Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wiśniowska-Kielian, B." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 49
Tytuł:
Wpływ odpadów paleniskowych i komunalnych osadów ściekowych na pobieranie Ca, Mg, K, Na i P przez mieszankę traw
Effect of furnace waste and municipal sewage sludge on the Ca, Mg, K, Na and P uptake by a mixture of grasses
Autorzy:
Antonkiewicz, J.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236641.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
odpady paleniskowe
odpady komunalne
osady sciekowe
pobieranie pierwiastkow
wapn
magnez
potas
sod
fosfor
mieszanki traw
popioly paleniskowe
plony
zawartosc wapnia
zawartosc magnezu
zawartosc potasu
zawartosc sodu
zawartosc fosforu
wielkosc plonu
metale ciezkie
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2014, 69, 2; 56-69
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of reduced glutathione form as a biomarker of oxidative stress in spinach plants growing in soil contaminated with zinc
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Niemiec, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/124867.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
environmental stress
glutathione
biomarkers of oxidative stress
soil pollution
zinc
Opis:
The aim of the paper is the assessment of the efficiency of anti-oxidative system in spinach plants growing in the substratum polluted with zinc. The assessment was conducted on the basis of changes of reduced glutathione (GSH) form concentration in the plant aboveground organs. Spinach plants, ‘Matador’ c.v., were cultivated in soils contaminated with zinc in two pot experiments conducted in 2010 and 2011. The experimental substratum was light, slightly soil with granulometric composition of sandy silt loam. Zinc in the acetate form, was supplied to the soil in four doses corresponded to this metal critical concentrations in soil with 0, I, II and III degrees of pollution with this element according to IUNG classification. Simultaneously, the control with natural Zn content in soil was maintained. Zn concentrations in spinach ranged from 412.8 to 1722 mg kg-1 d.m. and increased with growing degree of substratum pollution with this element. Over the course of the vegetation period the content of Zn in plants was generally greater. GSH content in spinach grown in both years of experiments fluctuated from 31.70 to 238 μg g-1 f.m. The biggest content of this compound in spinach was stated in the initial phase of plants growth. The plants tolerated only the first two Zn doses supplied to the substratum. Spinach growing in the objects where zinc additions to the soil equalled II and III degree of substratum pollution died shortly after germination. The plants from these objects in the initial growth phase contained significantly less GSH than spinach from the objects with two first degrees (0 and I) of substratum pollution with zinc or from the control. The content of reduced glutathione form in spinach is a good biomarker of oxidative stress caused by zinc presence in plants. Synthesis of a bigger amount of GSH conditions spinach plant resistance to over the norm zinc content in soil. The efficiency of antioxidative system in spinach is bigger in the initial phase of this plant growth.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2014, 15, 1; 61-66
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficiency of antioxidative system in spinach plants growing in soil contaminated with nickel
Sprawność systemu antyoksydacyjnego roślin szpinaku rosnących w glebie zanieczyszczonej niklem
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Niemiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387685.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antioxidative system
glutathione
ascorbic acid
nickel
spinach
system antyoksydacyjny
glutation
kwas askorbinowy
nikiel
szpinak
Opis:
The paper attempted to assess the activity of antioxidative system in cells of spinach plant, ‘Matador’ c.v., growing in the soil contaminated with Ni. Plant material for analyses was obtained from two pot experiments conducted in 2010 and 2011 in the vegetation hall of the Experimental Station of the University of Agriculture in Krakow. Ni content in the plant aboveground parts was assessed by ICP-ES method, contents of reduced glutathione form by colorimetry and ascorbic acid by titrimetric method. Nickel content in spinach aboveground parts ranged from 2.00 to 204.5 mg kg–1 d.m. and increased with growing substratum pollution with this element and usually with plant age. The plants contained from 31 to 238 g GSH g–1 f.m. In the first three objects with 0o, Io and IIo degree of substratum pollution according to IUNG classification, this antioxidant contents were higher in comparison with its amount in plants from the control and objects with lower degree of pollution. In the object with the highest nickel dose application, GSH content in plants decreased significantly in comparison with plants from the other objects, while the plants on this object died shortly after germination. Ascorbic acid content in spinach in the both years of experiments ranged from 24.13 to 73.09 mg 100 g–1 f.m. and increased in plants from the successive objects with growing substratum contamination with nickel. In the first phase of growth spinach plants contained generally much more of GSH and AsA, which indicated much better efficiency of the antioxidative system at the initial period of growth.
W pracy podjęto próbę oceny aktywności systemu antyoksydacyjnego komórek roślin szpinaku odmiany ‘Matador’ rosnących w glebie zanieczyszczonej Ni. Materiał roślinny do analiz pozyskano w dwóch doświadczeniach wazonowych prowadzonych w latach 2010 i 2011 w hali wegetacyjnej stacji doświadczanej 996 Monika Arasimowicz et al Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. W częściach nadziemnych roślin oznaczono zawartość Ni metodą ICP-ES, zredukowanej formy glutationu metodą kolorymetryczną oraz kwasu askorbinowego metodą miareczkową. Zawartość niklu w częściach nadziemnych szpinaku wynosiła od 2,00 do 204,5 mg kg–1 s.m. i zwiększała się wraz ze stopniem zanieczyszczenia podłoża tym pierwiastkiem oraz na ogół wraz z wiekiem roślin. Rośliny zawierały od 31 do 238 g GSH g–1 ś.m. W roślinach z pierwszych trzech obiektów o zanieczyszczeniu podłoża odpowiadającym 0o, Io, IIo , według klasyfikacji IUNG, zawartość tego antyoksydantu była większa w porównaniu z zawartością GSH w roślinach z obiektu kontrolnego i obiektów o niższym stopniu zanieczyszczenia. W obiekcie z największym zastosowanym dodatkiem niklu zawartość GSH w roślinach zmniejszyła się istotnie w porównaniu z roślinami z pozostałych obiektów, a rośliny z tego obiektu obumarły niedługo po wschodach. Zawartość kwasu askorbinowego w szpinaku w obydwu latach doświadczeń mieściła się w przedziale od 24,13 do 73,09 mg 100 g–1 ś.m. i zwiększała się w roślinach z kolejnych obiektów o coraz większym zanieczyszczeniu podłoża niklem. Rośliny szpinaku w pierwszej fazie wzrostu zawierały na ogół znacznie więcej GSH i AsA, co wskazuje na znacznie wyższą sprawność systemu antyoksydacyjnego roślin w początkowym okresie wzrostu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 9; 987-997
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-Effect of Bottom Sediment Addition to the Substratum on Chemical Composition of White Mustard (Sinapis alba L.) Biomass. Part 1. Macroelements Content
Następczy wpływ dodatku osadu dennego do podłoża na skład chemiczny biomasy gorczycy białej (Sinapis alba L.). Cz. 1. Zawartość makroelementów
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Niemiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389187.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osad denny
makroelementy
N
P
K
Ca
Mg
Na
zawartość
bottom sediment
macroelements
content
Opis:
The paper aimed to investigate the effect of bottom sediment supplement to the substratum on chemical composition of cultivated plant biomass considering the optimal macroelements content in plants destined for fodder, as well as an assessment of potential bottom sediment utilization in agriculture. The researched material was the aboveground biomass of white mustard (Sinapis alba L.), cultivated in the third year after the application of bottom sediment dredged from the Roznow Reservoir to very light and very acid soil. The experiment was a continuation of research conducted in 2005 and 2006 on: Italian ryegrass (Lolium multiflorum L.) and maize (Zea mays L.), respectively. The proportion of sediment in the substratum was between 1 and 20 %. Macroelements content in mustard shoot biomass was diversified depending on the share of bottom sediment in the substratum and ranged as follows: 36.8–47.1 g N, 2.25–5.20 g P, 7.52–47.47 g K, 26.25–42.50g Ca, 2.3–4.5 g Mg and 1.11–4.67 g Na per 1 kg of dry mass. Among the analyzed elements the most diversified were content of K (V = 51.85 %) and Na (V = 44.53 %), less diverse were P (V = 23.27 %) and Mg (V = 19.73 %), whereas the least diversity was registered in case of N (V = 6.63 %) and Ca (V = 13.27 %).The highest contents of P, Ca and Mg were observed when the share of the sediment in the substratum amounted to 4 %, whereas mustard biomass accumulated the greatest quantities of N and Na when the sediment share in the substratum was 1 % and 3 %, respectively, while K contents were the highest on the control. Bottom sediment supplements to the substratum caused a decline in N, P and K contents at simultaneous increase in Ca and Mg content in mustard biomass in comparison with plants from the control object. A 7 % sediment supplement of the substratum caused an increase in Na content in mustard biomass, whereas a bigger admixture caused a decrease in this element content in comparison with the control. Obtained mustard shoot biomass on a majority of treatments revealed excessive contents of P, Ca and Mg and either excessive or too low contents of K and Na. Applied bottom sediment led to the soil deacidification, positively affected plant yielding, so it may be used for improvement of light acid soils properties but the simultaneous control of plant chemical composition is necessary.
Celem pracy było zbadanie wpływu dodatku osadu dennego do podłoża na skład chemiczny biomasy uprawianych roślin biorąc pod uwagę optymalne zawartości makrślementów w roślinach przeznaczonych na paszę oraz ocena możliwości rolniczego wykorzystania osadu dennego. Materiał do badań stanowiła nadziemna biomasa gorczycy białej (Sinapis alba L.), uprawianej w trzecim roku po zastosowaniu osadu dennego bagrowanego ze Zbiornika Rożnowskiego do gleby bardzo lekkiej oraz bardzo kwaśnej. Doświadczenie było kontynuacją badań prowadzonych w latach 2005 i 2006, w których roślinami testowymi były kolejno życica wielokwiatowa (Lolium multiflorum L.) i kukurydza (Zea mays L.). Udział osadu w podłożu wynosił od 1 do 20%. Zawartość makrślementów w nadziemnej biomasie gorczycy była zróżnicowana w zależności od udziału osadu dennego w podłożu i mieściły się w zakresach 36,8-47,1 g N, 2,25-5,20 g P, 7,52-47,47 g K, 26,25-42,50 g Ca, 2,3-4,5 g Mg i 1,11-4,67 g Na w 1 kg suchej masy. Spośród badanych pierwiastków najbardziej zróżnicowana była zawartość K (V = 51,85 %) i Na (V = 44,53 %), w znacznie mniejszym stopniu zawartość P (V = 23,27 %) i Mg (V = 19,73 %), a najmniejsze zróżnicowanie zanotowano w przypadku Ca (V = 13,27 %) i N (V = 6,63 %). Największe zawartości P, Ca i Mg zaobserwowano, gdy udział osadu w podłożu wynosił 4 %, a najwięcej N i Na zawierała biomasa gorczycy, gdy udział osadu w podłożu wynosił odpowiednio 1 % i 3 %, a K w roślinach z obiektu kontrolnego. Dodatki osadu dennego do podłoża powodowa ły zmniejszenie zawartości N, P oraz K, jednocześnie następowało zwiększenie zawartości Ca i Mg w biomasie gorczycy w porównaniu z roślinami z obiektu kontrolnego. Dodatek do 7 % osadu do podłoża powodował wzrost zawartości Na w biomasie gorczycy, a większe dodatki wywołały obniżenie zawartości tego pierwiastka w porównaniu z roślinami wyrosłymi w obiekcie kontrolnym. Uzyskana nadziemna biomasa gorczycy z większości obiektów cechowała się nadmierną zawartością P, Ca i Mg oraz nadmierną lub za małą zawartością K i Na. Zastosowany osad denny powodował odkwaszanie gleby, oddziaływał pozytywnie na plonowanie roślin, dlatego można go użyć do poprawy właściwości gleb lekkich kwaśnych, jednocześnie jest konieczna kontrola składu chemicznego roślin.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 9-10; 1175-1184
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-Effect of Increasing Bottom Sediment Additives to the Substratum on Nickel Uptake by Plants
Następczy wpływ wzrastających dodatków osadu dennego do podłoża na pobranie niklu przez rośliny
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Niemiec, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387702.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bottom sediment
nickel
plants
uptake
translocation and bioaccumulation coefficient
osad denny
nikiel
rośliny
pobranie
współczynnik translokacji
współczynnik bioakumulacji
Opis:
The aim of the studies was an estimate of post-effect of bottom sediment additives to the substratum on nickel uptake by plants, under conditions of pot experiment. Components of substratum were very acid soil and bottom sediment dredged from Roznow Reservoir. Bottom sediment share ranged from 0 to 16 % of total substratum mass. Test plants were grown in orders: maize (Zea mays L.) and faba bean (Vicia faba L. var. minor), as well as oat (Avena sativa L.) and narrowleaf lupine (Lupinus angustifolius L.). After vegetation period plants were harvested on green mass. Content of Ni in mineralizats obtained from plant material was determined using ICP-AES method. The total quantity of Ni removed with yield of plants depending on species and part of plant was compared and changes affected by bottom sediment share in substratum as well as previous plant cultivation were estimated. Under conditions of increased sediment share in substratum significantly higher amounts of nickel were accumulated in roots than in shoots of the plants. On average the highest Ni contents were determined in roots and shoots of faba bean, while the lowest ones in maize roots and shoots. Bottom sediment additions in an amount exceeding 4 % of the substrate mass caused a decrease of Ni content in the aboveground parts of all test plants and sediment additions greater than 10 % reduced these metal content in roots of faba bean and lupine, in comparison with plants from control objects. In case of maize and oat all doses of sediment caused an increase of Ni content in roots. In spite of additional Ni load with applied bottom sediment its increased content in plant tissue of aboveground parts of most test plant was not stated. One may explain this dependence by decreased Ni availability to plants as a result of sediment ability to substratum deacidification. Considering total Ni uptake the highest its amounts were removed with yield of maize, and the lowest with yield of oat. Significantly higher amount of nickel was taken from the soil in case of maize and faba bean cultivation than in case of variant with oat and lupine. This was due to significantly higher maize biomass yield in comparison with other test plants. The Ni translocation coefficients (TC) (content in shoots versus content in roots) as well as bioaccumulation coefficients (BC) (content in shoots versus content in soil) for individual plants were calculated. The highest average value of TC was affirmed for faba bean (0.5), lower ones for oat (0.29) and lupine (0.21), and the lowest one for maize (0.15). The average values of BC for individual plants decreased as follow: 0.74 – faba bean, 0.37 – oat, 0.31 – lupine, 0.16 – maize.
Celem badań była ocena następczego wpływu dodatku osadu dennego do podłoża na pobranie niklu przez rośliny w warunkach doświadczenia wazonowego. Jako komponenty podłoża użyto glebę lekką, bardzo kwaśną oraz osad denny bagrowany ze Zbiornika Rożnowskiego. Udział osadu dennego wynosił od 0 do 16 % całkowitej masy podłoża. Rośliny uprawiano w kolejności: kukurydza (Zea mays L.) i bobik (Vicia faba L. var. minor) oraz owies (Avena sativa L.) i łubinu (Lupinus angustifolius L.). Po okresie wegetacji rośliny zebrano na zieloną masę. Zawartość Ni w mineralizatach uzyskanych z materiału roślinnego oznaczono metodą ICP-AES. W pracy porównano całkowitą ilości Ni odprowadzoną z plonem roślin testowych w zależności od gatunku i części rośliny oraz oszacowano zmiany powodowane dodatkiem osadu dennego do podłoża, a także następstwem roślin po sobie. W warunkach zwiększającego się udziału osadu w podłożu znacznie większe ilości niklu zostały zgromadzone w korzeniach niż w łodygach roślin. Średnio najwięcej Ni zawierały korzenie łubinu i bobiku, a najmniej korzenie i łodygi kukurydzy. Dodatki osadu dennego w ilości przekraczającej 4 % masy podłoża powodowały zmniejszenie zawartości Ni w częściach nadziemnych wszystkich roślin testowych, a dodatki osadu większe niż 10 % zmniejszyły zawartość tego metalu w korzeniach łubinu i bobiku, w porównaniu z obiektami kontrolnymi. W przypadku kukurydzy i owsa wszystkie dawki osadu powodowały wzrost zawartości Ni w korzeniach. Pomimo zwiększonego ładunku Ni w podłożu wprowadzonego z zastosowanym osadem dennym nie następował wzrost zawartości tego metalu w częściach nadziemnych większości roślin testowych. Taką zależność można tłumaczyć ograniczeniem dostępności Ni dla roślin na skutek odkwaszaj ącego działania osadu dennego do podłoża. Biorąc pod uwagę całkowite pobranie Ni, najwięcej tego metalu zostały odprowadzone z plonem kukurydzy, a najmniejsze z plonem owsa. Znacznie więcej niklu pobrały z gleby rośliny uprawiane w następstwie kukurydza–bobik niż w następstwie owies–łubin. Było to spowodowane znacznie większym plonem biomasy kukurydzy w porównaniu z pozostałymi roślinami testowymi, co przełożyło się na znacznie większe pobranie niklu z podłoża. Obliczono współczynniki translokacji Ni (WT) (zawartość w częściach nadziemnych versus zawartość w korzeniach) oraz współczynnik bioakumulacji (WB) (zawartość w częściach nadziemnych versus zawartość w glebie) dla poszczególnych roślin. Najwyższą średnią wartość WT stwierdzono dla bobiku (0,5), niższą dla owsa (0,29) i łubinu (0,21), a najniższą dla kukurydzy (0,15). Średnie wartości WB dla poszczególnych roślin malały następująco: 0,74 – bobik, 0,37 – owies, 0,31 – łubin, 0,16 – kukurydza.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 10; 1229-1238
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zinc, Copper and Chromium Content in Soils and Needles of the Scots Pine (Pinus silvestris L.) from the Krakow Agglomeration Terrain
Zawartość cynku, miedzi i chromu w glebach oraz szpilkach sosny zwyczajnej (Pinus silvestris L.) z terenu aglomeracji krakowskiej
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Niemiec, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388254.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
heavy metals
soils
pine needles
bioaccumulation
Opis:
The aim of the study was to determine soils pollution by heavy metals (Zn, Cu and Cr) and their content in pine needles taken from terrain of Krakow Agglomeration. It was found large changeability of individual trace metals content in analyzed plants and soils material. The metals content in soils amounted to: 12.64–631.9 mg Zn, 1.24–35.06 mg Cu and 2.39–158.9 mg Cr kg–1 dm. The average content of zinc, copper and chromium in soil samples from the city of Krakow terrain was visibly higher than in the analogous material taken from neighboring localities. Variation coefficients of individual trace elements content were: 102.8 % for Cr, 72 % for Zn and 54.2 % for Cu. The highest amounts of analyzed heavy metals was found in soils from places of Krakow Agglomeration located in zones of large intensity of road traffics and in Old Town where the influence of anthropopressure lasts the longest. High their contents were observed also in soil samples taken from the periphery of Krakow and in localities with dense one-family buildings situated along the main traffic routes. The relatively low content of these metals in soils were observed in multifamily dwelling housing estates and in smaller villages from the periphery of the Agglomeration. On average, the most pollution of studied soils with Cu and Zn was found in the eastern part of the Agglomeration, while the lowest in western one. The highest average Cr content was observed in the soil samples taken from northern part of the Krakow Agglomeration while the lowest in southern part. Contents of zinc and copper in soil were significant positively correlated with organic matter content in soil. The average contents of analyzed trace metals in pine needles taken from the city of Krakow terrain and from neighboring localities were differed slightly. The average content of these metals in pine needles from the Agglomeration terrain amounted to: 55.45 mg Zn, 4.76 mg Cu and 2.54 mg Cr kg–1 d.m. Individual metals content in plant was differentiated in diverse extent. The largest variation was found in case of Cr (V = 40 %), lower for Zn (V = 30.8 %), and the lowest in case of Cu (26.4 %). The highest average analyzed heavy metals content was found in needles of pine grown in southern part of the Krakow Agglomeration. The smallest Cu and Cr contents were observed in needles taken from the trees grown in northern part of the city and neighboring localities, while the smallest Zn content was noted in samples from the northern part of the Krakow Agglomeration. Obtained results did not prove a substantial correlation between heavy metals content in soil and in pine needles, what points at origin of Zn, Cu and Cr from deposition from the atmosphere. The bioaccumulation coefficients of analyzed elements had higher values in case of samples taken from countryside than those taken from city Krakow terrain.
Celem pracy było okreoelenie zanieczyszczenia gleb metalami ciężkimi (Zn, Cu i Cr) oraz ich zawartooeci w szpilkach sosen z terenu aglomeracji krakowskiej. Stwierdzono duże zróżnicowanie zawartooeci poszczególnych metali oeladowych w analizowanym materiale glebowym i rooelinnym. Gleby zawierały: 12,64–631,88 mg Zn, 1,24–38 mg Cu oraz 2,39–158,9 mg Cr kg–1 s.m. OErednie zawartooeci cynku, miedzi i chromu w próbkach glebowych z terenu miasta Krakowa były wyższe niż w analogicznym materiale pobranym z okolicznych miejscowooeci. Współczynniki zmiennooeci zawartooeci poszczególnych metali przyjmowały wartooeci: 102,8 % dla Cr, 72 % dla Zn i 54,2 % dla Cu. Najwięcej metali zawierały gleby pobrane z punktów aglomeracji krakowskiej, zlokalizowanych w rejonach o dużym natężeniu ruchu drogowego oraz na terenie Starego Miasta, które najdłużej podlegają antropopresji. Duże ich zawartości zanotowano także w próbkach gleb pobranych na obrzeżach Krakowa oraz w miejscowościach o zwartej zabudowie domów jednorodzinnych, usytuowanych przy głównych szlakach komunikacyjnych. Stosunkowo mało tych metali zawierały gleby z osiedli o zabudowie wielorodzinnej oraz z mniejszych wsi położonych na obrzeżach aglomeracji. Średnio największe zanieczyszczenie badanych gleb Zn i Cu stwierdzono we wschodniej częoeci aglomeracji, a najmniejsze w częoeci zachodniej. Największą średnią zawartością Cr odznaczały się gleby z północnej, a najmniejszą z południowej częoeci aglomeracji krakowskiej. Zawartość cynku i miedzi w glebie były istotnie dodatnio skorelowane z zawartością materii organicznej. Średnie zawartości badanych metali śladowych w szpilkach sosen pobranych z terenu miasta Krakowa oraz z pobliskich miejscowości różniły się nieznacznie. Przeciętna zawartość tych metali w igliwiu sosen rosnących na terenie aglomeracji wyniosła: 55,45 mg Zn, 4,76 mg Cu i 2,54 mg Cr kg–1 s.m. Zawartości poszczególnych metali ciężkich były zróżnicowane w niejednakowym stopniu. Największą zmienność stwierdzono w przypadku Cr (V = 40 %), następnie Zn (V = 30,8 %), a najmniejszą w przypadku Cu (26,4 %). Średnio najwięcej wszystkich analizowanych metali stwierdzono w szpilkach sosen rosnących w południowej części aglomeracji krakowskiej. Najmniej Cu i Cr zawierały igły pobrane z drzew z północnej części miasta oraz z graniczących z nią miejscowości, natomiast najmniejszą zawartość Zn zanotowano w próbkach pobranych w północnej części aglomeracji. Nie wykazano statystycznie istotnej korelacji między zawartością badanych metali w glebie i igliwiu sosny, co wskazuje na ich pobieranie z depozycji z atmosfery. Współczynniki bioakumulacji badanych metali przyjmowały znacznie większe wartości w przypadku próbek pobranych na terenach wiejskich w porównaniu z pobranymi na terenie miasta Krakowa.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 12; 1543-1552
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany odczynu gleby oraz fitoprzyswajalności niklu pod wpływem dodatku osadu dennego do podłoża
Changes of soil ph value and nickel phytoavailability as an effect of bottom sediment addition to the substratum
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Niemiec, M.
Wiśniowska-Kielian, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osad denny
nikiel
rośliny
odczyn
pobranie
współczynnik bioakumulacji
bottom sediment
nickel
plants
uptake
reaction
bioaccumulation coefficient
Opis:
Celem badań była ocena wpływu dodatku osadu dennego na odczyn podłoża oraz pobranie niklu przez rośliny w warunkach doświadczenia wazonowego. Komponentami podłoża były gleba lekka, bardzo kwaśna oraz osad denny bagrowany ze Zbiornika Rożnowskiego. Udział osadu dennego wynosił od 0 do 16% całkowitej masy podłoża. Rośliny testowe były uprawiane w następstwie: kukurydza i bobik oraz owies i łubin. Po okresie wegetacji rośliny zebrano na zieloną masę. Zawartość Ni w mineralizatach uzyskanych z materiału roślinnego oznaczono metodą ICP-AES. W pracy porównano zmiany pobrania Ni z plonem roślin testowych w zależności od gatunku roślin uprawianych w następstwie po sobie i dodatku osadu dennego do podłoża. Pomimo wzrostu zawartości Ni w podłożu spowodowanego dodatkowym ładunkiem tego metalu wniesionym wraz z zastosowanym osadem dennym nie następowało zwiększenie zawartości niklu w tkankach większości roślin testowych. Dodatek osadu dennego w ilości przekraczającej 4% masy podłoża powodował zmniejszenie zawartości Ni w częściach nadziemnych wszystkich roślin testowych w porównaniu z roślinami z obiektów kontrolnych. W warunkach zwiększającego się udziału osadu w podłożu największe całkowite pobranie Ni zanotowano w przypadku kukurydzy, a najmniejsze w przypadku owsa. W celu oceny zmian pobrania Ni z plonem roślin testowych obliczono współczynniki bioakumulacji (WB) Ni dla poszczególnych roślin. Największe wartości tego współczynnika zanotowano w przypadku bobiku, następnie porównywalne w przypadku owsa i łubinu, a najmniejsze dla kukurydzy. Średnie wartości WB dla badanych roślin zmniejszały się następująco: 0,74 - bobik, 0,37 - owies, 0,31 - łubin, 0,16 - kukurydza, co należy wiązać z przynależnością roślin do jedno- lub dwuliściennych oraz wielkością plonu ich biomasy. Uzyskane zależności można tłumaczyć zdolnością osadu dennego do neutralizacji podłoża, na co wskazują zmiany pH zanotowane po zbiorze roślin następczych.
The aim of the studies was an estimate of effect of bottom sediment addition on substratum reaction and on nickel uptaking by plants under conditions of pot experiment. Very acid soil and bottom sediments dredged from Roznow Reservoir were used as components of substratum. Bottom sediment share ranged from 0 to 16% of total mass of substratum. Test plants were grown in orders: maize and faba bean as well as oat and lupine. After vegetation the plants were harvested on green mass. The content of Ni in mineralizats obtained from plant material was determined by the ICP-AES method. The changes of Ni amount removed with yield of plants depending on species of the plant and of bottom sediment share in substratum were compared. In spite of increase of nickel content in substratum as an effect of additional Ni load with applied bottom sediment, an increased its content in plant tissue of most test plant was not found. Bottom sediment addition in an amount exceeding 4% of the substrate mass caused a decrease of Ni content in the aboveground parts of all test plants, in comparison with plant of control objects. Under conditions of increased share of sediment in substratum the highest amounts of nickel were removed with yield of maize and the lowest in case of oat yield. For estimate the changes of Ni uptake with yield of test plants the Ni bioaccumulation coefficients (BC) (content in tops versus content in soil) for individual plants were calculated. The highest values of this coefficient were noted in case of horse bean, for oat and lupine had similar values, and the lowest ones were observed in case of maize. The average values of BC for individual plants decreased as follow: 0.74 - faba bean, 0.37 - oat, 0.31 - lupine, 0.16 - maize, what may be connected with belonging of plant to mono- or dicotyledonous plants and quantity of biomass yield. Interrelationships obtained in this experiment one may explain as an effect of bottom sediment ability to substratum neutralization, which was affirmed in pH values noted after harvesting of consecutive plants.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 475-478
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sulphur and Copper Content in Oilseed Rape Plants after the Application of Ammonium Nitrate-Sulphate
Zawartość siarki i miedzi w roślinach rzepaku po zastosowaniu saletrosiarczanu amonu
Autorzy:
Balík, J.
Tlustoš, P.
Pavlíková, D.
Wiśniowska-Kielian, B.
Černy, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388757.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
miedź
nawóz N-S (saletrosiarczan amonu)
siarka
rzepak
copper
N-S fertilizer
sulphur
oilseed rape
Opis:
Sulphur is an important nutrient for winter rape because its large requirement for this element. The influence of N-S fertilizer on the copper content in the plants of winter oilseed rape plants was studied in precise field experiment. The evaluation involved two treatments of a single rate for the first spring fertilizer application with 100 kg N o ha^-1 in the AN treatment (nitro-chalk) and 100 kg N + 50 kg S o ha'^-1 in the ANS treatment (ammonium nitrate-sulphate). Its application to soil affected the content of total extractable and mineral sulphur in soil. Common application of N-S nutrients in ANS fertilizer had a positive effect on sulphur content in winter rape plants. Sulphur content in root ranged from 0.23 to 0.52 % and aboveground biomass from 0.33 to 0.79 %. The highest content was found in leaves (to 1.76 % of S in head leaves). A positive influence of the ANS fertilizer on the copper contents in different part of plants was determined. The highest Cu concentrations were determined in the leayes and in florescences, the lowest ones occurred in the Steni. The concentration of Cu ranged within the interval of l .56-8.75 mg Cu o kg^-1 of dry matter depending on the growth period and the part of the plant. No differences in the copper content have been determined in the seeds of individual treatment. The highest uptake in the aboyeground parts of the plants was recorded in the green pod period and amounted to 57.4 g Cu o ha^-1 for the ANS treatment.
Siarka jest ważnym składnikiem dla rzepaku ozimego z powodu dużego zapotrzebowania na ten pierwiastek. W ścisłym doświadczeniu polowym badano wpływ nawozu azotowo-siarkowego (N-S) na zawartość miedzi w roślinach rzepaku ozimego. Ocena obejmowała dwie kombinacje pierwszego wiosennego nawożenia pojedynczą dawką: 100 kg N o ha~' w formie saletrzaku (AN) i 100 kg N o ha^-1 + 50 kg S o ha^-1 w formie saletrosiarczanu amonu (ANS). Zastosowanie tego nawożenia do gleby oddziaływało na ogólną zawartość siarki oraz zawartość mineralnej siarki w glebie. Łączne stosowanie składników N-S w nawozie ANS miało dodatni wpływ na zawartość siarki w roślinach rzepaku. Zawartość siarki w korzeniach wahała się od 0,23 do 0,52 % a w nadziemnej biomasie od 0,33 do 0,79 % S. Najwięcej siarki zawierały liście (do 1,76 % S w liściach górnych). Stwierdzono dodatni wpływ nawozu ANS na zawartość miedzi w różnych częściach rośliny. Największą zawartość Cu zanotowano w liściach i kwiatostanach, a najmniejszą w łodygach. Zawartość miedzi mieściła się w zakresie 1,56-8,75 mg Cu o kg^-1 suchej masy zależnie od fazy rozwojowej i części rośliny. Nie stwierdzono różnic w zawartości miedzi w nasionach z poszczególnych obiektów. Największe pobranie przez części nadziemne roślin, wynoszące do 57,4 g Cu o ha^-1, zanotowano w fazie zielonej łuszczyny w kombinacji ANS.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 5/6; 515-522
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soil degradation under the influence of long-term nitrogen fertilization and possibility of counteracting by liming
Degradacja gleby pod wpływem długotrwałego nawozenia azotem i możliwość przeciwdziałania przez wapnowanie
Autorzy:
Harapiak, J.T.
Malhi, S.S.
Nyborg, M.
Wisniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810089.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Effects of 27 years of fertilization with ammonium nitrate (in rates: 0, 56, 112, 168, 224 and 336 kg N·ha⁻¹·yr⁻¹) to bromegrass (Bromus inermis Leyss.) on the soil acidification, and on Al, Fe and Mn content in the soil studied in field experiment set up in 1968 on a Thin Black Chernozem soil in Alberta. A part of each N plot was treated with surface-applied lime in calcium carbonate form in 1991 at rates to bring soil pH (in H₂O) to near 7.0. Both the limed and non- limed portions were sampled for soil in the autumn 1994. Under the influence of N fertilizer the soil was acidified. In the 0 - 5 cm layer soil pH was 6.85 when no N was applied, and drastically decreased along with N dose (pH≤4.10) when the N rate was ≥168 kg N·ha⁻¹. There was also distinct depression in soil pH from the three higher N doses in the 5 - 10 cm layer, and in the next layer only at the highest N rate (336 kg N·ha⁻¹). Liming increased markedly soil pH only in the 0 - 5 cm layer, particularly at higher N doses. The content of extractable Al and Fe visibly increased along with the N dose in the upper two layers and was closely correlated with the decrease in soil pH from N fertilization. The Mn content also raised in the upper three layers but the scheme of changes was different. In the 0 - 5 cm soil layer the lower three N doses caused regular increase of DTPA-extractable Mn, and beyond 112 kg N·ha⁻¹ dose decreased the Mn content. In the next layer increase of extractable Mn was induced by 168 and 224 kg N·ha⁻¹ rates, while in the 10 - 15 cm layer the same effect appeared only at the highest N dose. Liming drastically decreased extractable Al in soil in the two upper layers, while increasing extractable Fe in the 0 - 5 cm and decreasing it in the lower layers. Visible changes caused by liming in extractable Mn in the 0 - 5 cm soil layer after statistical estimation appeared no significant, but lime decreased Mn content in the next two layers.
Skutki 27-letniego nawożenia stokłosy bezostnej (Bromus inermis Leyss.) saletrą amonową (w dawkach: 0, 56, 112, 168, 224 i 336 kg N·ha⁻¹·rok⁻¹) na zakwaszenie gleby oraz zawartość Al, Fe i Mn w glebie badano w doświadczeniu polowym założonym w 1968 r. na czarnoziemie w stanie Alberta. Część każdego poletka zwapnowano w 1991 r., stosując na powierzchnię gleby wapno w formie węglanowej w dawkach podnoszących pH w H₂O do około 7,0. Z obu części wapnowanej i niewapnowanej pobrano próbki gleby jesienią 1994 r. Pod wpływem nawożenia N gleba zakwaszała się. W warstwie 0 - 5 cm pH wynosiło 6,85 jeżeli nie stosowano N i drastycznie obniżało się (pH≤4,10) ze wzrostem dawki N≥168 kg N·ha⁻¹. Wyraźna obniżka pH gleby nastąpiła także pod wpływem wyższych dawek N w warstwie 5 - 10 cm, a w następnej warstwie po zastosowaniu najwyższej dawki N. Wapnowanie znacząco podniosło pH gleby tylko w warstwie 0 - 5 cm, zwłaszcza w kombinacjach z wyższymi dawkami N. Zawartość Al i Fe ekstrahowanego DTPA wyraźnie wzrastała ze wzrostem dawki N w dwóch wierzchnich warstwach gleby i była ściśle skorelowana z obniżeniem jej pH pod wpływem nawożenia N. Zawartość Mn też wzrastała w trzech pierwszych warstwach gleby, ale kierunek zmian był inny. W warstwie 0 - 5 cm trzy niższe dawki N powodowały regularny wzrost, a dawki ponad 112 kg N·ha⁻¹ spadek zawartości Mn. W następnej warstwie wzrost zawartości Mn wywołały dawki 168 i 224 kg N·ha⁻¹, a w warstwie 10 - 15 cm - najwyższa dawka N. Wapnowanie drastycznie obniżało zawartość ekstrahowanego Al w dwóch wierzchnich warstwach gleby. Jednocześnie podwyższało zawartość ekstrahowanego Fe w warstwie 0 - 5 cm, a obniżało jego poziom w głębszych warstwach. Zmiany zawartości Mn pod wpływem wapnowania w warstwie 0 - 5 cm po oszacowaniu statystycznym okazały się nieistotne, ale następowało znaczące obniżenie jego poziom w kolejnych dwóch warstwach gleby.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 467, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of morphoregulator on the productivity of common oats (Avena sativa L.)
Wpływ regulatora wzrostu na produktywność owsa zwyczajnego (Avena sativa L.)
Autorzy:
Hozlár, P.
Valčuhová, D.
Ducsay, L.
Lošák, T.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387843.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
morphoregulator
lodging rate
oat
Avena sativa L.
stem
tillers
regulator wzrostu
wskaźnik wylegania
owies
źdźbło
pędy
Opis:
The aim of the studies was to consider the use of one registered morphoregulator in the Slovak oats with practical recommendations for the selected (most commonly grown) varieties. Since plant producers are not very experienced in the application of the morphoregulator to some varieties, the most widely grown oat varieties were used in the experiment. The field trial was established in 2009, 2010 and 2011 at the CVRV – VURV (Research Institute for Plant Production) Piešany, the VŠS (Research Breeding Station) Vígľaš-Pstruša. The impact of the morphoregulator on reducing the stem and enhancing the number of productive tillers was confirmed in all the monitored varieties. Basing on the results of the trial, we do not recommend the application of CCC for ‘Auron’, ‘Atego’ and especially ‘Valentin’ varieties. For ‘Vendelin’ and ‘Zvolen’ varieties we recommend to consider the economic acceptability of morphoregulator applications. As economically acceptable we can recommend application of the morphoregulator only for the ‘Flamingstern’ variety.
Celem badań było rozważenie stosowania jednego z zarejestrowanych regulatora wzrostu w uprawie owsa z praktycznymi zaleceniami dla wybranych, najczęściej uprawianych odmian w Słowacji. Ponieważ producenci nie mają dużego doświadczenia w stosowaniu regulatora wzrostu w uprawie niektórych odmian, w doświadczeniu uwzględniono najpowszechniej uprawiane odmiany owsa. Doświadczenia polowe zakładano w latach 2009, 2010 i 2011 w CVRV-VURV (Instytut Badawczy Uprawy Roślin) Piešany, VSS (Stacja Badawcza Hodowli) Vígľaš-Pstruša. Dla wszystkich monitorowanych odmianach został potwierdzony wpływ regulatora wzrostu na skrócenie źdźbeł i zwiększenie liczby pędów produkcyjnych. Na podstawie wyników badań nie zaleca się stosowania CCC w przypadku odmian ‘Auron’, ‘Atego’, a zwłaszcza ‘Valentin’. W przypadku odmian ‘Vendelín’ i ‘Zwolen’ zaleca się rozważenie efektywności ekonomicznej stosowania tego regulatora wzrostu. Tylko w przypadku odmiany ‘Flamingstern’ można zalecić stosowanie CCC jako ekonomicznie akceptowalne.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 4; 471-480
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of application of Mg-Tytanit stimulator on winter wheat yielding and quantitative parameters of wheat straw and grain
Autorzy:
Kovacik, P.
Wisniowska-Kielian, B.
Smolen, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14048.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2018, 23, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Waste Rock Wools on the Spring Barley (Hordeum vulgare L.) Yield and Some Soil Parameters
Oddziaływanie odpadów wełny mineralnej na plonowanie jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.) i niektóre właściwości gleby
Autorzy:
Kovácik, P.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388666.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
wełny mineralne(bazalt)
poprawa właściwości gleby
substancje ulepszające glebę (nawozy pośrednie)
jęczmień jary
rock(basalt) wools
soil amendment
indirect fertilizers (soil amended materials)
spring barley (Hordeum vulgare L.)
Opis:
The effect of two recycled waste rock wools (Nobasyp and Agrodrap) on the yield parameters of spring barley and some agrochemical soil parameters nas been studied in a pot trial conducted in a vegetation cage located at the SAU in Nitra (48°18' N, 18°05' E) on the Kaplic Luvisol (25 kg soil per pot). Achieved results have shown that the application of both kinds of rock wool had a positive but not statistically significant effect on the grain and straw yield of spring barley. The Nobasyp effect on the yield was more positive than the one of Agrodrap. Combined application of Nobasyp (20 Mg o ha^-1) and NPK fertilizers resulted in the highest grain and straw yields. On the other hand, combined application of Agrodrap and NPK fertilizers (under the use of both doses - 10 and 20 Mg o ha^-1) was not well-founded, because the yields achieved by interactive effect of NPK fertilizers and Agrodrap were lower than the ones achieved by solely use of NPK fertilizers. The rock wool + NPK fertilizers application inhibited the negative effect of nitrogen on increase of crude protein content and the decrease of starch in the barley grain. Both kinds of rock wool significantly increased the cation exchange capacity, madę the soil lighter, moderately increased pH of the soil and have had a positive effect on the total carbon content and the organie matter quality. The positive effect of Nobasyp on quantitative and qualitative parameters of spring barley and some soil parameters enables Nobasyp to be accepted not as a waste product but as a soil remediate substance, or an indirect fertilizer.
W doświadczeniu wazonowym, prowadzonym w hali wegetacyjnej Słowackiego Uniwersytetu Rolniczego w Nitrze (48° 18' N, 18°05' E), założonym na glebie płowej (25 kg gleby w wazonie) badano oddziaływanie dwóch odpadów wełny mineralnej (Nobasyp i Agrodrap) na parametry plonu jęczmienia jarego i niektóre agrochemiczne parametry gleby. Uzyskane wyniki wykazały, że stosowanie obydwóch rodzajów wełny mineralnej miało pozytywny, ale statycznie nieistotny wpływ na plon ziarna i słomy jęczmienia jarego. Wpływ Nobasypu na plon był bardziej widoczny niż ten wywołany przez Agrodrap. Łączne zastosowanie Nobasypu (20 Mg o ha^-1) oraz nawozów NPK skutkowało największymi plonami ziarna i sfomy. Z drugiej strony, łączne stosowanie Agdrapu oraz nawozów NPK (w obydwu zastosowanych dawkach - 10 i 20 Mg - ha^-1) nie było w pełni uzasadnione, ponieważ plony uzyskane w wyniku wzajemnego działania nawozów NPK i Agrodrapu były mniejsze niż te uzyskane po użyciu wyłącznie nawozów NPK. Stosowanie wełny mineralnej i nawozów NPK łagodziło ujemny wpływ azotu, który powodował wzrost zawartości białka surowego i obniżanie zawartość skrobi w ziarnie jęczmienia. Obydwa rodzaje wełny mineralnej znacząco zwiększały kationową pojemność wymienną, czyniły glebę bardziej pulchną, umiarkowanie podnosiły wartość pH gleby oraz miały pozytywny wpływ na ogólną zawartość węgla i jakość materii organicznej. Pozytywne oddziaływanie Nobasypu na ilościowe i jakościowe parametry jęczmienia jarego oraz niektóre parametry gleby umożliwia jego uznanie za substancję ulepszającą glebę lub nawóz pośredni, a nie jako produkt odpadowy.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 5/6; 589-597
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of Vermicompost Extract Application Into Soil and on Plant Leaves on Maize Phytomass Formation
Autorzy:
Kováčik, P.
Renčo, M.
Šimanský, V.
Hanáčková, E.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/124045.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
vermicompost
vermi extract
foliar application
maize
Opis:
Nowadays in scientific literature many opposing data are presented of the impacts of vermicompost extract on the quantity and quality of crop production. Therefore, the principal objective of two independent experiments was to study the effects of vermi extracts, which were applied before maize sowing into soil and during the growing season on the maize leaves, on its phytomass formation. The first, field experiment consisted of 9 variants. Variant 1 was the control one without the extract application. We studied the effect of the rising doses (90, 130, 170, 210 dm3.·ha-1) of vermi-extract applied into soil before the maize sowing in the variants E1, E2, E3, E4. In the variants E1+E, E2+E, 3+E, E4+E along with the rising doses of vermi-extract was also applied the uniform dose of vermi-extract (40 dm3·ha-1) at the growth stage BBCH 15. The second, pot experiment was pursued in the vegetation cage and comprised 3 variants: variant 1 was the control, in the variants 2 and 3 the foliar application of vermi-extract was used. The vermi-extract was applied once (growth stage BBCH 12) in the variant 2 and in the variant 3 it was used twice (at growth stages BBCH 12 and BBCH 16). The achieved results show that the vermi-extract applied in the presowing period in-creased the yield of maize grains if the application doses were 130–170 dm3·ha-1. The positive or negative impact of the foliar application by vermi-extract on the yield of maize grains depended on the period of application and the grown cultivar. In order to increase the starch content in grains it was more suitable to carry out the presowing ver-miextract application than during the growing season. The presowing application and the foliar application of vermi-extract tended to decrease the nitrogen content in grain. The foliar application of vermi-extract had the positive impact on the plant height and stalk thickness of the maize plants only in short term. The information obtained from the first half of maize growing season related to the plant height and stalk thickness was not the appropriate indicator for the assessment of maize grain yields.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2015, 16, 4; 143-153
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of urea and urea with urease inhibitor on yields and nitrogen and cadmium content in potatoes
Wpływ mocznika i mocznika z inhibitorem ureazy na plonowanie oraz zawartość azotu i kadmu w ziemniakach
Autorzy:
Lošák, T.
Musilová, L.
Hlušek, J.
Jùzl, M.
Elzner, P.
Zlámalová, T.
Vítìzová, M.
Filipèík, R.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388185.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
urea
urease inhibitor
tubers
tops
cadmium
nitrogen
yield
mocznik
inhibitor ureazy
bulwy
łęty
kadm
azot
plony
Opis:
Worldwide the urea fertilisers are the fastest growing and most commonly used source of nitrogen in agriculture. The benefits of using urea as a fertiliser are due to its high nitrogen content (approximately 46 % nitrogen), non polarity, high solubility, and low costs for manufacture, storage, and transport. Among the various available mitigation tools, urease inhibitors like NBPT (N-(n-butyl) thiophosphoric triamide) have the highest potential to improve the efficiency of urea by reducing N losses, mainly via ammonia volatilization. In 2011 and 2012 a small-plot experiment was established with the potato ‘Karin’ variety. The experimental locality was Zabcice, ca 30 km south of Brno, a maize-growing region. Prior to planting both mineral fertilisers (urea and urea with urease inhibitor NBPT – UREA stabil) were applied to the soil surface. During planting these fertilisers were incorporated into the soil. The experiment involved 7 treatments: 54, 72, 90 kgN • ha–1 as urea, 54, 72, 90 kgN • ha–1 as UREA stabil and unfertilised control. Each treatment was repeated 4 times. The focus of the experiment was to monitor the effect of two different fertilisers and different N-doses on the yields of potato tubers and content of nitrogen (N) and cadmium (Cd) in tubers and tops (stems + leaves). In 2011 the contents of nitrogen in the tubers fluctuated between 14.3 and 15.6 g • kg–1 d.m. and in the tops between 29.7 and 40.9 g • kg–1 d.m. The contents of cadmium in tubers ranged between 0.14 and 0.17 mg • kg–1 d.m. and in tops between 0.50 and 0.72 mg • kg–1 d.m. In 2011 the tuber yields fluctuated irregularly, i.e. between 17.0 and 32.9 Mg • ha–1. In 2012 the nitrogen contents in tubers ranged between 16.0 and 17.3 g • kg–1 d.m. and in the tops between 23.9 and 36.9 g • kg–1 d.m. Cadmium contents in tubers fluctuated between 0.13 and 0.20 mg • kg–1 d.m. and in the tops between 0.35 and 0.64 mg • kg–1 d.m. In 2012 the tuber yields fluctuated irregularly between 25.2 and 33.9 Mg • ha–1. Based on the results we can conclude that both fertilisers (urea, UREA stabil) were reflected in the N and Cd contents of the biomass of potatoes irregularly in dependence on the year, rate of fertiliser and analysed plant organ (tubers, tops). In both years the contents of N and Cd were higher in the tops. Tuber yields fluctuated irregularly in dependence on the year and rates of nitrogenous fertilisers.
Na całym świecie nawozy mocznikowe są najbardziej dynamicznie rozwijającym się i najczęściej stosowanym źródłem azotu w rolnictwie. Korzyści ze stosowania mocznika jako nawozu wynikają z dużej zawartości azotu (około 46% azotu), jego niepolarności, dobrej rozpuszczalności oraz niskich kosztów produkcji, przechowywania i transportu. Wśród różnych dostępnych narzędzi ograniczania dostępności azotu, inhibitory ureazy, takie jak NBPT (N-(n-butylo) triamid tiofosforowy) mają największy potencjał do poprawy efektywności mocznika poprzez zmniejszenie strat N, głównie przez ulatnianie amoniaku. W latach 2011 i 2012 założono małopoletkowe doświadczenie z ziemniakami odmiany ‘Karin’, zlokalizowane w miejscowości abčice, około 30 km na południe od Brna, w regionie uprawy kukurydzy. Przed sadzeniem zastosowano obydwa warianty nawożenia mineralnego (mocznik i mocznik z inhibitorem ureazy NBPT-UREA stabil) na powierzchnię gleby. W czasie sadzenie nawozy zostały wymieszane z glebą. Doświadczenie obejmowało 7 obiektów: 54, 72, 90 kgN • ha–1 jako mocznik, 54, 72, 90 kgN · ha–1 jako UREA stabil oraz nienawożony obiekt kontrolny, każdy w 4 powtórzeniach. Celem doświadczenia było zbadanie działanie dwóch różnych nawozów i różnych dawek N na wielkość plonu bulw ziemniaka oraz zawartość azotu (N) i kadmu (Cd) w bulwach i łętach (łodygi + liście). W 2011 r. zawartość azotu w bulwach wahała się od 14,3 do 15,6 g • kg–1, a w łętach od 29,7 do 40,9 g • kg–1 s.m. Zawartość kadmu w bulwach wahała się od 0,14 do 0,17 mg • kg–1, a w łętach od 0,50 do 0,72 mg • kg–1 s.m. W 2011 r. plony bulw zmieniały się nieregularnie, tj. od 17,0 do 32,9 t • ha–1. W 2012 r. zawartość azotu w bulwach wahała się od 16,0 do 17,3 g • kg–1, a w łętach od 23,9 do 36,9 g • kg–1 s.m. Zawartość kadmu w bulwach wahała się od 0,13 do 0,20 mg • kg–1, a w łętach od 0,35 do 0,64 mg • kg–1 s.m. W 2012 r. plony bulw zmieniały się nieregularnie, od 25,2 do 33,9 Mg • ha–1. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że obydwa warianty nawożenia (mocznik, UREA stabil) powodowały nieregularne zmiany zawartości N i Cd w biomasie ziemniaka w zależności od roku, dawki azotu i analizowanego organu rośliny (bulwy, łęty). W obydwu latach łęty zawierały więcej N i Cd niż bulwy. Plony bulw zmieniały się nieregularnie w zależności od roku i dawki nawozów azotowych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 1; 7-14
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fertilization of garlic (Allium sativum L.) with nitrogen and sulphur
Autorzy:
Lošák, T.
Wiśniowska-Kielian, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11049149.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivation
fertilization
garlic
Allium sativum
nitrogen fertilization
sulphur fertilization
nitrate
sulphur
yield
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2006, 61; 45-50
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 49

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies