Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Tłuścik, F." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Studies on antinutritive componnents of the rye grain II.Balance and metabolism of 5-n-alkylresorcinols
    Studia nad antyodżywczymi składnikami ziarna żyta II.Bilans i metabolizm 5-n-alkilorezorcynoli u szczurów
    Autorzy:
    Tluscik, F.
    Kupiec, R.
    Rakowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402000.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    wheat
    rye
    rats
    metabolim of alkylresorcinol
    Opis:
    The excretion of alkylresorcinols ARs in faeces and urine of rats fed with diets containing wheat or rye bran on 3 different levels was studied. Additionaly the effect of wheat and rye bran extracted with acetone was examinated. It was shown that about 36% alkylresorcinols present in wheat diet and about 48% of these compounds present in rye diet were excreted in faeces in intact form. The linear regretion of intake against excreted ARs both of wheat or rye was observed. Chromatographic analysis showed the presence in urine of three distinct fractions of alk/en/ylresorcinol meta bolites.
    Przeanalizowano wchłanianie AR żyta i pszenicy ( o różnej zawartości krótkołańcuchowych homologów) w bilansowych doświadczeniach na szczurach, którym podawano otręby żytnie (4,2 mg/AR/g) lub pszenne (2,1 mg AR/g) w ilości od ok. 30 do 65% diety. Oceniono również wydalanie AR w postaci niezmienionej w kale oraz metabolitów AR w moczu. Stwierdzono, że procent wchłaniania AR, zarówno żyta jak i pszenicy, spada liniowo wraz ze wzrostem spożycia AR, niezależnie od różnic zawartych w nim homologów. W kale wydalany jest AR w postaci niezmienionej, natomiast w moczu, jak wykazano w chromatografii cienkowarstwowej na tlenku glinu stwierdzono obecność 3 różnych metabolitów. Kontynuowane są badania nad ich identyfikacją.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 3-4; 119-127
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studies on antinutritive componnents of the rye grain I. Effect of isolated and in situ alkylresorcinols of rye grain on growth of laboratory animals and diet utilization
    Studia nad antyodżywczymi składnikami ziarna żyta I. Wpływ alkilorezorcynoli żyta in situ oraz po ich izolacji na wzrost i wykorzystanie diety u zwierząt laboratoryjnych
    Autorzy:
    Rakowska, M.
    Boros, D.
    Tłuścik, F.
    Szkilladz, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402015.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    rye compounds
    animals growth
    diet
    alkylresorcinols
    Opis:
    Specially selected rye lines with alkylresorcinols (AR) content reduced to 300-600 mg/kg making up 90% of the experimental diet did not enhance the growth of experimental animals, and the utilization of nutrients was not better than in the control experiments with rye containing 1300 mg alkylresorcinols per kg. Alkylresorcinols isolated from rye, wheat and triticale grain, differing as to short-chain and unsaturated homologues composition, were applied in doses of 1 and 2 g/kg casein diet, leading to a significant decrease of growth indices in the case of the higher dose (2 g), irrespective of the contents of homologues.
    Alkilorezorcyny (AR) występują w ziarnie żyta w najwyższej ilości w porównaniu z innymi zbożami. Ponadto żyta zawierają najwyższy udział nienasyconych homologów (10-50%), podczas gdy pszenice tylko 6-20%. Prace Wieringi (1967) zwróciły uwagę, że AR żyta są prawdopodobnie czynnikiem toksycznym, obniżającym ilości żyta stosowane w żywieniu zwierząt, zwłaszcza młodych. Od tego czasu zaczęto wykonywać próby selekcji żyta w kierunku obniżenia ogólnej ilości AR w ziarnie żyta (Svalöv - Szwecja, Gülzow - NRD), a także obniżenie zawartości ogólnej AR, i zróżnicowanie udziału homologów nienasyconych w tym związku - (Uniwersytet w Hohenheim RFN). Autorzy pracy otrzymali próbki żyta ze Szwecji i RFN, które poddano ocenie według rutynowo stosowanej w IHAR metodyki badań biologicznych na zwierzętach. Z racji małych próbek możliwe było przeprowadzenie 10-dniowych doświadczeń na przepiórce japońskiej (tabela 1) nad próbkami z Hohenheim, wyniki których nie wskazują na poprawę wzrastania ptaków w próbkach o obniżonej zawartości homologów nienasyconych (15% w stosunku do 30%). Podobnie nie wykazano różnic we wzroście i wskaźnikach strawności i retencji białka u szczurów otrzymujących ziarno żyta o zawartości ok. 300 mg AR/kg w stosunku do zwierząt otrzymujących kontrolne żyto o zawartości 960 do ok. 1300 mg AR/kg. (tabela 2). Izolowane AR z ziarna żyta, pszenicy lub pszenżyta o zróżnicowanej ilości 1 lub 2 g/kg diety kazeinowej wskazują, że niezależnie od składu jakościowego podanych AR - dawka 2 g/kg powodowała znamienne statystycznie obniżenie wzrostu i retencji białka u szczurów doświadczalnych (tabela 4).
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 1-2; 53-61
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studies on antinutritive components of the rye grain. III. Comparison of changes in enzymatic activity and selected components of blood plasma in rats fed for long periods with diets rich in ground wheat and rye
    Studia nad antyodżywczymi składnikami ziarna żyta. III. Porównanie zmian aktywności enzymatycznej i niektórych składników osocza u szczurów żywionych śrutą pszenną i żytnią
    Autorzy:
    Tłuścik, F.
    Polanowski, A.
    Kupiec, R.
    Rakowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396226.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    Triticale varietes
    chemical composition
    defferences
    Opis:
    The rats fed for two generations F₀/F₁ with 80%wheat or rye diet, were kiled in the age of 3 mouths of F₁ and blood serum was taken. The activity of cholinesterase, ceruloplasmine, basic phosphatase and Kunitz antitrypsic activity were measured. Blood serum protein, protein electrophoretic fractions (albumins to globulina ratio) and cholesterol levels were estimated. No difference of ceruloplasmine, basic phosphatase activities and total cholesterol levels in rats fed rye or wheat was noted, which proves no changes in the internal liver transport. However the singnificant (p=0.001) difference in choliesterase activity and total protein level in blood serum showes inhibition of protein synthesis in the liver.
    Po okresie długotrwałego żywienia szczurów dietą zawierającą 70% śruty żytniej lub pszennej, uzupełnionej kazeiną, glutenem, jajem w proszku oraz solami mineralnymi i witaminami do całkowitego zapotrzebowania na składniki pokarmowe, analizowano zawartość białka, stosunku albumin do globulin w surowicy krwi oraz aktywność niektórych enzymów i cholesterolu. Przy śladowej koncentracji (0.01) μM AR w surowicy krwi) oraz w całej wątrobie (nie stwierdzono nagromadzania się AR) stwierdzono znamienne statystycznie obniżenie poziomu białka w surowicy krwi, przy braku znamiennych różnic w stosunku albumin do globulin oraz spadek aktywności inhibitora trypsyny. Nie stwierdzono różnic w średniej zawartości cholesterolu całkowitego, jakkolwiek wystąpił znacznie większy rozrzut wyników u szczurów dietą żylnią w porównaniu z pszenną. Ponadto stwierdzono znamienne obniżenie (p<0,001) aktywności cholinoeslerazy, a podwyższenie ceruloplazminy przy braku różnic w aktywności fosfalazy alkalicznej. Uzyskane wyniki wskazują na niekorzystne oddziaływanie wysokiego udziału śruty żytniej na melabolizm młodych zwierząt. Jest kwestią otwartą, czy jest lo działanie pośrednie pentozanów żyta, bezpośrednie alkilorezocyn, czy też nie rozpoznanego jeszcze czynnika występującego w życie.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 1; 3-10
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studies of antinutritive substances in rye. IV. Effect of trypsin inhibitors in rye, wheat and triticale grain on protein digestibility
    Studia nad antyodżywczymi substancjami żyta. IV. Wpływ inhibitorów trypsyny ziarna żyta, pszenicy i pszenżyta na strawność białka
    Autorzy:
    Rakowska, M.
    Kupiec, R.
    Boros, D.
    Zalińska, M.
    Tłuścik, F.
    Polanowski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402023.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    rye bran
    Trypsin inhibitor
    alkilorezorcinols
    wheat grain
    wheat bran
    rye grain
    Opis:
    Trypsin inhibitor (TI) inactivation and alkylresorcinols extraction by washing with acetone did not improve digestibility of protein from wheat grain and bran. Addition of TI isolated from triticale and rye grain to the diet of experimental rats caused statistically significant reduction of digestibility of protein (TD) from casein at doses over 2 TI units per g of grain. TI isolated from rye added to chicken diet in doses of 0.75. 1.5 and 3.0 TI units/g feed did not lead to changes in weight increment and feed consumption during a 10-day experiment.
    Stwierdzono doświadczalnie na szczurach laboratoryjnych brak poprawy współczynników strawności białka (TD) ziarna żyta i pszenżyta poddanych inaktywacji inhibitorów enzymów proteolitycznych przez gotowanie w wodzie oraz w strawności białka otrąb żytnich i pszennych ekstrahowanych acetonem (denaturacja TI usunięcia alkilorezorcyn) oraz poddanych autoklawowaniu (1 h - inaktywacja TI). Dodatek izolowanego inhibitora trypsyny (TI) z pszenżyta Lasco i Grado, w ilości 1-1,29 TUI/g diety kazeinowej (tj. w koncentracji występującej w surowym ziarnie) spowodował nieistotny statystycznie spadek współczynników strawności białka. W przypadku izolat u TI z ziarna żyta istotny spadek TD nastąpił po podaniu 2,64 TUI/g diety, co odpowiada ok. 2-krotnemu stężeniu inhibitora w porównaniu z wartości a mi średnimi dla żyta. Podobnie dodanie izolatu inhibitorów trypsyny w ilości 0,75, 1,5 i 3,0 TUI/g diety nic obniżyło przyrostów u kurcząt, ani też nic spowodowało zmian w wykorzystaniu diety na przyrost masy tuszek w ciągu 10-dniowego okresu doświadczenia.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 2; 101-107
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies