Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Benedykt XVI" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 225
Tytuł:
Życie konsekrowane wobec relatywizmu w świetle nauczania Benedykta XVI
Consecrated Life Against Relativism in the Light of Benedict XVIʼs Teaching
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916546.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
consecrated life
relativism
Benedict XVI
contemporary world
Christian spirituality
życie konsekrowane
relatywizm
Benedykt XVI
duchowość chrześcijańska
współczesny świat
Opis:
This article presents Pope Benedict XVI’s juxtaposition of consecrated life and relativism in the contemporary world. The Pope believes that relativism is today one of the most dangerous threats to the Christian faith. Benedict XVI counters this contemporary phenomenon with the answer given by Christianity. The life of the people who are totally devoted to God stays in visible opposition to the contemporary relativistic mentality. Consecrated life translates into the exclusive love for Jesus Christ and the devotion to Him within the Church. Consecrated persons recognise the absolute primacy of God. Through the practice of evangelical counsels, they closely accompany and follow Jesus. Consecrated life, due to its nature, is atestimony of finding and recognizing Jesus Christ as the Truth that one can entrust oneself to.
Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie życia konsekrowanego wobec relatywizmu we współczesnym świecie na podstawie nauczania papieża Benedykta XVI. Według papieża relatywizm jest dzisiaj jednym z największych zagrożeń dla wiary chrześcijańskiej – Benedykt XVI przeciwstawia mu odpowiedź, jaką daje chrześcijaństwo. W widocznej opozycji do współczesnej mentalności relatywistycznej znajduje się życie osób poświęconych na własność Bogu. Życie konsekrowane realizuje wezwanie do wyłącznej miłości Chrystusa i służby Jemu w Kościele. Osoby zakonne żyją absolutnym prymatem Boga, a przez ślubowanie rad ewangelicznych idą drogą naśladowania Jezusa bardziej z bliska. Natura życia konsekrowanego sprawia, że jest ono świadectwem odnalezienia Jezusa Chrystusa jako Prawdy, której można całkowicie powierzyć siebie
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 135-156
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie konsekrowane w służbie poszukiwania sensu według Benedykta XVI
Consecrated Life in the Service of Searching for Sense – Benedict XVI’s approach
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920497.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
consecrated life
Benedict XVI
sense
search for God
życie konsekrowane
Benedykt XVI
sens
poszukiwanie Boga
Opis:
The article presents the significance of consecrated life in the service of searching for sense as viewed by Benedict XVI. The Pope shows in his teaching the contemporary crisis of sense and values; he also urges and reminds us of the sense of our existence – a question that is deeply inscribed into human nature. Consecrated life is (and has ever been since its very beginnings) the search for God: quaerere Deum. The person fully devoted to God sets Christ, “eternal Sense,” in the centre of his/her life and commits himself/herself totally to Him. Benedict XVI teaches that consecrated life, being a special way of following Christ and entrusting to Him one’s whole existence, is the evidence of finding life’s sense and constitutes an aid for those who search for it.
Artykuł przedstawia znaczenie życia konsekrowane w służbie poszukiwania sensu według Benedykta XVI. W swoim nauczaniu papież zwraca uwagę na zjawisko współczesnego kryzysu sensu i wartości, a zarazem przypomina o wpisanym głęboko w naturę ludzką pytaniu o sens istnienia. Życie konsekrowane jest (i było od samych początków) poszukiwaniem Boga: quaerere Deum. Osoba poświęcona Bogu na własność stawia w centrum swego życia Chrystusa, „odwieczny Sens”, i całkowicie powierza Mu siebie. Zgodnie z nauczaniem Benedykta XVI życie konsekrowane, będące drogą specjalnego naśladowania Chrystusa i poddania Jemu całej egzystencji, jest świadectwem odnalezienia sensu życia i stanowi pomoc dla poszukujących go.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 323-344
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwiastowanie Maryi (Łk 1,26–38) jako paradygmat powołania do życia konsekrowanego w świetle myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
The Annunciation of Mary (Lk 1:26–38) as a Paradigm of Vocation to Consecrated Life in the Light of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Thought
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434366.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
consecrated life
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
vocation
Mary
życie konsekrowane
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI
Maryja
powołanie
Opis:
Artykuł przedstawia wydarzenie zwiastowania Maryi (Łk 1,26–38) jako paradygmat powołania do życia konsekrowanego w świetle myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Specyfikę wezwania do wyłącznej miłości Chrystusa i służby Jemu w Kościele na drodze rad ewangelicznych można pełniej zrozumieć w odniesieniu do zwiastowania. Powołanie do życia konsekrowanego rodzi się z wyłącznej inicjatywy Boga i jest dziełem Jego nieskończonej miłości; jest pozytywną odpowiedzią Bogu na Jego zaproszenie do wyzwolenia się z ograniczeń własnej woli, z idei samorealizacji, z uczuć nieuporządkowanych, aby zanurzyć się w wolę Boga i dać się przez nią prowadzić. Benedykt XVI poleca osobom konsekrowanym, by – tak jak Maryja żywo zachowująca w pamięci wydarzenie zwiastowania – wracały do wydarzenia decydującego o kształcie ich życia, by pamiętały o „pierwszej miłości”, o istotnych początkach ich drogi życia całkowicie oddanego Bogu. Egzystencja osób poświęconych na własność Bogu ma być przeniknięta wiarą i wiernością Bogu, zgodnie z wypowiedzianym Jemu „tak”. Wydarzenie zwiastowania Maryi może być wzorem, typem w rozeznawaniu powołania do życia konsekrowanego.
This article presents the Annunciation of Mary (Lk 1:26–38) as a paradigm of vocation to consecrated life in the light of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s thought. The specificity of the call to the exclusive love of Christ and service to Him in the Church by the evangelical counsels can be understood more deeply in relation to the Annunciation. A vocation to the consecrated life arises from the initiative of God alone and is a gift of His infinite love; is a positive response to God’s invitation to free oneself from the limitations of one’s own will, from ideas of self-fulfilment, from disordered tendencies, in order to immerse oneself in the will of God and let oneself be led by it. Benedict XVI encourages consecrated persons to go back, like Mary who vividly remembers the event of the Annunciation, to that decisive event in their lives, to remember their “first love,” the essential beginning of their way of life totally dedicated to God. The life of those devoted to God must be permeated by faith and fidelity to God, according to the “yes” they have said to Him. The event of the Annunciation of Mary can be a model, a type in discerning a vocation to consecrated life.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 131-152
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZNAKI NADZIEI TRUDNEGO „DZIŚ” POSOBOROWEGO KOŚCIOŁA
Die Hoffnungszeichen im schwierigen „Heute“ der nachkonziliaren Kirche
Autorzy:
Czaja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594936.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
polski Kościół
świeccy w Kościele
nowa ewangelizacja
chrześcijańska nadzieja
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Evangelii gaudium
Opis:
Bereits am Anfang des 20. Jh. schrieb Prof. Roman Rogowski über die pol- nische Kirche, dass sie „etwas verloren“ in der gegenwärtigen Situation zu sein scheint. Nicht zuletzt ist das eine Konsequenz der schnellen Veränderungen in der heutigen Welt, in der eine Anthropologie herrscht, die den Menschen im Zen- trum des Interesses stellt und für Gott keinen Platz übrig lässt. Es gibt aber auch zahlreiche innerkirchliche Gründe, die für diese Krisensituation verantwortlich sind. Trotzdem darf man mit Zuversicht in die Zukunft schauen, denn gleichzeitig erscheinen auch viele Zeichen der Hoffnung, zu denen z.B. ein neues ekklesia- les Bewusstsein, das wachsende Engagement der Laien in der Kirche oder eine dynamische Entwicklung der kirchlichen Bewegungen gehören. Die Erneuerung verlangt jedoch nach einem konkreten Handeln, vor allem nach der Verwirkli- chung der Forderungen einer neuen Evangelisierung und nach dem missiona- rischen Engagement, wozu uns die Päpste Benedikt XVI. und Franziskus im wegweisenden Dokument Evangelii gaudium ermutigen. Die Christen können dadurch die Schönheit und den Wert des Glaubens neu entdecken und das daraus kommende Potenzial der Hoffnung für die Welt schöpfen.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 125-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie psalmów w życiu chrześcijanina w świetle nauczania Benedykta XVI
The Importance of the Psalms in the Life of a Christian in the Light of the Teaching of Benedict XVI
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30140871.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christian spirituality
Benedict XVI
psalms
prayer
duchowość chrześcijańska
Benedykt XVI
psalmy
modlitwa
Opis:
This article presents the importance of the Psalms in the life of a Christian in the light of the teaching of Benedict XVI. The Psalms allow us to dialogue with God in His words. They are a true school of prayer: they teach us to turn to God in every state of mind, in every situation and with every emotion that man experiences. The Psalms take on their full meaning and value in the light of the Person of Jesus Christ. In praying the psalms, the Christian addresses himself to the Father in Christ and with Christ, opening himself to a new perspective which has its ultimate interpretative key in the paschal mystery. In this way he comes to know the Saviour better and can deepen his relationship with Him. Praying the Psalms is important in the contemporary context because, in times of crisis of hope and forgetfulness of God, it teaches us to seek reliable support in the Creator and Saviour and to turn always to Him.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 41; 279-294
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie pojęcia duszy dla rozwoju twierdzeń eschatologicznych. Dogmatyczne implikacje reformy liturgicznej Vaticanum II w świetle nauczania J. Ratzingera/Benedykta XVI
The Sense of the Concept of Soul for Developement of Eschatological Contentions. Dogmatic Implications of the Liturgical Reorganization by Vaticanum II According to J. Ratzinger's/Benedict's XVI Teaching
Autorzy:
Trojnar, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051094.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dusza
eschatologia
liturgia
J. Ratzinger/ Benedykt XVI
soul
eschatology
liturgy
J. Ratzinger/ Benedict XVI
Opis:
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat we współczesnej refleksji teologicznej zrodził się kryzys pojęcia duszy, który wyraźnie wpłynął na kształt rzymskiej liturgii. Rezygnacja z terminu traktowanego dotąd przez chrześcijańską antropologię jako składnik, na którym opiera się nieśmiertelność, doprowadziła w konsekwencji do zmiany obrazu człowieka i jego ostatecznego przeznaczenia. W odpowiedzi J. Ratzinger/Benedykt XVI, odwołując się do tradycji liturgicznej, uznał pojęcie ludzkiej duszy za kluczowe w wyjaśnianiu prawd eschatologicznych. Jednocześnie wskazał na przyczyny kryzysu pojęcia duszy i dostrzegł płynące z niego zagrożenia dla chrześcijańskiej wiary.
In a contemporary theological reflection, recent several dozen years have brought a crisis of the concept of the soul that distinctly influenced the shape of the Roman liturgy. Resignation of the term, treated by Christian anthropology as a component on which immortality is based, consequently led to a change of a man’s image and his final destiny. In response, J. Ratzinger/Benedict XVI, referring to the liturgical tradition, recognized the concept of human soul as a key phrase in explaining eschatological truths. At the same time he indicated some reasons for this phenomenon and noticed its dangers for Christianity.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 193-202
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie osoby w misterium Chrystusa i kościoła wobec ideologii w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
The significance of „person” in the mystery of Christ and the church against ideology according to Joseph Ratzinger / Benedict XVI
Autorzy:
Gacka, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31036766.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
osoba
ideologia
istnienie
relacja
Chrystus
Kościół
Benedict XVI
person
ideology
subsistence
relation
Christ
Church
Opis:
Według J. Ratzingera-Benedykta XVI hermeneutycznym ośrodkiem Pisma Świętego, ukazującego zbawczą historię Boga z ludźmi, jest misterium Chrystusa i Kościoła (Christus et Ecclesia, por. św. Augustyn). Wzajemną więź stanowi relacja Miłości, czyli relacja osobowa. Wiara chrześcijańska nie odnosi się bowiem do idei, tylko do Osoby. U początku bycia chrześcijaninem jest spotkanie z Osobą Chrystusa. Jezus to imię Boga, które znaczy „Bóg zbawia”. J. Ratzinger dostrzegł dwa okresy w kształtowaniu się pojęcia osoby w teologii: (1) przejście od substancji do subsystencji (hipostazy), (2) przejście od subsystencji do relacji, zatem osoba to nie tylko samoistność, ale samoistność relacyjna, subsystencja relacyjna (relatio subsistens). Osoba ludzka jest jednością ciała i duszy, corpore et anima unus (KDK, 14). Według J. Ratzingera–Benedykta XVI stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boga oznacza, że osoba ludzka jako subsystencja w relacji jest ukonstytuowana w relacji do Boga i bliźnich. Obraz Boga wyraża nie tylko rozumność i wolność, co dotychczas podkreślano, ale podobieństwo do Boga Osobowego (Communio Personarum) oznacza, że odniesienie do Boga i odniesienie do bliźniego konstytuują osobę ludzką, stanowią jej strukturę konstytutywną jako istoty relacyjnej (communio personarum). To oznacza, że osoba ludzka bez relacji do Boga i bliźniego nie może żyć. Miłuj Boga i bliźniego, to czyń, a będziesz żył! (por. Łk 10, 27–28). Podobnie jak Jan Paweł II, Benedykt XVI uważał, że autentyczna demokracja możliwa jest tylko w państwie prawnym i w oparciu o poprawną koncepcję osoby ludzkiej. Nie będąc ideologią, wiara chrześcijańska nie sądzi, by mogła ująć w sztywny schemat różnorodną rzeczywistość społeczno-polityczną i uznaje, że życie ludzkie w historii realizuje się na różne sposoby, które bynajmniej nie są doskonałe (Centesimus annus, 46). Ideologie odnoszą się do idei i posługują się osobami dla osiągnięcia celu. Ojcowie Kościoła widzieli rozstrzygające znaczenie przyjścia Osoby Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, który stał się Człowiekiem. Zatem relacja z Osobą Jezusa chroni nas od wszelkich ideologii. Do pomagania człowiekowi w podejmowaniu tej relacji ustanowiony jest Kościół jako Oblubienica Baranka.
According to J. Ratzinger-Benedict XVI, the hermeneutical centre of Scripture, which reveals the salvifi c history of God with men, is the mystery of Christ and the Church (Christus et Ecclesia, cf. St. Augustine). The reciprocal relationship is a relationship of Love, that is, a personal relationship. The Christian faith does not refer to an idea, but to a Person. At the beginning of being a Christian is the encounter with the Person of Christ. Jesus is the name of God, which means „God saves”. J. Ratzinger saw two periods in the formation of the concept of person in theology: (1) the transition from substance to subsistence (hypostasis), (2) the transition from subsistence to relation, so that the person is not only self-existence, but relational self-existence, relational subsistence (relatio subsistens). The human person is a unity of body and soul, corpore et anima unus (Gaudium et Spes, 14). According to J. Ratzinger-Benedict XVI, the creation of man in the image and likeness of God means that the human person as relational subsistence is constituted in relation to God and fellow human beings. The image of God expresses not only reason and freedom, as has been emphasised so far, but likeness to God the Person (Communio Personarum) means that reference to God and reference to neighbour constitute the human person, constitute his or her constitutive structure as a relational being (communio personarum). This means that the human person without a relationship to God and neighbour cannot live. Love God and neighbour, do this and you will live! (cf. Lk 10:27-28). Like John Paul II, Benedict XVI believed that authentic democracy is only possible in a state governed by the rule of law and based on a correct conception of the human person. Without being an ideology, the Christian faith does not believe that it can encapsulate the diverse socio-political realities in a rigid schema and recognises that human life in history is realised in diff erent ways, which are by no means perfect (Centesimus annus, 46). Ideologies refer to ideas and use persons to achieve an end. The Church Fathers saw the conclusive signifi cance of the coming of the Person of Jesus Christ, the Son of the Father who became Man. Therefore, a relationship with the Person of Jesus protects us from all ideologies. The Church, as the Bride of the Lamb, is instituted to help man enter into this relationship.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 59-70
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmagania o tożsamość i chrześcijańskiego ducha Europy.
The struggle for identity and the Christian spirit of Europe.
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041054.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedikt XVI.
Europa
Geschichte
Kultur
Werte
Christentum
Zukunft
Benedict XVI
Europe
history
culture
values
christianity
future
Benedykt XVI
historia
kultura
wartości
chrześcijaństwo
przyszłość
Opis:
Niemiecki kardynał Joseph Ratzinger, później papież Benedykt XVI, należy do najwybitniejszych teologów katolickich XX i XXI wieku. Główną dziedziną jego teologicznej aktywności jest teologia fundamentalna, która pojmuje on jako płaszczyznę szeroko pojętego dialogu o wiarygodności chrześcijaństwa we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł podejmuje próbę analizy poglądów Josepha Ratzingera/Benedykta XVI dotyczących chrześcijańskiej tożsamości Europy. Poszczególne zagadnienia tego opracowania są następujące: Europa jako zjawisko kulturowej interakcji; Prawo do miejsca chrześcijaństwa w Europie jutra; Europejski kryzys wartości; Europejski homo oeconomicus a Ewangelia; Pożegnać dawny eurocentryzm; Odwaga w zmaganiach nowe oblicze chrześcijańskiej Europy. W zakończeniu autor wskazuje na aktualność myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat przyszłości Europy w kontekście bieżących przemian w Unii Europejskiej i kryzysu migracyjnego.
German Cardinal Joseph Ratzinger, later Pope Benedict XVI, is one of the greatest Catholic theologians of the 20th and 21st century. The main field of his theological activity is fundamental theology, which is perceived by him as the area of a broadly understood dialogue on the credibility of Christianity in the modern world. This article attempts to analyze the views of Joseph Ratzinger/ Benedict XVI on the Christian identity of Europe. The various issues of this study are as follows: Europe as a phenomenon of cultural interaction; Right to the place of Christianity in the Europe of tomorrow; European crisis of values; European Homo oeconomicus and the Gospel; Dismissing former Eurocentrism; Courage in the struggles of the new face of Christian Europe. In the conclusion the author emphasizes validity of Joseph Ratzinger’s/ Benedict XVI’s thoughts on the future of Europe in the context of the ongoing changes in the European Union and the migration crisis.
Der deutsche Kardinal Joseph Ratzinger, später Papst Benedikt XVI., gehört zu den herausragendsten katholischen Theologen des 20. und 21. Jahrhunderts. Der wichtigste Bereich seiner theologischen Aktivität ist die Fundamentaltheologie, die er als die Plattform eines breitgefächerten Dialogs über die Glaubwürdigkeit des Christentums in der heutigen Welt versteht. Der vorliegende Artikel stellt ein Versuch der Analyse des Gedankenguts von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. bezüglich der christlichen Identität Europas dar. Die einzelnen Fragen des Artikels sind folgende: Europa als ein Ereignis der kulturellen Interaktion; Daseinsrecht des Christentums im Europa von morgen; europäische Krise der Werte, europäischer homo oeconomicus und das Evangelium; Abschied vom alten Eurozentrismus; Mut im Tauziehen um ein neues Gesicht des christlichen Europas. Zum Schluss verweist der Autor auf die Aktualität des Gedankenguts von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI, über die Zukunft von Europa im Kontext der gegenwärtigen Umwälzungen in der Europäischen Union und der Migrationskrise.  
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 211-231
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada prawdy w nauczaniu społecznym Benedykta XVI
The Principle of Truth in the Social Teaching of Benedict XVI
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559098.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI
prawda
wolność
godność osobowa
miłość w prawdzie
pokój
Benedict XVI
truth
freedom
personal dignity
love in truth
peace
Opis:
Odniesienie do prawdy określa status człowieka w ramach doczesności, mając na uwadze porządek przewidziany przez Boga wobec stworzenia w wymiarze fizycznym i duchowym. Fundamentalne znaczenie prawdy dla społeczeństwa, jak sugeruje Benedykt XVI, związane jest z powołaniem człowieka, jak też z pragnieniem integralnego rozwoju wspólnot. Prawda społeczna funkcjonuje niejako w czterech obszarach. Po pierwsze, prawda wyraża ideę pokoju, a ponadto poznawanie prawdy dynamizuje ku pełni człowieczeństwa relacje wspólnotowe. Po drugie, prawda wskazuje na fundamentalne znaczenie wolności w świecie w zakresie upodmiotowienia jednostek, jak też w aspekcie suwerenności państw. Trzecim obszarem funkcjonowania prawdy jest kwestia wykonywania władzy. Rządzący realizują swój mandat na fundamencie zasad i wartości, które w obiektywny sposób warunkują osiąganie właściwych priorytetów w działalności politycznej. Ostatnim obszarem funkcjonowania prawdy jest dziedzina moralności laikatu. Politycy jako szczególna grupa osób – skoncentrowana wokół dobra wspólnego – są zobligowani do proklamowania w świecie „prawdy moralnej”. W artykule wykorzystano teksty z zakresu nauczania Benedykta XVI, przy zastosowaniu metody krytycznej analizy tekstu.
A reference to truth describes human status in temporal life taking into consideration the order intended by God towards creation in the physical and spiritual dimension. The fundamental significance of truth for society, as Benedict XVI suggests, is linked with the human vocation and the desire for the integral development of communities. Thus social truth functions in four spheres. The first one is peace, as truth expresses the idea of peace and knowing truth stimulates communal relations towards the fullness of humanity. Secondly, truth indicates the fundamental meaning of freedom in the world in terms of subjectivity of individuals but also in terms of sovereignty of states. The third area is the execution of power. The people in power shall exercise their mandate relying on principles and values which objectively determine the right priorities of political activity. Finally, the fourth area is the morality of lay people. Politicians as a special group responsible for the common good are obliged to proclaim the “moral truth” in the world. The article offers a critical analysis of the texts of Pope Benedict XVI.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 133-144
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys Josepha Ratzingera/Benedykta XVI chrystologii sensu. Wokół metody
An Outline of the Christology of the Sense According to J. Ratzinger/Benedict XVI. Around the Method
Autorzy:
Moralewicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050828.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
chrystologia sensu
metoda
Benedict XVI
Christology of sense
method
Opis:
Chrystologia sensu polega na ukazaniu Jezusa Chrystusa jako centrum rzeczywistości, gdyż Jego osoba daje odpowiedź na pytanie o właściwe rozumienie świata i jego skomplikowanych dziejów. Osoba Syna Bożego nadaje sens całej rzeczywistości, w tym bytowaniu rodzaju ludzkiego, gdyż posłannictwo Chrystusa odpowiada strukturze życia każdego człowieka. W Nim mamy przystęp do Boga w Duchu Świętym. Jest to żywa i konkretna obecność Boga, która ze względu na naturę wiary stanowi Kościół. Wydarzenie krzyża ma swoją kontynuację w Duchu Świętym. Doniosłość i prostota wiary – to, że jej kształt jest zamysłem samego Boga, a nie koncepcją ludzi – jawi się jako niezachwiana nadzieja kontynuacji Bożego dzieła w przyszłości. Chrystologia sensu jest więc prostym ujęciem wiary opartej na fundamentalnych prawdach odnoszących się do Chrystusa, który jest i „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8).
The article describes the Christology of sense, which consists in the presentation of Jesus Christ as the centre of reality, since He is an answer to the question about the proper understanding of the world and its complicated history. Son of God gives meaning to the whole reality, including the life of humanity, since Christ’s mission corresponds to the structure of life of every man. In Him we have got an access to God in the Holy Spirit. It is a living and specific presence of God, which constitutes the Church due to the nature of faith. The event of the Cross is continued in the Holy Spirit. The significance and simplicity of faith – that its shape is the conception of God Himself, not an idea created by men – constitutes an unswerving hope of God’s composition in the future. Consequently, the Christology of sense constitutes a presentation of faith based on fundamental truths referring to Christ who is ‘the same yesterday and today and forever’ (Hebrews 13:8).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 181-198
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania mediów w ujęciu Benedykta XVI na podstawie analizy zawartości orędzi na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu (2006–2013)
Tasks of media according to Benedict XVI based on the analysis of the contents of the Pope’s messages for the World Social Media Day (2006–2013)
Autorzy:
Weresa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503055.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
zadania mediów
orędzia papieskie
światowy dzień środków społecznego przekazu
Benedykt XVI
tasks of media
Pope’s messages
World Social Media Day
Benedict XVI
Opis:
The article presents the analysis of Pope Benedict XVI’s teaching about the most important responsibilities of media. The research was carried out on the basis of the Pope’s messages for the World Social Media Day in the years 2006–2013. The analysis was conducted in the context of media-related literature. It discusses the responsibilities of social communication means which have been identified as a response to contemporary social phenomena related to the media age. The thesis is a summary of the Pope’s teaching in the period mentioned above in the field of media studies.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 1; 171-190
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Benedyktem XVI w drodze ku pełnej jedności chrześcijan
With Benedict XVI toward Complete Unity of Christians
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009324.pdf
Data publikacji:
2017-12-17
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Benedykt XVI
ekumenizm
protestantyzm
dialog
Marcin Luter
Reformacja
jedność chrześcijan
Benedict XVI
ecumenism
Protestantism
dialogue
Martin Luther
the Reformation
Christian unity
Opis:
This present study aims to familiarise the Reader with some of the ideas contained in speeches of Benedict XVI – given at ecumenical meetings, chiefly with Protestants, but also during the general audiences on the Weeks of Prayer for Christian Unity and during the vespers for the conclusion of those Weeks. In his speeches, Benedict XVI indicates the positives that he sees in Martin Luther's teachings, emphasises the significance of the Declaration on the Doctrine of Justification, whilst also pointing out what still needs to be refined together. He states that one must not disregard theological issues in the ecumenical dialogue. The warnings of Benedict XVI against making mistakes in the ecumenical dialogue and in the interpretation of unity itself are significant. In each of his speeches, he encourages to deepen one's spiritual ecumenism, invites to pray for unity, demonstrates that complete and visible unity is, above all, the work of God. His encouragements to bear witness to God's priority in the Christian life together to the world, to oppose secularisation together, to defend the human dignity and life and their associated ethical values together are also important.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 54-86
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymagania miłości w życiu społecznym w świetle encyklik Deus Caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta XVI
The requirements of love in social life in the light of the encyclical Deus Caritas est and Caritas in veritate by Pope Benedict XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041049.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Lehre
Deus caritas est
Caritas in veritate
Benedikt XVI.
Liebe
Gerechtigkeit
Gemeinwohl
gesellschaftliches Leben
teaching
Deus Caritas est
Benedict XVI
love
justice
the common good
social life
nauczanie
encyklika Deus caritas est i Caritas in veritate
Benedykt XVI
miłość
sprawiedliwość
dobro wspólne
życie społeczne
Opis:
Chrześcijańska wizja miłości, tak głęboko personalistyczna i podkreślająca wyraźnie, że nie można przeciwstawiać miłości do Boga i miłości bliźniego, nie może nie uwzględniać społecznej natury człowieka. Jeśli miłość stanowi centrum życia chrześcijanina, a zarazem wskazuje na specyfikę jego powołania i posłannictwa, to nie sposób sobie wyobrazić, żeby ta fundamentalna perspektywa życiowa nie znalazła właściwego wyrazu w odniesieniu do życia społecznego. Ta miłość powinna wyrażać się w wielu postawach społecznych, nade wszystko w tych, które uznaje się za fundamentalne zasady życia społecznego. W codziennym życiu społecznym ważna jest umiejętność wcielania w życie zasad miłości. Chodzi tu o bardzo wiele konkretnych postaw. W niniejszej refleksji omówiono – w świetle encyklik Deus caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta –  zagadnienie miłości w trzech aspektach: miłość w mikro-relacjach, miłość a sprawiedliwość w makro-relacjach oraz miłość a dobro wspólne w makro-relacjach.
The Christian vision of love, so deeply personalistic and clearly emphasizing that the love of God and the love of neighbour cannot be opposed, has to take the social nature of man into account. If love is the centre of the Christian life and also points to the specificity of its vocation and mission, then it is impossible to imagine that this fundamental life perspective does not find the right expression in relation to social life. This love should be expressed in a number of social attitudes, especially in those which are considered fundamental principles of social life. The ability to enact the principles of love is important in everyday social life. It involves multiple specific attitudes. This paper discusses – in the light of the encyclical Deus Caritas Est and Caritas in veritate by Pope Benedict XVI - the issue of love in three aspects: love in micro-relations, love and justice in macro-relations and love as a common good in macro-relations.  
Die christliche Sicht der Liebe, eine zutiefst personalistische und eindeutig betonende, zeigt, dass man der Liebe zu Gott und zu den Menschen nichts entgegensetzen darf, muss ihrerseits die soziale Natur des Menschen berücksichtigen. Wenn die Liebe das Zentrum des christlichen Lebens bildet und gleichzeitig auf die Spezifik seiner Berufung und Sendung verweist, bleibt es unvorstellbar, dass diese fundamentale Lebensperspektive auch im sozialen Leben ihre eigene Ausdrucksweise nicht finden könnte. Diese Liebe muss sich in vielen sozialen Haltungen äußern, vor allem in jenen, die man für fundamentale Prinzipien des gesellschaftlichen Lebens hält. Im täglichen sozialen Leben ist die Fähigkeit wichtig, die Grundsätze der Liebe in die Praxis umzusetzen. Es geht um viele konkrete Haltungen. Im Artikel wurde die Liebe im Licht der beiden Enzykliken von Papst Benedikt XVI. Deus caritas est und Caritas in veritate in drei Aspekten behandelt: Liebe in Mikro-Relationen, Liebe und Gerechtigkeit in Makro-Relationen sowie der Zusammenhang zwischen Liebe und Gemeinwohl in Makro-Relationen.  
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 191-210
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnotowy charakter sakramentu Eucharystii
The Eucharist and Sacraments at the Service of the Communion
Autorzy:
Potyczka, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551402.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
sakramenty
Eucharystia
kapłaństwo
małżeństwo
ojcowie Kościoła
Jan Paweł II
Benedykt XVI
Opis:
Sobór Watykański II zwrócił uwagę w 5. numerze Dekretu o posłudze i życiu prezbiterów Presbyterorum Ordinis, że „pozostałe (...) sakramenty, tak jak i wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i ku niej zmierzają”. W referacie przedstawiony został związek łączący Eucharystię z sakramentami w służbie komunii: kapłaństwem i małżeństwem. Sakramenty: Eucharystii i kapłaństwa zostały ustanowione w tym samym czasie, kiedy Chrystus zasiadł z apostołami do wieczerzy, zanim dobrowolnie wydał się na mękę. Spełnianie ofiary eucharystycznej jest niemożliwe bez szafarza z mocą kapłaństwa urzędowego. Podczas sprawowania liturgii występuje on „in persona Christi” – mało powiedzieć, że zastępuje Chrystusa, ale jest drugim Chrystusem, tym samym, który daje się wiernym w Sakramencie Ołtarza. Eucharystia stoi ponadto w centrum wszelkiej działalności kapłana, jest jego radością i sensem życia. Ta codzienna łączność z Chrystusem w Eucharystii zaczyna się już w seminarium i trwa przez lata kapłańskiej służby. Słowa konsekracji wypowiadane przez szafarza powinny stanowić również jego formułę życia, aby każdego dnia stawał się coraz bardziej podobny do Tego, który Go powołał. Można powtórzyć za św. Eremem: „Wino, pszenica i kapłaństwo łączą się z sobą ściśle”. Głęboki związek sakramentów Eucharystii i małżeństwa trwa od początku sprawowania Mszy św., która musiała być odprawiana w prywatnych domach. Mimo że zwyczaj ten został zastąpiony sprawowaniem Eucharystii w świątyniach, nie zanikł „rodzinny” charakter Mszy św., dzięki której wierni stają się „domownikami Boga”. Zaślubiny małżonków są wymownym symbolem nierozerwalnych zaślubin Chrystusa z Kościołem. Ponadto w obu tych sakramentach miłości następuje dawanie „kogoś” a nie „czegoś” – jak Chrystus daje się w sakramencie Eucharystii, tak małżonkowie są wezwani do poświęcania swojego życia dla drugiej osoby. Małżeństwo wyraża także jedność Trójcy Świętej; rodzina chrześcijańska jest wezwana, aby nie tylko naśladować Jej miłość, ale także karmić się nią w sakramencie Eucharystii, ponieważ dzięki temu sakramentowi będzie znała swoją tożsamość i dobrze rozpozna zadania, jakie są jej powierzone w świecie.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 271-284
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 225

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies