Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Gorgiasz"" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Recenzja książki W.K. Gródka OFM Jedno, wiele, nic u Zenona i Gorgiasza. Analiza terminów ἕν, πολλά, οὐδέν w kontekście teorii Parmenidesa:, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Jana Pawła II, 2018
    Review of W.K. Gródeks book Jedno, wiele, nic u Zenona i Gorgiasza. Analiza terminów ἕν, πολλά, οὐδέν w kontekście teorii Parmenidesa:, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Jana Pawła II, 2018
    Autorzy:
    Pacewicz, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621485.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Parmenides
    Zeno
    Gorgias
    Zenon
    Gorgiasz
    Opis:
    Recenzja książki W.K. Gródka "Jedno, wiele, nic..."
    Review of W.K. Gródek's book "Jedno, wiele, nic..."
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2021, 53; 113-117
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowo to potężny władca. Poglądy językowe Gorgiasza sofisty
    Speech is a Powerful Lord. The Linguistic Theory by Gorgias the Sophist
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878536.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka grecka
    językoznawstwo antyczne
    Gorgiasz
    ancient philosophy
    greek sophism
    ancient linguistics
    Gorgias
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne przedstawienie poglądów językowych, które manifestował najbardziej radykalny sofista, Gorgiasz z Leontinoi. Autorka poddała analizie nihilistyczny pogląd Gorgiasza na poznanie i sam przekaz językowy. Sofista, burząc zgodność między rzeczywistością, myśleniem i językiem, odebrał słowu wartość poznawczą, a wyeksponował jego funkcję impresywną. Język w jego poglądach przestaje być nośnikiem informacji, staje się natomiast narzędziem perswazji i wywoływania emocji. Wyrażona przez Gorgiasza w Pochwale Heleny fascynacja magiczną mocą słów zostaje ostudzona w traktacie O niebycie albo o naturze faktem ich bezużyteczności w procesie poznania.
    This article provides an overview of the linguistic theory discussed by the sophists, and more specifically, indicates some of the central philosophical issues related to language usage raised by one of the greatest sophist – Gorgias. The purpose of this article is to analyse his discussions of language, rhetoric and poetry as they are presented in and exemplified by Encomium of Helen and the treatise On Nature or the Non-Existent. The present essay aims to examine the statement that has often been taken as characteristic of Gorgias’ thought: that language is not a reflection of things, but that it is its own master.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 3; 23-36
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Normatywne kryteria oceny poprawności językowej w poglądach sofistów
    The Sophists on the Correctness of Language
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887542.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka grecka
    językoznawstwo antyczne
    Protagoras
    Prodikos
    Gorgiasz
    ancient philosophy
    greek sophism
    ancient linguistics
    Prodicus
    Gorgias
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcono tematowi odnoszącemu się do powstania i rozwoju myśli językoznawczej w starożytnej Grecji. Szczegółowej analizie poddane zostały studia nad poprawnością wyrażeń językowych prowadzone przez trzech głównych przedstawicieli sofistyki greckiej – Gorgiasza, Protagorasa i Prodikosa. Tekst poświęcony został w pierwszej kolejności omówieniu normatywnych kryteriów oceny poprawności językowej, ujmowanych w poglądach Protagorasa i Prodikosa kategorią orthos. Następnie przedstawiono sofistyczne badania nad synonimiką wyrazów, oparte na rozumieniu ich treści etymologicznej. Kanwą zaprezentowanych rozważań jest zaś radykalny pogląd Gorgiasza na przekaz językowy i negacja kognitywnej wartości słowa, którym przeciwstawione zostały podjęte przez Protagorasa i Prodikosa próby nadania słowu właściwego sensu i precyzji. Artykuł dowodzi ostatecznie, że sofistyczne badania nad językiem stanowiły zdecydowanie więcej aniżeli tylko platońską karykaturę sofistycznych praktyk.
    This article examines the specific linguistic theory discussed by the sophists. The sophists’ insistence on precision in the language was rooted in their mastery of rhetoric. The main aim of this article is to describe the category of correctness in language and the status of different norms concerning language usage established by the sophists. The purpose of this article is also to explain how Protagoras and Prodicus used the concept of correctness (orthos) in order to distinguish the difference between a pair of similar words (apparent synonyms) and to apprehend the correct meaning of them. It is further shown that the sophists’ interest in proper language usage is far more than Plato’s ironic remark on this issue.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 79-96
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo w życiu jednostki w Gorgiaszu Platona
    Law in life of an individual in Plato’s Gorgias
    Autorzy:
    Lewicki, Przemysław A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499732.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gorgiasz
    Platon
    Kallikles
    Sokrates
    prawo natury
    prawo stanowione
    Gorgias
    Plato
    Callicles
    Socrates
    law of nature
    positive law
    Opis:
    „Gorgiasz” Platona jest jednym z wcześniejszych dzieł filozoficznych jednego z najbardziej wpływowych filozofów starożytności. Podejmowane są w nim tematy różnic między sztuką a umiejętnością retoryki, prawdy, sprawiedliwości czy prawa, przede wszystkim jednak natury ludzkiej. To właśnie wokół tego ostatniego problemu koncentrują się rozważania dwóch rozmówców zabierających głos jako ostatni w dialogu. Podczas sławnego starcia idei stają przeciwko sobie Kallikles, zwolennik bezwzględnej supremacji prawa natury, zgodnie z którego nakazami silni dominować muszą nad słabymi, oraz Sokrates, mistrz Platona, poprzez którego ten ostatni kreśli wizje ponadludzkiej sprawiedliwości, prawodawstwa zgodnego z ideałem zdrowej duszy i piękna. Te przekonywające stanowiska wykładane są ze swadą godną najlepszych dzieł ateńskiego myśliciela. W istocie rozważania na temat roli prawa w życiu jednostki ukazane w „Gorgiaszu” na przykładzie rozmowy Sokratesa i Kalliklesa należą do najbardziej znaczących ustępów z twórczości Platona poświęconej tematyce prawnej. Osadzenie tego starcia w szerszym kontekście historyczno-filozoficznym, a także przedstawienie struktury narracyjnej dialogu, umożliwia ponadto wniknięcie w istotę „Gorgiasza”, dialogu poświęconego najbardziej podstawowym zagadnieniom antropologicznym, poprzez który ponadto Platon rozwiązuje problem własnego stanowiska wobec śmierci swojego mistrza, Sokratesa.
    Plato’s „Gorgias” is considered to be an early work of one of the most influential philosophers of antiquity. It raises subjects such as differences between the arts and ability of rhetoric, truth, justice and law, most of all however – human nature. Contemplations of the last two dialogi personae orbit around exactly this problem. Famous clash of ideas takes place between Callicles – staunch proponent of callous supremacy of law of pure nature according to which the strong must dominate the weak – and Socrates, Plato’s mentor, through whom the latter drafts a vision of supernatural justice, law-making in accordance with ideals of healthy soul and beauty. Both of these convincing visions are laid out as amply as can be expected from the best works of Athenian philosopher. In fact deliberations upon the importance of law in one’s life as presented in „Gorgias” in conversation between Socrates and Callicles are to be considered as one of the most profound pieces of legal thought ever produced by Plato. Putting this confrontation in broad historical and philosophical context, as well as presenting narrative structure of the dialogue make it possible to pierce the heart of „Gorgias” and uncover all meanings of the dialogue devoted to the most fundamental anthropological subjects, through which Plato also resolves very personal dilemma of his own stance towards death of his master - Socrates.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, Numer Specjalny; 49-67
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gorgiasza meontologia vs. nihilizm
    Autorzy:
    Blandzi, Seweryn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437564.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Gorgiasz
    nihilizm egzystencjalny
    niebyt relatywny
    stawanie się
    metafizyka stworzenia
    Gorgias
    Zeno’s elenctic method
    existential nihilism
    relative non-being
    becoming
    metaphysics of creation
    Opis:
    Celem artykułu jest unieważnienie utrwalonego w historii filozofii wizerunku Gorgiasza z Leontinoj jako „nihilistycznego egzystencjalisty”. Słynna teza jego traktatu ouden estin, tłumaczona błędnie jako “nic nie istnieje” jest rezultatem potraktowania (orzecznikowego w jego wywodach) słowa „jest” jako absolutnego orzeczenia egzystencjalnego, co przy zastosowaniu negacji ouden prowadzi do zaprzeczenia istnienia całej rzeczywistości. Przy dokładnej analizie rozumowania Gorgiasza okazuje się, że nie mamy tu do czynienia ani z negacją rzeczywistości ani z afirmatywnym potraktowaniem słowa “nic(ość)” interpretowanego ewentualnie jako nazwa. Już redukując słowo “jest” (estin) do “czystej” egzystencji otrzymujemy (stosując negację) wprost anihilację czegokolwiek. Różne przekłady Gorgiaszowego traktatu O nie-bycie czyli o naturze dotknięte są tego typu zniekształceniami. Myśl „sofisty” zazwyczaj interpretuje się jako żart lub parodię rozumowań dialektycznych eleatów. W rzeczywistości – jak się okazuje – nie uprawiał parodii dialektyki, lecz stosował metodę elenktyczną i apagogiczną Zenona w sposób iście mistrzowski i nie bynajmniej dla sztucznego efektu, ale w celu wykazania niedorzeczności hipotezy bezwzględnego (transcendentnego), stąd niepoznawalnego jedno-prawdo-Bytu, mającej wyeliminować nie-byt stawania się jako niebyt absolutny. Gorgiasz argumentował poważnie na rzecz względnego bytu jako takiego (stawania się jako jedynej rzeczywistości), który z punktu widzenia absolutnego bytu jest owszem nie-bytem, ale nie-tym-bytem, czyli niebytem względnym, a nie niebytem bezwzględnym, jak utrzymywali eleaci. Stanowisko Gorgiasza prezentuje się jako apologia nie-bytu, który jest, tj, stawania się, a zasadnicze pytanie jego traktatu brzmiałoby: co przez słowo „nic” jest orzekane? Myśl Gorgiasza wolno przeto zrekapitulować następująco: “nic nie jest (sc. prawdą), nie istnieje żadne kryterium, ponieważ wszystko jest mniemaniem”, wzmocnione meontologicznym (antyeleackim) akcentem: “nic nie jest (sc. bytem/substancją), ponieważ wszystko jest stawaniem się. Jeśli więc tytuł jego traktatu można potraktować jako antytezę tytułu pisma Melissosa, to chodziłoby Gorgiaszowi o podkreślenie “nie-bytowości” natury, czyli niesubstancjalności rzeczy. Dlatego, skoro tekst Gorgiasza był polemiczny to kwestionował (zarazem podtrzymując pozytywność stawania się jako nie-bytu) jedynie niezmienność rzeczy, a zatem kwestionując poznawalność natur/istot rzeczy poddawał w wątpliwość również wiarę w istnienie tychże natur i istot, a nie rzeczy (pragmata), które „nie bardziej są niż nie są”. Kulminacją antyeleackiej krytyki Gorgiasza jest (wg naszej wykładni) jego polemika z zagadkową sentencją B3 Parmenidesa (włączając pierwszy werset B6), która podważa adekwacyjny związek legein/noein i einai. Choć wygląda to na dodatkowy argument, jest to prawdopodobnie najistotniejszy punkt jego antyeleackiej krytyki, której celem jest wykazanie niemożliwości takiego związku, ponieważ rzeczy nie są słowami, podobnie jak myśli nie są słowami.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 245-263
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The idea of philosophical initiation and purification in Gorgias, Phaedo, Phaedrus and Symphosium of Plato
    Autorzy:
    Pawłowski, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/430894.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Plato
    initiations
    philosophical initiation
    philosophical purifications
    "Gorgias"
    "Phaedo"
    "Phaedrus"
    "Symphosium"
    mysteries
    Eleusinian mysteries
    Orphic mysteries
    Platon
    inicjacje
    inicjacja filozoficzna
    oczyszczenia filozoficzne
    "Gorgiasz"
    "Fedon"
    "Fajdros"
    "Uczta"
    misteria
    misteria Eleuzyjskie
    misteria orfickie
    Opis:
    The paper explores Plato’s idea of philosophical initiation and purification in Gorgias (in the context of people’s moral condition and ethical ideals they believe), and in some other dialogues of Plato (Phaedo, Phaedrus, and Symposium), in which Socrates refers to acts of initiation and purification, probably ones similar to the initiation into Greek mysteries. The essence and culmination of such initiation was marked by spiritual experience of the divinity of human soul. Similar subject matter may be found in some Socratic dialogues.
    Artykuł przedstawia platoński motyw wtajemniczeń i oczyszczeń w Gorgiaszu (w kontekście dyskusji na temat moralnej kondycji ludzi i wyznawanych przez nich ideałów etycznych) oraz w innych dialogach (Fedonie, Fajdrosie, Uczcie), w których Sokrates powołuje się na wtajemniczenia, podobne prawdopodobnie do tych, które były udziałem wtajemniczanych w misteria greckie, których kulminacją było egzystencjalne przeżycie tajemnicy boskości ludzkiej duszy. Podobne nastroje odnajdujemy w dialogach Platona.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2016, 52, 1; 77-97
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz zaświatów w dialogach Platona
    Image of the Other World in Plato’s Dialogues
    Autorzy:
    Podbielski, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127710.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Platon
    dialogi Platońskie: Gorgiasz
    Fedon
    Państwo
    mit eschatologiczny
    obraz Zaświatów
    pośmiertny los dusz
    figura sprawiedliwości
    Plato
    Platon’s dialogues: Gorgias
    Phaedo
    and Republic
    eschatological myth
    image of the Beyond
    posthumous life of souls
    figure of justice
    Opis:
    The paper is a penetrating analysis of the character and function of the eschatological myth. Plato crowns his three dialogues: Gorgias, Phaedo, and Republic with various images of this myth. The theoretical basis for this analysis is L. Brisson’s Introduction à la philosophie du mythe, vol. I: Sauver les mythes (Paris: Vrin, 2005) and his solutions on the meaning and function of myth in Plato’s discourse. We assume that Plato understood myth as a discourse on the kind of reality that cannot be verified. Despite that the myth can be true, inasmuch as it is compatible with logical argument, concerning forms knowable by reason or the senses. Therefore, in all three dialogues the eschatological myth is subjected to an analysis in its strict relation to its preceding logical argument and functional concurrence has always been found between them. Despite the variety of images in the three representations of the myth, the same symbolical function has been found. They illustrate the interpenetrating cosmic, moral, and social orders based on the pillars of justice.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 37-53
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies