Yield and chemical content of carrot storage roots depending on foliar fertilization with magnesium and duration of storage

Yield amount, maturity stage, morphological as well as biological properties of carrot roots are cultivar-dependent. In 2007-2009, field experiments involving foliar fertilization of carrot with magnesium sulphate (acrid salts) on yield and selected yield constituents (dry matter, monosaccharides and total sugars) of carrot storage roots were conducted. Magnesium was applied in doses of 0, 45 and 90 kg MgO ha–1 in the form of 3% sprays during the intensive growth of carrot. The tested carrot belonged to five cultivars: medium- late Berjo and late Flacoro, Karotan, Koral and Perfekcja, all characterized by good shelf life. The yields of carrot storage roots depended on a cultivar and foliar fertilization with magnesium. The cultivar Flacoro gave the highest yield of 60.82 t ha–1 and cv. Karotan – lowest (51.40 t ha–1). The application of foliar magnesium fertilization during cultivation in the doses of 45 and 90 kg MgO ha–1 caused a significant increase of root yield of about 4.2 and 8.7%, respectively. The content of dry matter, reducing sugars and total sugars was determined in carrot roots immediately after harvest and after six months of storage. Regardless of the experimental factors, storage roots of cv. Karotan contained the highest amount of dry matter (138.7 g kg–1), reducing sugars (25.2 g kg–1) and of total sugars (76.8 g kg–1) based on fresh matter. Increasing fertilization with magnesium led to a significant increase in the content of all the analyzed constituents in carrot storage roots. The most successful was the dose of 45 kg MgO ha–1, which caused the highest significant increment in dry matter, reducing and total sugars. The six-month storage of carrot roots caused a 2.6% increase in dry matter and an 11.2% rise in total sugars, but decreased reducing sugars by 11.1% (mean results for all cultivars and fertilization variants).

Wielkość plonu, termin dojrzewania, cechy morfologiczne oraz biologiczne korzeni marchwi są zróżnicowane u poszczególnych odmian. W latach 2007-2009 przeprowadzono doświadczenie polowe dotyczące wpływu dolistnego dokarmiania siarczanem magnezu (sól gorzka) na wielkość plonu i wybrane składniki (sucha masa, cukry proste i ogółem) korzeni spichrzowych marchwi. Magnez zastosowano w dawkach: 0, 45 i 90 kg MgO ha-1 w formie 3% oprysku, w okresie intensywnego wzrostu marchwi. Obiektem badań było 5 odmian marchwi: średnio późna Berjo oraz późne: Flacoro, Karotan, Koral i Perfekcja, o dobrej trwałości przechowalniczej. Plon korzeni spichrzowych marchwi zależał od odmiany i nawożenia dolistnego magnezem. Największy plon korzeni dała odmiana Flacoro — 60,82 t ha-1, natomiast najmniejszy Karotan — 51,40 t ha—1. Stosując podczas uprawy dolistne nawożenie magnezem w ilości 45 i 90 kg MgO ha—1, uzyskano istotny wzrost plonu korzeni o 4,2 i 8,7%. Zawartość suchej masy, cukrów redukujących i cukrów ogółem oznaczono w korzeniach marchwi bezpośrednio po zbiorze i po 6 miesiącach przechowywania. Niezależnie od czynników doświadczenia, korzenie spichrzowe marchwi odmiany Karotan zawierały najwięcej suchej masy — 138,7 g kg—1, cukrów redukujących — 25,2 g kg—1 i cukrów ogółem — 76,8 g kg—1 w świeżej masie. Wzrastające nawożenie magnezem wpłynęło istotnie na wzrost zawartości wszystkich badanych składników w korzeniach spichrzowych marchwi. Najkorzystniejsza okazała się dawka 45 kg MgO ha—1, która spowodowała najwyższy istotny wzrost zawartości suchej masy, cukrów redukujących i ogółem. Okres 6 miesięcy przechowywania korzeni marchwi spowodował wzrost suchej masy o 2,6%, wzrost cukrów ogółem o 11,2% i spadek cukrów redukujących o 11,1% (średnio dla odmian i nawożenia).