Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Barley" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Effect of time of gibberelic acid addition on accumulation of alpha-amylase in malt. Part II
Wpływ czasu wprowadzenia kwasu giberelinowego na nagromadzenie alfa-amylazy w słodzie, cz.II
Autorzy:
Surmiński, J.
Masior, S.
Kuchciak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398734.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
gibberellic acid
endopeptidase
barley malt
Opis:
The effect of the time of gibberellic acid (g.a.) addition (8 and 20 h) to the final water in harley steeping on the α-amylase content in malt was studied. The brewer's harley varieties Grit and Polon and feed variety Diva from the 1983 crop were malted. The prolongation of g.a. action from 8 to 20 h increased the activity of α-amylase, endo-β-glucanases and endopeptidases in malts from all three, harley varieties. It was found that specific properties of harley from the given crop have a strong effect on the increase of α-amylase content in malt when g.a. is added.
Badano wpływ czasu wprowadzania kwasu giberelinowego (K. G.) do ostatniej wody w procesie moczenia jęczmienia na zawartość α-amylazy, endo-β-glukanaz i endopeptydaz w słodzie oraz na jakość słodu. Stosowano 8 i 20 h wprowadzanie K. G. (dawka 0,2 mg/kg). Do słodowania w skali mikrotechnicznej użyto browarowych odmian jęczmienia: Grit i Polon oraz odmianę paszową Diva ze zbiorów 1983 r. Przy wprowadzaniu 8 i 20 h K. G. stosowano zróżnicowany harmonogram moczenia jęczmienia (tab. 1 i 2). Kiełkowanie jęczmienia przebiegało w temp. 18°C w ciągu 5 dni dla prób z K. G. i 6 dni dla prób kontrolnych bez K. G. Słód dosuszano w ok. 79°C. W doświadczalnych jęczmieniach oznaczano: wilgotność, ekstraktywność, białko ogółem, skrobię, wagę 1000 ziarn, celność ziarna, energię kiełkowania. Analiza słodów obejmowała: ekstraktywność w mące i śrucie, rozluźnienie, barwę brzeczki, białko ogółem, liczbę Kolbacha, lepkość brzeczki, siłę diastatyczną, zawartość α-amylazy (metodą maltozową Briggsa), zawartość endo-β-glukanaz i endopeptydaz. Przedłużenie czasu wprowadzania K. G. z 8 do 20 h wywołało wzrost zawartości enzymów: α-amylazy, endo-β-glukanaz i endopeptydaz w słodach z trzech odmian badanych jęczmieni (tab. 4-6). Najwyższy przyrost zawartości α-amylazy wykazywał słód z jęczmienia Grit (tab. 4). Stwierdzono, że cechy specyficzne jęczmienia z danego roku zbioru wywierają silny wpływ na zwiększenie się zawartości α-amylazy w słodzie przy dodatku K. G. Zwiększenie zawartości enzymatycznej słodów wpłynęło dodatnio na ich podstawowe cechy jakościowe, jak ekstraktywność rozluźnienie, liczba Kolbacha (tab. 4-6).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 3-4; 155-160
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby określenia progów szkodliwości Agropyron repens w uprawie jęczmienia jarego i Chenopodium album w uprawie bobiku
Popytki opredelenija porogov vrednosti Agropyron repens v vozdelyvanii jarovogo jachmenja i Chenopodium album v vozdelyvanii konskikh bobov
Attempts of estimation of harmfulness thresholds of Agropyron repens in summer barley and of Chenopodium album in field beans
Autorzy:
Stupnicka-Rodzynkiewicz, E.
Kiec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794944.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
jeczmien jary
bobik
chwasty
konkurencyjnosc
Agropyron repens
Chenopodium album
plonowanie
plony
szkodliwosc
plant cultivation
harmfulness threshold
weed
barley
summer barley
field
bean
Opis:
В 1982-1983 гг. проводились опыты на микроделянках ограниченных бетонными кругами обсеянных яровым ячменем возделываемым в соседстве с Agropyron repens и конскими бобами произрастающими рядом с Chenopodium album. Биологический порог вредности (число растений приводящее к статистически существенному снижению урожаев) в случае Agropyron repens составляли в первом году исследований 40 столонов u 1 м² , а во втором году уже только 10 столонов. Не можно было установить биологического порога вредности Chenopodium album, хотя в обоих годах исследований была установлена отрицательная корреляция между числом растений Chenopodium на единице площади и урожаем семян, числом образованных струнков и сухой массой целых растений конских бобов.
Experiments on microplots confined by concrete rings with summer barley cultivated in the vicinity of Agropyron repens and with field beans growing neat Chenopodium album were carried out in 1982 and 1983. The biological harmfulness threshold (number of weed plants causing a statistically significant drop of the yields) constituted in case o Agropyron repens in the first years of the experiment 40 stolons and in the second year - only 10 stolons per 1 m² . One was not successful in estimating the biological harmfulness threshold of Chenopodium album, although in both experiment years a negative correlation between the number of Chenopodium plants per area unit and the yield of seeds, number of formed pods and dry matter of wheat plants of field beans was proved.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1988, 349
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencyjność uprawy żyta ozimego, jęczmienia jarego i owsa
Sopernichestwo ozimojj rzhi, jarovogo jachmenja i ovsa
Competitineness of winter rye, spring barley and oat cultivation
Autorzy:
Krzeslak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803197.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawy
konkurencyjnosc
zyto ozime
jeczmien jary
owies
plant cultivation
competitiveness
winter rye
spring barley
oat
Opis:
В период 1978 - 1985 гг, проводились параллельно два полевых опыта заложенные на почве хорошего и слабого ржаного комплекса. В 4-польных севооборотах с повышающимся участием зерновых - 50, 75 и 100% исследовали урожайность озимой ржи, ярового ячменя и овса. На почве хорошего ржаного комплекса только рожь и ячмень и только в условиях монокультуры зерновых дали урожай в среднием на 14% ниже, гогда как на почве слабого ржаного комплекса все возделываемые виды реагировали отрицательно. Увеличение участия зерновых с 50 до 75% вызвало снижение урожая ячменя и овса на примерно 18%, а ржи на 12%. В монокультуре зерновых снижение урожая было сильнее, составляя в злучае ячменя 34%, а овса и ржи 23%.
Two field experiments were carried out parallelly in the period 1978 - 1985 on soil of the good and weak ryeland complex. In 4-field crop rotation with increasing share of cereals - 50, 75 and 100%, the productivity of winter rye, spring barley and oats was investigated. On good ryeland complex only mean yields of rye and barley and at that only under conditions of cereal monoculture, were by 14% lower, while on the soil of weak ryeland complex all species reacted negatively. The increased share of cereals from 50 up to 75% led to an average drop by 18% of the yields of barley and oats and by 12% of the yields of rye. In the cereal monoculture the yield drops were greater, amounting for barley to 34% and for oats and rye to 23%.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 376
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie odmian jęczmienia jarego w siewie czystym i w mieszance odmian w zależności od zróżnicowanego nawożenia azotem na glebach kompleksu żytniego słabego
Urozhajjnost' neskol'kikh sortov jarovogo jachmenija i ikh smesi v zavisimosti ot azotnogo udobrenija na pochvakh slabogo rzhanogo kompleksa
Yielding of several spring barley varieties and their mixtures depending on the nitrogen fertilization on soils of a weak ryeland complex
Autorzy:
Noworolnik, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806797.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
plonowanie
jeczmien jary
siew czysty
nawozenie
azot
gleby kompleksu zytniego slabego
yielding
spring barley
pure sowing
fertilization
nitrogen
weak rye complex
Opis:
Проведены полевые опыты на почвах слабого ржаного комплекса (в 45 пунктах, 1983 - 1985 гг.) для сравнения урожая зерна и белка нескольких сортов ярового ячменя (Дива, Арс, Атос и Хавила) и их смеси в зависимости от доз удобрения N - 80 и 120 кг/га, вносимых в 2 или 3 частях. Третью часть применяли в фазе колошения в форме долистного опрыскивания. Среди сортов ячменя самой лучшей урожайностью на этих почвах отличался сорт Дива и Арс. Урожаи зерна и белка сорта Дива, а также смеси нескольких сортов были сходными. Самый высокий урожай белка сортов ярового ячменя был получен на дозе N-120 кг/га, вносимой в 2 частях (до посева и в фазе кущения).
The respective field experiment aiming at comparison of the grain and protein yield in several spring barley varieties (Diva, Ars, Athos, Havila) and of mixtures of these varieties cultivated on soils of the weak ryeland complex was carried out in 1983 - 1985 (at 45 places). Two N rates: 80 and 120 kg/ha were applied in 2 or 3 parts, the third part being applied in the form of spraying in the ear-forming phase. Most fertile among the varieties tested appeared to be on these soils the Diva and Ars varieties. Grain and protein yields of the mixtures of the varieties were similar to those of the best varieties in pure sowing. The highest protein yield of spring barley varieties was obtained at application in two parts of the N rate of 120 kg/ha (before sowing and in the ear-forming phase).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 376
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie owsa, jęczmienia jarego i ich mieszanek uprawianych na glebie lekkiej
Yrozhajjnost ovsa, jarovogo jachmenja i ikh smesejj vozdelyvaemykh na legkhojj pochve
Yielding of oats, spring barley and their mixtures cultivated on light soil
Autorzy:
Mrowka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806553.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
plonowanie
owies
jeczmien jary
uprawy
gleba lekka
yielding
oat
spring barley
cultivation
light soil
Opis:
В полевом опыте проведенном на легкой аллювиальной почве с составом слабоглинистого песка сравнивали урожайность овса сорта Диадем, ярового ячменя сорта Дива и трех смесей: і) 75% овса, 25% ячменя, 2) 50% овса, 50% ячменя, 3) 25% овса, 75% ячменя. Наивысший урожай овсяных единиц был собран с урожаем ярового ячменя, а наименьший - с урожаем овса возделываемого в чистом посеве. Суммы овсяных единиц со смесей были тем выше, чем было выше участие ячменя в данной смеси. Масса белка с 1 гектара была самой высокой в вариантах с яровым ячменем, а самой низкой в вариантах с овсом.
Yielding of oats of the Diadem variety, spring barley of the Diva variety and three mixtures: 1) 75% oats, 25% barley, 2) 50% oats, 50% barley, 3) 25% oats, 75% barley, was compared in a field experiment carried out on light alluvial soil of the mechanical composition of slightly loamy sand. The greatest number of oat units was obtained with the spring barley yield, the least one - with the yield of oats cultivated in pure sowing. The sutns of grain units from mixtures were the higher, the greater was the barley share in the mixture. The protein mass from 1 hectare was the highest in treatments of spring barley and the lowest - in those of oats.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 376
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zmniejszenia dawki pokarmowej i udziału Prowitu w paszy na wyniki tuczu knurków
Vlijanie sokrashhenija kormovogo raciona i uchastija Provita v kormu na rezultaty otkorma khrjachkov
Effect of reduction of the feed ration and of the Prowit addition to the feed on the fattening results of young boars
Autorzy:
Matenko, K.
Horszczaruk, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807935.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
trzoda chlewna
knurki hodowlane
pokarm
Prowit
tucz
sruta jeczmienna
pig
boar
young animal
animal breeding
feed
Prowit preparation
fattening
ground barley
Opis:
Соответствующий опыт проводился на 56 хрячках крупной белой польской породы откармливаемых с 99-дневного возраста до достижения веса тела 102,1 кг. Свиней держали в группах (по 7 в станке) и кормили смесью ячменной дерти и Провита даваемой в 100 и 90% рекомендуемого рациона для племенных хрячков. С 5-ой недели опытного откорма введено дифференцированной подачи корма. Опыт не показал существенных межгрупповых различий в откормочной продуктивности. Различное содержание общего белка в корму (16,8 и 19,0%) также не оказывало влияния на убойное качество туш, в то время как сокращение рациона на около 10% приводило к существенному повышению мясистости туш. Установленная взаимозависимость между количеством и качеством подаваемого корма показала, что обильное кормление хрячков кормом с меньшим содержанием белка нецелесообразно, тогда как „высокобелковые” смеси следует подавать в количествах по крайней мере не меньщих количеств рекомендуемых для племенных хрячков.
The respective experiment was carried out on 56 young boars of the Polish Large White breed fattened in the period from the 99th day of life to reaching the body weight of 102.1 kg. The animals were kept in groups (by 7 per pen) and fed the mixture of bruised barley grain and Provit, given in 100 and 90% of the ration recommended for bred young boars. In the 5th week of the experimental fattening a differentiated feeding began. No significant intergroup differences in the fattening results were found. Different total protein content in the feed (16.8 versus 19.0%) did not affect, either, the slaughter value of carcasses, while a reduction of the ration by about 10% led to a significant carcass meatines increase. The interaction between the quantity and quality of the given feed has proved that keeping young boars on the aboundant feed, but with lowered protein content gives unfavourable results, whereas the „high-protein” mixtures should be given at least in the amounts recommended for breeding young boars.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 384
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie kazeiny w mieszankach dla tuczników
Kazein v kormosmesjakh dlja otkormochnykh svinejj
Casein in mixtures for fattening pigs
Autorzy:
Zebrowski, Z.
Blicharski, T.
Tyrolczyk, Z.
Koslacz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801229.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
kazeina
tuczniki
nioski
maczka miesno-kostna
jeczmien
dzienne przyrosty
casein
fattener
laying hen
meat-and-bone meal
barley
daily gain
Opis:
Целью соответствующего опыта было сравнение результатов откорма свиней с использованием кормосмеси составленной из ячменя с примесью мясной и костной муки или казеина (класса II или III) как источников белка. Количество белковых прибавок отвечало польскому стандарту кормления сельскохозяйственных животных. Опыт охватывал 224 помесных свиней держимых в станках (7 голов на станок). Не наблюдались существенные различия в средних привесах и в использовании кормов между опытными группами. Результаты убойного выхода 36 свиней (по 12 голов в группе) не показывали существенных различий между группами. Результаты опыта позволили констатировать, что казеин II-го и III-го класса и мясная н костная мука отеoественного производства характеризуются сравнительно хорошими кормовыми достоинствами как белковые прибавки в ячменю в рационах для растущих поросят.
The experiment was established to compare results of fattening pigs with barley mixed with meat and bone meal of casein (II and III class) as a protein additive. The amount of protein additive was set according to the Polish Standards for Feeding Housejold Animals IX Ed. In experiment were 224 crossbred pigs kept in pens (7 per pen). There was no statistically significant differences in average daily gain and feed conversion between experimental groups. The results of slaughter quality of 36 pigs (12 per group) did not show any significant differences between the groups. The results of the experiment prove that casein II and III class and produced in Poland meat and bone meal have comparative nutritional value as sole protein additive to the barley in diets for growing pigs.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 384
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki tuczu knurków żywionych do woli i według norm mieszankami o różnej zwartości białka
Rezultaty otkorma khrjachikov kormimykh vvolju i v sootvetstvii s normami smesjami s razlichnym soderzhaniem belka
Results of fattening young boars fed ad libitum and in accordance with norms on mixtures with different protein content
Autorzy:
Matenko, K.
Horszczaruk, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808180.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
tucz
trzoda chlewna
mieszanki zywieniowe
bialko
tusze
sruta jeczmienna
Prowit
fattening
pig
feeding mixture
protein
carcass
ground barley
Prowit preparation
Opis:
Соответствующий опыт проводился на 55 хрячках крупной белой польской породы откармливаемых с веса тела 27,5 кг до достижения веса 108,5 кг. Свиней держали в группах (по 7 голов на станок) и коpмили смасью ячменной дерти и Провита вволю или в соответствии с нормами рекомендуемыми для племенных хряков. Половина хрячков кормимых вволю и в соответствии с нормами получала кормосмесь содержащую 18,8 и 16,2% общего белка соответственно в начальный и конечный пепиод откорма. Другая аналогичная половина хрячков получала все время одну кормосмесь с содержанием 17,5% общего белка. Самая высокая убойная продуктивность была установлена во 2-ой группе хрячков кормимых в соответствии с нормами кормосмесями содержащими 25 и 15% Провита соответственно в начальный и конечный период откорма. Убойное же качество туш было самое высокое у хрячков группы 4, получающих ограниченные количества одной и той же кормосмеси за весь период откорма. Однако статистическая оценка полученных результатов не показала существенных межгрупповых различий в отношении исследуемых признаков. Таким образом можно предлолагать, что практический откорм хрячков мог бы быть упрощен путем скармливaния вволю лишь одной кормосмеси на протяжении всего периода откорма, без риска существенного ухудшения производственных результатов.
The respective experiment comprised 55 Polish Large Wheat boars fed from the body weight of 27.5 kg to that of 108.5 kg. The fattened pigs were kept by groups and fed the mixture of bruised barley grain and Provit given ad libitum or in accordance with norms recommended for breeding boars. A half of the boars was fed ad libitum and according to the norms the mixture containing 18.8 and 16.2% of total protein, respectively, at the initial and final fattening stage; the second analogic part of the boars was fed all the time the mixture containing 7.5% of total protein. The best fattening results were obtained in the 2nd group of boars fed in accordance with norms the mixture containing 25 and 15% of Provit, respectively, at the initial and final fattening stage. The slaughter value of carcasses was, instead, the highest in boars of the group 4, given limited rations of the mixture in the whole fattening period. Still the statistical analysis results did not prove any significant intergroup differences with regard to the traits studied. Hence it is to presume that the practical fattening of the young boars could be simplified by feeding ad libitum only the same mixture in the whole fattening period without any risk of worsening the production results.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 384
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barley haploids from reciprocal crosses of Hordeum bulbosum [2x] and H.vulgare [2x]
Autorzy:
Surma, M
Adamski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048111.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Hordeum bulbosum
doubled haploid
barley
alloplasmatic line
haploid
Hordeum vulgare
reciprocal cross
Opis:
Results of crosses between Hordeum bulbosum (2x) and H. vulgare (2x) are presented. Nine H. vulgare genotypes of different crossability with H. bulbosum were treated both as female and male parents. Immature embryos were cultured in vitro according to ADAMSKI and SURMA (1994). Seeds set, embryo development and obtained haploid plants were recorded. It was shown that seed setting and haploid plant efficiency (haploids/100 florets) were about ten times lower in H. bulbosum x H. vulgare than in H. vulgare × H. bulbosum The cvs. Vada, Apex and the doubled haploid line KA7/3 (related to Apex) which showed a low crossability in H. vulgare × H. bulbosum, gave a relatively high seed setting in reciprocal crosses. The obtained results indicate that partial incompatibility of some H. vulgare genotypes with H. bulbosum could be cytoplasmatically influenced.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1995, 36, 1; 11-16
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Direct effects of cyclic selection for longer seminal roots in spring barley [Hordeum vulgare L.]
Autorzy:
Gorny, A G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048122.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
selection
root length
cyclic selection
barley
spring barley
Hordeum vulgare
seminal root
root
realized heritability
Opis:
Cyclic pedigree selection for longer seminal roots was performed in the F₂, F₃ and F₄ generations of hybrid population of spring barley. The total length of roots was measured in seedlings grown in filter-paper rollers. The intensity of selection was 20% (C₁, C₂ cycles) and 26% (C₃). Selection was effective. On an average, the finally selected F₅-pedigrees formed 6% longer seminal root system than the initial F₂'s and much of them exhibited 7-16% improved rooting when compared with the best parent in a sand-vermiculite pot culture. Realized heritabilitiy coefficient of the root length ranged from 0.21 to 0.37 when assessed by the ratio of selection response to selection differential, while those estimated by the parent- offspring regressions attained 0.40-0.53. The obtained results suggest that progeny evaluation and/or selection delayed for later generations should be essential for more effective root selection in barley.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1995, 36, 1; 17-26
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Embryo-callus regenerated hybrids and amphidiploids of barley cultivars x rye inbred lines
Autorzy:
Wojciechowska, B
Pudelska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048197.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
rye
embryo culture
barley
intergeneric hybrid
meiotic pairing
Opis:
In the presented hybridization programme of barley cultivars and rye inbred lines including 48 cross combinations the seed set ranged from 3.13 to 92.98%, while embryos were formed in 0.74 to 36.36% in successful pollinations. Sixty five plants were generated by embryo callus culture and one - by embryo culture without callus formation. The hybrids had somatic chromosome numbers 2n=14 (60 plants) and 2n=28 (6 plants). Plants obtained via embryo callus culture showed good vegetative vigour and well-developed root system. Spike morphology of all plants resembled that of rye. Meiosis in 17 diploids showed 0.13-0.63 barley-barley and rye-rye bivalents with a chiasma frequency of 0.14-0.69 per cell. The heteromorphic bivalent-like configurations occurred in five plants in 0.01-0.02 per cell. The amphidiploids had 7.79-10.71 barley-barley and rye-rye bivalents with a chiasma frequency of 9.36-17.75 per cell. All plants, with 14 and 28 chromosomes, were completely sterile both in backcrosses and when selfed.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1995, 36, 4; 313-323
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inheritance of resistance to Ustilago nuda [Jens.] Rostr. in some spring barley cultivars
Autorzy:
Kozera, W
Roszko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048145.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
inheritance
Ustilago nuda
barley
resistance
spring barley
Opis:
The inheritance of resistance to loose smut (Ustilago nuda) in seven cultivars of spring barley has been examined. The performed studies showed that, resistance to two different groups of U. nuda races in respect of their virulence is determined by a single allele pair in the cvs. Anoidium and Inerme 2-r and by two allele pairs in the cvs. CI 13 662, Dorsett, Jet and OAC 21. In the cv. Abyssinian, resistance to a group of races 2 is determined by a single allele pair, whereas that to a group of races 4 - by two allele pairs. In all studied cultivars (except Anoidium) the resistance dominates over sensitivity. Resistance to the both studied groups of U. nuda races is determined by similar genes in the cvs. Dorsett and CI 13 662, as well as in Dorsett and OAC21, and additionally to a group of races 4 in the cvs. Abyssinian and OAC 21. No similarity was found between resistance genes in the case of two allele pairs in the cvs. Jet, Abyssinian and CI 13 662 (group of races 4) as well as in Jet, Dorsett and OAC 21 (in both groups of races), and in the case of a single allele pair in the cvs. Inerme-2-rowed and Abyssinian (group races 2).
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1995, 36, 2; 119-127
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability of seed protein composition of hulless mutants of spring barley [Hordeum vulgare L.]
Autorzy:
Kapala, A
Rybinski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048149.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
grain
barley
crude fibre
protein
mutant
spring barley
hull
seed
nutritional value
Opis:
Nutritional value of protein in 146 mutants of hulless spring barley was estimated. Evaluation of protein quality was based on the portion of a relative content of protein fractions with different amino acid composition and, therefore, with different nutritional value. The ratio of albumins, globulins and glutelins to hordein, determining nutritional value of protein in the initial genotype was 1.1; in mutants it was within the range of 0.9-1.5. Several mutants with a high protein content and good nutritional value have been distinguished.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1995, 36, 2; 129-135
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the response to limited water, nitrogen and phosphorus supply in spring barley genotypes selected for vigorous seminal roots
Autorzy:
Gorny, A G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047702.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
nitrogen supply
selection
drought tolerance
barley genotype
Hordeum vulgare
phosphorus supply
Opis:
Fourteen F₅- and F₆-pedigrees, previously selected for a more vigorous seminal root system in a cross population of spring barley, were compared with their parents in the response to severe post-sowing drought and limited N- and P-supply. The materials were studied in glass-faced soil boxes, sand-vermiculite cultures and in the field. The F₅'s juvenile rooting superiority was not totally preserved for further growth stages suggesting partly different genetic backgrounds responsible for the seminal root system at various growth stages. Results indicated an absence of close genetic correlations between the seminal and adventitious root systems. The selected spring barley pedigrees exhibiting a more vigorous rooting benefit much more for their ability to avoid drought conditions than for their tolerance to nitrogen and phosphorus limitations. Especially under decreased N availability, the enhanced root extension in F₅ₛ resulted in a depressed shoot dry matter production. Despite a relatively low differentiation in the grain yield, some of the selected F₆-pedigrees were simultaneously found to indicate a high yield potential, an improved stability or tolerance to low-input.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1996, 37, 1; 11-27
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetic variation of hordein polypeptides in grains of mutants of hulless spring barley [Hordeum vulgare L.] breeding line
Autorzy:
Kapala, A
Rybinski, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047707.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
polypeptide spectrum
breeding line
barley
mutant
Hordeum vulgare
hordein polypeptide
hull
Opis:
Hordein polypeptides patterns of 146 mutants in M7 from a hulless spring barley breeding line were examined. The mutants were obtained after treatment of grains of Polish hulless spring barley breeding line, 1N/86, with the chemomutagens N-nitroso-N-methylurea and sodium azide. The mutants were distinguished from the parental line with regard to morphological and yield structure traits. SDS-PAGE of the main hordein fractions, B and C, showed that the electrophoretic patterns of the majority of the analysed mutants were similar to the hordein polypeptide spectrum of the parental line. However, specific hordein patterns were obtained from six of the mutants. In the previous study, the same mutants showed a significantly better feeding value as compared to hulled cultivars and the rest of the analysed mutants.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1996, 37, 1; 29-35
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies