Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Euripides" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-23 z 23
Tytuł:
Dziecko jako ofiara wojny w tragediach Eurypidesa i Seneki w świetle sceny z Astyanaksem
Autorzy:
Budzowska, Malgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229520.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Euripides
Seneca
Trojan women
Opis:
Dissertatur de aspectu infantis, qui belli victima est, apud Euripidem et Senecam.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2004, 8; 101-110
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki tragedii Eurypidesa w twórczości Achilleusa Tatiosa
Autorzy:
Zawadzki, Robert K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229523.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ancient novel
Achilleus Tatios
Euripides
Opis:
Ein interessantes Problem, das mit der Genese des antiken Romans verbunden wird, ist der Stoff, das Material, das die Inspiration der Schriftsteller bildete.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2004, 8; 111-123
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luctus est istic tuus,/ crimen novercae. Boskie i ludzkie szaleństwo Heraklesa na podstawie tragedii Eurypidesa i Seneki
Luctus est istic tuus,/ crimen novercae. Divine and human madness of Heracles according to the dramas by Euripides and Seneca
Autorzy:
Karamucka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046805.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Heracles
Euripides
Seneca
Madness
Suicide
Anger
Opis:
The article aims to examine the tragedies: Ήρακλής μαινόμενος by Euripides and Hercules Furens by Seneca and exactly the different types of the madness, by which the main character is overcome in the above mentioned dramas. Although the article touches also on the issue of the insanity sent to the hero by Hera/ Juno, concentrates especially on the fit of madness, that is here defined as a human madness.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2013, 23, 2; 113-128
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ein vieldiskutierter Imperativ: Euripides, Elektra 140
An imperative that has been discussed many times: Euripides, Electra 140
Autorzy:
Seidensticker, Bernd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806853.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Euripides
Electra
line 140
tragedy
interpretation
Opis:
The article argues that in line 140 Electra does not address an anonymous servant but herself.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 227-234
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szalony protagonista Eurypidesowego „Orestesa” w komentarzach scholiastów
Mad protagonist of Eurypidean Orestes in scholiasts’ commentaries
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Chiżyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806888.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Euripides
Orestes
tragedy
madness
mania
scholia
Opis:
Madness is a constant motif in ancient literature. It was often used by playwrights, including the three greatest tragedians of the Classical Greece: Aeschylus, Sophocles and Euripides. One of the most interesting plays dealing with issues of madness is Euripidean Orestes. This play has received numerous commentaries written by scholiasts, who described all aspects of the state of mania. The article is devoted to the analysis of madness and the corpus of texts are scholia describing Orestes’ disease. Commentaries allow us to establish a definition of mania, show its sources and describe its various physical and mental symptoms. The material presented in the article shows how interesting the phenomenon of madness was for the scholiasts.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 63-78
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Tradition of the Ionian Colonisation of Asia Minor: Remarks on the Sources
Autorzy:
Kuciak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638031.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
colonisation
Ionia
Athens
Euripides
Thucydides
Herodotus
Opis:
This article discusses the tradition of the Ionian colonisation preserved in ancient literary sources. The author focuses on the time and circumstances in which the view that the Athenians were responsible for the Ionian colonisation emerged. He also examines whether there is any support in the sources for the opinion expressed by some historians that such a belief was already strong in the Archaic period.
Źródło:
Electrum; 2013, 20; 9-22
2084-3909
Pojawia się w:
Electrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eurypidejska "Andromeda": stan zachowania i próba rekonstrukcji fabuły
Autorzy:
Piątkowski, Marcel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229624.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Euripides
Andromeda
reconstruction
fragments
Greek tragedy
Opis:
Secundum mythologiam Graecam Andromeda filia Cephei e Cassiepeiae erat. A patre suo ad terram propriam a monstro marino conservandam sacrificata, a Perseo liberata est, qui Andromedae narrationem audivit, eam amavit et cum ea coniunctus est. Hic mythus Euripidem ad tragoediam scribendam hortatus est, Andromedam, quae tamen usque ad tempora nostra non conservata est - hodie solum fragmenta eius habemus. Probabiliter hoc in opere auctor opem affectuum spectatoribus demonstrare desiderabat; eo ipso de vi amoris ardentis disceptatur, qui homines improviso capere potest. Ad fabulam restituendam res ab Euripide exposita cum Aristophanis comoedia (Thesmophoriazusae) confertur, quae fabulam ab Euripide narratam continet. Hoc in modo Aristophanes fabulam propriam facilius ad finem adduxit.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2011, 14; 79-90
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część II: Scenografia
The Issue of Ancient Theatrical Ekphrasis. Part II: Scenography
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648688.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ekfrasis
scenography
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
One of the dramatic ekphrasis forms is the ekphrasis of stage design. It describes what is usually made visible, at least partially, to the public, drawing its attention to important elements of scenography that played a significant role in the performance. Therefore it was necessary to make the spectators aware of those elements. They were used by all three tragedians: Aeschylus, Sophocles and Euripides. The article focuses on selected ekphrases of scenography taken from three Euripidean tragedies: Iphigenia in Tauris, Ion, Alcestis, and on their role in the structure of drama.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 59-74
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część I: Postać
The Issue of Ancient Theatrical Ekphrasis. Part I: The Character
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648682.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ekphrasis
dramatis persona
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
Ekphrasis is one of the forms that the Greek tragic dramatists used in their plays. From a dramaturgical point of view it was a very important element of play strictly connected with the conventions of the ancient theater. The examples taken from the Euripidean tragedy will be used to demonstrate the ways the ancient Greek tragedians applied ekphrasis in their works. Their review will start with descriptions, which can be conventionally called the ekphrasis of the theatrical “mask”. The term mask is understood here not sensu stricto as a part of actor’s costume, but as having a reference to what it hides. This type of ekphrasis may be found in visually inaccessible to the public of the Greek theater face of dramatis personae that is hidden behind the mask. It concealed facial expressions, so important to understand the action of the drama itself, as well as the role played by the actor. It is impossible to overestimate the importance of this dramaturgical element as a non-verbal means of communication which harmonizes with the text of play and its action and is crucial to perceive the intended meaning of the actors’ words.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 39-57
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ghosts in Euripides Hecuba
Autorzy:
Pietruczuk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702665.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
EURIPIDES - HECUBA
GHOST OF POLYDORUS
GREEK LITERATURE
Opis:
The prologue of Euripides' Hecuba is delivered by the ghost of Polydorus, one of the sons of Hecuba and Priam. Polydorus tells the spectators about his own fate and mentions the earlier apparition of the spirit of Achilles, who demanded that the Greeks sacrifice the captive Polyxena to him. The present article centres on the questions of why Euripides introduced the ghost of Polydorus on stage and what his spectre has in common with the dream related by Hecuba just after the prologue. It is argued that, by introducing the ghost scene, Euripides creates a link between his play and Sophocles' Polyxena.
Źródło:
Meander; 2006, 61, 1-2; 12-28
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad pojęciem pamięci – mneme w dramacie greckim. Część II: Mneme w utworach Eurypidesa
From the Study on the Concept of Memory – Mneme in Greek Drama. Part II: Mneme in the Eurypides’ Plays
Autorzy:
Narecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648684.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mneme – memory
semantics
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
Study on the concept of mneme – “memory” in the plays of Euripides is a continuation of our research (based on the works of Greek tragedians), whose aim is not only to establish meanings, especially new ones, but also to define the role that this concept plays in the works of Euripides. Linguistic and literary analysis of 8 instances of a noun mneme shows that this concept reveals hitherto unknown semantic values and it also performs functions that are important for the plot. Among the meanings of mneme there are five new ones: (1) “testimony, proof” (Suppliant Women), whose role is a ‘media’ message to guarantee the preservation of memory about Theseus’ feats among descendants, (2) “account, balance” (Heracles), rational argument, which the hero must use in a critical situation caused by divine power, (3) specific “history”, which creates the plot (Ion), (4) “reason, rightness” (Iphigenia at Aulis), i.e. evidence of predominance of the woman over the man (in terms of character), (5) “image”, twice in this sense (Iphigenia at Aulis): 1. as a panorama, vivid memory of panegyric and cognitive nature (Greek expedition), 2. as scenes from Iphigenia’s childhood cited in order to change the decision of Agamemnon. In addition to the new ones, Euripides also uses known meanings: mneme with negation, i.e. the lack of “mentions, memories” (= concealment) becomes an important element of the plot of Helen, guaranteeing its happy ending; in turn mneme as Kreon’s “thought” is a tool for mastering feelings and influencing the development of stage events. All meanings defined by Euripides can be divided into two groups. The first group includes meanings that have rational value: (1) “account, balance”, (2) “thought”, (3) “reason, rightness”. In the other group there are expressive meanings: (1) “testimony, proof”, (2) “mention, memory”, (3) “history”, (4) “image”. Undoubtedly, Euripides not only broadened the semantic scope of the concept of mneme, introducing its new values, but creatively used them in his plays, whether to describe the main characters, or as an element influencing the action, or finally as a testimony of the past that is important for the plot.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 25-38
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem winy i odpowiedzialności za zbrodnię w Orestesie Eurypidesa
The Problem of Guilt and Responsibility for the Crime in Euripides’ Orestes
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405140.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Eurypides
Orestes
Apollo
tragedia
scholia
Euripides
Tragedy
Scholia
Opis:
The myth of Orestes provides an excellent opportunity to trace the issue of guilt, and thus responsibility for the crime of matricide. This theme was taken up in their dramas by all three greatest Greek tragedians: Aeschylus, Sophocles and Euripides. The subject of consideration in the article will be Euripides’ Orestes and the way the poet highlights the relationship between the personal motivation of the play’s protagonist and the divine command. The main issue will be an attempt to answer the question whether the protagonist’s actions in Euripides’ play were autonomous in nature or caused by divine determinism. Apart from Orestes, the analysis will be supplemented by commentaries by scholastics and their way of explaining and interpreting the issues outlined in the article.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2023, 26; 23-44
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Inde dans la mise en scène des chefs-d’oeuvre européens d’Ariane Mnouchkine
India in Ariane Mnouchkine’s Staging of European Masterpieces
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648575.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Théâtre du Soleil
Aeschylus
Euripides
William Shakespeare
kathakali
-
Opis:
The text discusses influences and oriental inspirations, mainly Indian and Japanese, present in the staging of Shakespeare’s plays (Richard II, Henry IV, Part I and Twelfth Night), Euripides (Iphigenia at Aulis) i Aeschylus (Oresteia) in the Théâtre du Soleil. Owing to the incorporation of ‘the imagined orient’ in the Shakespearean cycle, Mnouchkine evoked the image of the world immersed in the supernatural. Placing Iphigenia at Aulis before Oresteia, the director created her own tetralogy. Consciously applying staging strategies, she did not use Greek documents but instead combined documentation from Turkey and the Caucasus with oriental traditions such as kathakali and bharata-natyam. Drawing on references which were unknown (or long since forgotten) and never before used, she staged ‘probably the richest and the most satisfactory of all productions of Athenian tragedies’ (Ubersfeld).
-
Źródło:
Collectanea Philologica; 2016, 19; 77-90
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychotic phenomena in Euripides’ Heracles
Autorzy:
Stróżyński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045948.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek tragedy
Euripides
Heracles
Kleinian psychoanalysis
madness
psychosis
Opis:
The article is an attempt at the psychoanalytic interpretation of the Euripidean Heracles. The theory used to explain psychological phenomena of the play is Melanie Klein’s concepts of the paranoid-schizoid and depressive position, as well as contributions to the understanding of psychotic thinking made by her followers: Hanna Segal, Wilfred Bion, Herbert Rosenfeld, and John Steiner. Characters in the play, in their speech and behaviour, as well as in the chorus’ songs, reveal a significant number of primitive psychological mechanisms, such as splitting, denial, idealisation and projective identification. The analysis of those mechanisms expressed in literary material allows to see the much argued continuity of Euripides’ extraordinary play.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 103-137
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ród i życie Eurypidesa. Wstęp – przekład – komentarz
Vita Euripidis. Introductio – translatio – commentum
Autorzy:
Chodkowski, Robert R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944398.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura grecka
Eurypides
Vita Euripidis
Greek literature
Euripides
Opis:
Vita Euripidis in variis codicibus tradita in hoc articulo transfertur, commentatur brevique introductione illustratur. Haec prima in linguam Polonam translatio textu contento in quinto volumine libri, qui Tragicorum Graecorum Fragmenta inscribitur, a Richardo Kannicht editi, nititur. Commentum ad res personasque in Vita commemoratas attinet atque eius errores corrigit.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 3; 5-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pure Propaganda or Great Art, Patriotism and Civic Engagement? How Aeschylus and Euripides Used Their Plots to Support Athenian Politics towards the Allies
Czysta propaganda, czy wielka sztuka, patriotyzm i obywatelskie zaangażowanie – jak Ajschylos oraz Eurypides używali swoich fabuł, by wspomóc Ateńską politykę wobec sojuszników
Autorzy:
Śmiechowicz, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045766.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ancient theatre
propaganda
allies
tragedy
Aeschylus
Euripides
international politics
Opis:
In this article I would like to focus on one research topic: how ancient tragedians manipulated their drama plots (based on Greek mythology) so as to use them for influencing Athenian “international policies.” Those were not any mistakes or airs of nonchalance on the part of the Athenian tragedians; it was just their carefully premeditated strategy of creating persuasive messages to function as pure propaganda. I am chiefly directing my attention to the topic of how the Athenians established their relations with the allies. Meaning the closest neighbours as well as some of those who did not belong in the circle of the Hellenic civilization. I have decided to devote all of my attention to Aeschylus’ and Euripides’ works, as both of them were obvious supporters of the democratic faction. I focused my attention on the texts: Aeschylus: The Suppliants, Oresteia; Euripides: Heracleidae, Andromache, Archelaus,Temenos.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 2; 5-16
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pajdeutyczny wymiar postaci mitologicznych w literaturze greckiej i komentarzach scholiastów
The didactic dimension of mythological figures in Greek literature and scholia
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968554.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Greek literature
scholia
Homer
Euripides
mythological heroes
literatura grecka
bohaterowie mitologiczni
Eurypides
Opis:
W artykule zostaje podjęty problemem typu bohatera i antybohatera wykreowanego w literaturze przez antyczną kulturę grecką. Z uwagi na to, że problem ten w aspekcie diachronicznym jest bardzo szeroki, dlatego, chcąc dokonać jego pogłębionej analizy, konieczne jest zawężenie pola badawczego. Artykuł podejmuje zatem omawianą kwestię w eposie Homera, przy czym zostają w nim zestawione stworzone przez epika paradygmaty postaw bohaterów mitologicznych z postaciami wykreowanymi przez Eurypidesa. O wyborze tym zadecydował fakt, że utwory obu poetów możemy uznać za reprezentatywne dla ukazania świata wartości epok, w których tworzyli, oraz to, że u wymienionych poetów te same postacie mitologiczne podlegają niekiedy zupełnie odmiennej waloryzacji.
The paper discusses the types of heroes and anti-heroes established in literature by ancient Greek culture. In order to provide a full treatment of the subject, which in its diachronic aspect is very broad, the field of research has been limited. As a result, the present paper analyzes examples of mythological figures in the epic poems of Homer in juxtaposition with those found in Euripidean drama. The two authors have been chosen in view of the fact that their works are model representations of the values of their times as well as of the noticeable differences between them in evaluating the same mythological figures.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, 08; 251-264
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeta tłumacz w czasie wielkiej wojny. Przekłady Jana Kasprowicza w latach 1914–1918
Poet–translator during the First World War. Translations by Jan Kasprowicz in the period 1914–1918
Autorzy:
Bąbiak, Grzegorz P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200669.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
Jan Kasprowicz
I wojna światowa
przekłady
Eurypides
First World War
translations
Euripides
Opis:
Tekst przedstawia twórczość translatorską Jana Kasprowicza w okresie I wojny światowej. Omawia wpływ, jaki wojna miała na skupienie się na tej formie aktywności literackiej, a także na wybór dzieł najwybitniejszego greckiego tragika Eurypidesa. Autor przedstawił pogląd, że podjęcie się przez Kasprowicza ambitnego projektu przekładu wszystkich dzieł tego twórcy wypływała z jednej strony z zamówienia złożonego przez Akademię Umiejętności, ale z drugiej była świadomą decyzją tłumacza. Poprzez sięgnięcie do antyku Kasprowicz starał się dać odpowiedź na fundamentalne w czasie wojny pytania: o jej sens, a także cenę. Obok szczegółowego przedstawienia kalendarium przekładów Jana Kasprowicza autor artykułu wskazuje najważniejsze fakty z jego biografii w latach wojny. Przytacza również jego wypowiedzi na temat warsztatu translatorskiego, które osadza w kontekście współczesnych teorii przekładu.
The text presents Jan Kasprowicz’s translation work during the First World War. It discusses the War’s contribution to the concentration on this form of literary activity and to the selection of the works by the most distinguished Greek tragic dramatist, Euripides. The author presents the view that the fact that Kasprowicz took up the ambitious project of translating all works by Euripides resulted from the Academy of Learning’s commission on the one hand and from the translator’s conscious decision on the other hand. By going back to antiquity, Kasprowicz endeavoured to answer the questions that were fundamental during the War: about its sense and price. Apart from presenting the timeline of Jan Kasprowicz’s translations in detail, the author mentions the key facts from his biography during the War. He also quotes the translator’s statements about the translation techniques and positions them in the context of contemporary theories of translation.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2022, 799, 10; 237-251
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywołanie przestrzeni w Bachantkach Eurypidesa
Spatial Approach in the Bacchae of Euripides
Autorzy:
Chodkowski, Robert R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127711.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eurypides
Bachantki
tragedia grecka
przestrzeń przywołana
Euripides
the Bacchae
Greek tragedy
spatial approach
Opis:
The presented world in the Bacchae of Euripides is extremely rich and extended, therefore it calls for a broader space than the place of action itself, understood as a space available for the recipients of this play in visual perception. The scenic action of the Bacchae takes place in front of the royal palace, but this is not the only place of dramatic events. The theme of the tragedy is not only the history of Pentheus, but also the dissemination of the cult of Dionysus as a universal religion. Accordingly, the places of the cult in Greece and Asia Minor, above all the mountains of Cithaeron, are constantly brought to mind. In those places the Thebanese Bacchantes worship this god with singing and dancing. The poet transfers also the tragic ending of the action to the mountains of Cithaeron: Pentheus’ torn apart by his mother and the attendant Thebanese women. The author describes the character of the space referred to in the Bacchae, showing the way of its presentation on the stage, and describes its functions in the text.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 55-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie lub trzy Kasandry i co o nich wiem. Kilka uwag
Two or three Cassandras and what I know about them. Some observations
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013686.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Homer
Ajschylos
Eurypides
Seneka
wieszczenie
wykluczenie
niedowierzanie
motyw zemsty
Aeschylos
Euripides
Seneca
foretelling
isolation
disbelief
motif of revenge
Opis:
Cassandra is a peculiar female character in ancient mythology and literature. She appears as early as Homer’s epic, and then incidentally in Aeneid. A would-be lover of Apollo, seer, doomed to disbelief, concubine of Agamemnon, and killed with him on their arrival to Mycenae, she is tragic and it is the tragedy, where she is presented most fully, i.e. in plays by Aeschylus, Euripidesand Seneca. However, her personality traits are so poorly determined that it leaves room for the authors’ actions organising her profile anew. Andso, in Aeschyluss he is a prophetess of her impending death, but she does not try to defend herself. In Seneca, she relates what is covered from spectators’ eyes. She happens to be the symbol of reconciliation, but in Euripides’ Helen she personifies the element of revenge. She is Apollo’s medium, and at the same time she apparently discredits his prophetic power since she was able to cheat him on some occasions. Her attitude towards Agamemnon is vague, because she bemoans his death the same way Helen, whom she hates, mourns Hector’s death. Only the Greek Troades provides an opinion on the beauty of the prophetess. Afterall, Helenand Cassandra’s fatesare mysteriously intertwined. We have the right to suppose that Clytaemestra’s calling Cassandraa female swan is not accidental, although it formally seems to refer to her stage “muteness”.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 35-46
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ifigenia w Taurydzie Eurypidesa: poetyka traumy, estetyka horroru i katharsis na scenie
Euripides’ Iphigenia in Tauris: the Poetics of Trauma, the Aesthetics of Horror and a Catharsis on the Stage
Autorzy:
Pypłacz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143746.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Eurypides
Ifigenia w Taurydzie
tragedia grecka
katharsis
morderstwo
horror
trauma
metateatr
Euripides
Iphigenia in Tauris
Greek tragedy
catharsis
murder
metatheatre
Opis:
Ifigenia w Taurydzie Eurypidesa w interesujący sposób łączy w sobie to, co dzisiejsi odbiorcy opisaliby jako klasyczną grozę opartą na motywie traumy z dzieciństwa (z jednej strony) oraz inteligentną, metateatralną analizę działania mechanizmu (greckiej) tragedii. Okrutna, mściwa bohaterka owej sztuki jest zarazem skrzywdzonym, nieszczęśliwym dzieckiem uwięzionym w ciele dorosłej kobiety. Walczy z dręczącymi ją wspomnieniami w specyficzny sposób, w nieskończoność inscenizując scenę własnej śmierci z rąk rodzonego ojca, Agamemnona. Świątynia w kraju Taurów służy jej jako osobliwy „teatr w teatrze”, gdzie – wśród makabrycznych dekoracji wykonanych ze szczątków ciał greckich żeglarzy – dręczona wspomnieniami dziewczyna rytualnie zabija kolejnych przybyszów ze swej ojczyzny. Nieoczekiwana wizyta brata, Orestesa, okazuje się skutecznym lekarstwem na owo niekończące się cierpienie Ifigenii. W sztuce tej Eurypides nie tylko umożliwia odbiorcom osiągnięcie katharsis, lecz także – za pomocą środków metateatralnych – pokazuje im dokładnie, na czym owa katharsis polega; w jaki sposób ludzki umysł oczyszcza się ze szkodliwych emocji. Gdy tylko Ifigenia przestaje koncentrować się na własnym cierpieniu i przenosi swą uwagę na podobnie jak ona sama udręczonego Orestesa, odzyskuje utraconą równowagę umysłu. Jednocześnie publiczność – która, naturalnie, solidaryzuje się z bohaterami – także odczuwa ulgę. Ifigenia w Taurydzie jest więc „sztuką w sztuce”, która pokazuje, jak funkcjonuje dobrze skonstruowana tragedia.
Euripides’ tragedy Iphigenia in Tauris is an interesting combination of something that today’s theatre-goers would describe as being a classic horror play based on the motif of a childhood trauma (on the one hand) and – on the other hand – a cleverly designed metatheatrical study of how the mechanism of (Greek) tragedy really works. The terrifying, cruel and murder-obsessed Iphigenia is at one and the same time a wronged, unhappy child imprisoned in the body of a grown woman. She struggles with her pain by re-enacting her own unaccomplished murder in a sinister „theatre within a theatre”, i.e. in the temple of Arthemis, where – among macabre decorations made from remnants of the bodies of those Greek sailors that she has slain so far – she ritually kills any further newcomers from her homeland. An unexpected visit by her brother Orestes proves to be an effective remedy for Iphigenia’s distress. In this play, Euripides not only enables his audience to achieve catharsis, but also – through metatheatrical means – shows us exactly how a human mind is purged of dangerous emotions: as soon as Iphigenia stops concentrating on her own pain and starts to sympathize with Orestes, her mind is cured, and she is restored to a state of happiness. At the same time, the audience – who sympathize wih the characters – also feel a sense of relief. Iphigenia in Thauris is therefore a play within a play that shows us how a good tragedy works.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2019-2020, 69-70; 5-15
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okrutna pobożność. Kilka uwag o przedstawieniach Ifigenii w sztuce starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu
A Cruel Piety. A Few Remarks on the Iconography of Iphigenia in the Ancient Greek and Roman Art
Autorzy:
Wadas, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37490100.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ifigenia w sztuce
mit o Ifigenii
ofiara Ifigenii
dramaty Eurypidesa
krwawa ofiara
Iphigenia in Art
Myth of Iphigenia
Iphigenia’s Sacrifice
Euripides’ dramas
Blood Sacrifice
Opis:
Celem artykułu jest omówienie wybranych przedstawień ikonograficznych ofiary Ifigenii występujących w sztuce starożytnej Grecji i Rzymu w kontekście literackim i kulturowym. Całość tekstu została podzielona na dwie części oraz dopełniona materiałem ilustracyjnym. Pierwsza część analizuje pięć wyobrażeń plastycznych poświęconych ofierze Ifigenii w tradycji greckiej. Są to na ogół sceny zachowane na wazach z V/IV w. p.n.e. Druga część ukazuje recepcję i transformację tych przedstawień w sztuce rzymskiej na trzech wybranych przykładach datowanych na I w. p.n.e. – I w. n.e. Jednym z zamysłów autorki było ukazanie literackich inspiracji omawianych przedstawień. Mit o Ifigenii stanowił bowiem źródło inspiracji dla wielkich dramatów greckich Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa oraz wpływał pośrednio przez tragików na artystów pracujących w glinie, marmurze i kamieniu. Przedstawienia plastyczne nawiązujące do mitologii greckiej były szeroko rozpowszechnione w sztuce rzymskiej: rzeźbie, reliefie, mozaice, malarstwie. Wynikało to z fascynacji literaturą, paideią i retoryką Hellady. Tradycja grecka miała również wpływ na rzymskie postrzeganie zaświatów, stąd znajdowała też odbicie w sztuce funeralnej. Czyny greckich herosów podkreślały cnoty rzymskich obywateli, takie jak pietas, virtus i concordia.
The purpose of this article is to discuss selected iconographic representations of the sacrifice of Iphigenia in ancient Greek and Roman art placed in a literary and cultural context. The entire text is divided into two parts and supplemented with iconography. The first part analyzes five artistic representations dedicated to the sacrifice of Iphigenia in the Greek tradition. These are generally scenes preserved on vases dated from the 5th– 4th centuries BC. The second part shows the reception and transformation of these depictions in Roman art using three selected examples dating from the 1st century BC to 1st century AD. One of the author’s intentions was to show the literary inspiration behind the discussed iconography The myth of Iphigenia served as a source of inspiration for the great Greek dramas of Aeschylus, Sophocles, Euripides, and indirectly, through them it influenced the artists working in clay, marble and stone. The iconographic representations referring to Greek mythology were widespread in Roman art: sculpture, relief, mosaics and painting. This was due to fascination with the literature, paideia and rhetoric of the Hellad. The Greek tradition also influenced Roman perceptions of the hereafter, hence it was also reflected in funebral art. The deeds of Greek heroes highlighted the virtues of Roman citizens, such as pietas, virtus and concordia.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 177-192
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o Medei Eurypidesa
Notes on Euripides’ Medea
Autorzy:
Majewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945186.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eurypides
Medea
teatr grecki
akcja sceniczna
widowisko
kobieta w teatrze klasycznym
portretowanie postaci
Euripides
Greek theatre
scenic action
spectacle
woman in the classical theatre
character’s portrait
Opis:
This paper attempts to characterise the heroine of the Euripides’ play through her murderous plan and scenic presence. Medea organizes every stage action and spreads out the emotional control of secondary characters and scenic events with her strong and almost manly personality. The meaningful feature to observe is that she does not leave the scene since her first entrance till the exit in order to kill the children, so she can be in the centre and be the centre of the scenic situation in the major part of the spectacle. In the first part of the paper we observe, with a special attention paid to what elements of her personality help her to reach what she wants, how Medea creates her revenge plan in details and in the full view of the spectators. Step by step she builds up its points: she wins one day longer in Corinth, gets from Aigeus an asylum in Athens (this episode is the subject matter of the second part of the paper), persuades Jason to let the children give her gifts to the princess. The final point is to kill her sons. The last passage focuses on the effect of Medea’s two entrances, both significant from a theatrical and a dramatic point of view. The first entrance brings her continuous presence and her control of the whole action to the stage. The other one, at the end of the play—followed by the spectacular escape in the Helios’ chariot, with her godlike appearance when she establishes the institution of the worship and prophesies the future events—shows that her control influences not only what is present but also what is future. All that depicts Medea as a central character in the play, focusing the emotional tension and the scenic effect on herself, manipulating to a large extent stage events and directing their development into the final realization of her intentions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 3; 53-75
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-23 z 23

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies