Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Pawła Althamera i Artura Żmijewskiego obrazy (nie)ostateczne

Tytuł:
Pawła Althamera i Artura Żmijewskiego obrazy (nie)ostateczne
Paweł Althamer and Artur Żmijewskis (in)final paintings
Autorzy:
Wróbel, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443977.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Paweł Althamer
Artur Żmijewski
sztuka
antropologia
art
anthropology
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 250-260
1230-6142
2956-9214
Język:
polski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Prezentowany tekst jest swobodną interpretacją 32 montaży „wytworzonych” podczas letniego pobytu Pawła Althamera i Artura Żmijewskiego w Kaliszu w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina. Omawianą serię kolaży autor nazywa Obrazami (nie)ostatecznymi. Autor stawia tezę, zgodnie z którą „maszyna montażowa” o nazwie „Althamer-Żmijewski” w sposób udany, ale i przewrotny, łączy pracę przy dwóch stołach. Jeden to „stół prosektoryjny” (table d’opération). Na tym stole rodzi się leksykon i encyklopedia świata współczesnego. To stół „sekcji zwłok” naszego świata. Drugi stół pozwala nam ujrzeć obraz-montaż w momencie narodzin. Przy tym stole pracuje „akuszerka życia” pozwalająca śledzić momenty rodne myśli, skurcze rzeczywistości, tj. obrazy w chwili ich wyłaniania się. Stół akuszerski nie jest stołem prosektoryjnym, ale jest „stołem porodowym” (table d’accouchement). Obie maszyny przyjaźnią się tak jak przyjaźni się Eros i Tanatos, życie i śmierć. Przy obu stołach jednak dokonuje się jeden i ten sam proces – rozpruwania i ponownego zszywania świata.

The presented text is a free interpretation of 32 montages "created" during the summer stay of Paweł Althamer and Artur Żmijewski in Kalisz at the Art Gallery. Jan Tarasin. The author calls the discussed series of collages "(non-)final Images". The author puts forward a thesis that the "assembly machine" called "Althamer-Żmijewski" successfully, but also perversely, combines work at two tables. One is the “dissection table” (table d’opération). The lexicon and encyclopedia of the modern world are born on this table. This is the “autopsy” table of our world. The second table allows us to see the image-montage at the moment of birth. The "midwife of life" works at this table, allowing us to track the birth moments of thoughts, the contractions of reality, i.e. images as they emerge. The midwife's table is not a "dissection table", but a "delivery table" (table d'accouchement). The two machines are friends just like Eros and Thanatos, life and death. However, at both tables, one and the same process takes place - the unraveling and re-stitching of the world.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies