Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "żel" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wpływ żelu wybielającego z nadtlenkiem mocznika na powierzchnię szkliwa - badania za pomocą mikroskopu sił atomowych (AFM)
An atomic force microscopy study on the effect of carbamide peroxide bleaching gel on enamel surface
Autorzy:
Kościelniak, D.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284936.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
żel wybielający
szkliwo zęba
bleaching gels
enamel
Opis:
W pracy oceniono wpływ żelu wybielającego zawierającego 20% nadtlenku mocznika na powierzchnię szkliwa zęba ludzkiego. Przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) zarejestrowano obrazy topograficzne szkliwa z powierzchni policzkowej zęba bez kontaktu jak i po kontakcie z żelem wybielającym. Badania wykazały, że 48-godzinne wybielanie nie wpływa w istotny sposób na topografię szkliwa i jego chropowatość. Parametry topograficzne takie jak: średnia chropowatość powierzchni, chropowatość skuteczna i średnia wysokość elementów topograficznych szkliwa po procesie wybielania były podobne do parametrów próbki kontrolnej.
The effect of bleaching gel containing 20% carbamide peroxide on human enamel surface was evaluated. Topography images of the control and test samples located on the buccal surface of the same tooth were recorded with the use of an atomic force microscope (AFM). AFM evaluation demonstrated that 48-hour bleaching did not significantly affect topography and roughness of the enamel. Topographical parameters such an average roughness, root mean square roughness and average height were similar for both control and test surfaces of the enamel.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 63-64; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja procesu immobilizacji komórek Saccharomyces cerevisiae w żelu alginianowym
Optimization of immobilization of Saccharomyces cerevisiae cell in the alginate gel
Autorzy:
Rombel-Bryzek, A.
Zhuk, O.
Latała, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126060.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
immobilizacja komórek
żel alginianowy
cell immobilization
alginate gel
Opis:
Celem prezentowanych badań była ocena wpływu dwuwartościowych kationów wapnia, magnezu i baru, na zdolność sieciowania żelu alginianowego, stosowanego do unieruchamiania komórek Saccharomyces cerevisiae, oraz oznaczenie aktywności enzymatycznej dehydrogenazy bursztynianowej w immobilizowanych komórkach. Do immobilizacji komórek Saccharomyces cerevisiae wykorzystywano zawiesinę komórek drożdży w alginianie sodu, który następnie żelowano roztworami chlorku wapnia (2, 5, 10 i 30%), chlorku baru (1, 2, 3, 4 i 5%) oraz chlorku magnezu (5%). Aktywność dehydrogenazy bursztynianowej badano spektrofotometrycznie i mierzono za pomocą ilości zredukowanego błękitu metylenowego (sztuczny akceptor elektronów). Uzyskane wyniki ujawniły, że zarówno stężenie, jak i rodzaj stosowanych jonów mają istotny wpływ na stopień usieciowania żelu alginianowego i w konsekwencji na aktywność enzymatyczną SDH w unieruchomionych komórkach. Spośród zastosowanych kationów metali zdolne do sieciowania alginianu były jony wapnia i baru. Ponadto okazało się, że kationy baru charakteryzują się silniejszym powinowactwem do alginianu, dając silniej usieciowany żel alginianowy. Wykazano, że zbyt silne usieciowane alginianu może ograniczać wymianę substancji między żelem alginianowym a roztworem mieszaniny reakcyjnej i, w konsekwencji, zaburzać przebieg reakcji enzymatycznej.
The aim of this study was to evaluate the effect of divalent cations, calcium, magnesium and barium, for the ability to crosslink the alginate gel. The alginate gel was used to immobilize cells of Saccharomyces cerevisiae. The enzymatic activity of succinate dehydrogenase in the immobilized cells was determined. A suspension of yeast cells in sodium alginate, was gelation by solutions of calcium chloride (2, 5, 10 and 30%), barium chloride (1, 2, 3, 4, and 5%) and magnesium chloride (5%). Succinate dehydrogenase activity was tested spectrophotometrically and measured using a reduced amount of methylene blue (an artificial electron acceptor). The results revealed that both the concentration and type of ions employed are important to the degree of cross-linking of the alginate gel and consequently on the enzymatic activity of the SDH immobilized cells. Among the used metal cations capable of crosslinking the alginate are calcium and barium. It was also shown that the barium cations have a stronger affinity for the alginate, to give highly crosslinked alginate gel. It has been shown that too strong cross-linked alginate may limit the exchange of substances between the alginate gel and the solution of the reaction mixture, and consequently interfere with the course of the enzymatic reaction.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 1; 289-297
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and properties of TiO2, NiO and ZnO nanoparticles and their possible biomedical application
Autorzy:
Szmajnta, K.
Szindler, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/378921.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:
nanoparticles
sol-gel method
nanocząstki
metoda zol-żel
Opis:
Purpose: The main purpose of this publication is to bring closer method of synthesis and examining basic properties of TiO2, ZnO and NiO nanoparticles (NPs), and investigate their possible biomedical application. Design/methodology/approach: Nanopowders were made with sol-gel method. Surface morphology studies of the obtained materials were made using Zeiss's Supra 35 scanning electron microscope and the structure using S/TEM TITAN 80-300 transmission electron microscope. In order to confirm the chemical composition of observed nanopowders, qualitative tests were performed by means of spectroscopy of scattered X-ray energy using the Energy Dispersive Spectrometer (EDS). The DLS (Dynamic Light Scattering) method was used to analyse the particle size distribution using the AntonPaar Litesizer 500 nanoparticle size analyser. Changes in particle size distribution at elevated temperatures were also observed. The TiO2, ZnO and NiO NPs with spherical shape were successfully produced by sol-gel method. Findings: The diameter of the as prepared nanoparticles does not exceed 25 nm which is confirmed by the TEM analysis. The highest proportion among the agglomerates of the nanoparticles has been shown to show those with a diameter of 80 to 125 nm. The qualitative analysis of EDS confirmed the chemical composition of the material. Practical implications: Nanoparticles (NPs) has been receiving an incrementally increasing interest within biomedical fields researchers. Nanoparticles properties (physical, chemical, mechanical, optical, electrical, magnetic, etc.) are different from the properties of their counterparts with a larger particle size. Originality/value: The nanoparticles were prepared using sol-gel method which allows the particle size to be controlled in a simple way.
Źródło:
Archives of Materials Science and Engineering; 2019, 98, 2; 81-84
1897-2764
Pojawia się w:
Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure optimization of implants materials of the surface layers by sol-gel coating
Autorzy:
Donesz, A.
Krzak-Roś, J.
Kochanowska, I.
Będziński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956590.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
implant
warstwa wierzchnia
zol-żel
surface layer
sol-gel
Opis:
This work presents the synthesis of fluorine- and chlorine-doped silica thin films on stainless steel (316L) prepared by the sol–gel method. Obtained materials were examined: structurally (SEM, roughness measurements), mechanically (four-point bending test) and biologically (in vitro). The results of the tests show that it is a possibility to synthesis by sol-gel method stable, continuous and biocompatible coating for materials used for implants.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 25-28
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regeneracja tkanki chrzęstnej szczura z użyciem żelu kolagenowego i mezenchymalnych komórek macierzystych szpiku kostnego, wstępne badania in vivo
Rat cartilage repair using collagen gel and bone marrow mesenchymal stem cells, the in vivo preliminary study
Autorzy:
Bajek, A.
Skopińska-Wiśniewska, J.
Rynkiewicz, A.
Jundziłł, A.
Nowacki, M.
Drewa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286197.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
komórki macierzyste
regeneracja
żel kolagenowy
stem cells
regeneration
collagen gel
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 49-50
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 otrzymanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Panacea P558
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of Panacea P558 biomedical alloy
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Scholl, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284382.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
korozja
biomateriały
metoda zol-żel
corrosion
biomaterials
sol-gel method
Opis:
Zbadano wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 uzyskanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne bezniklowego stopu biomedycznego Panacea P558. Próbki stopu z naniesioną warstwą TiO2 jak też próbki bez tych warstw były poddane wygrzewaniu w temperaturach 4500 C i 8000 C. Badania korozyjne wykonano w odtlenionym roztworze Tyrode’a w temperaturze ciała ludzkiego 370 C (310K). Stwierdzono polepszenie właściwości korozyjnych stopu przez warstwy wygrzane w temperaturze 4500 C. Stwierdzono również, że wygrzanie tego stopu w temperaturze 8000 C powoduje dużą niestabilność jego właściwości korozyjnych - po pewnym czasie ekspozycji w roztworze korozyjnym próbki bez warstw jak i z warstwami TiO2 skokowo zmieniają swoje właściwości i charakteryzują się gorszymi parametrami korozyjnymi niż wyjściowy stop. Przyczyną pogorszenia właściwości korozyjnych stopu Panacea P558 w temperaturze 8000 C mogą być (1) zmiany w strukturze wewnętrznej tego stopu (segregacja składników stopu) jak też (2) powstające w tej temperaturze węgliki metali będących składnikami stopu.
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of nickel-free Panacea P558 biomedical alloy was investigated. The samples of alloy both with TiO2 sol-gel layers and without the-se layers were heated at temperature of 4500 C and 8000 C. The investigations were carried out in deoxy-genated Tyrode’s solution at human body temperature of 370 C (310K). It was found that the layers heated at 4500 C improve corrosion features of this alloy. It was also stated that heat treatment of this alloy at 8000 C results in high instability of its corrosion features - after some exposition time in corrosion solution samples both without and with TiO2layers rapidly change their properties and these samples have worse corrosion parameters than initial alloy (without any surface modification). The reason for these worse corrosion features of Panacea P558 alloy heated at 8000 C may be: (1) changes of its microstructure (segregation of alloy components) and (2) alloying elements carbides formed at this temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 61-65
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rheological properties of collagen gels after UV treatment
Autorzy:
Sionkowska, Alina
Adamiak, Katarzyna
Lewandowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844906.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rheological properties
collagen gel
treatment
właściwości reologiczne
żel kolagenowy
lecznictwo
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 158 spec. iss.; 9
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ chropowatości podłoża na topografię warstw TiO2 i SiO2 nakładanych metodą zol-żel
Influence of substrate roughness on TiO2 and SiO2 coating topography coated by funcional sol-gel derived layers
Autorzy:
Będziński, R.
Filipiak, J.
Pezowicz, C.
Krzak-Roś, J.
Kowalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285966.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
ortopedia
metoda zol-żel
implants
orthopaedics
sol-gel method
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 87-89
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy zastosowań technologii zol-żel w zakresie wytwarzania powłok przeznaczonych na pokrycia implantów
The perspective of sol-gel technology in the development of coatings on medical implants
Autorzy:
Grygier, D.
Dudziński, W.
Rutkowska-Gorczyca, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970897.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
technologia zol-żel
powłoki
implants
sol-gel technology
coatings
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 21-24
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wybranych własności użytkowych warstwy SiO2 naniesionej na powierzchnię stopu Ni-Ti
Evaluation of the useful properties of SiO2 layer coated on Ni-Ti alloy
Autorzy:
Król, A.
Walke, W.
Basiaga, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98836.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
Ni-Ti
zol-żel
SiO2
adhezja
EIS
sol-gel
adhesion
Opis:
W pracy przeprowadzono ocenę własności elektrochemicznych w oparciu o badania impedancyjne stopu Ni-Ti z naniesioną warstwą SiO2. Pomiary przeprowadzono z wykorzystaniem systemu pomiarowego Auto Lab PGSTAT 302N wyposażonego w moduł FRA2. Jako elektrodę odniesienia zastosowano nasyconą elektrodę kalomelową. Elektrodę pomocniczą stanowił drut platynowy. W celu zasymulowania warunków występujących w środowisku rzeczywistym pomiary przeprowadzono w roztworze Tyrode’a w temperaturze T = 37±1oC i pH = 6,8 ±0,2. W celu określenia przyczepności warstwy SiO2 do podłoża metalowego przeprowadzono badania scratch-test. Do tego celu zastosowano platformę otwartą wyposażoną w MicroCombi-Tester firmy CSM. Podsumowując, przeprowadzone badania jednoznacznie wykazały, że warstwa SiO2 jest przydatna dla poprawy biokompatybilności stopu Ni-Ti.
The project included studies about electrochemical properties based on impedance Ni-Ti alloy with an SiO2 layer. The measurements were performed by using Auto Lab PGSTAT 302N system, equipped in FRA module. As a reference electrode, were used saturated chloro – silver electrode. An auxiliary electrode was a platinum wire. To provide and simulate conditions in real environment, measurements were performed in Ringer solution at the temperature of 37 ± 1°C and pH = 6.8 ± 0.2. To define the SiO2 layers adhesion to metal substrate, it was made the scratch – test . We used the CSM’s open platform squipped with MicroCombi – Tester. In conclusion, the studies which were made showed clearly, that the SiO2 layer is useful to improve biocompatibility of Ni-Ti alloy.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2015, 9; 61-66
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizacja lipazy metodą zol-żel
Immobilization of lipase by sol-gel method
Autorzy:
Kmiecik, J.
Wójcik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2070380.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
immobilizacja
lipaza
zol-żel
biokatalizator
TMOS
immobilization
lipase
sol-gel
biocatalyst
Opis:
Badano immobilizację lipazy z Candida rugosa metodą zol-żel. Puła-kowanie enzymu w żelu wykonano używając tetrametoksysilanu i fluorku sodu. Magnetyt dodawano, aby umożliwić separację biokatalizatora. Aktywność lipazy określano spektrofotometrycznie. Stwierdzono, że biokatalizator może być stosowany wielokrotnie w operacjach okresowych. Potwierdzono także długookresową stabilność biokatalizatora podczas przechowywania.
Immobilization of lipase from Candida rugosa by sol-gel method was studied. The gel-entrapped lipase was prepared by using tetramet-hoxysilane and sodium fluoride. Magnetite was added to enable separation of biocatalyst from reaction mixture. Activities of lipase were determined spectrophotometrically. It was found that the biocatalyst can be used many times in batch operations. Long-term storage stability of biocatalyst was also confirmed.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 3; 61-62
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wear and friction behaviour of alumina thin coatings prepared by sol-gel methods
Właściwości tarciowe i zużyciowe powłok tlenku glinu wytwarzanych metodą zol-żel
Autorzy:
Neska-Bakus, P.
Piwoński, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190219.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
tlenek glinu
metoda zol-żel
zużycie
alumina
sol-gel method
wear
Opis:
In this study, alumina coatings were prepared by the sol-gel method using the dip-coating technique. All samples were prepared on silicon wafers Si (100) with the use of aluminium sec-butoxide as a precursor. The surface topographies of alumina coatings were imaged by an atomic force microscope (AFM). Tribological properties were characterised using a microtribometer and an optical microscope. The results show a strong dependence of antiwear and antifrictional properties of alumina coatings on the annealing temperatures. The best performance was exhibited by coatings heated to 1000°C due to the formation of hard alfa-Al2O3.
Badane powłoki tlenku glinu zostały otrzymane w oparciu o metodę zol-żel z wykorzystaniem techniki zanurzeniowej (dip-coating). Na powierzchnie płytek krzemowych nanoszono roztwory prekursora, którym był sec-butoksyglin. Analizę topografii powierzchni wytworzonych powłok tlenku glinu przeprowadzono z wykorzystaniem Mikroskopu Sił Atomowych (AFM). Właściwości tribologiczne zostały scharakteryzowane z użyciem mikrotribometru (T-23) i mikroskopu optycznego. Uzyskane wyniki wskazały istnienie zależności między właściwościami przeciwtarciowymi i przeciwzużyciowymi powłok tlenku glinu a temperaturą wygrzewania próbek. Najlepsze właściwości wykazały powłoki wygrzewane w 1000°C, co spowodowane jest obecnością fazy alfa-Al2O3.
Źródło:
Tribologia; 2011, 1; 117-124
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary characteristic of composite coatings C/HAp produced respectively by RF PACDV and sol-gel methods
Wstępna charakterystyka kompozytowych powłok C/HAp wytworzonych odpowiednio metodami RF PACVD oraz zol-żel
Autorzy:
Gawroński, J.
Pietrzyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351780.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
hydroxyapatite
sol-gel
adhesion
carbon
implant
hydroksyapatyt
zol-żel
przyczepność
węgiel
Opis:
The required high mechanical strength and the reliability of implants on one side and a lack of toxic elements in those materials, on the other side, causes restrictions in use of metal alloys for austenitic steel, alloys of cobalt matrix and even titanium alloys. However, elements harmful to human body structure such as chromium, nickel and vanadium could not have been eliminated so far. An attempt to reduce detrimental effects of above elements on the living organism are surface modifications of materials predicted for implants through the deposition of protective layers. The C/HAp composite coating was prerared by deposition of carbon layer directly on surgical steel with RF PACVD method and manufacturing of hydroxyapatite layer by sol-gel method. It was proved that carbon film significantly increases adhesion of the composite C/HAp coating. It is due to the diffusive character of bonding between carbon layer and metallic substrate not only by adhesion as in the case with hydroxyapatite deposited directly on metal base. Adhesion of both synthesized coatings was determined using nanoindentation technique. X-Ray diffraction was used for phase composition evaluation. Atomic Force Microscope revealed topography of raw, carbon and C/HAp surfaces. Elemental composition of carbon and composite layers was investigated by scanning electron microscope equipped with x-ray energy dispersive spectroscopy detector.
Wymagana wysoka wytrzymałość mechaniczna i niezawodność implantów z jednej strony i nie stosowanie w materiałach pierwiastków toksycznych (alergizujących) z drugiej strony, powoduje ograniczenia w stosowaniu stopów metalicznych, przeznaczonych na implanty, do stali austenitycznej, stopów na osnowie kobaltu i stopów tytanu. Mimo starań, nie udało się jednak z materiałów tych całkowicie wyeliminowac pierwiatków szkodliwych dla organizmu jak choćby chromu, niklu i wanadu. Próbą ograniczenia złego wpływu pierwiastków na żywy organizm są modyfikacje powierzchni materiałów przeznaczonych na implanty poprzez wytwarzanie na nich warstw ochronnych. Kompozytowa powłoka węgiel/hydroxyapatyt została otrzymana przez naniesienie w pierwszej kolejności warstwy węglowej bezpośrednio na stal AISI 316L metodą RF PACVD a następnie warstwy hydroxyapatytu metodą zol-żel. Zostało udowodnione, że warstwa węglowa w sposób znaczący zwiększa adhezje kompozytu C/HAp do zastosowanego podłoża. Jest to wynikiem dyfuzyjnego charakteru połączenia pomiędzy warstwą węglową a podłożem a nie jak w przypadku bezpośredniego naniesienia powłoki HAp na podłoże gdzie połączenie takie ma charakter adhezyjny. Adhezja obu wytworzonych powłok (C, C/HAp) została określona po użyciu nanoindentera F-MY MTS Instruments Nano G-200 metodą scratch test. Analizę składu fazowego podłoża oraz uzyskanej powłoki kompozytowej dokonano metodą dyfrakcji rentgenowskiej. Badania topografii powierzchni z wytworzonymi warstwami węglową oraz węglowo/hydroxyapatytowa przeprowadzono przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) F-my Veeco Multimode z kontrolerem NanoScoper. Chropowatość warstwy wierzchniej określono przy pomocy parametru Ra. Mikroanalizę rentgenowską wykonano przy pomocy przystawki Thermo-Noran zainstalowanej w mikroskopie scaningowym HITACHI S-3000N. Zastosowano technikę analizy liniowej (EDS).
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 2; 569-572
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fluorokarbofunkcyjne silany jako prekursory materiałów silnie hydrofobowych
Fluorocarbofunctional silanes as precursors of strongly hydrophobic materials
Autorzy:
Karasiewicz, J.
Dutkiewicz, A.
Maciejewski, H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/143241.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
fluorofunkcyjne silany
superhydrofobowość
hydrofobizacja
zol-żel
fluorocarbofunctional silanes
superhydrophobicity
hydrophobization
sol-gel
Opis:
W artykule opisano metody modyfikacji powierzchni płytek szklanych w celu wytworzenia powłok o własnościach hydrofobowych i superhydrofobowych. Powierzchnię modyfikowano za pomocą związków o niskiej swobodnej energii powierzchniowej, stosując fluorokarbofunkcyjne silany oraz dodatkowo poprzez modyfikację w zolu krzemionkowym, który zwiększał chropowatość powierzchni. Kąty zwilżania powierzchni były wyznaczane goniometrycznie, a morfologia powierzchni za pomocą mikroskopii sił atomowych.
Methods of modification of glass plates aimed at forming hydrophobic and superhydrophobic coatings have been described in the paper. The surface was modified with the use of compounds of low surface free energy by employing fluorocarbofunctional silanes and by performing an addtional modification with silica sol that increased the surface roughness. Water contact angles were determined goniometrically and the surface morphology by means of atomic force microscopy.
Źródło:
Chemik; 2014, 68, 11; 945-956
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości mechaniczne porowatych żeli agarowych
Mechanical properties of porous agar gels
Autorzy:
Jakubczyk, E.
Kamińska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/287846.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
żel agarowy
właściwości mechaniczne
środek spieniający
agar gel
mechanical properties
foaming agents
Opis:
Celem pracy było określenie właściwości mechanicznych żelowych układów porowatych. Badania przeprowadzono na 2,5% żelu agarowym z dodatkiem 1% środka spieniającego (albumina jaja kurzego, GMS400, GMS900, tween20). Określono właściwości mechaniczne żeli stosując testy: wytrzymałościowe, ściskania i relaksacji oraz profilowej analizy tekstury TPA. Środki spieniające wpływały na zwiększenie porowatości żeli, aczkolwiek wprowadzone powietrze istotnie osłabiało strukturę materiału. Wytrzymałość mechaniczna porowatych żeli agarowych z dodatkiem tween20 była najniższa spośród badanych żeli. Niejednoznaczny okazał się wpływ zastosowania preparatów z glicerydami. Żele z GMS charakteryzowały się jedynie 6% wzrostem porowatości w porównaniu do żelu agarowego. Wytrzymałość mechaniczna i twardość żelu z GMS400 była największa dla żeli z substancjami pianotwórczymi. Wyniki profilowej analizy tekstury wskazywały na istotne różnice w gumiastości materiałów, gdyż jej wartość uzyskana dla żelu z GMS400 była dwukrotnie większa niż dla materiału z GMS900.
The aim of this work was to determine the mechanical properties of porous agar gels. The porous gels were obtained by addition of foaming agent (1%) to 2.5% agar gel solution. Egg albumin, GMS400, GMS900 and tween 20 were used as foaming agent. The mechanical properties of gels were done using failure test, compression-relaxation tests and Texture Profile Analysis. The mechanical resistance of agar gels with tween 20 was lower than of other gels. The effect of using the glicerides as foaming agents was ambiguous. The GMS gels were only 6% more porous than agar gels. The GMS400 gel appeared to be harder and more resistant than other porous gels. The results of TPA showed that added GMS400 results in the 2-fold increase of gumminess of gel in comparison to gel with GMS900.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2007, R. 11, nr 5 (93), 5 (93); 195-203
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka powłok ceramicznych SiO2 i SiO2-TiO2 otrzymywanych metodą zol-żel
Characteristic of ceramics coatings SiO2 and SiO2-TiO2 by using sol-gel method
Autorzy:
Walczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203929.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
metoda zol-żel
tytan
powłoki ceramiczne
sol-gel method
titanium
ceramics coatings
Opis:
W pracy przedstawiono rezultaty badań powłok SiO2 i SiO2-TiO2 na czystym technicznie tytanie oraz jego stopie Ti6Al4V. Ceramiczne powłoki były nanoszone na tytanowe podłoże metodą zol-żel. Do badania składu i morfologii warstwy ceramicznej użyto mikroskopii skaningowej, analizy chemicznej EDX i profilometru stykowego. Na podstawie przeprowadzonych badań oraz analizy studiów literatury można stwierdzić, że powłoki zol-żel wykazują dobre połączenie z materiałem podłoża, są jednorodne chemicznie i charakteryzują się stosunkowo dużą chropowatością.
The results of a study of SiO2 and SiO2-TiO2 coatings for the creation of a surface layer on commercially-pure Ti or titanium alloy Ti6Al4VELI are presented. The coatings of SiO2 and SiO2-TiO2 on base titanium were deposited using sol-gel method. The surface morphology and chemical compositions of the coatings were studied by using scanning electron microscopy with electron diffraction spectroscopy and profile measurement gauge. It was found that coatings obtained by the sol-gel method are compact, chemically homogeneous and relatively rough.
Źródło:
Postępy Nauki i Techniki; 2011, 9; 80-90
2080-4075
Pojawia się w:
Postępy Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania z wykorzystaniem spektroskopii FTIR żeli i powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2
The FTIR studies of gels and thin films of Al2O3-TiO2-SiO2 systems
Autorzy:
Adamczyk, A.
Długoń, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284944.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
spektroskopia FTIR
metoda zol-żel
biomateriały
FTIR spectroscopy
sol-gel method
biomaterials
Opis:
W pracy zajęto się badaniami próbek monolitycznych oraz powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2, wykorzystując do syntezy metodę zol-żel. Żele były wygrzewane w różnych temperaturach (500oC, 850oC oraz 1100oC) odpowiadających temperaturom wygrzewania cienkich filmów na różnego typu podłożach. Powłoki były nanoszone poprzez zanurzanie próbek, a następnie ich wynurzanie ze stałą prędkością z odpowiedniego zolu. Powłoki glinowo-tytanowo-krzemionkowe nanoszono w ten sposób na podłoża węglowe, ze stali oraz na stop tytanowy. Wszystkie otrzymane próbki badano, wykorzystując spektroskopię FTIR, dyfrakcję rentgenowską XRD oraz mikroskopię elektronową SEM wraz z mikroanalizą rentgenowską EDS. We wszystkich widmach IR można było wyróżnić pasma pochodzące od drgań rozciągających grupy OH (przy około 3432-3672 cm-1) oraz pasma przypisane drganiom zginającym w cząsteczkach H2O (przy 1630 cm-1), co może być wynikiem zastosowania metody zol-żel do syntezy. Intensywność wymienionych pasm maleje w miarę wygrzewania próbek. W widmach IR próbek z układu Al2O3-TiO2-SiO2zaobserwowano dodatkowo obecność pasm pochodzących od drgań połączeń Si-O oraz Al-O.
In this work, samples of Al2O3-TiO2-SiO2system, in the form of bulk ones and thin films were obtained using the sol-gel method. The bulk samples were heated at different temperatures (500oC, 850oC and 1100oC) corresponding to the annealing process of coatings, deposited on different substrates by dipping and pulling out samples from the proper sol with the stable speed. Thin films of Al2O3-TiO2-SiO2system were deposited on carbon, steel and titanium alloy substrates. All bulk samples were studied by the FTIR spectroscopy and the X-ray diffractometry while thin films were also investigated by the electron microscopy together with the EDS method. In all IR spectra measured, the bands assigned to the stretching vibrations of OH groups (at about 3432-3672 cm-1) together with the bending vibrations in H2O molecules (at about 1630 cm-1) are observed, what is connected with the sol-gel synthesis. The intensity of all those bands decreases during an annealing process. In the IR spectra of samples of Al2O3-TiO2-SiO2system the presence of bands assigned to the Si-O bond vibrations and bands due to Al-O bond vibrations are observed.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 88; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
bioaktywność
cytotoksyczność
bioglass
sol-gel method
bioactivity
cytotoxicity
Opis:
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomagana plazmowo metoda wytwarzania powłok ceramicznych z aerozolu
Plasma enhanced aerosolgel deposition of ceramic coatings
Autorzy:
Pietrzyk, B.
Miszczak, S.
Szymanowski, H.
Gawroński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970910.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
powłoki ceramiczne
aerozol
metoda sol-żel
ceramic coatings
aerosol
sol-gel method
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 24-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowanie metody oraz optymalizacja warunków immobilizacji inwertazy drożdżowej w żelu alginianowym
Optimization of immobilization of yeast invertase in the alginate gel
Autorzy:
Oloś, G.
Zhuk, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126814.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
immobilizacja enzymu
żel alginianowy
inwertaza drożdżowa
enzyme immobilization
alginate gel
yeast invertase
Opis:
Zbadano wpływ różnych stężeń chlorku wapnia oraz czasu kondycjonowania inwertazy drożdżowej (EC 3.2.1.26) izolowanej z drożdży piekarniczych Saccharomyces cerevisiae immobilizowanej w żelu alginianowym. Z wykorzystanych w badaniach różnych stężeń chlorku wapnia (2, 5, 10 i 30%) najwyższą aktywność enzymatyczną uzyskano dla najwyższego wykorzystanego stężenia. Wykazano, że czas 15 minut kondycjonowania żelu alginianowego w chlorku wapnia prowadzi do najefektywniejszego immobilizowania inwertazy. Dodatkowo oceniono wpływ immobilizacji inwertazy drożdżowej na jej aktywność w odniesieniu do wolnej formy tego enzymu w szerokim zakresie pH (3,5; 4,0; 4,5; 5,0; 5,5; 6,0; 6,5) oraz temperatury (21, 36, 44, 49, 54, 59, 64 oraz 70°C). Aktywność enzymatyczną badano spektrofotometrycznie poprzez mierzenie przyrostu zredukowanej formy kwasu pikrynowego powstałej w obecności cukrów redukujących otrzymanych ze zhydrolizowanej przez inwertazę sacharozy. Spośród wykorzystanych różnych wartości temperatury i pH najwyższą wydajność immobilizowanej inwertazy wykazano dla 59°C i pH 4,5-5,0. Wykazano, że immobilizowana inwertaza zachowuje aktywność w szerszym zakresie pH i temperatury od formy wolnej (nieimmobilizowanej).
The aim of this study was to evaluate the effect of the selected physical and chemical parameters of immobilization process of yeast invertase in alginate gel and to compere the enzymatic effectiveness of free and immobilizated enzyme. Yeast invertase enzyme was obtained from homogenated Saccharomyces cerevisiae cells and then centrifuged. It was later added into alginate gel solution and then the mixture was dripped into calcium chloride solution. The aim of my study was to find most optimal conditions for immobilization of studied enzyme, thus different concentrations of calcium chloride were used (2, 5, 10, 30%) and different conditioning time of alginate gel beads (5, 10, 15, 30, 60, 120 min). Additionally I compared effectiveness of already formed beads containing yeast invertase to its unimmobilized form in wide spectrum of temperature (21, 36, 44, 49, 54, 59, 64 and 70°C) as well as in different pH values (3.5; 4.0; 4.5; 5.0; 5.5; 6.0; 6.5). Activity of immobilized enzyme was measured spectrophotometrically by noticing changes in amount of reduced form of picric acid created in presence of reducing sugars gained from hydrolyzed sucrose by yeast invertase. Based on achieved results it has been shown that concentration of calcium chloride solution is more important than conditioning time of alginate gel beads containing immobilized enzyme. The highest effectiveness of immobilized enzyme was noticed for 60°C and between 4.5-5.0 pH. The immobilized form of yeast invertase was more stabile in wider spectrum of temperature and pH values compering to its unimmobilized form.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 2; 749-756
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabrication of Mn doped PZT for ceramic-polymer composites
Otrzymywanie PZT domieszkowanego Mn do kompozytów ceramiczno-polimerowych
Autorzy:
Nogas-Ćwikiel, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352908.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
kompozyty ceramiczno-polimerowe
PZT+Mn
zol-żel
ceramic-polymer composites
sol-gel
Opis:
Lead zirconate titanate (PZT) ceramics, with general chemical formula Pb(Zr1-xTix)O3 are used in numerous piezo- and pyroelectric applications. In practice, PZT is rarely used in a chemical pure form. The dielectric, piezoelectric and pyroelectric properties of PZT can be modified by adding dopants to the ABO3-type PZT perovskite structure. Ceramics powders of manganese-doped lead zirconate titanate with composition Pb(Zr0.3Ti0.7)0.97Mn0.03O3 (PMZT) were prepared by the sol-gel method using: lead(II)acetate trihydrate, zirconium(IV)propoxide, titanium(IV)propoxide and manganese(II)acetate tetrahydrate as precursors. The PMZT-PVC composites were fabricated from PMZT and polymer powders by hot-pressing method.
Ceramiczne roztwory stałe cyrkonianu tytanianu ołowiu (PZT) o wzorze ogólnym Pb(Zr1-xTix)O3 znajdują szerokie zastosowanie jako piezo- i piroelektryki. W praktyce czysty PZT jest rzadko używany. Właściwości piezoelektryczne i piroelektryczne PZT modyfikuje się poprzez dodawanie domieszek do struktury typu perowskitu ABO3. Ceramiczne proszki cyrkonianu tytanianu ołowiu domieszkowanego manganem o składzie Pb(Zr0;3Ti0;7)0;97Mn0;03O3 (PMZT) otrzymano metodą zolowo-żelową. Jako prekursorów użyto: octanu ołowiu, propanolanu cyrkonu, propanolanu tytanu i octanu manganu. Kompozyty ceramiczno-polimerowe PMZT-PVC otrzymano z proszku PMZT i proszku polimeru PVC metoda prasowania na gorąco.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 4; 1065-1065
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizacja lipazy w sieci silikażelu
Lipase immobilization in a silics gel matrix
Autorzy:
Jakubiak, J.M.
Wójcik, M.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207743.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
immobilizacja
silikażel
zol-żel
lipaza
TMOS
immobilization
silica gel
sol-gel
lipase
Opis:
Badano proces immobilizacji lipazy z Candida rugosa w sieci silikażelu, otrzymywanego z tetrametoksysilanu na drodze procesu zol-żel. Żelowanie przeprowadzono przy trzech stężeniach fluorku sodu, który pełnił rolę katalizatora procesu. Stwierdzono spowolnienie procesu żelowania ze zmniejszeniem stężenia katalizatora. Wykazano także niewielki wpływ wymiaru ziaren biokatalizatorów na ich aktywność oraz istotny wpływ temperatury na stabilność podczas przechowywania.
The immobilization of lipase from Candida rugosa in a matrix of silica gel obtained from tetramethoxysilane by means of a sol-gel process was investigated. Gelation was effected at three concentrations of sodium fluoride which was used as the process catalyst. It was found that the gelation process was slower for lower concentrations of the catalyst. It also was demonstrated that the grain size of the biocatalysts had a minor effect on their activity while temperature had a significant effect on their stability during storage.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 343-346
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zol-żelowe rusztowania biokompozytowe dla regeneracji tkanki kostnej
Sol-gel derived biocomposite scaffolds for bone tissue regeneration
Autorzy:
Bałtrukiewicz, M.
John, Ł.
Sobota, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284162.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biokompozyt
regeneracja
tkanka kostna
zol-żel
biocomposites
regeneration
bone tissue
sol-gel
Opis:
W ciągu ostatniej dekady nastąpił gwałtowny rozwój inżynierii biomateriałów, inspirowany rosnącym zapotrzebowaniem na materiały zastępujące chory bądź uszkodzony organ oraz stymulujące regenerację tkanek. Tematyka naszych badań, z pogranicza chemii oraz inżynierii materiałowej, dotyczy funkcjonalnych materiałów kompozytowych, należących do III generacji biomateriałów - materiałów bionicznych, które mogą być stosowane jako protezy układu kostnego człowieka. Naszych celem było opracowanie optymalnej metody funkcjonalizowania organiczno-nieorganicznych biomimetycznych materiałów kompozytowych, wcześniej otrzymanych i scharakteryzowanych w naszym zespole. [1] Materiały kompozytowe otrzymano techniką zol-żel, która zapewnia równomierną dystrybucję wprowadzonych substancji w matrycy, a następnie formowano w trójwymiarowe rusztowania (skafoldy, ang. scaffolds) techniką odlewania połączonego z wymywaniem cząstek, z użyciem cukru i węglanu amonu, jako porogenu i czynnika modyfikującego powierzchnię. [1] Trójwymiarowe skafoldy (RYS.1a i b) posiadają morfologię analogiczną do kości gąbczastej – system połączonych, otwartych porów o wielkości 150–300 μm oraz chropowatość w zakresie 0.2–7 μm - cechy te stwarzają możliwość adhezji i proliferacji komórek oraz stwarzają możliwość funkcjonalizowania. Wprowadzanie do matrycy czynników funkcjonalizujących, głównie cząsteczek organicznych, ma na celu wzbogacanie lub zmianę charakteru wyjściowego materiału np. zmianę rozpuszczalności materiału, lub efektywniejsze wiązanie czynników wzrostu czy leków. Najbardziej ciekawe z punktu widzenia medycyny regeneracyjnej są badania nad wprowadzaniem substancji farmakologicznie czynnych do matrycy kompozytowej, co prowadzi do otrzymywania układów o kontrolowanym dostarczaniu leków do miejsca przeznaczenia (DDS–ang. drug delivery system), a trójwymiarowe biomateriały układu kostnego wydają się być doskonałym nośnikiem dla cząsteczek leków. Biokompozyty zostały otrzymane techniką zol-żel z wykorzystaniem komponentów organicznych: poli(metakrylanu 2-hydroksyetylu) (HEMA) i etenylotrietoksysilanu (TEVS). Substraty zostały wybrane ze względu na obecność ugrupowań winylowych, które oprócz polimeryzacji z utworzeniem wiązań C-C, mogą tworzyć połączenia typu cross-linking –(-O-CH2-Si-O-)n, odpowiedzialne są za powstawanie mezoporowatej matrycy kompozytowej. Z kolei, obecność grup alkoksylowych w związku krzemu umożliwia hydrolizę i polikondensację z utworzeniem sieci połączeń –Si-O-Si– oraz grup silanolowych ≡Si-OH. Obecność tych ugrupowań inicjuje wymianę jonów pomiędzy płynem biologicznym a materiałem, co także umożliwi krystalizację związków bogatych w wapń i fosfor na amorficznej powierzchni kompozytu (głównie HAp) (RYS.2). Biorusztowania materiałów kompozytowych zostały także poddane procesowi syntetycznego pokrywania hydroksyapatytem (HAp), reakcja typu „one-pot” przeprowadzona była w nieskomplikowany i efektywny sposób. [4] Obrazy SEM (RYS.3) przedstawiają materiał równomiernie pokryty kryształami o kształcie przypominającym kwiaty („flower like shape”) - określenie to odnosi się do syntetycznego hydroksyapatytu. [3] Obecność grup ≡Si-OH na powierzchni badanych materiałów jest niezbędna dla procesu funkcjonalizowania, ponieważ grupy te oddziałują z cząsteczkami organicznymi, posiadającymi takie grupy funkcyjne jak aminowa czy hydroksylowa (R), tworząc wiązania wodorowe lub słabe oddziaływania (typu π-stacking). Matryca kompozytowa funkcjonalizowana była techniką współkondensacji („one-pot”) oraz sillilowania (RYS.4) z użyciem 3-aminopropylotrimetoksysilanu (APTMS) w atmosferze inertnej. Następnie wprowadzano substancje farmakologicznie czynne należące do grupy Niesteroidowych Leków Przeciwzapalnych (NLPZów) tj. ibuprofen i meloksykam (RYS.5). Wybór tych leków podyktowany był faktem występowania stanów zapalnych w miejscach implementowania protez. Otrzymane skafoldy kompozytowe scharakteryzowane zostały za pomocą rentgenowskiej dyfraktometrii proszkowej (PXRD), Spektroskopii w Podczerwieni (FT-IR), Spektroskopii UV-VIS, Skaningowej Mikroskopii Elektronowej (SEM-EDS) oraz Transmisyjnej Mikroskopii Elektronowej (TEM-EDS).
Over the last decade there has been a rapid development of bio-engineering, inspired by the growing demand for materials to replace damaged parts of the body and stimulate tissue regeneration. Our research, on the border of chemistry and materials science, concerns the development of functional composite materials, belonging to the third generation of biomaterials - bionic materials, that can be used as an artificial human bone. Our research was focused on development an optimal, novel method of functionalization biomimetic organic-inorganic composite materials, previously obtained and characterized in our research team. [1] Materials were synthesized via the sol-gel technique, which allows even distribution of substances introduced into the composite matrix, and then formed as three-dimensional scaffolds using a particulate leaching technique in which sugar and ammonium caronate were used as porogen and factor for surface modyfication. [1]. Three-dimensional scaffolds (FIG.1a and b) possess morphology similar to the cancellous bone – the system of interconnected, open-pore size 150 - 300 μm and a surface roughness of 0.2 - 7 μm – these features provide an opportunity for cell adhesion and proliferation and create a great potential for functionalization process. Introduction of functionalization agents, mainly an organic molecules, enhance or modify the nature of the starting material, such as changing the solubility of material or more efficient binding of growth factors or drugs. The most attractive, from regenerative medicine point of view, are studies on introduction of a pharmacologically active substances into the matrix, which leads to controlled drug delivery systems (DDS) and a three-dimensional skeletal biomaterials provide an excellent carrier for drug molecules. The biocomposites were prepared by combining organic components: 2-hydroxyethylmethacrylate (HEMA) and triethoxyvinylsilane (TEVS) via sol-gel technique. This compounds were chosen because of the presence of vinyl groups, which in addition to C-C bonds, may form a cross-linking connections –(-O-CH2-Si-O-)n, which are responsible for the formation of silica, while presence of alkoxy groups (RO-) in a silicon precursor, allows hydrolysis and polycondensation to form –Si-O-Si– network and silanol ≡Si-OH moieties. Silanols initiate the exchange of ions between the biological fluid and the material, also enabling crystallization of hydroxyapatite (HAp) on the composite surface, which lead to bone growth and an effective recovery of the treated fragment (FIG.2). Biocomposite scaffolds were also coated with synthetic hydroxyapatite (HAp) in the one-pot reaction, carried out in a simple and efficient manner. [4] SEM images (FIG.3) show material that is densely and evenly covered with shape-like flower crystals, which refers to the synthetic hydroxyapatite. [3]. The presence of ≡Si-OH groups on the surface of the materials is essential for the process of functionalization, as these groups interact with organic molecules with functional groups (R), such as amine or hydroxyl, allowing hydrogen bond formation or π-stacking interactions, etc. depending on drug molecule nature. The composite matrix was functionalized via cocondensation and sililation techniques (FIG.4) using 3-aminopropyltrimethoxysilane (APTMS) in the inert atmosphere. Then the pharmacologically active substances were introduced - drugs belonging to the group of NSAIDs - ibuprofen and meloxicam (FIG.5). These drugs were chosen because of occurrence of inflammation after implementing dentures. Obtained materials were characterized by powder X-ray diffraction analysis (PXRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), Ultraviolet–visible spectroscopy (UV-VIS), scanning electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (SEM-EDS) and transmission electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (TEM-EDS).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 46-48
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sadzy na proces żelowania oleju silnikowego
Influence of the soot on the gelation process of the engine oil
Autorzy:
Ziółkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835011.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
olej silnikowy
żel
sadza
proces żelowania
engine oil
gel
soot
gelation process
Opis:
Sadza wytworzona w silnikach może być przyczyną powstawania ciężkich osadów, gwałtownego wzrostu lepkości oleju smarowego lub żelowania oleju. Nierozpuszczalne cząstki sadzy, które nagromadziły się na pierścieniach tłoka, a potem znalazły się w oleju mogą również zwiększać lepkość oleju smarowego. W olejach smarowych stosowanych w silnikach wysokoprężnych, w skład osadów nierozpuszczalnych wchodzą: sadza, węglowodory i popiół. Generalnie osady nierozpuszczalne nie wywołują znaczącego wzrostu lepkości oleju, jeśli cząstki sadzy są rozproszone, ponieważ mają niewielkie średnice. Jednak cząstki sadzy mają tendencję do aglomeracji. Takie aglomeraty nierozpuszczalnych cząstek sadzy wywołują wzrost lepkości. Dzieje się tak dlatego, że zgromadzone cząstki sadzy wiążą olej w swoich strukturach i wpływają na wzrost lepkości oleju. W szczególnych przypadkach cząstki sadzy mogą utworzyć rozwiniętą sieć tworzącą bardzo mocną żelową strukturę. W silnikach, w których tworzy się bardzo dużo osadów nierozpuszczalnych, uległe aglomeracji cząstki sadzy mogą być główną przyczyną wzrostu lepkości. W artykule przedstawiono wyniki badań zawartości sadzy w olejach silnikowych w czasie eksploatacji. Badania wykonano metodą termograwimetryczną zgodnie z normą ASTM D 5967-05. Ta metoda badawcza obejmuje procedurę badań silnikowych, która służy do oceny olejów napędowych pod kątem spełnienia wymagań, w tym wzrostu lepkości i zawartości sadzy. W artykule wskazano przyczyny wzrostu lepkości olejów silnikowych w czasie eksploatacji. Wzrost osadów nierozpuszczalnych powoduje duży wzrost lepkości, co wskazuje, że cząstki sadzy łączą się tworząc formę żelu, a aglomeracja sadzy ma większy wpływ na wzrost lepkości niż poziom osadów nierozpuszczalnych. Określono wpływ sadzy na proces żelowania olejów silnikowych. Wyniki badań wskazują, że sadza ma skłonność do aglomeracji i jest główną przyczyną żelowania olejów silnikowych w wysokiej temperaturze.
The soot generated in an engine can cause heavy sludge, high lubricant viscosity increase, or oil gelling. Insoluble soot particles introduced into the lubricant in the piston ring zone can also increase lubricant viscosity. In diesel engine lubricants, the insoluble sludg- es include: soot, hydrocarbons and ash. Generally, insoluble sludges do not cause significant viscosity increase if the soot particles are dispersed, due to their small individual size. However, the soot particles have a tendency to agglomerate. These agglomerated soot particles induce a viscosity increase. This is because the particles trap lubricant within their agglomerated structures and they affect the increase of viscosity. In extreme cases, the soot particles can form an extensive agglomerated network, forming a highly viscous gel like structure. In engines with high insolubles levels, agglomerated soot particles can be the primary source of viscosity increase. The paper presents results of soot tests in engine oils during their exploitation. Tests were carried out using the thermogravimetric method according to the ASTM D 5967-05 Standard. This test method covers an engine test procedure for evaluating diesel oils’ performance characteristics, including viscosity increase and soot concentration. The paper determines the causes of viscosity increase of engine oils during exploitation. A relatively small amount of insolubles produced a large viscosity increase, showing that the soot particles are combining to form a gel and the soot agglomeration had a greater effect on viscosity increase than the amount of insolubles. Influence of the soot on the gelation process of engine oils was determined. The results show, that the soot has a tendency to agglomerate and it is the main cause of gelling of engine oils at high temperature.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2019, 75, 3; 178--184
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie sprzęgacza siatkowego do precyzyjnych pomiarów współczynnika załamania
Grating coupler application for precise measurements of refractive index
Autorzy:
Krasiński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153660.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
współczynnik załamania
sprzęgacz siatkowy
zol-żel
refractive index
grating coupler
sol-gel
Opis:
Praca przedstawia zastosowanie wejściowego sprzęgacza siatkowego do wyznaczania współczynnika załamania cieczy. Sprzęgacze siatkowe o stałej 1000linii/mm na światłowodach planarnych SiO2:TiO2otrzymywanych metodą zanurzeniową (zol-żel) wytwarzano poprzez odciskanie reliefu siatki. W pracy przedstawione są wyniki badań eksperymentalnych i wyniki analizy teoretycznej struktury sensorowej.
The paper involves the application of input grating coupler for measurements of refractive index of the liquids. Surface relief grating with 1000 line/mm on planar SiO2:TiO2 waveguides were fabricated by combination of a dip-coating method (sol-gel) with an embossing technique. The paper presents the results of experimental research on the produced grating couplers and the results of theoretical analysis of the sensor structure.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2007, R. 53, nr 9 bis, 9 bis; 277-280
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesizing and characterization of nano-Graphene Oxide-reinforced Hydroxyapatite Coatings on laser treated Ti6Al4V surfaces
Autorzy:
Bulbul, E.
Aksakal, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307020.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
obróbka powierzchni
hydroksyapatyt
zol-żel
surface treatment
hydroxyapatite
nano-graphene oxide
sol-gel
Opis:
Laser-treated Ti6Al4V surfaces were coated by the single-layer hydroxyapatite (HA) and double-layer hydroxyapatite reinforced by the reduced nano-graphene oxide (rGO) using the sol-gel method. The effects of rGO reinforcement at different ratios and sintering temperatures on surface morphology and adhesion strength of the single and double layer coatings (rGO/HA) were analysed. As the initial treatment process, a laser texturing was patterned on the alloy and then, prepared samples were coated. The coated laser-modified HA and HA/rGO-coated Ti6Al4V surfaces were characterized by Raman spectroscopy, X-ray diffraction (XRD), Field Emission Scanning Electron Microscope (FESEM) and the adhesion strength between the coat and substrates were determined by the standard adhesion tests. The conducted analyses indicated that the substitution of rGO into HA matrix revealed a homogeneous morphology and relatively crack-free coatings on the laser-treated Ti substrate surfaces. Adhesion tests showed that, the HA + rGO (1.0 wt. %) biocomposites exhibited a significant increase in adhesion strength compared to untreated surfaces and to the single HA-coated Ti6Al4V substrates.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2017, 19, 4; 171-180
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fish Collagen – Molecular Structure After Thermal Treatment
Kolagen rybi – struktura molekularna i stabilność termiczna
Autorzy:
Paprzycka, M.
Scheibe, B.
Jurga, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231570.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
fish collagen gel
biopolymers
Raman spectroscopy
żel kolagenowy z ryb
biopolimery
spektroskopia Ramana
Opis:
Modern medicine widely uses exogenous collagen as a good material for tissue regeneration, also as a natural substrate for cell attachment and proliferation, used to create dressings and to support the treatment of burn and diabetic wounds, or finally as a source of amino acids in the form of a dietary supplement. Collagen is a safe material that has high biocompatibility and biodegradability as well as good cell adhesion. Due to the possibility of transferring Creutzfeld-Jacob’s disease (Bovine Spongiform Encephalopathy) from animals to the human body, interest in collagen from fish is currently increasing. The collagen we examined was derived from the skin of the silver carp fish (Hypophtalmichthys molitrix) and was obtained by the method of hydration in an aqueous lactic acid solution. The topography of the test sample was performed with the AFM method, showing its fibrillar structure with dimensions equivalent to those given in iterature. Raman spectroscopy was used to study fish collagen using a Renishaw Ramanscope with a helium-neon laser at a wavelength of 633 nm. Analysis of Raman spectra allowed to determine the content of amino acids in collagen, as well as glycine, proline and hydroxyproline. It also showed the native nature of the material at 20 °C. The partial renaturation of the secondary structure of this material heated to about 85 °C and cooled was also proved. Raman spectroscopy has been presented as an effective method for testing biopolymers.
Współczesna medycyna szeroko wykorzystuje kolagen egzogenny jako materiał do regeneracji ubytków tkanek miękkich, jako naturalne podłoże do przyłączania i proliferacji komórek, wykorzystywane do tworzenia opatrunków i wspomagania leczenia ran oparzeniowych czy cukrzycowych, czy wreszcie jako źródło aminokwasów w diecie uzupełniającej potrzeby organizmu. Kolagen jest materiałem bezpiecznym, posiadającym dużą biokompatybilność i biodegradowalność. W związku z możliwością przeniesienia od zwierząt do organizmu człowieka choroby Creutzfelda-Jacoba (encefalopatia gąbczasta, Bovine Spongiform Encephalopathy) wzrosło zainteresowanie kolagenem pochodzącym od ryb. Badany przez nas kolagen pochodzi ze skóry tołpygi (Hypophtalmichthys molitrix), a otrzymany został metodą hydratacji w wodnym roztworze kwasu mlekowego. Wykonano topografię badanej próbki za pomocą The Dimension® Icon™ Scanning Probe Microscope (SPM), pokazując jej fibrylarną strukturę, o wymiarach odpowiadających przedstawianym w literaturze. Do badania kolagenu rybiego zastosowano spektroskopię ramanowską z użyciem spektrometru Ramascope 1000 firmy Renishaw. Źródłem wzbudzeń był laser helowo-neonowy o długości fali 633 nm. Analiza widm Ramana pozwoliła określić zawartość aminokwasów w kolagenie, w tym proliny i hydroksyproliny. Wykazała także natywność tak pozyskanego materiału w temperaturze 20 °C. Udowodniono też trwałość struktury drugorzędowej tego materiału ogrzanego do około 85 °C i schłodzonego. Zaprezentowano spektroskopię ramanowską jako skuteczną metodę badania biopolimerów.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2018, 6 (132); 51-56
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of silica module of the soluble sodium silicate hardened by ester on the residual strenght of molding sand
Autorzy:
Baliński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/380000.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
soluble sodium silicate
silica gel
residual strength
uwodniony krzemian sodu
żel krzemionkowy
wytrzymałość resztkowa
Opis:
Describes how to obtain a soluble sodium silicate with a density of 1.40 g/cm3, 1.45 g/cm3, 1.50 g/cm3, and silica module M = 2.1 obtained from the silica- sodium glass with module M = 3.3 and M = 2.1. Residual (final) strength of molding samples made with these binders, were determined at temperatures corresponding to the characteristic temperatures of phase and temperature transitions of silica gel. Indicated the type of soluble sodium silicate capable of obtain the smallest value of the final strength of molding sand in the specified range of temperatures.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2013, 13, 1; 131-133
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
cytotoksyczność
aktywność przeciwbakteryjna
bioglass
sol-gel method
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stabilności termicznej proszków ZrO2 modyfikowanych tlenkami MgO oraz Y2O3
Evaluation of thermal stability of ZrO2 powders modified with MgO and Y2O3
Autorzy:
Nakonieczny, D.
Paszenda, Z.
Walke, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285514.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
zol-żel
biomateriały ceramiczne
protetyka stomatologiczna
CAD/CAM
sol-gel
ceramic biomaterials
prosthetic dentistry
Opis:
Celem zrealizowanych badań było uzyskanie proszków ZrO2 zmodyfikowanych tlenkami itru i magnezu, które mogłyby być wykorzystane do przygotowania bloczków ceramicznych - półproduktu w procesie wytwarzania tzw. pełnoceramicznych protez stałych w protetyce stomatologicznej. Uzupełnienia pełnoceramiczne (full-ceramic restorations) w porównaniu do konwencjonalnych protez metalowo-ceramicznych (porcelain fused to metal) nie powodują metalozy oraz nie sprzyjają odkładaniu się płytki nazębnej i kamienia nazębnego. Rosnąca popularność protez pełnoceramicznych jest wynikiem upowszechnienia się technologii CAD/CAM, (wprowadzenie bardzo dokładnych frezarek numerycznych oraz oprogramowania dedykowanego dla gabinetów i laboratoriów stomatologicznych), dzięki której można precyzyjnie odwzorować warunki anatomiczne panujące w jamie ustnej pacjenta oraz wykonać funkcjonale uzupełnia protetyczne. Etapem limitującym dalsze stadia procesu wytwórczego oraz właściwości eksploatacyjne ZrO2 jest synteza proszków ceramicznych. Do przygotowania proszków wykorzystano „klasyczną” mokrą metodę zol-żel. Jako prekursor tlenku cyrkonu zastosowano propanolan cyrkonu. Jako prekursory domieszek tlenkowych wykorzystano heksahydraty azotanu itru oraz magnezu. Przydatność przygotowanych do prac proszków oceniono na podstawie analizy termicznej z wykorzystaniem termograwimetrii (TG). Materiały poddano badaniom ze względu na prawdopodobieństwo wystąpienia w składzie chemicznym sporządzonych próbek termolabilnego w zakresie temperatur spiekania wodorotlenku cyrkonu (Zr(OH)4, temperatura rozkładu 823 K) [1]. Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić nieznaczny, nie związany z dehydratacją ubytek masy próbek, co świadczy o braku obecności wodorotlenku cyrkonu w przygotowanych proszkach.
The aim of presented study was to obtain zirconia powders modified with magnesium and yttrium oxides addition, which could be used for the preparation of the ceramic blocks - an intermediate product for manufacturing of the full ceramic fixed prosthetic restorations in prosthetic dentistry. Full ceramic restorations compared to so called conventional porcelain fused to metal restorations do not cause metallosis and prevent to the accumulation of plaque and tartar. The growing popularity of all-ceramic restorations is the result of spread of CAD / CAM technology, (introduction of high-precision milling machines and dedicated software for dentist and technicians la¬boratories) which allows to precisely reproduce the anatomical conditions prevailing in the patient's mouth and perform functional prosthetic restorations. Limiting step of the further process stages is the synthesis of ceramic powders. For the preparation of the ceramic powders the "classic" wet sol-gel method was used. As the zirconium oxide precursor zirconium isopropoxide was used. As the dopant oxide precursors were used yttrium and magnesium nitrate hexahydrates. Usefulness of prepared powders was characterized by thermogravimetry (TG). Materials were tested due to the likelihood occurrence of zirconium hydroxide in prepared samples chemical composition which is thermolabile in the range of sintering temperatures (Zr(OH)4, decomposition temperature 823 K) [1]. Results of the analysis led to the conclusion of presence of negligible, not associated with dehydration weight loss of the samples which show the absence of zirconium hydroxide in prepared powders.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 120; 8-12
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Równowaga w procesie sorpcji Ca(II) w termowrażliwym hydrożelu chitozanowym
Equilibrium of Ca(II) sorption process in thermosensitive chitosan hydrogel
Autorzy:
Skwarczyńska, A.
Modrzejewska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072786.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
sorpcja Ca(II)
termowrażliwy żel chitozanowy
równowaga
Ca(II) sorption
thermosensitive chitosan hydrogel
equilibrium
Opis:
W pracy określono równowagę w procesie sorpcji jonów wapnia w termowrażliwym żelu chitozanowym. Do opisu wykorzystano równania Langmuira, Langmuira-Freundlicha, Redlicha-Petersona, zmodyfikowanego równania Dubinina-Raduszkiewicza oraz Totha. Analiza modelowa wskazuje, że najlepsze przybliżenie równowagi procesu sorpcji wapnia uzyskano przy zastosowaniu dwuparametrowej izotermy Langmuira.
Equilibrium of calcium ions sorption in thermosensitive chitosan hydro-gels was determined. The experimental data were fitted to equation models (Langmuir, Freundlich, Redlich-Peterson, modified Dubinin-Raduszkiewicz and Toth). The best approximation was achieved for the Langmuir isotherm.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 3; 174--175
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stabilność reologiczna żeli na bazie skrobi ziemniaczanej z dodatkiem pektyny i inuliny o różnym stopniu polimeryzacji
Rheological stability of gels based on potato starch with the addition of pectin and inulin with different degree of polymerization
Autorzy:
Witczak, Teresa
Stępień, Anna
Witczak, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198675.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
inulina
pektyna
reologia
żel
skrobia ziemniaczana
stabilność
inulin
pectin
rheology
gel
potato starch
stability
Opis:
Celem pracy była analiza właściwości żeli uzyskanych na bazie skrobi ziemniaczanej w obec¬ności pektyny i inuliny o różnym (średnim) stopniu polimeryzacji, przechowywanych przez 24, 48 i 72 h. Charakterystykę reologiczną żeli wykonano z użyciem reometru rotacyjnego. Określono wpływ czasu przechowywania, dodatku pektyny oraz dodatku i średniego stopnia polimeryzacji (DP) inuliny na wartości i charakter zmienności modułu magazynowania i strat. Stwierdzono, że dodatek inuliny powoduje spadek wartości tych modułów dla badanych próbek żeli, pogłębiany ze wzrostem średniej wartości DP preparatu inuliny. Stosując wieloczynnikową analizę wariancji wykazano istotność wpływu wzajemnych oddziaływań inuliny i pektyny na właściwości przechowywanych żeli skrobiowych, których charakter uzależniony był od średniej wartości DP stosowanego preparatu inuliny. Uzyskane wyniki pokazały, że dodatek inuliny i pektyny powoduje przesuwanie właściwości przechowywanych żeli w kierunku bardziej lepkich, a proces ten jest tym silniejszy, im wyższa jest średnia wartość DP inuliny. W przypadku pektyny wykazano, że wzrost jej stężenia powoduje silną stabilizację właściwości żeli w trakcie przechowywania.
The aim of this work was to analyze the properties of the gels obtained on the basis of potato starch in the presence of pectin and inulin with different average degree of polymerization, stored for 24, 48 and 72 hours. The gels were characterized using a rotational rheometer. The impact of storage time, the addition of pectin and the additive of inulin with different degree of polymerization on the values and character of variation of the storage modulus and loss modulus were determined. It was found that the addition of inulin results in a decrease of the values of the modules of analyzed samples magnified with the increase in the average value of the DP of the inulin. Using multifactor analysis of variance, it was showed that the interaction of inulin and pectin had a significant impact of on the properties of stored starch gels, the nature of which was dependent on a average value of DP of the inulin. The obtained results showed that the additives of inulin and pectins make the stored gels more viscous, and this process is getting stronger with the increase of the average DP value of inulin. In the case of pectin it has been shown that an increase in the concentration causes a strong stabilization of the rheological properties of gels during storage.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2014, 272; 27-38
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermal properties of porous sodium polyacrylate/silica nanocomposites
Właściwości termiczne porowatych nanokompozytów poliakrylan sodu/krzemionka
Autorzy:
Korobeinyk, Alina
Yurchenko, Gabriella
Matkovsky, Alexander
Tertykh, Valentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202781.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
sol-gel process
porous nanocomposites
sodium polyacrylate
proces zol-żel
porowate nanokompozyty
poliakrylan sodu
Opis:
Porous sodium polyacrylate/silica (SPA/SiO2) nanocomposites were obtained in a single-stage sol-gel process involving the acidic hydrolysis of tetramethoxysilane (TMOS) in the presence of SPA. The TMOS/SPA molar ratio ranged from 2:1 to 8:1. The physical and thermal properties of the nanocomposites were characterized by FTIR, SEM, TGA and adsorption analysis (BET, BJH). The mechanical and chemical treatment of the composite after the synthesis increased its specific surface area without significantly changing thermal properties. The process enables pore size control.
Porowate nanokompozyty poliakrylan sodu/krzemionka (SPA/SiO2) otrzymano w jednoetapowym procesie zol-żel polegającym na kwaśnej hydrolizie tetrametoksysilanu (TMOS) w obecności SPA. Stosunek molowy TMOS/SPA wynosił od 2:1 do 8:1. Właściwości fizyczne i termiczne otrzymanych nanokompozytów scharakteryzowano za pomocą FTIR, SEM, TGA i analizy adsorpcyjnej (BET, BJH). Mechaniczna i chemiczna obróbka kompozytu po procesie syntezy zwiększyła jego powierzchnię właściwą bez znaczącej zmiany właściwości termicznych. Proces umożliwia kontrolę wielkości porów.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 2; 106--112
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ szybkości nagrzewania na proces żelowania hydrożeli chitozanowych
Effect of heat rate on gelation process of chitosan hydrogel
Autorzy:
Ziółkowski, P.
Owczarz, P.
Dziubiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
chitozan
hydrożel
przemiana fazowa zol-żel
własności reologiczne
chitosan
hydrogel
sol-gel transition
rheological properties
Opis:
Wykonano pomiary zmian właściwości reologicznych w warunkach termostatowania próbki oraz pod wpływem wzrostu tempe-ratury (dla różnych szybkości nagrzewania) dla roztworów soli chitozanu z dodatkiem p-glicerofosforanu disodu. Stwierdzono, że temperatura punktu przemiany fazowej (charakterystyczna dla przemiany fizycznej) nie jest stała, lecz zależy od szybkości nagrzewania próbki, czyli od całkowitej ilości doprowadzonej energii.
Measurements of rheological properties under isothermal conditions and effect of temperature increase of the chitosan salt solution with addition of sodium p-glycerophosphate were performed. It was found that temperature of phase transition is not constant (in contrast to physical gel) but depends on the heating rate of the sample, i.e. the total amount of supplied energy.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2016, 4; 164--165
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamic identification of water permeability of silica hydrogel
Identyfikacja dynamicznego współczynnika przepuszczalności wody dla hydrożelu krzemionkowego
Autorzy:
Kamińska, A.
Adamski, R.
Pakowski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073233.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
drying
silica gel
permeability coefficient
Darcy flow
suszenie
żel krzemionkowy
współczynnik przepuszczalności
przepływ Darcy’ego
Opis:
A novel method for the determination of liquid Darcy permeability in saturated porous solids shrinking during drying is presented in the paper. The experimental data were obtained during convective drying of silica hydrogel at 30°C and 40°C. The collected data allowed for the calculation of apparent sample density and thus the space occupied by liquid phase. The Darcy permeability was identified using a simple model. The values obtained were in a range of 2.5·10-16·14 ÷ 4.5·10-14 m2, depending on the current voidage. The pore size diminishes due to the shrinkage and the permeability decreases with drying progress.
Przedstawiono nową metodę wyznaczania przepuszczalności cieczy z wykorzystaniem prawa Darcy'ego w nasyconych ciałach stałych, kurczących się podczas suszenia. Dane doświadczalne uzyskano poprzez konwekcyjne suszenie hydrożelu krzemionkowego w temperaturze 30°C oraz 40°C. Na podstawie zebranych danych obliczono gęstość pozorną próbek i przestrzeń zajętą przez ciecz. Współczynnik przepuszczalności Darcy’ego zidentyfikowano korzystając z prostego modelu. Otrzymane wartości mieściły się w zakresie od 2.5·10-16·14 ÷ 4.5·10-14 m2 w zależności od wielkości porów. Wraz z postępem suszenia zmniejsza się wielkość porów w wyniku skurczu, a przepuszczalność maleje.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2017, 1; 8--11
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch masy w żelach modelowych i jabłkach odwodnionych osmotycznie, zamrożonych i przechowywanych
Mass motion in model gels and apples dehydrated by osmosis, frozen and stored
Autorzy:
Kamińska, A.
Lewicki, P. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/291550.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
jabłko
żel modelowy
odwadnianie osmotyczne
ruch masy
apple
model gel
dehydration by osmosis
mass transfer
Opis:
Praca przedstawia wyniki badań, które objęły żele modelowe i jabłka odwodnione osmotycznie i przechowywane w 24 godziny w temperaturze 20°C oraz przez 1 miesiąc w temperaturze -35°C. Wytworzona różnica stężeń sacharozy w procesie odwadniania osmotycznego prowadzi do przenoszenia masy wewnątrz materiału, a szybkość tego procesu zależy od temperatury i czasu przechowywania próbek.
The work presents results of investigation focused on model gels and apples dehydrated by osmosis and stored for 24 hours at the temperature of 20°C and for 1 month at -35°C. The difference in saccharase concentration produced in the process of dehydration by osmosis resulted in mass transfer in material, and the rate of this process depends on temperature and time of specimen storage.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2005, R. 9, nr 9, 9; 167-173
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warstw TiO2 otrzymanych metodą zol-żel w różnych temperaturach na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Rex 734
The influence of TiO2 sol-gel layers obtained in different temperatures on corrosion properties of biomedical Rex 734 alloy
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Scholl, H.
Klimek, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283809.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
warstwy TiO2
metoda zol-żel
właściwości korozyjne
TiO2
sol-gel layer
corrosion properties
Opis:
Zbadano wpływ warstw TiO2 uzyskanych metodą zol-żel i wygrzanych w temperaturach 450oC i 800oC na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Fe-Cr-Ni Rex 734 (ISO 5832/9). Badania wykonano w odtlenionym roztworze Tyrode’a w temperaturze ciała ludzkiego 37oC (310 K). Stwierdzono polepszenie właściwości korozyjnych stopu przez warstwy wygrzane w temperaturze 450oC i pogorszenie przez warstwy wygrzane w temperaturze 800oC. Przyczyną pogorszenia właściwości korozyjnych przez warstwy wygrzane w 800oC mogą być tlenki i węgliki metali będących składnikami stopu, które powstają w tej temperaturze. Potwierdziły to pomiary korozyjne stopu Rex 734 bez warstw TiO2, wygrzanego w takiej samej temperaturze.
The influence of TiO2 sol-gel layers heated at 450oC and 800oC on corrosion properties of biomedical alloy Fe-Cr-Ni Rex 734 (ISO 5832/9) was investigated. The investigations were carried out in deoxygenated Tyrode’s solution at human body temperature 37oC (310 K). It was found that the layers heated at 450oC improve corrosion features of this alloy on the contrary to the layers heated at 800oC. The reason for these worse corrosion features of layers heated at 800oC can be carbides and oxides of alloy components which were formed at this temperature. It was confirmed by corrosion measurements of Rex 734 alloy without TiO2 layers which was heated at the same temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 77-80; 63-67
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operation of an adsorption chiller in different cycle time conditions
Autorzy:
Szyc, M.
Nowak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/185219.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
adsorption chiller
coefficient of performance
silica gel adsorption
single stage system
adsorpcja
współczynnik wydajności
żel krzemionkowy
Opis:
This paper is devoted to application of adsorption process for cooling power generation in a cooling devices. Construction and working principle of a water-silica gel adsorption chiller has been presented and the basic refrigeration cycle has been discussed. The article outlines behavior of a single-stage adsorption system influenced by changes in cycle time. The effect of cycle time and inlet chilled water temperatures on the main system performance parameters has been analysed.
Źródło:
Chemical and Process Engineering; 2014, 35, 1; 109-119
0208-6425
2300-1925
Pojawia się w:
Chemical and Process Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Titanium dioxide nanoparticles and thin films deposited by an atomization method
Autorzy:
Machalska, G.
Noworolnik, M.
Szindler, M.
Sitek, W.
Babilas, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/379058.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:
sol-gel
nanoparticles
thin film
titanium dioxide
atomization
zol-żel
nanocząsteczki
cienka powłoka
dwutlenek tytanu
atomizacja
Opis:
Purpose: The article presents the results of research on titanium dioxide synthesized by a sol-gel method that is an easy process enabling the control of the shape and size of particles The purpose of this article is to examine titanium dioxide nanoparticles and thin films deposited by an atomization method. Design/methodology/approach: Titanium dioxide sol was synthesized by using titanium isopropoxide as a precursor. Optical properties were measured by a UV-Vis spectrometer. Structural studies were performed by Raman spectroscopy. Qualitative analysis was performed by the EDS. Surface morphology of nanoparticles and thin films was performed by the SEM technique. Findings: The sol-gel method allows the formation of uniform nanoparticles and thin films of titanium dioxide. The atomization method is a successful method for the deposition of sol to the surface of substrates. Research limitations/implications: The next step in the research will be to investigate the obtained thin films in dye-sensitized solar cells as a semiconductive layer. Practical implications: Unique properties of produced titanium dioxide nanostructural materials have caused the interest in them in such fields as optoelectronics, photovoltaics, medicine and decorative coatings. Originality/value: Titanium dioxide thin films and nanoparticles were synthesized using the sol-gel method and then deposited by the atomization method.
Źródło:
Archives of Materials Science and Engineering; 2019, 100, 1/2; 34-41
1897-2764
Pojawia się w:
Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of porosity on the structure, mechanical properties and cell viability of new bioceramics as potential bone graft substitutes
Autorzy:
Demirel, M.
Aksakal, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306668.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
implant dokostny
hydroksyapatyt
zol-żel
porowatość
właściwości mechaniczne
bone graft
hydroxyapatite
sol-gel
porosity
mechanical properties
Opis:
Porous and alternative biografts for possible usages in orthopaedic applications were synthesized by the substitution of gelatin (G), cuttlefish backbone (C), meerschaum sepiolite (S) and hydroxyapatite (H). The effects of different proportions of the Gelatin substitutions on the mechanical properties and structure and cell viability properties of the fabricated biografts were investigated. Throughout the structure and mechanical evaluations, it was found that Gelatin substitution in the fabricated biografts increased the total porosity fraction, particularly for C13G75 and S13G75 biografts. Scanning Electron Microscope (SEM), X-ray diffraction (XRD) and Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) were used for characterization of the synthesized biografts. Furthermore, the cell viability tests for the synthesized biografts were carried out by using the osteoblast cell culture. Throughout the analysis, the synthesized C13G75 and S13G75 biografts generated the highest porosity and better correlation between mechanical properties and structural results contributing with highest cell viability rates.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 2; 11-22
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technology, physical properties and phase transitions in PMN-PT-PS ceramics
Technologia, właściwości fizyczne i przemany fazowe w ceramice PMN-PT-PS
Autorzy:
Skulski, R.
Bochenek, D.
Wawrzała, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352924.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
PMN-PT -PS
ferroelektryk
relaxor
zol-żel
ceramika
pętla histerezy
ferroelectric
ceramics
sol-gel
hysteresis loop
Opis:
Solid solution of (1-y)[(1-x)Pb(Mg1/3Nb2/3)O3 - xPbTiO3]-yPbSnO3 (PMN-PT-PS) investigated in this paper is based on (1-x)PMN-xPT (PMN-PT) where, with increasing x, the transition from relaxor to ferroelectric properties is observed depending on composition. PMN-PT ceramics with 0.25< x <0.4 has been obtained using sol-gel method and next mixed together with PS ceramics obtained from oxides. Final sintering of ceramic samples was pressureless. We present the results of microstructure and XRD investigations, dielectric permittivity and hysteresis loops measurements vs. temperature.
Opisany w tej pracy roztwór stały (1-y)[(1-x)Pb(Mg1/3Nb2/3)O3 - xPbTiO3]-yPbSnO3 (PMN-PT-PS) jest oparty na roztworze (1-x)PMN-xPT (PMN-PT) w którym, w zależności od składu ma miejsce przejście od właściwości relaksorowych do ferroelektrycznych ze wzrastającym x. Ceramika PMN-PT z 0,25< x <0,4 została otrzymana metodą zolowo-żelowa, a następnie wymieszana z ceramika PS otrzymana z tlenków. Końcowe spiekanie było spiekaniem swobodnym. Przedstawiamy rezultaty badań mikrostruktury, badań rentgenowskich, zależności przenikalności dielektrycznej i pętli histerezy dielektrycznej od temperatury.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 4; 1051-1056
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesoporous magnesium oxide xerogels : synthesis and structural characteristics
Mezoporowate kserożele tlenku magnezu : synteza i właściwości strukturalne
Autorzy:
Malinowski, Janusz
Pudło, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175684.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN
Tematy:
magnesium oxide
xerogel
sol-gel
nanomaterials
MgO crystallite
tlenek magnezu
kserożel
zol-żel
nanomateriały
krystalit MgO
Opis:
The paper presents the results of a study on the synthesis of magnesium oxide xerogels. In the synthesis, the sol-gel method was used, in which magnesium methoxide was applied as a magnesium precursor. The obtained magnesium hydroxide was subjected to the thermal dehydration process to obtain magnesium oxide particles. The influence of xylene addition during magnesium methoxide hydrolysis on the structure of the magnesium hydroxide and oxide was investigated.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad syntezą cząstek kserożeli tlenku magnezu. W procesie syntezy zastosowano metodę zol-żel, w której wykorzystano metanolan magnezu jako prekursor tlenku magnezu. Otrzymany wodorotlenek magnezu poddano procesowi termicznej dehydratacji w celu otrzymania tlenku magnezu. Zbadano wpływ dodatku ksylenu na strukturę wodorotlenku i tlenku magnezu.
Źródło:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2021, 25; 33--43
1509-0760
Pojawia się w:
Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation of Microencapsulated Phase Change Materials by the Sol-gel Process and Its Application on Textiles
Przygotowanie materiałów zmiennofazowych w mikrokapsułkach za pomocą procesu zol-żel i ich zastosowanie w tekstyliach
Autorzy:
Liu, X.
Lou, Y
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233538.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
microcapsules
fabric
sol-gel
phase change materials
silica
mikrokapsułki
tkaniny
proces zol-żel
materiały zmiennofazowe
krzemionka
Opis:
A kind of microencapsulated phase change materials (PCMs) based on a paraffin core and inorganic silica shell was designed to enhance thermal conductivity and phase change performance. These silica microcapsules were synthesised by using tetraethoxysilane (TEOS) as an inorganic source through the sol-gel process. Scanning electronic microscopy images suggested that the silica microcapsules exhibited a spherical morphology with a welldefined core-shell microstructure. The particle size and distribution showed the microcapsules were uniform and dispersed evenly. It was confirmed by Fourier transform infrared spectra that the silica shell material was successfully fabricated onto the surface of the paraffin core. The DSC curve illustrated that the microcapsules with a silica shell had a higher melting temperature and enthalpy. The thermo-regulating properties of the coated fabric changed with the microcapsule weight added.
W celu zwiększenia przewodności cieplnej i wydajności przemiany fazowej stworzono materiał zmiennofazowy w mikrokapsułkach zbudowany z parafinowego rdzenia i krzemionkowej powłoki. Mikrokapsułki zsyntetyzowano stosując tetraetoksysilan jako nieorganiczne źródło w procesie zol-żel. Z analizy zdjęć mikroskopowych wynika, że mikrokapsułki wykazywały morfologię sferyczną o dobrze zdefiniowanej mikrostrukturze rdzeń-powłoka. Wielkość i rozkład cząstek wskazują na to, że mikrokapsułki były jednolite i rozproszone równomiernie. Poprzez transformację Fouriera widm IR potwierdzono, że krzemionkowa powłoka została korzystnie umieszczona na powierzchni rdzenia parafinowego. Przebieg krzywej DSC pokazuje, że mikrokapsułki z krzemionkową powłoką mają wyższą temperaturę topnienia i entalpii. Właściwości termo-regulacyjne powlekanej tkaniny zmieniają się wraz z ilością dodanych mikrokapsułek.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2015, 2 (110); 63-67
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fire Extinguishing Efficiency of Compressed Air Foam, Water and Gel Forming Agents in a Standard Class A Test Fire
Porównanie skuteczności gaśniczej piany sprężonej, wody i związków żelotwórczych podczas gaszenia pożaru modelowego klasy A
Autorzy:
Shakhov, Stanislav
Vinogradov, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060804.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
extinguishing efficiency
class A fire
water
CAF
gel
skuteczność gaśnicza
pożar klasy A
ogień
woda
żel
Opis:
Aim: The purpose of this article is to evaluate the extinguishing efficiency of water, compressed air foam and gel forming agents in solid materials fires. Project and methods: Comparison of the efficiency of extinguishing water, gel forming agents and compressed air foam was performed by conducting an experimental study to determine the appropriate indicator. An experimental device of the compressed air foam system was used for the study. The model fire of class 1A was selected as the fire. Comparison of extinguishing compounds was evaluated by extinguishing efficiency indicator Ie.e. There were two experiments, with three series in each. Results: Extinguishing efficiency indicator Ie.e took into account the time, and the mass of extinguishing agents needed to extinguish the model fire. Therefore, it was established that the mass of the compressed air foam used for extinguishing is 6.1 kg, which is 47% less than the mass of water used for extinguishing the test fire. With respect to the gel forming agent, the mass required for quenching was equal to 6.53 kg. This is 45% less than the weight of water and 2% less than the mass of compressed air foam. With respect to the quenching time, the greatest amount of time was observed for water. Time required for extinguishing (τ) amounted to 99 seconds. This value is 39% greater than the time it took to quench the flames using gel forming compounds, which was equal to 60 seconds. The minimum time required to extinguish the model fire (τ) was observed for compressed air foam, and was found to be 55 seconds. This is 45% less than that for water and 10% less than the time recorded for gel forming agent. Therefore, it was found that the fire extinguishing efficiency of compressed air foam is more than 80% higher than the water’s, and 15% higher in relation to gel forming agents. Conclusions: The authors analysed fire extinguishing agents that can be used to extinguish solid combustible substances. Experimental studies with standard model A fires let them to determine a quenching efficiency indicator Ie.e. Compressed air foam was found to have the highest fire extinguishing efficiency compared to water and gel forming agents. The advantages of compressed foam are due to the technology of its formation. Such foam has a high cooling and insulating ability, which is well reflected in its fire extinguishing efficiency compared to other extinguishing agents.
Cel: Celem artykułu jest ocena skuteczności gaśniczej wody, piany sprężonej i związków żelotwórczych podczas gaszenia stałych substancji palnych. Projekt i metody: Dokonano porównania skuteczności gaśniczej wody, związków żelotwórczych i piany sprężonej poprzez przeprowadzenie badań eksperymentalnych w celu ustalenia odpowiedniego wskaźnika. Do badań użyto eksperymentalnego urządzenia z pianą spreżoną. Wybrano pożar testowy klasy 1A. Porównanie środków gaśniczych oceniono na podstawie wskaźnika skuteczności gaszenia Ie.e. Przeprowadzono dwa eksperymenty, po trzy serie w każdym z nich. Wyniki: Wskaźnik skuteczności gaszenia uwzględniał czas i masę środka gaśniczego potrzebnego do ugaszenia pożaru modelowego. Ustalono, że masa piany sprężonej użytej do gaszenia wynosi 6,1 kg, co oznacza o 47% mniej niż masa wody użytej do gaszenia pożaru próbnego. W przypadku związków żelotwórczych wymagana masa wynosi 6,53 kg. Jest to o 45% mniej niż masa wody i 2% mniej niż masa piany spreżonej. Z badań wynika, że najwięcej czasu zajmuje gaszenie wodą. Obliczona dla niej wartość: τ = 99 sekund jest o 39% większa niż czas potrzebny do schłodzenia związków żelotwórczych, który wyniósł dla nich 60 sekund. Najkrótszy czas wymagany do gaszenia pożaru modelowego jest obserwowany dla piany sprężonej i wynosi 55 sekund. Jest to o 45% mniej niż w przypadku wody i o 10% mniej w odniesieniu do związków żelotwórczych. Stwierdzono zatem, że skuteczność gaśnicza piany spreżonej jest większa o 80% w stosunku do wody i o 15% większa w odniesieniu do związków żelotwórczych. Wnioski: Przeanalizowano środki gaśnicze, które można zastosować do gaszenia stałych substancji palnych. Badania eksperymentalne pozwoliły ustalić wskaźnik skuteczności gaszenia pożarow klasy A. Wynika z nich, że piana sprężona ma najwyższą zdolność gaśniczą w porównaniu do wody i związków żelotwórczych, co wynika z technologii jej powstawania. Taka piana ma wysoką zdolność chłodzenia i izolowania, co dobrze wpływa na jej skuteczność gaszenia.
Źródło:
Safety and Fire Technology; 2020, 55, 1; 154--160
2657-8808
2658-0810
Pojawia się w:
Safety and Fire Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja przestrzeni porowej zaimpregnowanych piaskowców szydłowieckich
Modifications of pore space of impregnated Szydłowiec sandstones
Autorzy:
Kłopotowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063130.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
piaskowce szydłowieckie
strukturalne wzmacnianie
żel krzemionkowy
hydrolityczna polikondensacja
Szydłowiec sandstones
structural strengthening
silica gel
hydrolytic polycondensation
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki analiz porozymetrycznych piaskowca szydłowieckiego, poddanego zabiegom wzmacniania strukturalnego przy użyciu różnych związków krzemoorganicznych, opartych na estrach etylowych kwasu krzemowego. Analizowano dwa rodzaje piaskowca: z obiektu budowlanego z terenu Warszawy i z kamieniołomu w Śmiłowie. Wykształcenie mikrostrukturalne produktów hydrolitycznej polikondensacji po czterotygodniowym okresie sezonowania obserwowano w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM). Utworzony w porach piaskowca żel krzemionkowy obniżył porowatość badanych skał w zakresie od 9 do 24%, jak również zmodyfikował przestrzeń porową. W wyniku impregnacji zmniejszyła się średnica porów badanych piaskowców i jednocześnie poprawiły się parametry fizyczno-mechaniczne tych skał.
The article presents the results of porosimetric analysis of Szydłowiec sandstone subjected to the procedure of structural strengthening by means of several silica-organic compounds based on ethyl esters of silicic acid. Two types of sandstones were analyzed during the study: the first from a building in Warsaw and the second from the quarry in Śmiłów. Microstructures of hydrolytic polycondensation products after 4 weeks of seasoning were observed using scanning by electron microscope (SEM). Silica gel, which was formed in pores of the sandstones, slightly reduced the porosity of the stones and modified the space of pores. The diameter of pores of the sandstones decreased and the physical and mechanical parameters improved as a result of impregnation.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 446 (1); 135--141
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości antykorozyjne powłoki TiO2 otrzymywanej metodą zol-żel w zależności od pH środowiska i obecności białka osocza krwi
Anticorrosion properties of TiO2 sol-gel coating in relation to pH of solution and presence of serum protein
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Leniart, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283972.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
TiO2
zol-żel
białko
korozja
metody elektrochemiczne
biomaterials
sol-gel
protein
corrosion
electrochemical methods
Opis:
Zbadano wpływ pH środowiska i obecności białka osocza krwi na właściwości antykorozyjne powłoki ditlenku tytanu TiO2. Powłokę TiO2 o strukturze amorficznej z krystalitami anatazu otrzymywano metodą zol-żel na powierzchni stopu biomedycznego M30NW. Badania korozyjne z wykorzystaniem metod elektrochemicznych przeprowadzono w temperaturze 37°C w roztworze 0.9 % NaCl (sól fizjologiczna) o pH 4.5 oraz 7.4. Wartości pH wybrane do badań pozwoliły przybliżyć 51 warunki naturalnie występujące w środowisku tkankowym (pH=7.4) oraz warunki stanu zapalnego, który może pojawić się w organizmie (pH=4.5). Aby jeszcze lepiej odwzorować środowisko tkankowe, do roztworu soli fizjologicznej dodano albuminę - białko występujące w osoczu krwi w największej ilości. Właściwości antykorozyjne powłoki TiO2 określono w oparciu o wyznaczone wartości potencjału korozyjnego Ecor, oporu polaryzacyjnego Rp, szybkości korozji CR, gęstości prądu w obszarze pasywnym i0.5 oraz potencjałów przebicia Eb i repasywacji Erep. Stwierdzono, że modyfikacja powierzchni stopu M30NW powłoką TiO2 powoduje zwiększenie odporności korozyjnej badanego stopu w roztworach NaCl o pH równym 4.5 i 7.4 - antykorozyjne działanie powłoki TiO2 widoczne jest zarówno w potencjale korozyjnym jak i przy polaryzacji anodowej. Dodatek albuminy ma niejednoznaczny wpływ na antykorozyjne właściwości powłoki TiO2 w potencjale korozyjnym. Natomiast przy polaryzacji anodowej wpływ białka zaznacza się jedynie w roztworze NaCl o pH 4.5 - albumina powoduje istotne zwiększenie potencjału przebicia dla stopu z powłoką TiO2.
In this study we investigated the influence of solution pH and serum protein on the anticorrosion properties of titanium dioxide TiO2 coating. This TiO2 coating with amorphous structure containing crystallites of anatase was obtained by the solgel method on the surface of M30NW biomedical alloy. Corrosion measurements using electrochemical methods were carried out in 0.9 % NaCl (physiological saline) solution at pH of 4.5 and 7.4. The pH values selected for the tests simulate both natural body conditions (pH=7.4) and inflammatory conditions which may occur in the body (pH=4.5). Much better simulation of tissue environment was achieved by adding of albumin – protein found in blood plasma in the greatest amount. Anticorrosion properties of TiO2 coating were determined on the basis of corrosion potential Ecor, polarization resistance Rp, corrosion rate CR, current density in the passive range i0.5 and also breakdown Eb and repasssivation potentials Erep. It was stated that modification of M30NW alloy surface by TiO2 coating cause increase in corrosion resistance of the investigated alloy in NaCl solutions both at pH of 4.5 and 7.4 - anticorrosive effect of TiO2 coating is evident both at corrosion potential and during the anodic polarization. The addition of albumin has an ambiguous effect on the anticorrosion properties of the TiO2 coating at the corrosion potential. Whereas during the anodic polarization the protein effect is visible only in NaCl solution at pH of 4.5 – albumin causes significant increase in the breakdown potential of the alloy coated by TiO2.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 50-55
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attachment of 2,2-bipyridine onto a silica gel for application as a sequestering agent for copper, cadmium and lead ions from an aqueous medium
Autorzy:
Souza, E. J.
Cristante, V. M.
Padilha, P. M.
Jorge, S. M. A.
Martines, M. A. U.
Silva, R. I. V.
Carmo, D. R.
Castro, G. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779827.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
2,2-bipirydyna
żel krzemionkowy
adsorpcja
jony metali
2,2'-bipyridine
silica gel
adsorption
metal ions
Opis:
A method was developed to attach 2,2-bipyridine (BP) onto a silica gel surface by a two-step reaction. The fi rst step consisted of a reaction between the matrix and a silylating agent, 3-chloropropyltrimethoxysilane. In the second step of the reaction, a ligand molecule was attached onto Si-CPTS, yielding the product Si-BP. The modified material contained 0.431±0.01 mmol of 2,2-bipyridine per gram of modified silica, as confirmed by FT-IR spectra of the proposed structure. The surface modification was characterized by the BET technique, which revealed a decrease in the surface area from 614 to 450 m2 g-1. The series of adsorption isotherms for the metal ions were adjusted to fit a modified Langmuir equation. The maximum number of moles of copper, cadmium and lead ions adsorbed was 0.64, 0.53, and 0.54 mmol g-1, respectively. The surface saturation was calculated as ¢ fraction and the values obtained, Cu(II) =1.160, Cd(II) = 1.044 and Pb(II) = 0.997, suggest a type 1:1 metal-ligand complex.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2011, 13, 4; 28-33
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aerożele węglowe otrzymywane z prekursora rezorcynowo-furfuralowego
Carbon aerogels obtained from resorcinol-furfural precursors
Autorzy:
Kiciński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/209295.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
synteza zol-żel
aerożel węglowy
aerożel koloidalny
polikondensacja
sol-gel synthesis
carbon aerogel
colloidal structure
polycondensation
Opis:
Przedstawiono nową metodę otrzymywania aerożeli węglowych poprzez karbonizację organicznych aerożeli rezorcynowo-furfuralowych. Żele rezorcynowo-furfuralowe otrzymywano w wyniku katalizowanej kwasowo kondensacji rezorcyny i furfuralu prowadzonej w wodno-metanolowym roztworze soli nieorganicznych. Następnie sól z sieci żelu wymywano i oczyszczony materiał suszono. Suszenie tradycyjnymi metodami nie prowadziło do zniszczenia struktury porowatej żelu dzięki czemu możliwe było uzyskanie aerożeli organicznych bez konieczności stosowania warunków nadkrytycznych ekstrakcji rozpuszczalnika ze struktury żelu. Karbonizacja aerożeli organicznych pozwalała uzyskać mikro-makroporowate lub mikro-mezo-makroporowate materiały węglowe o strukturze mikropianek i powierzchni właściwej z przedziału 250-580 m²/g. Otrzymane aerożele organiczne i węglowe badano przy użyciu wielu technik, m.in. SEM, XRD, niskotemperaturowej adsorpcji azotu, analizy termograwimetrycznej i elementarnej.
Acidic condensation of resorcinol with furfural carried out in water-methanol solution of inorganic salts (NaCl or NH₄ClO₄) leads to organic R-F gel. After removing the salt from the gel network, the purified gel can be dried under ambient conditions without significant shrinkage, so the supercritical drying can be avoided, and an organic aerogel can be obtained through a simpler procedure. By changing the H₂O/MeOH ratio and/or the inorganic salt amount, the structure of the created gel can be controlled in the nano and micron-level and as a result polymeric (nano-sized) or colloidal (micron-sized) aerogels can be produced. Carbonization of the colloidal aerogels yields bimodal micro-macroporous carbonaceous materials with the structure of microfoam and low density, while carbonization of the polymeric ones yields bimodal, micro and meso-macroporous carbonaceous materials with high density and mechanical strength. Specific surface area of the carbon aerogels ranged from 250 to 580 m²/g. The obtained organic and carbon aerogels were investigated by the means of SEM, XRD, elemental analysis, N₂ adsorption, and TG.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2009, 58, 4; 197-221
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adhezja warstw SiO2 naniesionych metodą ALD i zol-żel na stal 316LVM
Adhesion of SiO2 layers deposited by means of sol-gel and ALD methods on 316LVM steel
Autorzy:
Basiaga, M.
Walke, W.
Kajzer, A.
Kajzer, W.
Staszuk, M.
Kurtyka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286183.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
SiO2
ALD
zol-żel
316LVM
własności mechaniczne i elektrochemiczne
sol-gel
mechanical and electrochemical properties
Opis:
Celem prezentowanej pracy była ocena przydatności stosowania warstw SiO2 naniesionych dwiema metodami Atomic Layer Depositon (ALD) i zol-żel na podłoże ze stali 316LVM stosowanej na implanty w układzie sercowo-naczyniowym. Do badań wytypowano stal austenityczną 316LVM i poddano ją następującym modyfikacją powierzchni: polerowanie elektrochemiczne, pasywacja chemiczna, naniesienie warstw SiO2 zarówno metodą ALD, jak i zol-żel. Wymienione metody są obecnie najczęściej stosowane w przypadku nanoszenia warstw powierzchniowych na implanty. W ramach oceny przydatności zaproponowanych metod modyfikacji powierzchni analizowanej stali autorzy pracy przeprowadzili badania własności mechanicznych, elektrochemicznych oraz fizycznych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że niezależnie od metody nanoszenia zaobserwowano korzystny wpływ warstwy SiO2 na badane własności w porównaniu do stanu wyjściowego. Ponadto stwierdzono, że najkorzystniejszym zespołem własności mechanicznych, elektrochemicznych i fizycznych charakteryzuje się warstwa SiO2 naniesioną metodą ALD. Tak naniesiona warstwa charakteryzowała się większą siłą krytyczną powodującą delaminację warstwy, większą odpornością na korozję wżerową oraz większym kątem zwilżania wodą (charakter hydrofobowy), co w przypadku implantów stosowanych w układzie krwionośnym jest zjawiskiem pożądanym, ponieważ wymagana jest mała adsorpcja białek, która ogranicza proces krzepnięcia krwi. Zaproponowanie odpowiednich wariantów obróbki powierzchniowej z wykorzystaniem metody ALD oraz zol-żel ma perspektywiczne znaczenie i przyczyni się do opracowania warunków technologicznych o sprecyzowanych parametrach wytwarzania powłok tlenkowych na implantach stosowanych w układzie sercowo-naczyniowym.
The aim of this study was to evaluate the usefulness of SiO2 layers deposited by two methods - atomic layer deposition (ALD) and sol-gel, on the surface of stainless steel 316LVM used in application of cardiovascular implants. In assessing the suitability of the proposed methods to modify surfaces of the analysed steel, authors carried out tests of mechanical, electrochemical and physical properties. The austenitic steel 316LVM was chosen and subjected to the following surface modifications: electrochemical polishing, chemical passivation and application of the SiO2 layer using both methods – ALD and sol-gel. These methods were proposed for research, because they are most commonly used in the case of applying surface layers to implants. Based on the obtained results, it was observed that regardless of the method of application, the SiO2 layer has beneficial effect on examined properties compared to control. Moreover, it was found that the SiO2 layer deposited by ALD is characterized by the most preferred combination of mechanical, physical and electrochemical properties. The layer obtained by this method is characterized by a higher critical force, which causes delamination of the layers, higher resistance to pitting corrosion and higher water contact angle (hydrophobic character), which is a desirable phenomenon in the case of implants used in the circulatory system, resulting in lower adsorption of proteins and blood clothing. Proposing of suitable variants of surface treatment using the ALD and sol-gel methods is of perspective importance. It will contribute to the development of technological conditions with specified parameters for the production of oxide coatings on implants used in the cardiovascular system.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, 141; 13-19
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characterization of magnesia-doped yttria-stabilized zirconia powders for dental technology applications
Autorzy:
Nakonieczny, D.
Walke, W.
Majewska, J.
Paszenda, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307056.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
stomatologia
protetyka
materiały protetyczne
metoda zol-żel
full ceramic restorations
prosthetic dentistry
sol-gel method
Zirconium Oxide
Opis:
Purpose: This paper is focused on the works concerning on preparing zirconium oxide ceramic blocks recommended for CAD/CAM systems used in prosthetic dentistry for manufacturing fixed prosthetic restorations. Methods: Zirconium-yttrium-magnesium mixed ceramic oxides were prepared by sol-gel method via hydrolysis and condensation of zirconium alkoxide precursor (zirconium (IV) propoxide) with yttrium and magnesium nitrates diluted in 2-propanol. The aim of this work it was to obtain 2% mol yttria stabilized zirconia ceramic powders with magnesium as an additional tetragonal ZrO2 phase stabilizer in amount between 2÷6% mol (with 2% variable). Prepared gels were dried (24 h in 65°C). Obtained powders were mixed with binder (carboxymethyl cellulose) and uniaxial pressed in to a specimens with diameter 38 x 22 x 6 mm. Afterwards green bodies were sintered in range of temperature between 1350-1550°C. Powders and blocks were characterized by Scanning Electron Microscopy, Fourier Transform Infrared Spectroscopy, Specific Area Measurement. Results: Highly homogeneous powders with a low open porosity, was obtained. Prepared blocks after sintering showed numerous cracks. Nevertheless blocks was fine grained and show quite reproducible chemical composition. Conclusion: A sol gel wet chemical route of powder synthesis allow to obtain high homogenous ceramic materials with inconsiderable amount of pores with low variation in a diameter. In spite of a reproducible synthesis methods of a ceramic powders, applied to prepare green bodies procedure and sintering manner do not allowed to obtain free from cracks zirconia ceramics blocks.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 4; 99-106
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies