Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kujawski, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Relationship between DNA replication and DNA repair in human lymphocytes proliferating in vitro in the presence and in absence of mutagen
Autorzy:
Szyfter, K
Wiktorowicz, K.
Wielgosz, M.S.
Zajaczek, S.
Kujawski, M.
Jaloszynski, P.
Czub, M.
Markowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048210.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
genotoxicity
DNA replication
human lymphocyte
DNA repair
lymphocyte proliferation
mutagenesis
in vitro
Opis:
The effects of mutagens on DNA replication and DNA repair were studied in peripheral blood lymphocytes (PBL) obtained from 21 healthy subjects, 2 samples from healthy heterozygote of Xeroderma pigmentosum (XP) and 2 samples from patient with clinically recognised XP. Inter-individual variations were found in DNA replication and in the level of spontaneous DNA repair measured under standard culture condition. Exposure of human PBL proliferating in vitro to B(a)P was followed by a partial inhibition of replicative DNA synthesis in all subjects and by an induction of DNA repair in healthy subjects. In XP patients DNA repair synthesis remained at the level attributed to spontaneous DNA repair. The response to mutagen varied individually. Results were analysed statistically. It was established that the studied indices of DNA synthesis correlate well with each other. The highest correlation was found between the levels of spontaneous and B(a)P-induced DNA repair. It is concluded that the level of spontaneous DNA repair is predictive for an estimation of cells ability to repair DNA damage. Inter-individual variations in the inhibition of DNA replication and in DNA repair synthesis are also dependent on the type of mutagen as shown by effects of other mutagens. Different effects of mutagen exposure on the inhibition of DNA replicative synthesis and induction of DNA repair can be explained by genetically controlled differences in the activity of enzymes responsible for mutagen processing and lesion removal.
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 1995, 36, 4; 379-388
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of extracts from Rhodiola rosea and Rhodiola kirilowii on the development of alcohol tolerance in rats
Autorzy:
Szulc, M.
Mularczyk, P.
Grzadzielski, P.
Zakowicz, P.
Kujawski, R.
Gryszczynska, A.
Buchwald, W.
Tezyk, A.
Krajewska-Patan, A.
Kaminska, E.
Mikolajczak, P.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72757.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Rhodiola rosea (RR) and Rhodiola kirilowii (RK) are well known for their influence on central nervous system, however their impact on the development of alcohol tolerance has not yet been proven. Objective: The aim of this study was to determine the ability of RR and RK roots extracts to inhibit the development of alcohol tolerance in vivo, both, peripheral (metabolic) and central ones. Methods: Male Wistar rats were treated with RR and RK extracts (p.o.) and ethanol (i.p.) for ten consecutive days. On the first, third, fifth and eighth days the hypothermic action of ethanol was measured, while on the ninth day the loss of righting reflex was examined. On the tenth day rats were treated with assigned extract and sacrificed 1 h after the ethanol injection. Results: Both extracts inhibited development of tolerance to the hypothermic action of ethanol. The observed effect seems to be specific since none of the extracts affected body temperature in water-treated animals. RK extract also prolonged the hypnotic action of ethanol. RR-treated rats had higher blood-ethanol concentrations, in contrast to RK ones. Conclusions: RR and RK extracts inhibited the development of tolerance to the hypothermic action of ethanol. Prolongation of the hypnotic action of ethanol by RK extract may be associated with influence on the central nervous system, while the RR one also inhibited the development of metabolic tolerance.
Źródło:
Herba Polonica; 2018, 64, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of salidroside, a neuroactive compound of Rhodiola rosea L., on alcohol tolerance development in rats
Wpływ salidrozydu, neuroaktywnego związku Rhodiola rosea L. na rozwój tolerancji alkoholu u szczurów
Autorzy:
Szulc, M.
Mularczyk, P.
Kujawski, R.
Gryszczynska, A.
Kaminska, E.
Geppert, B.
Baraniak, J.
Kania- Dobrowolska, M.
Ozarowski, M.
Krajewska-Patan, A.
Mikolajczak, P.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71476.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
salidroside
neuroactive substance
Rhodiola rosea
alcohol tolerance
development
rat
Opis:
In recent years, the search for potential neuroprotective properties of salidroside and its ability to influence the activity of nervous system become the subject of intense studies of many research groups. None of these studies, however, include an attempt to determine the effect of salidroside on the course of alcohol tolerance in vivo. The aim of this study was to investigate the ability of salidroside to inhibit the development of alcohol tolerance in rats, determining whether the effect of its action may occur in a dose-dependent manner, reducing both metabolic and central tolerance without affecting body temperature in control rats. Male Wistar rats were injected daily with ethanol at a dose of 3 g/kg for 9 consecutive days to produce ethanol tolerance. Salidroside in two doses (4.5 mg/kg and 45 mg/kg b.w.) or vehiculum was administered orally. On the 1st, 3rd, 5th and 8th day a hypothermic effect of ethanol was measured, while the loss of righting reflex procedure was performed on the 2nd, 4th, 6th and 7th day. On the 9th day rats were treated with salidroside, sacrificed 1 h after ethanol injections and blood was collected for blood-ethanol concentration measurement. Salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to hypothermic and sedative effects of ethanol, whereas insignificant elevation of blood-ethanol concentration was observed. The dose of 4.5 mg/kg b.w. had minimal effect, only small inhibition of tolerance to hypothermic action was observed. Salidroside affected neither body mass growth nor body temperature in non-alcoholic (control) rats.Results of the study indicate that salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to the hypothermic effect of ethanol. Observed inhibition of tolerance to the sedative effect of ethanol seems to be associated with salidroside influence on the central nervous system. A comprehensive explanation of the abovementioned observations requires further pharmacological and pharmacodynamic studies.
W ostatnich latach poszukiwanie potencjalnych właściwości neuroprotekcyjnych salidrozydu i jego zdolności do wpływania na aktywność układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań wielu grup naukowców. Żadne z tych badań nie obejmowało jednak próby określenia działania tego związku na przebieg tolerancji alkoholowej in vivo. Celem doświadczenia była ocena zdolności salidrozydu do hamowania rozwoju tolerancji na alkohol u szczurów oraz ustalenie czy efekt jego działania może wystąpić w sposób zależny od dawki, czy może znosić tolerancję metaboliczną i centralną bez wpływu na temperaturę ciała u zwierząt. Samcom szczurów szczepu Wistar codziennie podawano etanol w dawce 3 g/kg m.c. i.p. przez 9 kolejnych dni w celu uzyskania tolerancji jego obecności. Salidrozyd w dwóch dawkach (4,5 mg/kg i 45 mg/ kg m.c.) lub vehiculum podawano i.g. W kolejnych dniach mierzono hipotermiczny efekt działania etanolu oraz utratę odruchu utrzymania postawy ciała. Ostatniego dnia po dekapitacji zwierząt pobrano krew w celu pomiaru stężenia we krwi etanolu. Salidrozyd w dawce 45 mg/kg hamował rozwój tolerancji objawiający się hipotermią i uspokajającym działaniem etanolu, podczas gdy obserwowano nieznaczne zwiększenie stężenia etanolu we krwi. Dawka 4,5 mg/kg m.c. wykazała minimalny efekt, obserwowano jedynie niewielkie zahamowanie tolerancji na działanie hipotermiczne. Salidrozyd nie wpływał ani na przyrost masy ciała ani na temperaturę ciała u szczurów nie otrzymujących alkoholu (kontrolnych). W badanym układzie doświadczalnym z wykorzystaniem eksperymentalnego modelu tolerancji potwierdzono hamujący wpływ salidrozydu w dawce 45 mg/kg m.c. na rozwój tego procesu. Hamowanie tolerancji działania sedacyjnego etanolu wydaje się być związane z wpływem salidrozydu na ośrodkowy układ nerwowy. Kompleksowe wyjaśnienie powyższych obserwacji wymaga dalszych badań farmakologicznych i farmakodynamicznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2018, 64, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie dwunitrofenolu i antronu do kolorymetrycznego oznaczania cukrów w soku bulw ziemniaka
Pirimenienie dinitrofenola i antrona dlja kalorimetricheskogo opredelenija sakhara v soke plodov kartofelja
The Application of dinitrophenol and anthrone for the determination of sugar content in patato tuber juice
Autorzy:
Samotus, B.
Kujawski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836070.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Źródło:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności; 1969, 15; 5-16
0080-374X
Pojawia się w:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Properties of beta-galactosidase from cells of Streptococcus lactis 192 and Lactobacillus lactis F-16 strains
Właściwości beta-galaktozydazy z komórek szczepów Streptococcus lactis 192 i Lactobacillus lactis F-16
Autorzy:
Rymaszewski, J.
Cichosz, G.
Kujawski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398371.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
desintegration of cell thermal stability
lactose
influence of ions
Streptococcus lactts
Lactobacmus lactts
Opis:
The β-galactosidase synthetized by cells of Str. lactis 192 and Lbc. lactis F-16 in characterized on the basis of pH and temperature optimum for the enzyme's activity, thermal stability and the effect of selected ions. There were significant differences in β-galactosidase activity depending on the strain and on the kind of extract. The Str. lactis 192 enzyme demonstrated higher activity in lactose fermentation and lower thenmal stability than the β-galactosidase of Lbc. lactis F-16. The effect of ions on enzyme activity was diversified and depended on the time of activity, the kind of extract and the bacteria strain.
Podjęto próbę charakterystyki β-galaktozydazy syntetyzowanej przez komórki Str. lactis 192 i Lbc. lactis F-16 na podstawie wyznaczenia optimum pH i temperatury działania enzymv, stabilności termicznej i wpływu wybranych jonów. Stwierdzono istotne różnice w aktywności β-galaktozydazy pomiędzy badanymi szczepami, a także rodzajami ekstraktów. Optimum działania β-galaktozydazy zawartej w odpowiednich ekstraktach przypadało w warunkach: - ekstrakt wewnątrzkomórkowy Str. lactis 192: temp. 308 K (35°C) i 318-323 K (45-50°C), pH 7.0, - ekstrakt ściany komórkowej Str. lactis 192: temp. 308 K (35°C) i pH 5,0, - ekstrakt wewnątrzkomórkowy Lbc. lactis F-16: temp. 323 K (50°C) i pH 6,0, - ekstrakt ściany komórkowej Lbc. lactis F-16: temp. 313 K (40°C) i pH 7,0. Enzym Str. lactis 192 wykazał wyższą aktywność fermentacji laktozy oraz niższą stabilność termiczną niż β-galaktozydaza Lbc. lactis F-16. Wpływ jonów na aktywność enzymu był zróżnicowany i zależny od czasu działania, rodzaju ekstraktu i szczepu bakterii. Oceniono również wpływ przechowywania komórek bakterii Str. lactis 192 w stanie zamrożonym i liofilizowanym na aktywność β-galaktozydazy. Zaobserwowano większy spadek aktywności β-galaktozydazy w przypadku preparatów liofilizowanych. Fakt ten należy tłumaczyć tym, że liofilizacji poddano komórki uprzednio zdezintegrowane, a ponadto nie stosowano żadnych substancji ochronnych podczas zamrażania i suszenia sublimacyjnego.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 4; 449-460
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolorymetryczne oznaczanie azotu pozabiałkowego (NPN) w surowicy i we krwi włośniczkowej
Kolorimetricheskie opredelenija nebelkovogo azota (NPN) v syvorotke i kapilljarnojj krovi
Colorimetric determination of non-protein nitrogen (NPN) in serum and capillary blood
Autorzy:
Rduch, M.
Grzybowski, J.
Kujawski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189465.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1973, 09, 3; 271-276
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of funding structure on EU banking sector stability
Autorzy:
Penczar, M.
Liszewska, M.
Kujawski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082663.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
banking sector stability
banking funding model
funding structure
Opis:
In our paper, we analyse the impact of funding structure on banking sector stability in EU countries. Our findings show that after the global financial crisis (GFC) there are four main funding models in the EU banking sectors. We document that funding structure is an important factor influencing the banking sector stability. We report that there are also some other banking business model characteristics as well as macroeconomic indicators which have impact on banking sector risk.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing; 2020, 24[73]; 143-154
2081-3430
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania właściwości fizyko-chemicznych skrobi zmienniaczanej. VI Rozkład kwasu anylofosforowego podczas starzenia się skrobi ziemniaczanej
Issledovanie fiziko-khimicheskikh svojjstv krakhmala. VI. Razlozhenie amilofosforiojj kisloty vo vremja starenija krakhmala
Investigations on the physico-chemical properties of potato starch. VI. Decomposition of amylophosphoric acid during the aging of potato starch
Autorzy:
Pałasiński, M.
Bukowska, W.
Kujawski, M.
Norek, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836145.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Źródło:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności; 1965, 11; 91-100
0080-374X
Pojawia się w:
Roczniki Technologii i Chemii Żywności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of antioxidant activities of fractionated extracts from seedlings and herb of Chelidonium majus L. using DPPH, ABTS and FRAP methods
Porównanie działania antyoksydacyjnego frakcjonowanych wyciągów z siewek i ziela Chelidonium majus L. przy użyciu metod DPPH, ABTS i FRAP
Autorzy:
Ozarowski, M.
Kujawski, R.
Mikolajczak, P.
Gryszczynska, A.
Pietrowiak, A.
Bialas, W.
Baraniak, J.
Gorska-Paukszta, M.
Buchwald, W.
Kedzia, B.
Krajewska-Patan, A.
Seremak-Mrozikiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72746.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Our study is a part of a trend of studies on the antioxidative properties of Chelidonium majus extracts or their fractions suggesting that antioxidant activities may depend on total flavonoid and/or alkaloid contents. Objective: This study focused on the examination of antioxidative activities of full water extract, non-protein fraction and protein fraction of the extract from aerial parts of mature plants and young seedlings. Methods: Total flavonoid and alkaloid contents were evaluated by spectrometric methods. Quantitative determination of chelidonine, coptisine, sanquinarine, berberine was made by HPLCUV. The antioxidative activities were evaluated using (1) 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), (2) 2,2’-azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) radical scavenging and (3) ferric reducing antioxidant power (FRAP) methods. Results: All concentrations of herb extracts exhibited higher antioxidant capacities than extract from seedlings. Two antioxidant tests (DPPH, FRAP) showed that full water extract from herb had the highest antioxidant activity, while its non-protein fraction and protein fraction showed lower antioxidant activity. It was found that the full water extract from herb contained the highest concentrations of flavonoids and alkaloids when compared with other samples. Conclusion: Our findings suggest that chelidonine and coptisine especially could be responsible for the observed changes in the extract antioxidant activity, because these alkaloids were determined in the highest concentration in full water extract from herb. It cannot be also excluded that the observed variables values between extracts and their fractions from herb or from seedlings may also be the result of interactions between flavonoids and other chemical compounds.
Wstęp: Nasze badania, będąc częścią trendu badawczego skupiającego się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów i ich frakcji z Chelidonium majus wskazują, że działanie przeciwutleniające może być zależne od całkowitej zawartości flawonoidów i/lub alkaloidów. Cel: W badaniu skupiono się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów z ziela dojrzałych roślin oraz siewek Ch. majus (pełny ekstrakt wodny, jego frakcja bezbiałkowa i frakcja białkowa). Metody: Całkowita zawartość flawonoidów oraz alkaloidów była oznaczana metodami spektrofotometrycznymi. Ilościową zawartość chelidoniny, koptyzyny, sanquinaryny, berberyny określono metodą HPLC-UV. Aktywność antyoksydacyjną oceniano przy użyciu (1) wolnego rodnika DPPH (2,2-difenylo-1-pikrylohydrazyl), (2) ABTS (kwas 2,2’–azynobis-(3-etylobenzotiazolino-6-sulfonowy)) oraz metodą (3) oznaczania zdolności redukowania jonów żelaza (FRAP). Wyniki: Wszystkie stężenia ekstraktów z ziela wykazywały większą pojemność antyoksydacyjną w porównaniu z ekstraktami z siewek. W dwóch testach antyoksydacyjnych (DPPH, FRAP) wykazano, że pełny ekstrakt wodny z ziela wywierał największą aktywność antyoksydacyjną, natomiast frakcje białkowa i bezbiałkowa tego ekstraktu wykazywały niższą aktywność. Pełny ekstrakt wodny z ziela zawierał najwyższe stężenie flawonoidów i alkaloidów w porównaniu z innymi analizowanymi próbkami. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że szczególnie chelidonina i koptyzyna mogą być odpowiedzialne za obserwowane zmiany w aktywności antyoksydacyjnej z uwagi na to, że te alkaloidy oznaczono w największym stężeniu w pełnym ekstrakcie wodnym z ziela. Nie można również wykluczyć, że obserwowane różnice w wartościach badanych zmiennych pomiędzy ekstraktami z ziela Ch. majus i otrzymanymi z siewek mogą wynikać z zachodzenia interakcji flawonoidów z innymi związkami chemicznymi.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro and in vivo activities of flavonoids - apigenin, baicalin, chrysin, scutellarin - in regulation of hypertension - a review for their possible effects in pregnancy-induced hypertension
Autorzy:
Ozarowski, M.
Kujawski, R.
Mikolajczak, P.L.
Wielgus, K.
Klejewski, A.
Wolski, H.
Seremak-Mrozikiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72144.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
in vitro model
in vivo model
flavonoids
pharmacological activity
apigenin
baicalin
chrysin
scutellarin
regulation
hypertension
possible effect
pregnancy induced hypertension
animal model
Opis:
Flavonoids and their conjugates are the most important group of natural chemical compounds in drug discovery and development. The search for pharmacological activity and new mechanisms of activity of these chemical compounds, which may inhibit mediators of inflammation and influence the structure and function of endothelial cells, can be an interesting pharmacological strategy for the prevention and adjunctive treatments of hypertension, especially induced by pregnancy. Because cardiovascular diseases have multifactorial pathogenesis these natural chemical compounds with wide spectrum of biological activities are the most interesting source of new drugs. Extracts from one of the most popular plant used in Traditional Chinese Medicine, Scutellaria baicalensis Georgi could be a very interesting source of flavonoids because of its exact content in quercetin, apigenin, chrysin and scutellarin as well as in baicalin. These flavonoids exert vasoprotective properties and many activities such as: anti-oxidative via several pathways, anti-inflammatory, anti-ischaemic, cardioprotective and anti-hypertensive. However, there is lack of summaries of results of studies in context of potential and future application of flavonoids with determined composition and activity. Our review aims to provide a literature survey of in vitro, in vivo and ex vivo pharmacological studies of selected flavonoids (apigenin, chrysin and scutellarin, baicalin) in various models of hypertension carried out in 2008–2018.
Źródło:
Herba Polonica; 2019, 65, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plants and their chemical compounds affecting beta-amyloid and secretase activity as potential sources of neuroprotective herbal medicinal products. Part 2
Rosliny i ich związki chemiczne wpływające na Beta-amyloid i aktywność sekretaz jako potencjalne źródła neuroprotekcyjnych produktów ziołowych. Część 2
Autorzy:
Ozarowski, M.
Mikolajczak, P.L.
Bogacz, A.
Kujawski, R.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72289.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
In recent years, many herbal plants and their active components have been tested in different models of neurodegenerative diseases. Some studies are focused rather on studies of chemical compounds of plant origin than on plant extracts. Several natural polyphenols (i.e. flawonoids) are known to exhibit wide spectrum of beneficial effects on brain functioning and to protect against neurodegenerative processes [1, 2]. It seems that influence on β-amyloid is a promising point of pharmacological action of these plant components, because this protein is a major biological risk factor contributing to Alzheimer’s disease (AD)-associated cascade including severe neuronal loss in the brain regions key for memory. In this review the attention is paid to studies on interesting natural chemical compounds of flavonoids (i.g. luteolin, myricetin, icariin) which are a promising study material for research of the potential neuroprotective effects by decreasing the activity of β-secretase (BACE -1) leading to diminish the generation and deposition of β-amyloid (Aβ) in the central nervous system. This range is even more interesting because plant polyphenols can be included in healthy diet and in multi-target drug therapy of neurodegererative diseases.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plants and their chemical compounds affecting betha-amyloid and secretase activity as potential sources of neuroprotective herbal medicinal products. Part 1
Rośliny i ich związki chemiczne wpływające na beta-amyloid i aktywność sekretaz jako potencjalne źródła neuroprotekcyjnych produktów ziołowych. Część 1
Autorzy:
Ozarowski, M.
Mikolajczak, P.L.
Bogacz, A.
Kujawski, R.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71823.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Plant preparations, especially fractions of biologically active compounds may play an important role in improving the life quality of patients with diagnosed dementia as well as delaying the progress of neurodegenerative diseases through various mechanisms of pharmacological action. Recent years have brought a number of reports on the issue, nevertheless, it seems that there is still a lack of detailed, synthetical analysis. So far, main biological markers of Alzheimer’s disease pathogenesis which is currently the most common form of dementia, are the β-amyloid plaques deposits, neurofibrillary degeneration processes and atrophy of cholinergic neurons in the brain regions crucial for memory processes maintenance. At present, acetylcholinesterase inhibitors are the main drugs for the treatment of Alzheimer’s disease. In our previous review article, we pointed out the interesting mechanisms of action such as inhibition of acetyl-, butyrylcholinesterases and the antioxidant activity of bio-compounds of selected medicinal plants from Lamiaceae family (including rosmarinic acid). The aim of this paper is to systematize the knowledge about the influence of plant extracts and isolated natural compounds (e.g. cryptotanshinone, epigallocatechin gallate) on the pathway of β-amyloid formation and deposition in pharmacological models, especially by interacting with the brain enzyme, α- and β-, γ-secretase or on their genes expression. This is a long-established trend of research in search of new neuroprotective drugs from natural sources which raises new therapeutic hopes. Salvia miltiorrhiza and Camellia sinensis, medicinal plants from Asia, have interesting therapeutic potential in neurodegenerative disorders. In addition to them, there are known at least 10 Asian plants extensively researched in this area (e.g. Aralia cordata, Magnolia officinalis, Perilla frutescens, Polygala tenuifolia, Punica granatum, Sophora flavescens). However, due to the fact that many aspects of their phytochemical, neurochemical and pharmacological activities are not well known, further studies should be performed in this field.
Przetwory roślinne, a szczególnie frakcje związków biologicznie czynnych mogą odgrywać doniosłą rolę w poprawianiu jakości życia pacjentów z otępieniem, a także opóźniać postępy chorób neurodegeneracyjnych na drodze różnych mechanizmów ich farmakologicznego działania. Ostatnie lata przyniosły szereg opracowań i naukowych badań, jednak wydaje się, że w dalszym ciągu brakuje szczegółowej, syntetycznej analizy na ten temat. Głównymi markerami biologicznymi procesu patogenetycznego choroby Alzheimera, będącej najczęstszą postacią otępienia są, jak dotąd, odkładające się płytki β-amyloidu, zwyrodnienie neurofibrylarne oraz zaniki neuronów cholinergicznych w kluczowych dla pamięci regionach mózgu. Obecnie w leczeniu choroby Alzheimera stosuje się głównie leki z grupy inhibitorów acetylocholinoesterazy. W naszym poprzednim artykule przeglądowym zwróciliśmy uwagę na interesujące mechanizmy działania biozwiązków wybranych roślin z rodziny Lamiaceae, np. hamowanie acetylo-, i butyrylocholinoesterazy czy ich działanie 107 Vol. 56 No. 4 2010 Plants and their chemical compounds affecting β-amyloid and secretase activity antyoksydacyjne. Celem niniejszego artykułu przeglądowego jest analiza wyników dotyczących oddziaływania roślinnych ekstraktów oraz wyizolowanych roślinnych związków chemicznych (m.in. kryptotanszinonów, galusanu epigalokatechiny EGCG ) na szlak powstawania i odkładania β-amyloidu w modelach farmakologicznych, między innymi poprzez interakcję z α-, β-, γ- sekretazą (zarówno na poziomie genomowym jak i białkowym). Jest to jeden z głównych nurtów poszukiwania nowych leków ze źródeł naturalnych o działaniu neuroprotekcyjnym. Wydaje się, że Salvia miltiorrhiza oraz Camelia sinensis są roślinami leczniczymi pochodzącymi z Azji posiadającymi odpowiedni potencjał terapeutyczny w tym względzie. Oprócz nich znanych jest co najmniej 10 azjatyckich roślin intensywnie badanych pod kątem prewencji chorób neurodegeneracyjnych (m.in. Aralia cordata, Magnolia officinalis, Perilla frutescens, Polygala tenuifolia, Punica granatum, Sophora flavescens). Jednak wiele aspektów ich działania jest niezbyt dobrze poznanych, dlatego istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań zarówno fitochemicznych, jak i farmakologicznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2010, 56, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of pervaporation and osmotic membrane distillation to the regeneration of spent solutions from the osmotic food dehydration
Autorzy:
Kujawski, W.
Gierszewska-Drużyńska, M.
Warczok, J.
Güell, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779332.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
przetwórstwo spożywcze
roztwory odpadowe
zarządzanie odpadami
perwaporacja
destylacja membranowa
destylacja osmotyczna
food processing
spent solution management
pervaporation
osmotic membrane distillation
Opis:
Results of pervaporation (PV) of sucrose and calcium chloride spent solutions were presented. Additionally, osmotic membrane distillation (OMD) of sucrose solutions was investigated. It was found that the regeneration of spent sucrose solution for the reuse is possible by using PV or OMD processes. However, OMD process produces another spent stream i.e. CaCl2. Pervaporation membranes showed fluxes in the range of 0.5 - 0.9 kg m^-2 h^-1 in contact with 40° Brix sucrose solution, whereas OMD water permeate fluxes were in the range of 4 - 5 kg m^-2 h^-1 for the same feed concentration. Two different hybrid processes were suggested: i) pretreatment followed by OMD reconcentration of spent sucrose solution and independently PV for CaCl2 regeneration; ii) membrane pretreatment (MP) followed by PV of sucrose solution. Based on the experimental results, the membrane areas for both systems were calculated and compared. MP-PV system seems to be a better solution for the spent mixtures management.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 2; 41-45
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na natychmiastową i odroczoną zmianę wartości temperatury głębokiej i jej okołodobowych zmian
The effects of hyperbaric exposure on immediate and delayed changes in core temperature and its circadian fluctuations
Autorzy:
Kujawski, S.
Słomko, J.
Zawadka-Kunikowska, M.
Kozakiewicz, M.
Klawe, J. J.
Tafil-Klawe, M.
Zalewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359687.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
nurkowanie
temperatura głęboka ciała
diving
deep core temperature
hyperbaric exposure
Opis:
Reakcja na nurkowanie może objawić się zmianą wartości temperatury głębokiej, spowodowaną wieloukładową odpowiedzią ze strony organizmu na zmianę środowiska zewnętrznego. W odpowiedzi na wielokrotnie powtarzane może dojść do chronicznej, fizjologicznej adaptacji reagowania układów organizmu na niniejszą zmianę. Obserwuje się to między innymi w funkcjach organizmu doświadczonych nurków podczas nurkowania. Celem niniejszego badania jest określenie wpływu ekspozycji hiperbarycznej na natychmiastową i odroczoną zmianę wartości temperatury głębokiej jak i jej okołodobowych zmian w grupie trzech doświadczonych nurków. Podczas kompresji na 30 oraz na 60 metrów wartości temperatury głębokiej ciała wykazywały tendencję do wzrostu. Następnie, wartości temperatury głębokiej ciała u nurków poddawanych dekompresji wykazywały tendencję do obniżania się. Wszystkie różnice w wartości temperatury głębokiej uzyskanej przez grupę nurków w poszczególnych punktach czasowych w niniejszym badaniu były nieistotne statystycznie.
Changes observed in the core body temperature of divers are the result of a multifaceted response from the body to the change of the external environment. In response to repeated activities, there may be a chronic, physiological adaptation of the body’s response system. This is observed in the physiology of experienced divers while diving. The purpose of this study is to determine the immediate and delayed effects of hyperbaric exposure on core temperature, as well as its circadian changes in a group of three experienced divers. During compression at 30 and 60 meters, deep body temperature values tended to increase. Subsequently, deep body temperature values showed a tendency to decrease during decompression. All differences in core temperature values obtained by the group of divers at individual time points in this study were not statistically significant.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2017, 3(60); 37-48
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na układ sercowo - naczyniowy. Rola autonomicznego układu nerwowego
Effects of hyperbaric exposure on the cardiovascular system. Role of the autonomous nervous system
Autorzy:
Kujawski, S.
Słomko, J.
Zawadka-Kunikowska, M.
Kozakiewicz, M.
Klawe, J. J.
Tafil-Klawe, M.
Zalewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359724.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
autonomiczny układ nerwowy
komora hiperbaryczna
nurkowanie
autonomic nervous system
hyperbaric chamber
diving
Opis:
Wstęp Wśród doświadczonych nurków obserwuje się adaptację na nurkowanie w formie zmodyfikowanego wzoru zmian fizjologicznych na podejmowanie tej czynności. Przejawia się to między innymi w zmianie odpowiedzi czynności układu sercowo-naczyniowego, dlatego warto ocenić rolę autonomicznego układu nerwowego w modulacji reakcji układu sercowo-naczyniowego po ekspozycji na hiperbarię. Materiał i metody W badaniu udział wzięło dziesięciu doświadczonych w nurkowaniu mężczyzn. Zmierzono efekty ekspozycji na hiperbarię na 30 i 60 metrów oraz interakcji głębokość x czas. Zmiany wartości HR, RRI, CI, LF i HF HRV zostały wzięte pod uwagę. Wyniki Ekspozycja na hiperbarię na 30 metrów znacząco wpłynęła na podwyższenie się wartości HFnu-RRI i obniżenie się wartości LFnu-RRI (F = 42.92, p < 0.00001), bez znaczącego wpływu na wartości HR, RRI i CI. Ekspozycja na hiperbarię na 60 metrów wpłynęła wzrost HR i CI (odpowiednio (F = 7,64, p = 0.01 oraz (F = 4.89, p = 0.04) oraz obniżenie się wartości RRI (F = 7.69, p = 0.01), bez istotnego wpływu na pozostałe zmienne. Wpływ interakcji czynników głębokość x czas był istotny we wszystkich mierzonych zmiennych. Wnioski Wyniki wskazują, że ekspozycja na hiperbarię na 60 metrów wpłynęła na zmianę takich parametrów jak HR, RRI, CI, na które ekspozycja na hiperbarię na 30 metrów nie miała istotnego wpływu. Natomiast, ekspozycja na 30 metrów wykazała istotny wpływ na LF i HF HRV, na które ekspozycja na 60 metrów nie miała istotnego wpływu. Uzyskano istotny efekt interakcji czasu i głębokości w każdej z analizowanych zmiennych.
Introduction Among experienced divers, dive adaptation is seen as a modified pattern of physiological changes. This is reflected, inter alia, in the change in cardiovascular responses, therefore there is need to examine the role of the autonomic nervous system in cardiovascular response modulation after hyperbaric exposure. Material and methods Ten experienced divers took part in the study. The effects of hyperbaric exposure at 30 and 60 meters and interaction (depth x time) were measured. Changes in HR, RRI, CI and HRV values have been taken into analysis. Results Hyperbaric exposure at 30 meters significantly affected HFnu-RRI elevation and decrease of LFnu-RRI (F = 42.92, p <0.00001), without significant affecting the HR, RRI and CI. Exposure to hyperbaric 60 m increased HR and CI (F = 7.64, p = 0.01 and F = 4.89, p = 0.04 respectively) and RRI (F = 7.69, p = 0.01), without significant impact on other variables. The influence of interaction (depth x time) was significant in all measured variables. Conclusions The results indicate that hyperbaric exposure at 60 meters affected HR, RRI, CI parameters, that were not significantly affected by hyperbaric exposure at 30 meters. On the other hand, the exposure at 30 meters showed a significant effect on the LFnu and HFnu HRV, which were not significantly affected by the exposure at 60 meters. Significant effect of time and depth interaction in each of the analyzed variables was observed.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 33-42
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies