Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Committee of National Liberation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
The State National Council and the Polish Committee of National Liberation in a State Governed by the Rule of Law: Positions of Legal Scholarly Opinion
Autorzy:
Kozerska, Ewa
Dziewulska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916252.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
State National Council
Polish Committee of National Liberation
Polska
communist regime
Krajowa Rada Narodowa
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Polska
reżim komunistyczny
Opis:
The establishment of the communist regime in Poland in 1944 is a current subject of reflection in the doctrine and practice of legislation and judiciary. There has been no uniform position on these events, which means that the then sanctioned political and normative order continues to produce controversial assessments and, above all, certain legal effects. This results from the fact that the new people’s power, empowered by force, and not by legal or social basis, has given itself the competence to establish a normative order. The lack of legitimacy for the rightful rule and legislative activity, in principle – from the point of view of the idea of the rule of law – undermines the political and legal status of the people’s authorities. This is all the more so because the system of unified power and sources of law created at that time was evidence of building a totalitarian state modelled on the Soviet Union. The events and legal behaviours of that time led to numerous, often radical changes in many areas of private and public life. They caused certain social and material effects, difficult to reverse today, which Polish society still faces. Therefore, modern standards of the rule of law require that public authorities undertake comprehensive and effective activity. They require that the principles of just and fair compensation for material damage and compensation for moral losses resulting from the rule of this system be implemented. This seems all the more important because some regulations of the people’s power, especially those concerning changes in the ownership structure, are still in force and form the basis of court and Constitutional Tribunal decisions.
Ustanowienie reżimu komunistycznego w 1944 r. w Polsce stanowi w doktrynie oraz w praktyce legislacyjnej i orzeczniczej aktualny przedmiot refleksji. Nie wypracowano bowiem jednolitego stanowiska wobec tych wydarzeń, co powoduje, że usankcjonowany wówczas porządek polityczno-normatywny nadal skłania do kontrowersyjnych ocen i przede wszystkim wywołuje określone skutki prawne. Wynika to z faktu, że nowa ludowa władza, umocowana siłową, a nie prawną czy społeczną podstawą działania, sama nadała sobie kompetencje do stanowienia porządku normatywnego. Brak legitymacji do prawowitego panowania i działalności legislacyjnej w zasadzie – z punktu widzenia idei państwa prawa – podważa status ustrojowo-prawny organów władzy ludowej, tym bardziej że stworzony wówczas system jednolitej władzy i źródeł prawa świadczyły o budowaniu wzorowanego na Związku Radzieckim państwa totalitarnego. Ówczesne zdarzenia i zachowania prawne doprowadziły do licznych, często radykalnych zmian w wielu płaszczyznach życia prywatnego i publicznego. Ponadto wywołały określone, trudne dziś do odwrócenia skutki społeczne i materialne, z którymi wciąż mierzy się polskie społeczeństwo. Współczesne standardy państwa prawa stawiają zatem wymóg podjęcia kompleksowej i skutecznej aktywności przez władzę publiczną w zakresie słusznego i sprawiedliwego naprawienia szkód materialnych oraz zadośćuczynienia strat moralnych powstałych w wyniku panowania tego ustroju. Wydaje się to tym bardziej istotne, że niektóre regulacje władzy ludowej, zwłaszcza dotyczące zmian struktury własnościowej, nadal obowiązują oraz stanowią podstawę orzeczeń sądowych i Trybunału Konstytucyjnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 1; 121-144
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekret PKWN o reformie rolnej 1944 r. na przykładzie północnego Mazowsza – ziemia pułtuska
The Polish Committee of National Liberation’s decree on the agricultural reform of the 1944 on the example of the northern Masovia – the district of Pultusk
Autorzy:
Skarżyński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621886.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
reforma rolna, Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, powiat puł- tuski, parcelacja, nieruchomość ziemska.
The Agricultural Reform, The Polish Committee of National Liberation, Dis- trict of Pultusk, territorial estate, tenement.
Opis:
The Agricultural Reform from of 1944 drastically changed the agricultural attitude in Poland. It had been previously announced in the Manifesto from 22nd of July by the Polish Committee of National Liberation. There were three main reasons in favour of the reform. First of all, the consolidation of power by the country folk through the close- down of the squirearchy. Secondly, the territorial estate of huge tracts of land. Finally, its endorsement by both peasants and farm labourers. In order to achieve the required goals some regulations were introduced to speed up the process of implementation. The Dis- trict of Pultusk is the chosen example of the changes made, which were to rapidly spread over the agricultural landscape of post-war Poland. The changes made were visible and especially so in North Masovia where about 25 thousand hectares of the land was di- vided into smaller plots, including arable land, forests and wastelands. The largest group of beneficiaries were represented by the landless and smallholders. Additionally, many families migrated to the so-called Regained Lands. Here they received glebe allocations but, under distinct regulations, the West farmlands and a former Prussian’s annexation.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2016, 15, 1; 129-154
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co wydarzyło się w Lublinie na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku? Przyczynek do dziejów politycznych Polski
Autorzy:
Łochowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608633.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
1944
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Lublin
Delegatura Rządu
Armia Krajowa
Ludowe Wojsko Polskie
NKWD
ZSRS
Armia Czerwona
Polish Committee of National Liberation
Government Delegation for Poland
Polish Home Army
Polish People’s Army
NKVD
USRR
Red Army
Opis:
Artykuł porusza problem rywalizacji o władzę w Lublinie na przełomie lipca i sierpnia 1944 r. pomiędzy przedstawicielami Armii Krajowej i Delegatury Rządu na Kraj a polskimi komunistami wspieranymi przez Kreml. Akcja odzyskania władzy przez lokalnych przedstawicieli władz polskich w Londynie miała być realizowana jednocześnie z wystąpieniem zbrojnym w ramach operacji „Burza”. W krótkim okresie po dekonspiracji i rozpoczęciu jawnej działalności terenowi przedstawiciele Polskiego Państwa Podziemnego zostali aresztowani przez Sowietów i przetransportowani do ZSRS, gdzie trafili do obozów pod zarządem NKWD.
The article discusses the problem of competition for power between representatives of the Home Army and the Government Delegation for Poland on the one side and Polish communists supported by the Kremlin which took place in Lublin at the end of July and early August 1944. The regaining of power by the local representatives of the Polish government in exile in London was to take place simultaneously with the Operation “Tempest”. Shortly after the disclosure, members of the Polish Underground State in Poland were arrested by the Soviets and transported to the USSR, where they were taken to NKVD special camps.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Polish Committee’s of National Liberation policy towards museums
Polityka muzealna Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego
Autorzy:
Hanula, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433097.pdf
Data publikacji:
2018-06-22
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Resort Kultury PKWN
Wydziały Kultury Urzędów Wojewódzkich
działalność muzealna
ziemie wyzwolone
reforma rolna
konfiskata majątków
Polish Committee of National Liberation
Culture Department of the PKWN
Culture Divisions of Regional Offices
museums’ activity
liberated territories
land reform
confiscation of private properties
Opis:
Po II wojnie światowej w Polsce muzealnictwo miało podlegać i służyć polityce państwa. Nowa władza miała za zadanie kształtować i kreować świadomość obywateli zgodnie z ideologią stalinizmu. 21 lipca 1944 r. w Moskwie, pod patronatem Józefa Stalina, powołany został Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN). Od 1 sierpnia 1944 r. jego siedziba, w tym również Resortu Kultury i Sztuki, znajdowała się w Lublinie. Artykuł porusza kwestie kształtowania się muzealnictwa w okresie od 21 lipca 1944 r. do końca grudnia 1944 r. na tzw. ziemiach wyzwolonych. W tym okresie rozpoczęto tworzenie nowych placówek (np. Muzeum na Majdanku), jak i wznawiano działalność instytucji istniejących przed II wojną światową, takich jak Muzeum Lubelskie czy Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej. Muzea w 1944 r. borykały się z wieloma problemami, były to m.in. zniszczenia wojenne, grabieże dokonywane przez stacjonujące na tych ziemiach wojsko ludowe, braki finansowe, czy niedobory kadrowe. Problemy z zatrudnianiem fachowców muzealników wynikały głównie z ówczesnej polityki PKWN, który w instytucjach kultury obsadzał na stanowiskach przeważnie pracowników zajmujących się działalnością propagandową. Nie bez znaczenia dla kwestii muzealnictwa była zapoczątkowana w 1944 r. reforma rolna, podczas której z rozparcelowywanych majątków ziemskich konfiskowano dzieła sztuki przekazując je m.in. do muzeów. Działania te były uzasadnione jedynie ideologicznie, ale – w ocenie historycznej – pozostały niesprawiedliwymi, wątpliwymi moralnie szykanami wobec grup społeczeństwa postrzeganych jako „obszarnicy”. Materiałami źródłowymi przy postawaniu artykułu były sprawozdania PKWN oraz Wydziałów Kultury Urzędów Wojewódzkich (lubelskiego, rzeszowskiego, białostockiego i warszawskiego), znajdujące się w Archiwum Akt Nowych w Warszawie.
After World War II museums in Poland were bound to serve political purposes. The aim of new government was to shape citizens’ awareness according to the Stalinist ideology. 21 July 1944, the Polish Committee of National Liberation (further PKWN) was created in Moscow under the patronage of Joseph Stalin. From 1 August 1944, it was located in Lublin together with its Arts and Culture Department. The period from 21 July 1944 to the end of December 1944 on the so-called liberated territories is discussed herein in the context of museums’ formation. It was the time when new institutions were created (e.g. Museum of Majdanek Concentration Camp) and those existing prior to WWII were re-established, such as the Lublin Museum or the National Museum of Przemyśl. In 1944, museums were facing many problems, inter alia, war damages, plunder by the People’s Army that quartered here, financial difficulties, personnel shortage. The lack of professionals in museums was the result of the PKWN strategy at the time, which first of all required propaganda specialists in culture institutions. The land reform initiated in 1944 affected museums to some extent; they were receiving works of art which had been confiscated from parcelled out landed properties. The only reason for it was the ideological one, however – from the historical point of view – they are regarded as unjust and immoral persecution and harassment against groups of society held by the communists in contempt, i.e. landowners. Sources on which the article has been based: reports of the PKWN and Culture Divisions of Regional Offices (Lublin, Rzeszów, Białystok, and Warsaw), which are in the possession of the Archives of Modern History Records (Archiwum Akt Nowych) in Warsaw.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 86-92
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka o utrzymanie narodowego (demokratycznego) ideału wychowawczego w polskiej oświacie w latach 1944-1947
The Struggle for Maintaining the National (Democratic) Educational Ideal in Polish Schools in 1944-1947
Autorzy:
Składanowski, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953895.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Szkolnictwo
Tajna Organizacja Nauczycielska
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Polska Partia Robotnicza
Polskie Stronnictwo Ludowe
Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
Ministerstwo Oświaty
Związek Nauczycielstwa Polskiego
education
Clandestine Teachers' Organization (TON)
Polish Committee of National Liberation (PKWN)
Polish Workers' Party (PPR)
Polish Peasants' Party (PSL)
Provisional Government of National Unity (TRJN)
Ministry of Education
Polish Teachers' Association (ZNP)
Opis:
After the Polish Committee of National Liberation (PKWN) had been established, Communist education activists came to Poland from the Soviet Union. The group was led by Dr Stanisław Skrzeszewski who was appointed Head of the Education Department in Lublin. In order to draw teachers to work in the Polish school that was being rebuilt, they had to completely change the views of education they had propagated before. These were tactical actions supposed to neutralize the teacher circle's unfavorable or hostile attitudes. This resulted from the fact that the education structure of the London Government Delegation and the Clandestine Teachers' Organization (TON), working on the liberated lands, were under the influence of the Peasants' Party (SL), and they did not join the new authorities' organizational work, as they did not trust the Polish Workers' Party or the National People's Council. This is why in the “Appeal to the Polish Teachers” issued on 1 August 1944 by the Education Department in Lublin it was, among others, stated, that “The teacher has a complete freedom of democratic political views, speech and actions, according to his views”. The people managing the Education Department, knowing the moods prevailing in the society, did not want to introduce radical changes at the initial stage, and the curriculum, including history, was the same as the one before the war. This is proven, among others, by the “Directions for organizing public primary schools in the school year 1944/45”. Such actions resulted from the social-political situation obtaining in Poland at that time. The new authorities did not want to indispose the Polish society and the teachers towards themselves, as the Communist education activists coming from the USSR were already looked at with suspicion. They were also afraid for their own future fate, as the PKWN, and then the Provisional Government were not recognized by the two remaining superpowers of the anti-Hitler coalition, that is, the United States and Great Britain. This had a great influence on the compromise solutions decided on in the field of education. In the new Provisional Government of National Unity (TRJN) appointed on 28 June 1945, on the basis of the agreement between the three superpowers concluded in Jalta, a Polish Peasants' Party (PSL) activist, the president of the Polish Teachers' Association (ZNP), Czesław Wycech became Minister of Education. When Czesław Wycech took over the function of the minister, the Communists, partly debarred from the posts of authority, still tried to influence the crucial decisions, keeping some of the most important positions. Żanna Kormanowa, an education activist who came from the Soviet Union, is a good example here. She had the key function of the Head of the School Reform and Curricula Department. Despite fears of losing it the Communists were able to keep the position. Formally not controlling the Ministry of Education, they in fact had a lot of influence on the curricula that were being prepared. Many PPR activists knew that establishing the TRJN was a necessary compromise. However, they could not understand why the party had given up just this ministry, as their educational work done so far was assessed as very good by the party leaders. They thought that reconstructing the contents of school education in history and forming a new, communist educational ideal, were an indispensable condition in the planned ideological attack. In this way a situation arose, in which the changes in education were being introduced by teachers connected with PSL, who did not agree with the former Ministry of Education's conception of reform. They did not accept the education ideal postulated by PPR, either. On the contrary, the main educational aims, which the Ministry of Education headed by the PLS pursued, were: “the principles of democracy understood as respect for human rights for freedom, for full development, for participation in material and cultural achievements according to one's work and abilities, as aspiration for dividing hardships and burdens that an individual has to bear for the common good”. These aims proved that the PSL wanted to build a fully democratic state, which was contrary to the principle of “the dictatorship of the proletariat” proclaimed by the PPR. However, in the situation that obtained at that time the Communists had to tolerate the views presented by the Ministry of Education. Until the forged elections of 1947 the Ministry tried to resist the PPR's influences and aimed at democratic changes in Poland, which was reflected, among others, in the curricula that were then issued. Having seized all the power in 1947 the Communists started putting into effect the ideals of education based on Marxist-Leninist ideology, alien to Polish people. Deserted in its struggle for democracy the PSL, supported practically by the Church alone, subjected to repressions and exposed to actions aiming at its dissent, was not able to defend the democratic and national education. The education ideas proclaimed by the PSL after the war were returned to practically only after the rise of the “Solidarity” trade union in 1980, and started being put into effecty after the breakthrough of 1989, when Poland regained full independence.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 2; 57-70
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywa ustawa, fałszywe dekrety, fałszywy Sejm. Rzecz o posiedzeniu Krajowej Rady Narodowej w 15 sierpnia 1944 r.
The First Actual Meeting of the State National Council on August 15, 1944, and the Minutes from that Meeting
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232226.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Krajowa Rada Narodowa
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowej
sejm
parlament
praworządność
dekret
ustawa
komunizm
władza ludowa
ustawa o pełnomocnictwach
Polska Ludowa
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Polska Lubelska
the State National Council
the Polish Committee of National Liberation
Sejm
parliament
the rule of law
decree
statute
communism
the communist authority
the People’s Poland
the Polish People’s Republic
Opis:
Poniżej publikowany materiał dotyczy posiedzenia Krajowej Rady Narodowej odbytego w dniu 15 sierpnia 1944 r. w Lublinie. Składa się ono z dwóch części: artykułu monograficznego oraz opracowanego dokumentu źródłowego (protokołu tego posiedzenia). Zagadnienie to nie było badane historyczno-prawnie po 1990 r., mimo że dotyczy zagadnień kluczowych dla ustroju Polski w latach 1944-1989. Analiza ww. protokołu unaocznia ogrom naruszeń praworządności, które legły u podstaw tzw. Polski Ludowej (lata 1944-1952) i PRL (1952). Niby-sejm (KRN) zatwierdził 15 sierpnia 1944 r. dekrety, które wydał organ nie tylko nie posiadający uprawnień do ich wydawania, ale nadto nieistniejący prawnie (PKWN). W niniejszym numerze „Głosu Prawa” zamieszczamy pierwszą część: opracowanie monograficzne.
This material is about the meeting of the State National Council on August 15, 1944, in Lublin. It consists of two parts: the monographic paper and the source document (minutes from the meeting). The issue was not examined from a historical and legal perspectives after 1990, even though it refers to crucial problems of the Polish legal system between 1944 and 1989. An analysis of the above-mentioned protocol demonstrates the scale of rule of law violations, which were at the roots of the People’s Poland (1944-1952) and the Polish People’s Republic (1952). A quasi-parliament (the State National Council) confirmed on August 15, 1944, the decrees which were enacted by an organ not only without powers to do so, but also non-existing in legal terms (the Polish Committee of National Liberation). In this issue of “The Voice of Law”, the first part – the monographic paper – is published.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2022, 5, 1 (9); 188-213
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pion łączności radiowej w ramach Okręgu Białystok Armii Krajowej-Armii Krajowej Obywateli
The Radio Communications Division within the Białystok District of the Home Army-the Civic Home Army
Die Funkabteilung des Bezirks Białystok der Heimatarmee-Bürgerlichen Heimatarmee
Autorzy:
Świerbutowski, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089411.pdf
Data publikacji:
2022-08-30
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
II wojna światowa
Armia Krajowa
Okręg Białystok AK
Armia Krajowa Obywateli
Londyn
łączność radiowa
radiostacje
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
okupacja sowiecka
World War II
Home Army
Białystok District of Home Army
Home Army of the Citizens
London
radio communication
radio stations
Polish
Committee of National Liberation
Soviet occupation
Zweiter Weltkrieg
Heimatarmee
Heimatarmee Bezirk Białystok
Bürgerliche Heimatarmee
Funkverkehr
Radiosender
Polnisches Komitee der Nationalen Befreiung
Sowjetische Besatzung
Opis:
Artykuł porusza zagadnienie sposobu funkcjonowania i działalności pionu łączności radiowej Okręgu Białystok AK. Analizuje dzieje tego pionu, począwszy od jego utworzenia w marcu 1944 r. (po rozwiązaniu Okręgu Białystok AK), po jego rozbicie w wyniku obławy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w lipcu 1945 r. W trakcie ponadrocznej działalności pionu Okręg Białystok nadał kilkadziesiąt depesz – skierowanych zarówno do polskich władz w Londynie, jak i Komendy Głównej. Prezentowały one różne informacje, czasami bardzo ważne, inne natomiast nakreślały panującą na Białostocczyźnie sytuację, w szczególności obraz okupacji sowieckiej.
This article deals with the functions and activity of the radio communication division of the Home Army in the Białystok District. The history of this department is presented, starting from its creation in March 1944 (after the dissolution of the Home Army in the Białystok Area), to its disintegration as a result of a manhunt conducted by the Public Security Office in July 1945. During more than a year’s activity, the Białystok District sent dozens of dispatches – both to the Polish authorities in London and to Command Headquarters. These dispatches concerned various and sometimes very important matters, which included reports outlining the prevailing situation in the Białystok region, in particular the extent of the Soviet occupation.
Der Aufsatz befasst sich mit der Funktionsweise und Tätigkeit der Funkabteilung des bürgerlichen Bezirks Białystok der Heimatarmee. Sie analysiert die Geschichte dieser Division von ihrer Gründung im März 1944 (nach der Auflösung des regulären Białystok-Bezirks der Heimatarmee) bis zu ihrer Auflösung im Zuge der Fahndung des Amtes für öffentliche Sicherheit im Juli 1945. Im Laufe der mehr als einjährigen Tätigkeit der Division hat der Bezirk Białystok mehrere Dutzend Depeschen an die polnischen Behörden in London und an das Hauptquartier versendet. Sie präsentierten verschiedene wichtige Informationen, während andere die vorherrschende Situation in der Region Białystok, insbesondere das Bild der sowjetischen Besatzung, darstellten.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 2 (280); 162-194
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierze wyklęci czy przeklęci
The Cursed or Damned Soldiers
Солдаты отлучённые или проклятые
Autorzy:
Wiktor, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957182.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
cursed soldiers
damned soldiers
National Armed Forces (NSZ)
bourgeoisie-reactionary forces
people-progress forces
class struggle
civil war
Polish Committee of National Liberation (PKWN)
Provisionaly Government
Provisionaly Government of the National Unity
patriotism
people democracy
international situation
the social progress
People’s Republic of Poland
Отлучённые солдаты
проклятые солдаты
Национальные вооружённые силы
буржуазнo-революционные силы
народно-прогрессивные силы
классовая борьба
гражданская война
Польский комитет национального освобождения (ПКНО)
Временное правительство
Временное правительство народного единства
патриотизм
народная демократия
международная обстановка
общественный прогресс
Opis:
This article presents the place, as well as political and military role of the Polish reactionary guerilla in 1944-1948, identified mainly with the National Army Forces (NSZ), named colloquially as „cursed soldiers”. The great part of the Polish people uses, however, the cathegory of „damned soldiers”, which casts the political class and ascribes negative evaluation to this unit. The civil war and the reactionary querilla in the 1940s years are now presented by the reactionary right forces such as the party „Law and Justice” (PiS) as the „inflexible soldiers”, which did not surrender after the War World II and they battled against the People’s Republic of Poland. Under the German occupation they struggled against Polish leftand Soviet parisants and were also collaborating with the Wehrmacht and Gestapo (the Saint Cross Brigade of the NSZ). After WW II they murdered about 20.000 activists and functionaries of leftist political parties, of the state and local governments. Currently, they are presented as new heroes, which is a great historical lie, which established the new ideologic-political myth of the reactionary right forces in Poland as a fundament of the IV Polish Republic. In 1944-1945, Poland decided to chang the military and political situation in the result of liberation from German occupation by the Red Army and the Polish Army. In July, there was established the Polish Committee of the National Liberation, which introduced the people’s democracy, the agrar reform and the social progress. In December 1944, there was founded the Provisionally Government and in June 1945 the Provisionally Government of the National Unity, which were internationally acknowledged by all great powers and states of world. Since then, the Warsaw government had not only revolutionary and political mandate, but also international support to consquently eliminate the military underground („cursed”), which later changed in the terrorist-plunder gangs. At that time, they lost former glory and political authority, especially after the referndum in 1946, the parliamentary election in 1947, and after the amnesty of 1947, which strengthened the current leftin Poland. The National Armed Forces (NSZ) which operated in 1944-1948 are remembered by Poles not as the „cursed soldiers”, but as the „damned soldiers”, who used terror against the civilian people and introduced in Poland the political destabilization and wanted to provoke the III World War. They were armed conterrevolutionists, who buttled against the people’s, democracy and the political power of the working class. They were against new born Polish People’s Republic.
Статья представляет место и воинскую и политико-идеологическую роль польских правых - реакционных партизан за годы 1944-1948, отождествляемой, главным образом с Национальными вооружёнными силами, называемыми «солдаты отлучённые» т.е. отброшенные. Одновременно большая часть польского общества называет их «солдаты проклятые», в чём проявляется классово-политический подход и решительно отрицательная оценка. В данный момент партизанские отряды представляются реакционными правыми, во главе с партией Право и Справедливость (ПиС), как «непреклонные солдаты », которые после окончания войны с немцами не сдали оружие и боролись против народно- демократической Польши. Во время немецкой оккупации боролись с польскими и советскими левыми отрядами, а даже допускались коллаборационизма с оккупантом, как на пример Свентокшиска бригада Национальных вооружённых сил. Оценивается, что от их рук погибло около 20 тысяч деятелей левых партий, государственных и муниципальных служащих. Сегодня, режимный пропагандистский аппарат (IPN - Институт народной памяти) признаёт их новыми героями, что является большой исторической фальшью, основательным мифом правительства реакционных правых в Польше, как один из фундаментов основывающейся т.н. IV Речи Посполитой. В 1944-1945 г. в Польше основательно изменилось военное и политическое положение в итоге освобождения польских земель Советской армией и возрождённым Войском Польским. В итоге деятельности Польского комитета национального освобождения (ПКНО) наступали быстрые революционные перемены, как аграрная реформа, демократизация государственного аппарата, укрепление сил общественного прогресса. В декабре 1944 года возникло Временное правительство, а в июне 1945 года Временное правительство народного единства, признанное тоже западными державами и почти всеми странами мира. С тех пор правительство в Варшаве имело не только революционное и политическое полномочие, но тоже международно-правовое, чтобы бороться государственно-правовыми мерами с вооружённым подпольем, которое «отлучённых» изменило в грабительские, террористические банды. Вместе с укреплением сил польских левых, теряли они значение, особенно после референдума в 1946 году и выборов в законодательный Сейм в 1947, и после амнистии в 1947 годy. Национальные вооружённые силы в годы 1944-1948 запечатлелись в памяти, не как «солдаты отлучённые», а как «проклятые», которые пользовались террором по отношению к гражданам. Стремились к дестабилизации Польши и к третьей мировой войне а тоже пытались перечеркнуть великие политико-государственные достижения, которых польский народ, а особенно рабочий класс, добились вместе с возникновением и дальнейшим развитием Народной Польши.
Źródło:
Studia Orientalne; 2020, 1(17); 81-100
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies