Zasada prawdy w nauczaniu społecznym Benedykta XVI

Odniesienie do prawdy określa status człowieka w ramach doczesności, mając na uwadze porządek przewidziany przez Boga wobec stworzenia w wymiarze fizycznym i duchowym. Fundamentalne znaczenie prawdy dla społeczeństwa, jak sugeruje Benedykt XVI, związane jest z powołaniem człowieka, jak też z pragnieniem integralnego rozwoju wspólnot. Prawda społeczna funkcjonuje niejako w czterech obszarach. Po pierwsze, prawda wyraża ideę pokoju, a ponadto poznawanie prawdy dynamizuje ku pełni człowieczeństwa relacje wspólnotowe. Po drugie, prawda wskazuje na fundamentalne znaczenie wolności w świecie w zakresie upodmiotowienia jednostek, jak też w aspekcie suwerenności państw. Trzecim obszarem funkcjonowania prawdy jest kwestia wykonywania władzy. Rządzący realizują swój mandat na fundamencie zasad i wartości, które w obiektywny sposób warunkują osiąganie właściwych priorytetów w działalności politycznej. Ostatnim obszarem funkcjonowania prawdy jest dziedzina moralności laikatu. Politycy jako szczególna grupa osób – skoncentrowana wokół dobra wspólnego – są zobligowani do proklamowania w świecie „prawdy moralnej”. W artykule wykorzystano teksty z zakresu nauczania Benedykta XVI, przy zastosowaniu metody krytycznej analizy tekstu.

A reference to truth describes human status in temporal life taking into consideration the order intended by God towards creation in the physical and spiritual dimension. The fundamental significance of truth for society, as Benedict XVI suggests, is linked with the human vocation and the desire for the integral development of communities. Thus social truth functions in four spheres. The first one is peace, as truth expresses the idea of peace and knowing truth stimulates communal relations towards the fullness of humanity. Secondly, truth indicates the fundamental meaning of freedom in the world in terms of subjectivity of individuals but also in terms of sovereignty of states. The third area is the execution of power. The people in power shall exercise their mandate relying on principles and values which objectively determine the right priorities of political activity. Finally, the fourth area is the morality of lay people. Politicians as a special group responsible for the common good are obliged to proclaim the “moral truth” in the world. The article offers a critical analysis of the texts of Pope Benedict XVI.