Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christian Personalism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Osobowość chrześcijańska jako motor rozwoju dziejów. Ks. Franciszek Sawicki wobec historiozoficznych propozycji Thomasa Carlyle’a i zwolenników supremacji tłumu
Christian personality as the driving force behind the development of history. Thomas Carlyle‘s historiosophical proposals and the crowd psychology supporters in Father Franciszek Sawicki‘s view
Autorzy:
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148615.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
osobowość chrześcijańska
personalizm chrześcijański
Franciszek Sawicki
kolektywizm
indywidualizm
Christian personality
Christian personalism
Collectivism
Individualism
Opis:
Niewątpliwie dla życia Kościoła istotnym jest kult świętych – inspirujących wiernych, by wieść życie prawe i uczulających na możliwości angażowania swych talentów dla życia Kościoła. Jeden z najważniejszych pomorskich myślicieli okresu międzywojnia – ks. Franciszek Sawicki (1877–1952) rozumie świętość jako aktualizujący się wciąż proces kształtowania ludzkiej osobowości w duchu chrześcijańskiej aksjologii. Osobowość chrześcijańska to najistotniejszy motor kształtowania i rozwoju dziejów. W wartościach chrześcijańskich widzi czynniki, mające wpływ na kształtowanie ludzkiej osobowości w taki sposób, że mają one niebagatelny wpływ dla rozwoju kultury ludzkiej i dziejów cywilizacji. Tym samym swoją personalistyczną, chrześcijańską wizją włącza się w dyskusję między skrajnie indywidualistyczną koncepcją Thomasa Caryle’a czy Maxa Stirnera a kolektywizmem Gustawa Le Bon’a, Karola Marksa i José Ortegi y Gassset’a.
Undoubtedly, a veneration of the saints is essential for the life of the Church – inspiring the faithful to live a righteous life and making them aware of a given opportunities to turn their talents for the life of the Church. One of the most important Pomeranian thinkers of the interwar period, Father Franciszek Sawicki (1877 – 1952), understands holiness as constantly updating process of shaping human personality in the spirit of Christian axiology. Christian personality is the most important driving force behind the shaping and development of history. He considers Christian values as the factors affecting the development of human personality in such a way that they have a considerable impact on the development of human culture and the history of civilization. Thus, his personalistic, Christian vision turns into discussion between the extremely individualistic conception of Thomas Carlyle, Max Stirner and Gustave Le Bon, Karl Marx and José Ortega y Gasset, proponents of collectivism.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 489-499
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie (w rodzinie i w szkole) jako troska o osobę
Education (in the family and in the school) as concern for the person
Autorzy:
Biały, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448504.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
education
gender ideology
the concept of the human person
Christian personalism
care for the person
wychowanie
ideologia gender
pojęcie osoby ludzkiej
personalizm chrześcijański
troska o osobę
Opis:
Problem „wychowania jako troski o osobę” jest tematem jak najbardziej aktualnym i wieloaspektowo ważnym ze względu na pozycję ideologii gender, którą ona sobie wywalczyła w dyskursie wychowawczym w ogóle, a w zakresie szkoły i studiów w szczególności. Stąd też autor, motywowany takim stanem rzeczy, podjął się analizy takich pojęć jak: wychowanie, osoba ludzka, gender, antropologia katolicka, etos (tradycja) rodziny. W sumie doprowadziło to go do następujących wniosków mających charakter egzystencjalny, jak i pedagogiczny: A) Oskarżenia podające pod adresem antropologii chrześcijańskiej, iż zaniedbuje ona w dyskursie metodycznym i wychowawczym temat, jakim jest płeć i seksualność człowieka, są supozycją ideologiczną, nieuzasadnioną naukowo. B) To ideologia gender jest tym stanowiskiem, które wprowadza do procesu wychowawczego implikacje materialistyczno-hedonistyczne, i słusznie jest ona nazywana największym zagrożeniem Kościoła katolickiego XXI wieku, także poprzez ulokowanie prawne i finansowe, jakie posiada (por. gender mainstraeming). C) Temat klauzuli (obiekcji) sumienia powinien być rozstrzygnięty na korzyść jej stosowania również (a może przede wszystkim) w aspekcie wychowawczym. Jest to zagadnienie z problematyką „wychowanie a osoba” mocno związane, jako konstytucyjne uprawnienie wychowawcy rodzica i nauczyciela (lub wychowawcy i rodzica zarazem). W tym zakresie są oni obopólnie powołani do ścisłej współpracy, wynikającej z samej natury rzeczy, którą tradycyjnie określamy pojęciem: wychowanie.
Education as a concern for the person (undertaken at home and at school) is an issue of the most current and multifaceted importance because of the position that gender ideology has won for itself in the educational discussion in general, and in this respect in particular. Hence the author, motivated by this state of affairs, undertook the analysis of such concepts as: education, human person, gender, Catholic anthropology, ethos (tradition) of the family. This resulted in the following conclusions of an existential and pedagogical character: 1) The accusation against Christian anthropology, that it neglects in the methodological and educational discourse the topic of sex and human sexuality, is an ideological supposition, scientifically unjustified. 2) The position of gender introduces into the educational process materialistic-hedonistic connotations and it is rightly called the greatest threat to the Catholic Church of the 21st century because of the legal and financial locations, which it has (cf. gender mainstreaming). 3) The issue of the clause (objection) of conscience should be resolved in favor of its application, also (or perhaps especially) on the level of education. This is a subject strongly connected with our issue, as a constitutional right of educators: parents and teachers (teachers and parents at the same time). In this respect, both are mutually called to a closer cooperation, arising from the very nature of things, which we traditionally define by the concept of “the education of a person”.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 36; 49-63
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba ludzka jako „byt relacyjny” – antropologiczne fundamenty eklezjologii Soboru Watykańskiego II
The Human Person as the “Relational Being” – Anthropological Foundations of Ecclesiology of the Second Vatican Council
Autorzy:
Choromański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956474.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
augustine
aristotle
christian anthropology
philosophical anthropology
bartnik cz.
boethius
cicero
a man
ecclesiology
epicurus
gaudium
et spes
individualism
individual
social being
communion (personal)
the
church
lumen gentium
nature
person
personalism
relational
vatican ii
thomas aquinas
the community
augustyn
arystoteles
antropologia chrześcijańska
boecjusz
cyceron
człowiek
eklezjologia
epikur
gaudium et spes
indywidualizm
indywiduum
istota społeczna
kościół
natura
osoba
personalizm
relacyjność
tomasz z akwinu
wspólnota
antropologia filozoficzna
komunia (osobowa)
Sobór Watykański II
Opis:
In this article the Author proves existence of an intrinsic and inseparable connection between anthropology and ecclesiology. The necessity of the Church as a community of believers can be demonstrated not only by the will of God explicitly expressed in the Holy Scriptures, but also by an anthropological analyses of the very nature of man, who is a social being opened towards God and towards other human beings. In the first part of the article, referring to a long philosophical tradition dating back to pre-Christian times and ending in the modern era, the Author illustrates by many examples the social dimension of human nature deliberately ignoring the biblical data and the teaching of the Magisterium. In the second part, he shows how the Conciliar teaching on the human person based on the Revelation remains in harmony with philosophical, anthropological and scientific arguments depicting human person as a relational (social) being. In the third part of the article, the Author demonstrates the correlation of the Conciliar teaching on the Church as community with anthropological data. The necessity of the Church can be justified not only by the authority of God (Revelation), but also by reflecting on the man’s nature (anthropology). Individualistic conception of faith, to which the Second Vatican Council wanted to react by its ecclesiology of communion, not only does not correspond to the biblical teaching, but also runs counter to the rational thinking on the human person who, in the light of diff erent sciences, is a relational being.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 58-87
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assen Ignatov: The Theomachist and the God-Seeker
Asen Ignatow – w walce przeciw Bogu i w poszukiwaniu Boga
Autorzy:
Dimitrova, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32387978.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Assen Ignatov
religion
theomachy and God-seeking
Marxist-Leninist atheism
Bulgarian intellectuals
Christian personalism and existentialism
Communism as religion
Asen Ignatow
religia
bogoburstwo i poszukiwanie Boga
ateizm marksistowsko-leninowski
bułgarscy intelektualiści
chrześcijański personalizm i egzystencjalizm
komunizm jako religia
Opis:
This article aims to trace the evolution of Assen Ignatov’s attitude towards religion and to outline the main features of this change – from an intellectual whose worldview was initially Marxist to being a dissident philosopher known also for his respect for Christianity. The first part of the study is devoted to the early professional stages of Assen Ignatov’s life (as a lecturer at Sofia University), when he attacked the “Bourgeois” philosophy for its affinity to religion. Gradually, these initial attitudes were seriously shaken, partly because he was one of the very few erudite thinkers in Bulgaria during the “socialist” period who witnessed the dogmatism and narrow interests of the Party philosophers. In addition, his escape to Western Europe was a radical break with the past, specifically with regard to religion. Assen Ignatov interpreted communism as a pseudo-religion from the viewpoint of Christian personalism and existentialism. The author concludes that the radical change of Ignatov’s attitude towards religion shows the measure of his general change of worldview.
Celem artykułu jest prześledzenie ewolucji stosunku do religii Asena Ignatowa: od intelektualisty, którego światopogląd był początkowo marksistowski, do filozofa-dysydenta, znanego również z jego szacunku dla chrześcijaństwa. W pierwszej części zaprezentowane są początkowe etapy w jego życiu zawodowym, kiedy jako wykładowca na Uniwersytecie w Sofii atakował filozofię burżuazyjną z powodu jej pokrewieństwa z religią. Stopniowo postawy te uległy poważnemu zachwianiu (również dlatego, że był on jednym z niewielu bardzo dobrze wykształconych myślicieli w Bułgarii okresu „socjalistycznego”, który obserwował dogmatyzm i wąskie interesy partyjnych filozofów), a jego ucieczka do Europy Zachodniej oznaczała zerwanie z przeszłością, szczególnie w odniesieniu do religii. Asen Ignatow interpretował komunizm jako pseudoreligię z punktu widzenia chrześcijańskiego personalizmu i egzystencjalizmu. Autorka konkluduje, że radykalny zwrot w postawie Ignatowa wobec religii jest wyrazem głębszych zmian o charakterze światopoglądowym.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie i potrzeba chrześcijańskiego wychowania moralnego w kontek-ście kryzysu moralnego Europy.
Understanding and the Need of Christian Moral Education in the Context of the European Moral Crisis
Autorzy:
Filipczuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496067.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
pedagogika chrześcijańska
Jezus Chrystus
personalizm
wychowanie moralne
kształtowanie sumienia
manipulacja
europejska tożsamość
Christian pedagogy
Jesus Christ
personalism
moral upbringing
formation of conscience
manipulation
European identity
Opis:
Kryzys europejskiej cywilizacji objawia się w kryzysie człowieczeństwa, kry-zysie sumienia, w prawnie usankcjonowanym przekreśleniu życia. Dodat-kowo wielu kompromituje chrześcijaństwo brakiem zastosowania zasad moralnych w codziennym życiu. Warto więc podjąć spór o wartości funda-mentalne, na których wznoszony jest gmach struktury społeczeństwa i jego kulturowy firmament. Kształtowanie dojrzałych postaw ludzkich i chrześcijańskich stanowi współ-cześnie wielkie wyzwanie. Aby temu procesowi podołać, należy ukazać isto-tę chrześcijańskiej pedagogii, wskazać na fundamentalną rolę sumienia w wychowaniu oraz dostrzec poważne zagrożenie ukryte w manipulacji. Po-wyższe zagadnienia, w skrótowej oczywiście formie, stanowią strukturę tego artykułu.
The crisis of European civilization manifests itself in the crisis of humanity, crisis of conscience as well as in the legitimate devaluation of life. Apart from it, many people compromise Christianity as they fail to follow moral principles in everyday life. It is, therefore, most important to undertake a discussion on the essential values which constitute the founda-tions on which the edifice of the structure of society and its cultural back-ground is being erected. The shaping of mature human and Christian attitudes appears to be nowadays a great challenge. To cope with this process, it is necessary to visualize the notion of Christian pedagogy, to emphasize the fundamental role of conscience in education, as well as to indicate the threat hidden in manipulation. The above issues, presented, of course, in a concise form, constitute the essence of this article.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 1; 23-36
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako podmiot katechezy w kontekście zmieniającej się sytuacji społeczno‑kulturowej
The child as the subject of catechesis in the context of changing socio‑cultural situation
Autorzy:
Filipiak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558827.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dziecko
katecheza
pedagogika
personalizm chrześcijański
podmiotowość
przemiany kulturowe
wychowanie religijne
catechesis
child
Christian personalism
cultural transformations
pedagogy
religious education
subjectivity
Opis:
Dokumenty Kościoła na temat katechezy postulują postrzeganie dzieci jako aktywnych i świadomych podmiotów przekazu wiary. Artykuł podejmuje kwestię rozumienia podmiotowości dziecka w historii katechezy oraz problematykę dzieciństwa we współczesnej kulturze. Dzieci żyją w coraz bardziej skomplikowanym świecie, w którym dochodzą do głosu takie zjawiska jak indywidualizm, pluralizm i zerwanie z tradycją. W tym kontekście pojawia się pytanie o zadania, które ma do spełnienia katecheza, by sprostać wyzwaniom obecnego czasu i jednocześnie pozostać „wierną człowiekowi”. W tym celu konieczne jest przede wszystkim uznanie prawa dziecka do „pierwszej naiwności”, poszukiwanie adekwatnego języka oraz uczenie wiary, a nie tylko religii.
Christian anthropology is personalistic, i.e. the man is a person who has unique position among other beings. The current catechetical documents of the Church require therefore that those to whom communication of the faith is addressed are seen as active, conscious subjects and not as passive objects of education. This also applies to children. Social changes of the past 20 years have had a decisive influence on the situation of the child in Poland. The article approaches the issue of understanding the child’s subjectivity in the history of catechesis as well as the problems of childhood in contemporary culture. It may be said that the children of today live in an increasingly complex world in which such processes as (i) individualism, (ii) pluralism and (iii) breaking the continuity of tradition come to the fore. In this context, the question arises what tasks catechesis has to perform, in order to meet the challenges of our times. At the same time catechesis should remain faithful to the principle that in the process of the faith communication, the child must be an active subject, conscious and co‑responsible, and not merely a silent and passive recipient. For this purpose it is necessary (i) to recognize the right of the child to “first naivety”, (ii) to search for an adequate language and (iii) to teach the faith, not just religion by means of incorporating elements of the celebration combined with recounting the history of salvation to the catechetical process.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 28; 43-71
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stefan Wyszyński’s Personalistic Vision of Upbringing
Autorzy:
Gruca-Miąsik, Urszula
Parzyszek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199260.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
personalism
Christian personalism
upbringing
Opis:
The personalistic concept of man, especially the one based on the philosophy of St. Thomas Aquinas, underscores the full autonomy of the human person, his freedom, the gradual discovery of the truth and good, and choices in accord with this cognition. The key issue in Stefan Wyszyński’s personalism is the integral vision of the human person. This personalism is a system of upbringing that respects the nature and value of man who ‘humanizes’ the world and expresses himself while constantly evolving. He gives a personal, social and dynamic character to the community in which he functions. He has a right to be brought up in keeping with his nature and ultimate destiny.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2020, 11, 2; 79-90
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie przez codzienność życia w rodzinie w ujęciu profesor Teresy Kukołowicz
Education through everyday life in the family in the view of professor Teresa Kukołowicz
Autorzy:
Kornas-Biela, Dorota Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475327.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Teresa Kukołowicz, rodzina, wychowanie, wychowanie przez codzienność, personalizm chrześcijański
Teresa Kukołowicz, family, upbringing, upbringing in everyday life, Christian personalism
Opis:
The article addresses the issue of upbringing through everyday life in the family in the context of the work of Professor Teresa Kukołowicz, an outstanding educator who contributed to the reactivation of pedagogical studies at the Catholic University of Lublin and for many years was the head of the Institute of Pedagogy at KUL. T. Kukołowicz took up the issues of family life in the spirit of Christian personalism. She emphasized the huge role of upbringing in everyday life not only for children in the family, but also for all family members. The primary educational task of parents is to bring up children to know and love God, to include them in the Church, to develop their faith and to develop the children's capacity as persons. Education through everyday life in the family consists of: the presence of parents, testimony of everyday life, frequent and honest dialogue and conversation, family table as a meeting place, both everyday and festive domestic customs and symbols in the family, taking responsibility and shared responsibility, as well as caring for the common good.
Artykuł podejmuje zagadnienie wychowania przez codzienność życia w rodzinie w kontekście twórczości Profesor Teresy Kukołowicz, wybitnego pedagoga, która przyczyniła się do reaktywacji studiów pedagogicznych w KUL i przez wiele była kierownikiem Instytutu Pedagogiki KUL. Problematykę życia rodzinnego T. Kukołowicz podejmowała w duchu personalizmu chrześcijańskiego. Podkreślała ogromną rolę wychowania w codzienności nie tylko dla dzieci w rodzinie, ale też dla wszystkich członków rodziny. Podstawowym zadaniem wychowawczym rodziców jest doprowadzenie dziecka do poznania i umiłowania Boga, włączenie go do Kościoła i rozwój jego wiary oraz rozwój potencjalności dziecka jako osoby. Na wychowanie przez codzienność w rodzinie składa się: obecność rodziców, świadectwo życia codziennego, częsta i szczera rozmowa/dialog, stół rodzinny jako miejsce spotkania, domowa obyczajowość zarówno codzienna jak i świąteczna oraz symbole w rodzinie, podejmowanie odpowiedzialności i współodpowiedzialności oraz troska o dobro wspólne. 
Źródło:
Family Forum; 2019, 9; 211-231
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sporne zagadnienia antropologiczne i historiozoficzne w rozważaniach Jacques’a Maritaina
Contentious Anthropological and Historiosophical Issues in Jacques Maritain’s Deliberations
Autorzy:
Kotula, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762581.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jacques Maritain
humanizm integralny
personalizm
nowa cywilizacja chrześcijańska
integryzm
integral humanism
personalism
new christian civilization
integrism
Opis:
Celem artykułu jest omówienie problematyki związanej z filozofią francuskiego neotomisty Jacques’a Maritaina. Szczególny akcent położony jest na stanowiska krytyczne wobec rozwiązań proponowanych przez Maritaina, ponieważ ten aspekt jest mało rozpowszechniony w polskiej refleksji personalistycznej. Podstawowe pytanie, jakie przyświeca podjętym tu rozważaniom, odnosi się do jakości i zasadności takich Maritainowskich teorii, jak nowa cywilizacja chrześcijańska oraz rozróżnienie na osobę i jednostkę. Całość rozważań osadzona jest na gruncie filozofii klasycznej, ponieważ Maritain starał się być kontynuatorem tej myśli.
The aim of the article is to discuss the issues related to the philosophy of the French neo-thomist Jacques Maritain. Special emphasis is placed on positions critical of the solutions proposed by Maritain, because this aspect is not very common in polish personalistic reflection. The fundamental question which determined considerations in article is the quality and validity of such Maritainian theories as the new christian civilization and the person-to-individual distinction. All considerations are based on classical philosophy, because Maritain tried to be a continuator of this trend.
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 58, 2; 147-167
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i aktualność nauki prymasa Stefana Wyszyńskiego o podmiotowości narodu
Significance and Timeliness of the Teachings of Primate S. Wyszyński on the Personhood of Nations
Autorzy:
Kowalczyk, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050934.pdf
Data publikacji:
2020-03-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stefan Wyszyński
naród
naród chrześcijański
podmiotowość narodu
Kościół
personalizm
osoba społeczna
antropologia społeczna
nation
christian nation
personhood of nations
Church
personalism
societal person
societal anthropology
Opis:
Według kardynała Stefana Wyszyńskiego naród to najwyższa postać życia społecznego. Ma on swoją tożsamość wewnętrzną, która odróżnia go od innych narodów, przy jednoczesnym współistnieniu z nimi. Świadomość swojej odrębności i wewnętrznej niezależności stanowi właśnie o podmiotowości narodu. Poziom relacji z innymi narodami warunkuje w narodzie chrześcijańskim system wartości ukształtowany na relacjach do Trójcy Świętej.
According to Cardinal Stefan Wyszyński the nation is the highest form of societal life. It has its own internal identity and individuality which distinguish it from other nations co-existing alongside it. A properly defined identity, built upon the foundation of Christianity, precludes nationalism, since in a Christian nation international relations are conditioned with reference to the Holy Trinity. Polish contemporary society today needs clear points of reference; certainly Cardinal S. Wyszyński’s teaching can be one of them. Poland and, more broadly, Europe, need new impetus in regaining a full awareness of the necessity of bravely upholding fundamental values. The times through which the great Primate led the Church in Poland were difficult, but it was possible not only to defend the community of nation and Church in Poland, but this community also offered a wonderful testimony of faith and of a heroic stance, exemplified by the figures of St. John Paul II, Bl. Jerzy Popiełuszko, and many others. Today a new socio-political situation has arisen in Poland and in Europe. There is war in the east; in the western part of the continent an increasingly more formidable migration crisis has been ignited; everywhere there can be seen a spiritual, moral, crisis, an identity crisis. All of this is telling us that it is necessary to return to fundamental values, built on the basis of Christianity and ancient culture. It is these values which were the very core of the socio-anthropological thought of Cardinal Wyszyński, especially his teaching on Christian nationhood. The Primate emphasizes not only the significance and human dignity of the individual person, but also points to the collective, the community, as an organic society, forming a personal reality, indirectly created by God. In his preaching Cardinal Wyszyński created an original concept of the personhood of a society, which is subject to – just as is an individual person – all the laws of the salvation history process.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 117-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Anthropology Versus the New Anthropology and the Quest for Human Perfection
Autorzy:
Kraj, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828636.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
human perfection
Christian personalism
modern science
modern philosophy
dualism
technique
spiritual effort
virtue
Opis:
In the current debate, we witness a conflict between the Christian concept of man vs. concepts that justify in vitro fertilization (IVF), genetic enhancement, or the reassignment of sexuality. Modern concepts cannot disregard the historic perspective of the consistent doctrines that the Catholic Church has maintained throughout her 2000-year history and which constitute the precursors of contemporary bioethics. Although she has adjusted specifics occasionally to address new developments, she has always based doctrine on immutable core principles. The current conflict lies neither in the novelty of the new proposals, nor in a conflict between religious and lay worldviews, but rather in concepts of man and human perfection. Some human traits may be regarded as disordered and incompatible with a particular concept of human perfection. The new proposals tend to involve physical changes based on technological manipulation, with a goal of developing a superior being, while Christian proposals do not seek to manipulate man’s being, but to develop his existing potential within criteria of acceptable reason. The new proposals rely on a Cartesian view which constitutes a human as his mind (cogito ergo sum), which has dominion over his body including authority to reengineer it according to any project that mind conceives. In contrast, the Christian concept views the human subject as a unity of mind and body, which may not be reshaped to meet a questionable goal of human perfection. The technological tools within the new concepts are in no way superior to the more personal attributes like virtues, perfection of the human will, prayer, and ascesis within the Christian concept.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2014, 2, 1; 19-28
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man in The Universal Encyclopedia of Philosophy
Autorzy:
Krąpiec, Mieczysław A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507460.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
man
soul
body
creation
death
resurrection
person
decision
nature
second nature
action
morality
fulfillment
Aristotle
Thomas Aquinas
Jesus Christ
Christian philosophy
Christian anthropology
Thomistic personalism
Universal Encyclopedia of Philosophy
Opis:
The author attempts to first review the most general and culturally important statements on the subject of man, and then present the developed and rationally justified conception of man as a personal being who, by his action, transcends nature, society, and himself. This conception, unique in world literature, finds its expression in St. Thomas Aquinas’s Summa Theologiae, which presents a justifying context for man’s origin and life, ontic structure, individual and social actions, and his eschatic fulfillment by the intervention of the Incarnate God—Jesus Christ. In his Summa, Aquinas not only considers and rationally justifies all the basic aspects of the nature of man who transcends the world by his conscious and free action, but also takes into consideration various anthropological theories developed in ancient Greece and Rome.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 4; 597-664
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osiągnięcia profesora Wojciecha Słomskiego na gruncie personalizmu
Autorzy:
Kwiatkowski, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158611.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
philosophy
personalism
Christian philosophy
Wojciech Słomski
Opis:
According to professor Słomski, personalism is a juxtaposition of many currents which simultaneously concern human being in every way, the meaning in the world around him, and relation with the surroundings. This is a certain kind of an innovatory approach because so far it was commonly believed that not every current concerning human being can be discussed in the context of personalism and not each of them adjusts to it. Additionally, Professor Słomski has emphasized in this way that personalism can be treated as one of the components of Christian philosophy and can determine its range. Moreover, for Wojciech Słomski all the premises creating contemporary personalism can be a cause for which it can be treated as a comprehensive, very essential philosophical system which a key task is a desire to get an answer to urgent questions and social issues appearing in the present world. The exceptionality of professor Słomski’s conception is contained, first of all, in the way of perception of personalism as a tool which makes possible getting the answer to questions appearing contemporarily. It happens so mainly because along with the civilization progress and social development, and undergoing global tendencies, social problems gain a completely new dimension which practically has not existed so far.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 1(3); 121-127
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizm chrześcijański w ujęciu Wojciech Słomskiego
Autorzy:
Kwiatkowski, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158558.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
philosophy
personalism
Christian philosophy
Wojciech Słomski
Opis:
Słomski defining philosophy of the XXIst century recognizes that in order to understand it, it is necessary to define how those threats, resulted first of all from the technological progress and transformations caused by this progress, were defined earlier. Personalism in Słomski’s perspective is the compilation of various currents which deal with the individual and his relations with surroundings, and also these ones which say about the individual in the wider context. However, the key currents which made the largest impression on him are as follows: Christian thought, Marxism and existentialism. Słomski has drawn the biggest inspiration simply from them, and believed thereby that the whole truth was contained in those currents. The truth on how the individual should be perceived contemporarily and with what problems is supposed to cope, and thereby he is able to define which factors determine the individual and influence his situation, worldview, and the system of values which he is guided by in his life. According to Professor Słomski, the present personalism can be treated as a certain kind of a comprehensive philosophical system. However, its the most important task and aim is an attempt to give an answer to appearing more and more often new social problems on which one using philosophy, ethics or other sciences dealing with such issues so far cannot get the answer. It happens so mainly because along with the civilization progress, and the social development and undergoing global tendencies, social problems gain a completely new dimension which practically has not existed so far.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 1(1); 57-81
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizm jako model teoretyczny w ujęciu Wojciecha Słomskiego
Autorzy:
Kwiatkowski, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158604.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
philosophy
personalism
Christian philosophy
Wojciech Słomski
Opis:
Christian personalism accepts, first of all, the principles of belief and professes the philosophy which is compatible with that belief. Human life is not possible without a community, i.e., in total isolation, however, one cannot also profess here another extreme view that reputedly man cannot find fulfilment without these relations, and what follows it, his life does not have to limit only to living with others, and also it does not restrict to functioning in the community. Since it turns out that both individualism and a personal life are equally essential here. One should also care about the personal life which not always has to be connected with co-existence with different individuals. However, for this view is essential to find suitable centering for both these attitudes and adopting this one which allows to develop fully. It is interesting that part of the experts on the subject who also try to make characteristics of the theoretical model believe that personalism in Mounier’s perspective cannot be perceived for Christian personalism, however, it assumes that Christianity is one of these elements which are indispensable to improve a social life.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(2); 49-65
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies