Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "European Union Common Foreign and Security Policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Prospects of the EU's Common Foreign and Security Policy and Russia's Disinformation Campaign in the South Caucasus
Autorzy:
Machurishvili, Nino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039208.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
Post-Soviet Territorial Conflicts
Russia's Disinformation Campaign
European Union Common Foreign and Security Policy
Opis:
This paper aims to provide an empirical analysis of EU policy towards the South Caucasus in the framework of the CFSP and CSDP along with perspectives of further development, taking in to consideration Russia's military and ideological intervention in this region, and to address the issue of the EU's role in shaping Common European Security. Methodologically, the research is based on qualitative techniques of analysis, key assumptions are raised through a comprehensive review of existing studies/primary sources and, more specifically, presents a case study of August 2008's Georgia-Russia military confrontation and creeping occupation. The comprehensive review continues with Russia's disinformation campaign and series of anti-government protests in Georgia (after the so-called “Gavrilov's Night”), testing several theoretical explanations such as the democratic peace theory and the Europeanization Conflict concept concerning the EU's conflict resolution instruments' evaluation and offensive realism to explain Russia's involvement/intervention in South Caucasus territorial conflicts. As for its structure, the paper includes an introduction, with two important stages of model building - conceptualization and operationalization, an interpretation part - an overview of EU Foreign and Security Policy instruments, relationships with other global/regional actors, conflicts in the South Caucasus, specifically the, Georgia case, and, finally, a summarizing part, where key findings are highlighted.
Źródło:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2021, 25, 1; 127-145
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The national specialization index in foreign policy of the member states of the European Union as a contribution to the European Neighbourhood Policy. An introduction to the notion
Autorzy:
Ociepa, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031492.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
European Union
Common Foreign and Security Policy
European Neighbourhood Policy
National Specialization Index
Opis:
The European Neighbourhood Policy as a constituent part of the European Common Foreign and Security Policy is the arena of continuous, inherent as it were, tensions among the ambitions of Member States wanting to play the largest role in the shaping of the European Union’s relationships with the surrounding world. A characteristic and obvious quality of this phenomenon is the fact that particular Member States’ interests in a given region in the neighbourhood of the European Union increases in proportion to its geographical proximity. This creates naturally the phenomenon of a group of Member States interested or specialized in the region of the Mediterranean Sea, the Black Sea or the Eastern policy. Simultaneously there exists a considerable group of Member States which, because of a considerable distance from a particular region, shows little interest and consequently a frequent lack of understanding of issues related to it. The objective of this article is to capture this phenomenon and to try to systemize it through the notion and methodology of the National Specialization Index.
Źródło:
Reality of Politics; 2017, 8; 61-73
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внесок країн Веймарського трикутника у систему європейської безпеки
Wkład państw trójkąta weimarskiego w system bezpieczeństwa europejskiego
Autorzy:
Русова, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489267.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
European Union,
Weimar triangle states,
Common Foreign and Security policy,
European integration
Opis:
“Weimar triangle” has appeared as a political and diplomatic configuration in 1991, reflecting the new geopolitical situation in the region of Central and Eastern Europe after the ending of so-called “velvet revolutions”. After the collapse of the Soviet camp and the USSR, all these countries had to seek the new partners and alternative forms of interaction. The main foreign reference-point was the political integration with EU states. The active engagement of Poland into these processes, as one of the biggest countries of “new Europe” according to a number of population and a scale of territory, became the main task of Europe. The appearance of the new geopolitical formation, gave the opportunity to the Germans and French to keep the Poles within the bounds of the negotiation process and constant dialogue, exercising control of the reforms in the fields of Warsaw foreign and international policy in the 90s. The main goal was reached and Poland became a full-right member of the EU in May 2004. Due to the strengthening of french-german-polish ties, the project “Weimar triangle” gradually is asserting itself as the subregional actor, which can exert the influence on the politics of the EU. This is proved by the enlargement of form of the triangle interaction, and its transformation into “Weimar triangle+” with the participation of Spain and Italy. Taking into account the political heft of “Weimar triangle”, the cooperation of these three states in the defence area raised in importance. During last ten years Poland, France and Germany initiated a great number of the different project in this direction: “Weimar brigade” – organized with the aim to carry out the joint EU operations and the coordination of the civil and military components; the constant negotiations with Russia, discussing its role in the system of the European security and other European integration processes; the collaboration with Northern European states (Ghent initiative) and the setting up of the project “Polling and Sharing” in order to use the finances for the military needs. But one of the main obstacles on the way of realization of all its projects is that all EU member-states now came very close to the creation of the collective military potential and have to delegate some of their sovereign rights to the competence of the specialized EU institutions. As a consequence, it can lead to the split between the opponents and supporters of the Common Foreign and Security Police and could temporary suspend the integration processes in this sphere.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2014, 4; 39-45
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny efektywności polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej
Effectiveness of EU Foreign and Security Policies: an Attempt at Assessment
Autorzy:
Plata, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16035448.pdf
Data publikacji:
2018-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Common Foreign and Security Policy
European Union
Joint Investigation Teams
EuroMaidan
Opis:
This paper aims to demonstrate the ineptitude of the European Union in implementing action to ensure security of the member states and, in consequence, pursuing effective foreign policy towards states which are indirectly involved in the relationships within the European region. The author argues the proposition through confrontation and interpretation of knowledge conveyed in expert sources.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2018, 17; 195-204
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norway’s Attitudes to European Integration Within Foreign Policy: Dilemmas of Non-EU European States in the Light of Developing the EU’s Common Foreign and Security Policy
Autorzy:
Koba, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053781.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
norway
the european union
common foreign and security policy
european free trade association
the nordics
foreign policy
small states
Opis:
Taking Norway as an example and a point of departure, this article looks at the ways in which the EFTA countries tackled dilemmas connected with the necessity to safeguard their interests in foreign policy against the background of the developing integration in foreign policy between the EC and, later, the EU members. The author argues that Norway, as a non-EU European country, consistently pursued a strategy typical for a ‘small country’ of the Nordic region vis-à-vis the ongoing integration of the EC/EU in the area of foreign affairs. After the end of the Cold War, Norway faced a potential threat of declining interest of the transatlantic community and the NATO in the Northern area. The EU enlargement in 1995 considerably limited the possibilities for Norway to coordinate foreign policy with other Nordic countries. For these reasons, Norway supported the development of the EU’s CFSP/CSDP as a tool complementary to the NATO in order to enhance its security. Institutionally, it chose a pragmatic model of selected approximation to the EU’s foreign and defence policy, especially for political dialogue, declarations, sanctions, as well as the CDSP’s civilian and military operations.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 1; 25-38
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EU Military Operations as a Tool in the EUs Foreign Policy Toolbox - The Main Trends and Limitations
Autorzy:
Zajączkowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963150.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
Common Security and Defence Policy
European Union
Military Operations
European Union Training Missions
Military Missions
Foreign Policy
Crisis Management
Opis:
The main aim of the article is to characterise and analyse EU military operations, taking into account their objectives, assumptions, successes as well as their limitations and weaknesses. The author focusses his research on EU activities in Sub-Saharan Africa. The following research questions were posed: - what is the specificity and characteristic features of EU military crisis management operations; - to what extent and in what direction are military operations launched by the EU evolving; - in what way do EU military operations influence the perception of the EU as a civilian and normative power and affect the development of the EU as a security actor; - what are the main limitations and weaknesses of EU military operations and what is their future in EU foreign policy? The author applied the following research methods: factorial, comparative, scenario, quantitative, and qualitative analysis. The main conclusion is that the EU's military operations and its military training missions should solely be perceived as one of the elements (measures) in EU foreign policy. As has been indicated in the title of the article, they are “a tool in the EU's foreign policy toolbox”.
Źródło:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2021, 4; 7-35
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska i jej stosunek do Europejskiej Wspólnej Polityki Zagranicznej i Obrony Unii Europejskiej
Poland and her relation to the European Foreign Common Policy and the Defence of the European Union
Autorzy:
Hoffmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347748.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
bezpieczeństwo
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Polska a Wspólna Polityka Zagraniczna UE
safety
European Union
EU Common Foreign and Security Policy
Poland and EU’s Common Foreign and Security Policy
Opis:
Wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht powołano do życia II filar Unii Europejskiej - Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W 1999 roku wraz z implementacją Traktatu Amsterdamskiego, zaczęto wdrażać Europejską Politykę Bezpieczeństwa i Obrony, która została zredefiniowana w Traktacie Reformującym. Polska początkowa była sceptycznie nastawiona do owej polityki, uważając że gwarantem bezpieczeństwa w Europie jest NATO. Po pewnym czasie optyka postrzegania EPBiO uległa zmianie. Stosunek naszego kraju zmienił się do odniesieniu do polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w momencie uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej. Obecnie Polska angażuje się w misje cywilne i zarządzania kryzysowego prowadzone w ramach tej polityki przez Unię Europejską. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie istoty Wspólnej Europejskiej Polityki Zagranicznej i Obrony. W szczególności autor skupił się na prześledzeniu historii oraz zmiany stosunku Polski do tejże polityki, a także wykazaniu istotnych elementów pozytywnych jak i negatywnych aspektów Wspólnej Europejskiej Polityki Zagranicznej i Obrony.
Together with the effect of the Treaty with Maastricht one called into being II the pillar of the European Union - the Common Foreign Policy and Safeties. In 1999 together with the implementation of the Amsterdam Treaty , one began to initiate European Security policy and Defenses which became define in the Treaty Reforming. Initial Poland was skeptically disposed to that policy, considering that a guarantor of the safety in Europe is NATO. Some time later the optics of the perception EPBiO underwent change. The relation of our country changed to the reference to the foreign policy and the safety into the moment of the obtainment of the membership into the European Union. At present Poland launches out into civil missions and the crisis management led (driven) within the framework of this policy by the European Union. An aim (target) of the present article is presenting of the creature of the Common European Foreign Policy and the Defense. Particularly the author assembled on tracing of history and the change of the relation of Poland to this policy and also to the proof of essential positive elements as and negative aspects of the Common European Foreign Policy and the Defense.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2011, 3; 70-87
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy traktatowe Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej
Treaty principles of the EUs Common Foreign and Security Policy
Autorzy:
Ciupiński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/120786.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
bezpieczeństwo europejskie
polityka bezpieczeństwa
polityka zagraniczna
European Union
EU
Common Foreign and Security Policy
CFSP
High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy
HR
Common Security and Defence Policy
CSDP
European External Action Service
EEAS
Opis:
The aim of this article is to analyse the long political and military process of forming the Common Foreign and Security Policy (CFSP). At the beginning it was the separate pillar of the European. For the European security issues was responsible the NATO and the Western European Union. After almost twenty years the Lisbon Treaty on European Union, which entered into force on 1 December 2009, changed the competence of the European Union in the security sphere. Treaty of Lisbon created the Common Security and Defence Policy (CSDP) and for the first time put so much attention to European Union’s international activity. Responsible for this is the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. For this function was appointed Catherine Ashton. She is assisted by the European External Action Service. HR is also one of the Vice-Presidents of the European Commission, chairs the Foreign Affairs Council, contributes through proposals towards the preparation of the CFSP and ensures implementation of the decisions adopted by the European Council and the Council, especially in the security matters. Lisbon compromise also led the termination of the Western European Union in 2011. Several prominent leadershave voiced support for a common defence for the Union. This possibility, requiring unanimous support among the member states, was formally laid down in Article 42 the Treaty of Lisbon extended the enhanced co-operation provision to become available for application in the area of defence. This mechanism enables a minimum number of member states to deepen integration within the EUs institutional framework, without the necessity of participation for reluctant member states.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2013, 4(93); 31-71
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania kształtowania priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec państw Azji Centralnej po roku 2012
Determinants shaping foreign policy priorities of the European Union towards Central Asia after 2012
Autorzy:
Przybylska-Maszner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
Common Foreign and Security Policy
EU–Central Asia
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
UE–Azja Centralna
Opis:
Central Asia is not a priority for the European Union. Relations with the states in this region were established immediately after the former Soviet republics won independence but, despiteattempts at rapid advancement there, the results of mutual cooperation and mutual commitments have been unsatisfactory. The objective of this paper is to analyze the priorities of the European Union’s policy towards Central Asia after 2012. These priorities are viewed from the regional and national perspectives. The analysis studies a comprehensive range of legal documents to establish the framework of mutual relations and the broad range of mutual political declarations. The key elements of this analysis involve examining the determinants that have shaped the political priorities, the institutional mechanisms established for the purpose of political decision-making and the conduct of collaboration. The paper also looks at the main challenges faced in those areas of cooperation that are deemed crucial. The final part of the analysis leads to conclusions that make it possible to assess how feasible it is to implement EU policies in relations with Central Asian states.
Azja Centralna nie jest obszarem priorytetowego zainteresowania ze strony Unii Europejskiej. Choć relacje z państwami regionu nawiązano zaraz po uzyskaniu przez byłe republiki radzieckie niezależności i intensywnie próbowano rozwijać przez następne lata, dzisiejsze efekty współpracy wynikające ze wzajemnych zobowiązań nie są satysfakcjonujące. Celem artykułu jest analiza priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec Azji Centralnej po roku 2012. Priorytety zostały przedstawione w dwóch ujęciach: regionalnym i krajowym. Analizie podlegał pełen zakres dokumentów prawnych określających ramy wzajemnych relacji,jak i szersze spektrum obustronnych deklaracji politycznych. Kluczowymi elementami analizy stały się: uwarunkowania kreowania priorytetów politycznych, utworzony mechanizm instytucjonalny niezbędny do kształtowania decyzji politycznej, jak i realizacji założeń współpracy. Artykuł porusza także główne wyzwania w uznanych za kluczowe wymiarach współpracy.Końcowa część analizy prowadzi do wniosków pozwalających na ocenę możliwości realizacji założonych celów polityki unijnej w relacjach z państwami Azji Centralnej.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 353-370
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejska Polityka Sąsiedztwa a Wskaźnik Specjalizacji Narodowych w polityce zagranicznej państw członkowskich Unii Europejskiej. Wprowadzenie do pojęcia
European Neighbourhood Policy and the National Specialization Index in foreign policy of the Member States of the European Union. An introduction to the notion
Autorzy:
Ociepa, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547103.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
Unia Europejska
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
europejska polityka sąsiedztwa
wskaźnik specjalizacji narodowych
European Union
Common Foreign and Security Policy
European Neighbourhood Policy
National Specialization Index
Opis:
Europejska Polityka Sąsiedztwa jest areną nieustannych, niejako wpisanych w nią napięć pomiędzy ambicjami państw członkowskich, chcących wywierać, jak największą rolę w kształtowaniu relacji zewnętrznych Unii Europejskiej. Charakterystyczną i wręcz oczywistą cechą tego zjawiska jest fakt, że zainteresowanie państw członkowskich danym regionem w otoczeniu Unii wzrasta proporcjonalnie do jego bliskości geograficznej. Tworzy to w sposób naturalny zjawisko bloków państw członkowskich zainteresowanych i wyspecjalizowanych czy to regionem basenu Morza Śródziemnego, Morza Czarnego, czy też polityki wschodniej. Równolegle istnieje znacząca grupa państw członkowskich, która poprzez swoją znaczną odległość od danego regionu, wykazuje niewielkie zainteresowanie, a więc często i brak zrozumienia dla dotyczących go kwestii. Celem niniejszego artykułu jest uchwycenia tego zjawiska i próba jego systematyzacji poprzez pojęcie i metodologię Wskaźnika Specjalizacji Narodowych.
The European Neighbourhood Policy is the arena of continuous, inherent as it were, tensions among the ambitions of Member States wanting to play the largest role in the shaping of the European Union’s relationships with the surrounding world. A characteristic and obvious quality of this phenomenon is the fact that particular Member States’ interests in a given region in the neighbourhood of the European Union increases in proportion to its geographical proximity. This creates naturally the phenomenon of a group of Member States interested or specialized in the region of the Mediterranean Sea, the Black Sea or the Eastern policy. Simultaneously there exists a considerable group of Member States which, because of a considerable distance from a particular region, shows little interest and consequently a frequent lack of understanding of issues related to it. The objective of this article is to capture this phenomenon and to try to systemize it through the notion and methodology of the National Specialization Index.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2017, 5, 3; 225-235
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział Polski w operacjach wojskowych Unii Europejskiej w Afryce
Polish participation in military operations of the European Union in Africa
Autorzy:
Przybylska-Maszner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615800.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
military operations
UE–Africa
common foreign and security policy
Unia Europejska
operacje wojskowe
EU–Africa
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
Opis:
The purpose of this paper is to analyze the conditions behind Polish participation in the European Union’s military operations in Africa. The author attempts to describe the evolution of the Polish position on the concept of the Common Security and Defence Policy. The text presents the Polish experiences, gained during operations, and assessments of the outcomes of Polish involvement, against the declared priorities of Polish foreign policy. The author also points out the main causes of changes in the Polish stance against further involvement on the African continent. She draws attention to the transformations within the EU and their reception by the Polish government.
Celem artykułu jest analiza uwarunkowań udziału Polski w afrykańskich operacjach wojskowych Unii Europejskiej na tle ewolucji polskiego stanowiska wobec koncepcji realizacji Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. W tekście przedstawiono polskie doświadczenia z udziału w operacjach, a także ocenę jego konsekwencji w odniesieniu do deklarowanych priorytetów polskiej polityki zagranicznej. Autorka wskazuje także na główne przyczyny zmiany stanowiska polskiego wobec dalszego zaangażowania na kontynencie afrykańskim. Zwraca uwagę na przekształcenia wewnątrz Unii oraz ich odbiór przez stronę polską.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 3; 7-26
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania reorientacji polityki Unii Europejskiej wobec Afryki Północnej po roku 2011
The Determinants of the Reorientation of the European Union’s Policy towards North Africa after 2011
Autorzy:
Przybylska-Maszner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616502.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Arab Spring
Common Foreign and Security Policy
European Union
North Africa
arabska wiosna
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
Unia Europejska
Afryka Północna
Opis:
The paper attempts to indicate the determinants of the reorientation of the European Union’s policy towards North Africa after 2011 on account of the EU’s involvement in the Arab Spring and to analyze the new attitude to the possibilities of practical implementation of EU policy instruments. These considerations allow conclusions on further EU involvement in North Africa and building new frameworks for the EU’s strategic approach in this region to be presented both in terms of how various interests are established in Brussels and how the joint standpoint is presented and practical activities launched internationally.
Celem artykułu jest ukazanie uwarunkowań reorientacji polityki Unii wobec regionu Afryki Północnej po roku 2011, w związku z jej zaangażowaniem podczas ‘arabskiej wiosny’, a także analiza zakresu nowego podejścia w odniesieniu do praktycznych możliwości wdrażania unijnych instrumentów polityk. Powyższe rozważania pozwolą na przedstawienie wniosków dotyczących dalszego zaangażowania Unii Europejskiej w regionie Afryki Północnej i budowy nowych ram podejścia strategicznego UE w tym regionie, zarówno na płaszczyźnie ustalania interesów na arenie brukselskiej, jak i przedstawienia wypracowanego stanowiska i uruchomienia działań na arenie międzynarodowej.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 1; 51-65
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje Unii Europejskiej jako aktora na arenie międzynarodowej a rozwój aktywności w zakresie polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony
Concepts of the European Union as an Actor on the International Stage and the Development of Activities in the Field of Foreign, Security and Defence Policy
Autorzy:
Podraza, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832846.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Unia Europejska
koncepcje podmiotowości międzynarodowej UE
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
European Union
concepts of an EU international actorness
Common Foreign and Security Policy
Common Security and Defence Policy
Opis:
Celem artykułu jest analiza Unii Europejskiej jako aktora na arenie międzynarodowej z punktu widzenia trzech najbardziej wpływowych koncepcji, tj. Europy jako potęgi cywilnej, normatywnej i militarnej. Charakterystyka dokonana jest przy uwzględnieniu ewolucji aktywności zewnętrznej Unii, począwszy od nieudanych prób zainicjowania integracji politycznej w latach 50. XX wieku aż do okresu po wejściu w życie traktatu lizbońskiego w 2009 r. Unia Europejska jest traktowana jako nowy rodzaj potęgi, którego wartość wynika ze stosowania instrumentów gospodarczych i dyplomatycznych (potęga cywilna), przywiązania do wartości i norm prawa międzynarodowego (potęga normatywna) oraz z ograniczonego stosowania instrumentów militarnych w postaci operacji petersberskich (potęga militarna). UE nie może jednak w pełni odegrać istotnej roli na arenie międzynarodowej. Ograniczenia w tym zakresie wynikają z braku należytej reakcji przez UE na wiele bieżących wyzwań o charakterze wewnętrznym (np. Brexit) lub zewnętrznych (np. wojna domowa w Syrii i napływ uchodźców do Europy). Są one także rezultatem faktu, że Unia Europejska jest traktowana jako struktura hybrydowa, gdyż wywodzi się z różnych źródeł lub składa się z elementów o odmiennym lub przeciwstawnym charakterze.
The aim of the article is to analyse the European Union as an actor in the international arena from the point of view of the three most influential concepts, i.e. Europe as a civilian, normative and military power. Characterization is made taking into account the evolution of the Union's external activities ranging from failed attempts to initiate political integration in the 1950s until the period after the entry into force of the Treaty of Lisbon in 2009. The European Union is treated as a new kind of power, whose value is derived from the use of economic and diplomatic instruments (a civilian power), attachment to the values and norms of international law (a normative power) and the limited use of military instruments in the form of Petersberg operations (a military power). The EU cannot fully play a significant role in the international arena. Restrictions in this regard derive from the lack of an adequate response by the EU to many current challenges internal (e.g. Brexit) or external challenges (e.g. the war in Syria and the influx of refugees to Europe). They are also the result of the fact that the European Union is treated as a hybrid structure, since it is derived from different sources, or consists of elements with different or opposite nature.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 3; 85-114
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System reagowania kryzysowego w regulacjach Unii Europejskiej
Crisis response system in European Union regulations
Autorzy:
Hoffmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347522.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
bezpieczeństwo narodowe
reagowanie kryzysowe
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Europejska Strategia Bezpieczeństwa
international security
crisis response
European Union
EU Common Foreign and Security Policy
European Security Strategy
Opis:
Integracja europejska była od samego początku projektem o charakterze politycznogospodarczym. Z czasem jednak zaczęto budować zręby obecnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Przełomowa data miała miejsce wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht w 1993 roku, w którego ramach powołano II filar – czyli Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W zasadzie od tego momentu moSna mówić o skondensowanym rozwoju regulacji w zakresie reagowania kryzysowego. Podstawowe przepisy z tego obszaru umieszczono w samym traktacie, i w kolejnych traktatach reformujących, a także w przepisach wspólnotowego prawa wtórnego. W szczególności dobitnie uregulowano funkcjonowanie systemu reagowania kryzysowego w Traktacie Amsterdamskim, który zaczął obowiązywać od 1 maja 1999 roku. Po tym okresie Unia Europejska zaczęła prowadzić pierwsze operacje cywilne, które miały urzeczywistnić fakt implementowania na dobre regulacji z zakresu zarządzania kryzysowego. Od tego momentu przeprowadzano coraz liczebniejsze misje cywilne, poprzez które kształtował się model reagowania kryzysowego. Model ten z czasem zaczął charakteryzować się tendencją do łączenia działań politycznych, środków wojskowych i policyjnych oraz pomocy ekonomicznej. Wraz z kolejnymi zmianami prawnymi, jakie miały miejsce w Unii Europejskiej – przyjęcie Traktatu Lizbońskiego, zwiększa się potencjał reagowania kryzysowego. Unia Europejska już obecnie angażuje się w coraz trudniejsze misje, dzięki którym wypracowuje spójną doktrynę bezpieczeństwa na Starym Kontynencie.
European integration by means of security is now concentrated on overcoming threats, as it used to in the past. Moreover, it is concentrated on eliminating threats, managing different challenges and, finally, restricting the risk. The aspect mentioned as the last one is especially significant. In comparison with various critical threats, the readiness of the European Union to take precautions on the Old Continent is considerable. One must assume that the issues of crisis management have been treated more and more extensively in the European Union since the beginning of the 1990s. Then, these issues were being extended in various areas of activity concerning the organization. It was shown, for example, in forming new politics, institutions or even the law covering this issue. Under this law, a unique crisis response system was formed. At present, it is at the European Union’s disposal. The system is the integral part of security management in individual countries, including the European Union. It is also a structure of dynamic systems which concern authority among its different organs. They are determined by methods, procedures and actions that tend to lower the level of risk and functioning of the whole organization. The purpose of this paper is to present the fact of crisis management in the European Union. Furthermore, it indicates basic legal regulations, both the treaty and the secondary law. The security system of European communities, including statutes that establish the ability of crisis response, are based on the treaty and the secondary law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2010, 3; 97-108
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theoretical aspects in multi-level security management of the European Union in the framework of Security Sector Reform (SSR)
Autorzy:
Luiza, Wojnicz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894863.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
European Union
the concept of multi-level governance (MLG)
security
Common Foreign and Security Policy (CFSP)
Common Security and Defence Policy (CSDP)
Security Sector Reform (SSR)
Unia Europejska
koncepcja wielopoziomowego zarządzania (MLG)
bezpieczeństwo
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
reforma sektora bezpieczeństwa (SSR)
Opis:
Zarządzanie jest sposobem na zorganizowanie się społeczeństwa, podejmowanie i wdrażanie decyzji poprzez wzajemne zrozumienie, zawieranie porozumień i podejmowanie działań. Działa to na każdym poziomie, i widoczne jest w wymiarze społecznym, politycznym i ekonomicznym. Obejmuje szereg instrumentów, zasad, instytucji i praktycznych działań. Państwa, jednostki rządowe i pozarządowe posiadające pewne kompetencje w zakresie zarządzania mają na celu zwiększenie poziomu rozwoju i zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Koncepcja wielopoziomowego zarządzania (MLG) jest charakterystyczna dla Unii Europejskiej (UE) i tych obszarów, w których jest ona zdolna do sprawowania władzy na wielu poziomach przy użyciu sektorowych polityk wewnętrznych i zewnętrznych. Niniejszy artykuł koncentruje się na wielopoziomowym zarządzaniu bezpieczeństwem przez Unię Europejską w ramach reformy sektora bezpieczeństwa, dedykowanej zewnętrznej polityce, tj. Wspólnej Polityce Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony. W artykule autorka spróbuje wyjaśnić, co tak naprawdę oznacza reforma sektora bezpieczeństwa dla Unii Europejskiej. Aby lepiej zrozumieć tę analizę, autorka przyjęła teorię wielopoziomowego zarządzania, żeby pokazać, w jaki sposób można połączyć koncepcję reformy sektora bezpieczeństwa z wielopoziomowym zarządzaniem. Autorka wysunęła tezę, że koncepcja SSR jest realizowana w ramach wielopoziomowego zarządzania bezpieczeństwem, z uwagi na wiele podobieństw, np. w podejściu do zarządzania bezpieczeństwem przez UE w jej relacjach zewnętrznych.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2020, 3; 35-51
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies