Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Trofimov, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Prodykcja pasz - istotny czynnik bezpieczeństwa żywnościowego Rosji
    Feed production - an important factor of Russian food security
    Autorzy:
    KosaÎapov, V. M.
    Trofimov, I. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339506.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    baza paszowa
    ekosystemy paszowe
    produkcja pasz
    feed base
    feed production
    fodder ecosystems
    Opis:
    Rolnictwo stanowi podstawę systemu żywnościowego bezpieczeństwa Rosji, bazującego na zrównoważonym rozwoju produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz technologii uprawy, kształtowaniu struktury zasiewów, płodozmianów i krajobrazów rolniczych, czyli całego agroprodukcyjnego kompleksu. Produkcja pasz łączy w jeden system wszystkie gałęzie rolnictwa, zapewnia efektywne zarządzanie użytkami i krajobrazami rolniczymi, racjonalne użytkowanie zasobów przyrody i podtrzymywanie równowagi w rozwoju poszczególnych kierunków produkcji rolnej.
    The basis of food security of Russia lies in agriculture, in the balanced development of plant and animal production, cultivation technology, crop pattern, crop rotation i.e. in the whole agro-productive complex. Fodder production combines all branches of agriculture into a single system, provides effective management of agricultural lands and landscapes, rational environmental management and sustains equilibrium between particular sectors of agricultural production.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2011, 11, 3; 93-97
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Endocranial cast of the Cretaceous eutherian mammal Barunlestes
    Odlew jamy czaszki kredowego ssaka łożyskowego Barunlestes
    Autorzy:
    Kielan-Jaworowska, Z.
    Trofimov, B.A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20810.pdf
    Data publikacji:
    1986
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    An endocranial cast of the Late Cretaceous (?Middle Campanian) zalambdalestid Barunlestes butleri from the Gobi Desert in Mongolia is described and figured. The brain that produced this endocast had large, roughly pear-shaped olfactory bulbs; relatively wide lissencephalic cerebral hemispheres, strongly diverging posteriorly; the midbrain consisting of one pair of large colliculi extensively exposed on the dorsal side; relatively short and wide cerebellum. The rhinal fissure cannot be discerned with any certainty but the expansion of cerebral hemispheres suggests that the neocortex was possibly developed in this and other Cretaceous eutherian mammals.
    W pracy opisano odlew jamy czaszki ssaka łożyskowego Barunlestes butleri, z późnej kredy Mongolii. Jak można sądzić na podstawie odlewu, mózg tego ssaka miał gładką korę, duże, gruszkowatego kształtu opuszki węchowe, półkule mózgowe stosunkowo duże, w części tylnej silnie rozchodzące się na boki, śródmózgowie szeroko odsłonięte na stronie grzbietowej, stosunkowo krótki i szeroki móżdżek. Bruzda węchowa nie zachowała się na opisywanym odlewie, jednakże kształt półkul mózgowych wskazuje, że kora nowa była już u tego ssaka zapewne rozwinięta. Praca była częściowo finansowana przez Polską Akademię Nauk w ramach problemu Mr II. 6 i w ramach umowy o współpracy między Polską Akademią Nauk a Akademią Nauk ZSRR.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1986, 31, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new occurrence of Late Cretaceous eutherian mammal Zalambdalestes
    Nowe miejsce występowania póżno-kredowego ssaka łozyskowego Zalambdalestes
    Autorzy:
    Kielan-Jaworowska, Z.
    Trofimov, B.A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21422.pdf
    Data publikacji:
    1981
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1981, 26, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cranial morphology of the Cretaceous eutherian mammal Barunlestes
    Morfologia czaszki kredowego łożyskowego ssaka Barunlestes
    Autorzy:
    Kielan-Jaworowska, Z.
    Trofimov, B.A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21815.pdf
    Data publikacji:
    1980
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Skull and lower jaw of Late Cretaceous (?middle Campanian) eutherian zalambdalestid genus Barunlestes from the Gobi Desert in Mongolia is described and figured. It is characterized by: maxilla extending backwards along the choanae, the presphenoid with a prominent median process, very large pterygoid process of basisphenoid, a fissura Glaseri, postglenoid process extending only opposite the medial part of glenoid fossa, large promontorium, foramen arteriae stapediae, sulcus arteriae stapediae, no sulcus arteriae promontorii. Large promontoria and large olfactory bulbs indicate strong development of auditory and olfactory senses in Barunlestes. Basicranial structure of Barunlestes supports Presley's (1979) idea that the primitive mammalian morphotype with two vessels (medial internal carotid and promontory), should be revised.
    W pracy opisano czaszkę górno-kredowego ssaka łożyskowego Barunlestes butleri Kielan-Jaworowska 1975, należącego do rodziny Zalambdalestidae. Okazy B. butleri pochodzą z formacji Barun Gojot, która jest przypuszczalnie wieku środkowo-kampańskiego, z miejscowości Nemegt i Chulsan w Dolinie Nemegetańskiej, oraz z czerwonych warstw Chermin Caw, które są tego samego wieku co formacja Nemegt, z miejscowości Chermin Caw na pustyni Gobi w Mongolii. B. butleri różni się od Zalambdalestes lechei Gregory and Simpson 1926, który należy do tej samej rodziny brakiem P¹ i P₂ oraz krótszą i bardziej masywną czaszką i żuchwą. Zęby trzonowe B. butleri i Z. lechei są nie do odróżnienia. Czaszka Barunlestes charakteryzuje się następującymi cechami: bardzo duże płaty węchowe mózgu, obecność wyrostka kości szczękowej, skierowanego ku tyłowi wzdłuż nozdrzy wewnętrznych, równolegle do kości podniebiennej, obecność na kości przedklinowej dużego wyrostka, skierowanego dobrzusznie, występowanie dużych wyrostków skrzydłowatych kości przedklinowej, obecność szczeliny Glazera, bardzo duże promontorium, krótki wyrostek zapanewkowy, rozciągający się tylko na przeciw środkowej części dołu żuchwowego, brak wyrostka przypotylicznego, obecność szczeliny klinowo-oczodołowej, otworu okrągłego, otworu owalnego, otworu dla arteria carotis interna oraz otworu dla dolnego odgałęzienia arteria stapedia, obecność na promontorium sulcus arteriae stapediae oraz brak sulcus arteriae promontorii, zagięcie wyrostka kątowego żuchwy dośrodkowo. Brak sulcus arteriae promontorii u Barunlestes (nie występującego również u kredowych ssaków łożyskowych Kennalestes i Asioryctes) potwierdza pogląd Presley’a (1979) oparty na danych embriologicznych, że należy poddać rewizji moriotyp uznany powszechnie w literaturze paleontologicznej za prymitywny dla ssaków, w którym występują dwa niezależne naczynia krwionośne: arteria carotis interna i arteria promontorii. Brak arteria promontorii u Kennalestes, Asioryctes i Barunlestes wskazuje że u prymitywnych ssaków łożyskowych występowała tylko arteria carotis interna, która, jak sugeruje Presley (1979) mogła w ewolucji różnych grup ssaków przemieszczać się ku bokowi i biec przez środek lub z boku promontorium. Duże rozmiary płatów węchowych mózgu i duże promontorium sugerują, że zmysły węchu i słuchu były u Barunlestes silnie rozwinięte. Praca była częściowo wykonana w ramach problemu MR II/6 finansowanego przez Polską Akademię Nauk i w ramach umowy o współpracy między PAN i AN ZSRR, temat 30.1.
    В статье описан череп верхнемелового плацентарного млекопитающего сем. Zalambdalestidae — Barunlestes butleri Kielan-Jaworowska 1975. Образцы происходят из свиты Барун-Гойот (?средний кампан) местонахождений Нэмэгт и Хульсан в Нэмэгетинской котловине, а также из красной толщи Хермин-цав, имеющей тот же возраст. В. butleri отличается от Zalambdalestes lechei Gregory et Simpson 1926 отсутствием P¹ и P₂, а также более коротким и массивным черепом и нижней челюстью. Коренные зубы В. butleri и Z. lechei не отличаются. Череп В. butleri характеризуется следующими чертами: очень большие обонятельные доли мозга; наличие максилярного отростка, направленного назад вдоль внутренних ноздрей параллельно нёбу; присутствие на пресфеноиде длинного выроста, направленного вентрально; наличие больших крыловидных отростков пресфеноида; щели Глазера; очень крупного промонториума; короткий заднесочленовный отросток, простирающийся до уровня средней части гленоидной ямы; отсутствие предтеменного отростка; наличие сфеноорбитальной щели; округлого и овального отверстий, а также отверстия для внутренней сонной артерии и отверстия для нижней ветви артериа стапедиа; присутствие на промонториум борозды для артериа стапедия, а также отсутствие борозды артериа промонториа; изгибание углового отростка челюсти вовнутрь. Отсутствие sulcus arteriae promontorii у Barunlestes, которого также нет у меловых плацентарных Kennalestes и Asioryctes подтверждает мнение эмбриолога Приели (1979) о том, что следует ревизовать морфотип, который в морфологической литературе принято считать примитивным для млекопитающих. В этом морфотипе два независимых кровеносных сосуда arteria carotis interna и a. promontori. Отсутствие a. promontori у Kennalestes, Asioryctes и Barunlestes показывает, что у примитивных плацентарных существовала только a. carotis interna, которая, как считает Приели (1979) могла в эволюции разных групп млекопитающих смещаться вбок и проходить через середину или край промонториума. Большие размеры обонятельных долей мозга и промонториума дают основание предполагать, что обоняние и слух у Barunlestes были сильно развиты.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1980, 25, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modeling of dynamics of big size ZnGeP2 crystal growth by vertical Bridgman technique
    Autorzy:
    Philippov, M.
    Babushkin, Y.
    Efimov, S.
    Zamyatin, S.
    Rudnicki, V.
    Trofimov, A.
    Gribenyukov, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/202215.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    crystal growth
    temperature field
    finite elements method
    Bridgman technique
    wzrost kryształów
    pole temperatury
    metoda elementów skończonych
    metoda Bridgmana
    Opis:
    The results of a modelling of big size single crystal ZnGeP2 growth dynamics in the multi-zone thermal installation based on the vertical variant of the Bridgman technique are given. Trustworthiness of the results modeling is achieved by means of creation of the mathematical model taking into account the particularities of the installation as well as the changes in installation work volume during crystallization. Temperature field changes during crystal growth by numerical technique were examined. It is demonstrated that growth container moving has a significant impact on temperature field in work volume and crystallization isotherm local position. Thus, the actual crystal growth rate differs from the nominal velocity of growth container moving. The data received as a result of modelling should be taken into account in new equipment designing, crystallization process control system development and crystal growth experiments planning.
    Źródło:
    Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences; 2018, 66, 3; 283-290
    0239-7528
    Pojawia się w:
    Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Cretaceous multituberculates from Mongolia and a comparison with Late Jurassic forms
    Wczesno-kredowe multituberkulatyz Mongolii i porównanie z formami jurajskimi
    Autorzy:
    Kielan-Jaworska, Z.
    Dashzeveg, D.
    Trofimov, B.A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22278.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    A collection of multituberculates consisting of 68 specimens (teeth or their fragments and jaw fragments) from the ?Aptian or Albian Khovboor Beds in the Gobi Desert is described. It contains four species: Eobaatar magnus gen. n., sp. n., and E. minor sp. n. (assigned to the Eobaataridae nov. in Taeniolabidoidea), Monobaatar mlmicus gen. n., sp. n., (assigned to the family incertae sedis) and Arginbaatar dimitrievae Trofimov (assigned to the Arginbaataridae in ?Plagiaulacoidea). For E. magnus and A. dimitrievae upper and lower elements are matched, E. minor is based on lower teeth, M. mimicus on upper teeth. Both the Eobaataridae and Arginbaataridae have five upper and three lower premolars. Eobaataridae has lower incisor with limited enamel band and P₄ parallel-sided with single basal cusp; it is in some respects intermediate between the Plagiaulacidae and Late Cretaceous Taeniolabidoidea. Arginbaataridae has lower incisor completely covered with enamel. It is highly specialized in the structure of P₄, which is only partly covered with enamel and rotated during ontogeny; on the other hand, it retains primitive features: upper canine and double infraorbital foramen. Both the Eobaataridae and Arginbaataridae have gigantoprismatic enamel. If gigantoprismatic enamel made its appearance only once in multituberculate evolution, one should expect that both families share a common ancestor, which would be a plagiaulacid. Some Late Jurassic and Early Cretaceous British and Late Jurassic North American multituberculates are figured for comparison. It is demonstrated that Ctenacodon has two infraorbital foramina. The systematic position of some Вolodon species is discussed.
    W pracy opisano kolekcje wczesno-kredowych multituberkulatów z Mongolii (?Apt lub Alb, miejscowość Howbur, somon Guczin Us, na pustyni Gobi), znajdujące się w zbiorach Instytutu Paleontologicznego Akademii Nauk ZSRR w Moskwie, oraz Instytutu Nauk Geologicznych Akademii Nauk Mongolskiej Republiki Ludowej w Ułan Bator. Kolekcje te obejmują łącznie 68 okazów pojedynczych zębów, bądź fragmentów szczęk z zębami. W zespole z Howbur wyróżniono cztery gatunki multituberkulatów: Eobaatar magnus gen. n., sp. n. i Eobaatar minor gen. n., sp. n. (zaliczone do nowej rodziny Eobaataridae w obrębie podrzędu Taeniolabidoidea), Monobaatar mimicus gen. n., sp. n. (którego przynależność rodzinowa nie została rozpoznana), oraz Arginbaatar dimitrievae Trofimov (zaliczony do rodziny Arginbaataridae Hahn i Hahn, w podrzędzie ?Plagiaulacoidea). Mimo że w badanym materiale górne i dolne szczęki oraz zęby nie zostały znalezione razem, w przypadku gatunków Eobaatar magnus i Arginbaatar dimitrievae zrekonstruowano, z zastrzeżeniem naturalne zestawy dolnych i górnych zębów, w oparciu o wielkość, typ ornamentacji, oraz częstość występowania, chociaż z powodu małej liczby okazów nie można było zastosować metod statystycznych. Pozostałe gatunki: Eobaatar minor został ustalony na dolnych zębach, zaś Monobaatar mimicus na górnych. Nie jest wykluczone, że Eobaatar minor i Monobaatar mimicus są konspecyficzne. Zarówno Eobaataridae, jak i Arginbaataridae mają po pięć górnych i po trzy dolne zęby przedtrzonowe (tak jak u późno-jurajskich Plagiaulacidae), ponadto Eobaataridae mają na dolnym siekaczu emalię ograniczoną tylko do dolnej powierzchni (tak jak u Taeniolabidoidea), oraz P₄ o przednich i tylnych krawędziach równoległych, z jednym guzkiem bazalnym, (gdy u późno-jurajskich Plagiaulacidae P₄ ma równoległe krawędzie i szereg guzków bazalnych, a dolny siekacz jest kompletnie pokryty emalią). Tak więc Eobaataridae wykazują cechy przejściowe między późno-jurajskimi Plagiaulacidae oraz późno-kredowymi i trzeciorzędowymi Taeniolabidoidea. Rodzina ta została zaliczona do Taeniolabidoidea ze względu na ograniczoną emalię na dolnym siekaczu, co jest cechą synapomorficzną Taeniolabidoidea (Sloan i Van Valen 1965). Rodzina Arginbaataridae wykazuje mieszaninę cech wysokiej specjalizacji i cech prymitywnych. Dolne siekacze są tu kompletnie pokryte emalią; występują dwa otwory podoczodołowe, oraz przypuszczalnie zachował się górny kieł. Te dwie ostatnie cechy są plezjomorficzne i zostały dotychczas stwierdzone u multituberkulatów w późnojurajskiej rodzinie Paulchoffatiidae (należącej do podrzędu Plagiaulacoidea). Z drugiej strony Arginbaataridae wykazują wysoką specjalizację w budowie P₄, który jest bardzo duży, wachlarzowatego kształtu, pozbawiony guzków bazalnych, oraz (jedyny przypadek wśród multituberkulatów) jest tylko częściowo pokryty emalią. Na podstawie serii zachowanych żuchw z zębami, oraz stopnia starcia zębów, wykazano że P₄ podczas rozwoju ontogenetycznego przesuwał się rotacyjnie do przodu na miejsce niewielkich P₃ i P₂, które ulegały starciu i resorbcji. Tego typu rotacja zębów nie była dotychczas znana u multituberkulatów. Zarówno u Arginbaataridae jak i u Eobaataridae występuje gigantopryzmatyczna struktura emalii (Fosse et al. 1985) charakterystyczna dla podrzędu Taeniolabidoidea, oraz dla rodziny Cimolomyidae o nieustalonej przynależności do podrzędu. Jeżeli gigantopryzmatyczna struktura emalii powstała w ewolucji multituberkulatów tylko raz, należy przyjąć że Arginbaataridae i Eobaataridae pochodzą od wspólnego przodka, którym byłby zapewne przedstawiciel jurajskiej rodziny Plagiaulacidae. Dla porównania w pracy zilustrowano pewne późno-jurajskie multituberkulaty z Wielkiej Brytanii i z Ameryki Północnej. Praca została wykonana w ramach problemu CPBP 04.03 oraz planu o współpracy naukowej między Polską Akademią Nauk i Akademią Nauk ZSRR (30.4) oraz Akademią Nauk Mongolskiej Republiki Ludowej.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1987, 32, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rolniczo-krajobrazowo-ekologiczna rejonizacja użytków zielonych w centralnym przyrodniczo-gospodarczym regionie Federacji Rosyjskiej
    Agricultural, landscape and ecological zoning of grasslands in the central natural-economic region of the Russian Federation
    Autorzy:
    Trofimov, I. A.
    Trofimova, L. S.
    Jakovleva, E. P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339346.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    rejonizacja użytków zielonych
    użytki zielone
    użytki zielone w krajobrazie wiejskim
    grasslands
    grasslands in rural areas
    regionalization
    Opis:
    W publikacji omówiono wyniki rolniczo-krajobrazowo-ekologicznej rejonizacji centralnego przyrodniczo-gospodarczego regionu Rosji z uwzględnieniem prawidłowości rozmieszczenia zasobów przyrodniczych w celu poprawy odpowiedniej intensyfikacji produkcji pasz i stabilizacji krajobrazów rolniczych. W obrębie rozpatrywanego regionu wydzielono 3 przyrodniczo-rolnicze strefy, 6 prowincji i 26 okręgów. W każdej wyróżnionej jednostce rejonizacji określono jej powierzchnię, strukturę użytków rolnych i naturalnych pastwisk oraz stan ekologiczny. Scharakteryzowano również rozwój negatywnych procesów na użytkach rolnych, w tym zarówno na gruntach ornych, jak i na łąkach oraz pastwiskach. W pracy zaprezentowano schematyczną mapę rolniczo-krajobrazowo-ekologicznej rejonizacji centralnego przyrodniczo-gospodarczego regionu Rosji.
    Results of agricultural, landscape and ecological regionalization of the central natural and economic region of the Russian Federation with the consideration of the distribution of natural resources are described in the paper in order to intensify fodder production and to stabilise agricultural landscapes. Three natural and agricultural zones, 6 provinces and 26 districts were distinguished. The area, cropland structure and ecological status were determined in each of the distinguished units. Negative processes in arable lands, meadows and pastures were characterised as well. The paper presents a schematic agricultural, landscape and ecological map of regionalization of the central natural and economic region of the Russian Federation.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2011, 11, 3; 269-276
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Exponential machines
    Autorzy:
    Novikov, A.
    Trofimov, M.
    Oseledets, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/201849.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    tensor decomposition
    tensor train
    factorization machines
    Riemannian optimization
    optymalizacja
    dekompozycja tensorowa
    tensor metryczny Riemanna
    Opis:
    Modeling interactions between features improves the performance of machine learning solutions in many domains (e.g. recommender systems or sentiment analysis). In this paper, we introduce Exponential machines (ExM), a predictor that models all interactions of every order. The key idea is to represent an exponentially large tensor of parameters in a factorized format called tensor train (TT). The tensor train format regularizes the model and lets you control the number of underlying parameters. To train the model, we develop a stochastic Riemannian optimization procedure, which allows us to fit tensors with ¼ 256 entries. We show that the model achieves state-of-the-art performance on synthetic data with high-order interactions and that it works on par with high-order factorization machines on a recommender system dataset MovieLens 100 K.
    Źródło:
    Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences; 2018, 66, 6; 789-797
    0239-7528
    Pojawia się w:
    Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies