Temat: Cell Transplantation - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Perspectives of use of bone marrow cells in future therapy of brain diseases
Możliwosci wykorzystania komórek szpiku kostnego w przyszłej terapii chorób mózgu
Autorzy:: Opydo-Chanek, Małgorzata
Pasiut, Szymon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1938534.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: Bone Marrow Cells
cell therapy
Brain
Transplantation
Rehabilitation
komórki szpiku kostnego
terapia komórkowa
mózg
transplantacja
rehabilitacja
Opis:: Medical problems associated with the increasing number of patients suffering from brain diseases have resulted in a constant search for effective therapeutics. Considering the complicated pathological processes occurring in diseases of the central nervous system and the limited capability of the neural tissue to regenerate, therapy of neurological diseases is extremely difficult. The lack of efficient medical treatment results in complex problems associated with rehabilitation and thus in functional disturbances, which prevent patients from restoring their independence and returning to complete, also professional, activity, Cell therapy has recently been considered as a possible approach in the treatment of brain diseases. Its aim is to supply pathologically changed brain tissue with factors promoting regeneration and with cells that may replace the damaged ones. Bone marrow cells have become a potential source of cells in this type of therapy. Bone marrow contains at least two major kinds of stem cells: haematopoietic stem cells, which give rise to the blood cells and mesenchymal stem cells, which can differentiate into cells of mesenchymal lineage and produce an array of growth factors essential for repair. The review presents the achievements of studies on use of bone marrow cells in the therapy of various brain diseases of traumatic or neurodegenerative aetiology.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2007, 11(1); 31-39
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The role of satellite cells in skeletal muscle regeneration
Rola komórek satelitarnych w regeneracji mięśnia szkieletowego
Autorzy:: Harasiuk, Dorota
Górski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1942938.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: satellite cells
Myoblasts
Myogenic Regulatory Factors
self-renewal
Cell Transplantation
komórki satelitarne
mioblasty
mięśniowe czynniki transkrypcyjne
samoodnowa
przeszczepy komórkowe
Opis:: Skeletal muscles are composed of multinucleated fibers that cannot divide. They retain the ability to regenerate due to the presence of mononucleated cells, called satellite cells. Mitotically quiescent satellite cells are located between the sarcolemma and the basal lamina of the muscle fiber. They can be activated in response to muscle injury. Then they proliferate, differentiate and eventually fuse to damaged myofibers or fuse together to form new myofibers. A part of the activated cells escape differentiation and restore the pool of quiescent satellite cell under the basal lamina of the newly formed muscle fibers. A decline in the number and activity of satellite cells results in an impaired regeneration potential of aged muscle. However regeneration can be improved by modification of the microenvironment of the skeletal muscle. Satellite cells have been considered as a source for cell-based therapies in the treatment of diseases such as muscular dystrophies, heart failure, insufficient function of external urethral sphincter. They can be derived easily from skeletal muscle biopsies and cultured in vitro before cell transplantation. After injection to the host muscle they undergo a myogenic differentiation program. In the case of muscle dystrophy, clinical trials have demonstrated a lack of health improvement after transplantation. This was the result of the poor survival and limited migratory capacity of the injected cells. More promising results were obtained when satellite cells were transferred to the locally damaged muscles. This article demonstrates the role of satellite cells in skeletal muscle regeneration, and the possibilities of their use in cell-based therapies in the case of diseases where muscle fibers are impaired.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2009, 13(3); 25-32
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Experimental allogenic transplantation of cornea endothelial cells in cats
Autorzy:: Kielbowicz, Z.
Kuryszko, J.
Strzadala, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31702.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: experimental transplantation
transplantation
cornea
endothelial cell
cat
endothelium
Opis:: Background: The aim of the present study was assessing the possibility of experimental allogenic transplantation of cat cornea endothelial cells, multiplied in vitro, into the anterior chamber of the eyeball in recipient cats. The reason for undertaking the research is the need to develop a method that would help in the cornea treatment in animals with corneal opacification following cataract surgery, as well as lens dislocation, injuries and endothelium degeneration. Methods: Cats aged 10-12 months were used in the experiment. Cornea fragments consisting of the posterior limiting membrane and posterior epithelium were placed in Iscove;s medium with addition of 10% foetal calf serum. Multiplied in vitro cells were injected into the anterior chamber of recipient cats. The cornea was subject to histological, histometric and SEM examination on the 3rd, 7th, 20th and 30th day after the surgery. Results: Micromorphological examination of the cornea showed full restitution of its endothelium 30 days after transplantation. Complete regeneration of structures indispensable for normal functioning of the posterior epithelium occurred as a result of implantation. Conclusions: In this study the results show that implantation of the cells of posterior corneal epithelium of donor cats, multiplied into vitro and injected into the anterior chamber of recipient cats. The cornea regained its full function, the layer of the posterior epithelium was regenerated and the stroma stabilized, presenting the image of full and proper corneal translucency.
Źródło:: Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 4
1505-1773
Pojawia się w:: Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Brachyterapia o wysokiej mocy dawki u chorych na raka szyjki macicy
High dose rate brachytherapy in cervical cancer: an update
Autorzy:: Żółciak-Siwińska, Agnieszka
Jońska-Gmyrek, Joanna
Staniaszek, Jagna
Kawczyńska, Maryla
Kulik, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031065.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: 3D planning
HDR brachytherapy
allogeneic hematopoietic stem cell transplantation
brachyterapia HDR
cervical cancer
computed tomographye treatment
extracorporeal photopheresis
mesenchymal stem cells
planowanie trójwymiarowe (3D)
principles of treatment
rak szyjki macicy
tomografia komputerowa
zasady leczenia
Opis:: Selection of optimal treatment modality in a patient with cervical cancer depends on FIGO clinical stage. At stages IB2-IVA, the cornerstone of treatment is radiochemotherapy. As first step, patients undergo irradiation from external fields combined with chemotherapy (cisplatin, 40 mg/m2, QW). Brachytherapy is used as second-line treatment – an essential component thereof – enabling delivery of high dose of radiation to both genital organs and tumor. Quality of this treatment directly correlates with local control of the disease, long-term overall survival and quality of life of patients after completion of therapy. The paper presents current principles of high dose rate (HDR) brachytherapy in cervical cancer patients. Discussed are principles of two-dimensional (2D) planning, used to date in about 50% of brachytherapy centers worldwide, as well as three-dimensional (3D) magnetic resonance (MR)-based planning. As availability of MR in ours and many other oncology centers is limited, a computed tomography-based modification of gynecologic recommendations GIN GEC ESTRO has been suggested. Therapeutic areas are defined: high-risk clinical target volume (HR CTV) and intermediate risk clinical target volume (IR CTV) which may be safely contoured based on clinical exam and CT study, when no MRI is available. Acceptable doses for critical organs are listed. Based on own experience, indications and limitations for use of intraparenchymal (interstitial) and intracavitary applications were developed.
Wybór metody leczenia chorych na raka szyjki macicy jest uzależniony od stopnia zaawansowania, ocenionego według klasyfikacji FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics). Zasadniczą metodą leczenia chorych na raka szyjki macicy w stopniach zaawansowania IB2-IVA jest radiochemioterapia. W pierwszym etapie przeprowadzane jest napromienianie z pól zewnętrznych wraz z chemioterapią z zastosowaniem cisplatyny w dawce 40 mg/m2, raz w tygodniu. W kolejnym etapie leczenia stosuje się brachyterapię. Brachyterapia jest istotną częścią leczenia, umożliwiającą podanie wysokiej dawki na narząd rodny wraz z guzem, a jakość tego leczenia ma wpływ na kontrolę miejscową nowotworu (LC), przeżycia odległe (OS), jak również na jakość życia chorych po zakończeniu terapii. W pracy przedstawiono zasady obowiązujące współcześnie podczas leczenia brachyterapią o wysokiej mocy dawki (high dose rate brachytherapy, HDR) u chorych na raka szyjki macicy. Opisano zasady planowania w systemie dwuwymiarowym (2D), stosowanym do dzisiaj mniej więcej w połowie ośrodków brachyterapii na świecie, oraz planowania w systemie trójwymiarowym (3D) na podstawie rezonansu magnetycznego (MR). Ponieważ dostępność MR w naszym i wielu ośrodkach onkologicznych jest utrudniona, zaproponowano modyfikację rekomendacji GIN (Gynaecological) GEC ESTRO dla potrzeb planowania, opierając się na tomografii komputerowej. Zdefiniowano obszary terapeutyczne: HR CTV (high-risk clinical target volume), IR CTV (intermediate risk clinical target volume), jakie można bezpiecznie konturować, opierając się na badaniu klinicznym i TK, przy braku MR. Opisano dopuszczalne dawki dla narządów krytycznych. Na podstawie własnych doświadczeń opracowano wskazania i ograniczenia w zastosowaniu aplikacji śródtkankowych i śródjamowych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 264-271
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Discovering diagnostic gene targets for early diagnosis of acute GVHD using methods of computational intelligence on gene expression data
Autorzy:: Fiasch'e, M.
Morabito, F. C.
Verma, A.
Kasabov, N.
Cuzzola, M.
Iacopino, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/91634.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Społeczna Akademia Nauk w Łodzi. Polskie Towarzystwo Sieci Neuronowych
Tematy:: acute graft-versus-host disease
aGVHD
haematopoietic stem cell transplantation
HSCT
immunologic attack
diagnosis
computational intelligence
gene expression data
Opis:: This is an application paper of applying standard methods of computational intelligence to identify diagnostic gene targets and to use them for a successful diagnosis of a medical problem - acute graft-versus-host disease (aGVHD). This is the major complication after allogeneic haematopoietic stem cell transplantation (HSCT) in which functional immune cells of donor, recognize the recipient as ”foreign” and mount an immunologic attack. In this paper we analyzed gene-expression profiles of 47 genes associated with allo-reactivity in 59 patients submitted to HSCT. We have applied different dimensionality reduction techniques of the variable space, combined with different classifiers to detect the aGVHD at onset of clinical signs. This is a preliminary study which utilises both computational and biological evidence for the involvement of a limited number of genes for the diagnosis of aGVHD. Directions for further studies are also outlined in this paper.
Źródło:: Journal of Artificial Intelligence and Soft Computing Research; 2011, 1, 1; 81-89
2083-2567
2449-6499
Pojawia się w:: Journal of Artificial Intelligence and Soft Computing Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Leczenie sterydoopornej ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi
Treatment of steroid-resistant acute graft-versus-host disease
Autorzy:: Rzepecki, Piotr
Gawroński, Krzysztof
Młot, Beata
Oborska, Sylwia
Pielichowski, Wojciech
Waśko-Grabowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031062.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute graft-versus-host disease
allogeneic hematopoietic stem cell transplantation
extracorporeal photopheresis
leczenie ratunkowe
mesenchymal stem cells
mezenchymalne komórki macierzyste
ostra choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi
przeszczepienie alogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych
salvage treatment
zewnątrzustrojowa fototerapia
Opis:: Use of allogeneic hematopoietic stem cell transplantation is increasing continuously as a consequence of continuing progress of medical techniques, allowing implementation of this procedure even in patients where previously it was considered contraindicated. It is successfully used in the treatment of both several hematologic malignancies and other conditions. Still, a major concern remains the development of graft-versus-host disease (GvHD) as a complication of this kind of therapy. Treatment of choice in acute forms of stage II-IV GvHD are steroids (prednisolone, 1-2 mg/kg/d) combined with calcineurin inhibitors (cyclosporine A or tacrolimus). Steroid-resistant patients constitute a considerable therapeutic challenge, as they require enhanced immunosuppression. Standard management of these patients depends on experiences of particular center and usually an individual therapeutic strategy is warranted. No controlled clinical trials are available, documenting a favorable effect on survival of a particular salvage procedure in the setting of a steroid-resistant GvHD. In this situation, the following agents may be used: mycophenolate mofetil, methotrexate, pentostatin, mTOR inhibitors, anti-TNF-α and anti-IL-2 antibodies as well as mono- and polyclonal anti-T-lymphocyte antibodies. Non-pharmacological options include the use of extracorporeal photopheresis and infusion of allogeneic mesenchymal stem cells. In order to improve its effectiveness, salvage therapy should be instituted as quickly as possible, at best during the first 2 weeks after diagnosis of GvHD. Nevertheless, overall effectiveness and toxicity of most therapeutic modalities are far from satisfactory. Current research focuses on regulatory T-lymphocytes and small molecules affecting signal transmission between antigen-presenting cells and effector cells.
Zastosowanie przeszczepiania alogenicznych komórek macierzystych krwiotworzenia stale wzrasta z uwagi na stały postęp technik medycznych, pozwalających na kwalifikację do wykonania tej procedury u chorych, którzy uprzednio mieli do niej przeciwwskazania. Jest ona z powodzeniem stosowana w leczeniu wielu nowotworów hematologicznych oraz innych schorzeń. Nadal poważnym problemem pozostaje rozwój choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD) jako powikłanie użycia tej formy terapii. Leczeniem z wyboru ostrej postaci GvHD w stopniu II-IV są glikokortykoidy (prednizolon) w dawce 1-2 mg/kg/dziennie, w połączeniu z inhibitorami kalcyneuryny (cyklosporyna A lub takrolimus). Chorzy stery-dooporni stanowią bardzo poważny problem terapeutyczny, wymagają bowiem nasilenia immunosupresji. Standard postępowania u tych pacjentów zależy od doświadczeń ośrodka leczącego i zazwyczaj obowiązuje indywidualne podejście do chorego. Brakuje kontrolowanych badań klinicznych udowadniających wpływ na przeżycie konkretnego postępowania ratunkowego w leczeniu sterydoopornej ostrej GvHD. Można zastosować w tej sytuacji: kwas mykofenolowy, metotreksat, cyklofosfamid, pentostatynę, inhibitory mTOR, przeciwciała przeciwko TNF-a czy IL-2 oraz mono- i poliklonalne przeciwciała skierowane przeciwko limfocytom T. Opcje niefarmakologiczne obejmują użycie zewnątrzustrojowej fotote-rapii czy alogenicznych mezenchymalnych komórek macierzystych. W celu poprawy jego skuteczności leczenie ratunkowe w przypadku stwierdzenia sterydooporności powinno być zastosowane jak najszybciej, najlepiej w ciągu 2 tygodni od rozpoznania GvHD. Niemniej jednak ogólna skuteczność i toksyczność większości podejść terapeutycznych są niezadowalające. Przyszłość to zastosowanie regulatorowych limfocytów T czy użycie małych cząsteczek wpływających na przekazywanie sygnału pomiędzy komórkami prezentującymi antygen a komórkami efektorowymi.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 253-263
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Rola przeszczepiania autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych w leczeniu guzów litych
Autologous hematopoietic cell transplantation in the treatment of solid tumors
Autorzy:: Młot, Beata
Gawroński, Krzysztof
Oborska, Sylwia
Pielichowski, Wojciech
Rzepecki, Piotr
Waśko-Grabowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031041.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: autologous hematopoietic stem cell transplantation
germ cell tumors
high-dose chemotherapy
neuroblastoma
solid tumors
guzy lite
guzy zarodkowe
nerwiak płodowy
przeszczepianie autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych
wysokodawkowa chemioterapia
Opis:: High-dose chemotherapy (HDC) followed by autologous stem cell transplantation (ASCT) has been used in the treatment of solid tumors since the ‘80s. Standard indications include breast cancer, ovarian cancer and germ cell tumors. Results of several phase II trials confirmed a beneficial effect of this therapeutic strategy on recurrence-free survival and total survival compared with conventional chemotherapy. Unfortunately, in most types of solid tumors, this effect has not been confirmed by phase III trials. Subsequently, the number of autologous transplantations in breast cancer decreased considerably. There is no evidence for any favorable effect of HDC in brain tumors and small cell lung cancer. According to 2006 EBMT recommendations, HDC followed by administration of hematopoietic cells is a therapeutic option in cases of therapy-resistant or recurrent primarily extragonadal germ cell tumors. A matter of debate is the use of this technique with similar indications in patients with germ cell tumors originating in the gonads. The first report on the effectiveness of HDC as first-line treatment of non-epithelial soft tissue tumors was by Pritchard et al. (1998). They documented improved event-free survival and total survival after administration of high doses of melphalan in children with stage IV neuroblastoma, achieving complete or very favorable partial remission after completed induction chemotherapy and surgical treatment. To date, neuroblastoma remains the only neoplasm, where randomized trials in children confirmed a favorable effect of transplantation of autologous hematopoietic cells on final treatment outcome.
Wysokodawkowa chemioterapia (HDC) z następowym przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych (ASCT) jest stosowana w leczeniu guzów litych od lat 80. Najczęstszymi wskazaniami były: rak sutka, rak jajnika i guzy zarodkowe. Wyniki wielu badań drugiej fazy wskazywały na korzystny wpływ tej metody leczenia na przeżycie wolne od nawrotu i całkowite przeżycie w porównaniu z konwencjonalną chemioterapią. Niestety, dla większości typów guzów litych efekt ten nie został potwierdzony w badaniach trzeciej fazy. Znacząco spadła liczba autologicznych przeszczepień w raku sutka. Nie znaleziono dowodów o wyższości HDC w guzach mózgu i raku drobnokomórkowym płuca. Według stanowiska EBMT z 2006 roku wysokodawkowa chemioterapia z następową podażą komórek krwiotwórczych stanowi opcję terapeutyczną w przypadkach opornych bądź nawrotowych guzów zarodkowych o pierwotnym punkcie wyjścia pozagonadalnym. Dyskusyjna jest sprawa zastosowania tej metody w podobnych wskazaniach u chorych z guzem zarodkowym wywodzącym się z gonad. Pierwszym doniesieniem potwierdzającym skuteczność zastosowania wysokodawkowej chemioterapii w leczeniu pierwotnym nowotworów nienabłonkowych tkanek miękkich była praca Pritcharda i wsp. z 1998 roku. Autorzy udokumentowali w niej poprawę przeżycia wolnego od zdarzeń i całkowitego przeżycia (ES i OS) po zastosowaniu wysokich dawek melfalanu u dzieci w stadium IV neuroblastoma, które uzyskały całkowitą lub bardzo dobrą częściową remisję po zakończeniu chemioterapii indukcyjnej i leczeniu operacyjnym. Do chwili obecnej neuroblastoma pozostaje jedynym nowotworem, w przypadku którego w badaniu randomizowanym (u dzieci) wykazano korzystny wpływ przeszczepienia autologicznych komórek krwiotwórczych na ostateczne wyniki leczenia.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 169-185
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Skuteczność preparatu Trivagin w przywróceniu i utrzymaniu prawidłowego ekosystemu pochwy u kobiet leczonych z powodu nawracającej waginozy bakteryjnej
Role of Trivagin in restoration and maintenance of normal vaginal ecosystem in women treated for recurrent bacterial vaginosis
Autorzy:: Harasim-Dylak, Agnieszka
Roguska, Magdalena
Maździarz, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031061.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Trivagin
autologous hematopoietic stem cell transplantation
bacterial vaginosis
flora bakteryjna pochwy
germ cell tumors
high-dose chemotherapy
infekcje pochwy
neuroblastoma
probiotyk doustny
solid tumors
Opis:: Physiologic vaginal bacterial flora is a dynamic balanced ecosystem encompassing microbes populating vaginal mucosa, products of their metabolism and secretions of vaginal glands. Normal composition of vaginal flora may be altered by pathogenic bacteria, fungi and yeasts, chemical factors, disturbed natural immune processes and also due to iatrogenic intervention, e.g. antibiotic therapy and surgical procedure. The aim of the present paper is to assess the role of Trivagin in restoring and maintaining normal vaginal flora in women with recurrent bacterial vaginosis (BV). Study population consisted of 60 women. Thereof, 30 women were patients with recurrent genital infections. Control group included randomly selected asymptomatic women. All patients underwent a standard gynecologic examination with assessment of vaginal secretion. Next, Trivagin has been administered for 20 days. Upon completion of treatment, vaginal secretion was re-assessed as direct sample study. Results obtained in both groups were compared. In the study population, signs and symptoms of BV resolved in 65% and subjective improvement was seen in 91% of the patients, according to the Amsel criteria. Conclusions: Trivagin promotes restoration and maintenance of physiologic vaginal flora in women with recurrent BV. Unique composition of the preparation (Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus gasseri, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus plantarum) including species most frequently found in Polish females, enables an effective restoration of vaginal flora, while easy application by oral route significantly improves compliance and treatment outcomes.
Fizjologiczna flora bakteryjna pochwy stanowi dynamiczną równowagę pomiędzy mikroorganizmami zasiedlającymi jej błonę śluzową a produktami ich metabolizmu i wydzieliną gruczołów. Prawidłowy skład flory może zostać naruszony przez chorobotwórcze bakterie, grzyby, czynniki chemiczne, zaburzenia naturalnych procesów immunologicznych, a także na skutek jatrogennej ingerencji, takiej jak stosowanie antybiotyków czy przebycie zabiegów chirurgicznych. Celem pracy była ocena wpływu stosowania preparatu Trivagin na przywrócenie prawidłowej flory bakteryjnej u kobiet z nawracającą waginozą pochwy (bacterial vaginosis, BV). Materiał stanowiło 60 kobiet. Grupa badana obejmowała 30 pacjentek z nawracającymi infekcjami w obrębie narządów płciowych. Grupa kontrolna składała się z 30 losowo wybranych bez-objawowych kobiet. U wszystkich pacjentek przeprowadzono badanie ginekologiczne z oceną wydzieliny pochwowej. Następnie przez 20 dni stosowano preparat Trivagin. Po ukończeniu leczenia ponownie przeprowadzono ocenę wydzieliny pochwowej w preparacie bezpośrednim. Porównano wyniki w obu grupach. U 65% kobiet w grupie badanej stwierdzono ustąpienie cech i objawów bakteryjnej waginozy oceniane według kryteriów Amsela oraz subiektywną poprawę w ocenie 91% pacjentek. Wnioski: Trivagin pomaga w przywróceniu i utrzymaniu fizjologicznej flory pochwy wśród kobiet z nawracającymi infekcjami bacterial vaginosis. Wyjątkowy skład preparatu (Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus gasseri, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus plantarum) uwzględniający gatunki najczęściej występujące w Polsce pozwala na właściwe odbudowanie naturalnej flory bakteryjnej, a łatwość jego stosowania - podaż doustna - w znaczący sposób poprawia wyniki leczenia.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 245-252
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Trójlekowy schemat leczenia: aprepitant, palonosetron i deksametazon w zapobieganiu nudnościom i wymiotom po chemioterapii BEAM z następowym przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych
Three-drug regimen (aprepitant + palonosetron + dexamethasone) for prevention of nausea and vomiting associated with beam chemotherapy preceding transplantation of autologous hematopoietic stem cells
Autorzy:: Pielichowski, Wojciech
Gawroński, Krzysztof
Młot, Beata
Oborska, Sylwia
Waśko-Grabowska, Anna
Rzepecki, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031049.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: NK-1 receptor antagonists
antagoniści receptora NK1
antagoniści receptora serotoninowego
antiemetic therapy
glikokortykoidy
hematopoietic stem cell transplantation
high-dose chemotherapy
leczenie przeciwwymiotne
przeszczepienie komórek krwiotwórczych
serotonin receptor antagonists
steroids
wysokodawkowa chemioterapia
Opis:: Aim of paper: Assessment of effectiveness of three-drug regimen of antiemetic treatment (aprepitant + palonosetron + dexamethasone) in preventing early and delayed nausea and vomiting associated with high-dose BEAM chemotherapy prior to transplantation of autologous hematopoietic cells. Obtained results were compared with effectiveness of one- or two-drug regimens (palonosteron or ondansetron + dexamethasone) implemented in historic control groups. Material and methods: Ninety-six patients were recruited (42 with Hodgkin lymphoma and 54 with non-Hodgkin lymphoma). Subgroups of patients were age-, gender-, weight- and stage-matched and suitable for statistical analysis. Myeloablative chemotherapy was administered according to the BEAM protocol. Effectiveness in preventing early nausea and vomiting was assessed since the start of chemotherapy until 24 hours after termination thereof. Delayed nausea and vomiting were assessed during 5 consecutive days after termination of cytostatic treatment. Severity of nausea was assessed using a 4-tiered scale: no nausea, mild nausea (not compromising everyday activity), moderate nausea (slightly affecting everyday activity) and severe nausea (significantly affecting everyday activity). Clinical response in terms of inhibition of vomiting was assessed as follows: complete response (no vomiting), mayor response (1-2 vomiting episodes), minor response (3-5 vomiting episodes), no response (over 5 vomiting episodes). Overall clinical response to antiemetic medication (nausea and vomiting) was assessed using a 4-tiered scale: good, intermediate, poor and none. Results and conclusions: Three-drug antiemetic regimen is significantly more effective than two-drug regimen, particularly in preventing early nausea and vomiting in patients receiving BEAM chemotherapy prior to transplantation of autologous hematopoietic cells.
Cel pracy: Ocena skuteczności trójlekowego schematu leczenia przeciwwymiotnego: aprepitant, palonosetron z deksametazonem, w zapobieganiu nudnościom i wymiotom wczesnym i późnym po zastosowaniu wysokodawkowej chemioterapii BEAM z następowym przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych. Uzyskane wyniki porównano ze skutecznością schematów stosowanych w grupie kontrolnej: palonosetron lub ondansetron z deksametazonem. Materiał i metody: Oceniono 96 chorych (42 z ziarnicą złośliwą i 54 z chłoniakiem nieziarniczym). Badane grupy pacjentów były porównywalne w analizie statystycznej. Jako chemioterapię mieloablacyjną podawano BEAM. Skuteczność w zapobieganiu nudnościom i wymiotom wczesnym badano w czasie od rozpoczęcia chemioterapii do 24 godzin po jej zakończeniu. W przypadku nudności i wymiotów późnych okres obserwacji obejmował następne 5 dni po zakończeniu leczenia cytostatykami. Nasilenie nudności oceniano w 4-stopniowej skali: brak nudności, łagodne (bez wpływu na codzienną aktywność), średniego stopnia (niewielki wpływ na codzienną aktywność) i ciężkie (znaczący wpływ na codzienną aktywność). Odpowiedź w zakresie hamowania wymiotów była oceniana następująco: całkowita (brak wymiotów), większa (1-2 epizody wymiotne), mniejsza (3-5 epizodów wymiotnych), brak odpowiedzi (>5 epizodów wymiotnych). Całkowitą odpowiedź na zastosowanie leczenia przeciwwymiotnego (nudności + wymioty) oceniano w 4-stopniowej skali: wysoka, pośrednia, słaba i brak skuteczności. Wyniki i wnioski: Trójlekowy schemat leczenia przeciwwymiotnego jest znacząco skuteczniejszy niż program dwulekowy, zwłaszcza w zapobieganiu nudnościom i wymiotom wczesnym u chorych otrzymujących chemioterapię BEAM przed przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 95-103
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego
Hemorrhagic cystitis
Autorzy:: Młot, Beata
Gawroński, Krzysztof
Oborska, Sylwia
Pielichowski, Wojciech
Waśko-Grabowska, Anna
Rzepecki, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031084.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chemioterapia
chemotherapy
hematopoietic stem cell transplantation
hemorrhagic cystitis
krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego
niewydolność nerek
przeszczepianie krwiotwórczych komórek macierzystych
radioterapia
radiotherapy
renal failure
Opis:: Hemorrhagic cystitis (HC) is a common complication in oncologic patients undergoing chemotherapy, radiotherapy or auto- and allotransplantation of hematopoietic stem cells. Cytostatics most prone to cause diffuse inflammation of the urinary bladder with concomitant bleeding include alkylating agents (e.g. cyclophosphamide and ifosfamide). The direct toxic agent are their metabolites, mainly acrolein. Nearly 20% of patients undergoing radiotherapy for pelvic malignancies experience bladder-associated complications, including HC. On the other hand, HC caused by cytostatics administered in the scope of conditioning protocol, affects 1-25% of patients undergoing transplantation. There are two forms of HC – early and delayed. The former is a result of preparatory protocols preceding graft injection or previous therapy and the flatter has usually viral etiology. Traditional means to prevent HC include adequate hydration, implementation of the so-called forced diuresis and administration of mesna, which contributed to a significant reduction of incidence of early HC. Effective treatment of delayed HC appears to rely on timely administration of antiviral drugs. Delayed diagnosis of HC or inadequate treatment may lead to urine retention with subsequent renal failure and even death. This paper presents, based on current literature, guidelines concerning prevention, diagnosis and treatment of HC.
Krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego (HC) jest częstym powikłaniem występującym u chorych z chorobą nowotworową leczonych chemioterapią, radioterapią, jak również poddawanych procedurze auto- lub alotransplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych. Do cytostatyków, które najczęściej wywołują rozlany stan zapalny pęcherza moczowego z krwawieniem, należą leki alkilujące, m.in. cyklofosfamid i ifosfamid. Bezpośrednim czynnikiem toksycznym są ich metabolity, zwłaszcza akroleina. Około 20% chorych poddawanych radioterapii z powodu nowotworów miednicy małej doświadcza różnego stopnia powikłań ze strony pęcherza moczowego, m.in. HC. Z kolei krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego wtórne do podawanych w ramach reżimu kondycjonującego cytostatyków dotyczy 1-25% chorych poddanych transplantacji. Wyróżniamy wczesne i późne HC – wczesne jest wynikiem stosowania reżimów przygotowawczych przed podaniem przeszczepu lub wcześniejszej terapii, późne ma najczęściej etiologię wirusową. Tradycyjnym sposobem zapobiegania HC jest nawodnienie chorego, stosowanie tzw. diurezy forsowanej oraz podawanie mesny, dzięki której znacząco spadła częstość występowania wczesnego krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego. Skuteczna terapia późnego HC wydaje się opierać na stosowaniu leków przeciwwirusowych. Zbyt późne rozpoznanie krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego bądź zastosowanie niewłaściwego leczenia może doprowadzić do retencji moczu z następczą niewydolnością nerek, a nawet zgonem chorego. W niniejszej pracy autorzy przedstawili, opierając się na aktualny doniesieniach, wytyczne dotyczące profilaktyki, diagnostyki oraz terapii krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 71-87
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Metoda podawania predegenerowanych komórek Schwanna do płynu mózgowo-rdzeniowego w urazach rdzenia kręgowego u szczurów
Method of administration of the pre-degenerated Schwann cells to the cerebrospinal fluid in rats’ spinal cord injury
Autorzy:: Smętek, Joanna
Sordyl, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038568.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: komórki schwanna
uszkodzenie rdzenia kręgowego
transplantacja komórek
płyn mózgowo-rdzeniowy
schwann cells
spinal cord injury
cell transplantation
cerebrospinal fluid
Opis:: INTRODUCTION The spinal cord injury (SCI) is one of the major causes of disability, which generally strikes down young and healthy people. Despite the progress in the treatment of SCI, a complete recovery is still found in very few cases. Therefore, new methods of stimulation of regeneration of injured nerve fi bers are under intensive investigation. Schwann cells are considered to be one of crucial stimulators of regeneration. The aim of our study was to elaborate the method of activated Schwann cells culturing as well as their grafting into the injured rat spinal cord. MATERIAL AND METHODS Schwann cells obtained from in vivo pre-degenerated rat sciatic nerves were cultured in originally prepared medium. Then, rat’s spinal cord was focally injured and after 24 hours about 3 x 105 GFP-transfected cells were grafted into the cisterna magna. The injections were repeated 7 and 14 days later. Twelve weeks after the injury, spinal cords were collected and subjected to histological procedures. The survival rate and expansion of grafted cells were evaluated by means of the confocal microscope. RESULTS It was proved for the fi rst time, that Schwann cells could be administered safely into the cisterna magna. The cells obtained from pre-degenerated peripheral nerves survive in injured spinal cord and have ability to migration into the site of injury and integration with the injured spinal cord. CONC LUS IONS Schwann cells obtained from in vivo predegenerated rats’ sciatic nerves could be safely administered into the cerebromedullary cistern. Grafted cells are able to survive as well as to migrate freely in the CSF, especially towards the injury area.
WSTĘP Uszkodzenie rdzenia kręgowego jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności, która dotyka młode, zdrowe osoby. Mimo postępu różnych metod leczenia, nadal w niewielu przypadkach udaje się przywrócić pełną sprawność chorym. W związku z tym, ciągle poszukuje się nowych metod wspomagających regenerację uszkodzonych włókien nerwowych. Istotną rolę wspomagającą tę odnowę przypisuje się komórkom Schwanna. Celem naszego badania było opracowanie metody hodowli aktywowanych komórek Schwanna oraz ich wszczepiania do uszkodzonego rdzenia kręgowego szczurów. MATERIAŁ I METODY Komórki Schwanna pozyskane z predegenerowanych in vivo nerwów kulszowych szczurów były namnażane w podłożu o specjalnie opracowanym, autorskim składzie. Następnie uszkadzano punktowo rdzeń kręgowy (Th12) i po 24 godzinach podawano do zbiornika wielkiego (podpotylicznego) ok. 3 x 105 komórek transfekowanych białkiem GFP. Iniekcje komórek powtórzono po 7 i 14 dniach. Po 12 tygodniach od uszkodzenia, pobierano rdzenie i poddawano je obróbce histologicznej. Przy użyciu mikroskopu konfokalnego oceniano przeżywalność oraz ekspansję wszczepionych komórek. WYNIKI Udowodniono po raz pierwszy, iż komórki Schwanna można podawać w sposób bezpieczny do zbiornika wielkiego. Komórki Schwanna z predegenerowanych nerwów obwodowych przeżywają w uszkodzonym rdzeniu kręgowym oraz migrują do miejsca uszkodzenia. WNIOSKI Komórki Schwanna pozyskiwane z predegenerowanych in vivo szczurzych nerwów kulszowych mogą być bezpiecznie podawane do zbiornika wielkiego drogą nakłucia podpotylicznego. Wszczepione komórki mają zdolność nie tylko do przeżywania w PMR, ale mogą swobodnie migrować, szczególnie w miejsce uszkodzenia rdzenia kręgowego.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 1; 35-42
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Z-BEAM jako nowy reżim przygotowawczy w przeszczepianiu komórek krwiotwórczych – prezentacja przypadku
Z-BEAM: a novel conditioning regimen in hematopoietic stem cell transplantation. Case report
Autorzy:: Krzysztof, Gawroński
Piotr, Rzepecki
Sylwia, Oborska
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031078.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chłoniaki nieziarnicze
conditioning
hematopoietic stem cell transplantation
ibritumomab tiuxetan
ibrytumomab tiuksetanu
kondycjonowanie
non-Hodgkin lymphoma
przeszczepianie krwiotwórczych komórek macierzystych
radioimmune therapy
radioimmunoterapia
rituximab
rytuksymab
Opis:: Low-grade lymphomas pose a considerable therapeutic problem, as they yield to treatment very reluctantly. Not infrequently we are faced with resistance to chemotherapy. This type of lymphomas are usually seen in persons of middle or advanced age, rarely in people under 30. Due to the presence of CD20+ receptor on cell membranes of lymphoma originating from B-cells, monoclonal antibody anti-CD20+ (rituximab) has been introduced to the therapy. This has certainly resulted in improved outcomes. Of value in consolidation treatment of low-grade lymphomas is also autologous or allogenic hematopoietic cell transplantation (autoHSCT, alloHSCT). As escalation of dose of cytostatics as myeloablative treatment prior to autoHSCT or alloHSCT may not guarantee total eradication of residual lymphoma cells, research focuses on treatment modalities which might improve late outcomes in this tumor type. In this setting useful proved radioimmunotherapy with 90Y-ibritumomab tiuxetan (Zevalin). Zevalin combined with high-dose chemotherapy can be used now as a component of myeloablative treatment prior to autoHSCT. Reduced intensity conditioning (RIC) contributes to reduced mortality associated with standard conditioning protocol administered prior to transplantation, but may facilitate disease recurrence. Radioimmunotherapy using ibritumomab may reduce recurrence rate and, as a conditioning measure, may be initiated on the outpatient setting, prior to admission to bone marrow transplantation center. Labeling of antibodies and their application must take place at a Nuclear Medicine Unit, observing all necessary precautions and regulations concerning radiation protection. Administration of ibritumomab is preceded by application of two doses of rituximab: 250 mg/m2, 7 days and 4 hours prior to the RIT procedure. The dose of rituximab administered one week before, according to recommended protocol of ibritumomab use, initially preceded dosimetry (administration of indium-labeled antibodies).
Chłoniaki o niskim stopniu złośliwości stanowią istotny problem terapeutyczny, gdyż bardzo trudno poddają się leczeniu. Nierzadko spotykamy się z opornością na chemioterapię. Zazwyczaj chłoniaki tego typu występują u ludzi w średnim lub starszym wieku. Rzadziej u chorych młodszych (poniżej 30. roku życia). W związku z obecnością ekspresji receptora CD20+ na błonach komórkowych komórek chłoniaka wywodzącego się z komórek B zaczęto stosować poza chemioterapią przeciwciało monoklonalne antyCD20+ (rytuksymab). Oczywiście udało się dzięki temu przeciwciału poprawić efekty terapeutyczne. Swoją wartość w leczeniu konsolidującym chłoniaków o niskim stopniu złośliwości ma też przeszczepienie autologicznych bądź alogenicznych komórek krwiotwórczych (autoHSCT i alloHSCT). Ponieważ eskalacja dawek cytostatyków jako leczenie mieloablacyjne przed autoHSCT i alloHSCT może nie zapewniać pełnej eradykacji resztkowych komórek chłoniaka, poszukuje się metod terapeutycznych, które poprawiłyby odległe efekty leczenia tego typu nowotworów. Tutaj swoje miejsce znalazła radioimmunoterapia za pomocą 90Y-ibrytumomabu tiuksetanu (Zevalin). Zevalin wraz z wysokodawkową chemioterapią można obecnie stosować jako jeden ze składników leczenia mieloablacyjnego przed autoHSCT. Kondycjonowanie o zredukowanej intensywności (RIC) zmniejsza śmiertelność związaną ze schematem przygotowawczym stosowanym przed podaniem przeszczepu, ale mogą zdarzać się nawroty choroby. Radioimmunoterapia z zastosowaniem ibrytumomabu jest procedurą, która może zmniejszyć częstość nawrotów choroby i może być jako kondycjonowanie rozpoczynana ambulatoryjnie, zanim chory zostanie przyjęty do ośrodka przeszczepiania szpiku. Samo przygotowanie (znakowanie) przeciwciał i ich podanie musi się odbyć w Zakładzie Medycyny Nuklearnej, z zachowaniem niezbędnych środków ochrony radiologicznej. Podanie ibrytumomabu poprzedza infuzja dwóch dawek rytuksymabu: 250 mg/m2, 7 dni i 4 godziny przed samą procedurą RIT. Dawka rytuksymabu podana tydzień wcześniej, zgodnie z zalecanym schematem podania ibrytumomabu, pierwotnie poprzedzała dozymetrię (podanie przeciwciała znakowanego indem).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 165-175
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Post-transplant care after allogeneic hematopoietic stem cell transplantation
Autorzy:: Karakulska-Prystupiuk, Ewa
Dwilewicz-Trojaczek, Jadwiga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1065069.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: hematopoietic stem cell transplantation
post-transplant care
post-transplant complications
Opis:: Around 25,000 people annually worldwide are subject to the procedure of allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (HSCT). As the number of procedures has been on the rise, post-transplant care is becoming an essential part of work at transplant centres and general practitioners’ offices. Advances in technology and supportive therapies extend long-term survival of patients after HSCT, which increases the risk of complications resulting from exposure before, during and after transplant procedures. The complications may lead to significant morbidity, deteriorated quality of life, and late mortality in patients who have received hematopoietic stem cells. Statistical analyses have shown that the survival rate of post-HSCT patients is ca. 30% lower than expected, and that infections, organ failure and secondary cancers lead to mortality in this population of patients.
Źródło:: OncoReview; 2015, 5, 1; A33-A41
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Invasive pulmonary aspergillosis in a child with acute myeloid leukaemia: pharmacotherapy and surgical management
Autorzy:: Styczyński, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1064789.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: amphotericin B lipid form
chemotherapy
haematopoietic stem cell transplantation
invasive fungal disease
invasive fungal infection
pulmonary aspergillosis
Opis:: This paper reports on diagnostic and therapeutic management of pulmonary invasive fungal disease (IFD) in a child with relapsed acute myeloid leukaemia, undergoing chemotherapy followed by haematopoietic stem cell transplantation. Surgical management with resection of the involved lung tissue was based on the location of fungal infiltrates close to large circulatory vessels. After examination of resected pulmonary tissue, a diagnosis of proven IFD was done. This case report is an example that aspergillosis is usually the cause for pulmonary IFD. Pharmacotherapy of pulmonary IFD should be based on compounds with good penetration to lung tissue: amphotericin B lipid form or voriconazole.
Źródło:: OncoReview; 2016, 6, 4; A169-174
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Recurrent invasive pulmonary aspergillosis or breakthrough fungal infection in a child after haploidentical hematopoietic stem cell transplantation
Autorzy:: Ociepa, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1064850.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: breakthrough infection
children
hematopoietic stem cell transplantation
invasive fungal infection
invasive pulmonary aspergillosis
Opis:: Invasive fungal infections (IFI) are devastating and life-threatening infections affecting especially immunocompromised patients. We report on a case of a 14-year-old boy with myelodysplastic syndrome (MDS), after haploidentical hematopoietic stem cell transplantation, in whom invasive pulmonary aspergillosis (IA) was diagnosed and successfully treated with subsequent (despite the secondary antifungal prophylaxis) IA or breakthrough infection development. Thanks to intensive and broad spectrum antifungal treatment (voriconazole upfront therapy, followed by a combination of voriconazole and micafungin, and eventually by the amphotericin B lipid complex), significant improvement was accomplished.
Źródło:: OncoReview; 2016, 6, 3; A122-127
2450-6125
Pojawia się w:: OncoReview
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Cell Transplantation" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język