Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kościół starożytny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Motywy działalności charytatywnej w Kościele starożytnym
    The Motives of charitable activity in the ancient Church
    Autorzy:
    Müller, Andreas
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013207.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    charity
    ancient Church
    motivation
    Evangelical Church
    dobroczynność
    Kościół starożytny
    motywacja
    Kościół ewangelicki
    Opis:
    Niniejszy artykuł przedstawia w sposób systematyczny uzasadnienie dobroczynności, jakie dawało wielu ojców Kościoła – począwszy od Cypriana z Kartaginy – w swoich mowach i pismach na temat jałmużny i uczynków miłosierdzia. Kościół starożytny posługiwał się licznymi tekstami biblijnymi dla uzasadnienia dobroczynności. W wielu z nich znajdziemy bezpośrednie wezwania do indywidualnego zaangażowania charytatywnego. Taka motywacja czyni jednak z diakonii formę sprawiedliwości z uczynków, która jest nie do przyjęcia dla protestantów. Niemniej w nauczaniu ojców Kościoła znaleźć można również takie linie argumentacji, które zwrócone są przede wszystkim w stronę adresata dobroczynności, oparte na chrześcijańskiej antropologii. Obok takiej argumentacji spotkać można także uzasadnienia związane z diakonią instytucjonalną, w ramach której do działalności charytatywnej mogła pobudzać presja międzyreligijnej konkurencji, a także chęć zdobycia prestiżu u dostojników kościelnych i wywierania osobistego wpływu na życie Kościoła i społeczeństwa.
    The article gives a systematic justifi cation of charitable activity following the teaching of many Church Fathers on this issue – from Cyprian of Carthage onward – contained in their orations and writings on almsgiving and works of charity. The ancient Church used numerous biblical texts to justify charity, and in many of them we can fi nd a direcThe article gives a systematic justifi cation of charitable activity following the teaching of many Church Fathers on this issue – from Cyprian of Carthage onward – contained in their orations and writings on almsgiving and works of charity. The ancient Church used numerous biblical texts to justify charity, and in many of them we can fi nd a direct appeal for individual commitment to charitable acts. Albeit such a motivation makes diakonia a form of righteousness by works, which is unacceptable to Protestants, in the teaching of the Church Fathers one also discovers lines of argumentation focused on the addressees of charity and based on Christian anthropology. Apart from arguments of this type there are also modes of justifi cation of charity connected to institutional diakonia which was likely to be driven by the pressure of interreligious competition, pursuit of prestige by Church dignitaries and their desire to exert a personal infl uence over the life of the Church and society. 
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2019, 20; 9-20
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postawa męczenników wobec państwa i władzy państwowej według Tertuliana
    The attitude of martyrs towards the state and state authority according to Tertullian
    Autorzy:
    Kubiszewska-Krasowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494834.pdf
    Data publikacji:
    2014-05-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    prześladowanie chrześcijan
    Kościół starożytny
    Tertulian
    męczeństwo
    państwo
    the persecution of Christians
    ancient Church
    Tertullian
    martyrdom
    state
    Opis:
    Tertullian held a rigorous opinion about the attitude of martyrs towards the state and people in power. He analyzed the cases of Christians involving in the social life of pagans. Among others, he discussed the issue of military service, the work of teachers and government officials as well as the relationship of Christians to the emperor. The necessity to kill in case of soldiers, to participate in pagan ceremonies and work in government positions were all associated with violation of Christian principles. The faithful were obliged to pray for the well-being of the emperor and of the Roman Empire. Christians’ aversion towards the state increased during their persecutions. They were not good government officials because, due to their faith, they were unable to fully execute all commands and were sentenced to martyrdom in consequence. It can be concluded that Tertullian encouraged withdrawal from the life of the state in order to remain faithful to God.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 137-147
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A mystic’s utopian dream of Christian Rome. The Political Theology of Origen
    Utopijny sen mistyka o chrześcijańskim Rzymie. Teologia polityczna Orygenesa
    Autorzy:
    Duda, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612525.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Orygenes
    teologia patrystyczna
    Kościół starożytny
    polityka
    państwo chrześcijańskie
    Origen
    patristic theology
    early Church
    policy
    Christian state
    Opis:
    Orygenes z Aleksandrii († 253), jeden z najwybitniejszych pisarzy wczesnochrześcijańskich, w apologii Contra Celsum podjął rozważania nad teologiczną wizją państwa. Dominuje w niej idea afirmacji oraz wola współpracy dla wspólnego dobra. W myśl nauczania biblijnego Adamantios podkreśla Boskie pochodzenie władzy, której należy się szacunek i lojalność. W przypadku jednak nadużycia kompetencji państwa w kwestii sumienia i wyznania obywateli, chrześcijanin winien bardziej słuchać Boga. Religia domaga się wolności i uszanowania jej zasad. Chrześcijaństwo nie tylko nie przeciwstawia się w swojej doktrynie założeniom państwa i jego celom, lecz może mu służyć na wielu płaszczyznach. Państwo pełniąc rolę służebną względem obywateli, do których należą chrześcijanie, szanując ich zasady życia, zyska przez to Boże błogosławieństwo, jak również najlepszych i najwartościowszych obywateli. Ideałem, który kreśli Orygenes, byłoby zbudowanie instytucji państwa na wartościach Chrystusowych, z chrześcijańskim władcą na czele. Świat rzymski, a szczególnie jego elity, muszą zrozumieć, iż chrześcijaństwo, które ciągle jest jeszcze w ogromnej mniejszości, jest pragmatycznie potrzebne Imperium, a Imperium chrześcijaństwu. Rzym, jeśli chce ocaleć i zwyciężyć swoich wrogów, winien stać się chrześcijański. Kościół, według Scholarchy z Aleksandrii, może być źródłem scalenia i unifikacji społeczeństwa, co zawsze stanowi podstawę siły i trwałości państwa. W tym miejscu historii myśl taka była jedynie teoretycznym marzeniem. Jednak w niedługim czasie cesarz Konstantyn, który przejdzie do historii z przydomkiem Wielki, podejmie próbę urzeczywistnienia tego ideału.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 61; 179-194
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadectwo dziewic w starożytności chrześcijańskiej
    The Testimony of Virgins in Ancient Christianity
    Autorzy:
    Turzyński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621667.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół starożytny
    starożytność chrześcijańska
    dziewictwo
    duchowość
    życie konsekrowane
    życie monastyczne
    monastycyzm
    Early Church
    virginity
    spirituality
    consecrated life
    monastic life
    Opis:
    Od początku istnienia Kościoła we wspólnotach chrześcijańskich pojawiają się kobiety, które darzą Chrystusa miłością oblubieńczą i ofiarują mu swoje życie. W ten sposób realizują błogosławieństwo skierowane do ludzi czystego i przez swoją bezżenność stają się świadkami Królestwa niebieskiego. Pierwotnie żyją one w domach rodzinnych i nie posiadają jakiejś szczególnej funkcji we wspólnocie. Jednak po ustaniu prześladowań dziewice zaczynają zajmować miejsce męczenników i wraz z mnichami stają się modelem i ideałem chrześcijańskiej doskonałości.Artykuł pokazuje krótką historię instytucji dziewic w pierwotnym Kościele, pokazując rozwój w podejściu do rozumienia misji dziewic i teologii dziewictwa. Ten rozwój prowadzi od dziewictwa ukrytego w rodzinnym domu do wspólnot i klasztorów żeńskich oraz rozkwitu refleksji teologicznej na temat dziewictwa w IV wieku. Istotne są motywy, dla których kobiety rezygnują z małżeństwa i ofiarowują życie samemu Bogu.  Być może w chrześcijańskim dziewictwie słyszany jest czasem argument z filozofii stoickiej mówiący o trudach życia małżeńskiego, jednak najistotniejsza jest fascynacja Chrystusem i miłość wyłączna do Niego oraz szukanie bliskości Boga. Ideałem monastycznym pociągającym ludzi zanurzonych w chaosie świata stał się również wewnętrzny pokój i harmonia przypominające rajski czas ludzkości i przynoszące przedsmak przyszłego wieku i bożych przeznaczeń. Nie bez znaczenia w wyborze dziewiczej drogi życia była także tęsknota za wolnością, która realizowała się w uwolnieniu od wszystkich uzależnień środowiskowych i społecznych tamtego czasu i prowadziła do oddania się tylko Bogu.Artykuł w ostatniej części chce pokazać owoce świadectwa dziewic. Ich sposób życia ukazuje piękno i moc Boga, który potrafi przemienić człowieka. Najgłębsze tęsknoty ludzkiego serca zostają w nich w pewnym stopniu zaspokojone, a patrzący na nie i czerpiący z ich świadectwa zaglądają do świata, który przyjdzie po powszechnym zmartwychwstaniu. Dziewice przez swoją świętość i mądrość stają się ikoną macierzyńskiej płodności Kościoła i mają moc przyciągania do Chrystusa. Ponieważ w większości przypadków nie posiadają żadnych funkcji w społeczeństwie, a żyją dla Boga i na Jego chwałę, dziewice przypominają również ostateczny sens życia człowieka. U wielu autorów chrześcijańskich porównywanie dziewictwa do mistycznego małżeństwa z Chrystusem decyduje o wartości obydwu stanów życia, i małżeńskiego, i dziewiczego, co pozostaje dziedzictwem chrześcijaństwa na wieki. 
    From the very beginning, within the community of Christian believers, there have been men and women who decided to follow Christ in His celibate style of life.  Virginity and sexual renunciation in the early Church had distinct meanings and motives that differentiate it from similar practices within other religions and philosophies. For early Christians, the virginal ideal constituted a special way of life in which one was dedicated wholly and permanently, with love, to God and His kingdom (which truly was believed to be at hand). The Gospel message with its eschatological calling, and the new life in Christ with its transforming power, were the ultimate sources of this remarkable phenomenon. This article tries to present the topic in three steps: a brief account of the institution of virginity in the early Church; the motivations for this special form of devotion; and the meaning and the effects of virgins’ testimony. At the beginning virgins lived in their families without special tasks in the community. Gradually the importance of virginity increased. In III and IV century, virgins achieved almost the same status as martyrs had in the period of persecution. At that time virgins started to live together in monastic communities, and the great Fathers of the Church dedicated a considerable number of works to the subject. Early Christian ascetics looked backward, toward gaining a pre-Fall state of the heart, as well as forward to their resurrection. Through the renunciation of sexuality and gender, they condemned neither, but attempted to participate in the glory of the angels. The Fathers of the Church recognized that virgins were already being made a new creation. While on this earth we are still male and female, in the kingdom of heaven, they are already one in Christ. In the writings of early fathers, quite often the value of virginity was demonstrated in comparison with the value of marriage, not in contraposition but in a simple hierarchy of value: good and better.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 28; 377-399
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kolekty zwyczajne i nadzwyczajne jako źródła środków na jałmużnę biskupią (do IV wieku). Zarys problematyki
    Autorzy:
    Szczur, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631632.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    ancient Church, charitable help, bishops’ charity, ordinary collections, extraordinary collections
    Kościół starożytny, pomoc charytatywna, jałmużna biskupia, kolekty zwyczajne, kolekty nadzwyczajne
    Opis:
    Conducting a broadly understood charitable work in the face of human misery was fairly quickly becoming one of the basic tasks of the early Church. First it was realized by the deacons and then by the bishops. To realize this goal, the bishops often needed, depending on the size and financial situation of their Churches, significant financial resources. They had to procure these resources and then properly distribute them. This study discusses two main sources for procuring material resources: the ordinary collection, which was carried out systematically (once a week or once a month) practically throughout the year, and the extraordinary collections announced by the bishops, which were connected with the urgent needs of the local Churches, such as the ransom of prisoners. The historical primary sources show the difficulties encountered by the bishops in gathering material help for the poor. Therefore, they often vehemently admonished the laity to supply generous donations for this goal. There was also a problem with accepting fraudulently obtained funds and donations from people with bad reputation.
    Prowadzenie szeroko rozumianej działalności charytatywnej, której celem było zaradzanie ludzkiej nędzy, dość szybko stało się jednym z podstawowych zadań wczesnego Kościoła, realizowanych początkowo przez diakonów, a następnie przez biskupów. Do realizacji tego celu biskupi potrzebowali – w zależności od wielkości i sytuacji materialnej Kościoła, któremu przewodzili – niekiedy znacznych środków finansowych. Musieli więc najpierw zatroszczyć się o ich zdobycie, a następnie o właściwe ich rozdysponowanie. W niniejszym opracowaniu omówiono dwa zasadnicze źródła pozyskiwania środków materialnych na ten cel, a mianowicie: kolekty zwyczajne, które były przeprowadzane systematycznie (raz w tygodniu lub raz w miesiącu) praktycznie przez cały rok, oraz kolekty nadzwyczajne ogłaszane przez biskupów, które były związane z nagłymi potrzebami Kościołów lokalnych, jak np. wykup jeńców. Teksty źródłowe ukazują trudności, jakie napotykali biskupi w związku z gromadzeniem środków na pomoc ubogim, dlatego dość często ostro napominali swych wiernych, aby składali hojniejsze datki na ten cel. Pewnym dylematem dla nich pozostawała też kwestia przyjmowania funduszy, które zdobyto w sposób nieuczciwy oraz donacji od osób o złej reputacji.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kolekty zwyczajne i nadzwyczajne jako źródła środków na jałmużnę biskupią (do IV wieku). Zarys problematyki
    Autorzy:
    Szczur, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953646.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    ancient Church, charitable help, bishops’ charity, ordinary collections, extraordinary collections
    Kościół starożytny, pomoc charytatywna, jałmużna biskupia, kolekty zwyczajne, kolekty nadzwyczajne
    Opis:
    Prowadzenie szeroko rozumianej działalności charytatywnej, której celem było zaradzanie ludzkiej nędzy, dość szybko stało się jednym z podstawowych zadań wczesnego Kościoła, realizowanych początkowo przez diakonów, a następnie przez biskupów. Do realizacji tego celu biskupi potrzebowali – w zależności od wielkości i sytuacji materialnej Kościoła, któremu przewodzili – niekiedy znacznych środków finansowych. Musieli więc najpierw zatroszczyć się o ich zdobycie, a następnie o właściwe ich rozdysponowanie. W niniejszym opracowaniu omówiono dwa zasadnicze źródła pozyskiwania środków materialnych na ten cel, a mianowicie: kolekty zwyczajne, które były przeprowadzane systematycznie (raz w tygodniu lub raz w miesiącu) praktycznie przez cały rok, oraz kolekty nadzwyczajne ogłaszane przez biskupów, które były związane z nagłymi potrzebami Kościołów lokalnych, jak np. wykup jeńców. Teksty źródłowe ukazują trudności, jakie napotykali biskupi w związku z gromadzeniem środków na pomoc ubogim, dlatego dość często ostro napominali swych wiernych, aby składali hojniejsze datki na ten cel. Pewnym dylematem dla nich pozostawała też kwestia przyjmowania funduszy, które zdobyto w sposób nieuczciwy oraz donacji od osób o złej reputacji.
    Conducting a broadly understood charitable work in the face of human misery was fairly quickly becoming one of the basic tasks of the early Church. First it was realized by the deacons and then by the bishops. To realize this goal, the bishops often needed, depending on the size and financial situation of their Churches, significant financial resources. They had to procure these resources and then properly distribute them. This study discusses two main sources for procuring material resources: the ordinary collection, which was carried out systematically (once a week or once a month) practically throughout the year, and the extraordinary collections announced by the bishops, which were connected with the urgent needs of the local Churches, such as the ransom of prisoners. The historical primary sources show the difficulties encountered by the bishops in gathering material help for the poor. Therefore, they often vehemently admonished the laity to supply generous donations for this goal. There was also a problem with accepting fraudulently obtained funds and donations from people with bad reputation.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie pielgrzymek dla chrześcijan epoki późnego antyku w relacji św. Paulina z Noli (354/355-431)
    Importance of Pilgrimages for Late-Antiquity Christians in the Account of Saint Paulinus of Nola (354/355–431)
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2077206.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    chrześcijaństwo antyczne
    Kościół starożytny
    kult świętych
    Paulin z Noli
    pielgrzymka
    relikwie
    ancient Christianity
    ancient Church
    Paulinus of Nola
    pilgrimage
    relics
    worship of saints
    Opis:
    W artykule zajęliśmy się kwestią znaczenia pielgrzymek dla chrześcijanina z epoki późnego antyku widzianych oczyma chrześcijańskiego erudyty Paulina z Noli (zm. 431r.). Poruszone zostały zagadnienia ważności pielgrzymki w życiu chrześcijańskim, zachęty do nich, sposoby podejmowania pielgrzymów w miejscach świętych oraz najpopularniejsze kierunki peregrinatio i przywożone z nich relikwie lub pamiątki. Kolekcja źródeł Paulina z Noli nie jest bogata, jednak spróbowaliśmy zaprezentować wycinek obrazu z życia chrześcijańskiego społeczeństwa w IV i Vw. Wielu kwestii Paulin niestety nie porusza, jak np. niebezpieczeństwa podróży lub czyni to pobieżnie jak w kwestii relikwii. Sam temat wymaga dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych chrześcijańskich autorów.
    In this article we engaged in the issue of importance of pilgrimages for christian from late-antiquity period in the eyes of christian erduite, Paulinus of Nola. Paulinus of Nola was a poet and senator. He held the office of suffect consul in 377 AD and governor of Campanina in 381 AD. Then, after emperor Gratian’s death and many private causes, like the death of his brother and death of his child, Paulinus converted to a Christian faith and started an ascetic life in Nola. The rich source collection of his writings has not survived, but we tried to present a picture slice of life of a christian society in the IVth and Vth century. We discussed the importance of pilgrimages in a christian life, incentives for them, ways of treating pilgrims in holy places and the most popular directions of pilgrimages. Unfortunately, many issues are not mentioned by Paulinus, such as the dangers of travel or he was writing about some issues briefly, such as the relics and cult of it, which was related to the pilgrimages (relics were often some kind of souvenir from pilgrimage). The subject itself requires further researches, especially in analysis of other christian authors from the late-antiquity period.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2020, 54; 329-344
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postawa ubogiego wobec ofiarodawcy i jego daru w nauczaniu starożytnego Kościoła (I-III wiek)
    The attitude of a poor person to the benefactor and his gift in the teaching of the ancient Church (1st-3rd century)
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612209.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    I-III wiek
    starożytny Kościół
    biedni
    I-III century
    ancient Church
    poor people
    Opis:
    The article deals with the problem of the responsibility of a poor person for the received gift. Analysis of selected writings of Christian antiquity reveals that every poor person who asks the rich for assistance is responsible to God for the received gift. All those who appeal to the benevolence of the rich and extort their help will answer at God’s judgment. In turn a poor person who is in real need is God’s altar. The alms given to the poor are a sacrifice that the rich offer on the altar of God himself. This confers a supernatural dimension upon alms. Moreover, between the benefactor and the recipient the relation of a reciprocal exchange of goods is established. The poor person who is supported with material goods by a rich person reciprocates with spiritual gifts: intercessory prayer and gratitude that continue even after the benefactor’s death. Thus, the rich person who receives the spiritual gifts benefits more than the poor person because in return for perishable material goods he is given eternal life.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 57; 763-772
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag na temat praktyk magicznych chrześcijan w późnoantycznych kościelnych tekstach normatywnych
    A Few Remarks on Christian’s Magical Practices in Late Antiquity Church Normative Texts
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830482.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    magic
    fortune-telling
    ancient Christianity
    late antiquity Roman socjety
    synods
    ancient church
    Canones Patrum Greacorum
    Constitutiones Apostolorum
    magia
    wróżbiarstwo
    chrześcijaństwo antyczne
    późnoantyczne społeczeństwo rzymskie
    synody
    Kościół starożytny
    Opis:
    W artykule zaprezentowałem kilka uwag dotyczących praktyk magicznych chrześcijan, które odnaleźć można w późnoantycznych (IV i V w.) kościelnych tekstach normatywnych takich jak akta synodów, Canones Patrum Greacorum czyConstitutiones Apostolorum. Problem praktyk magicznych uprawianych przez chrześcijan dotyczył całego obszaru Cesarstwa Rzymskiego i związany był głównie z pozostałościami (w niektórych prowincjach zachodnich bardzo silnymi) kultów pogańskich, a także z tym, że nie wszyscy mieszkańcy Imperium przyjęli religię chrześcijańską. W źródłach dokumentowych Kościoła niewiele znajdziemy zapisów dotyczących interesującego nas zagadnienia. Głównie odnajdujemy zakazy uprawiania magii, wróżenia, uczęszczania do wróżbitów, przyrządzania zaklęć oraz napojów. Za wszystkie te wykroczenia groziły oczywiście odpowiednie kary, najczęściej czasowego wyłączenia ze wspólnoty z Kościołem.
    In this article, I presented a few remarks on the magical practices of Christians, which can be found in late antiquity (IV and V century) ecclesiastical normative texts such as files of synods, Canones Patrum Greacorumor Constitutiones Apostolorum. The problem of magical practices practiced by Christians concerned the entire area of the Roman Empire and was associated mainly with the remains (in some western provinces very strong) pagan cults, and also with the fact that not all residents of the Empire adopted the Christian religion. In the Church documentary sources, we can not find much records about the issue that interests us. Mainly we have a ban on practicing magic, fortune-telling, attending diviners, preparing spells and drinks. For all these offenses, of course, the appropriate penalties, most often temporary exclusion from the community with the Church. Why are these rules so general? The most probable answer is that then everyone knew why he was going to an astrologer, wizard, magician or fortune-teller and what he could expect (for many probably there were numerous visits) and there was no point detailing it in the following canons. Perhaps the whole set of apostasy was also included in magical practices (without specific mentioning them in the content of the recipe), but there was no need to repeat and remind christians about it frequently. Hierarchs paid more attention to the fight against paganism, punishments and inventing remedies.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2018, 52; 421-434
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powody wędrówek duchowieństwa w świetle postanowień późnoantycznych zgromadzeń biskupich (IV, V wiek)
    Causes of clergy mobility in the light of the provisions of the late-classical synods (4th – 5th century)
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31026803.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    chrześcijaństwo antyczne
    duchowieństwo IV i V wieku
    Kościół starożytny
    podróże w starożytności
    zgromadzenia biskupie późnego antyku
    ancient Christianity
    4th and 5th century clergy
    ancient Church
    travel in antiquity
    late-classical synods
    Opis:
    W artykule zajęliśmy się przyczynami wędrówek późnoantycznego duchowieństwa (IV, V w.), które pojawiały się w kościelnych tekstach normatywnych ustalanych na zgromadzeniach biskupich Cesarstwa Rzymskiego. Poruszyliśmy kwestie powodów wędrówek osób duchownych podzielone na te zgodne z prawem kanonicznym i wszelkie inne wynikające z powodów czy to ambicjonalnych, prestiżowych, niezgadzania się na ekskomuniki, czy to różnych skandali. Kanony ustalane przez synody i sobory były naszym głównym źródłem. Kolekcja tekstów normatywnych jest bogata i można na jej podstawie odtwarzać fragmenty obrazu dyscypliny duchowieństwa (i wielu problemów nękających ówczesnych chrześcijan) w interesującej nas epoce. Temat wędrówek potrzebuje dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych źródeł.
    The paper addresses the reasons why the late-antique clergy (4th – 5th century) moved from place to place in the light of ecclesiastical normative texts promulgated at episcopal assemblies of the Roman Empire. At times this mobility had its reasons in the canon law and sometimes in either personal ambition, prestige, disagreement with excommunication, or in various scandals. Canons established by synods and councils were our main source. The collections of normative texts are abundant and from this it is possible to reconstruct the parts of a wider picture of clerical disciplinary issues and of the many problems besetting Christians at that time. The question of clerical mobility needs further research, especially in the analysis of other late antique sources.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2022, 56; 451-468
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modlitwa w Dziejach Apostolskich
    The Prayer of the Church in the Acts of the Apostles
    Autorzy:
    Burda, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622316.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Dzieje Apostolskie
    starożytny Kościół
    modlitwa
    świątynia jerozlimska
    Duch święty
    Acts of the Apostles
    early Church
    prayer
    Jerusalem temple
    Holy Spirit
    Opis:
    The present study aims at presenting the role of prayer in the life of the early Church the Acts of the Apostles. First, the practice of prayer in the early Church was discussed. In light of the analysis, prayer appears as a fixed practice among the fi rst Christians. The author of the Book of Acts underscores its basic characteristics, to wit faithfulness, perseverance, and unanimity. Second, the places of gathering for prayer were discussed. As many texts from Acts revealed, besides the Jerusalem temple, the private houses were the primary places of gatherings and prayer for early Christians. Third, different approaches and forms which characterized early Christian prayer were revealed. In the final threefold part of this study, the most salient features of prayer were discussed in detail: (1) the prayer of petition, connected in particular way with the gift of the Holy Spirit; (2) the prayer uttered at some crucial moments of the history of the early Church; Luke wanted to show how the first Christians faithfully followed the lead of Jesus, the master of prayer, in their search for God’s will revealed to them in prayer; and (3) the prayer of worship and thanksgiving.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2012, 22; 111-135
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczność Kościoła Afryki rzymskiej w relacji św. Augustyna
    Remarks on the Christian Community of the Roman Africa Church Made in Saint Augustine’s Writings
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828677.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Saint Augustine
    Roman Africa
    ancient Christianity
    3rd – 4th – century clergy
    late-classical Roman society
    ancient Church
    confessional relations
    św. Augustyn
    Afryka rzymska
    chrześcijaństwo antyczne
    duchowieństwo IV i V wieku
    późnoantyczne społeczeństwo rzymskie
    Kościół starożytny
    stosunki religijne
    Opis:
    W artykule tym zaprezentowane zostały wybrane uwagi na temat późnoantycznej społeczności chrześcijan Kościoła Afryki rzymskiej w relacji św. Augustyna. Odwołując się do dzieł biskupa Hippony, mogliśmy zanalizować pewien wycinek obrazu społeczeństwa rzymskiego w prowincji afrykańskiej dotyczący kwestii stosunków religijnych w ówczesnych strukturach kościelnych. Nie jest to obraz pełny, zajęliśmy się w tym miejscu tylko wybranymi zagadnieniami, ponieważ kolekcja źródeł Augustyna jest nader bogata i mimo wielości opracowań na ten temat, wciąż można odkrywać nowe zagadnienia czy problemy, bądź też analizować opracowane już na nowy sposób. W powyższym artykule zajęliśmy się kwestiami związanymi z duchowieństwem afrykańskim, przebiegiem liturgii, ogólnie pojętym laikatem i jego służbą kościelną oraz stosunkami religijnymi, zawężonymi do zagadnień herezji i schizm. Sam temat podjęty przez nas w artykule wymaga dalszych badań, jednak przedstawione powyżej wnioski pozwalają stwierdzić, że mimo problemów z gospodarką w III wieku, kryzysami, uzurpacjami, a nade wszystko z herezjami, schizmami i koniunkturalnymi nawróceniami, Kościół afrykański w czasach św. Augustyna rozwijał się dobrze, a próby walki z problemami podejmował charyzmatyczny biskup Hippony, wspierany przez hierarchię kościelną. 
    This article presents selected remarks that St Augustine made on the late-classical Christian community of the Church in Roman. Looking at the writings of the bishop of Hippo we can analyse a certain section of Roman society in the African province, especially the question of the confessional relations in the Church structures of those days. However, this is not a complete image and we are able to deal only with some selected topics here. This is due to the fact that the collection of the Augustine sources is very complex and despite the numerous studies on this subject, new doubts and questions still arise. The paper contains a study of the African clergy, the liturgical rite, the laity in general and its ecclesiastical functions as well as the religious tensions caused by heresies and schisms. Undoubtedly the subject itself requires further research, yet the conclusions presented in the article allow us to say that despite the economic problems in the third century, the crises, the usurpations of power and, above all, the heresies, the schisms and the opportunistic conversions, the African Church in the time of St. Augustine was developing well. The charismatic bishop of Hippo was doing his best to tackle all these difficulties with the support of his clergy.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2019, 53; 557-581
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola i znaczenie „córek przymierza” w Kościele perskim IV i V wieku
    The Role and Meaning of the "Daughters of Covenant" in the Persian Church in the Fourth and Fifth Century AD
    Autorzy:
    Uciecha, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622809.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    kobieta
    Afrahat
    córki Przymierza
    dziewictwo
    starożytny Kościół Perski
    perski ascetyzm
    męczennicy perscy
    woman
    daughters of the Covenant
    virginity
    Early Persian Church
    Persian’s asceticism
    Persian Martyrs
    Opis:
    Jednoznacznie negatywna rola kobiety opisywanej jako „harfa Szatana” znajduje swój substrat w antropologicznej koncepcji Afrahata, która opiera się na szczególnej hierarchii cnót stworzeń. Brak zaufania do kobiet wyrażany przez Afrahata nie wynika z „przyczyn ontologicznych” lecz z praktycznych przesłanek będących jego źródłem. Wierność biblijnej koncepcji stworzenia nie pozwala autorowi na kompletną negację wartości kobiety, choć, w konkretnej radzie danej „atletom”, kwestia ulega różnym modyfikacjom. W tych okolicznościach pojawia się dowód na postawę radykalnego docenienia kobiety u mędrca, mianowicie, zasada stopniowania dobra w stworzeniach: wszystkie dzieła Boże są dobre, lecz są wśród nich lepsze i gorsze. Nie bez powodu nieprzejednana postawa wobec kobiet znajduje się w dziełach Demonstrationes i w O dziewictwie i świętości, które dotykają tematów dziewictwa i celibatu.
    The unequivocal negative role of women, described as "harp" of satan, find its substraturn in the anthropological concept of Afrahat, which is based on a hierarchy of the virtue of creatures. The mistrust of women did not flow from "ontological motives", but from the practical considerations which were ber source (Guillaumont). Faithfulness to the biblical concept of creatures does not allow the complete negation of the value of women although, in the specific advice given to the "athletes" the theoretical opinions on this subject were caused to undergo various modifications. In these circumstances there was evidence of a radical stance in the sage in his appraisement of women, the principle of the degrees of good in creatures would be: all the works of God are good, but some are worse. It is not without good reason that the fact remains, that the uncompromising attitude to women is most frequently found in the Demonstrations on the Sons of the Covenant and On Virginity and Holiness, which touch on the themes of virginity and celibacy.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2011, 19; 233-246
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katechumen i kształtowanie jego stosunku do Kościoła i świata
    A Catechumen and a Forming of his Relation to the Church and to the World
    Autorzy:
    Grzywa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595649.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    starożytny katechumenat
    Kościół pierwszych wieków
    incijacja wczesnochrześcijańska
    katechezy chrzcielne
    ancient catechumenat
    Church of the First Centuries
    early Christian initiation
    baptismal catechesis
    Opis:
    The article attempts to analyze the place of a catechumen in the world based on the selected ancient pre-baptismal and mystagogical catecheses. Its references to the instructions issued by catechists from the 4th century ( Cyril of Jerusalem, John Chrysostom, Theodore of Mopsuestia and Augustine of Hippo) aim to show how those authors present  a candidate's relation to the world around him as far as the crucial change in his life: receiving the sacrament of baptism and entering the community of Church
    Artykuł analizuje miejsce katechumena w świecie w oparciu o wybrane, starożytne katechezy przedchrzcielne i mistagogiczne. Zawarte w nim odwołania do pouczeń katechetów z IV wieku (Cyryl Jerozolimski, Jan Chryzostom, Teodor z Mopsuestii oraz Augustyn z Hippony),  mają za zadanie ukazać w jaki sposób przywołani autorzy przedstawiają relacje kandydata z otaczającym go światem, w odniesieniu do kluczowej dla jego życia zmiany, jaką staje się przyjęcie sakramentu chrztu i wejście do wspólnoty Kościoła.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 2; 73-84
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku
    Celebrations in christianity in IV–V century
    Autorzy:
    Komarnicki, Konrad Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460453.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawska Prowincja Redemptorystów
    Tematy:
    Sozomen
    Sokrates
    Egeria
    Świętowanie
    Wspólnota Kościoła
    Liturgia
    Kościół starożytny,
    Celebracje
    Sobór Nicejski
    Konstantyn
    kult świętych
    Msza św.
    Wielkanoc
    Pascha
    Jerozolima
    cultus
    nowacjanie
    Walens
    Spirydion
    Niedziela Palmowa
    Triduum
    Wielki Tydzień
    Ignacy Antiocheński
    Epifania
    Pięćdziesiątnica
    Święto Dedykacji
    Betlejem
    Feasting
    Celebration
    Salminius Hermias Sozomenus
    Socrates of Constantinople
    Egeria’s Travels
    Common
    ancient Church
    First Council of Nicaea
    calculation of the date of Easter
    Constantine
    Holy Land
    Epiphany
    Nativity of Christ
    Holy Week
    Palm Sunday
    Bethlehem of Galilee
    Liturgy of Saint James
    Sokrates Scholastikos
    Salamanes Hermeias Sozomenos
    Liturgie
    Fest
    Jerusalem
    Pfingsten
    Erste Konzil von Nicäa
    Konstantin
    Ostern
    Palmsonntag
    Messe
    Sakrament
    Er scheinung des Herrn
    Karwoche
    Alt-Jerusalemer Liturgie
    Alte Kirche
    Heiliges Land
    Ignatius von Antiochien
    Opis:
    Human time, no matter to what culture or religion a man belongs, is filled with celebrations that give rhythm to his life and help him capture the essence of his existence. Also Christianity over the centuries worked out various forms of specific celebration. The goal of this text is to look at the character of celebrate in the fourth and fifth centuries and to determine how the Christian writers wrote about the celebration. The first sources that author considered are two ancient texts of Socrates of Constantinople (Socrates Scholasticus) and Sozomen (Salminius Hermias Sozomenus) with the same names: Historia Ecclesiastica. In both works there are little chapters, in which appear the mention of the celebration, the majority of them is associated with Feast of the Passover and The First Council of Nicaea, others occur mainly on the margins of the narrative. This is because the history of the Church is here treated primarily as ‘political’ history, shaped by the decisions of great personages of the Church. The most important conclusion that emerges from these two texts is the observation that the differences in the way of celebration are not a source of division, but most of all divisions for doctrinal reasons manifest themselves in a separate celebration. The second source is The Travels of Egeria, also called The Pilgrimage of Aetheria (Itinerarium Egeriae), a letter describing the author’s travel to the holy places. In her report Egeria devotes much attention to the description of those involved in the celebration of subsequent festivals. The modern reader is struck by the generosity of crowds gathered in prayer and their vivid faith that motivates them to make long prayers going for hours. Celebration of Christians in the fourth and fifth centuries was an expression of a vivid faith. Their religion permeated life in all dimensions, and determined the essence of who they were. It was touching the inexpressible, the main aim was above all communion with Christ and the Church. Originally Christians celebrated entirely in the community of the Church, which gives a more or less clear framework to all that can be considered for celebration.
    Źródło:
    Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 201-229
    1731-710X
    Pojawia się w:
    Studia Redemptorystowskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies