Dwa powroty

Autorka analizuje Wiosnę w małym miasteczku (2002) Tiana Zhuangzhuanga jako reinterpretację wersji zrealizowanej przez Fei Mu w 1948 r. Ten ostatni film, odrzucony przez władze, pozostawał przez kilka dekad w zapomnieniu. W 2002 r. został ogłoszony najwybitniejszym chińskim filmem stulecia. Autorka upatruje różnic między filmami w fakcie, że Fei Mu realizował film naonczas współczesny, podczas gdy Tian zrobił film historyczny, dążąc do zachowania efektu dystansu. Obaj twórcy posługiwali się strategią „okrężnej drogi” oraz nawiązywali do podobnych założeń formalnych, integrując estetykę starego malarstwa chińskiego z pracą kamery.

The author analyses the Springtime in a Small Town (2002) by Tian Zhuangzhuang as a reinterpretation of a version made by Fei Mu (Spring in a Small Town) in 1948. This latter film which was rejected by the authorities, remained hidden and forgotten for decades. In 2002 it was declared to be the best Chinese film of the century. The author explains the differences between the films by the fact that Fei Mu made a film that was contemporary to himself, while Tian made a historical film, aiming to maintain the effect of distance. Both artists used the “detour” strategy and relied on similar formal solutions, integrating the aesthetics of old Chinese painting with camera work.