- Tytuł:
-
Effect of bioelements (n, k, mg) and long-term storage of potato tubers on quantitative and qualitative losses part ii. content of dry matter and starch
Wpływ biopierwiastków (n, k, mg) oraz długotrwałego przechowywania bulw ziemniaka na straty ilościowe jakościowe cz. ii. zawartość suchej masy i skrobi - Autorzy:
-
Poberezny, J.
Wszelaczynska, E. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/14868.pdf
- Data publikacji:
- 2011
- Wydawca:
- Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
- Opis:
-
One of the top objectives of the table and food processing potato production is good
tuber quality. The fact that potatoes are grown for a number of different uses makes the
quality requirements high, yet also varied, both in terms of morphological traits and the
chemical composition. Throughout the production cycle, potato storage is the most difficult
stage of maintaining good quality of tubers. During long storage, tubers are affected by
processes leading to quantitative and qualitative changes. The present three-year field experiment
(2003-2005) investigated the effect of varied mineral fertilisation (N, K and Mg against
a fixed P dose) applied over the plant vegetation period and the influence of storage
(3 and 6 months) on the content of dry matter and starch in tubers of mid-early potato
cultivars: Bila and Triada. The samples were stored in a storage chamber for 3 and 6 months
(temperature +4oC, relative humidity 95%). The content of dry matter and starch was
significantly affected by both the fertilisation and the storage time. With increasing N, K,
Mg doses, a significant increase in the content of dry matter appeared, as compared with
the control, and its highest content was reported for the fertilisation with 100 kg of nitrogen
(3.5% increase), 80 kg of potassium (7.7% increase) and 100 kg of magnesium per
hectare (6.2% increase). However, as for the content of starch, the doses of 100 kg of
nitrogen, 160 kg of potassium and 100 kg of magnesium per hectare turned out to be the
most favourable. The losses of dry matter and starch in potato tubers calculated from the
balance were the highest after 6 months of storage and accounted for 8.1 and 15.4% for
the magnesium experiment, 6.6 and 10.1% for the nitrogen experiment, 6.7 and 7.9% for
the potassium experiment, respectively.
Jednym z nadrzędnych celów w produkcji ziemniaka jadalnego i do przetwórstwa spożywczego jest dobra jakość bulw. Wielokierunkowość użytkowania ziemniaka powoduje, że wymagania co do jego jakości są wysokie, ale też i różne, zarówno pod względem cech morfologicznych, jak i składu chemicznego. W całym cyklu produkcyjnym przechowywanie ziemniaków jest najtrudniejszym etapem utrzymania dobrej jakości bulw, ponieważ w okresie długotrwałego składowania w bulwach zachodzą procesy prowadzące do zmian ilościowych i jakościowych. W trzyletnim doświadczeniu polowym (2003-2005) badano wpływ zastosowanego w okresie wegetacji roślin zróżnicowanego nawożenia mineralnego (N, K i Mg na tle stałej dawki P) oraz przechowywania (3 i 6 miesięcy) na kształtowanie się zawartości suchej masy i skrobi w bulwach wybranych odmian ziemniaka. Do badań wybrano średnio wczesne odmiany Bila i Triada. Próby przechowywano w komorze przechowalniczej przez 3 i 6 miesięcy (temp. +4°C, wilgotność względna powietrza 95%). Na zawartość suchej masy i skrobi istotny wpływ miało zarówno zastosowane nawożenia, jak i czas składowania. Pod wpływem wzrastających dawek N, K, Mg następował istotny wzrost zawartości suchej masy w stosunku do obiektu kontrolnego, a najwyższą jej zawartość uzyskano po zastosowaniu nawożenia w ilości 100 kg azotu – wzrost o 3,5%, 80 kg potasu – wzrost o 7,7% i 100 kg magnezu – wzrost o 6,2% na 1 ha. W przypadku zawartości skrobi najkorzystniejsze okazały się dawki 100 kg azotu, 160 kg potasu i 100 kg magnezu na 1 ha. Straty suchej masy i skrobi w bulwach ziemniaka wyliczone z bilansu były najwyższe po 6 miesiącach przechowywania i wynosiły odpowiednio 8,1 i 15,4% w doświadczeniu z magnezem, 6,6 i 10,1% w doświadczeniu z azotem, 6,7 i 7,9% w doświadczeniu z potasem. - Źródło:
-
Journal of Elementology; 2011, 16, 2
1644-2296 - Pojawia się w:
- Journal of Elementology
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł