Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Georges Didi-Huberman" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Niewyrażalność a obrazowanie cierpienia w „Brakującym zdjęciu” Rithy’ego Panha
The Ineffability of Suffering and Its Images in Rithy Panh’s “The Missing Picture”
Autorzy:
Sitek, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341605.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Rithy Panh
Georges Didi-Huberman
Kambodża
fotografia
reprezentacja
Cambodia
photography
representation
Opis:
Tekst jest próbą przybliżenia problemu niewyrażalności cierpienia przedstawionego w dokumentalnym filmie autobiograficznym Brakujące zdjęcie (L’Image manquante, 2013) Rithy’ego Panha. Reżyser wobec braku zdjęć zbrodni popełnionych w latach 1975-1979 przez Czerwonych Khmerów w Kambodży, uchwyconych z perspektywy ofiar, zainscenizował kadry, które mogłyby pełnić rolę zastępczych reprezentacji wizualnych. Autorka analizuje i interpretuje to, jak reżyser charakteryzuje tytułowe brakujące zdjęcie, odwołując się do rozważań Georges’a Didi-Hubermana dotyczących Zagłady, przedstawionych w klasycznej pozycji Obrazy mimo wszystko. W artykule został przedstawiony sposób wykorzystania archiwalnych propagandowych materiałów filmowych jako świadectw historycznych, w świetle rozważań Petera Burke. Autorka posługuje się literaturą dotyczącą fotograficznego przedstawienia cierpienia w ujęciu Susan Sontag, Judith Butler i omówieniem zdjęć wojennych zaproponowanym przez André Rouillé jako kontekstem historycznym.
The text approaches the problem of ineffability of suffering presented in the documentary autobiographical film The Missing Picture (L’Image manquante, 2013) by Rithy Panh. The director, in the absence of photographs of atrocities committed in the period of 1975-1979 by Khmer Rouge in Cambodia, from the perspective of the victims, staged shots that could act as a substitute visual representation. The author analyses and interprets the character given to the missing picture by the director, using the ideas of Georges Didi-Huberman on the Holocaust, presented in Images malgre tout. The article, in the light of John Burke’s work, shows how archival propaganda material can be used as a historical evidence. The author relies on Susan Sontag’s and Judith Butler’s work on photographic representation of suffering, and Andre Rouille’s approach to war photographs as a historical context.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 189-201
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Georges Didi-Huberman, Écorces, and Otto Dov Kulka, Landscapes of the Metropolis of Death – as Lager essays? Imagination and remembrance of the title formulations in relation to the formulation “anus mundi”
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649653.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Lager essay
formulation „anus mundi”
postimagination
postmemory
Georges Didi-Huberman
Otto Dov Kulka
Wiesław Kielar
Opis:
The article is an attempt at interpretation of two essays, which may be called „Lager” essays. These are Écorces written by G. Didi-Huberman and Landscapes of the Metropolis of Death written by O.D. Kulka, their books are deeply related as the negation or at least as the questioning of the title of autobiographical book Anus mundi written by W. Kielar. Both authors do not describe Nazi concentration camp as „the anus of the world”. Their imagination is a post-imagination, their memory is a post-memory. In her paper Kuczyńska-Koschany considers the condition of the essay as quasi-genre after the Holocaust, after the genocide and in reference to the experience of a Lager.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 46, 8
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Georges Didi-Huberman, Kora, Otto Dov Kulka, Pejzaże metropolii śmierci – jako eseje lagrowe? Wyobraźnia i pamięć formuł tytułowych wobec formuły anus mundi
Georges Didi-Huberman, Bark, Otto Dov Kulka, Landscapes of the Metropolis of Death as lager essays? Imagination and memory towards the idea of anus mundi
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648794.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
Lager essay
formula anus mundi
post-imagination
post-memory
Georges Didi-Huberman
Otto Dov Kulka
Wiesław Kielar
Opis:
The article is an attempt at interpretation of two essays, which may be called „lager” essays. These are Bark written by G. Didi-Huberman and Landscapes of the Metropolis of Death written by O.D. Kulka, their books are deeply related as the negation or at least as the questioning of the title of autobiographical book Anus mundi written by W. Kielar. Both authors do not describe Nazi concentration camp as „the anus of the world”. Their imagination is a post-imagination, their memory is a post-memory. In her paper Kuczyńska-Koschany considers the condition of the essay as quasi-genre after the Holocaust, after the genocide and in reference to the experience of a lager.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 47, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Disappearing Objects in Georges Didi‑Huberman’s Curatorial Practices
Autorzy:
Doroszuk, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485504.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Georges Didi‑Huberman
imprint
originality
curating
Centre Georges Pompidou
anachronism
Aby Warburg
Opis:
In this essay, I undertake an analysis of the first exhibition curated by Didi‑ Huberman, L’Empreinte (Imprint), which took place in Centre Pompidou in 1997. In this project, the French philosopher and art historian intentionally bypassed the usual products of artmaking, instead choosing to focus on what is left alongside this process. The project in Centre Pompidou transferred the technique of imprinting into the context of art of the 20th-century, investigating the tactile transmission of form from one surface to another. I will examine how Didi‑ Huberman’s attempt was influenced by the notion of survivance of forms, formulated by Aby Warburg, and how it offers an alternative to traditional approaches to original/ copy issue.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2018, 13; 56-65
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pasażerka”. Obraz wyrwany z błota
“The Passenger”: An Image Extracted from Mud
Autorzy:
Cichoń, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520544.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Munk
Jean-Luc Godard
Georges Didi-Huberman
trauma
niewyobrażalne
kino polskie
unimaginable
Polish cinema
Opis:
W 50. rocznicę premiery Pasażerki Andrzeja Munka Tadeusz Lubelski stwierdził, że dla Jeana-Luca Godarda był to najlepszy film o wojnie jaki kiedykolwiek nakręcono. Mimo że trudno znaleźć potwierdzenie tych słów w źródłach, autor postanawia podjąć ową tezę i odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Pasażerka mogłaby zyskać taki status. Tym samym stara się wykonać pracę wyobraźni, którą Georges Didi-Huberman zalecał jako metodę pozwalającą „mimo wszystko” mierzyć się z „niewyobrażalnym”. Jej założenia, a także te właściwe Benjaminowskiemu materializmowi historycznemu zostają w niniejszym artykule użyte do przemyślenia metod montażowych, które zastosowano w Pasażerce. Jest to bowiem wyjątkowy przykład filmu dokończonego po śmierci reżysera. Sposób zmontowania pozwala podjąć namysł nad traumą, a jednocześnie daje niezwykłe świadectwo obrazu wydobytego z błota „niewyobrażalnego”.
At the fiftieth anniversary of the premiere of Andrzej Munk’s The Passenger, Tadeusz Lubelski said that for Jean-Luc Godard, this was the best war film ever directed. Although it would be difficult to find documents confirming these words, the author of the article decided to rethink this statement and answer the question why The Passenger could be considered as the best war film. In so doing, the author attempts to perform the “work of imagination” which Didi-Huberman proposed as a method of fight against “the unimaginable”, a fight which is always undertaken “in spite of all”. In this article, the premises of Didi-Huberman’s method and Benjamin’s historical materialism are used to rethink montage in The Passenger. This work is a unique example of a film finished after the death of its author. The unusual montage used in The Passenger invites reflection about the trauma of image. At the same time, it is an exceptional testimony of image extracted from the mud of “the unimaginable”, an image saved from oblivion.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 88-103
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Bez)ruch i cisza obrazu-myśli według JLG
(No)Motion and Silence of a Picture-Thought According to JLG
Autorzy:
Budzik, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409024.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Barbara Kita
Jean-Luc Godard
Georges Didi-Huberman
Gilles Deleuze
Opis:
Recenzja książki Barbary Kity Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda (2013). Justyna Budzik przedstawia strukturę wywodu naukowego Barbary Kity, komentując i opisując metodologię przyjętą przez autorkę. Recenzentka omawia problematykę refleksji podjętej przez badaczkę oraz wyjaśnia trzy główne kategorie, które stosuje ona w interpretacji późnej twórczości Jean-Luca Godarda: obraz zwolniony/zatrzymany, obraz malarski (kadr) oraz fotografię. Recenzentka zwraca również uwagę na kontekst współczesnej teorii obrazu (Georges Didi-Huberman, Gilles Deleuze), w który wpisują się rozważania podjęte przez Barbarę Kitę.
A review of Barbara Kita’s book Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda [Freeze Frame: Practice and Theory of Late Godard] (2013). Justyna Budzik presents the structure of Barbara Kita’s scientific argument, and describes and comments on the methodology adopted by the author. The reviewer discusses the problem of reflection taken up by the author and explains three main categories which she applies in her interpretation of the late work of Jean-Luc Godard: slow motion/stop motion image, art painting (film frame), and photography. The reviewer also gives some attention to the context of contemporary theory of image (Georges Didi-Huberman, Gilles Deleuze) which inform Barbara Kita’s work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 213-216
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies