to the spiritual life of a Christian has been shown. Both contemplation and the spiritual life have their source in baptismal grace, which contains all the potential for spiritual development. Baptismal grace constitutes the basic aptitude for union with God, for contemplation of the deepest divine mysteries; it guarantees the reception of the work of the Holy Spirit, whom Christ has sent into our hearts to complete the work of sanctification. However, it is a divine mystery why the “influence of God on the soul” is not in every case accompanied by the same experiential form. The next stage of reflection confronts ordinary contemplation with mystical contemplation, to then consider its two forms: purifying and unifying. These are experienced by many believers, but not in the same way and not in the same proportion. Assuming authentic faithfulness on the part of the believer, with different forms of experiencing the relationship with God and the spiritual processes taking place, it must be said that it depends on God’s pedagogy. God knows best which way to lead a person towards a supernatural goal and how to make him an effective witness to Christ. Two dimensions of mystical contemplation are further considered: the theological, i.e., objective, and the experiential, i.e., subjective. The methods of analysis and synthesis have been applied. The source texts have been reflected upon in order to analyse them and draw appropriate conclusions. The final conclusions are as follows: Contemplation, according to St John of the Cross, is a form of theological life. As it appears, it influences all other forms of prayer: liturgical, oral, reading of Scripture, and it leads to simplicity and loving attention to God. It does not replace these forms, but feeds on them and at the same time enriches them. There can be no significant contrast between the different types of prayer. In the life of St John of the Cross himself, we observe the practice of prayer until death in all its forms, including oral prayer. The believer’s contemplation has its source in the hidden and secret work of the Holy Spirit. Without His work it would not be possible. Contrary to popular opinions, it points first and foremost to the primacy of God’s action in the process of sanctification, while human activity has the nature of a response to this action.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 99-118
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nada vs sunyata." The Notion of Emptiness in John of the Cross and in Zen Buddhism
Autorzy:
Niziński, Rafał Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088016.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
God
ultimate reality
contemplation
nothingness
mystical experience
Zen Buddhism
John of the Cross
Opis:
It is not seldom that some authors try to compare the doctrine of Zen Buddhism with the doctrine of Saint John of the Cross with the intention of finding some parallels. The most striking similarity seems to be the term “emptiness” (nada – John of the Cross and sunyata – Zen Buddhism). The difficulty of the comparison stems from the fact that in both cases this term has an experiential meaning, i.e. it describes subjective feelings one has while following the spiritual path. Therefore, the intent of the paper is to capture the metaphysical and epistemological meaning of this term in order to facilitate the comparison. This effort has led to the conclusion that in both doctrines the essentially different meaning of emptiness reflects their different understanding of the ultimate reality. Consequently, meditational techniques which both forms of spirituality adopted to achieve the ultimate reality exclude each other, and the semantic proximity of Zen Buddhism and John of the Cross is misleading.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 423-445
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bóg bez granic”. Perry’ego Schmidta-Leukela koncepcja teologii religii
„God Without Borders”. Perry Schmidt-Leukel Concept of Theology of Religions
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144003.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
religia
Jezus Chrystus
chrystologia
zbawienie
Objawienie
doświadczenie mistyczne
Theology of Religion
Religion
Jesus Christ
Christology
Salvation
Revelation
Mystical Experience
Opis:
This paper presents Perry Schmidt-Leukel concept of theology of religions. Schmidt-Leukel is the most well-known representative of pluralistic theology of religions in German speaking countries. This paper consists of following parts: short biography of Perry Schmidt-Leukel and his large international scholar activity, main idea and tasks of theology of religions according to him, typologization of positions in theology of religions, his concept of religion, his understanding of the Transcendental Reality, backgrounds of pluralism in theology of religions and interpretational models of christological dogma. In the end of the paper there is some criticism of Perry Schmidt-Leukel ideas.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 85-120
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczne aspekty doświadczenia mistycznego w ujęciu Mieczysława Gogacza
Anthropological aspects of mystical experience according to Mieczysław Gogacz
Autorzy:
Andrzejuk, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057897.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
mistyka
doświadczenie mistyczne
człowiek
M. Gogacz
mystic
mystical experience
human being
Opis:
Mieczysław Gogacz, the founder of consequent Thomism, is also known for his original concept of mystical experience. In his opinion, mystical experience is a passive experience of the existence of God by the mean of potential intellect of a man. In this account, mystical experience is a relationship that connects two beings: God and man. This means that the nature of mystical experience will depend precisely on the people who are engaged in it. It further follows that our understanding of the mystical experience will depend on the anthropology and theodicy. In order to understand Gogacz’s concept of mystical experience, the following issues in his anthropology seem to be of key importance: a. the concept of man as a person; b. the problem of manifestations of existence that constitute the basis for establishing personal relationships; c. the subject of personal relations as connections between real rational beings; d. the problem of indistinct cognition as a passive experience by the potential intellect of the principles of the cognized being (the word of the heart). The groups of issues mentioned above are also one of the most significant elements of consequent Thomism.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 195-211
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologia liturgii Jean -Yves’a Lacoste’a jako filozofia mistyki
Jean-Yves Lacoste’s phenomenology of liturgy as philosophy of mysticism
Autorzy:
ZGÓRECKI, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143202.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jean-Yves Lacoste
Martin Heidegger
phenomenology
phenomenology of liturgy
mysticism
philosophy of mysticism
philosophical experience
mystical experience
time
fenomenologia
fenomenologia liturgii
mistyka
filozofia mistyki
doświadczenie filozoficzne
doświadczenie mistyczne
czas
Opis:
Fenomenologia liturgii to główny filozoficzny projekt Jean-Yves Lacoste’a, mało jeszcze w Polsce znanego współczesnego francuskiego myśliciela. Liturgię rozumie bardzo szeroko: to dla niego taki sposób życia, który jest trwaniem wobec Boga, którego pojmuje jako podmiot i obietnicę relacji. Wydaje się zatem, że jest ona zarazem doświadczeniem filozoficznym, jak i mistycznym, dlatego będzie tutaj poddana analizie jako filozofia mistyki. Przebadana zostanie przy tej okazji postawa Lacoste’a wobec zadania myślenia, jego droga do filozofii mistyki oraz sposób, w jaki opisuje relacje między doświadczeniem mistycznym a filozoficznym. Wreszcie na koniec pojawi się pytanie o to czy mistyka u swoich źródeł jest pewnym sposobem przeżywania czasu?
Phenomenology of liturgy is the main philosophical project of Jean-Yves Lacoste, a contemporary French thinker, up to this time not well known in Poland. Liturgy is hereby understood in a broader sense, as a mode of life, which consist of facing God, understood as a subject and a promise of relationship. Therefore, it seems to be both a philosophical and mystical experience, which is why it is going to be considered here as philosophy of mysticism. The paper examines Lacoste’s undertaking of the task of thinking, his way to philosophy of mysticism, as well as the relation between philosophical and mystical experience in his thought. Finally, a question will emerge: is mysticism in its core a way of experiencing time?
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 29-46
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia w relacji do duchowości i mistyki chrześcijańskiej
Liturgy in Relation to Christian Spirituality and Mysticism
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470109.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
liturgy
spirituality
spiritual life
mysticism
mystical experience
liturgical spirituality
Opis:
The aim of this article is to present the mutual relationships between the liturgy and Christian spirituality and mysticism based on the paradigm that the liturgy is the source and summit of the Christian spiritual life. Starting from the Council’s and Catechism’s definition of liturgy and showing against this background its close relationship with Christian spirituality and mysticism, the author concludes that it is in liturgical spirituality that the organic synthesis of the triad liturgy-spirituality-mysticism is most intensely visible. Liturgy is the source of faith, and it is an event in which God comes, speaks and acts. Christian spirituality and mysticism becomes the fruit of faith rooted in the soil of grace given in the liturgy. The development of the spiritual life is implanted in Christ in the liturgy, implanted in the Eucharist, which is the greatest gift and special good of the whole Church. After spirituality, mysticism appears as its consequence, which by its very nature demands liturgy, since it is nourished by the experienced and contemplated mystery. Liturgy, on the other hand, gains spiritual deepening through mysticism, because mysticism understood as the experience of the mystery proclaimed, celebrated, assimilated and lived leads to a gradual mystical union of the person of the faithful with the venerable person of Jesus Christ and makes it easier for the spirit of prayer rooted in the dynamic mystery of the Present Lord to be incarnated in daily life.
Źródło:
Studia Ełckie; 2021, 23, 3; 305-326
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeżycie estetyczne a przeżycie mistyczne – ujęcie w horyzoncie teologicznym
Aesthetic Experience and Mystical Experience – Take in the Theological Horizon
Autorzy:
Dzidek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685180.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
doświadczenie estetyczne
doświadczenie mistyczne
sztuka
mistyka
wrażliwość
szczegół
opróżnienie
ogołocenie
oczyszczenie
kontemplacja
zjednoczenie
piekno
Bóg
aesthetic experience
mystical experience
art
mysticism
sensitivity
detail
emptying
purification
contemplation
union
beauty
God
Opis:
Doświadczenie estetyczne i doświadczenie mistyczne są podobne w trzech etapach rozwoju. W pierwszym chodzi o skupienie uwagi na szczególe. Artysta czyni to w stosunku do używanego elementu otaczającej rzeczywistości, przez wydobywanie z niego czegoś szczególnego, z kolei mistyk szuka w świecie natury ślady Boga. W drugim etapie artysta odsuwa od siebie to, co go rozprasza, a także on uwalnia się od artystycznych konwencji, aby tworzyć swe zamierzone dzieło w sposób oryginalny. Z kolei mistyk oczyszcza się ze swoich słabości i przywiązania do świata. W trzecim etapie artysta może kontemplować swe dzieło, a mistyk jest w stanie doświadczać obecności Boga. Chwilowa satysfakcja artysty mija. A w jej miejsce wsącza się poczucie nieadekwatności między zamierzonym pomysłem a jego nieudolnym urzeczywistnieniem w ograniczonej formie. Natomiast mistyk, po chwilowym doświadczeniu obecności Boga, jest świadomy, że przedmiot jego pragnienia przekracza granice wszelkiej możliwości poznania. Piękno i Bóg jawią się jako dwa imiona Jednego.
Aesthetic experience and mystical experience are similar in three stages of development. The first is to focus attention on detail. The artist does this in relation to the used element of the surrounding reality by bringing out something special in it, while the mystic seeks God's footprints in the natural world. In the second stage, the artist pushes away what distracts him, and he also frees himself from artistic conventions to create his intended work in an original way. In turn, the mystic cleanses himself of his weaknesses and attachment to the world. In the third stage, the artist can contemplate his work, and the mystic is able to experience the presence of God. The artist's temporary satisfaction passes. And in its place there is a sense of inadequacy between the intended idea and its inefficient implementation in a limited form. On the other hand, the mystic, after a moment's experience of God's presence, is aware that the object of his desire exceeds the limits of all possibilities of knowledge. Beauty and God appear as the two names of the One.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 97-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evelyn Underhill rozumienie mistyki
Autorzy:
Kiwka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669575.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Evelyn Underhill
philosophy of religion
mysticism
mystical experience
filozofia religii
mistyka
doświadczenie mistyczne
Opis:
In the English-speaking world of the first half of the twentieth century Evelyn Underhill (1875–1941) was one of the most widely read writers on religion and spiritual practice, in particular on Christian mysticism. The paper aims at Underhill’s understanding of mysticism. Beginning with the presentation of the concept of mysticism and its main characteristics, the classification of the phases of the mystical process, through the problem of the authenticity and unity of the mystical testimonies, including the philosophical context of her thought and anthropological structures used in her analysis – there are presented here the fundamental features of Underhill’s theory of mysticism. The whole supplements her inspiring vision of the mystical future of the mankind.
W świecie anglojęzycznym I połowy XX wieku Evelyn Underhill (1875–1941) była jedną z najbardziej poczytnych autorek, piszących o religii i życiu duchowym, a szczególnie o mistyce chrześcijańskiej. Ukazanie zasadniczych elementów jej teorii mistyki stanowi zasadniczy cel niniejszego przedłożenia. Jego realizację otwiera przedstawienie wypracowanego przez nią pojęcia mistyki i jej zasadniczych charakterystyk. Omówienie etapów procesu mistycznego, problemu autentyczności oraz jedności doświadczenia mistycznego łącznie z kontekstem filozoficznym i strukturami antropologicznymi, które autorka wykorzystuje w swoich analizach – stanowi tematykę dalszej części opracowania. Całość zamyka niezwykle inspirująca wizja mistycznej przyszłości rodzaju ludzkiego, jaką znajdujemy w publikacjach tej anglikańskiej pisarki.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2018, 50
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie radości w opisie doświadczenia mistycznego
The concept of joy in descriptions of mystical experience
Autorzy:
Wieczorek, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395810.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mystical experience
joy
doświadczenie mistyczne
radość
Opis:
Artykuł ma na celu semantyczną analizę mistycznych opisów pojęcia radość. Przede wszystkim definiowane jest pojęcie doświadczenia mistycznego i przedstawiono jego główne cechy. Pierwszy punkt dotyczy sposobu, w jaki pojęcie to jest używane w mistycznym dyskursie. Warto zauważyć, że potencjał oceny radości jest zarówno pozytywny, jak i negatywny. „Doczesne” emocje są postrzegane jako przeszkody w kontakcie danej osoby z Bogiem i są traktowane z podejrzliwością, ale przekształcone przez proces uświęcenia są częścią mistycznych błogosławieństw. Artykuł koncentruje się na pozytywnych odczuciach doświadczającego, które pojawiają się w jego ciele, gdy „dotyka” Absolutu i wewnętrznej percepcji mistrza własnych emocji i ich konceptualizacji w języku. Zewnętrzny obserwator oczywiście nie może dostrzec boskiej rzeczywistości w sposób, w jaki widzi ją mistyk, ale obserwując zachowanie osoby, można zobaczyć cielesne przejawy radości, która jest nieodłączną częścią mistycznego doświadczenia wyrażanego przez zmysłowy język. Dane językowe dostarczają dowodów na twierdzenie, że nie mamy innego języka, którym można by dzielić się doświadczeniem religijnym, jak tylko taki, który traktuje ciało jako medium komunikacyjne. Należy również podkreślić fakt, że radość mistyka jest dynamiczna i nie wyklucza negatywnych uczuć, takich jak ból i cierpienie. Podstawowym założeniem jest, że radość jest zjawiskiem powszechnym i że większość językowych sposobów wyrażania jej w cywilizacji judeochrześcijańskiej używa tych samych mechanizmów i pojęć.
The paper presents a semantic analysis of mystical descriptions of the concept of radość (joy). First of all, the notion of mystical experience is defined and its main characteristics are presented. The first point touches upon the way in which the concept is used in mystical discourse. Notably, the evaluative potential of radość (joy) is both positive and negative; “worldly” emotions are perceived as a hindrance in a person’s contact with God and as such are treated with suspicion. Yet they are transformed by the process of sanctification into mystical blessings. The paper focuses on the experiencing party’s positive sensations in his/her body when they ”touch” the Absolute and on the mystic’s inner perception of his/her own emotions and conceptualization thereof in language. For obvious reasons, an external observer cannot see the divine reality the way a mystic does. However, by watching the person’s behavior one can see the bodily manifestations of joy, an inseparable part of a mystical experience, expressed by sensory language. Linguistic data provide evidence in favour of a theory that humans do not have any other language to share religious experience but the one that treats the body as a communicating medium. Interestingly, a mystic’s joy is dynamic and it does not exclude negative feelings, such as pain and suffering. The underlying assumption is that joy is a universal phenomenon and that in the Judeo-Christian civilization, most of the linguistic ways of expressing it rely on the same mechanisms and concepts.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2018, 35-36; 159-167
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warunki doświadczenia mistycznego według Pseudo-Dionizego Areopagity. Ujęcie filozoficzne
The Conditions of the Mystical Experience by Pseudo-Dionysius the Areopagite. An Philosophical Attempt
Autorzy:
Manikowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048231.pdf
Data publikacji:
2018-10-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Pseudo-Dionizy Areopagita
doświadczenie mistyczne
przebóstwienie
istota
energie
Bóg
człowiek
pseudo-dionysius the areopagite
mystical experience
deifi cation
essence
energies
man
God
Opis:
Pseudo-Dionysius the Areopagita is one of the most interesting theologians and philosophers of the Middle Ages. He was, probably, a Christian neoplatonist, a Syrian monk, who lived and worked in a circle of the latest neoplatonist school, e.g. Proclus and/or Damascius. He was called the Father of Christian apophatic mystics. His concept of mystical experience shows two fundamental aspects. Pseudo-Dionysius points (and this is traditional to mystical experience), that this kind of experience starts from the purifi cation, and through the illumination, culminates in union with the First Principle. The mystical experience, in Pseudo-Dionysius also compatible with contemplation, is – on the one hand – triple movement of the soul (the straight, the circle, and the spiral) and – on the other hand – is the deifi cation of man, the union with God in His Energies, but not in His Essence. The deifi cation is the transformation of the human nature – he is still a human, a creation, but is transformed like – in patristic tradition – God became the man, so the man can become God, but only in deifi cation.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2018, 15; 9-29
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontemplacja i poznanie per raptum. Tomaszowe źródła rozumienia istoty doświadczenia mistycznego
Contemplation and cognition per raptum. Thomas’s sources of understanding the essence of the mystical experience
Autorzy:
Andrzejuk, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452438.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
kontemplacja
poznanie per raptum
doświadczenie mistyczne
Tomasz z Akwinu
tomizm
contemplation
cognition per raptum
mystical experience
Thomas Aquinas
thomism
Opis:
The aim of the article is to present the problem of contemplation and knowledge per raptum in St. Thomas Aquinas’s account. Both of these methods of cognizing seem to be an inspiration for the twentieth-century and contemporary Thomists to build the concept of mystical experience. Mystical experience is defined differently in various thomistic interpretations. However, we are primarily interested in the recognition of M. Gogacz, who understood the mystical experience as a sudden, unexpected and unearned experience of God by the human potential intellect. Although Thomas himself was not concerned with the mystical experience as such, but the analysis of selected texts allows us to accept the thesis that mystical experience, which was shared by the great mystics (St. Teresa of Avila, St. John of the Cross) contains some elements of Thomistic contemplation, and above all, the cognition per raptum.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2017, 6; 59-76
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’insegnamento “ereticale” sulla visione di Dio nelle opere di Giuseppe Hazzāyā, mistico siro-orientale del secolo VIII
“Heretical” teaching on the vision of God in the works of Joseph Hazzāyā, the 8th century east syrian mystic
Autorzy:
Havrylyk, Ihnatia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613133.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Hazzāyā
Church of the East
mystical experience
vision of God
formless light
divine glory
Opis:
In the history of the Assyrian Church of the East the VIII century was a period of the flourishing of monastic mysticism. One of the great spiritual fathers of the period was Joseph Hazzāyā who made a synthesis of all spiritual and mystical experiences of his predecessors. In his writings he basically holds to the teachings on the vision of God, which was strange to the Antiochene tradition and therefore condemned as heretical by Timothy I, the patriarch of the Church of the East at the synod of 786-787. In this article the author analyzes Joseph’s teachings on the vision of God, striving to comprehend valid reasons why they deserve to be considered heretical. Furthermore the following pages contain overview of terms used by Joseph when he refers to the experience of divine vision and with special emphasis on the particulars of his teachings. The last paragraph presents a brief survey of the Christological doctrine of the Church of the East and its opinion on the experience of the vision of God.
W historii Asyryjskiego Kościoła Wschodu (Kościół tradycji wschodniosyryjskiej) VIII w. stał się okresem rozwoju mistyki monastycznej. Jednym z wielkich nauczycieli duchowych tego okresu był Józef Hazzāyā, który dokonał syntezy nauki poprzedników. Fundament jego twórczości stanowi nauka o kontemplacji Boga, która była obca dla tradycji Antiocheńskiej i dlatego została potępiona jako heretycka przez patriarchę Tymoteusza I na synodzie w latach 786-787. W artykule dokonano analizy nauki Józefa o kontemplacji Boga w celu krytycznego spojrzenia na podstawy jego potępienia. Autorka przeprowadziła analizę terminów, które Józef stosuje na określenie stanu kontemplacji Boga, a także przedstawiła specyfikę jego nauczaniu w tej kwestii. W ostatnim punkcie artykułu został przedstawiony krótki zarys chrystologii Kościoła Wschodu oraz nauka dotycząca doświadczenia w sferze kontemplacji Boga.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 535-549
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistycyzm integralny w ujęciu Bernarda McGinna
Integral Mysticsm in Bernard McGinns Approach
Autorzy:
Kiwka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488779.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bernard McGinn
mistyka
doświadczenie mistyczne
proces mistyczny świadomość mistyczna.
mysticism
mystical experience
mystical way
mystical consciousness.
Opis:
Artykuł poświęcony jest teorii mistyki, której zręby znajdujemy w pismach prof. Bernarda McGinna, jednego z najwybitniejszych współczesnych badaczy mistyki chrześcijańskiej. Prezentowane w jego pracach rozumienie mistyki określone zostało w niniejszym artykule jako „integralne”. Traktuje ono fenomen życia mistycznego w sposób całościowy, rozpatrując go na trzech płaszczyznach: jako element religii, jako proces i jako przeżycie bezpośredniej obecności Boga. W związku z tym jego poglądy na istotę i naturę mistyki zostały przedstawione za pomocą czterech kategorii: „kontekstualności”, „procesualności”, „obecności” oraz „świadomości mistycznej”. Dodatkowo omówiono kwestię bezpośredniości przeżycia mistycznego, wyrażoną za pomocą pojęcia „zapośredniczonej bezpośredniości”. W takim ujęciu mistyka jawi się w perspektywie historycznej jako wpisana na trwałe w kontekst konkretnej religii. Jest ona rzeczywistością niezwykle dynamiczną, o charakterze procesualnym, dziejącą się wraz z historią i rozwojem duchowym konkretnego człowieka. W całość procesu duchowego wpisują się poszczególne etapy i znaki mistycznego dojrzewania, w różnym stopniu obecne w przygotowaniu, samym przeżyciu mistycznym oraz w jego konsekwencjach. Różnorodne przeżycia duchowe stają się w ten sposób nie tylko kamieniami milowymi na mistycznej drodze, ale również różnymi formami uobecniania się Boga. Ta Boża obecność staje się na pewnym bardzo zaawansowanym etapie tego procesu niezwykle bezpośrednia i przemieniająca, dając w ten sposób asumpt do kształtowania się nowego rodzaju świadomości, którą McGinn określa przymiotnikiem „mistyczna”. Właśnie kategoria „świadomości mistycznej” pozwala przezwyciężyć podmiotową dezintegrację osoby ludzkiej, która jej zagraża wówczas, gdy poszczególne fenomeny mistyczne postrzega się jedynie w perspektywie jednostkowych doświadczeń zmysłowo-emocjonalnych. Dlatego też pojęcie „obecności” i „świadomości mistycznej” lepiej nadają się do interpretacji fenomenu życia mistycznego niż kategoria „doświadczenia”, która wydaje się nazbyt redukcjonistyczna. Prace prof. B. McGinna stanowią ważny wkład we współczesną dyskusję nad naturą mistyki.
Bernard McGinn is widely considered the preeminent scholar of mysticism in the Western Christian tradition. He is a leading authority on the thought of the 14th-century mystic Meister Eckhart as well as on various issues concerning apocalypticism. His current long-range project is a six-volume history of Western Christian mysticism under the general title The Presence of God, five volumes of which have already been published. He is the Naomi Shenstone Donnelley professor emeritus of Historical Theology and professor of the History of Christianity at the University of Chicago Divinity School. This article aims to explain his understanding of mysticism, which has been described as integral. Instead of trying to define mysticism, B. McGinn prefers to discuss the term under three headings: mysticism as an element of religion, mysticism as a process and mysticism as an attempt to express a direct consciousness of the presence of God. In his theory of mysticism there appear four fundamental categories that organize the content of this paper, namely: context, process, presence and consciousness. Mysticism in his approach should be considered in its broad context as a part of a particular religion and fulfillment of a spirituality within the community of believers, as well as a developing spiritual process of individual existence. The term presence McGinn finds as most useful for grasping the unifying note in the varieties of Christian mysticism. On the other hand mystical consciousness has been found as a more precise and fruitful concept than the highly ambiguous term of mystical experience. Generally the essence of B. McGinn’s understanding of mysticism can be summarized in his own words as “Christian belief and practice that concerns the preparation for, the consciousness of, and the effect of what the mystics themselves have described as a direct and transformative presence of God.” Professor McGinn’s considerations on the mysticism covered in this presentation constitute a substantial contribution to a contemporary discussion on the nature of mysticism.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 1; 23-42
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widzenie pustki a doświadczenie mistyczne – przypadek madhjamaki
Autorzy:
Jakubczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944801.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Buddhism
mysticism
mystical experience
Madhyamaka
emptiness
nothingness
imputation (adhyāropa, samāropa)
non‑conceptuality
ineffability
paradoxicality
silence
Opis:
Seeing of emptiness and mystical experience - the case of Madhyamaka: The problem of Buddhist religiosity is one of the most classic problems of Buddhist studies. A particular version of this issue is the search for mystical experience in Buddhism. This is due to the conviction that mystical experience is the essence of religious experience itself. The discovery of such an alleged experience fuels comparative speculations between Buddhism and the philosophical and religious traditions of the Mediterranean area. Madhyamaka is the Buddhist tradition which many researchers saw as the fulfillment of such mystical aspirations in Buddhism. In this paper I specify the standard parameters of mystical experience (non‑conceptuality, ineffability, paradoxicality, silence, oneness, fullness) and I conclude that they either cannot be applied to Madhyamaka or that the application is only illusory.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2017, 7, 1; 71-96
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga do Transcendencji w filozofii starożytnej. Doświadczenie mistyczne czy dialektyka?
Path to Treanscendence in Ancient Philosophy. Mystical Experience or dialectic?
Autorzy:
Gajda-Krynicka, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048318.pdf
Data publikacji:
2016-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
filozofia starożytna
doświadczenie mistyczne
transcendencja
dialektyka
religia
kulty misteryjne
poznanie
Platon
Arystoteles
ancient philosophy
mystical experience
transcendenece
dialectic
religion
mystery cults
cognition
Plato
Aristotele
Opis:
Zadaniem tego artykułu jest określenie, czy jest możliwe odnalezienie w starożytnej filozofii takich form mistycznego doświadczenia, w których człowiek, prowadzony przez Boga, jest w stanie dostąpić wglądu w Jego istotę i kontemplować najwyższego Boga. Punktem wyjścia analiz jest definicja doświadczenia mistycznego sformułowana przez M. Gogacza, a następnie uzupełniana przez prace I. Andrzejuka. Definicja ta mówi o wiedzy zdobytej per raptum, jak to wyraża Tomasz z Akwinu. To z tej perspektywy są badane fenomeny, takie jak grecka religia, ryty misteryjne oraz pogańskie rozumienie boga/boskości/transcendencji. Analiza prowadzi do wniosku, że grecka filozoficzna wizja transcendencji nie stwarza miejsca na zaistnienie możliwości otrzymania wiedzy na temat Pierwszego Bytu w ramach mistycznego doświadczenia. Staje się to możliwe jedynie w filozofii chrześcijańskiej.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2016, 13; 7-36
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies