Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Antropocen" wg kryterium: Temat


Tytuł:
O językach antropocenu - uwagi wstępne
On the Languages of the Anthropocene: Opening Remarks
Autorzy:
Szaj, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25406887.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
antropocen
dyskurs antropocenu
niejednorodny antropocen
metodologia dyfrakcyjna
the Anthropocene
the Anthropocene discourse
patchy Anthropocene
diffractive methodology
Opis:
Artykuł prezentuje wstępne uwagi na temat języków antropocenu. Wychodzi z założenia, że antropocen wymaga wielowymiarowego, niejednorodnego, międzyskalowego spojrzenia, które ujawnia, że to, jak nazywamy i opisujemy tę epokę geologiczną, ma znaczenie dla naszego myślenia o przyczynach, następstwach oraz aktorach odpowiedzialnych za kryzys ekologiczno-klimatyczny. Następnie autor opisuje kilka przykładowych języków antropocenu: język geologii, rozmaitych dyskursów teoretycznych oraz literatury i sztuki. Przedostatnia część artykułu prezentuje zawartość 11 tomu czasopisma "AUPC. Studia Poetica". W części końcowej autor proponuje kategorię "antropocenu dyfrakcyjnego", która jego zdaniem pozwala sprostać antropocenowi jako nowemu, nieintuicyjnemu, emergentnemu wydarzeniu.
The article presents preliminary remarks on the languages of the Anthropocene. Its assumption is that the Anthropocene requires a multidimensional, heterogeneous, cross-scale view revealing that how we name and describe the geological epoch matters to our thinking about the causes, consequences and actors responsible for the ecological and climate crisis. The author then describes a few exemplary languages of the Anthropocene: the language of geology, various theoretical discourses, as well as literature and art. The penultimate part of the article presents the content of the 11th volume of the journal “AUPC. Studia Poetica”. In the final part, the author proposes the “diffractive Anthropocene” category, which, in his opinion, makes it possible to face the Anthropocene as a new, non-intuitive, emergent event.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 3-19
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecology and society. Impacted ecosystems. Part I
Ekologia i społeczeństwo. Wpływ na ekosystemy. Część I
Autorzy:
Frontasyeva, M.
Kamnev, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106456.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
anthropocene
great acceleration
antropocen
wielka akceleracja
Opis:
The Earth has existed for more than four billion years and has sustained life for three billion. Human beings have existed for just 200,000 years, yet our impact on the planet is so great that scientists around the world are calling for our period in the Earth’s history to be named ‘the Anthropocene’ - the age of humans. The changes we are now making have exacted a heavy toll on the natural world around us, and now threaten the planet’s ability to provide for us all. Problems of Ecology and Society in the new geological era as the Anthropocene - ‘the age of humans’ - are overviewed. The name is widely recognized as a useful classification of the period in which human activity has created and continues to generate deep and lasting effects on the Earth and its living systems. Examples of the interrelated effects of exponential population growth and massively expanding consumption of natural resources called Great Acceleration are given. Updated ‘planetary dashboard’ of environmental, economic and social indicators charts the trajectory of the Anthropocene are briefly summarized.
Ziemia istnieje od ponad czterech miliardów lat i podtrzymuje życie przez trzy miliardy. Istoty ludzkie istnieją od 200 000 lat, ale obecnie nasz wpływ na planetę jest tak wielki, że naukowcy na całym świecie przekonują, by ten okres w historii Ziemi nazwano „antropocenem” - epoką ludzi. Zmiany, które teraz wprowadzamy, spowodowały ogromne straty w naturalnym świecie wokół nas, a obecnie zagrażają zdolności planety do zapewnienia nam wszystkim życia. W artykule pokazano problemy ekologii i społeczeństwa w nowej epoce geologicznej - antropocenie - „wieku ludzi”. Nazwa ta jest powszechnie uznawana za właściwą nazwę okresu, w którym działalność człowieka wpływała i nadal wpływa w istotny sposób na Ziemię i jej żywe systemy. Podano przykłady powiązanych ze sobą skutków wykładniczego wzrostu populacji i masowo rosnącej konsumpcji zasobów naturalnych, zwanej wielką akceleracją. Zaktualizowano „planetarną tablicę rozdzielczą” wskaźników środowiskowych, gospodarczych i społecznych, a następnie krótko podsumowano trajektorię antropocenu.
Źródło:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2018, 23, 1-2; 7-29
2084-4506
Pojawia się w:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje antropocenu i kapitalocenu a ekopedagogika
The Concepts of Anthropocene and Capitalocene for Ecopedagogy
Autorzy:
Walewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544562.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika krytyczna
ekopedagogika
edukacja ekologiczna
antropocen
kapitalocen
Opis:
Wobec kryzysu współczesnej ekopedagogiki, której dorobek wydaje się niewystarczający do przezwyciężenia trwającego kryzysu ekologicznego, artykuł próbuje poddać pod rozważania teoretyczne dwie koncepcje z innych nauk. Mowa o geologicznej konpcecji antropocenu oraz ekologiczno-społeczno-ekonomicznej koncepcji kapitalocenu. W tej pierwszej znaleźć można podłoże do systemowych rozważań na temat roli człowieka w ekosystemie globalnym, zaś w tej drugiej podłoże do krytycznego przewartościowania podstawowych założeń ekopedagogiki, rozumianej jako „zielona” gałąź pedagogiki krytycznej, kontestującej kształt współczesnego systemu społeczno-gospodarczego (kapitalizmu).
Faced with the crisis of contemporary ecopedagogy whose merits seem insufficient to overcome the current ecological crisis, the article tries to give into consideration two theoretical concepts from other sciences. Those are the geological concept of Anthropocene and the eco-socio-economic concept of Capitalocene. The former can be the basis of systemic considerations of humanity’s role in the global ecosystem, while the latter can be the basis of critical reevaluation of the founding principles of ecopedagogy, which is understood as the “green” branch of critical pedagogy, contesting the shape of the current socio-economic system (capitalism).
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 1; 57-67
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy Eden. Wpływ ogrodnika i jego dzieła – ogrodu na proces zmian klimatycznych
The New Eden: The Influence of a Gardener and their Work, a Garden, on the Process of Climate Change
Autorzy:
Grzelak, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135686.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
garden
the Anthropocene
nature
ogród
antropocen
natura
Opis:
21 maja 2019 roku Anthropocene Working Group uznała, że rozpoczęła się już nowa epoka geologiczna w historii Ziemi – antropocen. Autorka artykułu uznała, że interdyscyplinarny dyskurs dotyczący zmian klimatycznych nie może pominąć ogrodniczej działalności człowieka. Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat, co znajduje odzwierciedlenie także w działaniach wielu współczesnych ogrodników amatorów. Autorka prezentuje dwie wizje ogrodów: powstałego w zgodnej koegzystencji człowieka i natury oraz zdominowanego przez człowieka. Konfrontuje w swoim artykule informacje zawarte w poradnikach ogrodniczych z wiedzą obecnych na portalach społecznościowych ogrodników amatorów. Celem artykułu jest pokazanie, w jakim kierunku rozwija się współczesne ogrodnictwo. Analizując wybrane teksty, autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy ogrodnicy, widząc zmiany klimatyczne, są w stanie wyrwać się z marazmu i zacząć pracować na rzecz środowiska, czy też nadal pozostaną w sferze dotychczasowych działań.
On the 21st of May 2019 the Anthropocene Working Group has concluded that a new geological era in Earth’s history has begun—the Anthropocene. The author of the article has deduced that an interdisciplinary discourse regarding climate change should not omit human gardening activity. The Anthropocene is called an epoch of repression, short-sightedness and irreversible loss, which is shown in the work of many modern amateur gardeners. The author presents a vision of two gardens: one that has been made in a harmony of human and nature and one that is dominated solely by humans. In her article she contrasts the information from gardening guidebooks with the knowledge of amateur gardeners found in social media. The point of the article is to show the direction of modern gardening. By analysing selected texts, the author seeks an answer to the following question: are the gardeners, who see climate change, able to break out of their apathy and start to work for the environment or will they rather just continue doing what they are doing now?
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 63-77
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskursy antropocenu a marazm środowiskowy początków XXI wieku
Discourses of the anthropocene and environmental lethargy of the 21st century
Autorzy:
Bińczyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/323998.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
antropocen
polityka klimatyczna
humanistyka
anthropocene
climate policy
humanities
Opis:
Artykuł analizuje filozoficzne, etyczne i pojęciowe aspekty współczesnych dyskursów antropocenu. Antropocen to nowa epoka geologiczna, określona przez intensywne interwencje człowieka w systemy planetarne, które powodują nieodwracalne straty, destabilizację klimatu, masowe wymieranie i przekraczanie granic planetarnych. W tekście pada pytanie, jak powinniśmy rozmawiać o problemie rozwoju społecznego w antropocenie? Czy możliwa jest korekta klimatyczna nauk humanistycznych, dotycząca wewnętrznych problemów letargu polityki środowiskowej i impasu klimatycznego w XXI wieku? Jak sobie poradzić z jednoczesną problematyzacją kategorii przyrody i silną krytyką wcześniejszej arogancji zawartej w antropocentryzmie?
The article analyses philosophical, ethical and notional aspects of the contemporary discourses of the Anthropocene. The Anthropocene is a new geological epoch, defined by the intense human interventions into the planetary systems that cause irreversible losses, climate destabilization, the mass extinction and crossing the planetary boundaries. The text asks how we should discuss the problem of social development in the Anthropocene? Is the climatic correction of the humanities possible, concerning intrinsic problems of the lethargy of environmental politics and a climate impasse in the 21st century? How we can cope with the simultaneous problematization of the category of nature and the strong criticism of a former arrogance included in anthropocentrism?
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 112; 47-59
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas, który wypadł z ram. Antropocen i ekokrytyczna lektura tekstów literackich
The time is out of joint. Anthropocene and ecocentric reading of literary texts
Autorzy:
Szaj, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954136.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anthropocene
ecocriticism
hauntology
geohistory
antropocen
ekokrytyka
widmontologia
geohistoria
Opis:
Pierwsza część artykułu podejmuje teoretyczny namysł nad antropocenem jako epoką, w której nastąpiło radykalne wymieszanie czasu ludzkiego i geologicznego. W części tej przedstawione są wglądy formułowane w obrębie dyskursu antropocenu, a także ustalenia klimatologii. Skłaniają one do wypracowania widmontologii antropocenu jako epoki, w której „czas wypadł z ram”. Druga część artykułu przekłada ustalenia teoretyczne na praktykę literaturoznawczą (zwłaszcza ekokrytyczną). Autor rekonstruuje propozycje uprawiania ekokrytyki w czasach antropocenu sformułowane przez Timothy’ego Clarka oraz Lynn Keller i podejmuje wstępne próby przełożenia ich na kontekst literatury polskiej.
The first part of the paper offers a theoretical consideration of the Anthropocene as an epoch in which human and geological times have radically mixed. It outlines insights formulated within the Anthropocene discourse, as well as findings of climatology. They encourage developing the Anthropocene’s hauntology as an epoch in which “the time is out of joint”. The second part of the paper applies theory to literary studies practice (especially in terms of ecocriticism). Author reconstructs proposals to practice ecocriticism in the times of the Anthropocene formulated by Timothy Clark and Lynn Keller, and undertakes initial attempts at translating them into the Polish context.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 24; 6-25
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christophe Bonneuil, Jean-Baptiste Fressoz, <i>The Shock of the Anthropocene</i> (Nota o książce)
Christophe Bonneuil, Jean-Baptiste Fressoz, <i>The Shock of the Anthropocene</i> (A Critical Note)
Autorzy:
Kisiel, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467974.pdf
Data publikacji:
2017-09-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Ekokrytyka
historiografia
antropocen
narracja
ecocriticism
historiography
anthropocene
narrative
Opis:
Michał KisielInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in Katowice, PolandChristophe Bonneuil, Jean-Baptiste Fressoz, The Shock of the Anthropocene (A Critical Note)Abstract: The present critical note concerns the recent book by Christophe Bonneuil and Jean-Baptiste Fressoz, The Shock of the Anthropocene, which offers a detailed study of a contemporary dominant narrative regarding the epoch of anthropocene. The authors attempt at deconstructing this narrative, proposing a dispersed map of supplementary narratives.Keywords: ecocriticism, historiography, anthropocene, narrative
[Scroll down for the Polish version of the Abstract]Michał KisielInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in Katowice, Poland Christophe Bonneuil, Jean-Baptiste Fressoz, The Shock of the Anthropocene (A Critical Note)Abstract: The present critical note concerns the recent book by Christophe Bonneuil and Jean-Baptiste Fressoz, The Shock of the Anthropocene, which offers a detailed study of a contemporary dominant narrative regarding the epoch of anthropocene. The authors attempt at deconstructing this narrative, proposing a dispersed map of supplementary narratives.Keywords: ecocriticism, historiography, anthropocene, narrative Christophe Bonneuil, Jean-Baptiste Fressoz, The Shock of the Anthropocene (Nota o książce) Niniejsza nota traktuje o książce Christophe'a Bonneuila oraz Jean-Baptiste'y Fressoza, The Shock of the Anthropocene. Książka jest szczegółowym studium współczesnej dominującej narracji dotyczącej epoki antropocenu. Autorzy podejmują próbę dekonstrukcji tej opowieści oraz proponują rozproszoną mapę supplementarnych narracji.Słowa kluczowe: ekokrytyka, historiografia, antropocen, narracja
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 36
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petrokultura i petromelancholia: Muzeum Harleya-Davidsona w Milwaukee
Petroculture and petromelancholia: The Harley-Davidson Museum in Milwaukee
Autorzy:
Łysak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944191.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
petrokultura
petromelancholia
motocykle
Harley-Davidson
antropocen
petroculture
motorcycles
Anthropocene
Opis:
Culture researchers have recently highlighted the link between the combustion of petroleum products and individual freedom, one of the premises of Western world. This observation has contributed to the emergence of two research areas, petroculture and (more broadly) energy humanities. They study how a given energy regime can influence the forms of culture, the origin and development of species, and the philosophical approach to an individual in the world. One of modern history mechanisms has been identified as petromelancholia, a nostalgia for the times of easy access to cheap crude oil. These ideas offer a starting point for an analysis of the exhibition at the Harley-Davidson Museum in Milwaukee. While tapping into individual freedom and technological nostalgia in the narrative layer, the exhibition does not feature petrol as a substance. Instead it is communicated only as a technological and media content: fuel tanks painted in bright colours, a gallery of engines, conventionalised diagrams. The dependence of individual freedom on access to petrol can be seen in Josh Kurpius’s photographs of American motorcycle nomads. It is a shift towards the past inspired by Harley-Davidson’s marketing strategy; however, it also reveals the compensatory role of nostalgia in the face of climate catastrophe.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 202-216
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of oxygen in the functioning of the Earth system: past, present and future
Autorzy:
Stankowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201077.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
environment
oxygen concentration changes
Anthropocene
środowisko
zmiana stężenia tlenu
antropocen
Opis:
In the Solar System, the coming into existence of a peculiar, fully developed atmosphere on Earth was determined by the ‘Great Oxidation Event’ at the turn of the Proterozoic and Palaeozoic. Within about 600 million years, there were large changes in oxygen concentrations in this atmosphere, ranging from 15 to 35 per cent, having been determined by a combination of cosmic-climatic, tectonic-volcanic and biological phenomena. A particular environmental change occurred at the beginning of the 19th century, as a result of the overlap of the end of the natural Little Ice Age and the beginning of anthropogenic warming of the ‘industrial revolution’. According to the author, the rate of human impact on environmental changes is estimated at about 15 per cent. The appearance of mankind brought new changes in the natural environment, including the oxygen content of the air. The current scale of anthropogenic impact justifies the introduction of a new time slice in the planet’s history - the Anthropocene. The functioning of civilisation is conditioned by meeting energy needs, to be implemented by creating a system of energy generators, among which the heat of the Earth should be an important component. The energy generated from this inexhaustible and cost-free geo-resource should be seen as the most ecological among all currently used energy carriers.
Źródło:
Geologos; 2023, 29, 2; 117--131
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy empatia jest odpowiedzią na antropocen? Kilka refleksji z perspektywy psychologii lektury i dydaktyki polonistycznej
Is Empathy the Answer to the Anthropocene? A Few Reflections from the Perspective of the Psychology of Reading and Teaching of Polish Literature
Autorzy:
Zdunik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25411814.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Teaching of Polish Literature
anthropocene
empathy
metodyka polonistyczna
antropocen
empatia
Opis:
W niniejszym artykule zaproponowano koncepcję empatii klimatycznej jako narzędzia w dydaktyce polonistycznej i odpowiedzi na kryzys klimatyczny epoki antropocenu. W pierwszej części omówione zostały najważniejsze dotychczasowe propozycje dydaktyczne w ramach humanistyki ekologicznej. Następnie przywołano najważniejsze badania psychologiczne, dotyczące związków między empatią a lekturą tekstów fikcjonalnych. Projekt empatii klimatycznej zawiera w sobie trzy najważniejsze założenia: zwrot ku emocjom i działaniu, zwrot ku aktualności oraz zwrot ku fikcji i fantastyce oraz science‑fiction.
This article proposes the concept of climate empathy as a tool in Polish studies and a response to the climate crisis of the Anthropocene epoch. The first part discusses the most important teaching proposals so far in the field of ecological humanities. The second section covers the most important psychological research on the relationship between empathy and reading fictional texts. The project of climate empathy includes three important directions: a turn to emotions and action, a turn to “here and now,” and a turn to fictional works of fantasy and science‑fiction.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 47-61
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetki wobec końca – liryka najnowsza a antropocen
Poetesses in Front of The End: Contemporary Poetry and Anthropocene
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25434372.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
antropocen
poezja współczesna
liryka kobieca
Anthropocene
contemporary poetry
women's poetry
Opis:
Głównym celem artykułu są rozważania poświęcone antropocenowi, globalnemu ociepleniu i katastrofie klimatycznej pojmowanym jako wyjątkowe wyzwanie dla ludzkości oraz literacki temat w najnowszej poezji. W wierszach pisanych przez poetki w ciągu ostatnich kilku lat ta problematyka została podjęta na różne sposoby, prowadzące jednak do przeobrażeń wspólnotowej świadomości i zbiorowych emocji. Interpretacje utworów (pisanych m.in. przez Ewę Lipską, Marzannę Bogumiłę Kielar, Julię Fiedorczuk, Urszulę Zajączkowską, Justynę Bargielską, Ilonę Witkowską, Małgorzatę Lebdę) wiodą do szerzej zakrojonych wniosków: antropocen, jako być może ostatnia epoka w dziejach znanego nam świata, musi być traktowany jako szczególne wezwanie do ratowniczych działań, tak dla jednostek, jak i całego rodzaju ludzkiego.
This article considers the Anthropocene, global warming, and climate catastrophe as special challenges for humanity and as literary themes in contemporary poetry. In poems written by women during the last few years, these problems are presented in ways that transform our common perception and collective emotions. Interpretation of texts (written by Ewa Lipska, Marzanna Bogumiła Kielar, Julia Fiedorczuk, Urszula Zajączkowska, Justyna Bargielska, Ilona Witkowska, Małgorzata Lebda) lead to wider‑ranging results: the Anthropocene, as probably the last epoch in the history of the human world, must be perceived as a specific call for restorative activities for individuals and all mankind.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 196-207
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skóry „azjatyckich tygrysów” – chińskie taksydermie jako eksponaty i towary
The ‘Asian tiger’ skins – Chinese taxidermies as exhibits and commodities
Autorzy:
Witek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944292.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
taksydermia
Chiny
Tajwan
antropocen
muzeum
taxidermy
China
Taiwan
Anthropocene
museum
Opis:
Taxidermy is considered a highly controversial practice in modern times – even more so in the face of the Anthropocene and the rapidly declining biodiversity. Nevertheless, it is still performed and constitutes an important element of museum exhibitions and private collections. In the contemporary People’s Republic of China and Taiwan, taxidermy functions both as an exhibit, which by preserving animal corporeality serves different purposes, from cognitive to political, and as a commodity – an exclusive and expensive craft closely related to animal symbolism in Chinese culture. The aim of this article is to study taxidermies as exhibits and commodities, and propose their interpretations both in the space of the museum and the market. The unfolding analysis refers not only to contemporary Chinese culture and the perspective of the Anthropocene, but is also put in a broader context of taxidermy and its role in the ‘museum of the Anthropocene’. The proposed approaches serve the purpose of both understanding the role and position of taxidermy in China and Taiwan, and deconstructing the anthropocentric perspective of interpretation while focusing on the history of species and individual specimens as ‘undead’ testimonies of rapid changes taking place in the human age.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 101-115
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzyskalowe języki antropocenu
Cross-scale Language of the Anthropocene
Autorzy:
Rogowska-Stangret, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25410831.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
antropocen
posthumanizm
skala
nowy materializm
Anthropocene
posthumanism
scale
new materialism
Opis:
Antropocen przekroczył dyscyplinarne granice nauk przyrodniczych, rozbudzając debaty w ramach szeroko pojętej humanistyki, zmuszając „nas” do myślenia inaczej niż dotąd. Jednym z wyzwań antropocenu jest kwestia skali. Wraz z antropocenem oczywistość skalowych podziałów ulega zachwianiu. Podział na skale lokalne‑globalne/planetarne i makro‑mikro to kategorie myślenia, które nie odpowiadają rzeczywistości. Międzyskalowe myślenie i język to propozycje mówienia wraz‑z antropocenem, by uchwycić jego planetarną i globalną naturę, nie tracąc z oczu usytuowanych, ucieleśnionych ludzko‑nie‑ludzkich form życia.
Stemming from the natural sciences, the concept of Anthropocene opened a variety of discussions in the humanities, provoking “us” to think otherwise. One of the challenges of the Anthropocene is the question of scale. Some question the obviousness of scale as the categories such as micro and macro, local and global/planetary no longer correspond with reality. The geologic time and time of a zoe coincide in many unobvious and unfelt ways. Cross-scale thinking and language is a way to think with the Anthropocene to grasp its planetary and global nature as well as the diverse situated and embodied human-non-human life forms.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 32-46
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea w świecie bez przyszłości
Autorzy:
Szeląg, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27782486.pdf
Data publikacji:
2022-09-19
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
zrównoważone muzeum
edukacja
przyszłość muzeów
antropocen
odpowiedzialność klimatyczna
katastrofa klimatyczna
Opis:
Artykuł poświęcony jest zaangażowaniu muzeów w działania na rzecz ochrony klimatu i przeciwdziałania katastrofie klimatycznej. Wobec kluczowego imperatywu warunkującego funkcjonowanie muzeów, których sens definiuje m.in. założenie, że będzie „jakaś” przyszłość, dla której warto dbać o eksponaty i inne świadectwa kultury minionej i współczesnej, katastrofa klimatyczna, której jesteśmy świadkami, stawia szczególne wyzwania przed muzeami. Jako instytucje zaufania społecznego, wciąż uznawane ze wiarygodne źródła wiedzy, angażują się coraz częściej w działania na rzecz ochrony środowiska. Świadczą o tym chociażby wystawy, które na temat antropocenu zorganizowały muzea na świecie w ciągu ostatniej dekady. Tekst prezentuje zakres zaangażowania muzeów w tym obszarze i jego przedmiot. Odnosi się także krytycznie do kluczowych dla przyszłości planety, nie tylko ludzi i tworzonych przez nich instytucji, czy szerzej kultur i cywilizacji, tematów, które – jak pokazuje praktyka – nie są podejmowane przez muzea (takie jak odpowiedzialność globalnych korporacji czy ideologia kapitalizmu wzrostu). W tym kontekście stawiane są też pytania o to, na ile muzea i w jakim stopniu mogą zmienić swoje praktyki oddziałujące negatywnie na klimat, takie jak chociażby rezygnacja lub przynajmniej ograniczenie udziału w globalnym ruchu turystycznym i rywalizacji o czas wolny zwiedzających w rynkowej grze o uwagę konsumentów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 158-164
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po człowieku? „Wizyta” Olgi Tokarczuk jako narracja antropoceniczna
After the Human? „The Visit” by Olga Tokarczuk as an Anthropocenic Narration
Autorzy:
Gralewicz-Wolny, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25447391.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Olga Tokarczuk
Wizyta
klon
człowiek
antropocen
The Visit
clone
human
Anthropocene
Opis:
W artykule zaproponowano interpretację opowiadania Olgi Tokarczuk Wizyta, w którym pisarka sportretowała epokę człowieka w kostiumie futurystycznej społeczności klonów. Ukazany przez noblistkę w krzywym zwierciadle antropocen jawi się jako mieszanina opartych na języku, obrazie i ciele dyskursów, zderzonych z egocentrycznym, introwertycznym profilem osobowościowym bohaterek utworu. W kontekście myśli posthumanistycznej (R. Braidotti, D. Haraway, T. Morton) ta złożoność staje się, paradoksalnie, warunkiem przetrwania ludzkości.
The article offers an interpretation of Olga Tokarczuk’s story, The Visit, in which the writer portrays the epoch of man in the costume of a futuristic clone community. The Anthropocene, shown by the Nobel Prize winner in a distorted mirror, appears as a mixture of discourses based on language, image, and body, confronted with the egocentric, introverted personality profile of the protagonists of the work. In the context of post‑humanist thought (R. Braidotti, D. Haraway, T. Morton), this complexity becomes, paradoxically, a condition for the survival of humanity.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 313-325
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies