Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Slany, Katarzyna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    The Subversive Play of Kaytek the Wizard (by Janusz Korczak)
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/450704.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Janusz Korczak
    Kaytek the Wizard
    subversive play
    dark paidocracy
    carnivalesque
    Opis:
    The article at hand tackles the subversive play of Kaytek the Wizard’s character and the constructions of childhood in the prose of Janusz Korczak. The novel, Kajtuś Czarodziej (Kaytek the Wizard) serves as the source material for an analysis which shows childhood in the convention of a ‘world upside-down’ – the typical carnivalized vision of the world found in literature dedicated to young people. In such literature, the carnival is associated with the motif of having ‘great fun’ which is a marker of children’s folklore and subculture. However – and this is something atypical for Polish children’s prose – Korczak’s novel includes a motif of subversive play during which a child overturns and deconstructs the reality governed by the social rules determined and enforced by adults. Such a form of play is revolutionary by its very nature and the child-character becomes somewhat demagogic. A consequence is that he is capable of perverting or denaturalizing the usual order, and grotesquely implementing a reversed one. In the novel explored, the subversive play of Janusz Korczak’s child-character fits into a carnivalesque paradigm of childhood and may be illustrative of ‘dark paidocracy’.
    Źródło:
    Filoteknos; 2019, 9; 249-260
    2657-4810
    Pojawia się w:
    Filoteknos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SUBWERSJE DZIECIŃSTWA I INFANTYLIZACJE DOROSŁOŚCI W LITERACKIM I FILMOWYM HORRORZE OSOBOWOŚCI
    CHILDHOOD SUBVERSIONS AND INFANTILIZATIONS OF ADULTHOOD BASED ON THE SELECTED EXAMPLES OF PERSONALITY HORROR IN LITERATURE AND FILMS
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/955698.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    dzieciństwo
    lęk
    infantylizacja
    horror
    slasher movies
    stalker movies
    childhood
    fear
    infantilization
    Opis:
    The article entitled Childhood subversions and infantilizations of adulthood in the literature and films personality horror based on selected examples is focused on “carnal horrors” revolving around the subject of serial killers and the source of their psychopathy. Taking into account the findings of the horror researchers and creators, among others Carol J. Clover, the origins of psychopathy in personality horrors are most likely to be found in the murderer’s traumatic childhood. For Clover, childhood marked by trauma should be referred to as “subversive” and can as such become an interpretative tool consciously chosen by the writer and desired by the reader. The selected personality horrors present varying versions of subversive childhood which always – as claimed by Clover – results in the process of “infantilizing” one’s adulthood. Such infantilizing manifests itself in deviations, aberrations and crimes committed by the protagonist – called here a “pop-psychopath” – that are directly related to the childhood trauma. A pop-psychopath’s infantilism induces horror and abomination as it points to its permanent rooting in the childhood experience composed of the worst deviations. It is worth mentioning that personality horror does not aspire to be a scientific study of psycho-pathology of serial killings but rather offers only a cursory treatment of psychiatry and psychology findings on the subject. It should be noted that, similarly to other genres of horror literature, the personality horror is a type of “game with fear” discussed by Roger Caillois. This is linked to the fact that it satisfies a human need to experience fear in a grotesque, gruesome and ludic manner, emphasising such justifications for a crime as are expected by the horror fans. One of such justifications is a killer’s toxic childhood and their extremely infantile attitude that is a natural effect of the experience. This is the issue I intend to focus on, interpreting the most popular literary and film texts on the subject.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 171-188
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnawalizacja grozy w folklorze dziecięcym
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694809.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    folklor dziecięcy, karnawalizacja
    groteska
    groza
    Bogeyman
    children’s folklore, carnival, carnivalization, grotesque, fear, Bogeyman
    Opis:
    Artykuł zatytułowany "Karnawalizacja grozy w folklorze dziecięcym" porusza temat kreacyjnego języka dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnym wieku szkolnym, w którym jako dominanty kompozycyjne pojawiają się absurd, groteska, aluzyjność, turpizm, makabra, niestosowność, obscena, skatologiczny żart, infantylizacje, profanacje, hiperbole oraz ludyczne puenty. Szczegółowej analizie poddany zostaje folklor dziecięcy, czyli spontaniczna, wierszowana aktywność słowna dzieci towarzysząca zabawie. Tego rodzaju improwizowane mikroformy wierszowane wpisane są w kulturę dziecięcą i powstają w grupie rówieśniczej poza oficjalną  kulturą językową jako słowny akt buntu dzieci wobec narzucania im przez dorosłych języka sformalizowanego, instrumentalnego, ukierunkowanego na odwzorowanie rzeczywistości. Dzieci mają satysfakcję z łamania tabu językowych i wprowadzania w konsternację starszych od siebie. W wierszach tych obserwować można typowy dla struktury karnawału gest, jakim jest wzniesienie na piedestał najsłabszego w hierarchii społecznej – w zabawie – dziecka, które eksponuje poprzez język karnawałową wizję świata. Analiza obejmuje obecne w obiegu ustnym dzieci wiersze i krótkie formy prozatorskie obrazujące grozę skarnawalizowaną. Karnawałowe ujęcie grozy przez dzieci jest przejawem obalania monolityczności strachu, egzorcyzmowania lęku poprzez śmiech, neutralizowania go i nadawania „strachom” po bachtinowsku rozumianej „gęby”, innymi słowy budowania ludycznej i groteskowej wersji świata – na opak.
    The article tackles the topic of creative language developed by children in the kindergarten- and early-primary-school-age. This language is marked by composition dominants of absurdity, grotesque, macabre, impropriety, obscenity, scatological humor, childishness, profanity, hyperboles, and ludic punch lines. The main subject of the analysis is children’s folklore, which is a spontaneous verbal rhymed activity and expression accompanying children’s play. This type of improvised poetic micro-forms is common for children’s culture and is engendered in peer-group environments. They thus occur outside of the official language culture and serve as a verbal form of rebellion, effectuated by children against the imposition of the adults’ language. The latter is conversely characterized by properness, formality, instrumental nature, and its aim to mirror reality. Children gain satisfaction from breaking language taboos and introducing consternation among their elders. In their verbal productions, one can observe a typically carnivalized gesture, which is the elevation of the weakest subject of the social hierarchy. In this sense, a child can instill a different and carnivalized version of the world through play. The analysis encompasses the rhymed and narrative short forms present in the verbal realm of children’s lives and depicting a carnivalized fear. Adopting a carnival lens for looking at children’s use of being afraid is a symptom of rejecting the monolithic nature of fear. Children appear to perform an exorcism on fear through laughter, try to neutralize it and ascribe the fears with that Bakhtin could see as building a ludic and grotesque version of a world upside-down. 
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2017, 1
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Herstory in Young Adult Fiction by Joanna Rudniańska Based on the Examples of „Rok Smoka” and „Kotka Brygidy”
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032189.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Joanna Rudniańska
    herstory
    young adult fiction
    feminism
    coming-of-age
    phantasmatic
    Opis:
    The paper discusses young adult fiction by Joanna Rudniańska, whose works belong to the stream of non-conformist coming-of-age novels marked by experiences of exclusively teenage girls/women, developing in Poland since the 1990s. Both Rok Smoka and Kotka Brygidy emphasise the personal quality of teenage girls and women, and present their fates with a particular consideration of their fairly individualised processes of maturation and intentional development of their identities. The author of this paper employs feminist methodologies to emphasise the ambivalent, borderline, and negative female experiences in the analysed texts. She offers a detailed interpretation of how the protagonists of the above-mentioned novels experience the world; she applies a metaphorical and fantastic perspective of telling herstories, while searching for matrilineal traces, the phenomenon of sisterhood, drastic rituals inscribed in the feminine domain, and the special kind of coming-of-age which constitutes the starting point for personal and subjective herstories.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2019, 8; 301-325
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fantazmaty dziecięce w prozie autobiograficznej José Mauro de Vasconcelosa
    Children’s phantasms in José Mauro de Vasconcelos’ autobiographical prose
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1382227.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Autobiography
    autobiographical writing
    child
    phantasm
    dream
    autobiografia
    autobiografizm
    dziecko
    fantazmat
    sen
    Opis:
    W artykule omawiam trylogię autobiograficzną José Mauro de Vasconcelosa: Moje drzewko pomarańczowe, Rozpalmy słońce i Na rozstajach. Utwory te postrzegane mogą być jako powieści fantazmatyczne dla dzieci i młodzieży, gdzie wspomnienia z dzieciństwa zostały przez pisarza obudowane fantazmatami, które kreował jako dziecko. Istotny jest tu sposób prezentowania dzieciństwa z perspektywy dziecka jako podmiotu wyobrażającego, stającego się dzieciństwem bogatym w obrazy o proweniencji baśniowej. Odczytanie znaczenia tych wyobrażeń pozwala podkreślić ich katartyczny charakter. Dziecięce przeżywanie momentów granicznych osadzone jest tutaj celowo w sferze kompensacyjnych projekcji. W swej prozie autobiograficznej Vasconcelos odtwarza zatem nie tylko zdarzenia, które go ukształtowały, ale przede wszystkim sferę dziecięcych fantazmatów jako przykład magicznego myślenia dziecka o sobie i świecie, skłaniającego go do ważnych, czasami jednak tragicznych refleksji.
    The article discusses a trilogy of the author’s autobiographical works encompassing My sweet orange tree, Let’s light the sun up and At the crossroads. These works can be seen as phantasmal stories for children and youth, which are based on author’s memories from childhood, significantly embedded in phantasmata that he has created as a child. An important feature is presenting childhood from the perspective of a child who becomes the imagining subject. This image of a childhood thus becomes rich in depictions stemming from fairy tales. Deciphering meanings of these depictions allows to underscore their cathartic character. The child’s experiences of transitional moments is here purposefully embedded in the sphere of compensatory projections. It is in his autobiographical prose that Vasconcelos therefore not only recreates the events that has shaped them, but first and foremost explores the sphere of children’s phantasm as an example of child’s magical thinking about the world and the self. These thoughts direct a child towards significant, though often tragic reflections.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2016, 7, 2; 57-73
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy w "Strachopolis" Doroty Wieczorek straszy?
    Are There Monsters in Dorota Wieczorek’s "Strachopolis"?
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520064.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    gothic
    fantastic
    monster
    monsters
    monstrosity
    fiction
    Polish literature after 1989
    Polish literature for children
    Opis:
    The article Are There Monsters in Dorota Wieczorek’s Strachopolis? analyzes selected elements of the topos of fear in the aponymous IBBY-awarded children’s novel. The author is interested in the contemporary version of the topoi of fear embedded in the landscape of globalized existence affected by the phenomenon of supermarketization and consumerism. In the article, the topic of fear highlighted by Wieczorek, is reinterpreted through the prism of a number of sociological theories, notably, Marc Augé’s concept of non-places, Zygmunt Bauman’s postmodern construct of “liquid life”, and Jeffrey J. Cohen’s cultural theory of monster. In Wieczorek’s novel, “monster” is a social metaphor for the excluded whom Bauman has called homo sacer. Their societal degradation in the fairy-tale futuristic metropolis is conditioned upon the post-panopticon power, exercised as persecution of the “Other’s” ethnic and gender identity. The excluded are thus outsiders, if not the discarded “social pariahs”. Besides presenting the sociological and cultural theme of the monstrum, the article further discusses the strategy of carnivalization put forward by Bachtin. This shift leads to the victory of the Others-Monsters as subjects within the liquid modernity. It makes the novel intriguing both on the textual and didactic plane.
    Źródło:
    Creatio Fantastica; 2017, 1(56); 7-23
    2300-2514
    Pojawia się w:
    Creatio Fantastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apokalipsa zombie we współczesnej literaturze dziecięcej
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Olkusz, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694939.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    zombie apokalipsa
    horror
    posthumanizm
    literatura dziecięca
    zombie apocalypse
    posthumanism
    children’s literature
    Opis:
    The article Zombie Apocalypse in Contemporary Children’s Literature tackles a subject which has scarcely been mentioned in Polish research on children’s literature: that of catastrophic zombie-centric narratives, elements of which – especially the motif of the zombie apocalypse – are increasingly common in works targeted at children of pre- school and early school age. Three popular English-language picturebooks are interpreted: A Brain Is for Eating (2001) by Dan and Amelia Jacobs with ilustrations by Scott Brundage, Joe McGee and Charles Santoso’s Peanut Butter & Jelly Brains (2015), and Zombie Cat. The Tale of a Decomposing Kitty (2012) by Isabel Atherton and Bethany Straker. The dominant features of these books are respectively: dark carnivalisation and a drastic representation of bloodthirsty monsters; mild carnivalisation and a zombie-child as a humanised phantom; dark carnivalisation with an animal zombie leitmotif. The texts present a multidimensional, grotesque-macabre depiction inspired by children’s folklore and apocalyptic gore cinema, as well as its significance in the context of discourses focused on post-humanism and social issues of importance in the present day. The article also seeks to answer the question of why these subjects are less popular among Polish authors, and what makes them so important in Anglo-Saxon children’s literature.
    Artykuł „Apokalipsa zombie we współczesnej literaturze dziecięcej” porusza mało rozpoznany w polskich badaniach nad literaturą dla dzieci temat katastroficznych narracji zombiecentrycznych, których elementy, szczególnie motyw zombie apokalipsy, pojawiają się coraz częściej w utworach skierowanych do dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym. Interpretacji podlegają trzy popularne anglosaskie książki obrazkowe: „A Brain is for Eating” (2001) Dana i Amelii Jacobsów z ilustracjami Scotta Brundagea,„Peanut Butter & Jelly Brains”(2015) Joe’go McGee i Charles’a Santoso oraz „Zombie Cat. The Tale of a Decomposing Kittu” (2012) Isabel Atherton i Bethany Straker, w których dominuje kolejno: mroczna karnawalizacja i drastyczne ujęcie zombie-dzieci jako krwiożerczych monstrów; łagodna karnawalizacja oraz zombie-dziecko jako fantom uczłowieczony; mroczna karnawalizacja z przewodnim motywem zwierzęcia zombie. Omówione teksty prezentują wielowymiarowe, zaczerpnięte z folkloru dziecięcego i apokaliptycznego kina gore, groteskowo-makabryczne obrazowanie, jak też jego znaczenie w kontekście dyskursów zogniskowanych wokół posthumanizmu i tematów społecznych istotnych dla współczesności. W artykule pojawia się również próba odpowiedzi na pytanie: dlaczego polscy twórcy niechętnie sięgają po omawianą tematykę i z jakiego powodu jest on tak ważny w anglosaskiej literaturze dziecięcej.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2019, 63, 2
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A toy as a medium of Holocaust remembrance: The case of “Otto: The Autobiography of a Teddy Bear” by Tomi Ungerer
    Zabawka jako medium pamięci o Holocauście na przykładzie picturebooka „Otto. Autobiografia pluszowego misia” Tomiego Ungerera
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2090009.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Children’s literature
    20th-century German literature
    Holocaust remembrance
    picture book
    post-humanist narrative
    non-human (auto)biography
    Jean-Thomas “Tomi” Ungerer (b. 1931)
    zabawka
    picturebook
    Holokaust
    dzieciństwo
    pamięć
    Opis:
    In post-humanist studies of identity, otherness and exclusion – conducted within the de-anthropocentrism of the humanities – questions arise about the condition of non-human subjects (animals, plants, things) that gain the cultural and social status of Others. As non-human entities, they have a socializing value, cement interpersonal relations, attract people to certain places. They have performative, integrative and co-creating abilities. The posthumanistic “turn towards things” opens the room for the construction of their social (auto) biographies, a development which already has been taking place in contemporary children’s literature. The problem of the creation of (auto)biographies of non-human subjects is presented in this article on the example of the picture book Otto: The Autobiography of a Teddy Bear by Tomi Ungerer. The artist gives the non-anthropomorphized plush toy the status of a non-human subject and an active actor of social life as a medium of unoffi cial memory of the Holocaust. Ungerer consciously and innovatively uses the key determinants of the posthuman discourse, including intimate childhood experiences.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2018, 4; 441-456
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Non-Anthropocentric Area of Animals’ Memory in Wake, a Short Story by Shaun Tan. A Conspicuous Example of Developing Pro-Animal Sensitivity among Children
    Nieantropocentryczny obszar pamięci o zwierzętach w opowiadaniu Czuwanie Shauna Tana. Bezkompromisowy przykład kształtowania prozwierzęcej wrażliwości wśród dzieci
    Неантропоцентрическая область памяти о животных в микрорассказе Поминки Шона Тана. Яркий пример развития чув- ствительности к животным у детей
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009099.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    animal studies
    Шон Тан
    постгуманизм
    права животных
    детская литература
    Shaun Tan
    posthumanizm
    prawa zwierząt
    literatura dla dzieci
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest literaturoznawczą interpretacją opowiadania Czuwanie i towarzyszącej mu ilustracji postmodernistycznego australijskiego artysty Shauna Tana, którego dzieła wpisują się w dyskursy posthumanizmu. Wybrany utwór to dzieło wyjątkowe, dalekie od klasycznych realizacji tematów prozwierzęcych w najnowszej literaturze dziecięcej. Utwór analizuję przez pryzmat studiów nad zwierzętami, praw zwierząt oraz ich podmiotowości, ze szczególnym uwzględnieniem debaty nad redefiniowaniem śmierci zwierzęcia towarzyszącego w XXI wieku. Opowiadanie Tana jest znakomitym przykładem literatury skierowanej do młodego odbiorcy pozbawionej właściwego dla niej, niebezpiecznego chwytu narracyjnego określanego jako „sentymentalna antropomorfizacja zwierząt”, która sprawia, że postrzegamy zwierzę jako bohatera tekstu kultury przez pryzmat doświadczeń i emocji człowieka. Proponuję także wykorzystanie utworu do zaaranżowania projektu edukacyjnego w szkole podstawowej zatytułowanego Nieantropomorficzny obszar pamięci o zwierzętach, opatrzonego mottem: „Jak często się zdarza, że nie dostrzegamy zwierząt, choć nieustannie dzielimy z nimi świat?”.
    Статья является литературной интерпретацией рассказа Поминки и сопровождающей его иллюстрации постмодернистского австралийского художника Шона Тана, чьи работы вписываются в дискурсы постгуманизма. Данный текст – уникальное произведение, далекое от классических рассказов о животном мире в новейшей детской литературе. Автор анализирует произведение с точки зрения исследований о животных, прав животных и их субъективности, уделяя особое внимание дискуссии о новом понимании смерти животного-компаньона в XXI веке. Микрорассказ Тана это отличный пример литературы, адресованной молодому читателю, потому что в ней отсутствует характерный для автора рассказа опасный повествовательный прием, то есть сентиментальная антропоморфизация животных. Именно она заставляет нас воспринимать животное как героя текста культуры сквозь призму человеческого опыта и эмоций. Автор статьи предлагает также использовать данное произведение в начальной школе для образовательного проекта Неантропоцентрическая область памяти о животных со следующим девизом: «Как часто бывает, что мы не замечаем животных, хотя постоянно делим с ними мир?».
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2020, 6; 217-239
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies