Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Aktor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 45
Tytuł:
Telewizja jako aktor polityczny w ocenie społecznej Polaków
Television as a political actor in the social assessment by Poles
Autorzy:
Maciejewska-Mieszkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364988.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
telewizja
aktor polityczny
ocena społeczna
Opis:
Telewizja traktowana jako jeden z aktorów politycznych podlega ocenie społecznej w zakresie jej wiarygodności i zaufania. W przypadku polskich mediów audiowizualnych wieloletnie badania sondażowe prowadzone w tym zakresie wykazują, że w ciągu ostatnich kilku lat zaszły zasadnicze zmiany w postrzeganiu przekazów telewizyjnych przez Polaków. Tendencję tę należy łączyć między innymi z dynamicznymi przeobrażeniami polskiej sceny politycznej oraz kształtującymi się preferencjami politycznymi odbiorców. Publikacja ma na celu ukazanie zaistniałych zmian w ocenie telewizji z uwzględnieniem stosunku Polaków do rzeczywistości politycznej oraz preferencji w zakresie korzystania z określonych źródeł informacji.
Television, treated as one of political actors, is subject to social evaluation in terms of its credibility and trust. In the case of Polish audiovisual media, many years of surveys in the field show that in the last few years there have been fundamental changes in the perception of television broadcasts by Poles. This tendency should be associated with the dynamic transformations of the Polish political scene and the shaping of political preferences of the public. This publication aims to show changes in the assessment of television, taking into account the attitude of Poles towards political reality and their preferences in the use of specific sources of information.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2020, 2(9); 115-129
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przedsiębiorczość dla mnie brzmi groźnie” – o znaczeniu przedsiębiorczości w pracy aktora
Autorzy:
Sternal, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640144.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
przedsiębiorczość, aktor, sztuki sceniczne, umiejętności
Opis:
„Entrepreneurship sounds scary to me...” – on the significance of entrepreneurship in an actor’s work This article attempts to present the significance of entrepreneurship in the professional life of actors. The results of a pilot research have been presented in the context of relationships between the arts and business. As described by the respondents entrepreneurship can be regarded as a a particular personality trait or a set of skills, or finally a certain attitude towards their personal and professional life. It has been linked to responsibility for one’s professional activities and to value creation, not only in the economic dimension. The article concludes with general remarks on some factors contributing to possible misunderstandings of the concept of entrepreneurship in the artistis professions.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2015, 16, 1
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theater photographs as a source of research on the cultural heritage of 2nd half of the 19. century
Autorzy:
Kędziora, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640314.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
teatr, aktor, fotografia, atelier, interpretacja
Opis:
Theatre atelier photography is one of the few visual sources relating to the theatre of the second half of the nineteenth century; it is the most direct testimony, which, however, requires considerable caution in its interpretation. Science has developed a lot of methods for the study of visual sources, so an attempt – however  schematic and being just a reconnaissance in that research field – to implement them to interpret theater atelier photography seems to be justified. The author refers to methods which are the most interesting and the most relevant for the history of theater, and considers their usefulness in the analysis and interpretation of the photographic testimonies of dramatic performances.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2014, 15, 1
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktor teatralny i filmowy w teatrze życia codziennego. Esej socjologiczny na podstawie badań własnych
Theater and Film Actor in the Theater of Everyday Life. Sociological Sketch
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096338.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
theater actor
film actor
social role
everyday life
aktor teatralny
aktor filmowy
rola społeczna
życie codzienne
Opis:
The aim of the article is to show a theatre and film actor in the “theatre of everyday life”. The author, using sociological literature on social roles (e.g. E. Goffman, M. Łoś, W. J. Goode) discusses the problem of actors’ performing their professional roles. She is particularly interested in self-promotional strategies used by actors on a daily basis. As an exemplification of a “performance” outside the artistic context, (stage or film set), the author analyses the course of the Great Actor's meeting with the audience and defines it as a quasi-spectacle requiring the adoption of certain roles, both by the artist and the audience. A new concept of “celebrity illusion” appears in the text, which concerns the illusory conviction of many artists that everyone should know them. They take it for granted that as “inhabitants of the mass imagination” they should be noticed in public space and correctly identified. The article uses the following sources: (1) existing: journalistic interviews with theatre and film actors published in popular monthlies and on the Internet; (2) evoked: in-depth free interviews with theatre artists (mainly actors) representing six Polish theatre centres. In 2015-2017, the author conducted twenty interviews - the respondents were recruited using the “snowball” method. Younger and older generation artists, fourteen men and six women, participated in the study The research technique was supported by the observation of actors' behaviour in non-artistic contexts (e.g. during meetings with the audience).
Celem artykułu jest ukazanie aktora teatralnego i filmowego w „teatrze życia codziennego”. Autorka, wykorzystując literaturę socjologiczną dotyczącą roli społecznej (m.in. E. Goffman, M. Łoś, W. J. Goode), omawia problem realizowania przez aktorów roli zawodowej. Szczególnie interesują ją strategie autopromocyjne, jakie stosują aktorzy na co dzień. Jako egzemplifikację „występu” poza kontekstem artystycznym (scena lub plan filmowy), analizuje przebieg spotkania Wielkiego Aktora z publicznością. Określa je jako  quasi spektakl wymagający przyjęcia określonych ról, zarówno przez artystę, jak i przez publiczność. W tekście pojawia się nowe pojęcie „iluzji celebryckiej”, które dotyczy złudnego przeświadczenia wielu artystów, że każdy powinien ich znać. Uważają za oczywiste,  że jako „mieszkańcy masowej wyobraźni” powinni być zauważani w przestrzeni publicznej i poprawnie identyfikowani. W artykule wykorzystano następujące źródła: (1) zastane, a więc opublikowane w popularnych miesięcznikach i w Internecie prasowe wywiady dziennikarskie z aktorami teatralnymi i filmowymi; (2) wywołane, czyli pogłębione wywiady swobodne z twórcami teatralnymi (przede wszystkim z aktorami) reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. W latach 2015–2017 autorka przeprowadziła dwadzieścia wywiadów – respondenci rekrutowani byli metodą „śnieżnej kuli”. W badaniu partycypowali artyści młodszej i starszej generacji, czternastu mężczyzn i sześć kobiet. Wspomagającą technikę badawczą stanowiła obserwacja zachowań aktorów w kontekstach pozaartystycznych (np. podczas spotkań z publicznością).
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2019, 7, 2; 133-142
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeśli podmiotu nie ma… O wpływie, aktorach, horrorze i innych zmartwieniach tzw. Koła Krakowskiego
If there is no subject: On influence, actors, horror, and other worries of the so-called Krakow Circle
Autorzy:
Krupnik, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904273.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
podmiotowość
aktor
wpływ
mit
subjectivity
actor
influence
myth
Opis:
Celem tekstu jest krytyczne odniesienie się do dotychczasowych rozważań dotyczących podmiotowości podejmowanych w Kole Krakowskim. Autor argumentuje, że podmiotowość jest zbędna jako kategoria analityczna służąca zrozumieniu rzeczywistości społecznej. Można ją bowiem zastąpić innymi pojęciami, które są precyzyjniejsze. Jednocześnie jednak pojęcie to jest nieodzowne jako normatywny punkt odniesienia, samookreślenia się badaczy rzeczywistości społecznej.
The aim of the paper is to critically review previous considerations concerning subjectivity. The author argues that subjectivity is both unnecessary and biased as an analytical category applied in order to understand the social reality. At the same time, however, the concept is indispensable as a normative reference.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2014, 3(29); 134-145
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interakcje człowiek-komputer-robot z perspektywy nauk społecznych
Human-computer-robot interactions
Autorzy:
Krzysztofek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/277255.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów
Tematy:
komputer
robot
aktor-sieć
humanoid
computer
actor-network
Opis:
Autor wychodzi od stwierdzenia, że przez wiele dekad refleksja nt. robotów i ich wpływu na ludzi nie była traktowana jako główne zadanie badawcze humanistyki i nauk społecznych. Socjologia została ufundowana na badaniu zdarzeń interpersonalnych i społecznych. Nie wypracowała wystarczających metod badania techno-ludzkich i socjotechnicznych fenomenów. Tymczasem zrozumienie i objaśnienie roli przedmiotów jest niezbędne do zrozumienia natury społeczeństwa zdominowanego przez technologie, wśród których na czoło wysuwają się zaawansowane komputery inkorporowane w humanoidalnych robotach. Autor stwierdza w konkluzji, że usługi oferowane przez ludzi są zastępowane przez usługi wykonywane przez same technologie. To per se redukuje znaczenie struktur społecznych. Zmiana społeczna mniej zależy od sieci interpersonalnych , a bardziej od ekspansji sieci techno-ludzkich, przy czym ludzie oczekują coraz więcej od maszyn, a coraz mniej od siebie nawzajem.
The Author starts from by saying that for several decades our reflection on non-human actors and their impact on humans have not been seen as a major task of humanities and social sciences. These were focused on research of interpersonal and social practices and did not work out sufficient and effective methods and approaches in examining techno-human and techno-social phenomena. Yet, it becomes more and more evident that understanding and explaining the role of objects and tools is indispensable to grasp the nature of technology saturated societies, in particular smart technologies incorporated into anthropomorphic robots. The Author concludes that services offered by humans are more and more replaced by those conducted by computers and robots. This per se reduces the importance of social structures. As a result the social change depends less on interpersonal networks and more on techno-human ones. This means that humans expect more from machines and less for each other.
Źródło:
Pomiary Automatyka Robotyka; 2011, 15, 3; 76-82
1427-9126
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Robotyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopoty z pamięcią? – o technice „premeditato” w osiemnastowiecznym teatrze włoskim
Problemi di memoria? Sulla tecnica "premeditato" nel teatro italiano del settecento
Autorzy:
Dygul, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322607.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
premeditato
teatr włoski XVIII wieku
autor
aktor
pamięć
Opis:
L’articolo analizza la diffusione della tecnica del premeditato nel teatro italiano del Settecento. L’esempio dei più grandi drammaturghi italiani, soprattutto del secondo Settecento, come Carlo Goldoni, Pietro Chiari, Antonio Piazza, Carlo Gozzi e Vittorio Alfieri, dimostra un’opposizione da parte degli attori ad accettare la riforma del teatro, che valorizzava il ruolo dell’autore del testo, riducendo la funzione dell’attore al semplice interprete del testo interamente scritto. Il repertorio modificato sconvolge la tradizionale struttura dei ruoli della commedia dell’arte, ma l’organizzazione teatrale non cambia, per questo il teatro italiano rimane a metà strada tra la riforma e il vecchio sistema teatrale.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 175-183
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postmedia w mediach: przypadek teatru
Postmedia in media: The case of theatre
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22645698.pdf
Data publikacji:
2020-09-22
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
teatr
postteatr
performans
postmedia
aktor
theatre
post-theatre
performance
actor
Opis:
Artykuł poświęcony jest obecności postmediów w przestrzeni współczesnych przedstawień teatralnych. Autor wykorzystuje kategorię tak zwanego postteatru. W kontekście diagnoz kultury postmedialnej proponuje spojrzenie na współczesne przedstawienia teatralne jako syntezę dramaturgicznych, cielesnych, afektywnych i technologicznych mechanizmów mediatyzacji. Na przykładzie odbioru spektaklu Vernon Subutex autor dowodzi, iż współczesny podmiot znajduje swoje najpełniejsze uobecnienie w postmedialnym teatrze. Reakcje recenzenckie odsłaniają zarazem niską świadomość społeczną nowego paradygmatu kulturowego, który choć na co dzień tworzy i stymuluje zachowania na masową skalę, nie jest rozumiany i adekwatnie nazywany.
The paper is devoted to the presence of postmedia in contemporary theatre performances. The author uses the category of the so-called post-theatre. In the context of diagnosis of postmedial culture, he suggests looking at modern theatre plays as a synthesis of dramaturgical, corporal, affective and technological mechanisms of mediatisation. On the basis of Vernon Subutex performance, the author proves that the contemporary subject finds its fullest representation in postmedial theatre. At the same time, reviews show a low social awareness of the new cultural paradigm, which despite creating and stimulating mass behaviours on a daily basis, is not understood or appropriately named.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 3; 13-29
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo Islamskie - aktor państwowy czy niepaństwowy?
Islamic State – a State or non-State Actor?
Autorzy:
Grabowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832860.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Państwo Islamskie
Konwencja z Montevideo 1933
aktor państwowy
aktor niepaństwowy
terroryzm
kalifat
Islamic State
Montevideo Convention of 1933
state actor
non-state actor
terrorism
caliphate
Opis:
Państwo Islamskie, jak sugeruje sama nazwa, nie chce być postrzegane jako organizacja terrorystyczna, ale jako kalifat, państwo muzułmańskie. W ostatnich latach wiele zmilitaryzowanych aktorów niepaństwowych głosiło potrzebę oraz dążenie do utworzenia państwa muzułmańskiego, jednak żadnemu z nich to się nie udało. Państwo Islamskie można traktować jako pierwszą organizację, która nie tylko ogłosiła powstanie państwa, ale także stworzyła struktury państwowe, a co więcej − spełniła w pewnym stopniu warunki państwowości wymienione w Konwencji o Prawach i Obowiązkach Państw z Montevideo z 1933 r. Czy jednak w świetle prawa międzynarodowego nowy twór polityczny można uznać za państwo?
Islamic State, as the name suggest, is going to be perceived and treated not as a mere terrorist organization, but rather as a caliphate, Islamic state. In the last decades many violent non-state actors have propagated the idea of caliphate but none of them have never accomplished the idea. Islamic State can be treated as the first organization, which declare and what is more important create state structures, responsible for administrating conquered territory. To some extent Islamic State fulfills thecriteria for statehood listed in the Montevideo Convention on the Rights and Duties of States, 1933. But the basic question is whether  it can be recognized as a state in the light of international law?
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 69-86
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lucjan Rydel i teatr
Autorzy:
Kowalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645989.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
teatr
dramatopisarz
recenzja
aktor
reżyser
theatre
playwrigth
review
actor
director
critic
Opis:
In my article I make an assumption that theatre was a crucial part of Lucjan Rydel artistic work. He worked in the theatre and for the theatre as a playwright, theatre critic, director, literary director, lecturer in theatre school, member of theatre committee, theatre producer and director of a city theatre. It is almost impossible to describe the whole range of Rydel’s professions. However, a deep analysis would reveal his different faces of this talented man. In this article I focus on the work of Rydel as a theatre practitioner, mainly on staging his own dramatic works. I claim that he had a deep knowledge of actors’ craft and skills, of staging methods and styles. I hope that thesis included in the article will encourage theatre historians to further research
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 21-34
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Actors in the social world of public drama theatre in Poland during the communist period and in the 21st century. A comparative analysis
Aktorzy w społecznym świecie publicznego teatru dramatycznego w Polsce w okresie PRL i w XXI wieku. Analiza porównawcza
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041303.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
aktor
okres PRL
teatr współczesny
actor
Poland under communism
contemporary theatre
Opis:
This article aims to provide a comparative analysis of the social condition of actors during the communist era in Poland and after the political transformation of 1989. The empirical material used by the author includes popular science publications devoted to actors of Polish public drama theatres as well as free-flowing interviews conducted by the author in 2015–2017 with theatre artists representing six Polish theatrical centres. Actors who remember the period of the People’s Republic of Poland well are nostalgic about the past theatrical life, they remember being on familiar terms within theatre teams, anti-rankism, and the inclusion of technical and administrative staff in the community of artists without emphasising hierarchies. Today, the social, ideological and political divides in theatre teams are more noticeable. Distinguished actors are being challenged by young colleagues, while they were held in high regard in the past. Nowadays, multi-active actors demythologise the profession of an actor and point to the decline of the professional ethos.
Celem artykułu jest analiza porównawcza kondycji społecznej aktorów w okresie PRL-u i po transformacji ustrojowej 1989 roku. Materiałem empirycznym, jaki wykorzystuje Autorka, są publikacje popularnonaukowe poświęcone aktorom polskich publicznych teatrów dramatycznych i przeprowadzone przez nią – w latach 2015–2017 – wywiady swobodne z twórcami teatralnymi, reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. Aktorzy, którzy dobrze pamiętają okres PRL-u, z nostalgią wspominają miniony czas w życiu teatralnym, pamiętają familiarne stosunki w zespołach, antyrankizm, włączanie pracowników technicznych i administracyjnych do wspólnoty twórców, bez podkreślania jakiejkolwiek hierarchii. Współcześnie podziały społeczne, ideologiczne i polityczne w zespołach są bardziej widoczne. Młodzi aktorzy częściej kwestionują autorytety, w minionej epoce zasłużeni aktorzy darzeni byli wielkim szacunkiem. Współcześnie multiaktywni aktorzy demitologizują profesję aktorską, zwracają uwagę na upadek zawodowego etosu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 111-126
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość, wolność i ludzkie działanie
The East Central European parliaments as political actors
Autorzy:
Miklaszewska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
parlament
egzekutywa
aktor polityczny
autonomia polityczna
parliament
executive
political actor
political autonomy
Opis:
W artykule tym analizowana jest relacja pomiędzy koncepcją jednostki a jej zdolnością do podejmowania wolnych i racjonalnych wyborów, zarówno indywidualnych jak i zbiorowych. Problem ten podejmują w swych pracach współcześni liberalni filozofowie i ekonomiści: Arrow, Buchanan, Rawls i Sen. Ten ostatni koncentruje uwagę na indywidualnym działającym podmiocie i na pojęciu zdolności, które wynikają z wolności jednostki, oraz stanowią podstawę dla stworzonej przez niego teorii sprawiedliwości. Badania te dowodzą, że liberalna filozofia polityczna oraz ekonomia są obecnie uprawiane jako dziedziny nie wolne od wartościowania.
This paper analyzes the relationship between the concept of the individual and their ability to make free and rational choices, both individual and collective. The problem has been discussed in the works of many contemporary liberal philosophers and economists: Arrow, Buchanan, Rawls, and Sen. The latter focuses mainly on an acting person and on the concept of capabilities which stem from freedom of the individual, and create the basis for the theory of justice. These studies show that liberal political philosophy and economics can no longer be considered a value-free domain.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2014, 3(29); 125-133
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parlamenty Europy Środkowej i Wschodniej jako podmioty polityki. Przyczynek do dyskusji o podmiotowości organizacji politycznej
The East Central European parliaments as political actors
Autorzy:
Antoszewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904338.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
parlament
egzekutywa
aktor polityczny
autonomia polityczna
parliament
executive
political actor
political autonomy
Opis:
Przejście od komunizmu do demokracji pociąga za sobą transformację instytucji politycznych i relacji między nimi. Demokratyzacja pokomunistyczna oznacza m.in. uzyskanie przez parlament pozycji autonomicznego aktora polityki. Osiągnięcie tego efektu wymaga nie tylko profesjonalizacji parlamentu, zmian w jego strukturze organizacyjnej czy okrzepnięcia roli frakcji parlamentarnych, lecz także ograniczenia dążeń władzy wykonawczej do uczynienia z parlamentu „maszyny do głosowania”. W początkowym okresie transformacji autonomia parlamentu uległa znacznemu rozszerzeniu. Stał się on rzeczywistym podmiotem decyzji politycznych o znacznym ciężarze gatunkowym. Wprowadzono istotne gwarancje jego niezależności od egzekutywy. Niemniej jednak w miarę upływu czasu poziom autonomii, a co za tym idzie, mocy sprawczej parlamentu ulega obniżeniu. Wzrasta jego zależność od rządu i prezydenta, a także od partii politycznych. Czynnikiem ograniczającym swobodę działania parlamentu jest też europeizacja polityki. Parlament w coraz większym stopniu staje się miejscem ratyfikacji decyzji podejmowanych przez innych aktorów.
The transition from communism to democracy is followed by the transformation of main political institutions. Postcommunist democratization means, among others, the metamorphosis of a “rubber stamp” parliament into a real political actor. It requires the professionalization of MPs (reduction of the number of novices), changes in internal organization, and strengthening of political parliamentary groups, as well as the limitation of the power of the executive. This paper shows that in the initial period of political transformation, the autonomy of the parliament was expanded so that it became a real decision maker, creating the framework of the new political system. In time, the level of autonomy and of political capacity has decreased. The dependence on the executive and on political parties has grown. The Europeanization of the politics has also been the factor limiting its freedom to act independently. As a result, the parliament has returned to the role of the body that ratifies the decisions made by other actors.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2014, 3(29); 115-124
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierówności społeczne jako wyraz dysproporcji w partycypacji w zasobach językowych. Znaczenie metafor
Social inequalities as an expression of disproportions in participation in linguistic resources. The meaning of metaphors
Autorzy:
Czykwin, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103001.pdf
Data publikacji:
2021-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
metafory
język
przystosowanie
równość
aktor
widz.
metaphors
language
adaptation
equality
actor
spektator.
Opis:
Tekst poświęcony jest problematyce nierówności społecznych wykreowanych przez fakt nierównego uczestnictwa w zasobach języka. Słowo pisane kreowało nierówności społeczne stawiając cezurę miedzy czytelnikiem i autorem. Scientyzm ogranicza możliwość rozumienia przez laików wyspecjalizowanej wiedzy naukowej. Odmienny charakter ma też udział w języku aktorów i obserwatorów życia społecznego. Przyjmując, że antropologicznym wyzwaniem człowieka jest dążność do optymalnego przystosowania (D. Hoffman) społeczne porozumienie i przystosowanie dokonują się w przestrzeni języka. Metafory, jako składowe języka umożliwiają takie indywidualne spotkanie. Szczególną rolę pełnia tu metafory średniego zasięgu.
The text is devoted to the problem of social inequalities created by the fact of unequal participation in language resources. "Gutenberg Galaxy" created social inequalities by setting a caesura between the reader and the author. Scientism limits the ability of lay people to understand specialized scientific knowledge. The participation in the language of actors and spectator of social life also has a different character. Assuming that the human anthropological challenge is the striving for optimal adaptation (D. Hoffman), social communication and adaptation take place in the space of language. As components of language, metaphors enable such an individual meeting. Mid-range metaphors play a special role here.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2021, XII(2(35)); 11-20
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania w sieciach społecznych
Action in social networks
Autorzy:
Macełko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/322749.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
sieci społeczne
działania
aktor społeczny
kontrola
social networks
actions
social actor
control
Opis:
Artykuł opisuje naturę sieci społecznych, podejmując problematykę koordynacji wielu różnorodnych interakcji i relacji. Sieci są konstelacjami interakcji, których wyłaniające się wzory można zaobserwować. Działania aktorów społecznych ujęto jako działania komunikacyjne, dążące przede wszystkim do budowania tożsamości podmiotów i sprawowania kontroli nad niepewnym środowiskiem. Przedstawiono również problematykę racjonalności aktorów społecznych. W konkluzji podkreślono, że sieci społeczne można rozpatrywać jako układ wielu elementów uczestników, układ interakcji i relacji, wzory działań czy wzory przepływów wartości.
The article describes the nature of social networks, coordination activities, variety of interactions and relationships in networks. Networks are the constellations of interaction, with the emerging patterns of them. The actions of social actors are described as communication activities, striving above all to building the identity and control in the uncertain environment. The article also presents the problem rationality of social actors. In conclusion it emphasizes that social networks can be seen as: system of many components (participants), system interactions and relationships, some pattern of actions or pattern of values flow.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2015, 83; 385-394
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz ciała a przekonanie o własnej skuteczności u sportowców i aktorów teatralnych
Body image and self-efficacy in sportsmen and theatre actors
Autorzy:
Kolańska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514185.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
obraz ciała
przekonanie o własnej skuteczności
sport
aktor
body image
self-efficacy
actor
Opis:
Obraz własnego ciała stanowi istotny element samooceny człowieka, który może wpływać na podejmowane przez niego działania. Świadomość funkcjonowania, jak i wyglądu własnego ciała zdaje się odgrywać znaczącą rolę dla ludzi wykonujących m.in. pracę sportowca, prezentera telewizyjnego czy aktora. Sportowcy traktują swoje ciało bardziej w kategoriach narzędzia pracy, dzięki któremu mogą osiągnąć wyniki sportowe, co stanowi ich główny cel. Natomiast aktorzy wykorzystują swoje ciało jako środek przekazu komunikatu, emocji, pragnień na scenie. Przebadano 80 osób (40 aktorów i 40 sportowców) obydwu płci. Analiza wyników pozwoliła wykazać istotne różnice w ocenie obrazu ciała oraz przekonania o własnej skuteczności u kobiet obydwu profesji. Ponadto wskazano na korelacje między poszczególnymi komponentami obrazu ciała a własną skutecznością.
Body image is an important element of human self-assessment, which may affect the actions taken by him. Awareness of functioning and image their own body seems to play a significant role for the people doing the work, among other things as a sportsman, television presenter and actor. Sportsmen treat their bodies more in a category work tools with which to achieve sports results, which is their main target. The actors use their body as a of communication, emotions, desires on the stage. The study of 80 people (40 actors and 40 sportsmen) of both sexes. Analysis of the results made it possible to show significant differences in the evaluation body image and self-efficacy in women of both professions. In addition, indicated in the the correlation between the individual components of body image and self-efficacy.
Źródło:
Psychologiczne Zeszyty Naukowe; 2016, 2; 115-130
2451-1420
Pojawia się w:
Psychologiczne Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Andrzejewski Aktor – Kleryk – Ksiądz
Autorzy:
Kamińska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043949.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Agencja Wydawnicza “PDN”
Tematy:
Ksiądz Witold Andrzejewski
aktor Witold Andrzejewski
Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wlkp
Opis:
Rev. Witold Andrzejewski (1940-2015), who stayed in Gorzów Wielkopolski, was a highly regarded priest, youth educator and chaplain of “Solidarity”. He was awarded the most prominent local honours (the freedom of the city) and nationwide ones (The Order of Polonia Restituta). However, it was not until after six years of his work in the Juliusz Osterwa Theatre in Gorzów that he decided to study in the theological seminary in Paradyż. Although he never came back on the stage as an actor, he never concealed this first stage of his life and even proudly emphasized that he had been an actor. He always highly regarded theatre as a field of art. The article presents Witold Andrzejewski’s relations with the theatre, first as an actor and then his groundbreaking decision to change his profession and study at the seminary, and in the third part, the presence of the theatre in the life and work of a clergyman. The article is an abstract of the book “Witold Andrzejewski, actor of the Juliusz Osterwa Theatre in Gorzów Wielkopolski (1960-1966)”.
Źródło:
Adhibenda; 2021, 8; 67-86
2391-6109
Pojawia się w:
Adhibenda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek i przedmiot w teatrze Józefa Szajny
Man and Object in Józef Szajna’s Theatre Work
Autorzy:
DORAK-WOJAKOWSKA, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047012.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef Szajna, teatr, aktor, przedmiot, kukła, reifikacja
Józef Szajna, theatre, actor, object, mannequin, reification
Opis:
Artykuł jest próbą opisania skomplikowanych relacji między aktorem a przedmiotem w teatrze Józefa Szajny. W świecie sztuki Szajny człowiek traktowany jest jak przedmiot (podlega reifikacji), ale istnieje również zjawisko przeciwne – przedmiotom martwym przypisywane są cechy istot żywych, przedmiot podlega animizacji, a także personifikacji. Jedną z podstawowych idei teatru Szajny było ukazanie, w jaki sposób człowiek staje się mechanizmem, rzeczą, i w jaki sposób ożywia ze swej natury martwy przedmiot. Zjawisko to uwidacznia się zwłaszcza w relacjach aktor–rzecz, aktor–kukła. Szajnę jako artystę-plastyka interesowało pomieszanie różnych cech przedmiotów i ludzi. Wprowadzony na scenę przedmiot, naznaczony czynnikiem destrukcji, musiał nosić cechy ludzkie. Aktor znajdował się jak gdyby na krawędzi tradycyjnej scenicznej egzystencji. Jego ciało, poddane nienaturalnemu modelowaniu, spajało się z ekspresją rzeczy. Ciągłe zderzenia przedmiotów i żywych istot obrazowały zaś przenikanie się krańcowych doznań życia, wskazywały na współistnienie i wzajemne oddziaływanie materii organicznej i nieorganicznej w jej różnych jej wymiarach i natężeniach. Traktowany na równi z otaczającymi go przedmiotami, aktor musiał zarazem jasno rozumieć cel swego posłannictwa i powód swego zaistnienia na scenie, którym było uczestnictwo w zbiorowym moralitecie i ukazanie humanizującej wizji świata.
The paper is an attempt to describe the complex relations between the actor and the object in Józef Szajna’s theatre work. In Szajna’s art, the human being is subject to reification and is approached as an object. However, in the case of Szajna’s theatre, one can also speak about the opposite phenomenon, namely, inanimate objects getting attributes of living beings: an object would frequently become animated and personified. Szajna was interested in how a human being becomes a mechanism, or an object, and how a human being can animate an object. Thus he focused on the special relation obtaining between the actor and the object (or the actor and the mannequin). As a stage artist, Szajna would often deal with assemblages of human and object characteristics. In his work, an object, introduced onto the stage and marked by destruction, would suddenly reveal human characteristics. In his plays, the actor existed on the verge of his traditionally understood stage existence. The actor’s body, subjected to unnatural shaping (moulding) would bond with the expression of an object. The continuous juxtaposition of objects with animate beings pictured the interpenetration of extreme experiences of life, thus pointing to the coexistence and mutual interaction of organic and inorganic matter in its various dimensions, and with a varying intensity. The actor, treated as equal to the surrounding objects, was made to clearly understand her mission and the reason for her presence on the stage, namely, her participation in a collective morality play exhibiting a humanizing vision of the world.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 4 (116); 245-276
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Teatralność” – zakazany język w teatrze doby performatywnej
“Theatricality” – a Language Forbidden in the Performative Era Theatre
Autorzy:
Łubieniewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445707.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
performance,illusion,creation,computer actor,metaphor, reality
performans,iluzja,kreacja,aktor „komputerowy”,metafora, rzeczywistość
Opis:
The notion of “theatricality”, transferred by Goffmann from the sphere of aesthetic dispute to the area of sociological considerations, has become the quintessence of “pretence”, “falsehood”, and immersion in “illusion”. As its opposite, the performative idea of theatrical theory and practice proposes “truth”, “agency”, and immersion in “reality”, although it does not reject all of the theatrical effects. While inscribing those effects into a performance enriches its appeal, applying performative actions that deconstruct the show turns against the nature of the theatre. The performances: Na niby – naprawdę, directed by Andrzej Dziuk, Być jak Steve Jobs, directed by Marcin Liber, and Akropolis, a project by Łukasz Twarkowski, presented and analysed in this paper, show various ways in which theatre – urged to chase modern reality – deals with the radical change in the cultural situation. Dziuk’s staging is a confrontation between the poetics of the stage metaphor (‘pretence’) and the performative theatrical devices (‘reality’), yet their values are reversed. The act of dramatic creation of the main character, actor Ginesius, proves spirituality to be the “real” dimension of the world, while the actual “reality” turns out to be a “faked” life. In Liber’s show, the precious “relic” of the “old” theatre is the character whose Brechtian songs comment on the world’s convulsions after the 1989 transformation. In his vision, the dominant elements are the digital effects, the audience is entertained by the revolving stage, and the actors create characters taken straight from the tabloid reality. At the end, one of the beneficiaries of the political changes provocatively announces taking over the theatre building, closing the theatre and laying off the actors: theatre has become redundant; we can only watch the methodical deconstruction of what used to define its significance. In turn, in Twarkowski’s show most of the action takes place on a screen hung above the stage, which features the actors’ partner – a computer equipped with a speech synthesizer. The director admits that he dreams of “a computer actor”. In the future, implementing this idea may replace the live relationship between the actor and the spectator. The only element of the show that offers a direct actorspectator contact is the performative “interlude”, in which an actress presents to the audience the sensations of a person who has suffered a stroke. Are we, then, witnessing the times when the performance overwhelms theatre altogether, and the audience, driven by new desires, bids farewell to the loathed “theatricality” with no regrets? Perhaps, instead of yielding to this expansion, we should revise the label of “theatricality”, which reduces the rich tradition of diverse artistic conventions to one dramatic model of naturalistic origin. Perhaps, the term “theatricality” should be redefined in the spirit of Artaud, Witkacy, and Brecht, for whom “theatricality” is the opposite of “pretence”, a manifestation of the artistic creation process. Thus understood, “theatricality” has the potential – through metaphor, poetic image, and other acts stimulating the imagination – to transform “the fake” into “the real”, and to transfer the spectator into a “reality” of higher order: the reality of art.
Pojęcie „teatralności”, przeniesione przez Goffmanna ze sfery rozważań estetycznych w dziedzinę rozważań socjologicznych, stało się dziś kwintesencją „udania”, „fałszu”, pogrążenia w „iluzji”. Performatywna koncepcja teorii i praktyki teatralnej przeciwstawia tej kategorii „prawdę”, „sprawczość” i zanurzenie w „rzeczywistości”, choć z pewnych efektów teatralnych nie rezygnuje. O ile inkrustowanie nimi performansu wzbogaca jego atrakcyjność, o tyle stosowanie dekonstruujących spektakl działań performatywnych obraca się przeciw naturze teatru. Analizowane w artykule przedstawienia (Na niby-naprawdę, w reżyserii Andrzeja Dziuka, Być jak Steve Jobs, zrealizowane przez Marcina Libera oraz Akropolis, według projektu Łukasza Twarkowskiego) ukazują różne sposoby jakimi teatr, poddawany presji pościgu za współczesnością, radzi sobie z radykalną zmianą sytuacji kulturowej. Spektakl Dziuka konfrontuje poetykę scenicznej metafory („na niby”) z zabiegami o charakterze performatywnym („naprawdę”), lecz odwraca znaki wartości: akt teatralnej kreacji głównego bohatera, aktora Ginezjusza, odkrywa duchowość jako „prawdziwy” wymiar świata, podczas gdy rzeczywistość „prawdziwa” okazuje się życiem „na niby”. W spektaklu Libera drogocennym „reliktem” teatru „starego” jest postać, której brechtowskie pieśni komentują konwulsje świata po transformacji 1989 roku. W jego wizji dominują efekty komputerowe, cieszy oko obrotówka, aktorzy zaś budują figury żywcem wzięte z rzeczywistości „tabloidowej”. W finale jedna z beneficjentek politycznych przemian prowokacyjnie zapowiada przejęcie budynku, likwidację teatru i zwolnienie aktorów: teatr stał się zbyteczny; możemy jedynie obserwować metodyczną dekonstrukcję tego, co stanowiło niegdyś o jego fenomenie. Natomiast w spektaklu Twarkowskiego większość akcji ma miejsce na ekranie wiszącym nad sceną, gdzie głównym partnerem aktora jest wyposażony w funkcję mowy komputer. Reżyser wyznał, że marzy o „aktorze komputerowym”; realizacja tego pomysłu zastąpić może w przyszłości żywą relację między aktorem i widzem. Bezpośredni kontakt z publicznością wnosi w spektaklu jedynie performatywny „przerywnik”, gdy aktorka przekazuje widzom doznania osoby, która przeszła udar mózgu. Czy nadchodzą więc czasy, gdy performans pochłonie teatr bez reszty, a publiczność, powodowana nowymi potrzebami, pożegna wzgardzoną „teatralność” bez żalu? Może zamiast poddania się tej ekspansji należałoby raczej zweryfikować przypiętą „teatralności” etykietę, która sprowadza bogatą tradycję różnorodnych artystycznych konwencji do jednego modelu scenicznego o rodowodzie naturalistycznym i redefiniować pojęcie „teatralności”, w duchu, jaki nadawali mu Artaud, Witkacy, Brecht. Dla nich była ona przeciwieństwem „udania”, stanowiąc demonstrację procesu kreacji artystycznej. „Teatralność” tak rozumiana może – operując metaforą, obrazem poetyckim, działaniami, które pobudzają wyobraźnię – przeobrazić „na niby” w „naprawdę”, przenosząc widza w wyższego rzędu „realność”, w realność sztuki.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 222-233
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Układy interakcyjne w teatrze dramatycznym - na podstawie badań własnych
Interactive systems in dramatic theater - based on empirical research
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034606.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
teatr dramatyczny
układy interakcyjne
aktor
widz
spektakl
Performance
dramatic theater
interactive systems
actor
spectator
Opis:
Artykuł dotyczy układów interakcyjnych w polskim teatrze dramatycznym. Autorka, na podstawie źródeł zastanych i wywołanych, analizuje następujące sytuacje: 1. aktorzy oddziałują na widzów 2; widzowie oddziałują nawzajem na siebie; 3.widzowie oddziałują na aktorów i 4. aktorzy oddziałują nawzajem na siebie. Charakteryzuje specyfikę owych interakcji poprzez następujące pojęcia: interferencja społeczna, syntonia, facylitacja społeczna, próżniactwo społeczne, deimmersja, defokusacja, uskrzydlenie grupowe. Nie zamierzam mówić o instytucji czy organizacji formalnej, ale o miejscu prezentacji spektaklu, o sytuacji, gdy naprzeciw siebie „stają” aktor i widz, i ten pierwszy podmiot zaczyna coś przedstawiać, prezentować, kreować, a drugi dokonuje aktu recepcji. Ta sytuacja konstytuuje teatr.
The article concerns interactive systems in the Polish drama theater. The author, based on existing and evoked sources, analyzes the following situations: 1. actors influence viewers 2; viewers interact with each other; 3. viewers interact with actors and 4. actors interact with each other. The author characterizes the specificity of these interactions through the following concepts: social interference, synthonia, social facilitation, social idleness, deimmersion, defocused, group winging. I do not intend to talk about an institution or a formal organization, but about the place where the performance is presented, about the situation when the actor and viewer "face each other," and the first entity begins to present something, present, create, and the second performs the act of reception. This situation constitutes the theate
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2020, 19, 1; 27-40
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bariery konsolidacji demokracji lokalnej: prezentyzm i recentywizm
Barries for consolidaton of local democracy: presentism and recentivism
Autorzy:
Wałdoch, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195281.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
demokracja
polityka lokalna
legitymizacja
aktor polityczny
depolityzacja
democracy
local politics
legitimization
political actor
depoliticitization
Opis:
Constructing collective identity is one of the most crucial challenge for political power which seek legitimization. Pursuing such aim political actors choose different tools due to theirs ideological affiliation and political roots. One may observe in local Poland that depoliticization process play its role. This have a great impact on local communities. That is why local political elites make barriers for disputing history by using two techniques: presentism (is the view that neither the future nor the past exist – past times must meet present political requirements) and recentivism (only present time exist). Such practice of political power makes barriers for consolidation of democracy.
Konstruowanie tożsamości zbiorowej jest jednym z wyzwań władzy politycznej dążącej do legitymizacji. W tym celu aktorzy polityczni dobierają różne instrumenty w zależności od swej afiliacji ideologicznej i korzeni politycznych. Obserwuje się w przestrzeniach lokalnych w Polsce, że dochodzi do swoistej depolityzacji życia społeczności. Zabiegiem mającym „uchronić” przed roztrząsaniem przeszłości i jej obecnych znaczeń, które mogą wywołać konflikt polityczny, są postawy prezentyzmu (dostosowanie przeszłości do swoich poglądów) oraz recentywizmu (skupienie się na teraźniejszości). Takie praktyki mają zasadnicze znaczenie dla procesu socjalizacji i intersubiektywizacji wartości politycznych istotnych dla konsolidacji demokracji.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2016, 15; 81-95
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kostiumy Luigiego Sapellego w zbiorach Muzeum Krakowa
Luigi Sapelli’s Costumes in the Collection of the Krakow City Museum
Autorzy:
Kowalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37240354.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr
kostium
aktor
projektant kostiumów
scenografia
theater
costume
actor
theatre arts
costume designer
scenography
Opis:
Kostium – element spektaklu teatralnego, a także swoisty strój – „przedmiot” wyróżniający aktora na scenie. Pomaga lub przeszkadza artyście scenicznemu w tworzeniu postaci. Przez wieki i dekady zmieniały się jego forma oraz znaczenie. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie kostiumów teatralnych zaprojektowanych przez Luigiego Sapellego, jednego z największych projektantów strojów scenicznych z przełomu XIX i XX w. Opis kostiumów poprzedzi szkic, skrótowo przybliżający stylistykę teatru okresu Młodej Polski oraz obowiązujące wówczas zasady tworzenia strony plastycznej spektakli. Omawiane kostiumy stanowią część kolekcji teatralnej należącej do Muzeum Krakowa.
Stage costume is an element of a theatrical performance, as well as a specific attribute that can be used by an actor creating a role. It helps or hinders the stage artist in creating the character. Over the centuries and decades, its form and meaning have changed. The aim of this article is to present theatrical costumes designed by Luigi Sapelli, one of the greatest designers of stage costumes from the turn of the 19th and 20th centuries. The description of the costumes is preceded by a sketch, briefly presenting the style of the theater of the Young Poland period and the rules of creating the artistic side of performances applied at that time. The costumes in question are part of the theater collection of the Museum of Krakow.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 205-216
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę maszyn społecznych. Jaka będzie socjologia, której nie znamy?
TOWARDS SOCIAL MACHINES. WHAT WILL SOCIOLOGY BE LIKE?
Autorzy:
Krzysztofek, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427107.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ACTOR; NETWORK
HARD SCIENCE
HERMENEUTIC
SOCIAL MACHINES
maszyny społeczne
„twarde nauki”
aktor
sieć
hermeneutyka w przyrodzie.
Opis:
Artykuł jest nawiązaniem do studium Łukasza Afeltowicza i Krzysztofa Pietrowicza Koniec socjologii, jaką znamy, czyli o maszynach społecznych i inżynierii socjologicznej („Studia Socjologiczne”, 3/190: 43–79 z 2008 roku). Problematyka w nim zawarta nabiera aktualności, autor uznał, że warto do niej wrócić. Autor polemicznie odnosi się do kwestii, czy socjologowie powinni tworzyć sztuczne układy społeczne, a następnie wbudowywać je w rzeczywistość społeczną. Chodzi o reprodukowanie w sztucznych warunkach naturalnych fenomenów lub tworzenie takich, które nie występują w rzeczywistości społecznej.
This paper refers to the study by L. Afeltowicz and K. Pietrowicz published in 'Studia Socjologiczne' (3/190: 43-79). The issues touched upon by its Authors have gained substantial significance nowadays, which is the reason to consider it worthwhile to refer to them. The author critically takes up the question whether sociologists should design artificial social experiments and implant them into the existing social reality. The possible results include reproducing in artificial conditions certain natural social phenomena and/or introducing certain others which do not exist in the social reality in question.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2011, 2(201); 123-145
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staropolski przekład dzieła Lingua Erazma z Rotterdamu w „teatralnym lustrze” pierwowzoru (casus jednego wątku)
Autorzy:
Dąbkowska-Kujko, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028457.pdf
Data publikacji:
2022-01-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
translation
original
language
rhetoric
actor
theatre
drama
hypocrisy
przekład
oryginał
język
retoryka
aktor
teatr
dramat
hipokryzja
Opis:
Artykuł jest próbą spojrzenia na staropolskie strategie translatorskie w świetle oceny wczesnorenesansowej pracy przekładowej anonimowego tłumacza jednego z mniej znanych dzieł Erazma z Rotterdamu pt. Lingua. Treść rozprawy koncentruje się nie tylko na wskazaniu i omówieniu metod tłumaczenia, ale przede wszystkim odsłonięciu na przykładzie jednego zaledwie wątku sposobów myślenia obu autorów, estetyki słowa, kultury i pragmatyki transponowania zasobów erudycyjnych, wreszcie – dialogu międzykulturowego, jaki bez wątpienia otwiera każda konfrontacja oryginału z przekładem.
The study attempts to look at Old Polish translation strategies in the light of the evaluation of the early Renaissance translation work by an anonymous translator of one of Erasmus’ lesser-known works, Lingua. The article focuses not only on indicating and discussing the methods of translation, but above all on revealing – on the example of one plot – the thinking procedures of both authors, the aesthetics of words, the culture and pragmatics of transposing erudite resources, and finally – the intercultural dialogue that undoubtedly opens up every confrontation of the original with translation.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2022, 65; 55-74
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie konwersji przez studentów Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie. Wpływ instytucji edukacyjnych.
The experience of conversion by the students of the Faculty of Acting Theatre Academy in Warsaw. The impact of educational institutions.
Autorzy:
Hernik, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623296.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
aktor
szkoła teatralna
kariera
transformacja tożsamości
metody jakościowe
actor
theater school
career
identity transformation
qualitative methods
Opis:
The Monograph presents the issues of identity transformation in the institutional context, in relation to the students of the actors and their passage through a specific institution, which is a theater school. The author shows how the structural aspects of studying acting (the school itself, the people working there, producing climate and organizational culture) are associated with subjective aspects, conditioning the production of a particular self-identification. The author wanted to capture experienced by students of the impact of institutions on their own lives and self-definition, and get a image of their educational career.
Praca monograficzna poświęcona problematyce transformacji tożsamości w kontekście instytucjonalnym, w odniesieniu do studentów wydziału aktorskiego i do ich przejścia przez bardzo specyficzną instytucję, jaką jest szkoła teatralna. Autorka pokazuje jak strukturalne aspekty studiowania aktorstwa (sama szkoła, ludzie tam pracujący, wytwarzający klimat i kulturę organizacyjną tego miejsca) wiążą się z aspektami subiektywnymi, warunkując wytwarzanie określonej autoidentyfikacji. Autorka pragnęła uchwycić doświadczany przez studentów wpływ instytucji na ich własne życie i autodefinicje oraz uzyskać obraz ich edukacyjnej kariery.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2007, 3, 3; 1-122
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies