Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Konceptualizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Las Meninas – Interpretation narratives throughout centuries
Autorzy:
Myoo, Sidey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593776.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
inspiration
interpretation
forma
conceptualism
transformation
inspiracja
interpretacja
konceptualizm
transormacja
Opis:
The purpose of this paper is to focus on the interpretations of some 20th and 21st century artworks inspired by the painting Las Meninas by Diego Velázquez. The analysis is to show the potential of artistic techniques, the inventiveness of the avant-garde and neo-avant-garde artists, and the meaningful re-readings of the original work. The author concludes that imitative artworks lacking a conceptual dimension are only historical references with no significant role in the history of art due to their submission to the influence of the Baroque model. In contrast, significant conceptualisation and creative attitude towards Las Meninas add to intentionally meaningful interpretations, showing the deeper aspects of the masterpiece, and thus becoming autonomous artworks which could be presumably created regardless of the original source of inspiration. The artworks under scrutiny have been selected with regard to their artistic techniques and their interpretative potential which served as a means to define the level of their creative autonomy.
Celem artykułu jest zaprezentowanie interpretacji kilku XX i XXI wiecznych prac artystycznych, nawiązujących do słynnego obrazu Las Meninas Diego Velázqueza. W analizie skupiono się na potencjale warsztatu artystycznego, biorąc pod uwagę jego awangardową i neoawangardową zmienność oraz głębokość konceptualizacji. Z analizy płynie wniosek, że prace, które posiadają niewielki wymiar konceptualny, pozostają jedynie nawiązaniem historycznym, nie zyskując samodzielności w świecie sztuki, pozostając w silnym, determinującym je związku z barokowym pierwowzorem. Z kolei prace, które zostały głęboko skonceptualizowane, zawierające sens i znaczenie wynikające z inspiracji Las Meninas, takie, które intencjonalnie wykraczają poza pierwowzór, mogą być łatwiej potraktowane jako niezależne dzieła, które mogłyby nawet powstać w podobnej postaci niezależnie od historycznego oryginału. Prace wybrano do analizy uwzględniając ich cechy warsztatowe oraz potencjał interpretacyjny, co miało być głównym wyznacznikiem ich autonomiczności.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 73-87
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Gajewski. Od Konceptualizmu do Sztuki Interpersonalnej
Henryk Gajewski. From Conceptualism to Interpersonal Art
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170556.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Henryk Gajewski
Konceptualizm
Sztuka Interpersonalna
Remont Gallery
performance art
punk
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2022, 27; 289-294
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leszek Przyjemski: Szaleństwo jako Praktyka Krytyczna. Neoawangarda i Polityka
Leszek Przyjemski: Madness as a Critical Practice. Neo-avant-garde and Politics
Autorzy:
Wroniszewski, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011648.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
leszek przyjemski
szaleństwo
histeria
konceptualizm
sztuka krytyczna
madness
hysteria
conceptualism
critical art
Opis:
W artykule przedstawiona została interpretacja sztuki Leszka Przyjemskiego w kontekście kategorii szaleństwa i figury szaleńca. Autor wskazuje na związek działań Przyjemskiego z przypadającym na lata siedemdziesiąte. zainteresowaniem polskiej kultury szeroko ujętym tematem szaleństwa / obłąkania / choroby psychicznej. Wyodrębnienie tego aspektu sztuki Przyjemskiego pozwala na ukazanie jego działalności jako odrębnej od głównego nurtu sztuki konceptualnej. Ponadto uwaga zostaje zwrócona na kwestię odmiennego usytuowania działań Przyjemskiego i Anastazego Wiśniewskiego (współtwórców Galerii Tak) w politycznej rzeczywistości lat siedemdziesiątych. Autor koncentruje się zwłaszcza na interpretacji podejmowanego przez artystę wątku histerii, która przedstawiona zostaje jako reakcja na neurotyczną rzeczywistość kreowaną przez oficjalną propagandę oraz efekt represji wytworzonej przez nadzorczy charakter ówczesnej władzy. Ponadto, w artykule podjęta została kwestia relacji sztuki Przyjemskiego i sztuki krytycznej lat dziewięćdziesiątych.
The article provides an interpretation of Leszek Przyjemski’s art in relation to the category of madness and the figure of a madman. The author indicates the link between Przyjemski’s work and madness/insaneness/mental disorder – themes broadly undertaken and portrayed by the Polish culture of the 1970s. By extracting this specific aspect of Przyjemski’s art, the author is able to present the artist’s activity as separate from the mainstream conceptual art and, what is more, to highlight the distinctive position of the artistic activity by Przyjemski and AnastazyWiśniewski (both co-authors of the Gallery Tak) within the political reality of the 1970s. In particular, the author focuses on the interpretation of hysterics – an issue investigated by the artist and depicted by him as a reaction to the neurotic reality created by the official propaganda on the one hand, and on the other, as an outcome of repression resulting from the supervisory nature of the contemporary authority. Furthermore, the article tackles the relation between Przyjemski’s art and the critical art of the 1990s.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 153-180
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg i uniwersalia
God and universals
Autorzy:
Judycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591888.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
God
universals
Platonism
realism
conceptualism
nominalism
Bóg
uniwersalia
platonizm
realizm
konceptualizm
nominalizm
Opis:
W pierwszych dwóch częściach artykułu przedstawione są motywacje prowadzące do akceptacji istnienia uniwersaliów, jak również ich rodzaje. Dalej zostają wyróżnione cztery zasadnicze stanowiska w tzw. sporze o uniwersalia: realizm pojęciowy (platonizm), umiarkowany realizm pojęciowy, czyli rozwiązanie arystotelesowskie, konceptualizm i nominalizm (w różnych wersjach). W dalszych częściach artykułu przedstawiona jest krytyka rozwiązań nominalistycznych, arystotelesowskich i konceptualistycznych. Na tym tle autor argumentuje na rzecz teistycznego realizmu pojęciowego, ukazując, w jaki sposób należy zinterpretować relację pomiędzy ludzką świadomością semantyczną a uniwersaliami istniejącymi w umyśle Boga. W tym kontekście zostają wzięte pod uwagę zagadnienia dotyczące pojęć ewolucji kosmicznej i biologicznej oraz pojęcia stworzenia świata.
The first two parts of the article discuss the motivations leading to acceptance of the existence of universals, as well as their types. Four main positions in the so-called the dispute about universals are presented: conceptual realism (Platonism), moderate conceptual realism, i.e. the Aristotelian solution, conceptualism and nominalism (in various versions). Further parts of the article present a critique of nominalist, Aristotelian and conceptual solutions. Against this background, the author argues in favor of theistic conceptual realism, showing how to interpret the relationship between human semantic consciousness and universals existing in God’s mind. In this context, issues related to the concepts of cosmic and biological evolution and the concept of creation are taken into account.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 2; 7-34
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura postelektroniczna? Od literatury elektronicznej do kartki papieru, czyli podróż powrotna, z bagażem nowych doświadczeń
Postelectronic Literature? From Screen to Paper, or a Way Back with Luggage of New Experiences
Autorzy:
Spodaryk, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520760.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
hipertekst
literatura elektroniczna
narracja
sieć
konceptualizm
hypertext
electronic literature
narration
network
conceptualism
Opis:
W artykule poruszam kwestie wpływu rewolucji mikrokomputerowej i doświadczenia sieci na współczesne praktyki słowne, w tym rozwój literatury elektronicznej, oraz sygnalizuję problem wpływu doświadczenia najnowszych mediów (głównie sieci WWW) na literackie strategie narracyjne widoczne w „tradycyjnym”, papierowym medium. Tytułowa literatura postelektroniczna nie jest ścisłą metodologiczną propozycją, lecz raczej zasygnalizowaną pokusą kategoryzacji zjawisk literackich, na których sieć odcisnęła swoje piętno. Stąd też, w omówieniu pojawiają się także trudne do skategoryzowania dzieła z pogranicza literatury elektronicznej i tej istniejącej w powszechnym obiegu literackim, czego przykładem są niektóre zjawiska związane ze współczesnym pisarstwem konceptualnym.
In my paper I am focusing on the impact of microcomputer revolution and network experiences (Internet) in contemporary verbal practices, including the development of electronic literature, and problems of the impact of recent experience of the media (especially the Web) on the literary narrative strategies which could be seen in a «traditional» paper medium. The title’s postelectronic literature is not a strict methodological proposal, but rather a signaled temptation to categorize literary phenomena, on which the Internet network has left its mark. Hence, in the discussion there also appears a difficulty to categorize the works on the borderline of electronic literature and this «traditional», existing literature in wide circulation, and some phenomena associated with the contemporary conceptual writing.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2016, 8, 2 "Cyfrowa humanistyka"; 117-129
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O uzasadnianiu w matematyce
On justification in mathematics
Autorzy:
Wójtowicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015959.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia matematyki
formalizm
instrumentalizm
konceptualizm
realizm
philosophy of mathematics
formalism
instrumentalism
conceptualism
realism
Opis:
In this article the problem of justification of mathematical axioms (in the context of traditional standpoints in the philosophy of mathematics) is discussed. Stress is laid on the methodological analysis, which concerns the notion of “justification” itself. Concrete choices, known from mathematical practice are not discussed here. In the process of formulating an axiomatic theory, the problem of the choice of the appropriate axiom system and of the justification of this choice emerges. In particular, the following problems are connected with it:(1) The problem of the relation between the concept of “justification” and “truth” of mathematical sentences (when the classical definition of truth is assumed).(2) The problem which criteria of justification can be considered appropriate, and whether the problem of justification is well-posed.(3) The problem, whether these criteria can be applied only to axioms, in the process of constructing an axiomatic theory, or also to independent sentences (after their metamathematical status has been settled. In that case, extending a theory T by an independent sentence φ or ¬φ cannot be justified by a formal proof.) (4) The problem, whether the choice of a particular justificatory procedure is motivated philosophically; in particular, whether the problem of justification is considered well-posed. These questions are analysed in the context of classical philosophical standpoints in the philosophy of mathematics, such as: (1) strict formalism; (2) Hilbert's formalism; (3) mathematical instrumentalism; (4) intuitionism; (5) Quine's realism; (6) Gödel's realism. The standpoint of the “working mathematician” is also discussed.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 527-551
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między wierszem a obrazem. Pojęcie "ram" w warsztacie językowo-wizualnym Stanisława Dróżdża
BETWEEN A POEM AND A PICTURE. The Term ‘Framework in Linguistic-Visual Workshop of Stanislas Dróżdż
Autorzy:
Łubowicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487886.pdf
Data publikacji:
2015-11-05
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
DRÓŻDŻ, POEZJA KONKRETNA, MATEMATYKA, KONCEPTUALIZM, RAMY
STANISLAS DRÓŻDŻ, CONCRETE POETRY, CONCEPT ART, MATHEMATICS, FRAMEWORKS
Opis:
BETWEEN A POEM AND A PICTURE The Term ‘Framework in Linguistic-Visual Workshop of Stanislas Dróżdż Stanislas Dróżdż’s concrete poetry is analyzed in the context of the relationship between poetry and visual arts. His work is considered as located on the border between the two domains, synthesizing means of expression of both of them. However, after analyzing the sketches and notes from the archives of the poet, we may conclude that the source of his interest in the visual side of the poetic text is not in art, but in the sciences – especially in mathematics – and in visualizations of concepts. In the second half of the sixties, when Dróżdż went from linguistic poetry to ‘concept-shapes’ – as he called his concrete pieces of art – he was formulating concepts and reaching to his experience from before he studied the Polish language; his experiences were connected with mathematics. The term ‘framework’ to which the poet refers in his original creative concept, erroneously may be associated with painting; in fact, it is more technical and is closer to the conception of photographic frame: his texts are often based on ‘cutting’ the rectangular shape in the text. The inclusion of measures in the sphere of visual poetry is considered as very important contribution by Stanislaw Dróżdż to contemporary poetry and different arts.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 20; 108-121
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The linguistic turn in Conceptualism and after
Lingwistyczny zwrot w konceptualizmie i po nim
Autorzy:
Piotrowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593971.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
conceptism
conceptualism
contextualism
extension
intension
linguistic turn
ekstensja
intensja
konceptyzm
konceptualizm
kontekstualizm
lingwistyczny zwrot
Opis:
One of the most spectacular turns in the art of the 20th century was based on the linguistic reorientation of philosophy, whose extreme manifestation was Wittgenstein's non- denotational conception of meaning. It inspired the so-called analytical conceptualism that was trying in vain to overcome the heterogeneous nature of conceptism, from which it derived. This is reflected especially in Joseph Kosuth's confusion concerning the neo-positivist inspiration and one of the guiding themes of natural language philosophy which emphasizes the significance of metaphor and the fundamental role of the functor as in human thinking. The following article presents this process of inconsistent reduction of art to language, showing some of its consequences and its replacement by contextualism.
Podstawą jednego z najbardziej spektakularnych zwrotów w sztuce XX wieku była lingwistyczna reorientacja filozofii, której skrajnym przejawem była niedenotacyjna koncepcja znaczenia Ludwiga Wittgensteina. Jej aplikacji dokonał tzw. analityczny konceptualizm, który w tym lingwistycznym zwrocie daremnie usiłował przezwyciężyć heterogeniczny charakter konceptyzmu, z którego notabene się wywodził. Świadczy o tym, zwłaszcza u Josepha Kosutha, pomieszanie neopozytywistycznej inspiracji z motywem filozofii języka naturalnego, który podkreśla doniosłość metaforyzacji i myślenia z pomocą funktora as [podobnie jak]. Niniejszy tekst przedstawia proces tej niezbornej redukcji sztuki do języka, ukazując niektóre jej konsekwencje oraz jej wyraźną granicę, jaką stał się kontekstualizm.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 144-166
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Fedorowicz: Rytm Życia, Rytm Czasu, Rytm Sztuki
Jerzy Fedorowicz: The Rhythm of Life, the Rhythm of Time, the Rhythm of Art
Autorzy:
Popiel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424585.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Jerzy Fedorowicz
Ludmiła Popiel
Osieki
konceptualizm
awangarda
akcje
pamięć
conceptualism
avant-garde
actions
documentation
memories
Opis:
W 1954 roku absolwenci krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych – Jerzy Fedorowicz (1928–2018) i Ludmiła Popiel (1929–1988) – osiedlili się na Ziemiach Odzyskanych – w Koszalinie, mieście w osiemdziesięciu procentach zniszczonym. Zaczęli tworzyć środowisko artystyczne. W kraju pozbawionym wolności zainicjowali realizację idei wolności artystycznej – międzynarodowe Spotkania Artystów, Krytyków i Teoretyków Sztuki, z których pierwsze odbyło się w Osiekach w 1963 roku. W ciągu osiemnastu lat Fedorowicz był organizatorem i twórcą koncepcji tematycznych spotkań. W samych Osiekach, gdy odbywały się „plenery”, Popiel i Fedorowicz byli jednak przede wszystkim artystami, należącymi do ścisłego grona ówczesnej awangardy, prekursorów konceptualizmu w Polsce. Brali aktywny udział w większości znaczących wydarzeń artystycznych lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych dwudziestego wieku w naszym kraju. Rytm czasu naznaczany przez Osieki i rytm sztuki Fedorowicza i Popiel oddają dzieła, dokumentacja, lecz także notatki, wspomnienia, rękopisy. Część z nich zostanie omówiona w tym artykule.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 155-167
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcendentalizm Kanta a problem konceptualizmu we współczesnej filozofii percepcji
Autorzy:
Sikora, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644106.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Immanuel Kant
Wahrnehmung
sinnlicher Gehalt
Konzeptualismus
Realismus
perception
perceptual content
conceptualism
realism
percepcja
treść zmysłowa
konceptualizm
realizm
Opis:
Indem die Philosophie des Kantischen Transzendentalismus den synthetischen Charakter unserer Erkenntnis beschreibt, nimmt sie im gewissen Sinne den Standpunkt des Konzeptualismus vorweg, der heutzutage auf dem Gebiet der analytischen Wahrnehmungsphilosophie breit diskutiert wird. Ich versuche darzustellen, wie die Hauptpfeiler des Kantischen Transzendentalismus in einigen führenden Standpunkten der gegenwärtigen Wahrnehmungsphilosophie anwesend sind und in welchem Grad von der Realität der Erfahrungsgegenstände in Bezug auf die These des Konzeptualismus gesprochen werden kann. Ich versuche auch nachzuweisen, warum die These des Konzeptualismus den Kern mannigfacher Standpunkte in der Wahrnehmungsphilosophie bilden kann, unabhängig von den Unterschieden in der Auffassung des Wahrnehmungsobjekts. Den Hintergrund des gegenwärtigen Streits conceptual vs. non-conceptual content in Bezug auf die Philosophie von Kant sollen die Betrachtungen über die Realität der Dinge an sich bilden, unabhängig davon, dass für viele Standpunkte in der gegenwärtigen Wahrnehmungsphilosophie der Begriff der Realität nur für die Welt der möglichen Erfahrung vorbehalten ist. Ins Deutsche übersetzt von Anna Pastuszka
Kantian transcendentalism describes the synthetic character of our cognition and represents the anticipation of conceptualism which is widely discussed on the field of the analytic philosophy of perception today. I will try to present the main pillars of Kant's philosophy as they are present in several key standpoints of the contemporary philosophy of the perception and I will attempt to show how we can understand the reality of the objects of experience based on the thesis of conceptualism. I will also try to show why conceptualism can make up the essence of varied positions in the philosophy of perception, independently from differences in comprehension of the object of perception. The present dispute along the lines of conceptual content vs. non-conceptual content in the reference to Kant's philosophy must also concern the problem of the reality of things itself, despite that the notion of reality for many standpoints of the philosophy of perception refers only to the world of possible experience. Summarised by Paweł Sikora
Filozofia kantowskiego transcendentalizmu, opisująca syntetyczny charakter naszego poznania, stanowi w pewnym sensie antycypację stanowiska konceptualizmu, które jest dziś szeroko dyskutowane w analitycznej filozofii percepcji. Postaram się zaprezentować, w jaki sposób główne filary transcendentalizmu Kanta są obecne w kilku kluczowych stanowiskach współczesnej filozofii percepcji oraz w jakim stopniu można mówić o realności przedmiotów doświadczenia w oparciu o tezę konceptualizmu. Spróbuję też pokazać, dlaczego teza konceptualizmu może stanowić sedno różnorakich stanowisk w filozofii percepcji, niezależnie od różnic w pojmowaniu przedmiotu postrzeżeń. Drugim planem współczesnego sporu conceptual vs. non-conceptual content w odniesieniu do filozofii Kanta muszą być także rozważania dotyczące realności rzeczy samych w sobie, niezależnie od tego, że dla wielu stanowisk we współczesnej filozofii percepcji pojęcie realności jest zarezerwowane tylko do świata możliwego doświadczenia.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 15
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kant a problem treści percepcji
Kant and the Content of Perceptual Experience
Autorzy:
Tomaszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013025.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kant
McDowell
konceptualizm
treść reprezentacyjna
niepojęciowa treść doświadczenia
formy naoczności
conceptualism
representational content
nonconceptual mental content
forms of intuition
Opis:
The first part of the article discusses one of the more important issues in the contemporary philosophy of perception and mind, i.e. the problem of the relation between experience and concepts, and that against the background of the conceptualism vs. nonconceptualism debate. On the conceptualist account of empirical cognition, perceptual contents are (throughout) conceptual in the sense that concepts constitute (through and through) the contents of perceptual experience. It is a necessary condition of the ascription of an experience and an empirical belief to a subject that he or she possessed concepts figuring in the characteristic of his or her experience. The relation between experience and belief is described as rational (or logical) rather than causal. I suggest a critical approach towards the conceptualist view in that I spell out some of its inconsistencies. Further, I focus on some selected kinds of nonconceptualism supported by such theorists as Ch. Peacocke, F. Dretske and J. L. Bermúdez. In the second part of my paper, I criticize McDowell’s conceptualist reading of Kant, on which the author of the Critique of Pure Reason is considered as representing the originally conceptualist position. Some of the theses Kant argues for in the “Transcendental Aesthetic” and earlier on in his 1770 Inaugural Dissertation allow us to conclude that, on a certain interpretation of the forms of empirical cognition (space and time), perception, on Kant’s theory, could be regarded as an active but not a concept-involving cognitive process.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2009, 57, 2; 117-133
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WŁADZA VS. SZTUKA W PRL-U I DZIŚ
POWER VERSUS ART IN POLISH PEOPLE’S REPUBLIC AND TODAY
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487714.pdf
Data publikacji:
2017-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
TOTALITARIANISM
DEMOCRACY
STALINISM, THAW
REPRESSION
MAREK WLODARCZYK
CONCEPTUALISM
CONTEXTUALISM
POLISH CONTEMPORARY ART
ELECTIONS 2015
TOTALITARYZM,
DEMOKRACJA
STALINIZM
ODWILŻ
REPRESJA
MAREK WŁODARCZYK,KONCEPTUALIZM
KONTEKSTUALIZM
POLSKA SZTUKA WSPÓŁCZESNA
WYBORY 2015
Opis:
POWER VERSUS ART IN POLISH PEOPLE’S REPUBLIC AND TODAY The basis of this study is Mark Wlodarczyk’s paper on research methodology of art history in Polish People’s Republic, especially in the 1950’s. Włodarczyk put the thesis that power in that decade, standing under the banner of Stalinism, introduced elements of a thaw in the art, but at the same time they continued the policy of repression. Meltdown was an immanent part of policy. However, policy enforcement can be seen in the pragmatics of government throughout the entire period of communism. Hence the thesis of this article on the dialectics of thaw and repression as the dominant instrument of power used in art, as this area of power relations is discussed here. Among the examples, there are mainly those from the seventies, for a period of domination of conceptual art is considered a period when artists concentrated on the autonomy of art, and abandoned their social engagement in order to avoid repression. That consensus with the government, however, was apparent. Artists still challenged the tolerance of power and thus triggered a dialectic of thaw and repression, and the government showed its totalitarian face. After 1989, the power in a democratic system is distributed, therefore the dialectic of thaw and repression loses its functionality. Also, Włodarczyk described the situation in Poland after the elections of 2015. He believes that political and totalitarian method of governance brings back functionality of dialectic thaw and repression against contemporary art.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 36-47
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota Wyobraźni Jako Dyssensus. VIII Spotkanie Artystów i Teoretyków Sztuki Świdwin/Osieki (1970)
A Community of Imagination as Dissensus. The 8th Artists and Art Theoreticians Meeting in Świdwin/Osieki (1970)
Autorzy:
Nader, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424269.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Dissensus
postartistic era
conceptualism
Jerzy Ludwiński
March 1968
Osieki Plain Air
Polish art after 1945
imagination
Dyssensus
epoka postartystyczna
konceptualizm
Marzec 1968
plenery osieckie
sztuka w Polsce po 1945 roku
wyobraźnia
Opis:
Celem tekstu jest refleksja nad znaczeniami wypowiedzi artystycznych, które przedstawiono na VIII Spotkaniu Artystów i Teoretyków Sztuki w Świdwinie i Osiekach w 1970 roku, wobec horyzontu wydarzeń roku 1968 w Polsce. Szczególnie skupię się na pierwszym wykładzie Jerzego Ludwińskiego „Epoka postartystyczna” oraz na kilku pracach artystów i artystek (m.in. Jana Chwałczyka, Wandy Gołkowskiej, Jerzego Fedorowicza, Jarosława Kozłowskiego, Natalii LL) odpowiadających i wchodzących w relację z wykładem krytyka. Przywołam również kontekst wybranych zjawisk i procesów społecznych i kulturowych około roku 1968, które plener poprzedzały, i które mu towarzyszyły. Zaproponuję, aby czas od czerwca 1967 do grudnia 1970 pojmować jako szczególny mikro-okres w historii sztuki w Polsce, charakteryzujący się z jednej strony strukturą długiego trwania, z drugiej zaś dystynktywnymi zasadami. Zastanowię się w końcu nad wyłaniającymi się z pleneru w Osiekach w 1970 roku ideami, szczególnie nad kategorią wyobraźni. Twierdzę, że posiadały one nie tyle charakter krytyki czy kontestacji, lecz raczej powinny być pojmowane jako inna, mało rozpoznana w historii sztuki w Polsce forma dyskursu oporu - dyssensus. Dyssensus w przypadku pleneru osieckiego w 1970 roku rozpatruję jako dyskursywne rozłączenie wobec obowiązującego wówczas „podziału postrzegalnego”, jako różnego rodzaju drobne, lecz znaczące konstelacje taktyk zaznaczania różnicy wobec po-marcowego świata. W przypadku prac artystów w Osiekach dyssensus ów nie osadzał się na negacji, ale na geście odbudowywania, pracy z wyobraźnią, która została znacznie osłabiona lub wręcz zniszczona, na skutek wydarzeń między czerwcem 1967 a sierpniem 1970 roku.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 47-56
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Macieja Kazimierza Sarbiewskiego i jej recepcja w dawnych ukraińskich poetykach XVII-XVIII w.
Maciej Kazimierz Sarbiewski’s Work and Its Reception in Old Ukrainian Poetics in the Seventeenth and Eighteenth Centuries
Tворчествo Мацея Казимежа Сарбевского и его pецепция в староукра- инских поэтиках XVII–XVIII вв.
Autorzy:
Astaf′êv, Oleksandr Grigorovič
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441030.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Maciej Kazimierz Sarbiewski (1595-1640)
Matthias Casimirus Sarbievius (1595-1640)
Motiejus Kazimieras Sarbievijus (1595-1640)
Casimir Britannicus (1595-1640)
Mathias Casimirus Sarbiewski (1595-1640)
Sarbievius (1595-1640)
Casimir (1595-1640)
poetyka
recepcja
barok
neoscholastyka
konceptyzm (konceptualizm) koncept boga-artysty
poetics
reception
baroque
neoscholasticism
conceptism
concept of god-artist
Мацей Казимеж Сарбевский (1595-1640)
Матей Казимир Сарбевский (1595-1640)
Сарбевий (1595-1640)
поэтика
рецепция
барокко
неосхоластика
консептизм
консепт бога-художника
Opis:
Celem artykułu było badanie utworów Macieja Kazimierza Sarbiewskiego uznanych za ogniwo w rozwoju estetyczno-artystycznej myśli oraz kultury w XVII w. i na początku XVIII w. na wschodnich ziemiach dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, tj. na terenie obecnej Ukrainy, z uwzględnieniem baroku jak stylu w sztuce i metody poetyki epoki klasycznej. Autor artykułu użył: 1) metodę analizy biograficznej (metodę genetyczną w interpretacji tekstu dla wskazania genezy literatury w faktografii, biografii twórcy), 2) analizę dokumentu historycznego (historiograficzną metodę analizy dokumentu), 3) metodę analizy porównawczej Paula de Mana, która w szczególności stanowiła metodologiczną podstawę badania. Głównymi rezultatami analizy są niżej przedstawione wnioski. Sarbiewski kreował „obrazowość” metaforyczności w utworach w myśl zasad barokowego konceptyzmu i takich jego cech, jak: dowcip, celność, ostrość (conceptus, acumen, acutum, argutiae, argutum) Stosował również niespodziewane porównania, efektowne antytezy. Po analizie zapożyczeń z J. Pontany i J. C. Skaligiera w utworach Sarbiewskiego, autor artykułu wnioskuje, że w spuściźnie omawianego poety można odnaleźć modyfikację dzieł epoki renesansu, ślady syntezy neoscholastyki i baroku. Klasyczne elementy, np. nauka o konceptyzmie, łączą się z renesansowymi, w szczególności z konceptem boga-artysty malarza. W artykule wskazano także na elementy recepcji twórczości Sarbiewskiego przez autorów poetyk z ówczesnych ziem wschodnich Rzeczypospolitej. Rezultaty analizy są ograniczone do warstwy retorycznej organizacji tekstu, z uwzględnieniem środków stylistycznych, na przykład hiperbolizacji języka literackiego. Tekst jest przyczynkiem do dalszych badań nad wpływem myśli Sarbiewskiego we Wschodniej Europie. Pytania filozoficzne Sarbiewskiego pozostają w istocie poza obszarem badawczym autora artykułu. Praktyczne znaczenie wyników badawczych polega na tym, że otrzymane rezultaty można wykorzystać w procesie dydaktycznym, przy opracowaniu kursów normatywnych i specjalistycznych, tworzeniu pomocy naukowych i podręczników z zakresu historii literatury polskiej, w szczególności literatury ukraińsko-polskiego pogranicza. Nowa wartość rezultatów badania polega na tym, że praca jest pierwszą próbą badania recepcji twórczości M.K.Sarbiewskiego w tzw. staroukraińskich (staroruskich) poetykach XVII-XVIII w., generalizuje podstawowe kategorie dyskusji retorycznej, ustala związki między nimi. Przez ustalenie sfery pojęć zapewnia identyfikację badanego zjawiska. Twórczość Sarbiewskiego utwierdza tendencje barokowe w literaturze staroukraińsko-staropolskiego (rusko-polskiego) pogranicza XVII-XVIII w., chociaż owe tendencje barokowe mieszają się z wpływami klasycznymi. Poezja Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, na równi z utworami Jana Kochanowskiego, Mikołaja Reja, Samuela Twardowskiego, była bardzo popularna na terenie obecnej Ukrainy. Jako materiał ilustracyjny poezja Sarbiewskiego figuruje w ówczesnych poetykach staroruskich (staroukraińskich podręcznikach poetyki) autorstwa profesorów Akademii Kijowsko-Mohylańskiej: Teofana Prokopowicza (1681-1736), Ławrientija Gorki [Laurentija Gorki, Wawrzyńca Górki] (ok. 1660-1737), Mytrofana Dowgalewskiego (XVIII w.), Jerzego Koniskiego (1717-1795), Gedeona Słonimskiego (ok. 1715-1772), Józefa Kononowicza- Gorbackiego (?-1653) oraz innych. Podobnie jak Sarbiewski, sens tragedii wyjaśniał autor poetyki Fons Castalius z 1685 r.
The aim of the article was to study the work of Maciej Kazimierz (Mathew Casimir) Sarbiewski as a representation of a link in the aesthetic and artistic development of the thought and culture in the 17th c. and at the beginning of the 18th in the eastern part of the former Polish –Lithuanian Commonwealth i.e. on the territory of the present-day Ukraine, with reference to baroque as a style in art and a method of classical poetics. The author applied: 1) a method of biographical analysis ( interpreting the texts in order to point to their origin in the factography and biography of their author); 2) an analysis of the historical documents (a historiographic method of analyzing documents); 3) Paul de Man`s method of comparative analysis, which provided the main methodological basis in this study. Main results of the analysis. Sarbiewski created his metaphors as images following the principles of the baroque conceptism and its features such as: a wit, accuracy, sharpness (conceptus, acumen, acutum, argutiae, argutum). He also applied artistic metaphors, unexpected comparisons, impressive antitheses. Having analysed the borrowings from J. Pontana and J.C. Scaliger in Sarbiewski’s works, the author of the article concludes that in Sarbiewski’s heritage you can find modification of Renaissance works, some traces of neo- scholastic and baroque synthesis, but the classical elements are joined with the Renaissance ones, specially the concept of artist/painter as god the creator. The article also draws the reader`s attention to some elements of the reception of Sarbiewski’s work by the authors of the books of poetics coming from the eastern territories of the Polish-Lithuanian Commonwealth. The results of the analyses are limited to the rhetorical arrangement of the text, including artistic devices such as, for instance, hyperbolization of the literary language. The text is a contribution to further studies upon the influence of Sarbiewski’s thought in Eastern Europe. The article does not address Sarbiewski`s philosophical questions as, in fact, they remain beyond the area of research of the author. Looked at from a practical point of view, the research results can be used for didactic processes, for preparing normative and specialized courses, for creating teaching materials and manuals of Polish literary history, particularly with reference to the literature of the Polish-Ukrainian borderland. The novelty of the research consists in the fact that it is the first attempt to examine the reception of Sarbiewski’s work in the so-called Old Ukrainian (Old Russian) poetics of the 17 and 18th c. It establishes general and basic categories of the discussion on rhetoric and recognizes their mutual relations. By establishing the scope and sphere of the ideas discussed, it helps to identify the examined phenomenon. Sarbiewski’s work confirms baroque tendencies in the Old Ukrainian and Old Polish (Russian-Polish) borderland of the 17th and 18th c, though these baroque trends are mixed with classical influences. Sarbiewski’s poetry, along with the poems of Jan Kochanowski, Mikolaj Rej or Samuel Twardowski, was very popular on the territory of the present-day Ukraine. It provided reference material for theoreticql discussions of poetry and can be found quoted in the Old Russian poetics (Old Ukrainian manuals of poetics) written by the professors of Kiyev- Mohylev Academy: Teofan Prokopowicz (1681-1736), Laurentij Gorki (ca. 1660- 1737), Mytrofan Dowgalewski (18th c.), Jerzy (George) Koniski (1717-1795), Gedeon Slonimski (ca. 1715-1772), Josef Kononowicz- Gorbacki (? – 1653) and others. Along with Sarbiewski, the sense of the tragedy was explained by the author of “Fons Castalius” - a book of poetics which appeared there in 1685 . [English translation by sr Adelajda Sielepin CHR]
Целью в статье является изучение произведений Мацея Казимежа Сарбевского, известных как этап развития художественно-эстетической мысли и культуры в ХVII в. и в начале ХVIII в. на восточных землях давней Речи Посполитой Двух Народов, т. е. на территории нынешней Украины, в укоренившемся барокко как стиле искусства и методе классической поэтики. Автор статьи использовал: 1) метод биографического анализа (генетический метод в интерпретации текста при определении литературного генезиса в фактографии, биографии творца), 2) анализ исторических документов (историографический метод анализа документов), 3) метод сравнительного анализа Поля де Мана, – которые в совокупности составляют методологиче- скую основу исследования. Главными результатами анализа являются нижеследующие выводы. Сабревский внедрял метафорическую образность произведений в плоть бароккового консептизма и таких его составляющих характеристик, как острóта (шутка), целостность, остротá (conceptus, acumen, acutum, argutiae, argutum). Использовал также неожиданное сравнение, эффектную антитезу. Подводя итог анализу заимствований из Я. Понтана и Ю. Ц. Скалигера в произведениях Сарбевского, автор статьи делает вывод, что в наследии этого поэта можно обнаружить модификации творений ренессансной эпохи, следы синтеза неосхоластики и барокко, в то время как классические элементы (например, учение о консептизме) включают ренессансные приметы, в особенности связанные с консептом бога-творца-художника. В статье указаны также примеры рецепции творчества Сарбевского авторами поэтик в тогдашних восточных землях Речи Посполитой. Результаты анализа ограничены уровнем риторической организации текста, гиперболизации литературного языка. Статья представляет перспек- тиву дальнейшего изучения влияний Сарбевского в Восточной Европе. Философские вопросы, поставленные Сарбевским, остались вне поля зрения автора статьи. Практическое значение выводов исследования состоит в том, что по- лученные результаты можно использовать в учебном процессе, при состав- лении общих и специальных курсов, пособий и учебников истории польской литературы, в частности литературы украинско-польского пограничья. Новизна исследования. Статья является первым опытом изучения рецепции творчества М. К. Сарбевского в так называемых староукраинских (старорусских) поэтиках XVII-XVIII вв., выясняет основоположные катего- рии риторических дискуссий, устанавливает связи между ними. Устанавли- вается комплекс понятий в определении изучаемого явления. Творчество Сарбевского утверждает барочные тенденции в литературе староукраинско- старопольского (русско-польского) пограничья XVII-XVIII вв., хотя эти тенденции переплетены с влияниями классицизма. Поэзия Мацея Казимежа Сарбевского, наравне с творениями Яна Кохановского, Миколая Рея, Самуи- ла Твардовского, была очень популярной на территории нынешней Украины. Как иллюстративный материал, поэзия Сарбевского фигурирует в тогдашних старорусских поэтиках (староукраинских учебниках поэтики) авторства профессоров Киево-Могилянской академии: Феофана Прокоповича (1681-1736), Лаврентия Горки [Вавжинца Горки] (ок. 1660-1737), Митрофана Довгалевского (XVIII в.), Георгия Конисского (1717-1795), Гедеона Слоним-ского (ок. 1715-1772), Иосифа Кононовича-Горбацкого (?-1653) и др. Подоб- но Сарбевскому, смысл трагедии объяснял автор поэтики Fons Castalius в 1685 г.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 79-118
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies