Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wróbel, Szymon" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Biocommunism and its Role as it Overcomes Biopolitics
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790371.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-29
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    being-in-common
    biocommunism
    de-organization
    idealistic communism
    population
    Opis:
    Biopolitics is often understood as a form of power that is exercised over a population, not over people. Within this paradigm, a population is understood objectively as wealth, manpower, labour capacity, but also demographically as the object of statistical analysis. If biocommunism is to gain any political significance, if it is to become not only the result of the birth of biopower but also an active and actual agent of new political devices, then it must face the problem of “population empowerment.” In this process of empowerment, “power over life” is to be transformed into “the power of life itself.” In this article, the author tries to develop the idea of biocommunism according to which life is nothing but the fold of being onto itself. Up to now, we have thought of politics as what subsists, thanks to the division and articulation of life, as a separation of life from itself that qualifies it on different occasions as human, animal, or vegetal. For biocommunism, life is a form generated by a multitude of living forms.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2020, 211, 3; 301-322
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biopolityka indywidualna a biopolityka państwowa
    Individual Biopolitics and Biopolitics of the State
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011910.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    biopolitics
    liberalism
    neoliberalism
    totalitarianism
    democracy
    modern state
    biopolityka
    liberalizm
    neoliberalizm
    totalitaryzm
    demokracja
    państwo
    Opis:
    Jeśli odrzucimy ideę chronologicznego następstwa systemów liberalno-demokratycznych i totalitarnych na rzecz wizji genealogicznej, szybko zauważymy, że prawdziwa cezura, strukturalny podział, nie przebiega pionowo między totalitaryzmem a demokracją liberalną, lecz poziomo między demokracją i komunizmem (jako paroksyzmem demokratycznego egalitaryzmu) z jednej strony a, z drugiej, biopolityką, na którą składają się dwie antytetyczne, lecz powiązane z sobą formy: nazizm i liberalizm, biopolityka państwowa i biopolityka indywidualna. Jeśli dla nazizmu człowiek jest własnym ciałem, dla liberalizmu, począwszy od Locke’a, człowiek posiada własne ciało, a zatem może go używać, zmieniać je, a nawet wymieniać na inne dobra. W tym sensie nazizm w swoich podstawowych kategoriach odwraca perspektywę liberalną, przyznając posiadanie ciała nie jednostce, lecz państwu, pozostając jednak w granicach tego samego biopolitycznego leksykonu. Twierdzę, że biopolityczny charakter liberalizmu odróżnia go właśnie od demokracji i komunizmu. Esej podejmuje analizę powyższej opozycji tak w wymiarze wertykalnym – liberalizm/nazizm, demokracja/komunizm, jak i horyzontalnym – liberalizm/demokracja, komunizm/nazizm, w celu uzyskania lepszego wglądu w korzenie systemów totalitarnych oraz zdiagnozowania liberalnych źródeł współczesnych reżymów biopolitycznych.
    If we reject the idea of chronological suc-cession of liberal democracy and totalitarian systemsand acclaim the genealogical perspective instead, wewill notice another structural division or rift. Here it isnot at stake the vertical di_erentiation between totali-tarianism and liberal democracy but the horizontal one:democracy and communism (as a radicalisation ofegalitarianism) vs. biopolitics (consisting of two anti-thetical, but complementary forms: Nazism and liber-alism, state and individual biopolitics). In Nazismhuman being is its own body, for liberalism (from Lockeahead), human owns his/her body, so is able to use it,change it and even sell it. In this light Nazism in itsbasic categories reverses the liberal perspective and grantthe possession of the body to the state instead of indi-vidual, not leaving behind the very conditions of bio-political thinking.I argue, that biopolitical character of liberalism dif-ferentiates it from democracy and communism mostly.Essay attempts to analyse above mentioned oppositionin vertical, as well as horizontal dimension, in order tohave a more in-depth insight in the roots of totalitariansystems and to put under scrutiny the liberal sourcesof contemporary biopolitical regimes.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2011, 2; 39-50
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Community in Question. Failure of Communitarianism, Misery of Individualisms and Community of Existence
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810827.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-28
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    collective
    dispositive of the person
    free association
    the coming community
    unavowable community
    Opis:
    The main task of the present paper is to rethink the very idea of community, in comparison with other terms that describe the human collectivity such as-people, society, population, free association, group, collective or aggregate. After analyzing three basic ways of thinking about community-the liberal one, communitarianist and the biopolitical paradigm, the author reconstructs the contemporary concepts of community, such as the “unavowable community” (Maurice Blanchot), “the inoperative community” (Jean-Luc Nancy), “community in question” (Jacques Derrida), “the coming community” (Giorgio Agamben), “a collective” (Bruno Latour), and communitas (Roberto Esposito). As the result of his analyzes the author infers the general conclusion, that what is at stake in philosophical discourse about communities is “conjuring up” or “designing” alternative ways of being, alternative ontologies of the social world.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2016, 194, 2; 227-248
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekt interpelacji
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/637639.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    W drugiej dekadzie XXI wieku, w stwierdzeniu, że podmiot jest efektem gier władzy, użycia perswazyjnych form językowych, zabiegów ideologicznych, internalizacji stosunków dominacji etc. nie ma już nic zaskakującego. Jesteśmy dość zblazowani, aby przyjąć taką nowinę z godnością i bez mrugnięcia okiem. Teoria aparatów ideologicznych Louisa Althussera, archeologia wiedzy Michela Foucaulta, a potem rozplenienie się pasożytniczych teorii dyskursu we wszystkich jej odmianach – tej ściśle politycznej w ujęciu rozumu populistycznego Ernesto Laclaua i tej bardziej kognitywistycznej, tj. krytycznej analizy dyskursu, w ujęciu Teuna Adrianusa van Dijka, pozwala nam dziś pojmować podmiot jako zaledwie pozycję lub zbiór pozycji zajętych w sieci dyskursywnej. Mówimy sobie „tak, owszem, jesteśmy zaledwie i tylko miejscem lub zbiorem miejsc w złożonej i wielokrotnie nas przekraczającej sieci relacji znaczeń i relacji sił”. Więcej, bylibyśmy pewnie bardziej zdziwieni, gdyby komuś przyszło do głowy podważyć tę oficjalną doktrynę, której jawną intencją jest zamazanie rozróżnienia na działanie i mówienie, wiedzę o świecie (encyklopedię) oraz wiedzę o języku (leksykon), wreszcie zamazanie dystynkcji, kiedyś świętej, tj. kompetencji i wykonania, oraz – w rezultacie – teorii kompetencji czyli idealnego mówcy/słuchacza oraz teorii wykonania czyli ograniczonego i niejednorodnego językowo, zdeformowanego, spontanicznego, jąkającego się wykonawcy.
    Źródło:
    Principia; 2012, 56
    2084-3887
    Pojawia się w:
    Principia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foucault Reads Freud: The Dialogue with Unreason and Enlightenment
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929650.pdf
    Data publikacji:
    2010-10-06
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    dialogue
    enlightenment
    freedom
    justice
    pleasure principle
    reading
    repressive hypothesis
    sexuality
    unreason
    psychoanalysis
    Opis:
    The title of the essay refers to the famous statement in Foucaults introduction to his History of Madness where he writes that “we have to do justice to Freud“. The problem, however, is that Foucault’s philosophy does not seem to do justice to Freud. Foucault’s use of Freud is ambiguous: sometimes he uses him for purely instrumental purposes (when reconstructing the history of madness and sexuality), but sometimes-for anthropological purposes signaling Freud’s role in redefining our common humanity and particularly our relation to language, life and work. The author confronts Foucault’s ambiguous reading of Freud with the equally ambiguous reading of Foucault by Derrida. Derrida discusses Foucault twice. Once in the essay Cogito and The History of Madness in which Derrida takes on Foucault’s understanding of Descartes and his role in the exclusion of madness from the realm of reason. The second time-in his essay To Do Justice to Freud. Here Derrida disagrees with Foucault whether Freud managed to reestablish the body’s communication with reason which Descartes destroyed.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 271-288
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historyczność albo alienacja. Od Georga Wilhelma Friedricha Hegla do Marka Siemka
    Historicity or Alienation: From Georg Wilhelm Friedrich Hegel to Marek Siemek
    Autorzy:
    WRÓBEL, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046696.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Zasadnicze pytanie, które stawia autor, dotyczy relacji, w jakiej filozofia Marka Siemka pozostaje do Heglowskiej filozofii historyczności i uspołecznienia. Pojęcie nowoczesnych form uspołecznienia, zaczerpnięte z myśli Hegla, pozwala Siemkowi zrozumieć fenomen nowoczesnego świata i przeciwstawić te formy formom przednowoczesnym. Centralnym przekształceniem w filozofii jest przekształcenie abstrakcyjnych figur ducha znalezionych u Hegla w materialne warunki istnienia wyszukane u Marksa. Marks, zdaniem Siemka, przeobrażając projekt filozofii społecznej Hegla, wydobył na jaw z samego procesu pracy pierwotną realność wszelkiego uspołecznienia, wewnątrz której dopiero wtórnie artykułują się historycznie określone formy istnienia indywidualnego. Dla Marksa „uspołecznienie” jest kategorią prymarną i oznacza intersubiektywną realność stosunków zawiązujących się w procesie pracy, mowy i reprodukcji życia. „Uspołecznienie” to jest pierwotne względem zarówno realności materialnych wytworów tego procesu, jak też subiektywnej egzystencji i samowiedzy jednostkowych podmiotów. Forma towarowa społeczeństwa kapitalistycznego jest tylko symptomem tego, że gospodarka zakłada pewien wysoki stopień uspołecznienia. Dla Siemka nowoczesna forma uspołecznienia jest jego jedyną, nieprzekraczalną i nieodwracalną realnością społeczną i polityczną. „Nowoczesność” jest tu myślana jako zbiór nowoczesnych form upodmiotowienia. Te jednak okazują się funkcjami nowoczesnych wynalazków – instytucji, polityki mediacji, techniki negocjacji i koordynacji.
    The fundamental question the author puts in this text is that of the relation between the philosophy of Marek Siemek and Hegel’s theory of historicity and socialization. The concept of modern forms of socialization taken from Hegel’s thought makes it possible for Siemek to understand the phenomenon of the modern world and to confront the forms in question with modern ones. The central transformation in philosophy is that of the abstract figures of the Spirit found in Hegel into the material conditions of existence found in Marx. Marx, in Siemek’s opinion, in transforming Hegel’s project of social philosophy has brought to light, from the very process of work, the original reality of all socialization, within which historically defined forms of individual existence are only secondarily articulated. For Marx, ‘socialization’ is a primary category and it implies an intersubjective reality of relations established in the processes of work, in speech, and in reproduction. This ‘socialization’ is primary to the material reality of the effects of this process on the one hand and subjective existence and self-knowledge of the personal subject on the other. The commodity form of capitalist society is merely a symptom of the fact that the economy assumes a certain degree of socialization. For Siemek, the modern form of socialization is its single, ultimate and irreversible social and political reality. ‘Modernity’ is thought here as a collection of modern forms of empowerment. These, however, turn out to be functions of modern inventions, such as the institutions, the policies of mediation, and the negotiation and coordination techniques.
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 1 (117); 153-189
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    In Praise For Monstrosities. The Case of Niccolò Machiavelli
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929995.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-02
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    armed citizen
    continuity of nature
    diplomat
    monsters
    necessity of the monster
    situation
    prince
    virtù
    Opis:
    In the paper author refers to the passage from The Prince of Niccolò Machiavelli, in which the famous Florentine says that there are two kinds of combat: one with laws, the other with force. Author defend the claim that by writing this, Machiavelli opened up a new and still unused way of thinking about nature-culture relationship. A follower of this way of thinking withdraws from saying that nature is surpassed by culture, or that nature is nothing else but a subject of an on-going human speculation, and rebuts the sole hypothesis that what there is, is nothing but nature. Modern Western culture entrusted its key opposition to the nature-culture relationship. By and large, political philosophy is a story about surpassing the nature in order to establish a state under the rule of law. According to Machiavelli, the juxtaposition of nature and culture, the narrative on surpassing by politics the laws of nature, just as well as the narrative on us being stuck in it, are all utterly wrong. Accepting the ambiguity of the opposition between nature and culture and assuming that the social contract is indeed fictitious, author would like to question Machiavelli about his vision of subjectivity and politics in a world where “natural objects” appear to be socialized, and “cultural subjects” appear to be dissocial. In the way author puts the question: does Machiavelli recommend monstrosity by writing stories in praise of monstrosity as it may well seem?
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2013, 180, 4; 455-474
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Logos, Ethos, Pathos. Classical Rhetoric Revisited
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810926.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    communication community
    excitable speech
    iterability
    locutionary speech act
    performative acts
    act
    philosophy
    politics
    resignification
    rhetoric
    total speech situation
    Opis:
    The main purpose of this paper is to reflect upon the question to what extent contemporary politics is only the “eristic technique” skilled at introducing pathos and instrumentally appealing to logos and ethos. Aristotle’s rhetorical triad-logos, ethos, pathos-makes rhetoric the art of persuasive or honest communication. Applying methods developed by psychoanalysis and in reference to the work of Freud, Lacan, Searle, Laclau, Ranciere and Foucault author reflect on the premises, the shape and the consequences of contemporary sophistic politics. Author is tempted to test the intuition according to which the prototype of a method of communication is catachresis, a figure of speech in which a word or phrase has vastly departed from its traditional, paradigmatic usage.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2015, 191, 3; 401-422
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mourning Populism. The Case of Poland
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929913.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-14
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    “bad” and “good” populisms
    hegemony
    identification
    ideology
    love-object
    melancholy
    mourning
    narcissism
    social demand
    vox populi
    Opis:
    The point of departures of the paper is the theory of populist reason of Ernesto Laclau and some ideas from Mourning and Melancholia of Sigmund Freud. Author questions two established theses: (1) populism is a hollow and non-specified term as long as it is without reference to given postulates or political claims; (2) populism can be considered only on a rhetorical, not ideological level. Instead, author postulates that: (1) the difficulty of determining the populist discourse is not a transient ailment, only occasionally related to that phenomenon, but a quality built in social reality, permanent and irremovable; (2) the populist rhetoric is not solely an epiphenomenon that can be neglected in any serious analysis. On the contrary, there is a direct link between the two layers: the rhetorical and the conceptual. The reconfiguration of thinking about populism that author would like to advance should allow him to expect answers to a number of questions: (i) What are the relations between politics and populist politics? (ii) How and to what extent does populist logic alter the mechanisms governing politics? (iii) Is the depoliticisation of liberal democracy (the prevalence of administration over politics) a direct cause of the return of populism? In order to substantiate the thesis that populism is today’s way of doing politics, author reconstruct the recent post-communist history of Poland above all the situation after Smoleńsk tragedy, when a Tupolev-154M aircraft of the Polish Air Force crashed near the city of Smoleńsk in Russia, killing all 96 people on board. Thismoment marks opening of a new stage of development of populism that author will refer in the paper as “mourning populism.”
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2011, 176, 4; 437-456
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pawła Althamera i Artura Żmijewskiego obrazy (nie)ostateczne
    Paweł Althamer and Artur Żmijewskis (in)final paintings
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443977.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Paweł Althamer
    Artur Żmijewski
    sztuka
    antropologia
    art
    anthropology
    Opis:
    Prezentowany tekst jest swobodną interpretacją 32 montaży „wytworzonych” podczas letniego pobytu Pawła Althamera i Artura Żmijewskiego w Kaliszu w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina. Omawianą serię kolaży autor nazywa Obrazami (nie)ostatecznymi. Autor stawia tezę, zgodnie z którą „maszyna montażowa” o nazwie „Althamer-Żmijewski” w sposób udany, ale i przewrotny, łączy pracę przy dwóch stołach. Jeden to „stół prosektoryjny” (table d’opération). Na tym stole rodzi się leksykon i encyklopedia świata współczesnego. To stół „sekcji zwłok” naszego świata. Drugi stół pozwala nam ujrzeć obraz-montaż w momencie narodzin. Przy tym stole pracuje „akuszerka życia” pozwalająca śledzić momenty rodne myśli, skurcze rzeczywistości, tj. obrazy w chwili ich wyłaniania się. Stół akuszerski nie jest stołem prosektoryjnym, ale jest „stołem porodowym” (table d’accouchement). Obie maszyny przyjaźnią się tak jak przyjaźni się Eros i Tanatos, życie i śmierć. Przy obu stołach jednak dokonuje się jeden i ten sam proces – rozpruwania i ponownego zszywania świata.
    The presented text is a free interpretation of 32 montages "created" during the summer stay of Paweł Althamer and Artur Żmijewski in Kalisz at the Art Gallery. Jan Tarasin. The author calls the discussed series of collages "(non-)final Images". The author puts forward a thesis that the "assembly machine" called "Althamer-Żmijewski" successfully, but also perversely, combines work at two tables. One is the “dissection table” (table d’opération). The lexicon and encyclopedia of the modern world are born on this table. This is the “autopsy” table of our world. The second table allows us to see the image-montage at the moment of birth. The "midwife of life" works at this table, allowing us to track the birth moments of thoughts, the contractions of reality, i.e. images as they emerge. The midwife's table is not a "dissection table", but a "delivery table" (table d'accouchement). The two machines are friends just like Eros and Thanatos, life and death. However, at both tables, one and the same process takes place - the unraveling and re-stitching of the world.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 250-260
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    • odwiedzone
    Tytuł:
    Problem władzy moralnej. Specyfika wyjaśnienia funkcjonowania gramatyki moralnej w ujęciu Marca D. Hausera
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/637718.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    Z pewnością czasy współczesne sprzyjają poszukiwaniu nowych uzasadnień moralnych, a nawet samych projektów etycznych. Równocześnie poczucie, że refleksja filozoficzna nad sferą etyczną znajduje się w sferze kryzysu nie wydaje się być szczególnie ekscentryczne i zawężone do pewnego tylko rodzaju dyskursów, a liczba „nowych etyk”
    Źródło:
    Principia; 2011, 54
    2084-3887
    Pojawia się w:
    Principia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Task of the Translator in Times of Dismantling the Social. Zygmunt Bauman and Active Utopia
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790706.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-03
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    active utopia
    culture
    individual society
    practice
    socialism
    strangers
    translator
    Opis:
    The author presents the figure of Zygmunt Bauman as a public intellectual and a translator. Following Walter Benjamin and his essay “The Task of the Translator” and Jacques Derrida and his text “What Is a ’Relevant’ Translation,” the author concludes that a public intellectual as a translator is persistently confronted with the task of translating statements and postulates from the “language of politics” into “language of practice” and “individual experience,” from the “language of science” into the “language of collective action,” and from the “language of sociology” into the “language of the media.” The author claims that the key category in Bauman’s thinking was neither “liquidity” nor “modernity,” but “socialism as active utopia.” For Bauman, socialism is impossible without a socialist culture, but culture is a practice, i.e. it is an attempt to attune our collective goals aimed at improving the social world. This alignment comes without resorting to the idea of a collective conductor (a program), but by means of resorting to the idea of a translator.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2018, 201, 1; 61-77
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uniwersytet podczas informacyjnego tsunami
    University during the tsunami of information
    Autorzy:
    Wróbel, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1029612.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    university
    information
    Opis:
    Luciano Floridi and Nick Srnicek claims that with a decline in manufacturing profitability, capitalism has turned to data as one way to maintain economic growth in the face of a slow production sector. In the twenty-first century data have become central to firms and their relations with workers and customers (Floridi, 2013; Srnicek 2017). The platform has emerged as a new model, capable of extracting and controlling immense amounts of data, and with this shift we have seen the rise of monopolistic firms. We are told that today we are living in an age of massive transformation. Platforms, big data, additive manufacturing, advanced robotics, machine learning, and the internet of things – create our current living environment. In the presented text I am going to ask what is the place of the university in such a new digital constellation? What are universities for in the time of platform capitalism? My main line of reasoning follows to idea of “entrepreneurial state”. An innovative university is understood as an analogue of an “entrepreneurial state”. Mariana Mazzucato has convincingly demonstrated that developments like railways, the internet, computing, supersonic flight, space travel, satellites, pharmaceuticals, voice-recognition software, nanotechnology, touchscreensand clean energy have all been nurtured and guided by states, not corporations. During the golden postwar era of research and development, two-thirds of research and development was publicly funded. High-risk inventions and new technologies are too risky for private capitalists to invest in (Mazzucato, 2014; Srnicek, Williams, 2015). Socializing of the risk and privatization of profits – this is the main climate of “non-innovative capitalism”.
    Źródło:
    Człowiek i Społeczeństwo; 2020, 49
    0239-3271
    Pojawia się w:
    Człowiek i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies