Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "FRENCH LAW" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Od przestępstwa bluźnierstwa do prawnokarnej ochrony przekonań religijnych we francuskim prawie karnym
From Blasphemy to The Protection of Religious Convictions in French Criminal Law
Autorzy:
Zawiślak, Michał Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046670.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
francuskie prawo karne
bluźnierstwo
lokalne prawo karne Alzacji-Mozeli
świeckość
przekonania religijne
French criminal law
blasphemy
local criminal law of Alsace-Moselle
laïcité
religious convictions
secularism
Opis:
Najważniejszy akt prawny rewolucji francuskiej nie odnosił się do bluźnierstwa, całkowite zaś usunięcie tego przestępstwa z sytemu francuskiego prawa karnego nastąpiło na mocy przepisów ustawy z 29 lipca 1881 r. o wolności prasy. Szczególną ochroną prawną, na mocy przepisów tej ustawy, została objęta wolność słowa. Przepisy karne ustawy o wolności prasy przewidują ochronę osób wierzących, jak i niewierzących przed wszelkimi formami dyskryminacji, także religijnej. Konstytucyjna zasada świeckości państwa nie uchyliła lokalnego prawa karnego, w tym bluźnierstwa, obowiązującego w trzech departamentach: Górnym Renie, Dolnym Renie, Mozeli do 2017 r. Usunięcie bluźnierstwa z lokalnego prawa karnego to element konsekwentnie wdrażanej aksjologii republikańskiej formy rządów z podporządkowaniem prawa idei państwa świeckiego. Francuski Kodeks karny zaostrzył sankcje karne za popełnienie przestępstw zniesławienia religijnego oraz zniewagi, jakiej można dopuścić się przeciwko osobie lub grupie osób z powodu przynależności religijnej. Aktualnie we francuskim prawie karnym przedmiotem ochrony jest wolność słowa, a także przekonania religijne.
The most important legal act of the French Revolution did not refer to blasphemy. Removal of this crime from the French criminal law system took place under the provisions of the Act of 29 July 1881 on Freedom of the Press. Special legal protection, under the provisions of this Act, has been extended to freedom of speech. Currently, the actions protected under French criminal law is freedom of expression and, on the other hand, freedom from discrimination. Criminal provisions of the Act of 29 July 1881 on freedom of the press provides the protection of believers and non-believers against all forms of discrimination, including religious ones. The constitutional principle of secularism (laïcité) of the state has not exempted local Alsacien-Mosellan criminal law, including the blasphemy which was in force in Alsace-Moselle since 1871 until 2017. The removal of blasphemy from local Alsacien-Mosellan criminal law is part of the consistently implemented axiology of republican values with the subordination of the law to the idea of laïcité. The French Penal Code has strengthened the legal protection of believers against various forms of behavior discriminating against their religious feelings, in particular in non-public spaces.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 377-400
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdrażanie dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących bezpieczeństwa
Introduction of EC Directives on Occupational Safety and Health into French Law
Autorzy:
Zakrzewska-Szczepańska, K.
Kurowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/181400.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
bezpieczeństwo i higiena pracy
dyrektywy europejskie
regulacje prawne
prawo francuskie
occupational safety
European directives
law regulations
French law
Opis:
W ramach PHARE’99 w listopadzie ub. r. miała miejsce wizyta polskich ekspertów we Francji. Celem tej wizyty było zapoznanie sie z efektami wdrażania dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy do prawa francuskiego. Czytelników na pewno zainteresuje doświadczenie francuskie dotyczące wdrażania dyrektyw Wspólnot Europejskich w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy do prawa krajowego.
A group of Polish experts went to France in November 2000 to learn about the results of the introduction of EC directives on occupational safety and health (OSH) into French law. This visit was part of the PHARE ‘99 project. The readers are bound to find the French experience of how EC directives on OSH were introduced into national law interesting.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2001, 3; 13-17
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdrażanie dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy do prawa francuskiego
Introduction of EC Directives on Occupational Safety and Health into French Law
Autorzy:
Zakrzewska-Szczepańska, K.
Kurowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180052.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
bezpieczeństwo i higiena pracy
dyrektywy europejskie
regulacje prawne
prawo francuskie
occupational safety
european directive
law regulations
French law
Opis:
W ramach PHARE `99 w listopadzie ub. r. miała miejsce wizyta polskich ekspertów we Francji. Celem tej wizyty było zapoznanie się z efektami wdrażania dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy do prawa francuskiego. Czytelników na pewno zainteresuje doświadczenie francuskie dotyczące wdrażania Wspólnot Europejskich w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy do prawa krajowego.
A group of Polish experts went to France in November 2000 to learn about the results of the introduction of EC directives on occupational safety and health (OSH) into French law. This visit was part of the PHARE „99 project. The readers are bound to find the French experience of how EC directives on OSH were introduced into national law interesting.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2001, 4; 14-17
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współksiążęta czy konprincepsi? Kilka uwag o statusie prezydenta Francji i biskupa Urgell jako głowy państwa andorańskiego w kontekście formy ustrojowej Andory
Autorzy:
Wiszowaty, Marcin Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525059.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
monarchia
pryncypat
Andora
Republika Francuska
Watykan,
Hiszpania
książę
princeps
prawo konstytucyjne
konstytucja
prawo kanoniczne
suwerenność
monarchy
principate
Andorra
French Republic
Vatican City
Spain
prince
constitutional law
constitution
canon law
sovereignty
Opis:
Problematyka ustrojowa Andory nie stanowi wiodącego przedmiotu badawczego ani zagranicznej, ani tym bardziej polskiej doktryny konstytucyjnej. Opracowania na ten temat w polskiej literaturze naukowej, powstałe pod rządami obecnie obowiązującej konstytucji państwa andorskiego z 1993 r., tworzą skromną liczebnie listę kilku artykułów lub fragmentów rozleglejszych opracowań na ogólniejsze tematy. W rezultacie zdecydowana większość wymienionych opracowań dotyczących małych państw posiada głównie sprawozdawczy charakter. Pozwala to na pominięcie kwestii podstawowych i ogólnych dotyczących ustroju Andory i poruszenie wybranych zagadnień szczegółowych, które w dotychczasowych opracowaniach wspominano jedynie na marginesie czy w przypisach. Wśród nich: kwestia statusu ustrojowego specyficznej głowy państwa i w związku z tym właściwe określenie formy państwa andorańskiego. Andorscy copríncipes funkcjonują w języku polskim jako „współksiążęta”. W konsekwencji automatycznie Andorę określa się jako „księstwo”, a więc uchodzi ono powszechnie za państwo o ustroju monarchicznym, a wręcz monarchię konstytucyjną.Tę praktykę należy uznać co najmniej za dyskusyjną. Autor formułuje dwie hipotezy i poddaje je weryfikacji: po pierwsze – Andora jest pryncypatem, a nie księstwem, a więc mieszaną formą ustrojową łączącą elementy monarchiczne i republikańskie, w których przeważają te drugie, obok reliktowych śladów tych pierwszych. Głowa państwa w pryncypacie powinna być określana mianem „princepsa”, a w przypadku Andory dokładniej: koprincepsów, aby uniknąć mylącego porównania z księciem, jako monarchiczną, dziedziczną głową państwa. Po drugie – pomimo przyjęcia nowoczesnej konstytucji w ustroju Andory pozostały relikty feudalne wynikające z jej dawnego statusu kondominium. Widać to szczególnie w kształcie ustrojowym instytucji głowy państwa oraz pozostawieniu częściowej możliwości wpływania państw macierzystych koprincepsów na ich decyzje.
The constitutional system of Andorra is not a popular subject of study of science either in Poland or abroad. In Poland, after 1993 (the year the adoption of the current constitution) were published only a few articles or fragments of larger studies on this topic. As a result, the vast majority of these studies have mainly reporting character. Many interesting issues have been mentioned only in footnotes. Among them: the question of the status of specific, Andorran head of state and (resulting) the correct indication of the form of Andorran state. Co-principes are translated into Polish as „co-princes”. It consequently, automatically determined Andorra as a „principality”, ie the state of monarchical system, and even a constitutional monarchy . This should be considered , at least as controversial. The author formulates two hypotheses and subjected them to verify. Firstly – Andorra is a principate (not a principality) – a mixed form of political system combines elements of monarchy and republic, outweigh the latter, in addition to the relics of the former. Head of State in principate should be referred to as „princeps”, and in the case of Andorra, specifically: co-princeps. In this way we will avoid misleading comparisons with „a prince”, as monarchical, hereditary head of state. Secondly – despite the adoption of a modern constitution, there are remaining relics of feudal times in the political system of Andorra, resulting from the former status of „condominium”. This is particularly evident in the form of the Andorran heads of state institution. It also gives a partial capacity to influence decisions of the co-principes by their home country’s authorities.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 327-345
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Létat de siège w XVIII-wiecznym ustawodawstwie rewolucyjnej Francji
Létat de siège in the 18th century legislation of France in the period of the Revolution
Autorzy:
Wiązek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046219.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
legal history
public law
extraordinary legal regime
French law
state of siege
historia prawa
prawo publiczne
nadzwyczajny reżim prawny
prawo francuskie
stan oblężenia
Opis:
Artykuł poświęcony jest dziejom regulacji prawnych dotyczących stanów nadzwyczajnych w XVIII-wiecznej rewolucyjnej Francji. Od stuleci stanowią one specyficzne reżimy prawne stosowane w państwach w okresach poważnego zagrożenia powszechnego bezpieczeństwa. Wielu historyków uznaje, że genezy nowożytnych rozwiązań prawnych w tym zakresie upatrywać należy we francuskim prawie publicznym przełomu XVIII i XIX wieku. Tym właśnie tropem podążył autor, podejmując się analizy francuskich regulacji normatywnych czasów Wielkiej Rewolucji, poświęconych specyfice instytucji określanej jako l'état de siège. Eksplorując problem, korzystał z różnorodnych instrumentów metodologicznych, głównie egzegezy tekstu prawnego oraz komparatystyki prawniczej.
The article is devoted to the history of legal regulations concerning the so-called states of emergency in France during the Revolution in the 18th century. For centuries, they have constituted specific legal regimes, which have been applied in various countries during periods of serious danger to public safety. Numerous historians believe that the origins of the modern legal solutions in this area can be found in French public law from the turn of the 18th and the 19th century. The paper follows this path by undertaking an analysis of French normative regulations from the period of the Great French Revolution which were dedicated to the specificity of the concept of l'état de siège. The issue is explored by using a variety of methodological instruments, mainly exegesis of the legal text and comparative law.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 2; 119-130
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System konkordatowy w laickiej Francji. Pytania o konstytucyjność modelu relacji między państwem a związkami wyznaniowymi przyjętego w departamentach: Górny Ren, Dolny Ren i Mozela
Concordat system in secular French Republic. The problem of the constitutionality of the model of relations between churches and state assumed in departments of: Haut-Rhine, Bas-Rhine and Moselle
Autorzy:
Walter, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941083.pdf
Data publikacji:
2016-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wolność sumienia i wyznania
zasada równości wobec prawa system konkordatowy
francuskie prawo konstytucyjne francuskie prawo wyznaniowe
zasada państwa świeckiego
freedom of religion
equality before the law
Concordat system
French constitutional law
French state-church law
the rule of secular state
Opis:
Francja jest obecnie jedynym państwem europejskim, którego Konstytucja wprost stanowi o „laickim” charakterze Republiki. Z obrazem Francji jako państwa, w którym przyjęto model absolutnego rozdziału państwa od kościoła z pewnością nie współgra sposób, w jaki unormowane są relacje między władzą publiczną a religią w departamentach: Górny Ren, Dolny Ren i Mozela, w których do dziś obowiązują przepisy mające swoje źródło w konkordacie z 1801 r. i w ustawach organicznych z 1802 r. W Alzacji władza oficjalnie uznaje 4 wyznania, przyznając im nawet pewne przywileje. Wiedza o religiach jest nauczana w szkołach publicznych, Wydział Teologii Uniwersytetu w Strasburgu wydaje dyplomy uznawane przez państwo, a duchowni otrzymują swoje wynagrodzenie z kasy państwowej. Należy więc podjąć refleksję, czy obowiązywanie odrębnego reżimu konkordatowego w trzech wschodnich departamentach jest możliwe do pogodzenia z konstytucyjnymi zasadami równości wobec prawa oraz z zasadą państwa świeckiego. Aż do 2010 r. kwestia ta nie mogła być zbadana przez sąd konstytucyjny (z uwagi na niewystępowanie do tego czasu we francuskim porządku prawnym następczej kontroli konstytucyjności prawa). Niestety wydanie odpowiednich orzeczeń w tym zakresie przez Radę Konstytucyjną nie wyjaśniło podnoszonych wątpliwości, a jedynie je pogłębiło.
France is the only European country in which the Constitution explicitly underlines the rule of the secular state. It is then difficult to understand why in 3 French departments (i.e. Haut-Rhin, Bas-Rhin, Moselle) the relations between state and churches are regulated in the law which introduces into force the stipulations of Napoleon’s Concordat from 1801. In these departments the state officially recognizes 4 confessions and even grants them some privileges. In Alsace religious science is taught in public schools, Faculty of Theology of the University of Strasbourg issues diplomas recognized by the state and remuneration of priests is paid from state’s budget. Thus, it is should be determined, whether the existence of the specific „concordat regime” in 3 eastern departments is reconcilable with the constitutional rules such as: equality before the law and the rule of secular state. Until 2010 this problem could not have been examined by French constitutional court (because of the lack of the a posteriori control of the constitutionality of the law in French legal system at that time). Unfortunately, it must be stated, that the decisions of the Constitutional Council that were made after 2010 did not convincingly clarify doubts concerning the constitutionality of the model of church-state relations in 3 French eastern departments.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 4 (32); 69-88
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od praw Rewolucji do Kodeksu Dziedzictwa (przemiany francuskiego prawa archiwalnego)
From revolutionary Rights to the Heritage Code (changes in French law on archives)
Autorzy:
Stryjkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371339.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
francuskie prawo archiwalne
archiwa francuskie
dziedzictwo kulturowe Francji
ochrona dóbr kultury we Francji
French law on archives
French archives
French cultural heritage
protection of cultural assets in France
Opis:
Francja to kraj w którym powstały pierwsze nowoczesne archiwa. Funkcjonowanie tych placówek zostało wsparte przepisami prawnymi, które regulowały zarówno ich organizację jak i proces udostępniania zgromadzonych archiwaliów. Z rozwiązań francuskich korzystało i nadal korzysta wiele służb archiwalnych całego świata. Echa francuskich przepisów odnajdujemy również w polskiej ustawie o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Obowiązujące obecnie we Francji prawo archiwalne zostało włączone do Kodeksu Dziedzictwa, w którym znalazły się i pozostałe przepisy regulujące ochronę i postępowanie z dobrami kultury.
France was the first country to establish a system of modern archives. The functioning of such facilities was supported by legal provisions to regulate both their organisation and the process of sharing the archival materials. The French solutions have been used by many archival services all around the world. The echoes of French provisions can also be found in the Polish Act on National Archival Resources and Archives. The current French law on archives was included in the Heritage Code, which encompasses other provisions regulating the protection and handling of cultural assets.
Źródło:
Archeion; 2020, 121; 151-181
0066-6041
2658-1264
Pojawia się w:
Archeion
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical Background to English Legal Language
Autorzy:
Schneiderová, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452097.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
English legal language
Old English
Latin
Law French
history
social and
political development, linguistics
Opis:
The article attempts to provide an explanation why the English legal language is so complex and so difficult to understand especially for the lay people. Also mentioned are the attempts that have been made to simplify it. The paper also describes its development throughout history. It maintains that legal English is the result of history and political and social processes ongoing in the given historical period. This language is basically the reflection of the social and political conditions of the given historical period, and each period has left its mark on the current form of the language at issue. It reflects the influence of Anglo-Saxon mercenaries, Latinspeaking missionaries, Scandinavian and Norman war tribes. As it is highlighted further in the text, English has been used in various types of legal documents at different times. Last wills and testaments started to be drafted in English around 1400. Laws were written in Latin until around 1300, in French until about 1485, in English and French for a few more years and exclusively in English since 1489. The paper contains a number of the words and expressions related to law which are used even today and provides their etymology, at least as far the language of its origin is concerned. Also provided are expressions that were replaced with new ones, simpler, more understandable legal terms within reforms.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2018, 37, 2; 117-126
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System biegłych sądowych w sprawach cywilnych we Francji
The system of court experts in civil matters in France
Autorzy:
Rylski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170529.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
postępowanie cywilne
dowód z opinii biegłych
ocena dowodów
biegły
prawo francuskie
Civil proceedings
expert evidence
evidence assessment
expert
French law
Opis:
Opracowanie ma na celu przybliżenie zasad funkcjonowania systemu biegłych sądowych we Francji, zwłaszcza w postępowaniach cywilnych. W ramach artykułu omówiono ustrojowy status biegłych, mechanizm powoływania biegłych w postępowaniu cywilnym i rolę stron na tym etapie. Przedstawiono także procesowe możliwości udziału stron w przygotowaniu opinii przez biegłego oraz jej ocenę i kwestionowanie. W szczegółowy sposób ukazano zasady sporządzania listy biegłych we Francji i znaczenie tej listy dla systemu powoływania biegłych w tym kraju. Nakreślono też kwestę uiszczania przez strony zaliczek na wynagrodzenie biegłych oraz ostateczny sposób ich rozliczania. Autor artykułu omawia ponadto nadzór nad biegłymi, a także możliwości ich dyscyplinowania. W konkluzjach wskazuje na te z francuskich uregulowań, które mogłyby być wykorzystane w innych systemach prawnych, w tym w Polsce.
The aim of the study is to present the principles of the functioning of the system of court experts in France in relation to civil proceedings. The article discusses the systemic status of experts, the mechanism of appointing experts in civil proceedings and the role of the parties at this stage. The procedural possibilities of the parties’ participation in the preparation of the expert opinion as well as the possibilities of its assessment and questioning were also presented. The method of financing expert opinions and awarding remuneration to experts was indicated. The rules for entering experts on the list of experts in France and the importance of this list for the system of appointing experts in this country were discussed in detail. The issue of advance payments by the parties for the remuneration of experts and the final method of their settlement was also presented. Attention was also drawn to the method of supervision over experts and the possibilities of disciplinary actions against them. The conclusions indicated those French regulations that could be used in other legal systems, including the one in Poland.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 50; 90-111
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem standardów organizacyjnych i proceduralnych w zakresie sprawowania wymiaru sprawiedliwości w orzecznictwie francuskiej Rady Konstytucyjnej
Problem of the organisational and procedural standards concerning judicial system in the case law of the French Constitutional Council
Autorzy:
Puchta, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941053.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
V Republika Francuska
francuskie orzecznictwo konstytucyjne
Rada Konstytucyjna
prawo do sądu
prawo do rzetelnego procesu
the French Fifth Republic
French constitutional case law
the Constitutional Council
the concept of due process of law
the right to a fair trail
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu zarysowanie treści konstytucyjnych gwarancji prawa do sądu we Francji. Jak dotąd tematyka ta nie doczekała się w polskiej literaturze prawniczej szerszego omówienia. Tymczasem z punktu widzenia badań komparatystycznych Francja jest jednym z istotnych punktów odniesienia. Ponieważ prawo do sądu nie zostało wyrażone w żadnym z aktów konstytucyjnych obowiązujących w V Republice, autor skoncentrował się na orzecznictwie francuskiego sądu konstytucyjnego – Rady Konstytucyjnej, i na tej podstawie zrekonstruował zasadnicze elementy tego prawa. Jednocześnie omówił przeszkody badawcze, jakie wiążą się ze specyfiką francuskiego systemu ustrojowego, lakonicznością tekstów konstytucyjnych, lapidarnością uzasadnień decyzji Rady Konstytucyjnej a także brakiem metodologicznej klarowności oraz terminologicznej spójności jej orzecznictwa. Niezależnie od tych trudności, możliwe okazało się wskazanie zasadniczych elementów prawa do sądu, do których należą: 1) zasada niezależności oraz bezstronności organu sprawującego wymiar sprawiedliwości (nierozerwalnie związana ze sprawowaniem funkcji sądowniczej), 2) prawo do efektywnego środka zaskarżenia do sądu, 3) prawo do rzetelnego postępowania sądowego, a także 4) prawa do obrony. Z tych wymagań wynikają szczegółowe gwarancje o charakterze pochodnym. W najnowszych orzeczeniach prawa i zasady składające się na prawo do sądu powiązane zostały przez Radę Konstytucyjną z treścią art. 16 Deklaracji Praw z 1789 r., który nakłada na władze publiczne obowiązek urzeczywistnienia podziału władz oraz zapewnienie gwarancji praw jednostek. Bez prawa do sądu nie można byłoby mówić ani o podziale władz, ani o gwarancji praw, a więc w ogóle nie istniałaby w państwie konstytucja.
The aim of this article is to outline the content of a constitutional right to judicial protection in France. Thus far, the subject matter has not received much attention in Polish legal literature. It cannot be denied, however, that from the point of view of comparative legal scholarship, France is one of the most relevant points of reference. As the right to judicial protection has not been clearly expressed in any of constitutional acts of the Vth Republic, the author has focused on the case-law of the French constitutional court – the Constitutional Council, by reconstructing main elements of the right under consideration. At the same time, scholarly obstacles resulting from the specificity of the French constitutional system have been given due consideration: the laconic wording of constitutional texts, the conciseness of reasons for Constitutional Council’s decisions, as well as the lack of methodological clarity and terminological coherence of its jurisprudence. All of the above difficulties notwithstanding, it has been possible to indicate essential elements of the right to judicial protection: 1) the principle of impartiality and independence of a judicial body (associated immanently with performing judicial functions), 2) the right to an effective judicial remedy, 3) the right to a fair trial, as well as 4) the right of defense. Special derivative guarantees result from these requirements. In its most recent jurisprudence, the Constitutional Council has associated the specific rights and principles of which the right to judicial protection is composed with Article 16 of the Declaration of Rights of 1789. According to this provision, public authorities have a duty to implement the separation of powers and to guarantee the protection of rights to individuals. Without the right to judicial protection there would be no separation of powers nor any guarantees of rights, hence there would be no constitution in such a state.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 245-274
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ francuskiego Trybunału Konstytucyjnego na krajowy system podatkowy. Analiza na przykładzie podatku od bardzo wysokich dochodów (taxe sur les très hauts revenus)
The Influence of the French Constitutional Court on the National Tax System. Analysis on the Example of the High Income Tax (taxe sur les très hauts revenus)
Autorzy:
Popławski, Mariusz
Pahl, Bogumił
Mariański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850682.pdf
Data publikacji:
2023-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo francuskie
prawo finansowe
trybunał konstytucyjny
podatek od bardzo wysokich dochodów
French law
financial law
control
Constitutional Court
high income tax
Opis:
This publication is a part of the study of the role of French Constitutional Court (Conseil constitutionnel) in the field of control of tax law regulations. The main purpose of this publication is not only to describe the specificity of the French legal system in this field but in the basis of the functional approach of the comparative legal method, the historical-descriptive and the dogmatic method, the verification of the thesis of the effectiveness of constitutional control of tax regulations in French legal system. This study that was done on the example of the high income tax (fr. taxe sur les très hauts revenus) however, it may be an incentive for further in-depth research in this area.
Niniejsza publikacja jest częścią badań nad rolą francuskiego Trybunału Konstytucyjnego (Conseil Constitutionnel) w zakresie kontroli regulacji prawa podatkowego. Głównym celem publikacji jest nie tylko opisanie specyfiki francuskiego systemu prawnego w tej dziedzinie, ale wykorzystując podejście funkcjonalne metody prawnoporównawczej, historyczno-opisowej i dogmatycznej, weryfikacja tezy o skuteczności konstytucyjnej kontroli przepisów podatkowych we francuskim systemie prawnym. Niniejszą analizę przeprowadzono na przykładzie podatku od bardzo wysokich dochodów (fr. taxe sur les très hauts revenus), niemniej jednak może ona stanowić asumpt do dalszych pogłębionych badań w tym zakresie.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 5(75); 327-338
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH ANTONIO GOMEZA ORAZ DAVIDA MEVIUSA I ICH ODBICIE WE WSPÓŁCZESNYM FRANCUSKIM PRAWIE CYWILNYM
The ‘Societas leonina’ in the Views of Antonio Gomez and David Mevius and their Reflection in Contemporary French Civil Law
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096701.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; szkoła glosatorów; szkoła komentatorów (konsyliatorów); societas leonina; societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; francuski kodeks cywilny.
Roman law; the School of Glossators; the School of Commentators (Counsellors); the societas leonina; the societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; the French civil code.
Opis:
Na gruncie prawa rzymskiego spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków, zwana była societas leonina i była ona nieważna. W podobnym tonie wypowiadali się również przedstawiciele, powstałej w XI w. w Bolonii, szkoły glosatorów, a także powstałej w drugiej połowie XIII stulecia w Italii szkoły komentatorów (konsyliatorów). Również prawnicy działający w następnych stuleciach nie kwestionują nieważności tego typu spółki. Wyłomu w takim ugruntowanym postrzeganiu societas leonina dokonali dopiero żyjący w XVI w. Antonio Gomez oraz sto lat później jeden z przedstawicieli nowego kierunku badań nad prawem rzymskim – usus modernus pandectarum – David Mevius. Ich poglądy znalazły również odbicie we współcześnie obowiązującym kodeksie cywilnym we Francji. I tej właśnie problematyce poświęcony będzie niniejszy artykuł.
In Roman law the societas leonina was a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit. Such partnerships were regarded as null and void. The representatives of the school of Glossators, established in the 11thcentury in Bologna and the Commentators established in the second half of the 13th century in Italy also spoke in a similar tone. Lawyers operating in the following centuries did not question the nullity of this kind of partnership, either. It was not until the 16th century that a major change came in this well-established perception of the societas leonina, and it was made by Antonio Gomez. A century later David Mevius, one of the representatives of the usus modernus pandectarum, concurred with Gomez’ opinion. Their views are reflected in contemporary French civil law, and that is the subject of this article.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 125-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Societas leonina w poglądach francuskich przedstawicieli tak zwanej eleganckiej jurysprudencji
Societas Leonina in the views of the French representatives of the so-called school of elegant jurisprudence
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621793.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawo rzymskie, Justynian, francuska elegancka jurysprudencja, spółka, lucrum, damnum, societas leonina
Roman law, Justinian, French school of elegant jurisprudence, partnership, lucrum, damnum, societas leonina
Opis:
For Roman law, the 16th and 17th centuries were a period of humanism. Lawyerswho were active at that time were referred to collectively as the so-called elegantjurisprudence.The overview of the opinions of French humanist lawyers on the issue of societasleonina put forward in this article indicates that in principle they assumed suchcontracts to be invalid, following the example of Justinian law and medieval glosses.However, their understanding of the term differed.Thus, Iacobus Cuiacius and Duarenus understood a leonine partnership to be one inwhich the profit earned was accrued entirely to one partner, while the other had tobear all the losses (Balduinus considered it even worse than leonine). Cuiacius wentfurther than that, deeming a partnership to be invalid if one of the partners partiallyparticipated in the losses while not receiving any profits. The first one to label sucha partnership as a societas leonina was Donellus.The situation would differ, if – according to the concluded contract – one of theparties were only entitled to a minuscule share of the profits, while participating inthe losses (societas nummo uno). According to Connanus, such contracts were valid,since a minimum contribution to a partnership should entitle one only to a minimumshare in the profit, while the person contributing a lion’s share as investment shouldalso correspondingly receive a lion’s share of the profits. The validity of such anagreement was questioned by Dionysius Gothofredus, who considered a partnershipto be a societas leonina not only where one of the partners bore only the losseswithout any share in the profits, but also where the contract stipulated that one ofthe partners only had a negligible share in the profits. Antoninus Faber proposed yetanother solution for cases where a societas nummo uno was concluded: accordingto him, the minimum ratio between the respective shares of the partners should bedetermined by a judge according to the principles of honest judgement. Alternatively– and this solution was considered an even more appropriate one by AntoninusFaber, the shareholder who incurs all or most of the losses should have at least onefourth of the profit.
Dla prawa rzymskiego wiek XVI i XVII były okresem humanizmu. Prawnicy, któ-rzy ówcześnie działali i tworzyli, określani byli zbiorowo jako tzw. elegancka jurysprudencja.Przedstawiony w tym artykule przegląd opinii francuskich prawników humanistówna temat societas leonina wskazuje, że w zasadzie przyjęli oni takie umowy za nieważne, na wzór prawa Justyniana i średniowiecznych glos. Jednak ich rozumienietego terminu różniło się.Iacobus Cuiacius i Duarenus rozumieli, że udział w spółce lwiej to taki, w którymzysk zarobiony został w całości na jednego partnera, podczas gdy drugi musiał ponieść wszystkie straty (Balduinus uważał to za jeszcze gorsze niż leonina). Cuiaciusposzedł dalej, uznając partnerstwo w takiej spółce za nieważne, jeśli jeden ze wspólników częściowo uczestniczył w stratach, nie uzyskując żadnych zysków. Pierwszym,który oznaczył taki udział wspólników jako societas leonina, był Donellus.Sytuacja byłaby inna, gdyby – zgodnie z zawartą umową – jedna ze stron byłauprawniona jedynie do niewielkiej części zysków, uczestnicząc w stratach (societasnummo uno). Według Connanusa takie umowy były ważne, ponieważ minimalnywkład wspólnika powinien uprawniać tylko do minimalnego udziału w zysku, podczas gdy osoba wnosząca lwią część jako inwestycję powinna również otrzymać lwiączęść zysków. Ważność takiej umowy została zakwestionowana przez DionysiusaGothofredusa, który uznał udział wspólnika w societas leonina nie tylko tam, gdziejeden ze wspólników poniósł tylko straty bez udziału w zyskach, ale także w przypadku, gdy umowa przewidywała, że jeden ze wspólników miał jedynie znikomyudział w zyskach. Antoninus Faber zaproponował jeszcze jedno rozwiązanie dlaprzypadków, w których zawarto societas nummo uno. Według niego minimalny stosunek między odpowiednimi udziałami wspólników powinien być określony przezsędziego zgodnie z zasadami słuszności. Alternatywnie – i to rozwiązanie zostałouznane za jeszcze bardziej odpowiednie przez Antoninusa Fabera, udziałowiec, któ-ry ponosi wszystkie lub większość strat, powinien mieć co najmniej jedną czwartązysku.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 175-188
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie do problematyki szpiegostwa we francuskim kodeksie karnym
Introduction to the issue of espionage in the French Penal Code
Autorzy:
Mariański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519332.pdf
Data publikacji:
2023-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
French law
espionage
penal code
prawo francuskie
szpiegostwo
kodeks karny
Opis:
The subject of the analysis in this article are the legal regulations contained in the French Penal code in the scope relating to the crime of espionage. As part of this study, which is only an initial stage and offers an impulse for further extended research in this matter, the author, apart from issues related to the crime of espionage, also presents the systematics and specificity of the French Penal code that can significantly improve understanding of the nature of the analyzed regulations. The importance of conducting comparative research in this area also results from the geopolitical situation that occurred after the Russian Federation launched its invasion of Ukraine in 2022, which has significantly increased the scale of threats to the security of European countries. The description and characteristics of legal regulations regarding the crime of espionage in French law, together with the latest French language literature on the subject, as an element of research on broadly understood state security, may be the first stage and an incentive to conduct further comparative research in this subject matter. This publication may also be an interesting auxiliary material for a broader assessment, as part of separate studies, of the state of Polish regulations in this area.
Przedmiotem analizy w ramach niniejszego artykułu są regulacje prawne zawarte we francuskim kodeksie karnym w zakresie odnoszącym się do przestępstwa szpiegostwa. W ramach niniejszego opracowania, które stanowi jedynie wstępny etap i impuls dla dalszych, poszerzonych badań w tej materii, autor poza zagadnieniami dotyczącymi przestępstwa szpiegostwa przedstawia również systematykę i specyfikę francuskiego kodeksu karnego, co w sposób znaczny wpływa na lepsze zrozumienie charakteru analizowanych regulacji. Waga prowadzenia badań porównawczych w tym zakresie wynika również z sytuacji geopolitycznej, jaka nastąpiła po rozpoczęciu w 2022 roku przez Federację rosyjską inwazji na Ukrainę, która znacznie zwiększyła skalę zagrożeń dla bezpieczeństwa państw europejskich. Opis i charakterystyka aktualnych regulacji prawnych w zakresie przestępstwa szpiegostwa we Francji, wraz z uwzględnieniem najnowszej francuskojęzycznej literatury przedmiotu, jako element badań nad szeroko rozumianym bezpieczeństwem państwa, mogą być pierwszym etapem i impulsem dla dalszych badań o charakterze porównawczym w tej materii. Niniejsza publikacja może stanowić również interesujący materiał pomocniczy dla szerszej oceny, w ramach odrębnych opracowań, stanu polskich regulacji w tym zakresie.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 2; 197-209
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The MS. Ludwig XIV:2 (the “Getty Gratian”) and the Old French Decretum translation
Autorzy:
Löfstedt, Leena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638341.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Canon Law, Gratian’s Decretum and its Old French Translation, Thomas Becket’s exile court, Thomas Becket Controversy
Opis:
The MS Ludwig XIV:2 (Getty Center, Los Angeles), from ca. 1170-1180, is a luxury manuscript containing Gratian’s Decretum. The appearance of Ludwig XIV:2 have caused art historians to compare it with a group of manuscripts prepared in Sens for members of Thomas Becket’s exile court. The present paper focuses on the three texts preserved in Ludwig XIV:2: the main text, the marginal notes, and the interlinear annotations. It detects several details proper not only to confirm the art historians’ suggestion of the manuscript’s origin, but also to link the three texts to Thomas Becket. – Also, all three texts have ties to the Old French translation of Decretum.
Źródło:
Romanica Cracoviensia; 2015, 15, 3
2084-3917
Pojawia się w:
Romanica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies