Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "żel" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wpływ żelu wybielającego z nadtlenkiem mocznika na powierzchnię szkliwa - badania za pomocą mikroskopu sił atomowych (AFM)
An atomic force microscopy study on the effect of carbamide peroxide bleaching gel on enamel surface
Autorzy:
Kościelniak, D.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284936.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
żel wybielający
szkliwo zęba
bleaching gels
enamel
Opis:
W pracy oceniono wpływ żelu wybielającego zawierającego 20% nadtlenku mocznika na powierzchnię szkliwa zęba ludzkiego. Przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) zarejestrowano obrazy topograficzne szkliwa z powierzchni policzkowej zęba bez kontaktu jak i po kontakcie z żelem wybielającym. Badania wykazały, że 48-godzinne wybielanie nie wpływa w istotny sposób na topografię szkliwa i jego chropowatość. Parametry topograficzne takie jak: średnia chropowatość powierzchni, chropowatość skuteczna i średnia wysokość elementów topograficznych szkliwa po procesie wybielania były podobne do parametrów próbki kontrolnej.
The effect of bleaching gel containing 20% carbamide peroxide on human enamel surface was evaluated. Topography images of the control and test samples located on the buccal surface of the same tooth were recorded with the use of an atomic force microscope (AFM). AFM evaluation demonstrated that 48-hour bleaching did not significantly affect topography and roughness of the enamel. Topographical parameters such an average roughness, root mean square roughness and average height were similar for both control and test surfaces of the enamel.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 63-64; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja procesu immobilizacji komórek Saccharomyces cerevisiae w żelu alginianowym
Optimization of immobilization of Saccharomyces cerevisiae cell in the alginate gel
Autorzy:
Rombel-Bryzek, A.
Zhuk, O.
Latała, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126060.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
immobilizacja komórek
żel alginianowy
cell immobilization
alginate gel
Opis:
Celem prezentowanych badań była ocena wpływu dwuwartościowych kationów wapnia, magnezu i baru, na zdolność sieciowania żelu alginianowego, stosowanego do unieruchamiania komórek Saccharomyces cerevisiae, oraz oznaczenie aktywności enzymatycznej dehydrogenazy bursztynianowej w immobilizowanych komórkach. Do immobilizacji komórek Saccharomyces cerevisiae wykorzystywano zawiesinę komórek drożdży w alginianie sodu, który następnie żelowano roztworami chlorku wapnia (2, 5, 10 i 30%), chlorku baru (1, 2, 3, 4 i 5%) oraz chlorku magnezu (5%). Aktywność dehydrogenazy bursztynianowej badano spektrofotometrycznie i mierzono za pomocą ilości zredukowanego błękitu metylenowego (sztuczny akceptor elektronów). Uzyskane wyniki ujawniły, że zarówno stężenie, jak i rodzaj stosowanych jonów mają istotny wpływ na stopień usieciowania żelu alginianowego i w konsekwencji na aktywność enzymatyczną SDH w unieruchomionych komórkach. Spośród zastosowanych kationów metali zdolne do sieciowania alginianu były jony wapnia i baru. Ponadto okazało się, że kationy baru charakteryzują się silniejszym powinowactwem do alginianu, dając silniej usieciowany żel alginianowy. Wykazano, że zbyt silne usieciowane alginianu może ograniczać wymianę substancji między żelem alginianowym a roztworem mieszaniny reakcyjnej i, w konsekwencji, zaburzać przebieg reakcji enzymatycznej.
The aim of this study was to evaluate the effect of divalent cations, calcium, magnesium and barium, for the ability to crosslink the alginate gel. The alginate gel was used to immobilize cells of Saccharomyces cerevisiae. The enzymatic activity of succinate dehydrogenase in the immobilized cells was determined. A suspension of yeast cells in sodium alginate, was gelation by solutions of calcium chloride (2, 5, 10 and 30%), barium chloride (1, 2, 3, 4, and 5%) and magnesium chloride (5%). Succinate dehydrogenase activity was tested spectrophotometrically and measured using a reduced amount of methylene blue (an artificial electron acceptor). The results revealed that both the concentration and type of ions employed are important to the degree of cross-linking of the alginate gel and consequently on the enzymatic activity of the SDH immobilized cells. Among the used metal cations capable of crosslinking the alginate are calcium and barium. It was also shown that the barium cations have a stronger affinity for the alginate, to give highly crosslinked alginate gel. It has been shown that too strong cross-linked alginate may limit the exchange of substances between the alginate gel and the solution of the reaction mixture, and consequently interfere with the course of the enzymatic reaction.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 1; 289-297
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and properties of TiO2, NiO and ZnO nanoparticles and their possible biomedical application
Autorzy:
Szmajnta, K.
Szindler, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/378921.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:
nanoparticles
sol-gel method
nanocząstki
metoda zol-żel
Opis:
Purpose: The main purpose of this publication is to bring closer method of synthesis and examining basic properties of TiO2, ZnO and NiO nanoparticles (NPs), and investigate their possible biomedical application. Design/methodology/approach: Nanopowders were made with sol-gel method. Surface morphology studies of the obtained materials were made using Zeiss's Supra 35 scanning electron microscope and the structure using S/TEM TITAN 80-300 transmission electron microscope. In order to confirm the chemical composition of observed nanopowders, qualitative tests were performed by means of spectroscopy of scattered X-ray energy using the Energy Dispersive Spectrometer (EDS). The DLS (Dynamic Light Scattering) method was used to analyse the particle size distribution using the AntonPaar Litesizer 500 nanoparticle size analyser. Changes in particle size distribution at elevated temperatures were also observed. The TiO2, ZnO and NiO NPs with spherical shape were successfully produced by sol-gel method. Findings: The diameter of the as prepared nanoparticles does not exceed 25 nm which is confirmed by the TEM analysis. The highest proportion among the agglomerates of the nanoparticles has been shown to show those with a diameter of 80 to 125 nm. The qualitative analysis of EDS confirmed the chemical composition of the material. Practical implications: Nanoparticles (NPs) has been receiving an incrementally increasing interest within biomedical fields researchers. Nanoparticles properties (physical, chemical, mechanical, optical, electrical, magnetic, etc.) are different from the properties of their counterparts with a larger particle size. Originality/value: The nanoparticles were prepared using sol-gel method which allows the particle size to be controlled in a simple way.
Źródło:
Archives of Materials Science and Engineering; 2019, 98, 2; 81-84
1897-2764
Pojawia się w:
Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure optimization of implants materials of the surface layers by sol-gel coating
Autorzy:
Donesz, A.
Krzak-Roś, J.
Kochanowska, I.
Będziński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956590.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
implant
warstwa wierzchnia
zol-żel
surface layer
sol-gel
Opis:
This work presents the synthesis of fluorine- and chlorine-doped silica thin films on stainless steel (316L) prepared by the sol–gel method. Obtained materials were examined: structurally (SEM, roughness measurements), mechanically (four-point bending test) and biologically (in vitro). The results of the tests show that it is a possibility to synthesis by sol-gel method stable, continuous and biocompatible coating for materials used for implants.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 25-28
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regeneracja tkanki chrzęstnej szczura z użyciem żelu kolagenowego i mezenchymalnych komórek macierzystych szpiku kostnego, wstępne badania in vivo
Rat cartilage repair using collagen gel and bone marrow mesenchymal stem cells, the in vivo preliminary study
Autorzy:
Bajek, A.
Skopińska-Wiśniewska, J.
Rynkiewicz, A.
Jundziłł, A.
Nowacki, M.
Drewa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286197.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
komórki macierzyste
regeneracja
żel kolagenowy
stem cells
regeneration
collagen gel
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 49-50
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 otrzymanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Panacea P558
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of Panacea P558 biomedical alloy
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Scholl, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284382.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
korozja
biomateriały
metoda zol-żel
corrosion
biomaterials
sol-gel method
Opis:
Zbadano wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 uzyskanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne bezniklowego stopu biomedycznego Panacea P558. Próbki stopu z naniesioną warstwą TiO2 jak też próbki bez tych warstw były poddane wygrzewaniu w temperaturach 4500 C i 8000 C. Badania korozyjne wykonano w odtlenionym roztworze Tyrode’a w temperaturze ciała ludzkiego 370 C (310K). Stwierdzono polepszenie właściwości korozyjnych stopu przez warstwy wygrzane w temperaturze 4500 C. Stwierdzono również, że wygrzanie tego stopu w temperaturze 8000 C powoduje dużą niestabilność jego właściwości korozyjnych - po pewnym czasie ekspozycji w roztworze korozyjnym próbki bez warstw jak i z warstwami TiO2 skokowo zmieniają swoje właściwości i charakteryzują się gorszymi parametrami korozyjnymi niż wyjściowy stop. Przyczyną pogorszenia właściwości korozyjnych stopu Panacea P558 w temperaturze 8000 C mogą być (1) zmiany w strukturze wewnętrznej tego stopu (segregacja składników stopu) jak też (2) powstające w tej temperaturze węgliki metali będących składnikami stopu.
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of nickel-free Panacea P558 biomedical alloy was investigated. The samples of alloy both with TiO2 sol-gel layers and without the-se layers were heated at temperature of 4500 C and 8000 C. The investigations were carried out in deoxy-genated Tyrode’s solution at human body temperature of 370 C (310K). It was found that the layers heated at 4500 C improve corrosion features of this alloy. It was also stated that heat treatment of this alloy at 8000 C results in high instability of its corrosion features - after some exposition time in corrosion solution samples both without and with TiO2layers rapidly change their properties and these samples have worse corrosion parameters than initial alloy (without any surface modification). The reason for these worse corrosion features of Panacea P558 alloy heated at 8000 C may be: (1) changes of its microstructure (segregation of alloy components) and (2) alloying elements carbides formed at this temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 61-65
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rheological properties of collagen gels after UV treatment
Autorzy:
Sionkowska, Alina
Adamiak, Katarzyna
Lewandowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844906.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rheological properties
collagen gel
treatment
właściwości reologiczne
żel kolagenowy
lecznictwo
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 158 spec. iss.; 9
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ chropowatości podłoża na topografię warstw TiO2 i SiO2 nakładanych metodą zol-żel
Influence of substrate roughness on TiO2 and SiO2 coating topography coated by funcional sol-gel derived layers
Autorzy:
Będziński, R.
Filipiak, J.
Pezowicz, C.
Krzak-Roś, J.
Kowalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285966.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
ortopedia
metoda zol-żel
implants
orthopaedics
sol-gel method
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 87-89
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy zastosowań technologii zol-żel w zakresie wytwarzania powłok przeznaczonych na pokrycia implantów
The perspective of sol-gel technology in the development of coatings on medical implants
Autorzy:
Grygier, D.
Dudziński, W.
Rutkowska-Gorczyca, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970897.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
technologia zol-żel
powłoki
implants
sol-gel technology
coatings
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 21-24
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizacja lipazy metodą zol-żel
Immobilization of lipase by sol-gel method
Autorzy:
Kmiecik, J.
Wójcik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2070380.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
immobilizacja
lipaza
zol-żel
biokatalizator
TMOS
immobilization
lipase
sol-gel
biocatalyst
Opis:
Badano immobilizację lipazy z Candida rugosa metodą zol-żel. Puła-kowanie enzymu w żelu wykonano używając tetrametoksysilanu i fluorku sodu. Magnetyt dodawano, aby umożliwić separację biokatalizatora. Aktywność lipazy określano spektrofotometrycznie. Stwierdzono, że biokatalizator może być stosowany wielokrotnie w operacjach okresowych. Potwierdzono także długookresową stabilność biokatalizatora podczas przechowywania.
Immobilization of lipase from Candida rugosa by sol-gel method was studied. The gel-entrapped lipase was prepared by using tetramet-hoxysilane and sodium fluoride. Magnetite was added to enable separation of biocatalyst from reaction mixture. Activities of lipase were determined spectrophotometrically. It was found that the biocatalyst can be used many times in batch operations. Long-term storage stability of biocatalyst was also confirmed.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 3; 61-62
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wear and friction behaviour of alumina thin coatings prepared by sol-gel methods
Właściwości tarciowe i zużyciowe powłok tlenku glinu wytwarzanych metodą zol-żel
Autorzy:
Neska-Bakus, P.
Piwoński, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190219.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
tlenek glinu
metoda zol-żel
zużycie
alumina
sol-gel method
wear
Opis:
In this study, alumina coatings were prepared by the sol-gel method using the dip-coating technique. All samples were prepared on silicon wafers Si (100) with the use of aluminium sec-butoxide as a precursor. The surface topographies of alumina coatings were imaged by an atomic force microscope (AFM). Tribological properties were characterised using a microtribometer and an optical microscope. The results show a strong dependence of antiwear and antifrictional properties of alumina coatings on the annealing temperatures. The best performance was exhibited by coatings heated to 1000°C due to the formation of hard alfa-Al2O3.
Badane powłoki tlenku glinu zostały otrzymane w oparciu o metodę zol-żel z wykorzystaniem techniki zanurzeniowej (dip-coating). Na powierzchnie płytek krzemowych nanoszono roztwory prekursora, którym był sec-butoksyglin. Analizę topografii powierzchni wytworzonych powłok tlenku glinu przeprowadzono z wykorzystaniem Mikroskopu Sił Atomowych (AFM). Właściwości tribologiczne zostały scharakteryzowane z użyciem mikrotribometru (T-23) i mikroskopu optycznego. Uzyskane wyniki wskazały istnienie zależności między właściwościami przeciwtarciowymi i przeciwzużyciowymi powłok tlenku glinu a temperaturą wygrzewania próbek. Najlepsze właściwości wykazały powłoki wygrzewane w 1000°C, co spowodowane jest obecnością fazy alfa-Al2O3.
Źródło:
Tribologia; 2011, 1; 117-124
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary characteristic of composite coatings C/HAp produced respectively by RF PACDV and sol-gel methods
Wstępna charakterystyka kompozytowych powłok C/HAp wytworzonych odpowiednio metodami RF PACVD oraz zol-żel
Autorzy:
Gawroński, J.
Pietrzyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351780.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
hydroxyapatite
sol-gel
adhesion
carbon
implant
hydroksyapatyt
zol-żel
przyczepność
węgiel
Opis:
The required high mechanical strength and the reliability of implants on one side and a lack of toxic elements in those materials, on the other side, causes restrictions in use of metal alloys for austenitic steel, alloys of cobalt matrix and even titanium alloys. However, elements harmful to human body structure such as chromium, nickel and vanadium could not have been eliminated so far. An attempt to reduce detrimental effects of above elements on the living organism are surface modifications of materials predicted for implants through the deposition of protective layers. The C/HAp composite coating was prerared by deposition of carbon layer directly on surgical steel with RF PACVD method and manufacturing of hydroxyapatite layer by sol-gel method. It was proved that carbon film significantly increases adhesion of the composite C/HAp coating. It is due to the diffusive character of bonding between carbon layer and metallic substrate not only by adhesion as in the case with hydroxyapatite deposited directly on metal base. Adhesion of both synthesized coatings was determined using nanoindentation technique. X-Ray diffraction was used for phase composition evaluation. Atomic Force Microscope revealed topography of raw, carbon and C/HAp surfaces. Elemental composition of carbon and composite layers was investigated by scanning electron microscope equipped with x-ray energy dispersive spectroscopy detector.
Wymagana wysoka wytrzymałość mechaniczna i niezawodność implantów z jednej strony i nie stosowanie w materiałach pierwiastków toksycznych (alergizujących) z drugiej strony, powoduje ograniczenia w stosowaniu stopów metalicznych, przeznaczonych na implanty, do stali austenitycznej, stopów na osnowie kobaltu i stopów tytanu. Mimo starań, nie udało się jednak z materiałów tych całkowicie wyeliminowac pierwiatków szkodliwych dla organizmu jak choćby chromu, niklu i wanadu. Próbą ograniczenia złego wpływu pierwiastków na żywy organizm są modyfikacje powierzchni materiałów przeznaczonych na implanty poprzez wytwarzanie na nich warstw ochronnych. Kompozytowa powłoka węgiel/hydroxyapatyt została otrzymana przez naniesienie w pierwszej kolejności warstwy węglowej bezpośrednio na stal AISI 316L metodą RF PACVD a następnie warstwy hydroxyapatytu metodą zol-żel. Zostało udowodnione, że warstwa węglowa w sposób znaczący zwiększa adhezje kompozytu C/HAp do zastosowanego podłoża. Jest to wynikiem dyfuzyjnego charakteru połączenia pomiędzy warstwą węglową a podłożem a nie jak w przypadku bezpośredniego naniesienia powłoki HAp na podłoże gdzie połączenie takie ma charakter adhezyjny. Adhezja obu wytworzonych powłok (C, C/HAp) została określona po użyciu nanoindentera F-MY MTS Instruments Nano G-200 metodą scratch test. Analizę składu fazowego podłoża oraz uzyskanej powłoki kompozytowej dokonano metodą dyfrakcji rentgenowskiej. Badania topografii powierzchni z wytworzonymi warstwami węglową oraz węglowo/hydroxyapatytowa przeprowadzono przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) F-my Veeco Multimode z kontrolerem NanoScoper. Chropowatość warstwy wierzchniej określono przy pomocy parametru Ra. Mikroanalizę rentgenowską wykonano przy pomocy przystawki Thermo-Noran zainstalowanej w mikroskopie scaningowym HITACHI S-3000N. Zastosowano technikę analizy liniowej (EDS).
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 2; 569-572
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wybranych własności użytkowych warstwy SiO2 naniesionej na powierzchnię stopu Ni-Ti
Evaluation of the useful properties of SiO2 layer coated on Ni-Ti alloy
Autorzy:
Król, A.
Walke, W.
Basiaga, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98836.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
Ni-Ti
zol-żel
SiO2
adhezja
EIS
sol-gel
adhesion
Opis:
W pracy przeprowadzono ocenę własności elektrochemicznych w oparciu o badania impedancyjne stopu Ni-Ti z naniesioną warstwą SiO2. Pomiary przeprowadzono z wykorzystaniem systemu pomiarowego Auto Lab PGSTAT 302N wyposażonego w moduł FRA2. Jako elektrodę odniesienia zastosowano nasyconą elektrodę kalomelową. Elektrodę pomocniczą stanowił drut platynowy. W celu zasymulowania warunków występujących w środowisku rzeczywistym pomiary przeprowadzono w roztworze Tyrode’a w temperaturze T = 37±1oC i pH = 6,8 ±0,2. W celu określenia przyczepności warstwy SiO2 do podłoża metalowego przeprowadzono badania scratch-test. Do tego celu zastosowano platformę otwartą wyposażoną w MicroCombi-Tester firmy CSM. Podsumowując, przeprowadzone badania jednoznacznie wykazały, że warstwa SiO2 jest przydatna dla poprawy biokompatybilności stopu Ni-Ti.
The project included studies about electrochemical properties based on impedance Ni-Ti alloy with an SiO2 layer. The measurements were performed by using Auto Lab PGSTAT 302N system, equipped in FRA module. As a reference electrode, were used saturated chloro – silver electrode. An auxiliary electrode was a platinum wire. To provide and simulate conditions in real environment, measurements were performed in Ringer solution at the temperature of 37 ± 1°C and pH = 6.8 ± 0.2. To define the SiO2 layers adhesion to metal substrate, it was made the scratch – test . We used the CSM’s open platform squipped with MicroCombi – Tester. In conclusion, the studies which were made showed clearly, that the SiO2 layer is useful to improve biocompatibility of Ni-Ti alloy.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2015, 9; 61-66
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizacja lipazy w sieci silikażelu
Lipase immobilization in a silics gel matrix
Autorzy:
Jakubiak, J.M.
Wójcik, M.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207743.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
immobilizacja
silikażel
zol-żel
lipaza
TMOS
immobilization
silica gel
sol-gel
lipase
Opis:
Badano proces immobilizacji lipazy z Candida rugosa w sieci silikażelu, otrzymywanego z tetrametoksysilanu na drodze procesu zol-żel. Żelowanie przeprowadzono przy trzech stężeniach fluorku sodu, który pełnił rolę katalizatora procesu. Stwierdzono spowolnienie procesu żelowania ze zmniejszeniem stężenia katalizatora. Wykazano także niewielki wpływ wymiaru ziaren biokatalizatorów na ich aktywność oraz istotny wpływ temperatury na stabilność podczas przechowywania.
The immobilization of lipase from Candida rugosa in a matrix of silica gel obtained from tetramethoxysilane by means of a sol-gel process was investigated. Gelation was effected at three concentrations of sodium fluoride which was used as the process catalyst. It was found that the gelation process was slower for lower concentrations of the catalyst. It also was demonstrated that the grain size of the biocatalysts had a minor effect on their activity while temperature had a significant effect on their stability during storage.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 343-346
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zol-żelowe rusztowania biokompozytowe dla regeneracji tkanki kostnej
Sol-gel derived biocomposite scaffolds for bone tissue regeneration
Autorzy:
Bałtrukiewicz, M.
John, Ł.
Sobota, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284162.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biokompozyt
regeneracja
tkanka kostna
zol-żel
biocomposites
regeneration
bone tissue
sol-gel
Opis:
W ciągu ostatniej dekady nastąpił gwałtowny rozwój inżynierii biomateriałów, inspirowany rosnącym zapotrzebowaniem na materiały zastępujące chory bądź uszkodzony organ oraz stymulujące regenerację tkanek. Tematyka naszych badań, z pogranicza chemii oraz inżynierii materiałowej, dotyczy funkcjonalnych materiałów kompozytowych, należących do III generacji biomateriałów - materiałów bionicznych, które mogą być stosowane jako protezy układu kostnego człowieka. Naszych celem było opracowanie optymalnej metody funkcjonalizowania organiczno-nieorganicznych biomimetycznych materiałów kompozytowych, wcześniej otrzymanych i scharakteryzowanych w naszym zespole. [1] Materiały kompozytowe otrzymano techniką zol-żel, która zapewnia równomierną dystrybucję wprowadzonych substancji w matrycy, a następnie formowano w trójwymiarowe rusztowania (skafoldy, ang. scaffolds) techniką odlewania połączonego z wymywaniem cząstek, z użyciem cukru i węglanu amonu, jako porogenu i czynnika modyfikującego powierzchnię. [1] Trójwymiarowe skafoldy (RYS.1a i b) posiadają morfologię analogiczną do kości gąbczastej – system połączonych, otwartych porów o wielkości 150–300 μm oraz chropowatość w zakresie 0.2–7 μm - cechy te stwarzają możliwość adhezji i proliferacji komórek oraz stwarzają możliwość funkcjonalizowania. Wprowadzanie do matrycy czynników funkcjonalizujących, głównie cząsteczek organicznych, ma na celu wzbogacanie lub zmianę charakteru wyjściowego materiału np. zmianę rozpuszczalności materiału, lub efektywniejsze wiązanie czynników wzrostu czy leków. Najbardziej ciekawe z punktu widzenia medycyny regeneracyjnej są badania nad wprowadzaniem substancji farmakologicznie czynnych do matrycy kompozytowej, co prowadzi do otrzymywania układów o kontrolowanym dostarczaniu leków do miejsca przeznaczenia (DDS–ang. drug delivery system), a trójwymiarowe biomateriały układu kostnego wydają się być doskonałym nośnikiem dla cząsteczek leków. Biokompozyty zostały otrzymane techniką zol-żel z wykorzystaniem komponentów organicznych: poli(metakrylanu 2-hydroksyetylu) (HEMA) i etenylotrietoksysilanu (TEVS). Substraty zostały wybrane ze względu na obecność ugrupowań winylowych, które oprócz polimeryzacji z utworzeniem wiązań C-C, mogą tworzyć połączenia typu cross-linking –(-O-CH2-Si-O-)n, odpowiedzialne są za powstawanie mezoporowatej matrycy kompozytowej. Z kolei, obecność grup alkoksylowych w związku krzemu umożliwia hydrolizę i polikondensację z utworzeniem sieci połączeń –Si-O-Si– oraz grup silanolowych ≡Si-OH. Obecność tych ugrupowań inicjuje wymianę jonów pomiędzy płynem biologicznym a materiałem, co także umożliwi krystalizację związków bogatych w wapń i fosfor na amorficznej powierzchni kompozytu (głównie HAp) (RYS.2). Biorusztowania materiałów kompozytowych zostały także poddane procesowi syntetycznego pokrywania hydroksyapatytem (HAp), reakcja typu „one-pot” przeprowadzona była w nieskomplikowany i efektywny sposób. [4] Obrazy SEM (RYS.3) przedstawiają materiał równomiernie pokryty kryształami o kształcie przypominającym kwiaty („flower like shape”) - określenie to odnosi się do syntetycznego hydroksyapatytu. [3] Obecność grup ≡Si-OH na powierzchni badanych materiałów jest niezbędna dla procesu funkcjonalizowania, ponieważ grupy te oddziałują z cząsteczkami organicznymi, posiadającymi takie grupy funkcyjne jak aminowa czy hydroksylowa (R), tworząc wiązania wodorowe lub słabe oddziaływania (typu π-stacking). Matryca kompozytowa funkcjonalizowana była techniką współkondensacji („one-pot”) oraz sillilowania (RYS.4) z użyciem 3-aminopropylotrimetoksysilanu (APTMS) w atmosferze inertnej. Następnie wprowadzano substancje farmakologicznie czynne należące do grupy Niesteroidowych Leków Przeciwzapalnych (NLPZów) tj. ibuprofen i meloksykam (RYS.5). Wybór tych leków podyktowany był faktem występowania stanów zapalnych w miejscach implementowania protez. Otrzymane skafoldy kompozytowe scharakteryzowane zostały za pomocą rentgenowskiej dyfraktometrii proszkowej (PXRD), Spektroskopii w Podczerwieni (FT-IR), Spektroskopii UV-VIS, Skaningowej Mikroskopii Elektronowej (SEM-EDS) oraz Transmisyjnej Mikroskopii Elektronowej (TEM-EDS).
Over the last decade there has been a rapid development of bio-engineering, inspired by the growing demand for materials to replace damaged parts of the body and stimulate tissue regeneration. Our research, on the border of chemistry and materials science, concerns the development of functional composite materials, belonging to the third generation of biomaterials - bionic materials, that can be used as an artificial human bone. Our research was focused on development an optimal, novel method of functionalization biomimetic organic-inorganic composite materials, previously obtained and characterized in our research team. [1] Materials were synthesized via the sol-gel technique, which allows even distribution of substances introduced into the composite matrix, and then formed as three-dimensional scaffolds using a particulate leaching technique in which sugar and ammonium caronate were used as porogen and factor for surface modyfication. [1]. Three-dimensional scaffolds (FIG.1a and b) possess morphology similar to the cancellous bone – the system of interconnected, open-pore size 150 - 300 μm and a surface roughness of 0.2 - 7 μm – these features provide an opportunity for cell adhesion and proliferation and create a great potential for functionalization process. Introduction of functionalization agents, mainly an organic molecules, enhance or modify the nature of the starting material, such as changing the solubility of material or more efficient binding of growth factors or drugs. The most attractive, from regenerative medicine point of view, are studies on introduction of a pharmacologically active substances into the matrix, which leads to controlled drug delivery systems (DDS) and a three-dimensional skeletal biomaterials provide an excellent carrier for drug molecules. The biocomposites were prepared by combining organic components: 2-hydroxyethylmethacrylate (HEMA) and triethoxyvinylsilane (TEVS) via sol-gel technique. This compounds were chosen because of the presence of vinyl groups, which in addition to C-C bonds, may form a cross-linking connections –(-O-CH2-Si-O-)n, which are responsible for the formation of silica, while presence of alkoxy groups (RO-) in a silicon precursor, allows hydrolysis and polycondensation to form –Si-O-Si– network and silanol ≡Si-OH moieties. Silanols initiate the exchange of ions between the biological fluid and the material, also enabling crystallization of hydroxyapatite (HAp) on the composite surface, which lead to bone growth and an effective recovery of the treated fragment (FIG.2). Biocomposite scaffolds were also coated with synthetic hydroxyapatite (HAp) in the one-pot reaction, carried out in a simple and efficient manner. [4] SEM images (FIG.3) show material that is densely and evenly covered with shape-like flower crystals, which refers to the synthetic hydroxyapatite. [3]. The presence of ≡Si-OH groups on the surface of the materials is essential for the process of functionalization, as these groups interact with organic molecules with functional groups (R), such as amine or hydroxyl, allowing hydrogen bond formation or π-stacking interactions, etc. depending on drug molecule nature. The composite matrix was functionalized via cocondensation and sililation techniques (FIG.4) using 3-aminopropyltrimethoxysilane (APTMS) in the inert atmosphere. Then the pharmacologically active substances were introduced - drugs belonging to the group of NSAIDs - ibuprofen and meloxicam (FIG.5). These drugs were chosen because of occurrence of inflammation after implementing dentures. Obtained materials were characterized by powder X-ray diffraction analysis (PXRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), Ultraviolet–visible spectroscopy (UV-VIS), scanning electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (SEM-EDS) and transmission electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (TEM-EDS).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 46-48
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies