Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "DEMON" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Egzorcyzm w Apokryfie Księgi Rodzaju (1Q20ar) na tle demonologii Starego i Nowego Testamentu
Exorcism in the Genesis Apocryphon (1Q20ar) in the Light of Biblical Demonology
Autorzy:
Kardyś, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43473096.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
apokryfy
Qumran
zły duch
demon
demonologia
egzorcyzm
apocrypha
evil spirit
demonology
exorcism
Opis:
W Apokryfie Księgi Rodzaju (1Q20ar) pojawia się opowiadanie zawierające opis egzorcyzmu (kol. 20). Poproszono Abrahama, aby uwolnił faraona nękanego przez „ducha zarazy”. Tenże, stając się egzorcystą, sprawił, że demon został przegnany. Celem artykułu jest pokazanie tego opowiadania na tle biblijnych tekstów demonologicznych. Po ukazaniu postaci złego ducha i jego aktywności w 1Q20ar omówione zostało zagadnienie obecności demonów w Piśmie św. (zły duch szkodzący faraonowi najbardziej przypomina „ducha kłamstwa” z 1 Krl 22,19-22 oraz szatana Księgi Hioba). Opisany jest również przebieg egzorcyzmu w apokryfie i środki zastosowane przez Abrahama, a następnie przegląd egzorcyzmów w Starym i Nowym Testamencie. Okazuje się, że opowiadanie o wypędzeniu demona w 1Q20ar odbiega od tego, jaki znamy z Księgi Tobiasza, oraz od opisów obecnych w Ewangeliach. W podsumowaniu dochodzimy do przekonania, że mimo pewnych podobieństw w tym zakresie opowiadanie w 1Q20ar zachowuje swój oryginalny i nieporównywalny charakter. Być może stanowi swoisty pomost między „powściągliwą” demonologią Starego Testamentu a bardziej rozwiniętą nauką o złych duchach w Nowym Testamencie.
In the Genesis Apocryphon (1Q20ar), there is a story containing a description of an exorcism (col. 20). In that text, Abraham is asked to free Pharaoh who is plagued by a “spirit of pestilence”. By becoming an exorcist, the patriarch causes the demon to be banished. The aim of the article is to show this story against the background of biblical demonological texts. After presenting the figure of the evil spirit and its activity in 1Q20ar, the issue of the presence of demons in the Holy Scriptures is discussed (the evil spirit that harms Pharaoh most resembles the “lying spirit” from 1 Kings 22:19–22 and Satan from the Book of Job). The course of exorcism in the apocryphon and the means used by Abraham are also described, followed by a review of exorcisms in the Old and New Testaments. It turns out that the story about the expulsion of the demon in 1Q20ar differs from the one found in the Book of Tobit and in the descriptions present in the Gospels. In recapitulation, the conclusion is reached that despite some similarities in this field, the story in 1Q20ar retains its original and incomparable character. Perhaps it is a form of bridge between the “restrained” demonology of the Old Testament and the more developed doctrine of evil spirits in the New Testament.
Źródło:
The Biblical Annals; 2024, 14, 3; 441-460
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Day After. The Post-Crisis IASA and Daemons That Can Help (A Farewell Address)
Autorzy:
Jędrzejko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35195897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
demon
pandemic
Nietzche
IASA mission
Ricoeur
Camus
Existentialism
Daimōn
Daemonium
Crisis
International American Studies Association
Opis:
Amid the chaos of pandemics or wars, the conflict extends beyond mere human struggles with (their) commonsensically understood “demons”—fears, ambitions, traumas, desires, angsts, and all of other conditions and structures always-already in place even before we become aware of them. Although, beyond doubt, such “side effects” of being-in-the-world or being-with-others generate facts that are effect-producing, whether these facts prove to be morally actionable depends on if and how we engage them. Summing up the mission of the post-Crisis IASA, I build my argument around Friedrich Nietzsche's concept of personal responsibility in the face of the Daemon of Eternal Recurrence, Paul Ricoeur’s phenomenological hermeneutics, and leading Western existentialists to demonstrate that, at least in the Western perspective, the conflict also entails, perhaps more crucially, a fierce battle between the daimōn and the daemonium. Recognizing the eternal recurrence of such catastrophes such as pandemics or wars, the “Greek mindset,” embracing the daimōn, fosters an existential philosophy that emphasizes participation in the realm of immanence, shaping our ethical considerations and propelling actions. In contrast, the “Latin approach,” in constant fear of the daemonium, seems to foster self-perception as constantly plunged in “fear and trembling,”  despairingly “sick unto death,” and prone to attributing malevolent forces to the “evil spirits,” thereby generating configurations that shift the narrative towards self-absolution, and ultimately legitimize refigurations that, diluting personal responsibility, delegate it to transcendence. Embracing Greek thought, we engage in an ongoing quest with facta-ficta, revising language critically (Gr. κρίνω), without expecting finality in our categories, acknowledging that our imperfect language is essential for defining our existence within immanence. Conversely, “Latin thinking,” in which demons are seen as elements of a transcendent realm—unreachable without relinquishing the self, or as part of a faith-based narrative, and in which human is potentially lacking tangible impact—involves the risk of rendering us indifferent to historical lessons, legitimizing a fatalistic nihil novi as a self-fulfilling prophecy. 
Źródło:
Review of International American Studies; 2023, 16, 2; 5-15
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The poetics of “chochlik”
Poetyka chochlika
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322387.pdf
Data publikacji:
2023-04-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetics
poetry
text
chochlik
“the demon of misprints”
poetyka
poezja
tekst
Opis:
Zorientowana interdyscyplinarnie próba charakterystyki fenomenu chochlika występującego w rozmaitych tekstach kultury: od struktury wiersza do wydarzeń życia społeczno-politycznego.
An interdisciplinary study which examines the poetics of “chochlik” [the demon of misprints and slips of the tongue] in different texts of culture, from poetry to social and political life.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 30; 164-181 (eng); 164-183 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustin en débat avec Porphyre Dans la Cité de dieu X, I–XXII
Augustine’s polemic with Porphyry in City of God, Ch. X, 1–22
Polemika Augustyna z Porfiriuszem w Państwie Bożym X, I–XXII
Autorzy:
Łangowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31032802.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Augustyn z Hippony
cud
demon
Eucharystia
Mediator
ofiara
Porfiriusz
pośrednik
szczęście
teurgia
Augustine of Hippo
miracle
Eucharist
sacrifice
Porphyry
mediators
happiness
theurgy
Opis:
Według Augustyna z Hippony jego nauka i teorie neoplatońskie nie pozostawały ze sobą w konflikcie, jeśli chodzi o pochodzenie szczęścia, które ma swoje źródło w Bożym świetle. Porfiriusz twierdził jednak, że szczęście mogło być dane przez pośredników, którymi były według niego dobre demony, na drodze kultu i teurgii, która pozwala człowiekowi oczyścić swoją duszę, aby mógł on pozostać w relacji z Bogiem. Przeciwko tej teorii Augustyn zmuszony jest sformułować kilka argumentów. Teurgia, według Porfiriusza, pozwala człowiekowi na bycie w relacji z Bogiem dzięki interwencji pośrednictwa dobrych demonów. Proces ten, według niego, usprawiedliwia kult dobrych demonów, które same w sobie są szczęśliwe i które są w stanie, według tej teorii, przekazać owo szczęście człowiekowi. Augustyn już w Księdze IX nie zgadza się na pojęcie „dobrego demona”. Według niego istnieją anioły, jedne dobre, inne złe, lecz nie można się zgodzić na istnienie dobrych demonów. Słowo „demon” posiada więc sens pejoratywny. W Księdze X Augustyn rozpoczyna swoją argumentację od tego, że demony mogą być jedynie fałszywymi mediatorami w osiąganiu szczęścia przez człowieka. Prawdziwym Mediatorem, który pozwala człowiekowi osiągnąć błogosławieństwo, jest Chrystus. To on zbliża nas do Boga i przekazuje nam szczęście. W efekcie, jedynie Chrystus jest tym, który może oczyścić naszą duszę. Staje się on prawdziwym Mediatorem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Jest on jednocześnie prawdziwą Ofiarą i Kapłanem, czyli tym który ofiaruje. W życiu Kościoła absolutnie wszystko odnosi się do jego jedynej Ofiary. Jest on więc jedynym Mediatorem, dzięki któremu przez prawdziwy kult sakramentu Eucharystii, człowiek może odnaleźć prawdziwą drogę ku szczęściu, które się urzeczywistnia w zjednoczeniu ludzi z Bogiem. Ta prawda Chrystusa, jako jedynego Mediatora, jest potwierdzona przez cuda zawarte w Piśmie Świętym. Cuda Pisma Świętego są doskonalsze niż sztuczki teurgów. W języku polskim należy zwrócić uwagę na rozgraniczenie pojęć „pośredników” i „Mediatora” dla podkreślenia diametralnej różnicy między nimi w odniesieniu do ich sensu teologicznego.
According to Augustine of Hippo, his teaching and Neoplatonic theories were not in conflict as far as the origin of happiness, which has its source in the Divine light. Porphyry, however, argued that happiness could be given by intermediaries who were good demons by way of worship and theurgy, which allows man to purify his or her soul so that he or she can remain in relationship with God. Against this theory, Augustine is forced to formulate several arguments. Theurgy, according to Porphyry, allows man to be in relationship with God through the intervention of the mediation of good demons. This process justifies the worship of good demons who are themselves happy and who are able, according to this theory, to transmit this happiness to man. Augustine already disagrees with the notion of a „good demon” in Book IX. He argues that here are angels, some good and some bad, but one cannot agree on the existence of good demons. The word ‚demon’ thus has a pejorative sense. In Book X, Augustine begins his argument by saying that demons can only be false mediators in the attainment of happiness by man. The true Mediator who enables man to achieve blessedness is Christ. Only he brings us closer to God and communicates happiness to us. As a result, only Christ is the one who can purify our soul. He becomes the true Mediator between God and man. He is at the same time the true Sacrifice and the Priest, that is, the one who offers. In the life of the Church absolutely everything relates to his sole Sacrifice. He is, therefore, the only Mediator, through whom, by true worship of the sacrament of the Eucharist, man can find the true path towards happiness which is realised in the union of human beings with God. This truth of Christ as the only Mediator is confirmed by the miracles contained in the sacred scriptures. The Biblical miracles are more perfect than the tricks of the theurgists. In Polish language attention should be drawn to the distinction between the terms „mediators” and „Mediator” to emphasise the diametrical difference between them with regard to their theological sense.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 229-238
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Groza postaci demonicznych Fiodora Dostojewskiego
The Terror of the Demonic Figures of Fyodorf Dostoevsky
Autorzy:
Kilar, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130758.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
literatura rosyjska
diabeł
groza
zło
postać demoniczna
russian literature
devil
horror
evil
demon character
Opis:
Artykuł jest próbą syntetycznego ujęcia problemu grozy związanej z demonicznością niektórych bohaterów Dostojewskiego. Powieści Dostojewskiego to rozważania nie tylko na tematy filozoficzne, ale także teologiczne – poruszające tematykę wiary i niewiary w Boga. To również związane z nimi bogate spektrum demonicznego zła, budzącego przerażenie. Na podstawie powieści Bracia Karamazow i Biesy, a także opowiadania Bobok autorka zaprezentuje, jak rosyjski twórca wykorzystywał motywy demoniczne w swojej twórczości. Mamy więc tutaj zmarłych targanych wciąż ludzkimi namiętnościami, „chorego na śmierć” Stawrogina, który jest personifikacją czystego zła, demonicznego Kiriłłowa, którego poglądy filozoficzne doprowadziły do samobójstwa, oraz Iwana Karamazowa jako Wielkiego Inkwizytora w Braciach Karamazow, którego zmorą jest diabeł. Na ich przykładzie autor Biesów przedstawił świat dążący do zagłady. Pokazał jednostki wyzbyte wyższych wartości moralnych, postaci odczłowieczone – demoniczne. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie ich różnorodności demonicznej wyrażającej zło.
The article is an attempt to synthesize the problem of the horror associated with the demonicity of some of Dostoyevsky’s characters. Dostoyevsky’s novels are not only philosophical but also theological ones – touching the subject of faith and unbelief in God. It is also associated with a rich spectrum of demonic evil that is terrifying. Based on the novel The Brothers Karamazov and Demons, as well as the short story Bobok, the author will present how the Russian artist used demonic motifs in his work. So here we have the deceased, still tormented by human passions, “sick to death” Stavrogin, who is the personification of pure evil, demonic Kirillov, whose philosophical views led to suicide, and Ivan Karamazov as the Grand Inquisitor in The Brothers Karamazov, whose nightmare is the devil. On their example, the author of Demons presented the world striving for extermination. He showed individuals devoid of higher moral values, dehumanized figures – demonic. The purpose of this article is to show their demonic diversity expressing evil.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 453-472
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mental Illnesses in the Middle Ages and their Reflection in the South Slavonic Hagiographic Literature
Autorzy:
Todorova, Ekaterina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027715.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mental illness
demon-possessed
healer
treatment
saint
Opis:
The main points are related to the cultural-anthropological (Michel Foucault) and theological contextualization of diseases (Jean-Claude Larchet) and their treatment in the Middle Ages. Based on the South Slavonic hagiographic literature, the terms physician and healer are defined and specified. The study focuses on the mental disease (insanity), which according to the methodology of Larchet is three types: somatic nature of madness, the madness of demonic origin, and madness of spiritual origin. Also partly concerns the problem of God fools’ insanity. 
Źródło:
Studia Ceranea; 2021, 11; 463-477
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La possessione demoniaca nei santi
Demonic Possession in Saints
Opętanie demoniczne u świętych
Autorzy:
Nanni, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035118.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opętanie
zniewolenie
atak
walka
świętość
egzorcyzm
demon
szatan
uwolnienie
possession
enslavement
attack
struggle
holiness
exorcism
satan
release
Opis:
Bardzo rzadkie są przypadki, kiedy święci mają doświadczenie opętania. Jeszcze rzadziej są one pisemnie dokumentowane. Oczywiście istnieją świadectwa o tym, że święci byli gwałtownie atakowani przez demona, ale bardzo niewiele mówi się o przypadkach opętania czy zniewolenia. Istnieje bogata dokumentacja dwóch przypadków osób ogłoszonych świętymi – chodzi o dwie karmelitanki: św. Marię Magdalenę de’ Pazzi (1566-1607) i św. Marię Baouardy (1846-1878), „Małą Arabkę”. Przykład świętych, którzy byli za życia czasowo opętani, tworzy bogate źródło bardzo ważnych i praktycznych informacji na temat mocy Bożej i roli szatana w ekonomii zbawienia człowieka. Informacje te mogą pomóc w refleksji teologicznej oraz samym egzorcystom, a także – jako pocieszenie – dla wszystkich, którzy podobnych stanów doświadczają. Święci, opętani przez demona, uczą nas jak i dlaczego tak się dzieje, jak również świadczą, że ponad wszystkim jest miłosierny i pełen mocy Bóg, który ocala człowieka.
Very rare are the saints experiencing possession. Even less often they are documented in writing. Of course, there are testimonies that the Saints were violently attacked by a demon, but very little is said about cases of possession or enslavement. There is extensive documentation of two cases of people proclaimed saints – two Carmelite nuns: Saint. Maria Magdalena de ’Pazzi (1566-1607) and Saint. Maria Baouardy (1846-1878), “Little Arab Woman”. The example of the Saints who were temporarily possessed during their lives creates a rich source of very important and practical information about God’s power and the role of Satan in the economy of human salvation. This information can talk to the theological reflection and to the exorcists themselves, and also – as a consolation – for all who experience similar states. Saints possessed by a demon teach us how and why this happens, as well as testify that above all there is a merciful and powerful God who saves man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 147-175
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le prove connesse con la lotta spirituale per la liberazione dell’uomo dall’influsso del demonio
Attempts Related to the Spiritual Fight for the Liberation of Man from the Influence of the Demon
Próby związane z walką duchową o wyzwolenie człowieka spod wpływu demona
Autorzy:
Nanni, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035077.pdf
Data publikacji:
2020-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
autorytet
charyzmat
ukrzyżowany
demon
nieposłuszeństwo
desperacja
egzorcysta
walka
opętanie
pokusa
authority
charism
crucified
disobedience
desperation
exorcist
fight
possession
temptation
Opis:
Autor podejmuje refleksję teologiczną na temat doświadczenia egzorcystów i osób opętanych przez diabła w odniesieniu do pokus i prób, jakie niesie ze sobą modlitwa egzorcystyczna i wyzwoleńcza. Jeśli chodzi o egzorcystę lub kogoś, kto posiada charyzmat wyzwolenia, pierwsza pokusa pochodzi z pychy, która skłania człowieka do utożsamiania się z zadaniem lub charyzmatem, który otrzymał. Dlatego ważne jest, aby określić, kim jest egzorcysta i kto może wykonywać egzorcyzmy. Czy rozbieżność ujawniająca się między ustanowieniem konkretnej posługi a charyzmatem uzasadnia bezpośrednie zlecenie od Boga? Osoba atakowana przez diabła przez dłuższy czas i doświadczająca intensywnych cierpień może zostać doprowadzona do samotności i rozpaczy oraz do utraty cnót teologalnych, zwłaszcza nadziei, którą diabeł zamierza ostatecznie odebrać człowiekowi. Pokusy są w rzeczywistości drogą do pokonania diabła, gdyż istota egzorcyzmów, oprócz formy bezpośredniego rozkazu, znajduje swoje wypełnienie w upodobnieniu do krzyża Chrystusa. Egzorcysta, upodabniając się do Chrystusa, staje się prawdziwym wyzwolicielem dusz razem z Jezusem, a opętany staje się prawdziwym ukrzyżowanym z Jezusem, obaj więc przyczyniają się do pokonania diabła i do chwały Bożej.
The author intends to introduce a theological reflection on the experience of exorcists and possessed by the devil, regarding the temptations and trials that incur in the exorcistic and liberation prayer. As for the exorcist or someone who has a charism of liberation, the first temptation comes from the root of pride, which pushes to identify themselves with the assignment or charisma that has been received. It is therefore important to qualify who the exorcist is and who can perform exorcisms. Does the gap between the institution of the ministry and the charism justify a direct commission from God? With regard to the person attacked by the devil, the duration and intensity of the sufferings lead to loneliness and despair, with the loss of the theological virtues, especially of hope, which is the ultimate goal of the devil. Temptations are actually the way to defeat the devil, where the essence of exorcism, in addition to the form of direct command, finds its fulfillment in conformation to the cross of Christ. The exorcist configured to Christ is the true liberator of souls with Jesus and the possessed person is the true crucified with Jesus. Both contribute to the defeat of the devil and to the glory of God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 5; 117-139
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wehikuł grozy – element transcendencji fantastycznej
Autorzy:
Tomalak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830311.pdf
Data publikacji:
2020-01-29
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
wehikuł
demon
szaleństwo
nienawiść
horror
vehicle
madness
hatred
Opis:
Zgodne przeświadczenie twórców kultury masowej, że ludzie lubią się bać, ma swoje głęboko zakorzenione podstawy. Ich częścią składową jest jednak nie tylko strach, ale i potrzeba doświadczenia czegoś tajemniczego, nieziemskiego. Groza „wehikułów grozy” uwarunkowana bywa dwojako: straszny jest ich wygląd i nadprzyrodzona proweniencja, ale także przerażająca bywa osoba, która nimi podróżuje. Rozpatrywane w artykule przykłady pozwalają wnioskować, że teksty kultury idą tym właśnie śladem: łączą grozę wehikułu z grozą pasażera lub pasażerów. Zwykły pojazd nabywa cech straszności od tych, którzy nim jadą (czy płyną), w pewnym sensie jest też w stanie zarazić się ich nienawiścią, żądzą mordu, agresją czy szaleństwem Na drugim biegunie pojawia się wizja transcendentnej obecności demona, który przyjmuje postać pojazdu. Wszystkie przypadki autonomicznych wehikułów grozy przejawiają ich zastanawiającą antropomorfizację. Nasuwa się wniosek dość oczywisty: proweniencja zjawiska (z wewnątrz czy z zewnątrz psychiki ludzkiej) nie jest ważna, istotny charakter ma jego uczłowieczenie – to samych siebie boimy się w demonicznych maszynach.
Źródło:
Świat i Słowo; 2019, 33, 2; 75-92
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne i dogmatyczne podstawy nauki o szatanie oraz współczesne kryteria jej oceny
Biblical and dogmatic foundations of teachings about Satan and the contemporary criteria of its evaluation
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
biblia
dogmat
demon
demitologizacja
szatan
personalizacja
Bible
dogma
demythologization
Satan
personalization
Opis:
In the ancient East one used to assign personal character to thousands of mysterious powers, whose presence one used to link to every kind of evil haunting man. The Bible does not only mention good spiritual beings – the angels – as described, but ones that also harm people, bring illness and cause temptation towards evilness are also spoken about. These spirits were called demons, and their commander was called Satan or the devil. The article depicts four points taken from biblical teachings about demons and Satan. The main development trends of this teaching in the history of Christian thought and the criteria applied in contemporary hermeneutics are looked at and linked to biblical texts about demons and Satan.
Starożytny Wschód przypisywał personalny charakter tysiącom tajemniczych sił, których obecność wiązano z wszelkim złem, jakie nawiedza człowieka. Także w Biblii mówi się nie tylko o dobrych istotach duchowych – aniołach, ale i o takich, które szkodzą ludziom, przynoszą choroby i kuszą do złego. Duchy te nazywano demonami, a ich przywódcę szatanem lub diabłem. Artykuł w czterech punktach ukazuje biblijną naukę o demonach i szatanie, główne trendy rozwoju tej nauki w historii myśli chrześcijańskiej oraz kryteria stosowane we współczesnej hermeneutyce związanej z biblijnymi tekstami o demonach i szatanie
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 85-101
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demon Antona Rubinsteina - między tradycją zachodnią i rosyjską (analiza wybranych zagadnień)
Autorzy:
Lisecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962169.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
demon, Anton Rubinstein, Russian music, Russian national school, opera
demon
Anton Rubinstein
muzyka rosyjska
rosyjska szkoła narodowa
opera
Opis:
The article proposes an analysis of The Demon (1875), the only preserved opera by Anton Rubinstein, in two contexts. Firstly, it is a universal story based on fairy tales and related to the Byronic hero and the Western Romantic tradition. Secondly, it is a manifestation of the influence of the Russian national school (Moguczaja Kuczka). Therefore, the article elaborates in detail on the sacred opera (the influence of the French tradition), the function and structure of selected leitmotifs in the construction of the characters (the influence of the German tradition), and the later impact of the opera on Eugene Onegin (1879) by Pyotr Tchaikovsky. 
Artykuł stanowi analizę jedynej zachowanej opery Antona Rubinsteina Demon (1875) w dwóch kontekstach: po pierwsze, jako uniwersalnej opowieści o baśniowym podłożu, reprezentowanej przez bohatera bajronicznego, odniesionej do romantycznej tradycji Zachodu; oraz, po drugie, jako przejawu wpływów rosyjskiej szkoły narodowej (Moguczaja Kuczka) na twórczość Rubinsteina. W tym celu szczegółowo opracowane zostaną w tekście wątki opery sakralnej (wpływ tradycji francuskiej), funkcji i struktury wybranych motywów przewodnich w kreowaniu postaci (wpływ tradycji niemieckiej) oraz późniejszego oddziaływania opery na Eugeniusza Oniegina (1879) Piotra Czajkowskiego.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stawrogin – personifikacja zła
Stavrogin – the personification of evil
Autorzy:
Jastrząb, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497080.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Dostojewski
demon
ateizm
nihilizm komunizm
Dostoyevsky
atheism
nihilism
communism
Opis:
Characters such as Stavrogin in the novel Demons by Fyodor Dostoyevsky reveal the writer’s deep and astute knowledge of demonology. It has long been known that in his novels the writer contained considerations about not only the philosophical but also theological aspects of life, including Christology. His novel Demons is a literary tractate about the destructive influences of nihilistic and communist ideologies, both on society and on the human condition. The central character of the novel is Nikolai Vsevolodovich Stavrogin, the son of Varvara Petrovna, and he is the most demonic hero of Dostoyevsky’s. Ever one of the people whom he encountered fell under his charm, and they would then become be spiritually and morally depraved and ruined. Among the characters that come into contact with Stavrogin are those who then eventually committed suicide. We are dealing with a hero who has become separated and isolated from society, and who comes across as being amoral and demonised. Dostoyevsky was very keen to show a society that creates their rights and the principles of social co-existence without God. Undoubtedly, the novel Demons is in the history of world literature one of the most discerning analyses of a civilization built without God.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2017, 1(15); 135-143
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żaby w Biblii na tle innych antycznych tradycji
Frogs in the Bible against the Background of Other Ancient Traditions
Autorzy:
Laskowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603365.pdf
Data publikacji:
2017-10-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
żaby
exodus
bałwochwalstwo
magia
druga plaga
psalmy
Księga Mądrości
demon
Apokalipsa św. Jana
Frogs
Exodus
idolatry
magic
second plague
Psalms
Book of Wisdom
daemon
Book of Revelation
Opis:
Tekst analizuje obecność żab w Biblii (16 razy) na tle ich symboliki antycznej. Pozwala ona bowiem lepiej dostrzec podobieństwa i różnice między tekstem biblijnym a kulturowym środowiskiem narodów ościennych wobec Żydów. W historii wyjścia żaby są wykonawcami kary Bożej. Septuaginta dokonuje interpretacji, ściślej wiążąc żaby z działaniem Boga zapewne wskutek związku tych zwierząt z magią. Reinterpretacja drugiej plagi w księgach dydaktycznych Starego Testamentu ma charakter aktualizującej modlitwy. W Nowym Testamencie żaby pojawiają się jedynie w Apokalipsie w kontekście demonologicznym, w niejasnym i prawdopodobnie związanym z magią. Jako zwierzęta nieczyste służą zobrazowaniu działania złych duchów.
The article considers the presence of frogs in the Bible (16 occurrences) in relation to the wider symbolic meaning of this creature in antiquity. The ancient symbolism of frogs enables us to notice both the similarities and the differences between the biblical texts of the Israelites/Jews and the cultures of neighboring peoples. In the narrative of Exodus, frogs are the agents of divine punishment. In the Septuagint frogs are associated with the action of God, probably as a result of their relation to magic. The Old Testament interprets the second plague in the context of prayer. In the New Testament, frogs are found only in the Book of Revelation. The context of their appearance has a demonological and magic nature;  frogs, as unclean animals, are symbols of evil spirits and their influence.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 32; 321-347
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Innowacyjna technologia oczyszczania odcieków pofermentacyjnych
Autorzy:
Barbusiński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/304508.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Druk-Art
Tematy:
DEMON
oczyszczanie ścieków
innowacyjne technologie
odcieki z odwadniania osadów
wastewater treatment
innovative technologies
effluent from the sludge dewatering
Opis:
W pracy przedstawiono innowacyjną technologię usuwania azotu z odcieków po odwadnianiu przefermentowanych osadów ściekowych. Technologia DEMON® jest obecnie najszybciej wdrażanym procesem wykorzystującym bakterie „anammox” do oczyszczania takich odcieków w bocznym ciągu technologicznym, czyli zanim zostaną zawrócone do głównego ciągu oczyszczania. Opisano podstawy procesu, sterowanie systemem napowietrzania oraz wyposażenie reaktora.
The paper presents innovative technology to remove nitrogen from the effluent after dewatering the digested sludge. The DEMON® technology is currently the fastest implemented process using bacteria „anammox” for the purification of such effluents in the side stream, that is, before they are returned to the main purification system. Moreover, in the publication has been describes the basics of system operation, aeration system control and reactor equipment.
Źródło:
Napędy i Sterowanie; 2016, 18, 1; 46-50
1507-7764
Pojawia się w:
Napędy i Sterowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demon bluźnierstwa w ujęciu Jana Klimaka
The demon of blasphemy according to John Climacus
Autorzy:
Pancerz, Roland Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613674.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
myśli bluźniercze
demon bluźnierstwa
walka z demonami
wyznawanie myśli
thoughts of blasphemy
demon of blasphemy
struggle against demons
confession of thoughts
Opis:
Among temptations and impediments, which the monk must face on the path to perfection, John Climacus enumerates blasphemous thoughts. He also names them as assaults of the demon of blasphemy. Frequently man exposes himself to his action through the vice of pride, but it also happens, that this demon attacks ingenuous people that get worried too much. The purpose of the spirit of blasphemy is to insidiously cause feelings of guilt in the human heart; to take a man away from a prayer and the Eucharist; to drive him to despair and hope lessness. According to author’s witness, some people struggled with this problem for their whole life, and in extreme cases its effect was even a state of madness. John Climacus, a good “psychologist” and expert in the spiritual life, clearly emphasizes the fact that the assaults of blasphemous thoughts are beyond a man’s control. In that case he is like a passive listener, whom reach some external voices. Besides, stopping the attacks of such thoughts is almost impossible because they are violent and rapid. Therefore, in the author’s opinion, the traditional methods of struggle against the demon of blasphemy, like severe mortifications and spelling repeatedly various scriptural words, do not get expected results. The only way to beat the enemy is to remain calm and indifferent towards such thoughts. Spiritual direction plays an important role in this matter. The monk still has to overcome shame and confess sincerely his own thoughts to an elder (abba). The duty of the spiritual father, in turn, is to calm down conscience of the disciple, so that he will not worry about the problem anymore. We have to admit that no previous writer speaks in such soothing tone about the blasphemous thoughts.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 435-441
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies