The main purpose of this paper is to reflect upon the question to what extent contemporary politics is only the “eristic technique” skilled at introducing pathos and instrumentally appealing to logos and ethos. Aristotle’s rhetorical triad-logos, ethos, pathos-makes rhetoric the art of persuasive or honest communication. Applying methods developed by psychoanalysis and in reference to the work of Freud, Lacan, Searle, Laclau, Ranciere and Foucault author reflect on the premises, the shape and the consequences of contemporary sophistic politics. Author is tempted to test the intuition according to which the prototype of a method of communication is catachresis, a figure of speech in which a word or phrase has vastly departed from its traditional, paradigmatic usage.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00