Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Weglarz, Z" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Accumulation of phenolics in Eleuthero (Eleutherococcus senticosus (Rupr. et Maxim.) Maxim.) as affected by plant development
Autorzy:
Bączek, K.
Przybył, J.L.
Kosakowska, O.
Węglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The aim of the study was to determine the effect of plant age and growth phase on the accumulation of phenolics in stem bark, leaves and underground organs of Eleuthero. Their content was assessed using validated HPLC-DAD method. In underground organs and stem bark 7 phenolics were determined, i.e. eleutherosides B and E as well as caffeic, ferulic, chlorogenic, rosmarinic and protocatechuic acids. The content of eleutherosides B was significantly higher in stem bark while eleutherosides E, in underground organs. Accumulation of these compounds was the highest in the 4-year-old plants (87.43 mg·100 g–1 DW of eleutherosides B and 85.22 mg·100 g–1 DW of eleutherosides E in underground organs; 302.21 mg·100 g–1 DW of eleutherosides B and 24.89 mg·100 g–1 DW eleutherosides E in stem bark). In these organs, among identified phenolic acids chlorogenic acid was the dominant. In the leaves 4 phenolic acids (caffeic, ferulic, chlorogenic and rosmarinic acids), as well as 2 flavonoids (rutoside and hyperoside), were identified. Flavonoids and caffeic acid occurred in higher amounts at the beginning of leaf senescence, whereas the other phenolic acids – at the full vegetation. Their content was the highest in 2-year-old plants.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 4; 89-99
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic compounds in the purple betony herb (Stachys officinalis L.) originated from cultivation
Akumulacja związków fenolowych w zielu bukwicy lekarskiej (Stachys officinalis L.) pochodzącej z uprawy
Autorzy:
Baczek, K.
Kosakowska, O.
Przybyl, J.L.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71433.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Purple betony (Stachys officinalis L., Lamiaceae) is a perennial of versatile medicinal usage. Nowadays, in Poland betony herb is collected exclusively from wild growing plants. Decreasing number of its natural sites results in lack of the herb supply and thus, in its limited usage. Objective: The aim of the study was to determine the effects of the age of plant and term of raw material harvest on its yield and quality in cultivation conditions. Methods: The observations were carried out on 2- and 3-year-old plants. During vegetation the herb was collected for four times. The raw material was subjected to chemical analysis. Tannins (as pyrogallol equivalent) were determined according to Polish Pharmacopoeia, phenolic acids and flavonoids – by HPLC. Results: The mass of herb, both in the second and third year, had increased from the beginning of vegetation up to seed setting. The highest content of tannins was found in the herb collected at the vegetative stage of plant development (2.05% in the second and 2.91% in the third year). Four phenolic acids (chlorogenic, ferulic, caffeic and rosmarinic acids) and five flavonoid compounds (orientin, luteolin-7-glucoside, apigenin-7-glucoside, apigenin-3-glucoside, apigenin) were identified in the obtained raw materials. In these groups, the dominant compounds were caffeic acid and apigenin. The highest content of caffeic acid was found at the beginning of plant vegetation, whereas apigenin – at the stage of full blooming and seed setting. Conclusion: In cultivation conditions, purple betony produces high mass of herb which may be used as a valuable raw material in herbal industry.
Wstęp: Bukwica lekarska (Stachys officinalis L., Lamiaceae) to bylina wszechstronnie wykorzystywana jako roślina lecznicza. Obecnie w Polsce ziele bukwicy zbiera się wyłącznie z roślin dziko rosnących. Malejąca liczba naturalnych stanowisk tej rośliny skutkuje brakiem surowca na rynku, a w konsekwencji jego ograniczonym stosowaniem. Cel: Celem pracy było określenie, w warunkach uprawy, wpływu wieku rośliny i terminu zbioru surowca na jego plon i jakość. Metody: Obserwacje przeprowadzono na roślinach dwu- i trzyletnich. W sezonie wegetacyjnym ziele zbierano w czterech terminach. Surowiec ten poddano analizie chemicznej. Zawartość garbników (w przeliczeniu na pirogalol) oceniono zgodnie z Farmakopeą Polską, a kwasów fenolowych i flawonoidów – przy użyciu HPLC. Wyniki: Masa ziela, zarówno w drugim, jak i trzecim roku uprawy, wzrastała od początku wegetacji do początku zawiązywania nasion. Najwyższą zawartością garbników charakteryzowało się ziele zebrane w okresie wegetatywnego rozwoju roślin (2,05% w drugim i 2,91% w trzecim roku). W pozyskanym surowcu zidentyfikowano cztery kwasy fenolowe (chlorogenowy, ferulowy, kawowy i rozmarynowy) oraz pięć związków flawonoidowych (orientynę, 7-glukozyd luteoliny, 7-glukozyd apigeniny, 3-glukozyd apigeniny, apigeninę). W tych grupach chemicznych dominowały kwas kawowy i apigenina. Najwyższą zawartość kwasu kawowego stwierdzono na początku wegetacji roślin, a apigeniny – w fazie pełni kwitnienia i na początku zawiązywania nasion. Wnioski: W warunkach uprawy bukwica lekarska wytwarza dużą masę ziela, które możne być użyte jako cenny surowiec w przemyśle zielarskim.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical variability of common skullcap (Scutellaria galericulata L.) wild growing in the area of eastern Poland
Zróżnicowanie chemiczne tarczycy pospolitej (Scutellaria galericulata l.) dzikorosnącej na terenie wschodniej Polski
Autorzy:
Kosakowska, O.
Baczek, K.
Przybyl, J.L.
Pioro-Jabrucka, E.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71958.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction. In the group of plants revealing adaptogenic activity, species belonging to Scutellaria genus are considered to be the most important ones. Common skullcap (Scutellaria galericulata L.) is less known species from this genus, growing wild in Poland in wet habitats. Its herb has been used in the past as a sedative and diuretic agent. Objective. The aim of the study was to determine the variability of common skullcap in terms of the accumulation of flavonoids in the herb. Methods. The objects of the study were 17 common skullcap populations growing wild in eastern Poland. At each natural site, the list of main flowering plant species was carried out, according to Braun-Blanquet scale of plant abundance. The total content of flavonoids was determined according to EP 8th. The analysis of flavonoids was carried out using HPLC, Shimadzu chromatograph. Results. The total content of flavonoids ranged from 0.21 to 0.50% dry matter (DM). Using HPLC, eight compounds were identified within the group, with chrysin-7-O-glucuronide (30.91–589.27 mg × 100 g-1 DM), baicalin (61.90–482.93 mg × 100 g-1 DM) and scutellarin (43.77–213.54 mg × 100 g-1 DM) as dominants. Chrysin was the compound which in the highest degree differentiated investigated populations (CV=0.77). Conclusion. Obtained results indicate that investigated common skullcap populations differed in terms of the total content of flavonoids as well as the content of indentified flavonoids in the herb. However, there was no clear relationship between geographical localization of populations and the content of identified flavonoids in raw material.
Wstęp. Wśród roślin wykazujących właściwości adaptogenne, gatunki należące do rodzaju Scutellaria uważane są za jedne z najważniejszych. Tarczyca pospolita (Scutellaria galericulata L.) jest mniej znanym gatunkiem z tego rodzaju, występującym w Polsce na siedliskach podmokłych. Ziele tej rośliny stosowano w medycynie ludowej jako środek uspokajający i moczopędny. Cel. Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania wewnątrzgatunkowego tarczycy pospolitej (Scutellaria galericulata L.) pod kątem gromadzenia się związków flawonoidowych w zielu. Metody. Obiekt badań stanowiło 17 dziko rosnących populacji występujących na terenie wschodniej Polski. Na każdym stanowisku wykonano spis florystyczny głównych roślin kwiatowych, z uwzględnieniem ich ilościowości według skali Braun-Blanqueta. Ogólną zawartość flawonoidów oznaczono według Farmakopei Europejskiej 8. Analizę HPLC flawonoidów przeprowadzono przy użyciu chromatografu firmy Shimadzu. Wyniki. Ogólna zawartość flawonoidów wahała się od 0,21 do 0,50% suchej masy (s.m.) w przeliczeniu na kwercetynę. Wśród 8 związków czynnych zidentyfikowanych przy użyciu HPLC w największej ilości występowały: 7-O glukuronid chryzyny (30,91–589,27 mg × 100 g-1 s.m.), bajkalina (61,90–482,93 mg × 100 g-1 s.m.) i skutelaryna (43,77–213,54 mg × 100 g-1 s.m.). Związkiem różnicującym badane populacje w najwyższym stopniu była chryzyna (CV=0,77). Wnioski. Otrzymane wyniki wskazują, że badane populacje tarczycy pospolitej różniły się zarówno pod względem ogólnej zawartości flawonoidów, jak i poziomu oznaczonych związków z tej grupy. Nie stwierdzono jednak wyraźnej zależności pomiędzy położeniem geograficznym badanych populacji a zawartością zidentyfikowanych związków w surowcu.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of storage and pre-sowing treatment of southern sweet-grass seeds on their germination and initial growth of seedlings
Wpływ przechowywania nasion turówki leśnej i zabiegów przedsiewnych na ich kiełkowanie i początkowy rozwój siewek
Autorzy:
Baczek, K.
Pioro-Jabrucka, E.
Pawelczak, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71854.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. et Schult., Poaceae) is a perennial tuft-grass occurring in North-Eastern part of Europe. Its leaves are collected from wild growing plants as an aromatic raw material used in alcohol industry. Due to overharvest, attempts to introduce the plant into cultivation have been undertaken. Objective: This work aims to assess the influence of southern sweetgrass seeds (spikelets) storage and pre-sowing treatment on their germination and the initial growth of seedlings. Methods: The seeds were assessed directly after harvest and after 6, 18 and 30 months of storage. The investigated parameters, i.e. 1000 seed weight, moisture content, germinability and viability of seeds (tetrazoline test) were determined according to ISTA. Results: After 30 months of storage, the germinability of seeds decreased from 42.6 (after harvest) to 4.6% but their viability remained high (70.9%). Stratification, short rinse of stratified seed in H2SO4 and application of KNO3 or GA3 had increased the seeds germination (over 70%). Conclusion: Southern sweetgrass seeds become dormant shortly after maturing. The improvement of germination requires the application of combined treatments, i.e. stratification, scarification and growth-promoting substances.
Wstęp: Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. et Schult., Poaceae) jest wieloletnią trawą kępkową występującą w północno-wschodniej Europie. Jej liście zbierane są z roślin dziko rosnących jako surowiec aromatyczny wykorzystywany w przemyśle alkoholowym. W związku z nadmiernym zbiorem tej rośliny podjęto próby wprowadzenia jej do uprawy. Cel: Celem pracy było określenie wpływu przechowywania nasion (kłosków) turówki leśnej oraz zabiegów przedsiewnych na ich kiełkowanie i początkowy rozwój siewek. Metody: Nasiona zostały ocenione bezpośrednio po ich zbiorze oraz po 6, 18 i 30 miesiącach przechowywania. Masa 1000 nasion, wilgotność nasion, zdolność kiełkowania i żywotność nasion (test tetrazolinowy) zostały określone wg przepisów ISTA. Stratyfikacja, skaryfikacja, uwodnienie oraz substancje wzrostowe (KNO3 and GA3 ) zostały zastosowane w celu poprawy kiełkowania nasion. Wyniki: Po 30 miesiącach przechowywania zdolność kiełkowania nasion zmalała z 42,6 (po zbiorze) do 4,6%, z tym, że ich żywotność pozostała na wysokim poziomie (70,9%). Stratyfikacja, krótkie płukanie nasion w roztworze H2 SO4 oraz zastosowanie KNO3 lub GA3 zwiększało istotnie zdolność kiełkowania nasion (do ponad 70%). Wnioski: Nasiona turówki leśnej po dojrzeniu szybko wchodzą w okres spoczynku. Poprawa ich kiełkowania wymaga zastosowania zabiegów łączonych tj. stratyfikacji, skaryfikacji oraz substancji wzrostowych.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro propagation of bastard balm (Melittis melissophyllum L.)
Rozmnażanie miodownika melisowatego (Melittis melissophyllum L.) w kulturach in vitro
Autorzy:
Baczek, K.
Szymborska-Sandhu, I.
Pawelczak, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71751.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
An efficient method for in vitro propagation of bastard balm by enhanced axillary shoot branching has been developed. The material to establish in vitro culture was shoot tips collected from three-year-old plants in May. The shoots obtained from initial explants were placed on MS/B5 medium containing 0.1, 0.5 or 1.0 mg/l BA with 0.01 mg/l NAA or without the auxin. The highest number of shoots per explant was obtained on the medium with 1.0 mg/l BA (3.9 shoots per explant). For the rooting of shoots ½ MS/B5 with IBA (0.25, 0.50 and 1.0 mg/l) medium was used. The medium without plant growth regulators served as a control. The best root regeneration was observed on the medium without IBA (87.1% of cuttings rooted). IBA used in the medium for shoot rooting affected the morphological traits of obtained microcuttings but not affected their weight. Irrespective of auxin concentration in this medium, obtained microcuttings acclimated in ex vitro conditions very well.
Opracowano metodę szybkiego rozmnażania miodownika melisowatego w kulturach in vitro na drodze stymulacji tworzenia pędów bocznych. Materiałem do inicjacji kultury in vitro były wierzchołki pędów pobierane z roślin 3-letnich w maju i odkażane 0,2% roztworem sublimatu. Otrzymane z eksplantatów inicjalnych pędy wykładano na pożywkę MS/B5 zawierającą 0,1; 0,5 lub 1,0 mg/l BA z dodatkiem 0,01 mg/l NAA lub bez dodatku auksyny. Najwięcej pędów bocznych otrzymano na pożywce zawierającej 1,0 mg/l BA (3,9 pędów na eksplantat). Do ukorzeniania pędów zastosowano pożywkę ½ MS/B5 z dodatkiem IBA (0,25; 0,50 i 1,0 mg/l). Kontrolę stanowiła pożywka bez regulatorów wzrostu. Najwięcej ukorzenionych mikrosadzonek obserwowano na pożywce bez dodatku IBA (87,1%). IBA zastosowane w pożywce do ukorzeniania pędów wpłynęło na cechy morfologiczne uzyskanych mikrosadzonek, ale nie wpłynęło na ich masę. Niezależnie od stężenia IBA w tej pożywce mikrosadzonki dobrze adaptowały się do warunków ex vitro.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of yarrow (Achillea millefolium L. s.l.) in respect of developmental and chemical traits
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwawnika (Achillea millefolium L. s.l.) pod kątem cech rozwojowych i chemicznych
Autorzy:
Baczek, K.
Kosakowska, O.
Przybyl, J.L.
Kuzma, P.
Ejdys, M.
Obiedzinski, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72147.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
The aim of study was to determine the variability of 20 yarrow populations introduced into ex situ conditions, in respect of selected developmental traits as well as content and composition of biologically active compounds (essential oil, tannins, flavonoids and phenolic acids). Field experiment was established at the Experimental Station, Department of Vegetable and Medicinal Plants. Morphological observations and harvest of raw material were carried out in the second year of plant vegetation, at the beginning of blooming. Investigated populations differed significantly in respect of developmental features as well as content and composition of identified compounds. The highest differences among the populations concerned fresh mass of herb (0.46–1.79 kg per plant), number of shoots per m2 (64–243) and length of the longest internode (42–158 mm). Total content of essential oil ranged from 0.10 to 1.00%. Among 24 identified compounds β-pinene, 1,8-cineole, terpinene-4-ol, nerolidol and chamazulene were the dominants. According to content of these compounds, three chemotypes were distinguished within investigated populations, i.e.: β-pinene, β-pinene + chamazulene and 1,8-cineole type. Content of tannins ranged from 0.38 to 0.90%. Four flavonoids were identified and apigenin 7-glucoside was present in the highest amount (from 9.87 to 475.21 mg × 100 g-1), while the highest differences between populations concerned the content of luteolin-3’,7-diglucoside. Within phenolic acids, three compounds (caffeic acid derivatives) were identified. Rosmarinic acid was the dominant one (75.64–660.54 mg × 100 g-1), while cichoric acid differentiated investigated populations the most.
Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania 20 populacji krwawnika rosnących w warunkach ex situ, pod kątem wybranych cech rozwojowych oraz zawartości i składu chemicznego związków biologicznie czynnych (olejku eterycznego, garbników, flawonoidów i kwasów fenolowych). Eksperyment założono na polu doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Obserwacje morfologiczne oraz zbiór surowca przeprowadzono w drugim roku wegetacji roślin, na początku kwitnienia. Badane populacje różniły się istotnie pod względem cech rozwojowych oraz zawartości i składu analizowanych związków aktywnych. Cechami najbardziej różnicującymi populacje były: świeża masa ziela (0,46–1,79 kg z rośliny), liczba pędów na m2 (64–243) oraz długość najdłuższego międzywęźla (42–158 mm). Zawartość olejku eterycznego wahała się od 0,10 do 1,00%. Spośród 24 zidentyfikowanych związków β-pinen, 1,8-cineol, terpinen-4-ol, nerolidol i chamazulen były dominujące. Biorąc pod uwagę te składniki, wśród badanych populacji wyróżniono 3 następujące chemotypy: β-pinen, β-pinen + chamazulen i 1,8-cineol. Zawartość garbników wynosiła od 0,38 do 0,90%. W obrębie flawonoidów zidentyfikowano 4 związki, przy czym w największej ilości obecny był 7-glukozyd apigeniny (9,87–475,21 mg × 100 g-1), podczas gdy związkiem najbardziej różnicującym populacje był 3’,7-diglukozyd luteoliny. Wśród kwasów fenolowych zidentyfikowano 3 związki, tj. pochodne kwasu kawowego. Dominował tu kwas rozmarynowy (75,64–660,54 mg × 100 g-1), a kwas cykoriowy różnicował populacje w najwyższym stopniu.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability of southern sweet-grass (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) wild growing populations occurring in eastern Poland
Zróżnicowanie dziko rosnących populacji turówki leśnej (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) występujących we wschodniej Polsce
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Ejdys, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass is a perennial grass distributed through north-eastern Europe. In Poland, this rare, partially protected plant grows wild in well-lit coniferous or mixed forests. Its leaves, rich in coumarin compounds, are used for aromatization of alcohols. Taking into account high demand on this raw material and decrease in the number of southern sweetgrass populations it is recommended to introduce the plant into cultivation systems. In this study 12 populations of southern sweet-grass were selected and assessed in terms of their cultivation usefulness. The presence of associated plant species growing on its natural sites was investigated as well as light irradiance on those stands. The species was found in 3 types of forest communities. Air dry mass of leaves per plant varied in analyzed populations from 1.73 to 11.07 g. They were significantly diversified in the total content of coumarins (0.36–0.96%), flavonoids (0.09–0.26%) and polyphenolic acids (0.13–0.29%). The diversity concerning the content of coumarin, a quality indicator of leaves, was even higher. The content of this compound varied from 52.03 to 275.74 mg/100 g d. m. Among the analyzed populations, the most interesting seem to be population No. 12 (Jedwabno) and population No. 10 (Ruciane) characterized with relatively high mass of leaves and the highest content of the identified active compounds, including coumarin.
Turówka leśna to wieloletnia trawa kępkowa występująca w północno-wschodniej Europie. W Polsce jest to roślina rzadka, objęta częściową ochroną prawną, rosnąca w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jej liście, bogate w zwiazki kumarynowe, wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi. W związku z dużym zapotrzebowaniem na ten surowiec oraz zanikaniem populacji turówki leśnej na stanowiskach naturalnych wskazane jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy wytypowano do badań 12 populacji turówki leśnej i oceniono je pod kątem przydatności do uprawy. Określono skład gatunkowy roślin towarzyszących turówce oraz intensywność nasłonecznienia na zajmowanych stanowiskach. Gatunek ten zidentyfikowano w trzech typach zbiorowisk leśnych. Powietrznie sucha masa liści w przeliczeniu na roślinę wahała się u badanych populacji od 1,73 do 11,07 g. Były one wyraźnie zróżnicowane pod względem ogólnej zawartości zidentyfikowanych grup związków czynnych, tj. kumaryn (0,36–0,96%), flawonoidów (0,09–0,26%) i kwasów polifenolowych (0,13–0,29%). Zróżnicowanie dotyczące zawartości kumaryny, będącej wskaźnikiem jakości surowca, było jeszcze wyższe. Zawartość tego związku wahała się od 52,03 do 275,74 mg/100 g s.m. Spośród badanych populacji najbardziej interesujące pod względem cech jakościowych wydają się być populacja nr 12 (Jedwabno) i populacja nr 10 (Ruciane), charakteryzujące się relatywnie wysoką masą liści jak i najwyższą zawartością zidentyfikowanych związków czynnych, w tym kumaryny.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional traits of selected clones of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. and Schult.)
Cechy użytkowe wybranych klonów turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./Roem. and Schult.)
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Ejdys, M.
Geszprych, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72542.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), commonly known as a bison grass, is a perennial tuft grass rarely occurring in mixed forests in Eastern and Northern Europe. The raw material collected from this plant are leaves rich in coumarin compounds (especially coumarin) responsible for sweet, specific aroma of these organs. In Poland, southern sweet-grass leaves are used mainly for alcohol products aromatisation. Growing demand for the raw material results in uncontrolled and excessive collecting of this plant. The best way to solve this problem is to introduce this plant into cultivation. Since southern sweet-grass is allogamous and heterozigotic, strong intraspecific variability of the species is observed. Fourteen clones of selected individuals from one population of southern sweet-grass naturally occurring in East Poland were compared in respect of morphological traits as well as accumulation of biologically active compounds. The clones differed significantly in the weight of leaves (3.76–22.59 g of air-dry weight per plant). The total coumarin content (determined by a spectrophotometric method) in this raw material for investigated clones ranged from 1.49 to 1.94%, flavonoids – from 0.25 to 0.55%, and phenolic acids – from 0.20 to 0.42%. Three coumarin compounds were identified by HPLC, namely coumarin, 3,4-dihydrocoumarin, and o-coumaric acid. The content of coumarin ranged from 84.00 to 310.85, 3,4-dihydrocoumarin: from 17.80 to 168.45, and o-coumaric acid: from 37.50 to 70.00 mg · 100 g-1 dry matter.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), potocznie nazywana żubrówką, jest wieloletnią trawą kępkową występującą rzadko na stanowiskach naturalnych w Europie Północnej i Wschodniej. Rośnie ona na brzegach lasów liściastych i mieszanych. Surowcem pozyskiwanym z tej rośliny (wyłącznie ze stanowisk naturalnych) są liście bogate w związki kumarynowe, a w szczególności w kumarynę, odpowiedzialną za specyficzny słodkawy aromat liści. W Polsce surowiec ten wykorzystywany jest głównie do aromatyzowania napoi alkoholowych. W ostatnich latach obserwuje się rosnący popyt na ten surowiec, co skutkuje niekontrolowanym i nadmiernym jego pozyskiwaniem. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobieżenia temu zagrożeniu wydaje się być wprowadzenie turówki leśnej do uprawy. Jest to roślina obcopylna i heterozygotyczna, u której obserwuje się wyraźne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe. W niniejszej pracy przeprowadzono charakterystykę morfologiczną i chemiczną czternastu klonów tej rośliny uzyskanych z wybranych pojedynków z populacji turówki leśnej rosnącej we Wschodniej Polsce. Badane klony różniły się istotnie masą liści (od 3,76 to 22,59 g suchej masy na roślinę). Ogólna zawartość kumaryn w tym surowcu wahała się od 1,49 do 1,94%, flawonidów – od 0,25 do 0,55% i kwasów fenolowych – od 0,20 do 0,42%. Trzy związki kumarynowe zostały zidentyfikowane w liściach badanych klonów przy użyciu HPLC, tj. kumaryna, 3,4-dihydrokumaryna i kwas o-kumarowy. Zawartość kumaryny wahała się od 84,00 do 310,85, 3,4-dihydrokumaryny: od 17,80 do 168,45, a kwasu o-kumarowego: od 37,50 do 70,00 mg · 100 g-1 suchej masy.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Setting of southern sweet-grass plantation with stem cuttings obtained by division of maternal plants
Zakładanie plantacji turówki leśnej z sadzonek pędowych uzyskanych przez podział roślin matecznych
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Mosakowska, K.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72462.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) is a perennial, wild growing tuft grass occurring in North-East Poland, Belarus and Finland. In Poland the species is under the partial legal protection. The raw material harvested from this plant are leaves rich in coumarins, mainly in coumarin responsible for specific sweet aroma of leaves. They are used mostly for the aromatization of alcohol and tobacco products. Due to high demand for the raw material and decrease in the natural resources of the species, it is advisable to introduce the plant into cultivation. In the presented study vegetative planting stock (1-, 2-, and 4-stem cuttings) were used to set the plantation of southern sweet-grass. The influence of the planting stock type on the mass of leaves and their quality in the first and second year of plant vegetation as well as the mass of seeds from two-year-old plants were investigated. The highest number of well rooted plants was obtained from 4-stem cuttings (74.07%) and the least – from 1-stem cuttings (47.53%). Both, on one- and two-year-old plantations the plants from 4-stem cuttings were characterized by the highest mass of leaves (7.73 and 24.65 g × plant-1, respectively). The plants were also characterized by the highest number of generative shoots (40.71 pcs. × plant-1) and mass of seeds (4.62 g × plant-1). The total contents of coumarins and phenolic acids did not depend on the type of planting stock. The contents of these compounds was higher in two-year-old plants than in one-year-old ones, whereas the content of flavonoids was higher in one-year-old plants.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) jest wieloletnią, dziko rosnącą trawą kępkową występującą na terenie północno-wschodniej Polski, na Białorusi i w Finlandii. W Polsce jest to gatunek objęty częściową ochroną prawną. Częścią użytkową u tej rośliny są liście bogate w związki kumarynowe, a przede wszystkim w kumarynę, odpowiedzialną za słodki, specyficzny zapach surowca. Liście turówki leśnej wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi i tytoniu. Ze względu na duże zapotrzebowanie na surowiec oraz na kurczące się zasoby naturalne tej rośliny celowe jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy oceniono przydatność sadzonek wegetatywnych (jedno, dwu i czteropędowych) do zakładania plantacji turówki leśnej. Określono wpływ tych sadzonek na przyrost masy liści i ich jakość w pierwszym i drugim roku wegetacji roślin oraz masę nasion uzyskanych z roślin dwuletnich. Najwięcej ukorzenionych roślin uzyskano z sadzonek czteropędowych (74,07%), a najmniej z sadzonek jednopędowych (47,53%). Zarówno na plantacji jedno- jak i dwuletniej rośliny uzyskane z sadzonek czteropędowych wytworzyły najwyższą masę liści (odpowiednio: 7,73 i 24,65 g × roślina-1). Rośliny te charakteryzowały się także najwyższą liczbą pędów generatywnych (40,71 szt. × roślina-1) i najwyższą masą nasion (4,62 g × roślina-1). Ogólna zawartość kumaryn i kwasów polifenolowych nie zależała od użytego materiału sadzonkowego. Zawartość tych grup związków była wyższa u roślin dwuletnich niż jednorocznych, natomiast ogólna zawartość flawonoidów była wyższa u roślin jednorocznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanika kruchego pękania ceramiki korundowej wzmocnionej płatkami grafenowymi
Fracture mechanics of graphene flake-reinforced alumina ceramics
Autorzy:
Boniecki, M
Librant, Z.
Wajler, A.
Węglarz, H.
Wesołowski, W.
Koziński, R.
Librant, K.
Piątkowska, A.
Romaniec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/192016.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych
Tematy:
grafen
Al2O3
kompozyt korundowo-grafenowy
granulacja
właściwości mechaniczne
graphene
alumina-graphene composite
granulation
mechanical properties
Opis:
W pracy przedstawiono rezultaty badań nad wytworzeniem kompozytów ceramiki korundowo - grafenowej. Do otrzymania próbek użyto submikronowy proszek Al2O3 o czystości 99,99 % firmy Taimei oraz tlenek grafenu otrzymany w Zakładzie Technologii Chemicznych ITME. Kompozyty wykonano na bazie wodnej mieszaniny obu składników stosując metodę granulacji kriogenicznej. Wykonano kompozyty o zawartości ok.: 0,02, 0,05 i 0,29 % objętości grafenu. Spektroskopia Ramana potwierdziła obecność grafenu w otrzymanych kompozytach. W pracy przeprowadzono badania wpływu udziału grafenu na mikrostrukturę oraz właściwości mechaniczne wytworzonych kompozytów. Stwierdzono, że w funkcji zawartości grafenu zwiększa się porowatość otrzymanych próbek oraz jednocześnie zmniejsza się wielkość ziaren korundowych. Powoduje to zmniejszanie się twardości Vickersa i modułu Younga. Wytrzymałość na zginanie osiąga maksimum równe 295 ± 32 MPa dla zawartości grafenu 0,02 % objętości, a następnie maleje dla większych zawartości grafenu do wartości ~ 230 MPa odpowiadającej ceramice korundowej. Odporność na pękanie mierzona metodą zginania trójpunktowego belek z karbem wynosi około 3,9 MPam1/2 . Zdjęcia przełamów oraz pęknięć wokół odcisków Vickersa pokazują obecność mostków grafenowych na granicach ziaren co może powodować obserwowany wzrost wytrzymałości kompozytu w porównaniu z czystą ceramiką korundową.
The aim of this study was the preparation of alumina-graphene composites using commercial submicron Al2O3 powder (by Taimei, with a purity of 99.99 %) and graphene oxide fabricated at the Department of Chemical Technology of ITME. In order to obtain a uniform powder mixture containing graphene vol % of 0.02, 0.05 and 0.29 the aqueous suspensions were produced by freeze granulation. Raman spectroscopy confirmed the presence of graphene in the resultant composites. The influence of the graphene content on the microstructure and mechanical properties of the composites was analyzed. It was found that the porosity level increases and the grain size of the composites decreases when the graphene content rises. As a result, both Vickers hardness and Young’s modulus are decreased. Bending strength reaches its maximum level of 295 ± 32 MPa for the graphene content of 0.02 vol % and next decreases to about 230 MPa, which corresponds to the value obtained for pure alumina. Fracture toughness measured using a three point bending test for notched beams is around 3.9 MPam1/2 . SEM pictures of the broken samples and Vickers cracks indicate the presence of graphene bridges at grain boundaries, which is likely to increase the strength of the composite when compared with that of pure corundum ceramics.
Źródło:
Materiały Elektroniczne; 2013, T. 41, nr 4, 4; 3-9
0209-0058
Pojawia się w:
Materiały Elektroniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic compounds in underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
Gromadzenie się związków fenolowych w organach podziemnych wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
Autorzy:
Capecka, E.
Geszprych, A.
Przybył, J.L.
Kunicki, E.
Binder, A.
Bączek, K.
Węglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542379.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Herb and underground organs of dropwort have been used as medicinal raw materials. Decrease of natural resources of this species results in the necessity to introduce it into cultivation. In this study accumulation of biomass and phenolic compounds in underground organs of cultivated dropwort during two years of plant vegetation was evaluated. Underground organs were harvested at the end of the first year of plant vegetation and in the second year: at the beginning of vegetation, at the stage of blooming, and at the end of vegetation. Phenolics were determined by HPLC. At the end of the second year the weight of air-dry rhizomes with tuberous roots reached 188.3 g per plant and it was almost five times higher than in the first year. Underground organs of dropwort appeared to be a rich source of flavan-3-ols and gallic acid. There was no clear relation between the stage of plant development and accumulation of phenolics in these organs.
Ziele i organy podziemne wiązówki bulwkowej stosowane są jako surowce lecznicze. Zmniejszenie zasobów naturalnych tego gatunku skłania do wprowadzenia go do uprawy. W pracy badano – w warunkach uprawy – przyrost masy organów podziemnych i gromadzenie się w nich związków fenolowych w ciągu dwóch lat wegetacji roślin. Organy podziemne zbierano pod koniec pierwszego roku oraz w drugim roku: na początku wegetacji, w fazie kwitnienia i pod koniec wegetacji. Związki fenolowe oznaczano metodą HPLC. Pod koniec drugiego roku wegetacji masa organów podziemnych wynosiła 188,3 g na roślinę i była prawie pięciokrotnie wyższa niż w pierwszym roku. Organy podziemne wiązówki bulwkowej okazały się bogatym źródłem flawan-3-oli i kwasu galusowego. Nie stwierdzono wyraźnej zależności pomiędzy fazą rozwoju roślin a zawartością związków fenolowych w organach podziemnych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 4; 101-109
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of great burnet (Sanguisorba officinalis L.) in respect of sterols content
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwiściągu lekarskiego (Sanguisorba officinalis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
Autorzy:
Mirgos, M.
Przybyszewska, E.
Capecka, E.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71356.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
intraspecific variability
great burnet
Sanguisorba officinalis
Rosaceae
sterol content
sterol
plant population
wild plant
herb
Opis:
The content and composition of sterol compounds in wild growing great burnet (Sanguisorba officinalis L.) populations were determined. The herb and underground organs of this plant were collected from 10 natural sites in Poland. The HPLC analysis revealed the presence of 5 sterol compounds, namely β-sitosterol, β-sitosterol D-glucoside, campesterol, brassicasterol and stigmasterol in these raw materials. Among them, β-sitosterol Dglucoside was dominant one. The herb was richer in sterol compounds than underground organs. There were significant differences between the content of above mentioned compounds in these populations.
Badano skład i zawartość związków sterolowych w dziko rosnących populacjach krwiściągu lekarskiego. Ziele i organy podziemne zbierane były z roślin występujących na 10 stanowiskach naturalnych zlokalizowanych na terenie Polski. Analiza chromatograficzna wykazała obecność pięciu związków sterolowych w tych surowcach, a mianowicie β-sitosterolu, D-glukozydu β-sitosterolu, kampesterolu, brassikasterolu i stigmasterolu. Spośród nich D-glukozyd β-sitosterolu był związkiem dominującym, przy czym ziele okazało się bogatsze we wszystkie zidentyfikowane związki w porównaniu z organami podziemnymi. Stwierdzono istotne różnice pomiędzy populacjami odnośnie zawartości wyżej wymienionych związków sterolowych.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Następczy wpływ wybranych biopreparatów stosowanych w uprawach roślin przyprawowych na zawartość związków biologicznie czynnych w nasionach
The consequent influence of selected biopreparations used in spice crops on the content of biologically active compounds in the seeds
Autorzy:
Janas, R.
Węglarz, Z.
Bączek, K.
Kosakowska, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335697.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
rośliny przyprawowe
nasiona
biopreparat
liście
koper ogrodowy
koper włoski
kolendra siewna
badania
condiment plants
spice crops
seeds
biopreparations
leaves
Anethum graveolens
Foeniculum capillaceum
Coriandrum sativum
experimentation
Opis:
Celem pracy była ocena następczego wpływu preparatów biologicznych stosowanych w uprawach nasiennych wybranych gatunków roślin przyprawowych na skład i zawartość substancji bioaktywnych w nasionach. Doświadczenia prowadzono na polu doświadczalnym Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach i w laboratorium Pracowni Nasiennictwa oraz w Laboratorium Nowych Technologii Wytwarzania Produktów Zielarskich i Oceny ich Jakości Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych SGGW w Warszawie. Aplikacja dolistna biostymulatorów Tytanit i Biojodis w uprawach nasiennych roślin przyprawowych z rodziny Apiaceae: kopru ogrodowego (Anethum graveolens), kopru włoskiego (Foeniculum capillaceum L); i kolendry siewnej (Coriandrum sativum L.); oraz Brassicaceae - rokietta siewna (Eruca sativa Mill.) u większości gatunków pozytywnie wpływała na skład i zawartość związków biologicznie czynnych w otrzymanych nasionach.
The aim of the study was to evaluate the consequent influence of biopreparations used in seed crops of selected spices on the composition and content of biologically active compounds in the seeds. The experiments were conducted in the experimental field and in the Seed Laboratory of Research Institute of Horticulture in Skierniewice as well as in New Manufacturing Technology Laboratory of Medical Products and Evaluation of Their Quality, in Department of Vegetable and Medicinal Plants, SGGW in Warsaw. Foliar application of Tytanit and Biojodis biostimulators in the seed crops of spices plants of Apiaceae (dill, fennel, coriander) and Brassicaceae (garden rocket Eruca sativa Mill.) in most species positively influenced the composition and content of biologically active compounds of derived seeds. The preparations also induced the resistance of plants to diseases and adverse growing conditions and stimulated their growth and development, resulting in accelerated flowering of the plants and forming the seeds.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2012, 57, 3; 167-171
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal variation of phenolics content in above- and underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
Sezonowe zmiany zawartości związków fenolowych w nadziemnych i podziemnych organach wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
Autorzy:
Baczek, K.
Cygan, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72484.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
seasonal variation
phenolics content
plant organ
underground organ
raw material
plant development
dropwort
fern-leaf dropwort zob.dropwort
perennial herb
herb
Rosaceae
Filipendula vulgaris
chemical composition
medicinal plant
Opis:
The content and chemical composition of phenolic compounds in above- and underground organs of dropwort during second year of plant vegetation were studied. Five flavonoids (hyperosid, astragalin, spireaoside, kaempferol, quercetin), 2 catechin derivatives ((+)-catechin, (-)-epigallocatechin), and 7 polyphenolic acids (ellagic, gallic, syringic, salicylic, chlorogenic, caffeic and rosmarinic) were identified in aboveground organs. Their content, both in flowers and leaves, was significantly higher at the beginning of flowering as compared with full flowering stage. In underground organs (+)-catechin and its derivatives ((-)-epigallocatechin, (-)-epigallocatechin gallate, (-)-epicatechin) as well as 2 polyphenolic acids (ellagic and gallic) were identified. Their content was not closely related to the stage of plant development.
Badano zawartość i skład chemiczny związków fenolowych w organach nadziemnych i podziemnych wiązówki bulwkowej w drugim roku uprawy. Pięć flawonoidów (hiperozyd, astragalina, spireozyd, kemferol i kwercetyna), 2 związki katechinowe ((-)-epigalokatechina i (+)-katechina) oraz 7 kwasów polifenolowych (elagowy, galusowy, syryngowy, salicylowy, chlorogenowy, kawowy i rozmarynowy) zidentyfikowano w organach nadziemnych. Zawartość tych związków zarówno w kwiatostanach, jak i w liściach była istotnie wyższa na początku kwitnienia niż podczas pełni kwitnienia roślin. W organach podziemnych zidentyfikowano natomiast (+)-katechinę i jej pochodne ((-)-epigalokatechinę, (-)-galusan epigalokatechiny i (-)-epikatechinę) oraz dwa kwasy fenolowe (galusowy i elagowy). Zawartość tych związków nie była ściśle związana z fazą rozwojową roślin.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic and sterol compounds in Euphorbia hirta (L.)
Gromadzenie się związków fenolowych i steroli w wilczomleczu owłosionym (Euphorbia hirta L.)
Autorzy:
Pioro-Jabrucka, E.
Pawelczak, A.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71682.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
phenolic compound
sterol
accumulation
Euphorbia hirta
medicinal plant
seed
herb
callus
flavonoids
Opis:
Euphorbia hirta is an annual plant grownig commonly in the tropical and subtropical regions of Asia, Africa as well as Central and South America. Extracts from herb reveal diastolic, anti-inflammatory, diuretic and anthelminthic effects. Biologically active compounds of this plant are sterols, saponins, flavonoids and phenolic acids. The results of this study indicate that obtaining relatively high yield of herb and well germinating seeds which retain their germinability after two years of storage is possible in Poladn. Chemical analysis of the herb and callus obtained in vitro has shown that these raw materials accumulate phenolic compounds and sterols in high quantities.
Wilczomlecz owłosiony jest jednoroczną rośliną dość powszechnie występującą w tropikalnej strefie Azji, Afryki oraz Ameryki Środkowej i Południowej. Wyciągi z ziela wykazują działanie rozkurczowe, przeciwzapalne i diuretyczne. Substancje biologicznie aktywne występujące w tej roślinie to sterole, saponiny, flawonoidy i kwasy fenolowe. Przedstawione w tej pracy wyniki wskazują na możliwość uprawy wilczomlecza owłosionego w Polsce i uzyskania względnie wysokiej masy surowca. Roślina ta wydaje w Polsce dobrze kiełkujące nasiona, które po dwóch latach przechowywania nie tracą zdolności kiełkowania. Analiza chemiczna ziela oraz uzyskanego in vitro kalusa wykazała, że w surowcach tych w istotnych ilościach gromadzą się zarówno związki fenolowe, jak i sterole.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies