Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ludwicki, J." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 51
Tytuł:
Analiza podstaw naukowych ustalania definicji Najwyższych Dopuszczalnych Poziomów Pozostałości pestycydów (NDP)
Analysis of scientific background of establishing definitions for Maximum Residue Levels (MRLs)
Autorzy:
Czaja, K.
Goralczyk, K.
Strucinski, P.
Hernik, A.
Korcz, W.
Snopczynski, T.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873221.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Dla każdego pestycydu stosowanego przy produkcji żywności organy ustawodawcze muszą ustalić tzw. definicje pozostałości, które określają jakie związki chemiczne powinny być uwzględniane w ocenie ryzyka w procesie rejestracji środków ochrony roślin oraz w ustalaniu i stosowaniu Najwyższych Dopuszczalnych Poziomów Pozostałości (NDP). Definicje pozostałości dla tego samego pestycydu mogą być różne w zależności od celu, dla którego są stosowane. Umieszczenie danego związku w definicji skutkuje w konsekwencji koniecznością późniejszej jego analizy w celach kontrolnych w różnych matrycach. Kwalifikacja związków do definicji pozostałości zależy od wielu czynników, a decyzja podejmowana jest oddzielnie dla każdego przypadku. Niezbędne jest umieszczanie w definicjach związków istotnych pod względem toksykologicznym i takich, których udział w pozostałościach wynosi powyżej 10 % TRR (Total Radioactive Residues) oraz wykrywanych w badaniach metabolizmu u zwierząt hodowlanych lub w roślinach, których nie identyfikuje się w badaniach metabolizmu u szczura.
For each pesticide used in food or feed productions, the legislative authorities have to establish the residue definitions, that mean compounds which need to be taken into account in risk assessment in process of authorization of plant protection products as well as in establishing and enforcing Maximum Residue Levels (MRLs). The residue definition for a given pesticide can be different depending on the aim for which they are used. Inclusion of a compound in such definition results in consequence in its later analysis in different matrices during monitoring and official control. Inclusion of compounds in the definition depends on a number of factors, and the decisions on whether they should be included have to be made for every case separately. The definition should include toxicologically important compounds, and those which contribute into the residue in 10 or more percent of TRR, or those that have been detected in livestock and plants as metabolites different than those found in rats.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2009, 60, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego w Polsce w latach 2004 – 2007
The survey of pesticide residues in food of plant origin in Poland, 2004-2007
Autorzy:
Goralczyk, K.
Strucinski, P.
Korcz, W.
Czaja, K.
Hernik, A.
Snopczynski, T.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877647.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Państwa Członkowskie Wspólnoty Europejskiej mają obowiązek prowadzenia kontroli żywności w celu udokumentowania i zagwarantowania jej bezpieczeństwa. W przypadku pestycydów zadania te realizowane są poprzez badania ich pozostałości w żywności znajdującej się w obrocie w ramach urzędowej kontroli i monitoringu. W Polsce jak i w pozostałych Państwach Członkowskich monitoring i urzędową kontrolę pozostałości pestycydów w żywności prowadzi się na zgodność z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości (NDP). W latach 2004-2007 w Polsce zbadano 5340 próbek żywności, w tym 1419 próbki owoców, 2383 próbki warzyw, 561 próbek zbóż, 371 próbek żywności przetworzonej i 509 próbek artykułów spożywczych przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci. W ciągu ostatnich czterech lat odnotowano przekroczenia NDP badanych pestycydów w 116 próbkach, z czego 90% stanowiły próbki żywności pochodzenia krajowego.
The Member States of the European Union are obliged to provide the official food control. For the pesticides, each country develops the monitoring and official control of pesticide residues in food on the market. In Poland, as in the other Member States, the monitoring of pesticide residues in food and official control are performed in order to check compliance with the Maximum Residue Levels (MRLs). In 2004-2007 the total number of samples analyzed in monitoring and official control of pesticide residues in foodstuffs of plant origin in Poland was 5340. Those were 1419 samples of fruit, 2383 samples of vegetables, 561 samples of cereal crops, 371 samples of processed products, and 509 samples of baby food. During those four years residues above the MRLs were detected in 116 samples. The number of exceedances of MRLs was higher in domestic food products, which equaled 90% of analyzed samples.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2009, 60, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie działania teratogennego drożdży paszowych
ISSLEDOWANIE TERATOGENNOGO WLIJANIJA KORMOWYKH DROZHZHEJJ
THE STUDY OF THE TERATOGENIC EFFECTS OF FODDER YEAST
Autorzy:
Urbanek-Karlowska, B.
Fonberg-Broczek, M.
Kwast, M.
Ludwicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874069.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
drozdze paszowe
dzialanie teratogenne
badania laboratoryjne
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1988, 39, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie działania teratogennego mięsa z kryla
Studies on the teratogenic effect of grill meat
Issledovanie teratogennogo dejjstvija mjasa iz krilja
Autorzy:
Urbanek-Karlowska, B.
Fonberg-Broczek, M.
Kwast, M.
Ludwicki, J.
Potrzebnicka, K.
Klos, G.
Mazur, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873412.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
toksyny
toksykologia
kryl
zmiany
embriotoksyny
teratogeny
mikrobiologia
synteza
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Computer modelling as a tool for the exposure assessment of operators using faulty agricultural pesticide spraying equipment
Autorzy:
Bankowski, R.
Wiadrowska, B.
Beresinska, M.
Ludwicki, J.K.
Noworyta-Glowacka, J.
Godyn, A.
Doruchowski, G.
Holownicki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877036.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
exposure modelling
computer modelling
exposure assessment
pesticide
pesticide exposure
spraying technique
sprayer
occupational exposure
Opis:
Background. Faulty but still operating agricultural pesticide sprayers may pose an unacceptable health risk for operators. The computerized models designed to calculate exposure and risk for pesticide sprayers used as an aid in the evaluation and further authorisation of plant protection products may be applied also to assess a health risk for operators when faulty sprayers are used. Obj ective. To evaluate the impact of different exposure scenarios on the health risk for the operators using faulty agricultural spraying equipment by means of computer modelling. Material and methods. The exposure modelling was performed for 15 pesticides (5 insecticides, 7 fungicides and 3 herbicides). The critical parameter, i.e. toxicological end-point, on which the risk assessment was based was the no observable adverse effect level (NOAEL). This enabled risk to be estimated under various exposure conditions such as pesticide concentration in the plant protection product and type of the sprayed crop as well as the number of treatments. Computer modelling was based on the UK POEM model including determination of the acceptable operator exposure level (AOEL). Thus the degree of operator exposure could be defined during pesticide treatment whether or not personal protection equipment had been employed by individuals. Data used for computer modelling was obtained from simulated, pesticide substitute treatments using variously damaged knapsack sprayers. These substitute preparations consisted of markers that allowed computer simulations to be made, analogous to real-life exposure situations, in a dose dependent fashion. Exposures were estimated according to operator dosimetry exposure under ‘field’ conditions for low level, medium and high target field crops. Results. The exposure modelling in the high target field crops demonstrated exceedance of the AOEL in all simulated treatment cases (100%) using damaged sprayers irrespective of the type of damage or if individual protective measures had been adopted or not. For low level and medium field crops exceedances ranged between 40 - 80% cases. Conclusions. The computer modelling may be considered as an practical tool for the hazard assessment when the faulty agricultural sprayers are used. It also may be applied for programming the quality checks and maintenance systems of this equipment.
Wprowadzenie. Stosowanie uszkodzonych ale funkcjonujących opryskiwaczy środków ochrony roślin może powodować nieakceptowalne ryzyko zdrowotne dla ich operatorów. Do oceny ryzyka związanego ze stosowaniem uszkodzonych opryskiwaczy można wykorzystać komputerowe modele matematyczne wykorzystywane do oceny narażenia operatorów opryskiwaczy w procesie rejestracji środków ochrony roślin. Cel. Wykorzystanie modelowania komputerowego do oceny wpływu różnych scenariuszy narażenia na ryzyko dla operatorów stosujących uszkodzone opryskiwacze. Materiał i metody. Modelowanie narażenia przeprowadzono w odniesieniu do 15 pestycydów (5 insektycydów, 7 fungicydów i 3 herbicydów). Krytycznym efektem działania, na którym oparto ocenę ryzyka, był poziom nie wywołujący dających się zaobserwować szkodliwych skutków (NOAEL). Umożliwiło to szacowanie ryzyka w warunkach różnego narażenia, takich jak stężenie pestycydu w środku ochrony roślin, rodzaj opryskiwanej uprawy i liczba zabiegów. Modelowanie komputerowe przeprowadzano stosując model UK POEM i wyznaczając dopuszczalny poziom narażenia operatora (AOEL), co umożliwiło oszacowanie narażenia operatora w zależności od zastosowania środków ochrony osobistej. Dane stosowane w modelowaniu komputerowym uzyskano na podstawie symulowanych zabiegów, w których stosowano płyny modelowe symulujące środki ochrony roślin i celowo uszkodzone opryskiwacze. Płyny modelowe zawierały markery umożliwiające odzwierciedlenie rzeczywistego ilościowego narażenia. Narażenie szacowano zgodnie ze schematem dozymetrycznego badania narażenia operatora w warunkach polowych dla upraw wysokich, średnio-wysokich i niskich. Wyniki. Wyniki modelowania narażenia wskazują, że ochrona upraw wysokich uszkodzonymi opryskiwaczami powodowała przekroczenie akceptowanego poziomu narażenia operatora (AOEL) niemal w 100% przypadków środków ochrony roślin wykorzystanych do modelowania, niezależnie od stosowania środków ochrony osobistej. W przypadku upraw niskich i średniej wysokości przekroczenia AOEL wahały się od 40 do 80%. Wnioski. Modelowanie komputerowe narażenia na pestycydy może stanowić praktyczne narzędzie do oceny zagrożeń dla zdrowia wynikających ze stosowania uszkodzonych opryskiwaczy rolniczych. Może także znaleźć zastosowanie przy opracowywaniu programów kontroli i systemów obsługi tego typu sprzętu.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development and validation of a method for determination of selected polybrominated diphenyl ether congeners in household dust
Autorzy:
Korcz, W.
Strucinski, P.
Goralczyk, K.
Hernik, A.
Lyczewska, M.
Czaja, K.
Matuszak, M.
Minorczyk, M.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876220.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
polybrominated diphenyl ether
dust
household
method validation
recovery
organic pollutant
Opis:
Background. Polybrominated diphenyl ethers (PBDEs) belong to group of so-called persistent organic pollutants (POPs). These compounds occur in nearly all elements of the environment, including household dust which constitutes one of a major route for human exposure. Their main adverse effects on human health are associated mainly with endocrine disruption – they interfere with thyroid function exhibit anti-androgenic action. Objectives. To develop and validate analytical method for determination of BDE-47, BDE-99, BDE-153, and BDE-209 congeners in household dust. Material and methods. Household dust was sampled in residences from Warsaw and the surrounding areas. An automated Soxhlet extraction of samples was then performed and PBDE congeners were subsequently measured in cleaned-up extracts by GC-μECD. The identity of quantified compounds was confirmed by GC/MS. Results. Household dust samples were fortified at levels of 2.88, and 28.8 ng g-1 for BDE-47, BDE-999, and BDE-153, and for BDE-209 at levels of 101.2, and 540 ng g-1. Recoveries ranged between 72 – 106%. The relative standard deviations (RSD) were less than 16% for all PBDE congeners analysed. The relative error determined on the basis of multiple analyses of certified reference material ranged from 1.07 – 20.41%. The method’s relative expanded uncertainty varied between 16 – 21%. Conclusion. The presented method was successfully validated and can be used to measure concentrations of BDE-47, BDE-99, BDE-153 and BDE-209 congeners in household dust.
Wprowadzenie. Polibromowane difenyloetery (PBDE) zaliczane są do trwałych zanieczyszczeń organicznych. Wykrywane są praktycznie we wszystkich elementach środowiska, także w kurzu. Kurz jest istotnym źródłem pobrania polibromowanych difenyloeterów przez człowieka. Szkodliwy wpływ PBDE na zdrowie człowieka wiązany jest głównie z zaburzaniem równowagi układu hormonalnego – zaburzają one m.in. funkcjonowanie hormonów tarczycy oraz działają antyandrogennie. Cel badań. Opracowanie i walidacja metody analitycznej umożliwiającej oznaczanie kongenerów BDE-47, BDE-99, BDE- 153 i BDE-209 w kurzu domowym. Materiał i metody. Materiał do badań stanowiły próbki kurzu pochodzące z domów osób zamieszkałych w Warszawie i okolicach. PBDE ekstrahowano z kurzu z wykorzystaniem aparatu do automatycznej ekstrakcji Soxhlet. Ekstrakt oczyszczano i poddawano analizie instrumentalnej. Oznaczenia zawartości analizowanych kongenerów PBDE prowadzono na GC-μECD, a tożsamość potwierdzano na GC-MS. Wyniki. Próbki kurzu były wzbogacane na poziomie 2,88 ng g-1 i 28,8 ng g-1 dla BDE-47, BDE-99, BDE-153 oraz 101,2 ng g-1 i 540 ng g-1 dla BDE-209. Odzysk mieścił się w zakresie 72 - 106%. Względne odchylenie standardowe (RSD) było mniejsze niż 16% dla wszystkich analizowanych kongenerów PBDE. Błąd względny wyznaczony na podstawie wielokrotnej analizy certyfikowanego materiału referencyjnego wynosił od 1,07% do 20,41%. Względna niepewność rozszerzona zawierała się w zakresie 16-21%. Wniosek. Metoda została zwalidowana i może być wykorzystywana do oznaczania zawartości kongenerów BDE-47, BDE- 99, BDE-153 i BDE-209 w próbkach kurzu domowego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dioksyny a bezpieczeństwo żywności
Dioxins and food safety
Autorzy:
Strucinski, P.
Piskorska-Pliszczynska, J.
Goralczyk, K.
Warenik-Bany, M.
Maszewski, S.
Czaja, K.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875485.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Spośród wielu potencjalnych chemicznych zanieczyszczeń żywności, dioksyny, w tym: polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany oraz dioksynopodobne polichlorowane bifenyle są powszechnie uważane za jedne z najbardziej niebezpiecznych dla naszego zdrowia ze względu na ich właściwości toksykologiczne, trwałość i zdolność do biokoncentracji w łańcuchu żywnościowym. Wyniki badań epidemiologicznych sugerują, że środowiskowe narażenie na te związki może wpływać na wiele procesów fizjologicznych u człowieka, przede wszystkim na drodze zaburzania równowagi układu hormonalnego. Wśród niekorzystnych skutków zdrowotnych związanych z przewlekłym narażeniem na dioksyny wymienia się m.in.: wzrost ryzyka wystąpienia chorób nowotworowych, zaburzeń układu odpornościowego i rozrodczego czy zaburzeń neurobehawioralnych. Głównym źródłem narażenia człowieka na tę grupę zanieczyszczeń jest żywność – około 95% dziennej dawki dioksyn trafia do naszych organizmów z żywnością, przede wszystkim pochodzenia zwierzęcego. Z najnowszych badań wynika, że w wielu populacjach europejskich narażenie na dioksyny przekracza ustalone przez międzynarodowe instytucje dawki bezpieczne, tj. tolerowane dzienne czy tygodniowe pobranie. Szczególnie niepokojące jest, że odsetek ludzi, u których pobranie dioksyn przekracza ww. wartości odniesienia jest większy u dzieci niż u osób dorosłych. Od czasu tzw. „belgijskiej afery dioksynowej” w 1999 r., oszacowanie wielkości narażenia na te zanieczyszczenia i związana z tym ocena ryzyka dla zdrowia konsumentów stały się w Unii Europejskiej jednym z priorytetowych zagadnień w obszarze bezpieczeństwa żywności. w ramach realizacji wspólnotowej strategii wprowadzono do ustawodawstwa najwyższe dopuszczalne stężenia i poziomy reagowania dla dioksyn i dl-PCB w celu ich monitorowania w żywności w Państwach Członkowskich. Ustalono również wymagania dotyczące stosowanych metod i laboratoriów wykonujących analizy dla celów urzędowej kontroli żywności. Państwa członkowskie są zobligowane do stałego monitorowania poziomów dioksyn i dl-PCB w różnych grupach środków spożywczych i przesyłania rocznych raportów z tych badań do Komisji Europejskiej (od 2008 r. do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności). Wyniki monitoringu, obejmujące lata 1999-2008, opracowane ostatnio przez EFSA, stały się podstawą dla nowelizacji Rozporządzenia Komisji 1881/2006 w zakresie najwyższych dopuszczalnych stężeń dioksyn i dl-PCB. Przy opracowywaniu nowych limitów, w miejsce aktualnie obowiązujących współczynników toksyczności z 1998 r. (WHO1998-TEF) zostały wykorzystane nowe współczynniki opracowane w 2005 r. (WHO2005-TEF). Można oczekiwać, że nowe limity dla dioksyn i dl-PCB w żywności wejdą do ustawodawstwa nie później niż na początku 2012 r.
Among numerous potential chemical food contaminants, polychlorinated dibenzo-p-dioxins, dibenzofurans and dioxinlike polychlorinated biphenyls, collectively referred as dioxins, are commonly considered as bearing substantial risk for human health due to their toxicological properties, persistency and ability to bioaccumulate in food chains. The results of epidemiological studies suggest that environmental exposure to these compounds may affect multiple physiological processes in humans, mainly by the mechanism of endocrine disruption. Adverse health effects linked to the long-term exposure to dioxins include the increase of cancer risk, reproductive and developmental impairment as well as effects on immune functions. Exposure through food (mainly of animal origin) is the major source of dioxin exposure for humans, estimated to account for about 95% of the total intake for non-occupationally exposed persons. Recent studies showed that a consistent part of the European population has an intake exceeding internationally agreed „safe” doses as the Tolerable Daily or Weekly Intake (TDI, TWI). It is worthy to note that percentage of persons with estimated dioxin intake above tolerable limits is much higher among children than in adults. Since the „Belgian dioxin crisis” that occurred in 1999, the estimation of human exposure to these compounds and related consumer risk assessment has been recognized in the European Union as one of the priority activities in the field of food safety. Among activities undertaken by the European Commission during implementation of the Community Strategy for dioxins, furans and polychlorinated biphenyls the maximum and action levels have been established with random monitoring by Member States. The legislation on the requirements for sampling and methods of analysis used in the official control laboratories has been set up as well. Member States are obliged to measure background levels of dioxins and dioxin-like PCBs in defined food categories for the EU monitoring program on a yearly basis and to forward the results to the European Commission (since 2008 to the European Food Safety Authority). The monitoring results, covering samples collected from 1999 to 2008, evaluated and reported recently by EFSA, became the basis for updating maximum levels of dioxins and dl-PCBs as set up in Commission Regulation (EC) 1881/2006. The legislation will also be changed by replacing the current toxicity equivalency factors (TEFs) system from 1998 (WHO1998-TEFs) by a new TEFs proposed by the WHO in 2005 (WHO2005-TEFs). It is expected that new limits for dioxins and dl-PCBs in food will come into force not later than in the beginning of 2012.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of chlorpyrifos on the profile of subpopulations immunocompetent cells B, T and NK in in vivo model
Autorzy:
Noworyta-Glowacka, J.
Beresinska, M.
Bankowski, R.
Wiadrowska, B.
Siennicka, J.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875152.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
chlorpyrifos
pesticide
human exposure
immunomodulation
B cell
T cell
natural killer cell
in vivo model
immune system
lymphocyte
organophosphorus pesticide
Opis:
Background. Current studies have indicated many environmental factors, such as pesticides, that cause immune system disorders through inducing changes in humoral and cellular responses thereby increasing the risk of contracting infectious diseases and cancer. The literature suggests that low exposures to certain organophosphorus pesticides stimulate the immune system, whilst high exposures result in decreased function. Precise mechanisms for the fall in immunocompetence are often unclear, however it can be predicted that the intimate interaction between the nervous and immune systems can potentially lead to toxicity. Objectives. To determine the effects of organophosphorus pesticide, chlorpyrifos that is often used in Poland, on selected immunological responses, such as immune-competent cell proportions formed experimentally in-vivo by cells of Wistar rats during subchronic exposures after 45 and 90 days. Materials and Methods. The test was carried out on ten male and ten female Wistar rats in each of three test groups, who received 3 chlorpyrifos doses for 90 days intragastrically, according to OECD guidelines (No. 401). Two control groups were given olive oil. After completion, the animals were deeply anaesthetised by a mixture of ketamine (Vetaketam) and xylazine (Vetaxym). Immuno-competent cells were profiled by a commercial monoclonal antibody method. In order to measure the dynamics of any changes, the aforementioned immunological responses were investigated after 45 days using the same procedures for obtaining the relevant biological test material. Results. Test animals exposed to chlorpyrifos had altered number of white bood cells which were either increased or decreased relative to controls after 45 and 90 days for all exposure levels used. Conclusions. The study demonstrated changes in white-blood cell (lymphocyte) response profiles, reflecting an immunomodulation although such changes were equivocal, where both suppression and stimulation were observed.
Wprowadzenie. Współczesne badania naukowe wskazują, iż wiele czynników środowiskowych, wliczając w to pestycydy, powoduje zaburzenia układu odpornościowego poprzez indukowanie zmian w odpowiedzi humoralnej i komórkowej, co w efekcie może prowadzić do zwiększonej zapadalności na choroby zakaźne i nowotworowe. Doniesienia literaturowe sugerują, że niskie poziomy narażenia na niektóre pestycydy fosforoorganiczne powodują stymulację układu odpornościowego, zaś wyższe, obniżenie funkcji immunologicznych. W wielu przypadkach nie jest poznany dokładny mechanizm spadku odporności, jednak poprzez związek funkcji neurologicznych i immunologicznych można przewidzieć potencjalne skutki działania toksycznego. Cel. Celem badań było określenie wpływu chloropiryfosu na wybrane parametry odpowiedzi immunologicznej, takie jak skład odsetkowy komórek immunokompetentnych w modelu doświadczalnym in vivo szczurów laboratoryjnych szczepu Wistar, w trakcie ekspozycji subchronicznej 45 i 90 dniowej. Materiał i metody. Badanie wykonano na samcach (10 szt.) i samicach (10 szt.) szczurów rasy Wistar. Zwierzętom z grupy badanej podawano dożołądkowo chloropiryfos przez 90 dni, zgodnie z zaleceniami OECD (Guideline No 401). Grupa kontrolna otrzymywała oliwę z oliwek. Po zakończeniu eksperymentu zwierzęta poddawano głębokiej narkozie przy użyciu mieszaniny: ketaminy (Vetaketam) i ksylazyny (Vetaxym). W celu określenia dynamiki ewentualnych zmian zbadano wyżej wymienione parametry immunologiczne po 45 dniach doświadczenia przy zachowaniu tych samych procedur uzyskania materiału badawczego. Wyniki. Uzyskane wyniki wskazują, że narażanie zwierząt doświadczalnych na chloropiryfos zmieniało skład odsetkowy komórek immunokompetentnych w modelu doświadczalnym in vivo zwiększając albo zmniejszając ich wartość w stosunku do poziomów oznaczonych u grupy zwierząt kontrolnych po 45 i 90 dniowej ekspozycji i na wszystkich poziomach narażania. Wnioski. Odnotowane w wyniku przeprowadzonych badań zmiany w profilu białokrwinkowym świadczące o działaniu immunomodulującym były niejednoznaczne przyjmując formę zarówno immunosupresji jak i immunostymulacji.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endocrine disruptors in food contact materials; is there a health threat?
Autorzy:
Cwiek-Ludwicka, K.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877540.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
endocrine disruptor
food contact material
contact with food
health risk factor
threat
food packaging
exposure assessment
human exposure
risk assessment
benzophenone
bisphenol A
phthalate
substance migration
Opis:
Food Contact Materials (FCMs) are a major source of endocrine disrupting chemical substances (EDCs), thus forming an important part of human exposure to these compounds, to which this article is addressed. The potential impact of such exposures on endocrine function, and thereby health outcomes, requires scientifically valid evidence so that appropriate risk management decisions can be taken to diminish human exposure, particularly in vulnerable population groups like infants and small children. Relevant aspects of exposure assessment are discussed based on testing migration of EDCs from FCMs, together with the different approaches so used. The specific migration testing determines whether limits for defined substances are met. However not all EDCs present in the leachate may be found by these means. In fact, the chances of detecting EDCs in the food simulant (leachate) are improved when it is subjected the relevant biological testing, thus helping to provide improved protection against these chemical substances. Nevertheless, official controls and risk management decisions do not necessarily take such testing into account, as the relevant legislation is based on specific migration limits that may be easily quantified and addressed in the risk management process. Elucidating the link between observed endocrine activity and any toxic effects so arising, is complicated by the complexity of endocrine interrelationships coupled with relatively limited sensitivity of toxicological tests. Any risk assessment implies a rather high uncertainty and should include also any cumulative effects. This review discusses the effects of the EDCs like bisphenol A, phthalates and benzophenone found in FCMs. In addition, the approaches from the USA and EU for systematically evaluating man-made EDCs in the environment are also considered, including appropriate prioritisation criteria.
Materiały do kontaktu z żywnością (ang. food contact materials, FCMs) stanowią istotne źródło substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego określanych jako endocrine disrupting chemicals (EDCs). FCMs mają ważny udział w całkowitym narażeniu człowieka na te substancje. Potencjalny wpływ EDCs na funkcjonowanie układu hormonalnego i skutki zdrowotne wynikające z narażenia na te substancje, dostarczają potwierdzonych dowodów do podejmowania decyzji w ramach zarządzania ryzykiem, zmierzających do zminimalizowania narażenia na te związki, co ma istotne znaczenie, zwłaszcza w przypadku grup populacji szczególnie wrażliwych, takich jak niemowlęta i małe dzieci. Omówiono niektóre aspekty oceny narażenia na podstawie badania migracji EDCs z materiałów do kontaktu z żywnością, w zależności od zastosowania różnych metod badania migracji. Badanie migracji specyficznej umożliwia sprawdzenie czy spełniane są limity migracji ustanowione dla poszczególnych substancji. To podejście stwarza ryzyko, że nie wszystkie migrujące EDCs zostaną wykryte. Zastosowanie odpowiednich testów biologicznych do analizy płynu pomigracyjnego stwarza większe prawdopodobieństwo wykrycia obecności EDCs zapewniając lepszą ochronę konsumenta przed tą grupą związków. Jednakże wyniki takich badań nie zawsze umożliwiają podejmowanie decyzji przez urzędową kontrolę w ramach zarządzania ryzykiem, ponieważ większość przepisów opiera się o limity migracji specyficznej, które łatwo mogą być skwantyfikowane w procesie zarządzania ryzykiem. Wyjaśnienie zależności między zaobserwowanym wpływem na układ hormonalny a wystąpieniem szkodliwego skutku działania napotyka na trudności wynikające z ogromnej złożoności wzajemnych zależności w układzie hormonalnym i ograniczonej czułości testów toksykologicznych. To z kolei implikuje stosunkowo dużą niepewność oceny ryzyka, która powinna także uwzględniać możliwość wystąpienia efektów skumulowanych. Przedyskutowano aspekty związane z bisfenolem A, ftalanami i benzofenonem, jako EDCs występującymi w materiałach do kontaktu z żywnością. Przedstawiono również podejścia USA i UE do systematycznej oceny antropogennych EDCs w środowisku, z uwzględnieniem kryteriów umożliwiających ustalanie priorytetów.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hypomethylation of the c-myc promoter region induced by phenobarbital in rat liver
Autorzy:
Urbanek-Olejnik, K.
Liszewska, M.
Winczura, A.
Hernik, A.
Strucinski, P.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874017.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Background. The changes in DNA methylation are considered as one of the early events in hepatocarcinogenesis. Objective. We evaluated the ability of phenobarbital (PB) – the most widely used anticonvulsant worldwide and classical rodent liver carcinogen – to cause the promoter region of the c-myc protooncogene hypomethylation as well as changes of mRNA level of this gene. Moreover, the expression of Dnmt1 protein in rat treated with this compound was analyzed. Material and Methods. Male Wistar rats received PB in daily oral doses of 92.8 mg kg-1 b.w. day-1 (at 24-h intervals; for one, three and fourteen days). Methylation of the c-myc promoter region was measured by PCR-based methylationsensitive restriction enzyme analysis (MSRA). Levels of mRNA for c-myc and protein Dnmt1 were assayed using Real- Time PCR and Western Blot, respectively. Results. The study showed that phenobarbital stimulated persistent changes in DNA methylation, i.e. loss of methylation in the promoter region of the c-myc gene and up-regulated its mRNA level. In addition, a significant increase in protein level of Dnmt1 in the c-myc over-expressing liver cells was observed. Conclusion. The oppose relationship between Dnmt1 activity and methylation status of c-myc gene was demonstrated. The c-myc over-expression by demethylation might represent an important, early events in the mechanism of action (MOA) of phenobarbital.
Wprowadzenie. Zmiany metylacji DNA są rozważane jako jeden z wczesnych mechanizmów hepatokancerogenezy. Cel pracy. Celem badań była ocena wpływu fenobarbiatlu (PB) - leku przeciwpadaczkowego, modelowego promotora raka wątroby - na poziom metylacji regionu promotorowego i ekspresji na poziomie mRNA protoonkogenu c-myc. Ponadto dokonano analizy poziomu ekspresji białka Dnmt1. Materiał i metody. Samce szczurów szczepu Wistar otrzymywały PB w dawce 92,8 mg/kg m.c. x dzień-1 jednorazowo, 3-krotnie i 14-krotnie. Ocenę poziomu zmian metylacji genu c-myc dokonano metodą MSRA (ang. Methylation-Sensitive Restriction Enzyme Analysis). Analizę względnego poziomu transkryptów genu c-myc i białka Dnmt1 przeprowadzano odpowiednio metodą PCR w czasie rzeczywistymi i techniką Western Blot. Wyniki. W wyniku oddziaływania fenobarbitalu wykazano trwałe zmiany metylacji DNA - obniżenie metylacji w rejonie promotorowym genu c-myc i nadekspresję badanego genu na poziomie mRNA. Jednocześnie obserwowano statystycznie istotny wzrost poziomu białka Dnmt1. Wnioski. Wykazano odwrotną zależność między aktywnością Dnmt1 a poziomem metylacji genu c-myc. Nadekspresja c-myc w wyniku demetylacji może stanowić istotne, wczesne zdarzenie w mechanizmie działania (ang. Mechanism of Action (MOA)) fenobarbitalu.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2018, 69, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of additional loads on chosen gait parameters and muscles activity
Autorzy:
Ludwicki, M.
Zagrodny, B.
Wojnicz, W.
Mrozowski, J.
Awrejcewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127991.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Poznańska. Instytut Mechaniki Stosowanej
Tematy:
thermovision
motion capture
motion analysis
ergonomics
gait stability
termowizja
analiza ruchu
ergonomia
stabilność chodu
Opis:
This paper is devoted to human motion analysis and comparison of chosen kinematics parameters during normal gait with and without additional load in a form of backpack. A stability in both cases were compared in both frontal and sagittal planes, by applying a video tracking system. Experimental tests performed on treadmill, passive markers, placed on volunteers bare skin were used. Additionally, an infra-red camera was employed to evaluate muscle activity and its groups involved in the movement. The change of body temperature and distribution of the thermal maps were observed. Analysing these thermograms, loading of different muscle groups was evaluated. During the experiment, an attempt to correlate a results obtained from a thermal imaging camera and video tracking system were made. It is shown that thermal imaging can help to evaluate an asymmetry in muscle load and in some cases can help to detect pathological cases, what was confirmed with motion analysis. Advantages and disadvantages of this method were also described.
Źródło:
Vibrations in Physical Systems; 2016, 27; 227-236
0860-6897
Pojawia się w:
Vibrations in Physical Systems
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of chlorpyrifos on the profile of subpopulations of immunoactive cells and their phagocytic activity in an experimental in vivo model
Autorzy:
Noworyta-Glowacka, J.
Bankowski, R.
Siennicka, J.
Wiadrowska, B.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49505.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Opis:
Many environmental factors, including pesticides, cause immunological system disorders by inducing changes in humoral and cellular response. They may stimulate or trigger immunological autoaggression, hypersensitivity and allergy, as well as lead to immunosuppression, thus increasing the incidence of infectious diseases and cancers. Such activity is also attributed to organophosphorus compounds used in agriculture as insecticides, and commonly in households as biocides. The aim of the study was to define possible mechanisms of the immunotoxic activity of the chlorpyrifos (an organophosphorus compound) on experimental animals following their exposure to the compound via the oral route. The present study attempts to define the influence of chlorpyrifos on the profile of subpopulations of immunoactive cells: B, T, CD4+, CD8+, and NK, and on their phagocytic activity in an experimental in vivo model. For this purpose, the Wistar rats, were exposed orally to increasing doses of chlorpyrifos: 0.1 LD50, 0.15 LD50, 0.2 LD50, 0.3 LD50 and 0.4 LD50 for 28 days. In the study animals, we failed to demonstrate a statistically significant decrease in the phagocytic activity of the granulocyte.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2012, 19, 3
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is concentration and motility of male gametes related to DNA damage measured by comet assay?
Autorzy:
Dobrzynska, M M
Tyrkiel, E.J.
Derezinska, E.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50202.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
spermatozoon
male
germ cell
DNA damage
motility
comet assay
sperm quality
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2010, 17, 1; 73-77
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kurz źródłem narażenia człowieka na polibromowane difenyloetery (PBDE)
Indoor dust as a pathway of human exposure to polybrominated diphenylethers (PBDEs)
Autorzy:
Goralczyk, K.
Strucinski, P.
Hernik, A.
Czaja, K.
Korcz, W.
Minorczyk, M.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/878014.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
kurz domowy
czlowiek
zdrowie czlowieka
zagrozenia zdrowia
narazenie dlugotrwale
polibromowane difenylo etery
polimery
pomieszczenia zamkniete
dust
man
human health
health hazard
long-term exposure
polybrominated diphenyl ether
polymer
indoor environment
Opis:
Polibromowane difenyloetery (PBDE) zaliczane są do syntetycznych związków opóźniających zapłon, tzw. uniepalniaczy (ang. Flame Retardants). Znalazły one szerokie zastosowanie w produkcji różnego rodzaju polimerów, mebli, dywanów, sprzętu elektronicznego i elektrycznego oraz materiałów biurowych i budowlanych. Człowiek spędzając około 85% swojego życia w pomieszczeniach zamkniętych (mieszkania, miejsca pracy, szkoły) jest praktycznie cały czas otoczony przedmiotami, które mogą emitować do środowiska PBDE. Do niedawna uważano, że głównym źródłem pobrania PBDE przez człowieka jest żywność, głównie pochodzenia zwierzęcego. Obecnie jednak liczne badania wykazują, że niebagatelnym, dodatkowym źródłem pobrania tych związków przez człowieka jest kurz pochodzący z pomieszczeń zamkniętych. Na to źródło narażenia najbardziej narażone są małe dzieci ze względu na ich przyzwyczajenia behawioralne, tj. wkładanie palców, zabawek i innych przedmiotów do ust. W odróżnieniu od żywności, gdzie dominującymi kongenerami są BDE-47 i BDE-99, w przypadku kurzu dominującym kongenerem jest BDE-209. Narażenie człowieka na PBDE i inne polibromowane związki opóźniające zapłon jest powszechne w całym świecie, a jego wielkość jest różna w różnych krajach i zależy od zakresu ich stosowania, produkcji i zapisów w prawodawstwie krajowym, a także od szeroko pojętych zachowań mieszkańców. Generalnie, najwyższe stężenia tych związków stwierdzane są u mieszkańców Ameryki Północnej, a znacznie niższe w Europie i Azji. Spośród krajów europejskich statystycznie istotnie najwyższe narażenie ludzi stwierdzane jest w Wielkiej Brytanii. Szacowana wielkość narażenia, w każdym przypadku, dodatkowo obarczona jest niepewnością wynikającą z osobniczych przyzwyczajeń, preferencji dietetycznych, czasu spędzanego w różnych pomieszczeniach, pojazdach, na świeżym powietrzu. W niektórych przypadkach dla osób dorosłych niebagatelne znaczenie ma również narażenie zawodowe, dotyczy to zwłaszcza załóg samolotów, sprzedawców samochodów i pracowników utylizujących odpady elektroniczne.
The brominated diphenyl ethers (PBDEs) belong to a class of synthetic, additive brominated flame retardants (BFRs). PBDEs are used to reduce the flammability of commercial and household products such as textiles, various plastic polymers, furnishing foam, and electronic equipment. People spend a large percentage of their life–time indoors at home, in offices and cars, etc, providing many opportunities for lengthy exposure to PBDEs from residential settings and commercial products in an indoor environment. In recent time, the foodstuffs, mainly food of animal origin, have been indicated as the main pathway of human exposure to PBDEs. However, many studies have shown that the indoor environment, mainly indoor dust, can be also a significant source of exposure to PBDEs, especially for younger children (toddlers) because of their behavioral patterns, eg. putting fingers, toys, and other items in their mouth. Numerous studies show that the median intakes of PBDEs via dust for adult range from 1.41 to 277 ng x day-1 is lower than that via food which range from 135 to 333 ng x day-1, while the median intake of these compounds via indoor dust for children range from 101 to 404 ng x day-1 is much higher than via food: 77-190 ng x day-1. The congener pattern observed in the indoor dust is different to that found in food. The indoor dust is dominated by the congener BDE-209 vs. food where the most dominated congeners are BDE-47 and BDE-99. Human exposure to PBDEs and other brominated flame retardants (BFRs) is widely widespread throughout the world and it depends on a country range of usage, production and legislation concerning these chemicals as well as a citizen’s behavior. Generally, human exposure has been found higher in North America than in Europe and Asia. Within European countries the significant highest concentrations in dust have been found in the United Kingdom. It should be noted that many uncertainty factors such as personal habits, dietary preferences, and time spent in various rooms, cars and outdoors could affect the exposure assessment. In some cases the occupational exposure is the most important source of PBDEs for adults, for example air crews, car sale employees and disposal/recycling of electronic waste workers.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanomaterials in food contact materials; considerations for risk assessment
Autorzy:
Cwiek-Ludwicka, K.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875571.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
nanomaterial
food contact material
risk assessment
nanotechnology
food safety
food packaging
toxicity
testing
consumer safety
Opis:
Nanotechnology applications in the food industry, including food contact materials, offer many potential benefits for consumers and manufacturers alike. The article discusses the migration of nanoparticles from food contact materials and the possible health risks associated with in the context of insufficient knowledge of the potential exposure to nanomaterial. The importance of gaps in the general knowledge on the behaviour and biological interactions of nanomaterials in biological systems becomes crucial for risk assessment. The article also discussed numerous doubts concerning the measurements of biological reactions in animal tests and the need for new approaches in the interpretation of data from nanoparticles studies in vivo. The article underlines the need to develop predictive and validated toxicological tests that can be used to screen for potential hazards, and also to develop new methodology for measuring nanoparticles in biological matrices to assess human exposure. Further studies should focus on understanding the mechanisms of action. Nanoparticles exhibit chemical and physical properties that significantly differ from those substances at a large size. Different properties of nanoparticles may lead to different toxicological properties. From that reason nanoparticles, in each case, are individually assessed by the European Food Standard Agency (EFSA) in terms of health risk before the European Commission authorizes them to be used in food contact materials.
Zastosowanie nanotechnologii w przemyśle spożywczym, w tym w materiałach do kontaktu z żywnością, przynosi wiele potencjalnych korzyści konsumentom i producentom. W artykule omówiono zagadnienie migracji nanocząsteczek z materiałów kontaktujących się z żywnością oraz możliwe ryzyko dla zdrowia konsumenta, w kontekście niewystarczającej wiedzy na temat potencjalnego narażenia na nanomateriały. Brak wiedzy na temat zachowania i biologicznych interakcji nanomateriałów w systemach biologicznych stanowi podstawowy problem przy ocenie ryzyka. W artykule omówiono również liczne wątpliwości dotyczące pomiarów odpowiedzi biologicznej w testach na zwierzętach oraz potrzebę nowych podejść w interpretacji danych otrzymanych z badań nanocząsteczek w warunkach in vivo. Podkreślono potrzebę opracowania predyktywnych i zatwierdzonych testów toksykologicznych, które można wykorzystać przy badaniu potencjalnych zagrożeń, a także opracowania nowej metodologii oznaczania nanocząsteczek w matrycach biologicznych w celu oceny narażenia ludzi. Dalsze badania powinny koncentrować się na poznaniu mechanizmów ich działania. Właściwości chemiczne i fizyczne nanocząsteczek znacznie różnią się od takich substancji o większych rozmiarach. Różne właściwości nanocząsteczek mogą też powodować różne właściwości toksykologiczne. Z tego powodu substancje w postaci nanocząsteczek, w każdym przypadku, oceniane są indywidualnie przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) pod względem ryzyka dla zdrowia, zanim Komisja Europejska zezwoli na ich stosowanie w materiałach do kontaktu z żywnością.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 51

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies