Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Helman, Alicja" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    W poszukiwaniu sensu
    In Search of Meaning
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28639184.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Iwona Sowińska
    Fryderyk Chopin
    muzyka filmowa
    Frédéric Chopin
    film music
    Opis:
    Recenzja książki Iwony Sowińskiej Chopin idzie do kina (2013). Recenzentka ocenia, że w kontekście piśmiennictwa poświęconego Chopinowi jest to książka uderzająco odmienna i nowa, a zarazem pionierska nie tylko w skali polskiej, ale i światowej. Helman przedstawia konstrukcję książki, analizuje metody zmierzenia się przez Sowińską z gigantycznym materiałem badawczym i wskazuje najciekawsze rozpoznania autorki dotyczące filmowych biografii Chopina oraz sposobów funkcjonowania jego muzyki w filmach. W konkluzji recenzentka notuje, że książka ta jest w pełni oryginalną, odkrywczą i pasjonującą monografią naukową.
    A book review of Iwona Sowińska’s Chopin idzie do kina [Chopin Goes to the Cinema] (2013). The reviewer considers the book to be exceptionally original and new in the context of Polish and foreign publications on Chopin. Helman presents the structure of the book, analyses the research methods Sowińska adopts in order to deal with the vast research material available, and points to the most interesting discoveries of the author regarding film biographies of Chopin, and the way his music functions in film. In conclusion the reviewer notes that the book is a fully original, insightful and fascinating scientific monograph.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 307-313
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kino jako propozycja dialogu. Rys historyczny
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467642.pdf
    Data publikacji:
    2013-10-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Opis:
    Cinema as a Proposition for Dialogue. A Historical Sketch. As film has been progressing not only did it absorb everything within its reach but also, relatively soon, it became a focal point for discussions concerning politics, culture, art, entertainment, and business. With time, it entered a dialogue with new media and the entire sphere of new technology which marched into film production and began to control its distribution, availability, advertisement and storage. The author of the article analyzes the communicative potential dwelling in the subsequent phases of cinema’s evolution. The departure point is constituted by the interpretation of the relations between film and other arts from the dialogical perspective. Mutual exchanges are merely one of the main aspects of this phenomenon; of major significance remain analogies and parallel development, all equally significant for every field of art. By extending the field of study from the correspondence between arts to correspondence between cultures one can observe various forms of coexistence between elements that originate in different cultures. They may function together in harmony or collide, overlap or intersect as well as create connections that can be either immediately obvious or require exegesis and interpretation. Today, cinematic dialogues undergo transformations as they exist in an ever-changing social and communicative space. They require new discourses as they are shaped and developed in an interdisciplinary environment.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2013, 2(27) dialogi kina (pod gościnną redakcją Alicji Helman); 9-26
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetyka filmów szkoły polskiej (kilka refleksji o inspiracjach)
    Poetics of the Polish Film School (Some Remarks on Inspirations)
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/510815.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Polish Film School
    Italian neo-realism
    German expressionism
    Opis:
    The article is devoted to the Polish Film School. The origins of the phenomenon are pre-sented against the background of Polish cinema in post-communist times. The author emphasizes the impact of Italian neo¬ realism upon the Polish Film School, which is strongly reflected in cinematography. Also similarities with and inspirations from German expres-sionism are traced. Critics’ opinions on the most significant films from the Polish Film School and the movement itself are cited.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2010, 1(5); 17-31
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa powroty
    Two Returns
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222575.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tian Zhuangzhuang
    Fei Mu
    kino chińskie
    Chinese cinema
    Opis:
    Autorka analizuje Wiosnę w małym miasteczku (2002) Tiana Zhuangzhuanga jako reinterpretację wersji zrealizowanej przez Fei Mu w 1948 r. Ten ostatni film, odrzucony przez władze, pozostawał przez kilka dekad w zapomnieniu. W 2002 r. został ogłoszony najwybitniejszym chińskim filmem stulecia. Autorka upatruje różnic między filmami w fakcie, że Fei Mu realizował film naonczas współczesny, podczas gdy Tian zrobił film historyczny, dążąc do zachowania efektu dystansu. Obaj twórcy posługiwali się strategią „okrężnej drogi” oraz nawiązywali do podobnych założeń formalnych, integrując estetykę starego malarstwa chińskiego z pracą kamery.
    The author analyses the Springtime in a Small Town (2002) by Tian Zhuangzhuang as a reinterpretation of a version made by Fei Mu (Spring in a Small Town) in 1948. This latter film which was rejected by the authorities, remained hidden and forgotten for decades. In 2002 it was declared to be the best Chinese film of the century. The author explains the differences between the films by the fact that Fei Mu made a film that was contemporary to himself, while Tian made a historical film, aiming to maintain the effect of distance. Both artists used the “detour” strategy and relied on similar formal solutions, integrating the aesthetics of old Chinese painting with camera work.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 269-286
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trudne rozwijanie niewykorzystanego potencjału
    Difficult Development of Unused Potential
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341059.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Kamila Żyto
    kino noir
    noir cinema
    Opis:
    Recenzja książki Kamili Żyto Film noir i kino braci Coen (2017). Jak pisze Helman, autorka poświęciła pierwszą, stosunkowo obszerną część pracy rozważaniom teoretycznym na temat pojęć noir i neo-noir, wykraczając daleko poza przedstawienie literatury przedmiotu, czyli zdanie sprawy z tego, co na interesujący ją temat napisano wcześniej. W jej ujęciu noir to przede wszystkim kwestia światopoglądu filozoficzno-ideologicznego (także estetycznego), czego dowodzi, odwołując się do takich źródeł inspiracji, jak egzystencjalizm (również w jego wersji amerykańskiej) i psychoanaliza, do których przywiązuje duże znaczenie. Jak zauważa recenzentka, książka składa się z poprzedzonych wstępem dwóch części. Pierwsza jest poświęcona teoretycznym rozważaniom wokół fenomenu noir, druga wybranym filmom braci Coen, udowadniającym wysuniętą w pierwszej części tezę. Po przeczytaniu części pierwszej czytelnik jest już doskonale zaznajomiony z warsztatem i narzędziami, które posłużą Kamili Żyto w części drugiej. Choć „kino braci Coen” to drugi człon tytułu, jest to w istocie główny przedmiot zainteresowań autorki, skądinąd wyraźnie zafascynowanej kinem noir. Przedstawiwszy konstrukcję książki i jej główne założenia, Helman dyskutuje z niektórymi tezami Żyto. Ponadto przybliża czytelnikowi analizy filmów przeprowadzone przez autorkę, a także sygnalizuje, że zakończenie książki przynosi próbę zlokalizowania kina neo-noir i twórczości braci Coen w kontekście paradygmatu modernistycznego.
    Book review of Kamila Żyto’s Film noir i kino braci Coen [Film noir and Coen brothers’ cinema] (2017). According to Helman, the author devoted the first, relatively large part of the work to theoretical considerations on the concepts of noir and neo-noir, going far beyond the presentation of the literature on the subject. In her view, noir is primarily a matter of philosophical-ideological (also aesthetic) world-view, which is proved by referring to such sources of inspiration as existentialism (also in its American version) and psychoanalysis, to which she attaches great importance. The book consists of two parts preceded by an introduction. The first one is devoted to theoretical considerations around the noir phenomenon, the second - to the selected films of the Coen brothers. After reading the first part, the reader is already perfectly familiar with the research methods and concepts that will be used by Kamila Żyto in the second part. Although the Coen brothers’ cinema is the second part of the title, it is in fact the main subject of interest of the author, clearly fascinated by the noir cinema. Having presented the design of the book and its main assumptions, Helman discusses some theses of Kamila Żyto. In addition, she introduces the reader to the analysis of films carried out by the author, and also signals that the ending of the book is an attempt to locate the neo-noir cinema and the creativity of the Coen brothers in the context of the modernist paradigm.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 232-236
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wędrówki obcych. Temat migracji w spektaklu Ariane Mnouchkine
    Travels Of Migrants. The Topic Of Migration In The Spectacle Of Ariane Mnouchkine
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449364.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    migracje
    teatr interkulturowy
    sztuka teatralna
    losy migrantów
    migrations
    intercultural theater
    theater art
    the fate of migrants
    Opis:
    Przedmiotem analizy i interpretacji jest film Ariane Mnouchkine z 2006 r., zrealizowany na podstawie jej spektaklu teatralnego z 2003 roku pt. „Le derniere caravanserail. Odyssees”. Autorka podejmuje w nim temat wędrówek migrantów, odwołując się do konkretnych ludzkich doświadczeń, uzyskując informacje na podstawie rozmów przeprowadzonych w obozach Sangatte, Lombok i Villawood. Mnouchkine zrezygnowała z przygotowania ustalonego tekstu wykorzystując nagrane wypowiedzi migrantów oraz improwizacje aktorskie.Nie zmierzała w stronę zideologizowanego dyskursu politycznego lecz starała się oddać sytuację ludzi zawieszonych pomiędzy krajami, w których nie mogą dłużej żyć, a tymi, które nie chcą ich przyjąć.Wymagało to wypracowania nowej formuły teatru interkulturowego, w której autorka dokonała syntezy osiągnięć teatru awangardowego, tradycji teatru starożytnej Grecji, teatru Dalekiego Wschodu i teatru fizycznego, nadając całości rys własnego wypracowanego już wcześniej stylu.
    The author analyzes and interprets Ariane Mnouchkine’s 2006 film based on her own theatrical piece of 2003 „Le Derniere Caravansérail (Odyssées)”. The play focuses on the problem of migration from the perspective of individual experiences of people as told by themselves in camps in Sangatte, Lombok, and Villawood. Mnouchkine did not prepare her own text replacing it with recorded testimonies and improvisations of the actors. She avoided ideological political discourse trying to portray people suspended between countries: their own, where it is now impossible to live, and those that do not want to accept them. Her project required new formula of an intercultural theatre - a synthesis of traditions of the Far East, Ancient Greece, and physical theatre, which was also present in her previous works.
    Źródło:
    Polonia Journal; 2019, 10; 37-54
    2083-3121
    Pojawia się w:
    Polonia Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polowanie jako spektakl i metafora: rola scen myśliwskich w filmach fabularnych
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692215.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Opis:
    Alicja Helman professor emeritusJagiellonian University Abstract The hunt as a spectacle and metaphor:the role of hunting scenes in feature films The author discusses hunting scenes in film representing a variety of genres not for their iconography, but rather for their metaphorical impact. Filmmakers use hunting as a metaphor to speak about completely different issues. They explore political topics, expose their ideological and ethical aspects, focus on instances of customary behaviour. Alicja Helman points out the link between hunting and death. According to her, people who are capable to kill animals are also capable to kill people – not only at war, but for other reasons as well. The article focuses mainly on the works which became models for later films belonging to the traditions of ethno-fiction, western, horror, and psychological drama. Keywords:hunting, death, war, metaphor, ritual  A licja Helman Emerytowana profesorUniwersytetu Jagiellońskiego
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2018, 4
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drogi rozwoju filmoznawstwa
    The Paths of Film Studies Development
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408600.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    filmoznawstwo
    interdyscyplinarność
    historia filmoznawstwa
    film studies
    interdisciplinarity
    history of film studies
    Opis:
    Autorka dokonuje krótkiej rekapitulacji etapów rozwoju refleksji filmoznawczej. Wychodzi z założenia, że przedmiot badań filmoznawstwa ma charakter graniczny, a sama dyscyplina kształtuje się i rozwija na skrzyżowaniu dróg wiodących w różne strony. W całej historii refleksji nad filmem rywalizują ze sobą dwie przeciwstawne tendencje. Jedna z nich upatruje w filmoznawstwie dyscyplinę autonomiczną, wyspecjalizowaną, druga – zintegrowaną, łączącą dorobek licznych dyscyplin na płaszczyźnie możliwie szerokiej. Wszystkie one zmierzały ku wielorako pojmowanej interdyscyplinarności. Partnerstwo filmoznawstwa z innymi dyscyplinami, chęć nadążania za ich rozwojem, tendencje do anektowania wciąż nowych terenów niepoddanych jeszcze eksploracji niosły ze sobą ożywcze impulsy rozwojowe, tworzyły pole napięć, wyznaczały obszary pograniczne, na których nowe nauki rozwijają się najbardziej owocnie. Autorka wyodrębnia i analizuje cztery fazy w rozwoju filmoznawstwa: przednaukową, semiotyczno-strukturalna, antropologiczną (inaczej: kulturową) i medialną.
    The author makes a brief recapitulation of stages of development of film studies thought. She starts with the assumption that the object of study of film studies has a border character, and the discipline itself takes shape and is developed at a crossroads leading into multiple directions. In the entire history of reflection related to film, two competing trends vie for the dominant position. One of them sees film studies as an autonomic, highly specialised discipline, and the other a discipline that integrates the achievements of many other disciplines within a very wide scope. But both move towards the interdisciplinary approach. Partnership of film studies with other disciplines, the desire to keep up with their development, the tendency to constantly annex new, yet unexplored areas invigorated the discipline, and created tensions between various fields and marked the frontier areas, where new sciences develop most fruitfully. The author identifies and analyses four phases of development of film studies: pre-scientific, semiotic-structural, anthropological (also known as cultural) and the media phase.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 15-26
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transgresje i transformacje w twórczości filmowej Kornéla Mundruczó
    Transgressions and Transformations in the Filmmaking of Kornél Mundruczó
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341028.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Kornél Mundruczó
    kino transgresji
    kino węgierskie
    cinema of transgression
    Hungarian cinema
    Opis:
    Autorka charakteryzuje Mundruczó jako twórcę, który wpisuje się w nurty i tendencje sztuki swoich czasów – niekiedy je wyprzedza nowatorskimi rozwiązaniami, ale zarazem nie przekreśla tradycji. Jego kino to kino transgresji, które nie respektuje granic gatunkowych, rodzajowych, estetycznych, łącząc fabularność i dokumentalizm z tendencjami awangardowymi. Mundruczó jest wnikliwym obserwatorem i interpretatorem współczesnej rzeczywistości, ale by odnaleźć i nadać jej sens, sięga daleko w przeszłość, w stronę uniwersalnych mitów, które zrodziła kultura i samo kino. Analizując twórczość Mundruczó, autorka ukazuje powtarzające się wątki i motywy, które twórczość tę spajają przy całej jej różnorodności. Stale powraca motyw rodziny: dysfunkcyjnej, rozbitej, nieobecnej; bohaterowie pozbawieni przeszłości pojawiają się znikąd, naruszając stan równowagi społeczności sfrustrowanej, wrogiej wobec obcych i siebie nawzajem. Otwarte zakończenia nie rozwiązują problemów ani nie wskazują dróg wyjścia z impasu bądź kryzysu. Zachowaniami postaci kierują seks i przemoc, a ofiarami padają niewinni.
    The author describes Mundruczó as an artist who fits in with the currents and tendencies of the art of his time - sometimes he overtakes them with innovative solutions, but at the same time he does not rule out the tradition. His cinema is a cinema of transgression, which does not respect genre, type, or aesthetic boundaries, combining fiction and documentary with avant-garde tendencies. Mundruczó is an insightful observer and interpreter of contemporary reality, but in order to find and give it meaning, he reaches far into the past, towards the universal myths that culture and cinema have created. Analyzing the work of Mundruczó, the author reveals recurring themes and motifs that bind this work together with all its diversity. One of the recurring motifs is the motif of the family: dysfunctional, broken and absent; heroes deprived of the past appear out of nowhere, disturbing the balance of the frustrated community, hostile to strangers and each other. Open endings do not solve problems or indicate ways to break the deadlock or crisis. The behaviour of the characters is driven by sex and violence, and the victims are innocent people.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 174-196
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pajęcza gra miłosna, czyli o strategiach adaptacji Bernarda Bertolucciego
    Spider’s Love Game, or on Bernardo Bertolucci’s Adaptation Strategies
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341204.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Bernard Bertolucci
    spojrzenie
    gra miłosna
    gaze
    love game
    Opis:
    Helman przedstawia recenzję książki Bożeny Kudryckiej Ukryte spojrzenia w filmach Bernarda Bertolucciego (2016), wskazując, że jest to monografia ujmująca całokształt twórczości reżysera. Kudrycka pisze w swej książce przede wszystkim o strategiach adaptacji w wybranych ośmiu filmach reżysera, dla których punktem wyjścia był materiał literacki. Omawiając konstrukcję tej publikacji i charakter samych analiz filmowych, Helman zwraca uwagę, że interpretacje Kudryckiej bywają skrajne, co przesądza o ich atrakcyjności, przy czym niektóre z nich sięgają rejonów nadinterpretacji. Mimo to recenzentka zauważa, że te najbardziej skrajne interpretacje są najciekawsze, bowiem zostały napisane z niesłychaną śmiałością i wirtuozerią. Helman odnosi niektóre z rozpoznań Kudryckiej do swoich własnych upodobań i odczytań filmowych, a w podsumowaniu notuje: Lektura książki Bożeny Kudryckiej jest dla czytelnika pasjonującą przygodą intelektualną. Autorka prowadzi nas przez meandry niełatwej przecież w odbiorze twórczości Bertolucciego z nieomylnym wyczuciem kierunku.
    Helman presents a review of Bożena Kudrycka’s book Ukryte spojrzenia w filmach Bernarda Bertolucciego [Hidden Gazes in Bernard Bertolucci’s Films] (2016), indicating that it is a monograph that captures the overall output of the director. Kudrycka focuses in her book primarily on adaptation strategies in eight, selected, films by Bertolucci, for which the starting point was literary material. Discussing the structure of this publication and the nature of film analyses themselves, Helman points out that Kudrycka’s interpretations tend to be extreme, which makes them attractive, however some of them enter the region of over-interpretation. Nevertheless, the reviewer notes that the most extreme interpretations are the most interesting, because they were written with incredible boldness and virtuosity. Helman relates some of Kudrycka’s diagnoses to her own preferences and film interpretations, and in summary notes: Reading Bożena Kudrycka’s book is an exciting intellectual adventure. The author guides us through the meanders of Bertolucci’s difficult art with an infallible sense of direction.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 244-248
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kulturowe konteksty twórczości filmowej Glaubera Rochy
    Cultural Contexts of Glauber Rocha’s Filmmaking
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341701.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Glauber Rocha
    Cinema Novo
    Brazylia
    Brasil
    Opis:
    Helman prezentuje minimonografię twórczości brazylijskiego reżysera Glaubera Rochy w kontekście specyfiki nurtu filmowego Cinema Novo. W ujęciu autorki Glauber Rocha jawi się jako niestrudzony rewolucjonista, kontestator i eksperymentator. Helman prezentuję biografię artysty, wybrane elementy historii Brazylii istotne z punktu widzenia twórczości Rochy, a także sam ruch Cinema Novo, będący dla reżysera ważnym punktem odniesienia. Następnie koncentruje się na pełnometrażowych filmach fabularnych tego reżysera, swą uwagę skupiając zasadniczo na przedstawieniu jego strategii artystycznych i analizie strony formalnej jego filmów, która – wedle Helman – stanowi ważny czynnik przekazu problematyki politycznej, społecznej i kulturowej (mity, obrzędy, rytuały) obecnej w filmach Rochy. W zakończeniu artykułu Helman notuje: Lektura tekstów naukowych, krytycznych, wypowiedzi odbiorców niemal za każdym razem potwierdza, że eksplikacja znaczeń filmów Rochy wymaga wiedzy spoza tekstu, sięgnięcia do kontekstów nieraz bardzo odległych i rozległych. Jeśli filmy Rochy zaskakiwały i dezorientowały widzów lat 60. i 70., to czy dziś, po wielu latach i tylu nowych doświadczeniach w zakresie języka i form kina, nie powinny się przed nami otworzyć? Nie otwierają się. Rocha nie współkształtował uniwersalnego języka, którym mówi dziś współczesne kino. Tworzył swój własny. I takim ten język pozostał.
    Helman presents the mini-monograph of the work of Brazilian director Glauber Rocha in the context of the specificity of Cinema Novo. According to the author, Glauber Rocha appears as a tireless revolutionist, a contestant and experimenter. Helman presents the biography of the artist, selected elements of the history of Brazil relevant from the point of view of Rocha’s work, as well as the Cinema Novo movement itself, which is an important reference point for the director. Then she focuses on the director’s feature films, focusing mainly on presenting his artistic strategies and analysing the formal side of his films, which - according to Helman - is an important factor in dealing with political, social and cultural issues (myths, rituals and ceremonies) present in Rocha’s films. At the end of the article, Helman notes: The reading of scientific and critical texts and the opinions of the recipients almost every time confirm that the explication of meanings of Rocha’s films requires knowledge from outside of the text, and reaching for contexts that are often very distant and extensive. If Rocha’s films surprised and confused viewers of the 1960s and 1970s, then today, after many years and so many new experiences in the language and form of cinema, should not they be more transparent to us? No. Rocha did not shape the universal language that is the language of today’s cinema. He created his own language. And the language remained his own.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 183-217
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura zdeformowanych sensów
    The Culture of Deformed Meanings
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222574.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Małgorzata Flig
    mit
    ideologia
    kultura sowiecka
    myth
    ideology
    Soviet culture
    Opis:
    W recenzji książki Małgorzaty Flig Mitotwórcza funkcja kina i literatury w kulturze stalinowskiej lat 30. XX (2014) autorka położyła nacisk na sposób, w jaki został przedstawiony związek mitu i ideologii. To zagadnienie sporne i kontrowersyjne w literaturze przedmiotu. Flig ukazała je w sposób nader przekonywający, wychodząc z założenia, że kultura sowiecka nie została zdominowana przez jedną ideologię. Konsekwentnie analizowała zatem jej relacje z mitem już znajdującym się w obiegu i rozpoznawanym jako common sense. Recenzentka podkreśliła też interesujące powiązanie wzorca hagiograficznego z modelem dyskursu socrealistycznego oraz analizę prób kształtowania rzeczywistości przez narzucanie języka władzy.
    Helman in her review of Małgorzata Flig’s book entitled Mitotwórcza funkcja kina i literatury w kulturze stalinowskiej lat 30. XX wieku [Myth-Making Function of Cinema and Literature in the Culture of the Stalinist Era of the 1930s] (2014) focuses on the way in which the relationship between myth and ideology is presented. This is a contentious and controversial issue in the literature on the subject. Flig presents it in a very convincing manner, starting from the premise that Soviet culture was not dominated by a single ideology. Consequently she analysed its relationship with the myth already present in the shared consciousness of the society and recognised as common sense. The reviewer also points out the interesting connection between the hagiographic pattern and the model of the socialist realistic discourse, as well as the analysis of the way reality was shaped by imposing the language of power.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 357-362
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ideologia − subkultura − breakdance. „Dzieci rock'n'rolla” Tiana Zhuangzhuanga
    Ideology − Subculture − Breakdance: Tian Zhuangzhuang’s “Rock Kids”
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342088.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tian Zhuangzhuang
    kino chińskie
    breakdance
    taniec
    Chinese cinema
    dance
    Opis:
    Autorka przypomina nieznany poza rynkiem azjatyckim film Tiana Zhuangzhuanga Dzieci rock’n’rolla, zrealizowny w okresie, gdy reżyser kręcił filmy na zlecenie, nie uznając ich za wypowiedzi autorskie. Film ten obrazuje interesujący fenomen z zakresu subkultury chińskiej. Muzyka rozrywkowa w Chinach lat 80. dzieliła się na dwa rodzaje: tongsu yinyue, popieraną przez władzę, i yaogun yinyue, undergroundową muzykę rockową. Różniły się one pod każdym względem. Formą szczególnie faworyzowaną przez młodzież był breakdance. O losach tancerzy uprawiających tę formę opowiada film Tiana, w którym reżyser odsłania subwersywny charakter chińskiej subkultury.
    The author reminds us of the little known outside of Asia film by Tian Zhuangzhuang Rock Kids (1988). It was made in the period when the director made films to order, and did not consider them to be expressive of his opinions. The film depicts an interesting phenomenon in the field of Chinese subculture. Pop music of the 1980s China was divided into types: tongsu yinyue, which was supported by the government, and the underground rock music, the yaogun yinyue. They differed in every respect. The form particularly popular among the youth was the breakdance. Tian’s film presents the story of dancers practicing breakdance, and reveals the subversive character of the Chinese subculture.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 154-163
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies