Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wiewiorowski, Jacek" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
KOLUMNY W INSYGNIACH ‘NOTITIA DIGNITATUM’?
The columns in the insignia of the ‘Notitia dignitatum’?
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096775.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Notitia dignitatum; insygnia; comes limitis Aegypti; signa militaria; kolumna.
Te Notitia Dignitatum; insignia; the Comes Limitis Aegypti; signa militaria; column.
Opis:
Tekst analizuje znaczenie wyobrażenia kolumn w insygniach późnorzymskiego dowódcy wojskowego comes limitis Aegypti, zachowanych w Notitia dignitatum pars Orientis 28. Wszystkie zachowane wersje rejestru, sporządzonego około 400 r. i uzupełnianego najdalej do lat trzydziestych V w., są kopiami zaginionego prawie w całości manuskryptu Codex Spirensis z czasów karolińskich. W tekście uwzględniono wszystkie wersje insygniów komesa Egiptu, zachowane w kopiach pierwotnych tego kodeksu. Insygnia Notitia dignitatum wizualizują kompetencje dygnitarzy późnorzymskich i ich pozycję w ramach administracji imperium późnorzymskiego. Insygnia comes limitis Aegypti są wyjątkowe, gdyż jako jedyne w Notitia dignitatum zawierają wyobrażenia signa militaria jednostek wojskowych. Umieszczone one zostały na kolumnach wzniesionych nad wyobrażeniami ‘fortów’, symbolizującymi najważniejsze jednostki armii rzymskiej podległe comes limitis Aegypti. Autor wnioskuje, że zamieszczenie wyobrażeń kolumn, szczególnie dokładnie przedstawionych w części kopii, było konsekwencją niezrozumienia symboliki signa militaria przez ilustratorów kopii Codex Spirensis. W konsekwencji wyobrażenie kolumn w insygniach comes limitis Aegypti należy traktować jako pozbawiony znaczenia element dekoracyjny
Ths paper analyzes the meaning of the columns visualized in the insignia of the Late Roman military commander known as the Comes Limitis Aegypti, and preserved in the Notitia Dignitatum Pars Orientis 28. All the surviving versions of this register, which were made around 400 but not later than by the 430s, are copies of Codex Spirensis, an illuminated Carolingian copy of the late antique original most of which is now lost. This paper examines all the extant versions of the “Count of Egypt’s” insignia. They are a visual rendering of the powers enjoyed by Late Roman magistrates and their status in the administrative system of the Late Roman Empire. The insignia of Egypt are special because they feature signa militaria, emblems proper to specific military units. They are presented on columns over the images of “forts” symbolizing the key units of the Roman army under the command of the Comes Limitis Aegypti. I reach a conclusion that the way the columns have been drawn in some of the primary copies of the Codex, where they are presented with particular attention to detail, should be attributed to an error on the part of their illustrators, who misunderstood the symbolism of the signa militaria. The columns in the insignia of Egypt should be treated as a decorative element of no significance.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 203-239
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EPIGRAFIKA W WARSZTACIE BADACZA USTROJU RZYMSKIEGO – ‘CASE STUDY’
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663825.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
epigraphy
Roman law
Late Antiquity
vicarius
Odessos.
epigrafka
prawo rzymskie
późny antyk
wikariusz, Odessos.
Opis:
This article discusses a Late Roman Greek Christian epitaph discovered in ancient Tomis (now the Romanian city of Constanţa: SEG 19-463 = IGLR no 47 = SEG 28-625). This epitaph commemorates a certain Ὠδυσιτᾶνος βικάρι(ο)ς Markellos. I summarise the discussion concerning Markellos and his ofce. According to the Romanian scholar Ion Barnea and some modern scholars, Markellos might have been the vicarius of Odessos (modern Varna) who governed the provinces of Moesia Secunda and Scythia Minor in the period between the abolition of the office of vicarius for Trace in the late 5th century and the establishment of the quaestura Iustiniana exercitus in 536 AD. The Bulgarian scholars Velizar Velkov and Veselin Beševliev claim that Markellos was a clergyman born in Odessos who died in Tomis – and this opinion is widely held, while according to the Prosopography of the Later Roman Empire Markellos might have been the deputy of a military officer from Odessos. In my opinion Markellos most probably came from Odessos, but it is impossible to ascertain what kind of vicarius he could have been. I conclude my article with an observation that this inscription is a good example of the importance and limitations of juridical epigraphy, showing the need for modern epigraphical methods in Roman law studies.
Tekst analizuje późnorzymskie chrześcijańskie epitafium w języku greckim, znalezione w rumuńskim mieście Constanţa (starożytne Tomis: SEG 19-463 = IGLR no 47 = SEG 28-625). Upamiętnia ono Markellosa, który był Ὠδυσιτᾶνος βικάρι(ο)ς. Autor streszcza dyskusję poświęconą Markellosowi i urzędowi, który pełnił. Według rumuńskiego badacza Ion Barnea i niektórych innych uczonych Markellos mógł być wikariuszem Odessos (współczesna Warna), który zarządzał dolnodunajskimi prowincjami Mezja Sekunda i Scytia Mniejsza w okresie pomiędzy likwidacją wiakriatu Tracji w końcu V wieku a utworzeniem quaestura Iustiniana exercitus w 536 r. Bułgarscy badacze Velizar Velkov i Veselin Beševliev sformułowali najpopularniejszy dzisiaj pogląd, że Markellos był wikariuszem w strukturach kościelnych, urodzonym w Odessos, który zmarł w Tomis. Odosobnioną hipotezę zaprezentowano w Prosopography of the Later Roman Empire; według niej Markellos mógł być vicarius, zastępcą trybuna wojsk rzymskich z Odessos. Autor dowodzi, że najprawdopodobniej Markellos urodził się w Odessos ale nie można przekonywująco ustalić jakim był rodzajem wikariusza. W konkluzjach podkreśla, że inskrypcja jest przykładem znaczenia i ograniczeń epigrafiki prawniczej, wskazując na potrzebę wykorzystywania metod współczesnej epigrafki w badaniach nad prawem rzymskim.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inskrypcja w warsztacie romanisty – ‘case study’ bis
The Inscription in a romanist’s workshop – ‘case study’ bis
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621799.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
epigrafika, prawo rzymskie, późny antyk, Odessos, metodologia badań
epigraphy, Roman law, Late Antiquity, Odessos, research methodology
Opis:
The paper concerns the late Roman Greek Christian epitaph, founded in the Bulgariantown of Varna (ancient Odessos: SGLI nr 89), which commemorates Markellos, whodied in April of the eleventh indiction and who was a dekarchos (leader of ten) in thelate Roman army unit at fort Runis, under the command of count Dudus. The date ofthe inscription and the posts of both men and their possible origin are discussed inthe article in detail as an example of the importance and limitations given by juridicalepigraphy. The author deduces that the epitaph was engraved in the sixth century butnot in its first decades. while Markellos was a Christian (probably not a poor one)non-commissioned officer of the late Roman field army detachment, located in thelittle known military fortification known as “Runis” (contrary to opinions presentedin previous studies, it was not the ancient town of Krounoi-Dionysypolis). Duduswas its commander (possibly a tribune) and his origin remains unknown despitetheories concerning the origin of his name. In his conclusions, the author raises theneed of using the methods of modern epigraphy in Roman law studies and addressesthe collaboration between scholars focusing on Roman law with epigraphers andhistorians in general
Szkic poświęcony jest późnorzymskiemu greckiemu epitafium, znalezionemu w buł-garskiej Warnie (starożytne Odessos: SGLI nr 89), upamiętniające Markellosa, któryzmarł w kwietniu jedenastej indykcji i był dziesiętnikiem w oddziale armii rzymskiejz fortu „Runis”, pod dowództwem komesa Dudusa. W tekście analizowane są datowanie inskrypcji, status prawny wzmiankowanych w niej osób oraz kwestia ich hipotetycznego pochodzenia, co służyć ma wskazaniu ograniczeń i możliwości epigrafikiprawniczej. Autor dowodzi, że epitafium zostało wykonane w VI w., ale nie w pierwszych jego dekadach zaś Markellos był chrześcijaninem, podoficerem w oddzialearmii późnorzymskiej (armii polowej?), stacjonującym w bliżej nieznanym forcie„Runis” (odmiennie od poglądów wyrażanych w literaturze przedmiotu, nietożsamym ze starożytnym miastem Krounoi-Dionysypolis). Dudus był przypuszczalniejego trybunem, którego pochodzenie wbrew wnioskom wysuwanym na podstawiepochodzenia jego imienia, jest nieznane. W konkluzjach autor podkreśla znaczeniewykorzystania metod współczesnej epigrafiki w badaniach nad prawem rzymskimi potrzebę współpracy między romanistami a epigrafikami oraz innymi badaczamiantyku.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 153-174
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postulat uporządkowania prawa w Anonima “De rebus bellicis”
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631291.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ANONYMUS DE REBUS BELLICIS
ROMAN LAW
LEGES IURA
CONSTITUTIONES PRINCIPUM
CODIFICATION
IMPROVEMENT OF LAW
CODEX THEODOSIANUS
CODEX IUSTINIANUS
Opis:
Text discusses the Anonymus de rebus bellicis (DRB) - written in late 4th or early 5th century - proposals concerning the necessity to reform the ambiguity of  law (DRB XXI). Author gathers opinions of modern scholars about the value, limits and influence of DRB XXI in the matter of so called codification of Roman law in Late Antiquity, adding to it his own interpretation of its text (with first Polish translation of the fragment by dr Anna Kotłowska, IH AMU Poznań). He deduces that DRB was the isolated petition of private citizen, and his ideas concerning the reform of leges and iura had no ties with project of Theodosian Code or other initiatives to order Roman law in the period. Author concludes that the main value of DRB XXI is the idea of improvement of law by emperor as a way to make better the internal state affairs, what was unfamiliar to contemporaries before writing of this treatise.       
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2012, 5; 65-80
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolorystyka szczegółów geograficznych w Notitia dignitatum pars orientis według rękopisów Oxoniensis Canonicianus misc. 378 i monacensis latinus 10291
The colours of topographical allusions in Notitia dignitatum pars orientis according to Oxoniensis Canonicianus misc. 378 and monacensis latinus 10291
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613066.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Notitia dignitatum in partibus Orientis
Oxoniensis Canonicianus Misc. 378
Monacensis Latinus 10291
szczegóły geograficzne
percepcja barw u ludzi
psychologia ewolucyjna
topographical allusions
colour perception among Humans
Evolutionary Psychology
Opis:
The text analyses the reality of the colours used in the topographical allusions of the insignia of late Roman officials, known from the Notitia dignitatum in partibus Orientis from the turn of the 5th century, preserved in Oxoniensis Canonicianus Misc. 378 and Monacensis Latinus 10291 - Not. Dig. Or. 28, 29, 31, 34, 36, 38, 39, 37. The author links the accuracy of colours used by the illustrators of the insignia with the intention of the Notitia dignitatum to give the emperor and other members of late Roman elite a relatively coherent picture of the geographically remote regions of the Eastern Roman Empire. He subsequently relates it to the functioning of human brain as a pattern recognizer shared universally by human beings, despite that colour perception among Humans is strongly affected by culture and calling for the inclusion of data collected by evolutionary psychology and other evolutionary research in historical studies.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 335-394
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Abuses of "Exactores" and the "Laesio Enormis" – a Few Remarks
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682565.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The text discusses in detail the emperor’s constitution concerning the abuses of tax collectors in Africa (CTh, X, 17, 3 = CJ, IV, 44, 16 – a. 391/392), arguing against associating it with the idea of laesio enormis developed in the Middle Ages.
Źródło:
Studia Ceranea; 2012, 2; 75-82
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Defence of the Long Walls of Thrace (Μακρά Τείχη τῆς Θρᾴκης) under Justinian the Great (527–565 A.D.)
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682577.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The paper discusses the question of the defence of the Long Walls of Thrace (Μακρά Τείχη τῆς Θρᾴκης) or the Anastasian Wall (Αναστάσειο Τείχος) under Justinian the Great (527–565 A.D.). Emperor Anastasius I (491–518 A.D.) probably put an end to the vicarius Thraciarum, the head of administration of the late Roman Diocese of Thrace, establishing two vicars instead. One of them was responsible for the defence of the Long Walls of Thrace while the other was a purely civil officer. Both vicars governed the area of the Anastasian Wall also in the first years of Justinian’s reign. This administrative framework was useful for the defence of Constantinople itself but it also gave rise to certain problems. When Justinian reformed the provincial administration and abolished all vicariates in 535 A.D., he replaced the vicars of the Anastasian Wall with praetor Iustinianus Thraciae (Nov. Iust., XXVI – a. 535). Next year, the emperor created the peculiar post of quaestor Iustinianus exercitus (Nov. Iust., XLI). The territory of the quaestura contained the provinces Moesia Secunda and Scythia Minor, located in the lower Danube region, as well as the provinces of Cyprus, Caria and the Aegean Islands. In turn, the responsibilities of the Praetor of Thrace were confined to the region of the Anastasian Wall. The new post combined the functions of military officer and head of civil administration. The nature of praetor Thraciae is discussed in the light of Nov. Iust., XXVI and compared with analogous praetors established in the provinces of Paphlagonia and Pisidia (Nov. Iust., XXIV–XXV), as well as other data. After the fall of John of Cappadocia in 541, Justinian revoked some administrative reforms, restoring the vicariate of Pontica and restoring former powers to the comes Orientis who played the same role as a vicar in the Diocese of Oriens. In the Balkans, Justinian left the post of quaestor Iustinianus exercitus intact. Meanwhile, the function of the preator Thraciae, which proved to be inefficient, as the incursions of the Slavs (ca. 550) and the Kutrigur Bulgars in 559 had shown, was possibly abolished. The repairs of the Anastasian Wall needed to be conducted after the great earthquake in 557 A.D. by Justinian himself, which indirectly demonstrates the weakness of administration under praetor Thraciae or the earlier abolishment of the post. It is likely that instead Justinian reinstated the post of the vicar of Thrace, who became a civil administrator over the part of the former Diocese of Thrace limited to the provinces of Europa, Haemimontus, Rhodopa and Thracia, a function which was probably more suited to overseeing construction undertakings conducted at the time in the Balkans.
Źródło:
Studia Ceranea; 2012, 2; 181-194
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Influence on the Roman Calendar. Comments in the Margins of C. Th. 9.35.4 = C. 3.12.5 (a. 380)1/ Wpływ chrześciaństwa na kalendarz rzymski. Uwagi na marginesie C. Th. 9.35.4 = C. 3.12.5 (a. 380)
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953640.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrześcijaństwo
kalendarz
prawo rzymskie
konstytucje cesarskie
niedziela
C. Th. 9,35,4 = C. 3,12,5 (a. 380)
polityka historyczna
Christianity
Roman calendar
Roman law
imperial constitutions
Sunday
politics of memory
Opis:
The text analyses Christianisation of the Roman calendar in the light or the Roman imperial constitutions in the 4th century. The author first of all underlines that only humans recognise religious feasts despite that human perception of time is not that remote from the apperception of time in the case of other animals and that the belief in the supernatural/religion and rituals belong to human universals, the roots of which, together with the judiciary, are to be sought in the evolutionary past of the genus Homo. Furthermore, the author deduces that the first direct Christian influence on the Roman official calendar was probably C. Th. 9,35,4 = C. 3,12,5 (a. 380), prohibiting all investigation of criminal cases by means of torture during the forty days which anticipate the Paschal season, contesting the opinion that dies solis were regarded as dies dominicus (Christian Sunday) already in C. Th. 2,8,1 and C. 3,12,2 (a. 321). Finally, on the margin of the Polish debate concerning the limitation of legal trade during Sundays, when Constantinian roots of dies dominicus were quoted frequently and with great conviction, the limitations of politics of memory are underlined.
Tekst analizuje zagadnienie wpływu chrześcijaństwa na rzymski kalendarz sądowy w IV w. w świetle późnorzymskich konstytucji cesarskich. Autor wskazuje na wstępie, że pomimo wspólnego z innymi zwierzętami poczucia czasu, głębokich ewolucyjnych korzeni religijności oraz wymiaru sprawiedliwości, człowiek jest jedyną istotą, która wyróżnia dni świąteczne. Następnie podziela i uzasadnia pogląd, że pierwszym pewnym przykładem wpływu chrystianizmu na rzymski kalendarz urzędowy jest konstytucja C. Th. 9,35,4 = C. 3,12,5 (a. 380), która zakazywała prowadzenia postępowań karnych z użyciem tortur w okresie czterdziestu dni poprzedzających Wielkanoc, kwestionując opinie o utożsamieniu dies solis z dies dominicus (chrześcijańską niedzielą) już w momencie wydania C. Th. 2,8,1 i C. 3,12,2 w 321 r. Na marginesie polskiej dyskusji o ustawowym ograniczeniu handlu w niedziele, w której teza ta prezentowana jest bezkrytycznie, wskazuje na koniec na ograniczenia tzw. polityki historycznej.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 213-233
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DORĘCZENIA PISM PROCESOWYCH (UWAGI NA MARGINESIE CTH. 2,4,1 [A. 318/319] = C. 5,4,20)
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664113.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Konstantyn Wielki
constitutio principis
wikariusz
Symmachus
puberes minores viginti quinque annis
adolescencja
Psychologia ewolucyjna
konsiliencja
Opis:
THE NATURAL SCIENCES IN THE SERVICE OF PLEADINGS IN CASES INVOLVING MINORS: REMARKS ON CTH 2.4.1 [A. 318/319] = C. 5.4.20)SummaryThe subject of this article is the status of juvenile persons in Roman law, as exemplified by one of the constitutions of Constantine the Great, CTh 2.4.1 [a. 318/319] = C. 5.40.2, fragments of which are preserved in Theodosius’ Code of 438, and in an abridged version in Justinian’s Code of 534. In the first part of the article the author analyses the extremely controversial issue of the identity of the constitution’s addressee. In the second part he discusses the content of this constitution and the premises for its issue in the light of the Constantinian legislation on family matters and the way it was later interpreted. The article’s third part is an attempt to apply the natural and social sciences to the question of minors and their personality, and the examination of this issue as regards CTh 2.4.1 [a. 318/319] = C. 5.40.2. The author takes into consideration the basic data on the status of minors in Roman law, in the subsequent history of European law, and in non-European cultures. He concludes by making a series of observations on the potential for the application of the natural sciences in the study of Roman law, which could serve to confirm the timeless and universal nature of some of the solutions it prescribed.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Późnorzymskie ius postliminii świadectwem słabości ‘soft power’ cesarstwa – studium przypadku
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632271.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
ius postliminii, late Roman empire, imperial constitutions, C. Th. 5.7.1 (Brev. 5.5.1) = C. 8.50.19, ‘soft power’
ius postliminii, późne cesarstwo rzymskie, konstytucje cesarskie, C. Th. 5.7.1 (Brev. 5.5.1) = C. 8.50.19, ‘soft power’
Opis:
The article discusses a late Roman imperial enactment which confirmed the rules of ius postliminii - the law allowing a freeborn Roman citizen captured by the enemy to recover all previous rights after returning from the captivity. The enactment added certain legal privileges to the law but precluded its application to those who deserted to the enemy: C. Th. 5.7.1 (Brev. 5.5.1) = C. 8.50.19 (a. 366). The author outlines the reasons why the regulation was applicable in different historical and geographical circumstances. The excerpt of the enactment is known from Theodosian Code from 438 and approved by its interpretatio, written in the late 5th-century Gaul. Both texts were repeated by Breviary of Alaric (ca 506 AD); Lex Romana Burgundionum (ca 501 AD) partly shared the spirit of the discussed imperial law, while its abbreviated version was included in Justinian Code (534 AD). The author discusses the reasons why the law was suited to the realities of the mid-4th century Gaul, in the empire of Theodosius II (408–450), in the late 5th-century Gaul or in the Western and Eastern parts of Mediterranean of the first half of the 6th century. He draws the conclusion that the enactment and its repetition in different sources are the hallmarks of weakening of the Roman ‘soft power’ in late antiquity, underlining the universal value of the idea of ‘soft power’, the term introduced in political studies by Joseph S. Nye Jr. in the late 1980s.
W artykule omówiono późnorzymską konstytucję cesarską, która potwierdzała reguły ius postliminii – prawa obywatela rzymskiego do powrotu do utraconej sytuacji prawnej w przypadku uwolnienia z niewoli nieprzyjacielskiej – uzupełniając je o dodatkowe przywileje, ale wyłączając zastosowanie ustawy wobec tych, którzy przenieśli się dobrowolnie: C. Th. 5.7.1 (Brev. 5.5.1) = C. 8.50.19 (a. 366). Autor analizuje przyczyny, dla których unormowanie to znajdowało zastosowanie w różnych realiach historycznych i geograficznych. Wyciąg z tej konstytucji znany jest z Kodeksu Teodozjańskiego (Codex Theodosianus) z 438 r. i opatrzony został w interpretatio, powstałej w Galii pod koniec V w., a oba teksty powtórzono w Brewiarzu Alaryka (ok. 506). Lex Romana Burgundionum (ok. 501) w części podzielała rozwiązanie przyjęte w analizowanej konstytucji, podczas gdy jej skrócona wersja przejęta została do Kodeksu Justyniana (Codex Justinianus) z 534 r. Autor wskazuje przyczyny, dla których C. Th. 5.7.1 (Brev. 5.5.1) = C. 8.50.19 (a. 366) znajdowało zastosowanie w Galii w połowie IV w., w imperium Teodozjusza II (408–450), w późnym V w. w Galii oraz w zachodniej i wschodniej części świata śródziemnomorskiego pierwszej połowy VI w. Wysnuwa stąd wniosek, że C. Th. 5.7.1 (Brev. 5.5.1) = C. 8.50.19 (a. 366) i jej powtarzanie w różnych źródłach są świadectwem słabnięcia rzymskiego ‘soft power’ w późnym antyku, podkreślając uniwersalność tej koncepcji, wprowadzonej do politologii przez Josepha S. Nye Jr. w późnych latach osiemdziesiątych XX w.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An introduction to the Byzantine administration in Syro-Palestine on the eve of the Arab conquest
Autorzy:
Paweł, Filipczak
Wiewiorowski, Jacek
Mękarski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/24964694.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The work is an introduction to the topic of the Byzantine administration in Syro-Palestine between the reign of Justinian the Great and Heraclius. The book is based both on a thorough analysis of primary sources and on a skillful use of scholarly literature, produced by all the important centres of Byzantine studies. The author combines the findings of other scholars into a coherent whole, discussing a variety of phenomena which characterized the operation of the provincial administration in Syro-Palestine. The work’s main focus is on the administrative geography, the prosopography of the governors and duces of the Syro-Palestinian provinces and of the governors of the Diocese of the East. The book is particularly distinctive in its analysis of various issues from three different perspectives. The topic of the monograph is well-chosen. A monographic study devoted to the Syro-Palestinian administration in the period of the Late Roman Empire remains absent from scholarly literature. The topic choice is also determined by the kind of research into Byzantine civilization which the Łódź centre for Byzantine studies has long been involved in carrying out. The way in which the Author approaches the issues dealt with in the book is also fully justified. In addition to juxtaposing a variety of views, scattered throughout a huge body of literature, the Author offers his own original analyses of source material. Prof. Jacek Wiewiorowski Adam Mickiewicz University in Poznań
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies