- Tytuł:
-
Developing tourism in Polish Baltic regions illustrated by an example of the community of Ustronie Morskie
Rozwój turystyki w polskiej strefie nadbałtyckiej na przykładzie gminy Ustronie Morskie - Autorzy:
- Rydz, E.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/85131.pdf
- Data publikacji:
- 2005
- Wydawca:
- Akademia Pomorska w Słupsku
- Tematy:
-
tourism development
Polska
Baltic Sea
Baltic region
Ustronie Morskie commune
coastal district
natural environment
attractiveness
tourist movement
tourist infrastructure
tourism - Opis:
-
Tourism has become one of the most important examples of human activities and this is the fact
nobody can question. Contemporary people tend to have more and more free time, their economic
status is relatively high, they have easy access to numerous unknown before areas and their thirst
for experiencing something new and satisfying natural curiosity make them become interested in
the surrounding world. The purpose of the present article is on the one hand describing the factors
that influence considerably the development of tourism in the Baltic regions illustrated by an example
of the gmina of Ustronie Morskie, and on the other hand presenting the tendencies of tourism
trends and their evolution in the period of the recent 20 years. The article focuses on the period
of social and economic transformations. Attractive location, picturesque views and interesting flora
make the described area a perfect place to develop the whole infrastructure necessary to interest a
great number of tourists. The present paper describes a group of villages located in the vicinity of
the Baltic Sea: Ustronie Morskie, Sianożety, Winiotowo and Olszyna. The biggest administrative
unit is Ustronie Morskie (2 030 inhabitants). After having completed the research, the results show
that the best developed part of the described region is located between the Baltic shore and a railway
line connecting Kołobrzeg and Koszalin.
Turystyka stała się jednym z ważniejszych przejawów aktywności życiowej współczesnego człowieka. Celem prezentowanego artykułu jest z jednej strony dokonanie ogólnej oceny czynników, które w istotny sposób wpłynęły na rozwój turystyki w strefie nadbałtyckiej na przykładzie gminy Ustronie Morskie, z drugiej zaś strony przedstawienie zmian w ruchu turystycznym, jakie dokonały się w ostatnich 20 latach, ze szczególnym uwzględnieniem okresu transformacji społeczno-gospodarczej. W omawianej gminie istotną rolę w rozwoju osadnictwa turystycznego odgrywa atrakcyjność przyrodniczo-krajobrazowa z elementami rzeźby terenu, wód powierzchniowych, szaty roślinnej, a przede wszystkim położenie nadmorskie. Na tle ogólnej charakterystyki sieci osadniczej zwrócono szczególną uwagę na zespół wsi Ustronie Morskie–Sianożęty oraz ściśle z nimi związaną wieś Wieniotowo i osadę Olszyna. Miejscowości te mają położenie typu nadmorskiego. Największa jednostką w pasie nadmorskim jest Ustronie Morskie (2 030 mieszkańców), które pełni zróżnicowane funkcje turystyczno-usługowe, obsługi administracyjnej gminy oraz rolnictwa. Generalnie można przyjąć, że zabudowa mieszkaniowa skupia się w wąskim pasie między wybrzeżem Bałtyku a linią kolejową Kołobrzeg–Koszalin. Z badań jakie przeprowadzono wynika, że ruch turystyczny jest bardzo mocno uwarunkowany bazą noclegową. Podkreślić należy, że przejęty po II wojnie światowej przez Fundusz Wczasów Pracowniczych majątek służący obsłudze ruchu turystyczno-wczasowego był intensywnie rozwijany, szczególnie w latach siedemdziesiątych za sprawą wielkich inwestycji zakładów przemysłowych z całego kraju. Przekroczenie liczby 10 000 miejsc noclegowych nastąpiło już w 1975 r. Z uzyskanych materiałów wynika, że w ostatnim 25-leciu miały miejsce dwa absolutne rekordy notowanego ruchu turystycznego – pierwszy w 1980 r. i drugi w 1985 r. Nigdy więcej oficjalnie nie udało się osiągnąć takiego stopnia wykorzystania istniejącej infrastruktury turystycznej. Państwowa i spółdzielcza kolonizacja turystyczna osiągnęła swój szczyt opierając się na działalności aż 123 ośrodków wczasowych i kolonijnych. Dysponowały one prawie 12 000 miejsc noclegowych. Przemiany społeczno-gospodarcze zapoczątkowane w Polsce w 1989 r. wyraźnie wpłynęły na funkcjonowanie państwowych i spółdzielczych podmiotów gospodarczych. Bezpośrednie badania terenowe pozwoliły ustalić, że w roku 2001 w badanych 146 obiektach, które można było określić jako: ośrodki wczasowe, rekreacyjne, letniskowe, campingowe i leczniczo- sanatoryjne znajdowało się około 13 500 miejsc noclegowych. W kwaterach prywatnych następuje również wyraźna modernizacja obiektów turystycznych. Ze wzrastającym ruchem turystycznym stale zwiększa się sieć urządzeń towarzyszących. - Źródło:
-
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2005, 09
1643-0115 - Pojawia się w:
- Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł