Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Fizjoterapia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 121
Tytuł:
Womens knowledge about stress urinary incontinence
Wiedza kobiet na temat wysiłkowego nietrzymania moczu
Autorzy:
Aramowicz, Anna
Sołtysiak-Gibała, Zuzanna
Gibała, Piotr J.
Kubala, Beata
Burzyński, Kamil
Burzyński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035493.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
prophylaxis
stress urinary incontinence
physiotherapy
profilaktyka
wysiłkowe nietrzymanie moczu
fizjoterapia
Opis:
INTRODUCTION:Urinary incontinence is a common problem among women. It is believed that up to 10% of the population complains about this chronic disease. It has a significant impact on the quality of women's life, but at the same time early intervention allows complete recovery. The most common form of urinary incontinence (UI) is stress urinary incontinence (SUI). It is worrying that urinary incontinence increasingly affects young women. MATERIAL AND METHODS: 152 women in the age range 17–89 participated in the study. The research tool was the authors’ own questionnaire. All the results were analysed in Statistica 12PL software. RESULTS: SUI occurs among 13.2% of the respondents. Most of the respondents considered their level of knowledge to be average (27%), sufficient (23.7%) and weak (15.1%). In contrast, 24.3% of the respondents consider their scope of information on SUI as good and very good (7.9%). The majority of women (92.1%) are of the opinion that the propagation of knowledge in the field of urinary incontinence prevention is necessary. CONCLUSIONS: The state of knowledge of women in the field of SUI is still insufficient. Women know who to address with the first symptoms of the disease and know the methods of treating SUI. The subject of stress urinary incontinence is still a shameful topic for most women and has a significant impact on the quality of life. There is a constant need for education and dissemination of information on incontinence.
WSTĘP: Problem nietrzymania moczu jest częstą przypadłością wśród kobiet. Uważa się, iż uskarża się na nie aż 10% populacji. Jest chorobą przewlekłą, ma znaczący wpływ na jakość życia kobiet, przy czym wczesna interwencja pozwala na całkowite wyleczenie. Najczęstszą postacią nietrzymania moczu (NTM) jest wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM). Niepokojący jest fakt, iż coraz częściej dotyka on także kobiet młodych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięły udział 152 kobiety w przedziale wiekowym 17–89 lat. Narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wyniki zostały poddane analizie statystycznej. WYNIKI: Wśród 13,2% badanych występuje WNM. Najwięcej respondentek uznało swój poziom wiedzy za średni (27%), wystarczający (23,7%) oraz słaby (15,1%). Natomiast 24,3% ankietowanych uważa posiadany zakres informacji za dobry oraz bardzo dobry (7,9%). Zdecydowana większość kobiet (92,1%) jest zdania, iż propagowanie wiedzy dotyczącej profilaktyki nietrzymania moczu jest niezbędne. WNIOSKI: Stan wiedzy kobiet w zakresie WNM wciąż jest niewystarczający. Kobiety wiedzą do kogo mogą się zwrócić z pierwszymi symptomami choroby oraz znają metody leczenia. Temat wysiłkowego nietrzymania moczu wciąż dla większości badanych jest tematem wstydliwym oraz ma znaczny wpływ na pogorszenie jakości życia. Istnieje ciągła potrzeba edukacji oraz propagowania informacji na temat inkontynencji.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 126-136
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu działań fizjoterapeutycznych i czasu trwania choroby na jakość życia pacjenta z chorobą Parkinsona
Autorzy:
Augustyniuk, Katarzyna
Knapik, Joanna
Starczewska, Małgorzata
Schneider-Matyka, Daria
Szkup, Małgorzata
Jurczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553006.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
jakość życia
choroba Parkinsona
fizjoterapia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 2
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza na temat podejmowania pracy oraz plany zawodowe studentów II roku studiów II stopnia kierunku fizjoterapia w uczelniach o różnych profilach kształcenia
Knowledge on taking on a professional activity and occupational plans of second year students of Master’s degree course in Physiotherapy of university-level schools of different educational profiles
Autorzy:
Białoszewski, Dariusz
Barczyk, Katarzyna
Bugajski, Andrzej
Bułatowicz, Irena
Cabak, Anna
Gajewska, Ewa
Grzegorczyk, Joanna
Hansdorfer-Korzon, Rita
Kułak, Wojciech
Plewa, Michał
Lewandowski, Jacek
Majcher, Piotr
Nowotny-Czupryna, Olga
Prokopowicz, Katarzyna
Soboń, Jacek
Starczyńska, Małgorzata
Szybińska, Małgorzata
Gotlib, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437760.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
praca zawodowa
plany zawodowe
fizjoterapia
absolwenci
profil kształcenia
professional activity
occupational plans
physiotherapy
graduates
educational profile
Opis:
Wstęp i cel pracy. Obecnie w Polsce zdecydowana większość absolwentów fizjoterapii nie może znaleźć pracy w wybranym zawodzie. Liczni z nich planują zatem podjęcie pracy w innych krajach UE, nie znając jednak warunków podejmowania tam zatrudnienia oraz aktualnej sytuacji na tamtejszym rynku pracy. Celem pracy była ocena poziomu wiedzy temat podejmowania pracy zawodowej oraz plany zawodowe studentów II roku studiów II stopnia kierunku fizjoterapia w uczelniach o różnych profilach kształcenia, tj.: o profilu medycznym (PM), profilu sportowym (PWF) i innych profilach (PM). Materiał i metody. 1942 studentów II roku studiów II stopnia, 17 uczelni, 8 PM, 4 PWF, 5 IP. Średni odsetek zwrotu: 53%. 77% kobiety. Średnia wieku 21 lat (SD=10,64; min. 23; max. 50). 736 (45%) badanych podjęło studia w tej samej uczelni, w której ukończyło studia I stopnia. Badania były prowadzone w ramach Międzynarodowego Projektu Badawczego Wpływ cykli kształcenia studentów fizjoterapii na kształtowanie się ich postaw zawodowych www.projekt-fizjoterapia.wum.edu.pl). Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe nie wymagały uzyskania zgody Komisji Biotycznej WUM. Analiza statystyczna: STATISTICA 10.0 (licencja WUM), nieparametryczne testy: Chi-kwadrat, Kruskalla-Wallisa oraz U Manna-Whitneya, p<0,05. Wyniki. Większość studentów po ukończeniu studiów II stopnia chciałoby rozpocząć pracę zawodową w Polsce: 55% PM, 60% PWF, 59% IP lub rozpocząć pracę zawodową za granicą: 22% PM, 22% PWF, 21% IP; p=NS. Tylko 11% badanych planuje specjalizację z fizjoterapii lub rozpoczęcie studiów doktoranckich (p=NS). Ponad 70% badanych zna możliwości zatrudnienia w zawodzie fizjoterapeuty (p=NS), około 60% uważa, że w Polsce trudno jest znaleźć pracę w zawodzie fizjoterapeuty (H=6,409, p<0,012). Ponad połowa ankietowanych (54%) myślała o podjęciu pracy w innych krajach UE. Ponad 70% (sic!) nie zna warunków podejmowania pracy w innych krajach, 24% czerpało informacje na ten temat z Internetu, 70% chciałoby otrzymać je w formie szkolenia (48%) i podczas studiów (46%). Wnioski. 1. W badanej grupie studentów, profil kształcenia nie wpływał na poziom wiedzy studentów na temat podejmowania pracy w zawodzie fizjoterapeuty oraz na ich plany zawodowe. 2. Programy kształcenia na studiach I i II stopnia kierunku fizjoterapia, niezależnie od profilu uczelni, powinny zawierać informacje na temat aktualnej sytuacji na rynku pracy oraz możliwości i sposobów szukania zatrudnienia w zawodzie na terenie całej Unii Europejskiej. 3. Należy stworzyć powszechnie dostępny, ujednolicony, profesjonalny system informacyjny na temat możliwości podejmowania pracy w zawodzie fizjoterapeuty w krajach UE.
Background and Aim of Study. At present, a vast majority of Physiotherapy graduates cannot find a job in the selected profession. Numerous intend to take on employment as a physiotherapist in other countries of the European Union without having extensive knowledge on the local conditions of taking on employment and current situation on local labour market. The aim of the study was to assess the level of knowledge on taking on employment and occupational plans of second year Physiotherapy students of a Master’s degree course of university-level schools of different educational profiles, i.e.: medical universities (PM), universities of physical education (PWF), and other schools (IP). Materials and Methods. The study enrolled 1942 second year students of a Master’s degree course of 17 university-level schools (PM: 8, PWF: 4, IP: 5). A mean questionnaire return rate was: 53%. Women constituted 77% of the total. The mean age of the study group was 21 years of age (SD=10.64, min.23; max.50). As many as 736 (45%) of the study participants started a Master’s degree course at the same university-level school at which they had graduated from a Bachelor’s degree course. The study was conducted within the International Research Project “The formative effect of the course of physiotherapy studies on the occupational attitudes of students” www.projektfizjoterapia. wum.edu.pl). The approval of the Ethical Review Board of Warsaw Medical University was not necessary to conduct the voluntary and anonymous questionnaire study. Statistical analysis: STATISTICA 10.0 (licensed to Warsaw Medical University), non-parametric statistical tests: Chi-square, Kruskall-Wallis, and Mann-Whitney U, p<0.05. Results. The majority of students would like to: start a professional activity in Poland after graduation from a Master’s degree course: 55% of PM students, 60% of PWF students, and 59% of IP students; p=NS, start a professional activity abroad: 22% of PM students, 22% of PWF students, and 21% of IP students. Only 11% of the study participants intended to become a specialist in Physiotherapy or commence a PhD course (p=NS). More than 70% of the study population knew the employment opportunities in the area of physiotherapy (p=NS) and approximately 60% of the students believed that it is difficult to find a job as a physiotherapist in Poland (H=6.409, 0.012). More than half of the study population (54%) thought of finding employment abroad. More than 70% of the study group (sic!) did not know the conditions of taking on employment in other countries, 24% of the students found information on this issue on the Internet, and 70% of the total would like to learn about it during a training (48%) or their studies (46%). Conclusions. 1. Among the study group of students, the educational profile did not influence the level of knowledge on taking on employment as a physiotherapist nor occupational plans. 2. The curricula of Bachelor’s and Master’s degree courses in Physiotherapy, regardless of the educational profile of a university-level school, should contain information on the current situation on labour market as well as information on employment opportunities for physiotherapists and methods of employment search in the European Union. 3. A commonly available, uniform, and professional information system on employment opportunities in the area of physiotherapy in the EU should be developed.
Źródło:
Medical Review; 2013, 3; 356-369
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of relaxation on chronic pain intensity and the functional state
Wpływ relaksacji na natężenie bólu przewlekłego i poziom sprawności
Autorzy:
Boroń-Krupiń, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963082.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Relaxation
chronic pain
functional state
physiotherapy
relaksacja
ból przewlekły
stan funkcjonalny
fizjoterapia
Opis:
Introduction: The objective of this study was to demonstrate the dependence between relaxation as a part of multidisciplinary pain treatment, pain intensity and a patient’s functional state.Material and methods: The study was conducted among 45 pain patients, 23 women and 22 men, aged 60-80. The studied participants were randomized into three groups, each consisting of fifteen persons, of an almost equal divide between men and women. The first group participated in relaxation training and standard physiotherapy, the second group experienced only standard physiotherapy, while the control group was exposed to placebo treatment – talks with a relaxation trainer, without training and standard physiotherapy. Pain intensity was measured on the VAS scale, on every day of the study, twice a day: before and after activities. The functional state was measured by means of the Rikli-Jones test at the beginning of observations and after a two-week period.Results: The study showed a pain intensity decrease in all the examined groups. An important decrease in intensity was observable on the first day in the relaxation group (61%), however, on the final day a decrease in pain intensity was noted in the relaxation and physiotherapy group (49.4% and 44.2% respectively). On the first attempt of using the Rikli-Jones test there was shown a marked reduction in the time needed for test realization in the relaxation group (9.9%). In tests evaluating the endurance levels of the upper and lower limbs as well the flexibility of the upper body, the most important improvement was noted in physiotherapy group (accordingly 17.5%, 15.2%, 13.6%).Conclusions: A statistically significant reduction in the intensity of pain was achieved, which was independent of the methods employed for its alleviation. There were not shown to be significant differences in physical fitness changes as a result of the addition of relaxation intervention to physiotherapy treatment.
Wstęp: Długotrwałe odczuwanie bólu oraz cierpienie nim wywołane powodują liczne zaburzenia fizyczne, psychiczne oraz społeczne, i może być czynnikiem ograniczającym sprawność funkcjonalną. Cel: Ocena wpływu relaksacji na natężenie bólu i sprawność fizyczną chorych cierpiących z powodu bólu przewlekłego. Materiał i metody. Badania przeprowadzone zostały w grupie 45 osób, 23 kobiet i 22 mężczyzn, między 60 a 80 r. ż, cierpiących z powodu bólu przewlekłego. Grupę badaną podzielono losowo na 3 podgrupy: chorzy uczestniczący w 2-tygodniowym treningu relaksacyjnym i procesie fizjoterapii, chorzy stosujący tylko zabiegi fizjoterapeutyczne oraz grupa kontrolna, uczestnicząca w procesie fizjoterapii wraz z placebo (rozmowa z osobą prowadzącą trening relaksacyjny, bez jego stosowania). Natężenie bólu oceniane było skalą VAS, dwukrotnie w ciągu dnia, przed i po zastosowanych interwencjach (relaksacja, fizjoterapia, placebo – rozmowa). Sprawność badano testem Rikli-Jones, w pierwszym i ostatnim dniu badań. Wyniki: Analiza statystyczna wykazała zmniejszenie się natężenia bólu we wszystkich badanych grupach. W pierwszym dniu największy spadek natężenia zauważalny był w grupie relaksacji (61%), natomiast w ostatnim dniu najistotniejsze zmniejszenie średniego natężenia bólu wystąpiło w grupie relaksacji i fizjoterapii (49,4% i 44,2%). W pierwszej próbie testu Rikli-Jones wykazano istotne skrócenie czasu wykonania próby w grupie relaksacji (9,9%). W próbach oceniających wytrzymałość dolnej i górnej oraz gibkość górnej części ciała, najistotniejszą poprawę uzyskano w grupie fizjoterapii (odpowiednio 17,5%, 15,2%, 13,6%). Wnioski: Uzyskano istotne statystycznie obniżenie intensywności bólu, które było niezależne od zastosowanych metod jego uśmierzania. Nie wykazano istotnych różnic zmian sprawności fizycznej w zależności od dodatkowego dołączenia interwencji relaksacyjnej do fizjoterapii.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2011, 15(4); 21-28
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie fizjoterapeutyczne w chorobie Kienböcka
Physiotherapeutic Treatment in Kienböck’s Disease
Autorzy:
Bryłowska, Dominika
Wróbel, Magdalena
Bukowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7453867.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Kienböck
fizjoterapia
jałowa martwica
kość księżycowata
physical therapy
osteonecrosis
lunate bone
Opis:
Choroba Kienböcka jest jałową martwicą kości księżycowatej. Jest to rzadkie schorzenie, występujące u 7 na 100 000 osób. Etiologia choroby należy do skomplikowanych zagadnień, ponieważ nie można wskazać głównej przyczyny jej występowania. Możliwe jest jedynie określenie czynników ryzyka, wśród których najczęściej wymienia się wiek i płeć, ale również zaburzenia w zakresie budowy anatomicznych struktur nadgarstka, upośledzenie ukrwienia kości księżycowatej, czy często powtarzające się urazy nadgarstka o małej sile. Objawy występują unilateralnie. Najczęściej są to ból oraz obrzęk, zlokalizowane po grzbietowej stronie kości księżycowatej. Jest to bardzo uciążliwe schorzenie, ponieważ w znacznym stopniu upośledza funkcję dłoni. Do oceny zaawansowania zmian chorobowych najczęściej wykorzystuje się klasyfikację Lichtmana. Na jej podstawie dobierana jest metoda leczenia, która bezpośrednio determinuje wybór postępowania fizjoterapeutycznego.
Kienböck’s disease is avascular necrosis of the lunate bone. It is a rare condition, affecting seven in 100,000 people. The etiology of the disease is a complex issue because the main cause cannot be identified. It is only possible to identify risk factors. Among them, age and sex are most often mentioned, but also disorders in the anatomical structure of the wrist, impaired blood supply to the lunate bone or repeated injuries of low force. Symptoms occur unilaterally. Most often it is pain and swelling, located on the dorsal side of the lunate bone. It is a very troublesome condition because it signifies impairment of palm function. The Lichtman classification is the most often frequently used one, to assess the advancement of lesions. On the basis of this, treatment methods are selected, which directly determine the choice of physiotherapeutic treatment.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2023, XXIII, 1; 125-134
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu ćwiczeń na platformie balansowej z wykorzystaniem biologicznego sprzężenia zwrotnego na reedukację chodu osób po udarze mózgu
Evaluation effectiveness of exercises on the balance platform for using biofeedback to walking function in patients after stroke
Autorzy:
Bugajski, Marcin
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437826.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
udar mózgu
fizjoterapia
platforma balansowa
biologiczne sprzężenie zwrotne
stroke
physiotherapy
balance platform
biofeedback
Opis:
Wstęp: W ostatnich dziesięcioleciach jako jedną z metod fizjoterapii pacjentów po udarze mózgu stosuje się ćwiczenia na platformach balansowych z wykorzystaniem biologicznego sprzężenia zwrotnego (biofeedback). Materiał i metody: Badania wykonano u 55 chorych obu płci po udarze niedokrwiennym mózgu z objawami niedowładu połowiczego. Chorych ze względu na czas, który upłynął od udaru podzielono na 2 grupy: grupa I – do 6 miesięcy, i grupa II – powyżej 6 miesięcy. W każdej z tych grup wyróżniono podgrupy chorych: A, u których w fizjoterapii stosowano ćwiczenia na platformie balansowej, w podgrupie B tych ćwiczeń nie stosowano. Do oceny skuteczności rehabilitacji wykorzystano prędkość pokonania dystansu 10 metrów oraz Wskaźnik symetryczności obciążania kończyn dolnych (Ws). Badania były wykonywane przed rozpoczęciem rehabilitacji i po upływie 3 tygodni. Wyniki: Stwierdzono bardzo wysoce istotną statystycznie różnicę (p < 0,001) w wartościach Ws po 3 tygodniach rehabilitacji pomiędzy pacjentami ćwiczącymi i niećwiczącymi na platformie balansowej do pół roku od udaru mózgu oraz istotną statystycznie różnicę (p < 0,05) u pacjentów powyżej pół roku od udaru mózgu. Zaobserwowano również wysoce istotną statystycznie różnicę (p < 0,01) w prędkości chodu na dystansie 10 metrów po 3 tygodniach rehabilitacji pomiędzy pacjentami ćwiczącymi i niećwiczącymi na platformie balansowej do pół roku od udaru mózgu oraz istotną statystycznie różnicę (p < 0,05) u pacjentów powyżej pół roku od udaru mózgu. Wnioski: Wyniki badań potwierdzają przydatność ćwiczeń na platformie balansowej z wykorzystaniem zastępczego sprzężenia zwrotnego u chorych z niedowładem połowiczym po udarze niedokrwiennym mózgu. Trening na platformie balansowej wpływa na poprawę symetryczności obciążania kończyn dolnych oraz na zwiększenie prędkości chodu na dystansie 10 metrów.
Introduction: In recent decades as one of the methods of physiotherapy in patients after stroke are used to exercises on balance platform with using biofeedback. Material and methods: The study was performed in 55 patients of both sexes after ischemic stroke with hemiparesis. Patients were divided on two groups by the time which has elapsed since the stroke. Group I – up to 6 months. Group II – more than 6 months. In each of these groups were distinguished subgroups of patients. A subgroup in whom physiotherapy was exercises on the balance platform. In a subgroup B these exercises are not used. For the evaluation of the effectiveness of rehabilitation used: gait speed on 10 meters distance and a loading Index of the Symmetry of the lower limbs. Tests were conducted 1 day and after three weeks of rehabilitation. Results: There was observed a highly statistically significant difference (p < 0.001) in the values of Ws after three weeks of rehabilitation in patients between trainees and not trainess on the balance platform to six months after the stroke, and a statistically significant difference (p < 0.05) in patients over six months after stroke. There was also observed a highly statistically significant difference (p < 0.01) in gait speed on 10 meters distance after three weeks of rehabilitation in patients between trainees and not trainees on the balance platform to six months after the stroke, and a statistically significant difference (p < 0.05) in patients over six months after the stroke. Conclusion: The study was performed in patients with hemiparesis after ischemic stroke confirmed the usefulness of exercises on the balance platform with the use of substitute feedback. Training on the balance platform improves the symmetry of both loading of the lower limbs as well as to increase the speed of walking.
Źródło:
Medical Review; 2013, 4; 439-447
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie biowchłanialnych implantów w leczeniu operacyjnym choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego
The use of bioresorbable implants for the operative treatment of cervical spondylosis
Autorzy:
Chantsoulis, M.
Świątkowska-Wróblewska, K.
Skrzek, A.
Urbanowska, J.
Chamela-Bilińska, D.
Zwoliński, J.
Sakowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261617.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
implant biowchłanialny
fizjoterapia
bioresorbable implants
physiotherapy
Opis:
W pracy przedstawiono własne, wstępne doświadczenia kompleksowego leczenia choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego: operacja z zastosowaniem implantów wchłanialnych wraz z fizjoterapią okołooperacyjną. Materiał i metody. Badaniem objęto 52 pacjentów, u których wykonano przednią szyjną discektomię ze spondylodezą międzytrzonową z użyciem wchłanialnych implantów polimleczanowych CornerstoneTM HSR wypełnionych BCP (syntetyczny substytut tkanki kostnej fosforan wapnia) i stosowano fizjoterapię okołooperacyjną. Wyniki. Nie stwierdzono powikłań w czasie operacji ani podczas stosowania wczesnej fizjoterapii pooperacyjnej. Wnioski. Wykorzystanie wchłanianych implantów międzytrzonowych CornerstoneTM HSR w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego umożliwia wprowadzenie wczesnej fizjoterapii, która przyczynia się do szybszego usprawniania chorych po leczeniu operacyjnym, może skracać czas hospitalizacji i eliminuje ryzyko powikłań związanych z pobraniem autologicznej kości.
Preliminary results of complex treatment of cervical spondylosis: surgical treatment with resorbable implants and physiotherapy, are reported in this paper. Material and methods. Fifty two patients underwent an anterior cervical discectomy and fusion (ACDF) using Cornerstone ™ HSR in which BCP spacers were placed and then, were exposed to perioperative physiotherapy. Results. There were no complications during the operation and resulting from early postoperative physiotherapy. Conclusions. The use of bioresorbable implants Cornerstone ™ HSR in the treatment of degenerative cervical spine disease enables early physiotherapy, may shorten hospitalization time and lower the risk of complications.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2009, 15, 1; 66-69
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stabilność strukturalna osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi pochodzenia układowego
Structural stability in patients with vertigo and disequilibrium of systemic origin
Autorzy:
Curzytek, M.
Mraz, M.
Gawron, W.
Skolimowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261919.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
układowe zawroty głowy
posturografia
stabilność strukturalna
fizjoterapia
vertigo
posturography
structural stability
physiotherapy
Opis:
Celem pracy jest ocena stabilności strukturalnej osób z układowymi zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi na podstawie obrazu wychwiań postawy ciała w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej. Badaniom poddano 20 osób (17 kobiet, 3 mężczyzn), w wieku od 25 do 60 lat (50,61±16,12) z układowymi zawrotami głowy (vertigo). Do oceny stabilności ciała w pozycji stojącej wykorzystano platformę posturograficzną firmy Pro-Med. Badane osoby objęto postępowaniem usprawniającym, na które składały się ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej na platformie posturograficznej oraz ćwiczenia równoważne na stabilnym i niestabilnym podłożu. Pod wpływem zastosowanych ćwiczeń uzyskano istotne statystycznie skrócenie długości stabilogramu w płaszczyźnie czołowej (L-P) przy oczach otwartych i przy świadomej kontroli wzrokowej. Uzyskany po fizjoterapii wzrost wskaźnika WCOP procentowy udział przemieszczeń położenia środka nacisku stóp COP (centre pressure) w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej był wynikiem wzrostu długości stabilogramu w płaszczyźnie strzałkowej (P-T). Zmiana obrazu stabilności strukturalnej osób zukładowymi zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi po fizjoterapii dowodzi normalizacji wychwiań podczas utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej.
The aim of the study was to evaluate the structural stability in people with systemic vertigo and balance disturbances on the basis of body sway in frontal and sagittal plane. The examinations involved 20 subjects (17 females, 3 males) aged from 25 to 60 years (50.61±16.12) with systemic vertigo. The body stability in a standing position was evaluated on a posturographic platform manufactured by Pro-Med. The subjects underwent rehabilitation program including visual--movement coordination training on a posturographic platform and balance exercises on stable and unstable base. The applied exercise program resulted in a statistically significant shortening of the stabiologram in the frontal plane with eyes opened and intentional visual control. An increase in WCOP the percentage of COP (centre pressure) shifting in the segittal and frontal plane index obtained after physiotherapy program resulted from increased stabilogram length in the sagittal plane. The observed improvements instructural stability in subjects with systemic vertigo and imbalance after a physiotherapy program were stated.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2008, 14, 4; 287-291
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fizjoprofilaktyka urazów narządu ruchu i przeciążeń organizmu osób biegających rekreacyjnie
Autorzy:
Czech, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/29520256.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
trening biegowy
urazy
fizjoterapia
profilaktyka
Opis:
Bieganie należy do najłatwiejszych form aktywnej troski o własne zdrowie, składającej się z najbardziej fizjologicznych ruchów cyklicznych, które są uważane za bardziej naturalne niż chód. Proces treningu biegowego powinien być indywidualnie dostosowany do biegacza amatora, aby zapobiegać powstawaniu kontuzji i urazów, które w konsekwencji należy leczyć za pomocą odpowiednich form rehabilitacji. Celem pracy była ocena poziomu znajomości i stosowania fizjoprofilaktyki u aktywnych biegaczy amatorów, oraz ocena sposobów radzenia sobie ze skutkami przeciążeń i urazów sportowych z wykorzystaniem środków fizjoterapii. Założono, że fizjoterapia nie jest wystarczająco stosowana w rekreacji. Badania zostały przeprowadzone w grupie 180 losowych biegaczy amatorów, w wieku od 18 do 69 lat. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego techniką ankiety internetowej za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety. Do oceny subiektywnego poziomu ciężkości pracy i obciążeń treningowych zastosowano narzędzie jakim jest skala Borga. Wyniki badań wskazują, że 62% ankietowanych doznało kontuzji bądź urazu, z czego 53% osób doznało go więcej niż jeden raz – co stanowi wysoką kontuzjogenność u biegaczy amatorów. Najczęściej zgłaszanym obszarem kontuzji był staw kolanowy. Z fizjoterapii natomiast skorzystało 60% biegaczy, którzy zadeklarowali kontuzję. Środki fizjoterapii nie były powszechną praktyką w profilaktyce wtórnej przeciążeń organizmu. Determinanty, które miały istotny wpływ na udział w procesie fizjoterapii to konsultacja lekarska, analiza biegu i ignorowanie przeciążeń organizmu. Fizjoterapia nie jest powszechnie stosowana w rekreacyjnym treningu biegowym – zarówno w działaniach prewencyjnych jak i leczeniu doznanych urazów, co zwiększa ryzyko ponownego urazu.
Źródło:
Dyscypliny komplementarne fizjoterapii; 145-153
9788364881985
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu pasów brzusznych na wentylację płuc i ich zastosowanie we wczesnej fizjoterapii po dużych operacjach brzusznych – badanie prospektywne
Autorzy:
Czyżewski, Piotr
Hryciuk, Dominika
Dąbek, Aneta
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393906.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pas brzuszny
fizjoterapia
duża operacja brzuszna
wentylacja płuc
Opis:
Wczesna fizjoterapia jest ważnym elementem kompleksowego leczenia chorych po dużych operacjach brzusznych (DOB). Bezpieczne uruchamianie pacjentów wymaga stosowania odpowiednich technik pionizacji. Część fizjoterapeutów i chirurgów zaleca stosowanie pasów brzusznych. Sceptycy uważają, że pasy brzuszne mają niekorzystny wpływ na wentylację płuc. Celem pracy było określenie wpływu pasów brzusznych na sprawność wentylacyjną płuc we wczesnym okresie po DOB. Materiał i metodyka. W badaniu wzięło udział 20 pacjentów po DOB, w tym 9 kobiet, 11 mężczyzn w wieku od 40 do 90 lat (xˉ 66,7). W trybie planowym operowano 7 pacjentów, 13 w trybie nagłym. Wszyscy badani byli we wczesnym okresie po operacji. Spirometrię dynamiczną wykonywano dwukrotnie w okresie pooperacyjnym. Po raz pierwszy w odpowiednio dobranym pasie, a następnie bez pasa w tej samej grupie pacjentów. Oceniano pojemność życiową płuc (FVC), objętość wydechową pierwszosekundową (FEV1) i szczytowy przepływ wydechowy (PEF). W analizie statystycznej zastosowano test kolejności par Wilcoxona dla prób niezależnych oraz analizę korelacji rang Spearmana). Przyjęto poziom istotności statystycznej p<0,05. Wyniki. Wartości wskaźników wentylacyjnych oceniane w pasie brzusznym były nieznacznie niższe od wartości ocenianych bez pasa. Wyniki przedstawiono w procentach wartości należnej dla wieku i płci, FEV w pasie 52%, bez pasa 53%; FEV1 w pasie 59%, bez pasa 61%; PEF w pasie 46%, bez pasa 51%. Różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski. Nie stwierdzono niekorzystnego wpływu pasa brzusznego na wentylację płuc we wczesnym okresie po dużej operacji brzusznej. Nie stwierdzono związku wieku i wskaźnika masy ciała ze zmianami wskaźników wentylacyjnych ocenianych w pasie i bez pasa brzusznego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 202-208
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skin irritation incidence following kinesiology tape use in patients with neurological disorders: multicenter observation
Częstość występowania podrażnienia skóry po użyciu plastrów do kinesiotapingu u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi: obserwacja wieloośrodkowa
Autorzy:
de Ru, Esther
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765603.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
Kinesiology Taping
bezpieczeństwo
kinesiotaping
physiotherapy
przygotowanie skóry
rehabilitacja
rehabilitation
safety
skin preparation
tape properties
fizjoterapia
właściwości plastra
Opis:
INTRODUCTION: Kinesiology taping can be used as an independent or supportive method in rehabilitation. It can be utilized for many injuries, disorders and diseases. The aim of this observational study was to record the incidence of contact allergies or other adverse skin changes amongst patients with neurological disorders treated with kinesiology tape. MATERIAL AND METHODS: One hundred and sixty patients from four countries (Poland, Spain, England, Holland) both females and males, treated with kinesiology tape were included. The second author (Poland) looked for skin reactions during each new application. In the other three countries (Spain, England, Holland) therapists initiated tape application and parents or caregiver’s reported to the first author by means of an online questionnaire. RESULTS: The incidence of skin reaction was 9.38%. CONCLUSIONS: Despite the fact that kinesiology taping is regarded as an effective, safe and patient-friendly treatment, there is still need for careful application. This is especially the case in neurological patients with possible sensory deficits and/or patients in a (sub)conscious state. Increased awareness of possible allergic (contact dermatitis) re-actions should increase the safety of this method.
WSTĘP: Kinesiotaping może być wykorzystywany jako samodzielna lub uzupełniająca metoda rehabilitacyjna. Jest przydatny w wielu urazach, zaburzeniach i schorzeniach. Celem badania jest zarejestrowanie częstości występowania alergii kontaktowych lub innych niekorzystnych zmian skórnych w grupie pacjentów z deficytem neurologicznym poddawanych terapii tą metodą. MATERIAŁ I METODY: Do badania włączono 160 pacjentów z czterech krajów (Polska, Hiszpania, Wielka Brytania i Holandia), kobiet i mężczyzn, poddanych terapii z wykorzystaniem kinesiotapingu. Drugi autor (Polska) samodzielnie badał reakcje skórne podczas każdej nowej aplikacji, natomiast w pozostałych trzech krajach (Hiszpania, Wielka Brytania, Holandia) terapeuci zaczynali oklejanie, a rodzice/opiekunowie relacjonowali pierwszemu autorowi jego efekty za pomocą kwestionariusza internetowego. WYNIKI: Częstość występowania reakcji skórnych wyniosła 9,38%. WNIOSKI: Pomimo faktu, że wykorzystanie plastrów do kinesiotapingu jest uważane za efektywną, bezpieczną i przyjazną dla pacjenta formę terapii, ciągle istnieje potrzeba uważnej aplikacji plastra. Nabiera to szczególnego znaczenia u pacjentów neurologicznych, z możliwymi deficytami czucia, i/lub pacjentów z zaburzeniami przytomności. Zwiększona świadomość dotycząca możliwości wystąpienia reakcji alergicznych (alergii kontaktowej) powinna podwyższyć bezpieczeństwo omawianej metody.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 7-13
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of self-massage in dysmenorrhea
Ocena efektywności automasażu w redukcji bólu menstruacyjnego kobiet
Autorzy:
Dobrzycka, Anna
Wilk, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/963558.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
massage
dysmenorrhea
physical therapy
masaż
bolesna miesiączka
fizjoterapia
Opis:
Background: Primary menstrual pain affects approximately 45–95% of women between 20–25 years of age. A non-invasive method in reducing menstrual pain by relaxing muscle tension is a massage. It brings the structural tension to normal levels and restores correct blood flow in the pelvic region. Aim of the study: The aim of this study was to test the usefulness of a self-massage in reducing the primary menstrual pain. Material and methods: Out of 180 female students, 34 women aged 19–30 were qualified for the study with the use of a survey. Pittsburgh Sleep Quality Index questionnaire and visual analog pain scale (VAS) were used for the assessment before and after the therapy. Women in the experimental group performed tensegrity selfmassage a few days before the onset of bleeding for two menstrual cycles. Results were analyzed using Student’s t test and one-way analysis of variance (ANOVA). Results: Applying the self-massage statistically proved to significantly reduce the perception of pain (p = 0.001) and the number of days with pain (p = 0.007) in the experimental group. Within this group, the difference was noted in all participants except one. In addition, a third measurement was taken in order to assess the duration of the effect. The result of the average pain and number of days of pain after the extension was higher than in the second evaluation, but significantly lower than before the experiment. The significance was in accordance with the evaluation of pain, p = 0.002 and number of days p = 0.03. Evaluation of the quality of sleep in the experimental group was significantly better (p = 0.04) than before treatment. Conclusions: Self-massage reduces primary menstrual pain in women and can be used as an assisted form of self-therapy. It improves the quality of sleep.
Wstęp: Pierwotny ból menstruacyjny dotyczy około 45–95% kobiet od 20. do 25. roku życia. Metodą nieinwazyjną w jego redukcji poprzez rozluźnienie mięśni jest masaż. Dzięki niemu dochodzi do normalizacji napięcia struktur oraz przywrócenia poprawnego ukrwienia w obrębie miednicy mniejszej. Cel pracy: Badanie miało na celu sprawdzenie przydatności automasażu w redukcji pierwotnego bólu menstruacyjnego. Materiał i metody: Spośród 180 studentek za pomocą ankiety wstępnej zakwalifikowano do badań 34 kobiety w wieku 19–30 lat. Do oceny przed terapią i po niej użyto kwestionariusza jakości snu Pittsburgh oraz wizualno- -analogową skalę bólu (VAS). Kobiety z grupy eksperymentalnej przez dwa cykle menstruacyjne wykonywały automasaż tensegracyjny kilka dni przed wystąpieniem krwawienia. Wyniki: Po zastosowaniu automasażu nastąpiło istotne zmniejszenie odczuwania bólu (p = 0,001) oraz liczby dni z bólem (p = 0,007) w grupie eksperymentalnej. Mediana w grupie eksperymentalnej przed terapią wynosiła w wizualno-analogowej skali bólu 6, a po terapii 2. W obrębie tej grupy różnicę zauważono u prawie wszystkich kobiet – z wyjątkiem jednej. Dodatkowo dokonano trzeciego pomiaru w celu sprawdzenia czasu trwania efektu automasażu. Średni ból i liczba dni z bólem po przedłużeniu były wyższe niż w drugiej ocenie, jednak istotnie niższe niż przed eksperymentem (p = 0,002 oraz liczby dni p = 0,03). Ocena jakości snu w grupie eksperymentalnej była znamiennie lepsza (p = 0,04) niż przed zastosowaniem terapii. Wnioski: Automasaż redukuje pierwotny ból menstruacyjny kobiet i może być stosowany jako forma autoterapii wspomaganej. Automasaż wpływa również korzystnie na jakość snu.
Źródło:
Medical Science Pulse; 2017, 11, 3
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:
Medical Science Pulse
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena efektów fizjoterapii zawodowych zaburzeń głosu – badania pilotażowe
The effectiveness of physiotherapy for occupational voice disease-pilot study
Autorzy:
Filipowicz-Ciepły, Justyna
Przybytek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528490.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
physiotherapy
rehabilitation of voice
phonation
occupational disease
fizjoterapia
rehabilitacja głosowa
fonacja
choroby zawodowe
Opis:
Introduction: A frequently observed health problem among people working with the voice is vocational failure “phonasthenia”. Determining the level of functional voice activity is important for the quality and effectiveness of interpersonal communication in everyday situations and verbal interaction of people working in occupations in which voice and speech are the basic tools of work. The aim of the study was to evaluate the results of the rehabilitation of voice disorders in selected professional groups. Material and methods: The study participants comprised 14 women between the ages of 31 and 48 (mean age: 39.43) professionally working with voice. All participants were subjected to an examination of the hyoid bone, the mobility of the larynx in relation to the mandible and in relation to the cervical spine were performed, the body posture was assessed, the phonation time was recorded and the breathing track was evaluated. A standardized Voice Handicap Index (VHI) scale was used. Respiratory and phonatory rehabilitation was performed and manual methods were used to lower the tension of the larynxmuscles. The patients were examined twice before physiotherapy and after 2 weeks of individuals exercise. Results: In the first study, all women included in the study had an increased tonus of the neck muscles during phonation and an abnormal airway was observed. After the applied physiotherapy, the muscle tone of the neck during the phonation significantly improved in 6 (42%) patients, in 12 (85%) the change of the rib-diaphragmatic breathing track was registered. The MPT result in the first study was on average 17.4 s, while in the second 21.6 s. The results obtained with the VHI questionnaire before therapy were on average 14.14 points, and in the second study they decreased to 10.78 points on average. Conclusions: 1. The tension of the neck muscles significantly influences the time of phonation. 2. The correction of the respiratory tract in people working with the voice positively affects its functional, emotional and physical aspects in the evaluation of the Voice Handicap Index scale.
Wprowadzenie: Często obserwowanym problemem zdrowotnym wśród osób pracujących głosem jest zawodowa niewydolność głosu (fonastenia). Określenie poziomu jego aktywności funkcjonalnej ma istotne znaczenie dla jakości i skuteczności komunikacji interpersonalnej w sytuacjach codziennych oraz dla interakcji werbalnej osób pracujących w zawodach, w których głos i mowa są podstawowymi narzędziami pracy. Celem badań była ocena wyników rehabilitacji zaburzeń głosu w wybranych grupach zawodowych. Materiał i metody: Materiał badany stanowiło 14 kobiet w wieku 31-48 lat (średnia: 39,43 lat), zawodowo pracujących głosem. U wszystkich wykonano badanie kości gny- kowej, ruchomości krtani względem żuchwy i względem kręgosłupa szyjnego, dokonano oceny postawy ciała, zarejestrowano czas fonacji oraz przeprowadzono ocenę toru oddychania. Wykorzystano standaryzowany kwestionariusz Voice Handicap Indeks (VHI). Przeprowadzono rehabilitację oddechową, fonacyjną oraz zastosowano metody manualne obniżające napięcie mięśni krtani. Pacjentki zostały dwukrotnie zbadane - przed fizjoterapią oraz po 2 tygodniach samodzielnych ćwiczeń.Wyniki: W pierwszym badaniu u wszystkich kobiet odnotowano zwiększony tonus mięśni szyi podczas fonacji oraz zaobserwowano nieprawidłowy tor oddechowy. Po zastosowanej fizjoterapii napięcie mięśni szyi podczas fonacji znacząco uległo poprawie u 6 (42%) pacjentek, u 12 (85%) zarejestrowano zmianę toru oddychania z piersiowo-żebrowego na żebrowo-przeponowy. Wynik MPT w badaniu pierwszym wynosił średnio 17,4 s, natomiast w drugim 21,6 s. Uzyskane wyniki za pomocą kwestionariusza VHI przed terapią wynosiły średnio 14,14 pkt., a w drugim badaniu zmniejszyły się średnio do 10,78 pkt. Wnioski: 1. Napięcie mięśni szyi znacząco wpływa na czas fonacji. 2. Korekcja toru oddechowego u osób pracujących głosem pozytywnie wpływa na jego aspekt funkcjonalny, emocjonalny oraz fizyczny w ocenie kwestionariuszem VHI.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2019, 4; 79-95
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trening siłowy w rehabilitacji osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym
Strength training as a form of rehabilitation in adults with cerebral palsy
Autorzy:
Gąsior, Jakub Sławomir
Jeleń, Piotr
Pawłowski, Mariusz
Bonikowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030255.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adults
cerebral palsy
dorośli
fizjoterapia
mózgowe porażenie dziecięce
physiotherapy
rehabilitacja
rehabilitation
strength training
trening siłowy
Opis:
This article is a review of the literature concerning the use of lower limb strength training in adults with cerebral palsy. Medical databases were searched using the following keyword sequences: “cerebral palsy,” “adults,” “young adults,” “strength training,” “progressive strength training” and “resistance training.” Nine publications were identified, and seven met our inclusion criteria. The level of evidence of the accepted studies was rated using the criteria propose by Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. The results were presented in a table according to the International Classification of Functioning, Disability and Health at three levels: structure, activity and participation. Based on the results of non-randomised studies, it can be stated that strength training in adults with cerebral palsy leads to increased muscle strength in the lower limbs and improves patient’s activity and participation without adverse effects such as increased spasticity or a passive range of motion decline. However, these results have not been clearly confirmed in randomised clinical trials. To achieve the maximum benefits of strength training in adults with cerebral palsy, a number of issues must still be addressed, e.g. the detailed characteristics of patients with cerebral palsy, a training protocol and potential contextual factors that may influence the effectiveness of this kind of therapy.
W artykule zaprezentowano przegląd piśmiennictwa dotyczącego zastosowania treningu siłowego kończyn dolnych w rehabilitacji dorosłych pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym. W tym celu przeszukano medyczne bazy danych przy użyciu słowa kluczowego „mózgowe porażenie dziecięce” w połączeniu ze słowami „dorośli”/„osoby dorosłe”, „młodzi dorośli”, „trening siłowy”, „progresywny trening siłowy” i „trening oporowy”. Zidentyfikowano dziewięć publikacji, do analizy wybrano zaś siedem badań spełniających kryteria włączenia. Poziom dowodu naukowego zaakceptowanych badań oceniono z wykorzystaniem kryteriów zaproponowanych przez Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. Wyniki przedstawiono zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia na trzech poziomach – struktury, aktywności i partycypacji – w formie tabelarycznej. Biorąc pod uwagę wyniki badań innych niż randomizowane, można stwierdzić, że trening siłowy u dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym prowadzi do wzrostu siły mięśniowej oraz wpływa na poprawę aktywności, mobilności i uczestnictwa w życiu społecznym. Powyższe rezultaty nie zostały jednak do tej pory wystarczająco potwierdzone w pracach randomizowanych. Należy podkreślić, że zastosowane protokoły treningu siłowego nie wywołały negatywnych efektów na poziomie spastyczności i biernego zakresu ruchu. Maksymalizacja korzyści płynących z treningu siłowego w grupie osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym wymaga rozstrzygnięcia szeregu kwestii, dotyczących m.in. szczegółowej charakterystyki pacjentów, protokołu treningowego i potencjalnych czynników kontekstowych mogących wpływać na efektywność terapii tego rodzaju.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 1; 29-36
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 121

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies