Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Opera" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Melpomeny podrzucone dziecię” oraz „grand monstre”: Porównanie dramatycznej architektoniki dzieł Wojciecha Bogusławskiego «Herminia, czyli Amazonki» oraz «Izkahar, król Guaxary»
'Melpomene’s Abandoned Babe' or 'a Grand Monstre': A Comparison of the Dramatic Architectures of «Herminia, czyli Amazonki» and «Izkahar, Król Guaxary» by Wojciech Bogusławski
Autorzy:
Stachuła, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520639.pdf
Data publikacji:
2017-10-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wojciech Bogusławski
libretto
melodramat
opera
melodrama
Opis:
Tekst jest próbą nowego ujęcia problematyki dotyczącej twórczości dramatyczno-muzycznej Wojciecha Bogusławskiego, poprzez wprowadzenie jej w obszar badań operologicznych. W artykule analizowane są wzajemne relacje libretta operowego i melodramatu w twórczości ojca polskiego teatru. Obierając za punkt wyjścia tezę Alberta Giera o paradygmatycznym kształcie libretta operowego i tzw. dramatu otwartego, zastosowano metodę krzyżowej weryfikacji hipotez, która służy uwypukleniu zacierania się granic gatunkowych obu form dramatycznych. Libretto Herminii, czyli amazonek zostaje oświetlone rozważaniami z zakresu poetyki melodramatu, zaś Izkahar, król Guaxary interpretowany jest w perspektywie rozważań librettologicznych. Wyniki prowadzonych badań wskazują na daleko idące podobieństwa obu form dramatycznych na płaszczyźnie strukturalno-ideowej (muzyczność obu form dramatycznych, mozaikowość czasoprzestrzenna, tableau vivant, silna polaryzacja sfer dobra i zła, skutkująca ich personalizacją, modus melodramatyczny, hiperbolizacja stanów emocjonalnych, nadmierna afektacja, lieto fine, pierwowzór epicki, konstruowanie scen zbiorowych, operowanie zbiorowością na scenie), a także filozoficzno-antropologicznej (rozpad paradygmatu klasycznego, „biedermeierowski tragizm”,  zanegowanie opozycji zewnętrzne – wewnętrzne, problematyka teodycei).
The text approaches the problems of music-dramatic work of Wojciech Bogusławski in a new way by examining it from the standpoint of opera studies. The article analyses relations between opera libretto and melodrama in the work of the father of the Polish theater. By taking Albert Gier’s thesis about the paradigmatic shape of the opera libretto and the so-called open drama as its starting point, the article applies the method of hypothesis cross-validation to emphasise blurriness of generic boundaries of the two dramatic forms. New light is shed on the libretto of Herminia, czyli amazonki [Herminia, or the Amazons] as it is considered from the point of view of melodrama poetics, whereas Izkahar, król Guaxary [Izkahar, the King of Guaxara] is examined from the perspective of libretto studies. The results of the study thus conducted indicate strong similarities between the two dramatic forms at the level of structure and ideas (musicality of both dramatic forms, the mosaic-like quality of the space and time, tableaux vivant, strongly hyperbolised emotional states, high affectation, lieto fine, the use of an epic prototype, a preference for composing group scenes and deploying crowds on the stage) as well as at the philosophical and anthropological level (the collapse of the classical paradigm, the “Biedermeier tragedy” quality, negation of the internal/external opposition, the problematics of theodicy).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 3; 16-42
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda – between the mystery and the libretto
Wanda – między misterium a librettem
Autorzy:
Sokalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17865004.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wanda
libretto
opera adaptation
adaptacja operowa
Opis:
The article discusses the operatic filiation of Norwid’s works. On the one hand, these are forms borrowed from opera, which influenced the structure of the drama (e.g. choirs and the construction of collective scenes, solo parts of a quasi-recitative character or similar to arias, the composition of the finales of acts); on the other hand, Norwid’s work was interpreted in a broad context of 19th-century opera libretti, whose protagonist is Wanda. In addition to the produced operas (Vanda by A. Dvořák), the legend about the Krakow princess was adapted in numerous libretti (fragments in the work by L.A. Dmuszewski, the entire libretti by G. Olizar and W. Bełza, an operatic remake of the tragedy by F. Wężyk). The fact that most of these texts have never been musically elaborated encourages reflection on their borderline and indeterminate status as a literary work.
Artykuł „Wanda” – między misterium a librettem poświęcony został operowym filiacjom twórczości Norwida. Z jednej strony są to zapożyczone z formy operowej formy, które wpłynęły na strukturę dramatu (jak chóry i konstrukcja scen zbiorowych, partie solowe o charakterze quasirecytatywnym lub aryjnym, kompozycja finałów aktów), z drugiej jednak Norwidowskie dzieło zinterpretowane zostało w szerokim kontekście XIX-wiecznych librett operowych, których bohaterką jest Wanda. Oprócz zrealizowanych oper (Vanda A. Dvořáka), legendę o krakowskiej księżniczce adaptowano w licznych librettach (fragmenty w opracowaniu L.A. Dmuszewskiego, całe libretta G. Olizara i W. Bełzy, operowa przeróbka tragedii F. Wężyka). Fakt, że większość z tych tekstów nie została nigdy opracowana muzycznie, zachęca do namysłu nad ich pogranicznym i niedookreślonym statusem dzieła literackiego.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 103-124
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opera – między opresją a emancypacją kobiet
Opera: Between the Oppression and Emancipation of Women
Autorzy:
Bogucki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889529.pdf
Data publikacji:
2020-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
opera
madness
gender
feminism
new musicology
Opis:
The article analyses opera as a place which generates unhealthy excitement in men while being dangerous for women. This is the central theme of Opera, a horror directed by the Italian master of the genre, Dario Argento. The film, which tells the story of a young singer stalked by a madman, may be interpreted as a metaphor for the conservative sexual politics of the opera house. Argento’s work is an excellent introduction to the discussion that swept across American musicology in the early 1990s, about the gender analysis of European musical culture; a discussion that can be summarised in the question: is the opera house a place where women are oppressed or, on the contrary, is it a space for their emancipation?
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 157-158; 1-22
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głód na Jezusa. Notatki na marginesie (nie)chrystologii i popkultury
Craving for Jesus. Side Notes to (Non)Christology and Pop Culture
Autorzy:
Żyła, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200752.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Jesus
Christianity
rock opera
pop culture
Opis:
The objective of the article is an attempt to interpret the character/figure/symbol of Jesus by references to miscellaneous cultural texts. First, the author describes the most significant aspects of Piotr Augustyniak’s essay Jezus Niechrystus, emphasizing their originality and rebelliousness, especially towards the Christian doctrine. In latter part of the article, selected fragments of Zbigniew Masternak’s film novella Jezus na prezydenta are analysed. Further, the author acknowledges timelessness of Jesus Christ Superstar rock opera. In the recapitulation, the author discerns constant craving for Jesus, perceiving it as a desirable response, since – according to Kołakowski’s and Augustyniak’s message – teachings of the carpenter from Nazareth constitute an abiding code of our culture.
Źródło:
Polonia Journal; 2022, 15; 185-205
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacje przestrzenne sceny teatru operowego na potrzeby koncertu
Spatial modifications of the stage of the opera house for the needs of a concert
Autorzy:
Sygulska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294246.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
muszle koncertowe
teatr operowy
scena operowa
koncert
orchestra shells
opera house
opera stage
concert
Opis:
Teatr operowy jako przestrzeń kulturalna i muzyczna jest wpisany w strukturę przestrzenną miasta. W obrębie swojej struktury architektonicznej podlega modyfi kacjom. W pracy podjęto problematykę przystosowania sceny operowej na potrzeby koncertu. Adaptacja sceny jest niezbędna, gdyż przedstawienie operowe stawia inne wymagania przestrzenne i akustyczne niż koncert. Wraz ze zmianami przestrzennymi w obrębie sceny następują zmiany własności akustycznych na widowni. Na podstawie konkretnych realizacji przedstawiono różne typy muszli koncertowych oraz wskazano powiązania pomiędzy architekturą muszli koncertowej a akustyką. Dodatkowo przedstawiono wnioski z symulacji komputerowych dla obiektu projektowanego i z badań doświadczalnych w obiekcie rzeczywistym. Analizy wskazują, że jest to istotne zagadnienie architektoniczne, albowiem brak wiedzy o wymaganiach architektoniczno-akustycznych dla projektowanych muszli koncertowych skutkuje tym, że konstrukcja ta nie spełnia swojej funkcji.
The opera house as a cultural and musical area writes itself well into the spatial structure of the city. Within its own architectural structure, it is subject to modifi cations. The following paper addresses the issue of adapting the opera stage for the needs of a concert. Adaptation of the stage is necessary as the opera performance has different spatial and acoustic requirements from those of the concert. Alongside spatial changes within the stage, acoustic properties in the auditorium change. On the basis of concrete realizations, different types of orchestra shells have been shown and connections between orchestra shell architecture and acoustics have been pointed out. In addition, conclusions of computer simulations for an object whose design is under way, and conclusions of investigation in an actual object have been presented here. The analyses point out that it is a crucial architectural issue. Lack of knowledge of architectural-acoustic requirements for orchestra shells results in constructions not performing their function.
Źródło:
Architectus; 2014, 3(39); 75-83
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Życiopisanie” w operach Aleksandra Nowaka – Sudden Rain, Space Opera
“Life-writing” in Aleksander Nowaks operas: Sudden Rain and Space Opera
Autorzy:
Zgliniecka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513860.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
“life-writing”
opera
Aleksander Nowak
“Space Opera”
“Sudden Rain”
relation between text and music
Opis:
“Life-writing”, manifesting itself in the extremely personal character of the composition, is one of the most important features of Aleksander Nowak's work, which clearly distinguish him from other composers. “Life-writing” conceals such creative inspirations as the methods and means of composing. Nowak very often draws topics or sound material of the composition from his own life experiences. At the same time, he hopes to achieve a certain type of energy or emotions, which will then to evoke the feelings that are similar to those accompanying the writing of the piece. The issue of conveying in the work any or more specific, though significant, emotions is therefore a first-rate issue. For this reason, in his works the musical tradition is often combined with the popular and well-known music. A specific representation of the idea of “life-writing” are Nowak's operas: Sudden Rain for soprano, baritone, mixed choir and chamber orchestra and two-act Space Opera for soprano, mezzo-soprano, countertenor, baritone, bass, mixed choir and symphonic orchestra.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 3(38); 81-102
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Life-writing” in Aleksander Nowak’s Operas: Sudden Rain and Space Opera
Autorzy:
Zgliniecka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513964.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
“life-writing”
opera
Aleksander Nowak
“Space Opera”
“Sudden Rain”
relation between text and music
Opis:
“Life-writing”, manifesting itself in the extremely personal character of the composition, is one of the most important features of Aleksander Nowak’s work, which clearly distinguish him from other composers. “Life-writing” conceals such creative inspirations as the methods and means of composing. Nowak very often draws topics or sound material of the composition from his own life experiences. At the same time, he hopes to achieve a certain type of energy or emotions, which will then to evoke the feelings that are similar to those accompanying the writing of the piece. The issue of conveying in the work any or more specific, though significant, emotions is therefore the first-rate issue. For this reason, in his works, the musical tradition is often combined with the popular and well-known music. A specific representation of the idea of “life-writing” are Nowak’s operas: Sudden Rain for soprano, baritone, mixed choir and chamber orchestra and two-act Space Opera for soprano, mezzo-soprano, countertenor, baritone, bass, mixed choir and symphonic orchestra.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 3(38) Eng; 79-103
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agenor i Strabon, Papageno i Sarastro: Lwowskie meandry operowej biografii Wojciecha Bogusławskiego
Agenor and Strabo, Papageno and Sarastro: The Lviv Meanders of Wojciech Bogusławskis Operatic Biography
Autorzy:
Chachulski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146733.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wojciech Bogusławski
Józef Elsner
opera
Wolfgang Amadeus Mozart
opera buffa
Singspiel
Wolfgang Amadeusz Mozart
Opis:
Artykuł nawiązuje do ustaleń Zbigniewa Raszewskiego na temat aktorskiego udziału Wojciecha Bogusławskiego w lwowskich wystawieniach opery Amazonki, pierwszego wspólnego dzieła Bogusławskiego – jako librecisty – i Józefa Elsnera. Na podstawie niepełnych informacji z Dzieł dramatycznych librecisty Raszewski stwierdził, że Bogusławski występował w roli greckiego króla Agenora. Analiza muzycznego i literackiego współczynnika opery, zasadniczo potwierdzając to ustalenie, pozwala domyślać się istotnych fluktuacji w kształtowaniu się autorskich intencji obsadowych. Celem artykułu jest identyfikacja „osobistych” śladów Bogusławskiego obecnych zarówno w roli Agenora, jak i Strabona; postawione zostają także hipotezy dotyczące momentu i przyczyn zmiany koncepcji obsadowej. Artykuł rozwija badania nad biografią twórczą Bogusławskiego jako autora, aktora i śpiewaka, wykorzystując krytykę tekstu (źródła muzyczne i literackie), analizę obsady w świetle odpowiednich konwencji operowych, muzykologiczne i literaturoznawcze narzędzia analityczne i interpretacyjne, a także komparatystykę – by połączyć fragmenty opery z Czarodziejskim fletem Mozarta. Istotnym założeniem metodologicznym jest wykorzystanie zaniedbywanej dotąd możliwości odwołania się do narzędzi muzykologicznych w badaniach twórczości i biografii twórczej Bogusławskiego jako człowieka opery.
This article refers to Zbigniew Raszewski’s findings regarding Wojciech Bogusławski’s acting roles in Lviv productions of the opera Amazonki (Amazons), the first joint work of Boguławski as librettist and the composer Józef Elsner. Based on incomplete information from Bogusławski’s Dzieła dramatyczne (Dramas), Raszewski concluded that the librettist played the Greek king Agenor. The analysis of the musical and literary elements of the opera generally confirms this, but it also suggests significant fluctuations in the author’s casting ideas. The aim of the article is to identify Bogusławski’s personal traces in the roles of both Agenor and Strabo. Hypotheses are also put forward regarding the moment in time and the reasons for changing the casting concept. The article expands the research on Bogusławski’s creative biography as an author, actor, and singer, using textual criticism (musical and literary sources), analyzing the cast in light of relevant operatic conventions, and employing analytical and interpretative tools of musicology and literary criticism, as well as comparative studies, to link fragments of the opera with Mozart’s The Magic Flute. An important methodological premise is the hitherto neglected possibility of using musicological tools in research on Bogusławski’s work and creative biography as a man of opera.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 83-112
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
МУЗЫКАЛЬНО-ТЕАТРАЛЬНАЯ ЖИЗНЬ ПАРИЖА И РАННИЕ ОПЕРЫ Ф. ГАЛЕВИ (20-е годы ХІХ века)
MUSICAL AND THEATRICAL LIFE OF PARIS AND EARLY OPERAS OF F. HALÉVY (THE 20-IES OF THE 19TH CENTURY)
Autorzy:
Энская, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566570.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
французская опера
творчество Ф. Галеви
комическая опера
оперный театр
театральный репертуар
French opera
works of F. Halévy
comic opera
opera house
theatrical reper-toire
Opis:
The article gives a broad overview of the repertoire of opera theatres of Paris during the twenties of the 19th century, analyzes some of the processes of the opera genre renewal. The creative connections of F. Halévy with the representatives of the theatre world, who played at an early stage a decisive role in the creative destiny of the composer (J. Rossini, J. Pixerecourt, G. Saint-Georges, M. Schlesinger) are revealed. The information on the history and fate of the first operas of F. Halévy Two pavilions, Pygmalion, Herostrat, Craftsman is provided. The composition, the principles of musical characteristics of the characters, the peculiarities of the musical language of Two pavilions and Craftsman are analyzed. The connection of the early works of Halévy with the socio-political life of the country, the general thrust of the development of musical culture of France and new trends that have emerged in the twenties (the development of the genre of lyrical comedy about the lives of ordinary people, the opera about the representatives of different professions, an ap-peal to the provincial cultures) is established.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2016, 5; 75-90
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak w bibliotece Gustawa Herlinga-Grudzińskiego znalazła się partytura opery Il Prigioniero Luigiego Dallapiccoli?
How did the Score for Luigi Dallapicolla’s Il Prigioniero Find Its Way to the Library of Gustaw Herling-Grudziński?
Autorzy:
Dzierżanowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790943.pdf
Data publikacji:
2021-02-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opera XX wieku
Roman Palester
Gustaw Herling-Grudziński
epistolografia emigracyjna
twentieth-century opera
emigration correspondence
Opis:
Artykuł opisuje epizod dotyczący współpracy dwóch wybitnych twórców emigracyjnych: kompozytora Romana Palestra i pisarza Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, który o mały włos nie doprowadził do powstania wspólnego dzieła – opery opartej na opowiadaniu Grudzińskiego Wieża z muzyką Palestra. Punktem wyjścia jest fakt istnienia w bibliotece Herlinga partytury opery Luigi Dallapiccoli – Il Prigioniero. W rozwikłaniu zagadki, skąd w zbiorach pisarza znalazła się ta właśnie partytura, pomocna okazuje się korespondencja obu twórców. Po krótkiej charakterystyce  perypetii życiowych i drogi twórczej obu artystów w momencie rozpoczęcia znajomości, autor przechodzi do zainteresowań operowych Palestra: przedstawia pokrótce historię niedokończonej opery Żywe kamienie, a także cytuje fragmenty jego korespondencji z różnymi pisarzami dotyczącymi poszukiwania odpowiedniego libretta operowego. Po rozpatrzeniu wielu różnych propozycji okazuje się, że najatrakcyjniejszym dla kompozytora materiałem jest opowiadanie Grudzińskiego Wieża, oczywiście po odpowiedniej adaptacji na libretto. To właśnie w tym celu, za sugestią Palestra, Herling kupuje partyturę, która do dziś zachowała się w jego bibliotece. Duży cytat z jego listu jest dowodem, jak daleko obaj twórcy zaangażowali się w potencjalną współpracę. Jednak ostatecznie do niej nie doszło. Autor opisuje perypetie tego projektu, próbując dociec, jakie ostateczne przyczyny sprawiły, że tandem twórczy Grudziński–Palester ostatecznie nie zaistniał. Wspomina też dalsze, również niezrealizowane plany operowe obu emigracyjnych twórców.
In this article I would like to show an episode of the colaboration of two eminant polish exile artists: composer Roman Palester and writer Gustaw Herling-Grudziński, which could lead (but finally didn’t) to the creation of unique piece of art.: an opera based on Grudzinski’s short novel The tower with Palester music. The starting point of the story is the attempt to explain how the score of Luigi Dallapiccola’ s opera Il Prigioniero found its way to writer’s library. The solution of this riddle is to be found in the letters of both artists. After short characteristic of lives and artistic road of both artists in the moment they meet, author go to the operetic fascinations of Palester: presents very shortly the history of unfinished opera The Living Stones, and also quotes the fragments of Palester’s letters to various writers concerning looking for the appriotriate libretto. In the end, after many propositions, it turns out that the best material for the composer is Grudziński’s The Tower short novel, which only needed some adaptations. And it was exactly beccause of ths, with the suggestion of Palester, Herling bought the score of Prigioniero, which now we can find in writer’s library. The long fragment of Grudziński’s letter, shows us, how deeply both artist were involved in this project. Finally the project failed. The rest of the artickle describes the furter history of this project, trying to  to find out why the fantastic artistic duet Grudzinski–Palester finally  never came to being. At the end we look through some further  project of colaboration of both exiles, which also failed.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 1; 139-154
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspects of ageing on professional opera singer’s voice – preliminary findings
Autorzy:
Sobolewska, Aleksandra
Claros, Pedro
Pujol, Carmen
Claros-Pujol, Astrid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397512.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ageing
fundamental frequency
jitter
opera singers
Opis:
Objectives: The main goals of this study were to assess the most significant morphological changes and acoustic measures for the ageing process of a professional opera singer’s voice. Design: This investigation included 58 healthy professional opera singers, who were compared with 42 young opera singers from the control group. Methods: All participants underwent a voice assessment protocol: ENT specialist examination and speech therapist evaluation. Acoustic parameters and subjective observations were obtained and analysed. R esults: Fundamental frequency (F0) level was distinctly decreased in the case of older female singers, but F0 in older male singers had stable levels in comparison to that in younger singers. Older singers were found not to have substantially different values of jitter than younger ones. Maximal phonation time (MPT) was longer in the older women’s group when compared to the younger singers, but not relatively different in the men’s group. Shimmer value presented no age-related change. Morphological changes seem to correlate with the age of subjects. C onclusions: The main characteristic of voice change with age was a decreased F0 level among older female professional singers and rather stable F0 levels in male singers. This study gives preliminary results on the ageing of voice in the population of professional opera singers.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 4; 29-34
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda – między misterium a librettem
Wanda – between the mystery and the libretto
Autorzy:
Sokalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117298.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wanda
libretto
adaptacja operowa
opera adaptation
Opis:
Artykuł „Wanda” – między misterium a librettem poświęcony został operowym filiacjom twórczości Norwida. Z jednej strony są to zapożyczone z formy operowej formy, które wpłynęły na strukturę dramatu (jak chóry i konstrukcja scen zbiorowych, partie solowe o charakterze quasi-recytatywnym lub aryjnym, kompozycja finałów aktów), z drugiej jednak Norwidowskie dzieło zinterpretowane zostało w szerokim kontekście XIX-wiecznych librett operowych, których bohaterką jest Wanda. Oprócz zrealizowanych oper (Vanda A. Dvořáka), legendę o krakowskiej księżniczce adaptowano w licznych librettach (fragmenty w opracowaniu L.A. Dmuszewskiego, całe libretta G. Olizara i W. Bełzy, operowa przeróbka tragedii F. Wężyka). Fakt, że większość z tych tekstów nie została nigdy opracowana muzycznie, zachęca do namysłu nad ich pogranicznym i niedookreślonym statusem dzieła literackiego.
The article discusses the operatic filiation of Norwid’s works. On the one hand, these are forms borrowed from opera, which influenced the structure of the drama (e.g. choirs and the construction of collective scenes, solo parts of a quasi-recitative character or similar to arias, the composition of the finales of acts); on the other hand, Norwid’s work was interpreted in a broad context of 19th-century opera libretti, whose protagonist is Wanda. In addition to the produced operas (Vanda by A. Dvořák), the legend about the Krakow princess was adapted in numerous libretti (fragments in the work by L.A. Dmuszewski, the entire libretti by G. Olizar and W. Bełza, an operatic remake of the tragedy by F. Wężyk). The fact that most of these texts have never been musically elaborated encourages reflection on their borderline and indeterminate status as a literary work.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36; 95-116
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celuloidowy pierścień Nibelunga. Wagner „ufilmowiony” albo o „kinematograficznych” inscenizacjach wagnerowskich dramatów muzycznych
Celluloid Ring of the Nibelung: Wagner “Cinematified”, or on “Cinematographic” Stagings of Wagner’s Musical Dramas
Autorzy:
Kletowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28630093.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ryszard Wagner
Gesamtkunstwerk
opera
Richard Wagner
Opis:
Autor skupia się na omówieniu klasycznych i współczesnych inscenizacji dramatów muzycznych Ryszarda Wagnera, realizowanych przez mistrzów kina i nawiązujących do teorii oraz praktyki niemieckiego kompozytora, swoimi pracami niejako przepowiadającego istnienie kina i myślącego kategoriami estetycznymi rozwijanymi później przez twórców X muzy. Inscenizacje dzieł Wagnerowskich są swego rodzaju spłatą długu Wagnerowi i nie tyle rekonstruują świat wizualno-muzycznych wizji twórcy Lohengrina, wykorzystując język filmu, ile po prostu wypełniają postulat niemieckiego kompozytora o stworzeniu dzieła „totalnego”. W tekście są omówione wagnerowskie inscenizacje takich mistrzów kina, jak Eisenstein, Visconti, Chéreau, Syberberg i Bill Viola, którzy w swych poszukiwaniach artystycznych realizowali idee Gesamtkunstwerku. Kletowski ukazuje proces „ufilmowienia” współczesnej sztuki operowej (przede wszystkim dzieł Wagnera, choć nie tylko), która na zasadzie „transakcji zwrotnej” wpływa również na kształt współczesnej X muzy, nierzadko nawiązującej do wzorców operowych.
The author discusses classic and contemporary staging of Richard Wagner’s musical dramas, made by the masters of cinema and referring to the theory and practice of the German composer, who in his work somehow foresaw the existence of the cinema and who thought in the aesthetic categories later developed by the creators of the Tenth Muse. Staging of the works of Wagner are a repayment of a debt to the great composer. They do not so much reconstruct the visual and musical vision of the composer of the Lohengrin, using the language of film, but fulfil Wagner’s postulate that a total work of art can be created. In the text the author discusses productions of Wagner’s work by such masters of the cinema as Eisenstein, Visconti, Chereau, Syberberg and Bill Viola, who in their artistic pursuit realised the ideas of Gesamtkunstwerk. Kletowski shows the process of “cinematifying” of contemporary art of opera (especially the works of Wagner, but also others), which art using the principle of “reverse transaction” also shapes the modern Tenth Muse, that often refers to elements of opera.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 127-138
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The marriage of modes: Singable opera translation
Autorzy:
Wilson-deRoze, Karen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54175319.pdf
Data publikacji:
2024-10-06
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
multimodality
intersemiosis
Mozart
Jeremy Sams
opera
Opis:
Despite the increase in scholarly articles and publications that focus on singable translations of vocal music texts, few tackle the relationships and interplay between the two main semiotic systems of words and music, nor how they may or may not be preserved in translation. The translator’s understanding of how meaning arises across semiotic resources, especially between music and words, is equally as important a criterion for decision making when translating a vocal music text as sense, naturalness, singability, rhythm and rhyme and deserves as much attention as any staging demands or the diverse requirements of cultural transfer. By means of demonstration, using examples from a translation of Mozart’s Le nozze di Figaro by Jeremy Sams, this study explores an approach to singable opera translation that focuses on the stylistic decisions of the composer when marrying verbal and non-verbal semiotic modes and how the translator preserves or alters their relationship, which in turn may affect their interpretation, especially by singers.
Źródło:
Studia Translatorica; 2024, 15; 155-182
2084-3321
2657-4802
Pojawia się w:
Studia Translatorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z korespondencji Emila Młynarskiego. Listy z lat 1905–1906 ze zbiorów Muzeum Teatralnego w Warszawie
From Emil Młynarski’s correspondence. His letters of 1905–1906 in the collection of the Theatre Museum in Warsaw
Autorzy:
Szczepańska-Lange, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408595.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
opera w Warszawie
Filharmonia Warszawska
życie muzyczne Warszawy
Opera in Warsaw
Warsaw Philharmony
Musical life in Warsaw
Opis:
Artykuł zawiera opatrzoną wstępem i komentarzami edycję dwunastu listów Emila Młynarskiego pisanych do żony Anny  w Lozannie w okresie 1905–06.  Młynarski wywiózł wówczas czwórkę małych jeszcze dzieci i żonę do bezpiecznej Szwajcarii, z dala od wstrząsanej rewolucją Warszawy. Sam pozostał w mieście, czasem odwiedzał rodzinę. Nie był obecny przy narodzinach najmłodszej córki Anny w nocy z 31 XII 1905 r. na 1 I 1906 roku. „Szwajcarka, obywatelka wolnego kraju – napisał w jednym z listów – nie to co my, wiecznie pod knutem”. Mógł to pisać bez obaw, gdyż listy przesyłał  „okazją” (poczta w Warszawie strajkowała). Listy są cenne nie tylko jako świadectwo postawy politycznej Młynarskiego, ale też jako swobodne, nie poddane autocenzurze  wypowiedzi. Ponadto stanowią one jedyny znany dziś ułamek rozproszonej po świecie spuścizny epistolarnej autora. Dokumentują okres przesilenia w jego działalności zawodowej, któremu towarzyszą trudności finansowe, jako że od chwili zerwania z Filharmonią Warszawską (kwiecień 1905 r.) jednym miejscem pracy byłego dyrektora tej instytucji jest Instytut Muzyczny. Młynarski stoi na czele uczelni, ale to nie wystarcza do samorealizacji ambitnego i utalentowanego  kapelmistrza. Listy portretują także czułego kochanka i męża, zakochanego w żonie.  Tęsknota do niej walczy o lepsze z myślami  o powrocie do zawodu. Na nic jednak znajomości  i kontakty  Młynarskiego nawet w kancelarii generała-gubernatora: w operze warszawskiej, do której chce wrócić, ani w ogóle w życiu  muzycznym miasta nie ma dla niego na razie miejsca. Konflikt z Aleksandrem Rajchmanem, dyrektorem administracyjnym Filharmonii, z powodu którego Młynarski opuścił jej podium,  trwa nadal. Oponenta swego, z pochodzenia Żyda, nie cierpi, ale nie postrzega go w kategoriach etnicznych, co warto to odnotować jako  rzadkość w czasach gdy antysemityzm był niemal normą.    Do edycji dołączone jest Posłowie, którego treścią są dramatyczne losy rodziny pozostałej po Młynarskim w latach II wojny światowej. Z sióstr Anny Młynarskiej jedną, Henrykę i troje jej dzieci wywieziono na Syberię jako „element społecznie obcy”, podobny los spotkał dwoje dzieci drugiej siostry Wandy. Anna Młynarska uniknęła deportacji prawdopodobnie dzięki ukryciu się w małym domku w sadzie. Jej syn Bronisław, więzień obozów sowieckich po 17 IX 1939 r., jako jeden z garstki 395 oficerów polskich uszedł z życiem z masakry katyńskiej. Znalazł się w grupie osób, o których zwolnienie wystarała się ambasada niemiecka. Autorka przypuszcza, że za tymi staraniami stał  Richard Strauss, pierwszy szef Reichsmusikkammer, który od 1903 r. znał dobrze jego ojca, Emila Młynarskiego.
The article is an edition (with introduction and commentaries) of Emil Młynarski’s twelve letters to his wife Anna, who in 1905–1906 resided in Lausanne. At that time, Młynarski took his wife and four (still small) children away from the revolution-ridden Warsaw to the safety of Switzerland. He remained in the city, but visited his family at times. He was not present at the birth of his youngest daughter Anna (in the night of 31 December 1905 / 1 January 1906). ‘[She is] a Swiss, so a citizen of a free country’, he wrote in one of the letters, ‘unlike us, who remain perpetually under the [Russian] knout’. He could write openly, since he sent those letters courtesy of private travellers (the Warsaw post was then on strike). The letters bear valuable testimony to Młynarski’s political attitudes, and retain the value of free sincere statements, not subjected to self-censorship. They also happen to be the only part of his correspondence (scattered throughout the world) that is known to researchers today. They are a document of a time of crisis in his professional work, accompanied by financial problems, resulting from the fact that from the moment he hadbroken his ties with Warsaw Philharmonic (in April 1905), which he had headed, his only employment was now in Warsaw Music Institute. Despite holding the post of the Institute’s director, he still felt frustrated in his personal ambitions as a talented conductor. The letters also present Młynarski as a caring husband and lover, genuinely in love with his wife, torn between missing her and hopes for a return to his profession. Nevertheless, even his connections and contacts at the governor-general’s office did not restore to him either a place at Warsaw Opera, where he wished to return, or in the city’s music life in general. His conflict with Aleksander Rajchman, the Philharmonic’s administrative director, which was the reason for Młynarski leaving the conductor’s pulpit – continued. Młynarski hated his opponent, but did not see him in ethnic categories as a Jew, which was very rare in those times, when anti-Semitism was virtually the norm. My edition has been supplemented with an afterword concerning the dramatic fates of Młynarski’s family during WWII, when one of Anna Młynarska’s sisters, Henryka, was deported with her three children to Siberia as ‘a socially alien element’, as also were two children of another sister, Wanda. Anna herself avoided the deportation most likely by hiding in a little cabin in the orchard. Her son Bronisław, found himself in Soviet POW camps after the invasion of 17 September 1939, and was one of the small group of (395) Polish army officers who survived the Katyn massacre – as one of those whose release from the camp was due to the efforts of the German embassy. I believe that those efforts may have been inspired by Richard Strauss, the first head of the Reichsmusikkammer, who had been a close acquaintance of Bronisław’s father, Emil Młynarski.
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 4; 111-149
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies